Με το άλλο μισό της Φυλής.


του Ερωτόκριτου και της Αρετούσας Πυροβολάκη.


Εθνικοσοσιαλισμός σημαίνει Φυλή. Φυλή σημαίνει Συγ­γένεια.
Συγγένεια σημαίνει Γέννα. Γέννα σημαίνει Σεξ. Σεξ σημαίνει Ερωτική Επιθυμία. Η πιο ωμά , Καύλα.


Ωμά και κυριoλεκτικά.Όταν απουσιάζει η Καύλα , απουσιάζει και ο Εθνικοσοσιαλισμός.
Πότε απουσιάζει η Καύλα ; Όταν απουσιάζει το ένα από τα δύο φύλα.
Άρα , όταν απουσιάζουν οι Γυναίκες , απουσιάζει και ο Εθνικοσοσιαλισμός.


Τι είναι οι Άριοι Άντρες ; Μόνον η μισή Αρία Φυλή. Η άλλη μισή Αρία Φυλή είναι οι Άριες Γυναίκες.


Τι είναι οι Άντρες Ξατρίγια ; Μόνον οι μισοί Ξατρίγια. Οι άλλοι μισοί Ξατρίγια είναι οι Γυναίκες Ξατρίγια. Επομένως , τι είναι οι Εθνικοσοσιαλιστές ; Μόνον ο μισός Εθνικοσοσιαλισμός.


Ο άλλος μισός Εθνικοσοσιαλισμός είναι οι Εθνικοσοσιαλίστριες.





Πού είναι ο άλλος μισός Eθνικοσοσιαλισμός λοιπόν ; Γιατί οι Εθνικοσοσιαλίστριες μόλις και μετά βίας αποτελούν το 5% του λεγομένου Eθνικοσοσιαλιστικού Κινήματος παγκοσμίως ;


Κάποιοι ανόητοι θα πουν ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι «αντρική υπόθεση». Μπα ; Σοβαρά ;


Ο Άντρας είναι κοκκόρι , ατομιστής , εγωιστής. Αντίθετα, η Γυναίκα αναζητά ασφάλεια μέσα σε μια κοινότητα , είτε αυτή λέγεται οικογένεια είτε σχέση είτε παρέα.
Ο Εθνικοσοσιαλισμός θέτει το εγώ στην υπηρεσία της κοινότητας. Μήπως λοιπόν ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι «γυναικεία υπόθεση» ;
Γιατί παντρεύεται ο Άντρας για να γίνει οικογενειάρχης , δηλαδή για ν' ασκεί εξουσία.
Γιατί παντρεύεται η Γυναίκα ; Για να γεννήσει.
Ο Εθνικοσοσιαλισμός κηρύσσει πως η εξουσία υπηρετεί το αίμα. Μήπως λοιπόν ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι γυναικεία υπόθεση» ;


Τι λένε οι 14 Λέξεις; «Πρέπει να διασφαλίσουμε την επιβίωση της Φυλής μας και το Μέλλον των Λευκών Παιδιών», Ποια Λευκή Γυναίκα δεν θα πάλευε με νύχια και με δόντια για το μέλλον των παιδιών της ;


Δεν είναι όλοι οι Λευκοί Άντρες Εθνικοσοσιαλιστές. Απόδειξη : Οι εχθροί του Εθνικοσοσιαλισμού ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία.
Κάθε Λευκή Γυναίκα όμως κρύβει μέσα της μια Εθνικοσοσιαλίστρια. Απόδειξη : Η απόλυτη ταύτιση των γυναικείων ενστίκτων με τα κύρια αιτήματα του Εθνικοσοσιαλισμού.


Ξαναρωτάμε : Πού είναι οι Εθνικσσοσιαλίστριες ; Απάντηση : Υπάρχουν, είναι εκεί έξω, έτοιμες, χωρίς καμιά ανάγκη «διαφώτισης» ή «καθοδήγησης» ( ευφημισμοί για την πλύση εγκεφάλου ) , Να μια άλλη ερώτηση : Γιατί οι Εθνικοσοσιαλίστριες δεν εντάσσονται στο παγκόσμιο Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα ; Αφού τις καλούμε ! Με μεγαλόστομες διακηρύξεις και πομπώδη προσκλητήρια ! Γιατί δεν ανταποκρίνονται ;


Θέλουμε στ' αλήθεια να μάθουμε την απάντηση ; Α ν ναι , τότε θα πρέπει να ξεχάσουμε τις γλυκιές κουβέντες που χαϊδεύουν τ' αυτιά, Ν' ανατάμουμε μαζί την πραγματικότητα με την απάθεια ενός χειρούργου. Και να χώσουμε βαθιά το νυστέρι της αυτοκριτικής. Γιατί , έχουμε γεμίσει νοσηρά αποστήματα, που πρέπει να κοπούν δίχως έλεος , ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να παραδεχτούμε ότι κι εμείς οι ίδιοι νοσούμε.
Αν θέλουμε ν' απαλλαγούμε από τη νοσηρότητα , το πρώτο και αναπόδραστο βήμα είναι να παραδεχτούμε την ύπαρξή της.Το δεύτερο βήμα είναι να την καυτηριάσουμε. Πρώτα και κύρια σε μας τους ίδιους. Κι ύστερα στους συντρόφους που αγαπάμε.


Να λοιπόν η απάντηση: Οι Εθνικοσοσιαλίστριες επιμένoυν να μένουν μακριά από το «Κίνημα», λόγω μιας ιδιάζουσας ψυχοπαθολογίας που ενσκήπτει στις τάξεις μας. Κι όσες λίγες θαρραλέες, μ' αξιοθαύμαστη τόλμη πλησιάζουν, αργά ή γρήγορα απομακρύνονται απογοητευμένες για τον ίδιο λόγο.


Και η ιδιάζουσα αυτή ψuxoπαθoλoγία συνοψίζεται στο εξής : Παρά κι ενάντια στις αρχές της Κοσμοθεωρίας μας, ο «χώρος» στην πράξη δεν θέλει τις Εθνικοσοσιαλίστρίες. Και το δείχνει έμπρακτα με το να τους επιτίθεται συνεχώς, καταντώντας μάλιστα να υιοθετεί δόγματα και συμπεριφορές εντελώς αντεθνικοσοσιαλιστικές.






Εξηγούμεθα:



Είναι αντεθνικοσοσιαλιστικό το τρίπτυχο «Κinder, Κirche, Kίiche») (παιδιά, εκκλησία, κουζίνα) , αυτό το δόγμα της γερμανικής αντίδρασης, που νοσταλγούσε τον Κάιζερ και τον 19" αιώνα. Μόνον οι ανιστόρητοι το αποδίδουν στον Εθνικοσοσιαλισμό. Το «Κinder, Kirche, Kίiche» εκφράζει τους οπαδούς της Aυγoύστας Βικτωρίας και του Γουλιέλμου Β' όχι τους Εθνικοσοσιαλιστές. Ο Εθνικοσοσιαλισμός ναι μεν τιμά τη μάνα (Μάγδα Γκαίμπελς), αλλά βγάζει μπροστά και την ιδιοφυή σκηνοθέτιδα (Λένι Ρίφενσταλ) , την πρωτοπόρο αεροπόρο (Χάννα Ράιτς), μα και την ανώνυμη πολιτική ακτιβίστρια ( εκείνη την υπέροχη συντρόφισσα , πρώιμο μέλος - και όχι απλώς σύζυγο μέλους - του Κόμματος, που το καλοκαίρι του 1920 έραψε με τα χέρια της την πρώτη Σημαία με τη Σβάστικα , κάνοντας τον Χίτλερ να χορεύει σαν παιδί από τη χαρά του).


Να σταματήσουν οριστικά λοιπόν οι γελοίοι ψίθυροι πως η γυναίκα κάνει μόνο για τον νεροχύτη. Οι Εθνικοσοσιαλίστριες μπορούν να κάνουν τα πάντα. Μόνος οδηγός τους θα είναι οι ιδιαίτερες κλίσεις τους και η δική τους βούληση - όχι οι ευσεβείς πόθοι φοβισμένων αρσενικών (και όχι Αντρών ) , που φοβούνται μήπως οι Εθνικοσοσιαλίστριες φανούν πιο άξιες από δαύτους στον στίβο της ζωής και του Αγώνα.


Κι αυτό σημαίνει πως η Εθνικοσοσιαλίστρια δεν θα ξανακλειστεί ποτέ στις κλασσικές και χιλιοειπωμένες και προδιαγεγραμμένες και εντελώς προβλέψιμες κοινοτοπίες περί μητρότητας και ξανά μητρότητας και ξανά-μανά μητρότητας , άντε και ολίγης μαγειρικής.
Η Εθνικοσοσιαλίστρια θα έχει λόγο και στην εν γένει πολιτική , στη χάραξη στρατηγικής, στη διαχείριση. Επιτέλους , ας ασχoληθούν και οι Εθνικοσοσιαλιστές με το ζήτημα της πατρότητας ( αλήθεια πόσοι από τους «πολλά βαρείς είναι πατέρες ; )


Κι ας δοθεί ο λόγος στις Εθνικοσοσιαλίστριες και για άλλα θέματα εκτός από τον θηλασμό. Έχουν πολλά να πουν. Έχουν πολλές ιδέες να δώσουν. Και όποιος τις ακούσει θα εκπλαγεί με το πόσο εφαρμόσιμες και αποτελεσματικές μπορούν να είναι οι προτάσεις τους. Γιατί η Γυναίκα είναι πρακτική. Την ενδιαφέρει η αποτελεσματικότητα κι όχι οι πομπώδεις πόζες.
Είναι αντεθνικοσοσιαλιστικό λοιπόν να φυλακίζουμε τις Εθνικοσοσιαλίστριες στον άχαρο ρόλο της σιωπηλής και άβουλης σκιάς που ξέρει μόνο να χειροκροτεί , να συμφωνεί και να μιλάει (όταν της επιτρέπουμε , βεβαίως , βεβαίως) μόνο για στρουμπουλά Άρια μωράκια.


Και είναι ακόμα πιο αντεθνικοσοσιαλιστικό, όταν η Εθνικοσοσιαλίστρια παίρνει τον λόγο, να παίρνουμε ύφος μπλαζέ και να την κοιτάμε με μισόκλειστο μάτι και ανθυπομειδίαμα που στάζει ειρωνεία ( που υπονοεί «άντε να δούμε τι κοτσάνα θα πει η γκομενίτσα»), λες κι εμείς είμαστε πιο έξυπνοι από δαύτην , λες κι εμείς οι «πανέξυπνοι» και «ανώτεροι» αρσενικοί καταφέραμε τίποτε στις έξι δεκαετίες που πέρασαν μετά την πτώση του Βερολίνου.
Και βολικά ξεχνάμε ότι στη δεκαετία του '20, ο μετέπειτα Στρατάρχης Λούντεντορφ (ο οποίος ήταν πιο άντρας και πολύ πιο Πολεμιστής από όλους μαζί τους «πολλά βαρείς» του σήμερα) αναγνώριζε δημόσια τη συμβολή της γυναίκας του στη διαμόρφωση των πολιτικών του θέσεων.


Λοιπόν, σήμερα έχουμε 2005 κι οποιοσδήποτε, έστω και υπογείως προσπαθεί να φιμώσει την Εθνικοσοσιαλίστρια , δεν είναι Εθνικοσοσιαλιστής.


Είναι ακόμη αντεθνικοσοσιαλιστική η αλλεργία προς τις μορφωμένες και δυναμικές Γυναίκες. Ξεχνάμε μήπως την περίπτωση Φλωρεντίνε Ροστ Βαν Τέννινγκεν ; Μια από τις κορυφαίες επιστημόνισσες στη Βιολογία και τη Ζωολογία , με μεταπτυχιακά και συμμετοχές σ' ερευνητικές αποστολές στα πέρατα του κόσμου. Και ταυτόχρονα μια από τις πιο συγκροτημένες Εθνικοσοσιαλίστριες του καιρού της. Κι όλ' αυτά πότε ; Στη δεκαετία του ' 30 ! Όταν η πλειονότητα των Γυναικών δεν είχε δει πανεπιστήμιο ούτε απ' έξω. Ή μήπως ξεχνάμε τη Σάβιτρι Ντέβι ; Γυναίκα ανεξάρτητη, με συλλογή από διδακτορικά ήδη από τον Μεσοπόλεμο, κεντρική μορφή του γυναικείου κινήματος στην Ινδία της δεκαετίας του' 40 , διπλωμάτισσα , κατάσκοπος , πρωτοπόρος της Οικολογίας, κοσμογυρισμένη και συνάμα «Ιέρεια του Χίτλερ».


Σήμερα λοιπόν, εν έτη 2005 , που ακόμα και η τελευταία δημοκράτισσα μορφώνεται και είναι ανεξάρτητη, ποιος θα τολμήσει να απαιτήσει από την Εθνικοσοσιαλίστρια να μείνει ημιαγράμματη ; Μόνον αυτός που κρυφίως τη θέλει χειραγωγήσιμη δούλα , αλλά , όντας ανίκανος να τη σκλαβώσει με τον Αντρισμό ( τον οποίον δεν διαθέτει ) την «ευνουχίζει»
διανοητικά, για να την κάνει εύκολο θήραμα. Ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να είναι στ' αλήθεια Εθνικοσοσιαλιστής ;


Είναι αντεθνικοσοσιαλιστικός και βαθύτατα νοσηρός ο περιρρέων μισογυνισμός που ενδημικά χαρακτηρίζει τις περισσότερες συσπειρώσεις μας παγκοσμίως. Τι είναι ο μισογυνισμός ; Μίσος προς τη μισή Φυλή. Αυτοενουχισμός. Στειρότητα. Και τελικά, θάνατος. Είναι δυνατόν ο Εθνικοσοσιαλιστής να μισεί τη μισή Ράτσα του; Να μισεί τις Μάνες των παιδιών του; Να μισεί τις Αδερφές του και τις Κόρες του ;


Τι θα πει «οι γυναίκες είναι άτιμες , επειδή πάνε με τον ισχυρό» ; Καλά κάνουν ! Αυτό είναι εφαρμοσμένος Εθνικοσοσιαλισμός. Μπράβο στις Γυναίκες.


Και ντροπή σ' όσους παραπονιούνται που οι γυναίκες προτιμούν τους ισχυρούς, αλλά οι ίδιοι δεν γίνονται ισχυροί. Τι περιμένουν από τη Γυναίκα ; Να γίνει Χριστιανή ; Ιεραπόστολος ; Να τους λυπηθεί ;;


Να διευκρινιστεί : Άλλο Χίτλερ κι άλλο Άγιος Παντελεήμων. Οι κουτσοί , οι στραβοί και οι λοιποί δυστυχείς ας πάνε στον Άγιο Παντελεήμoνα. Ο Χίτλερ θέλει μόνο τους ισχυρούς. Τους ίδιους δηλαδή που θέλουν και οι Γυναίκες.


Να συμπληρώσουμε και κάτι που μας επεσήμανε φιλικό μας ανδρόγυνο , ψυχολόγοι και οι δύο. Φαίνεται να έχει βάση. Συχνά , οι μισογύνηδες , αφού αναλωθούν στο να βρίζουν σκαιότατα τις Γυναίκες , επιδίδονται στο έτερο αγαπημένo τους σπορ : Ν' αποδίδουν όλα τα κακά του κόσμου στη δυστυχή συνομοταξία των ομοφυλοφίλων ( και συγκεκριμένα των ανδρών ομοφυλοφίλων - διότι σχεδόν ποτέ δεν τους απασχολούν οι ομοφυλόφιλες γυναίκες ) , λες και μια περιθωριακή κατηγορία εν πολλοίς προβληματικών ανθρώπων είναι πιο επικίνδυνη από τον Καπιταλισμό ή την Παγκοσμιοποίηση.






Μ' άλλα λόγια, βρίζουν με πάθος την ανδρική πάντοτε ομοφυλοφιλία , την ίδια στιγμή που, υπόγεια και συστηματικά, υποσκάπτουν την ετεροφυλοφιλία των γύρω τους, διαβεβαιώνοντάς τους ότι οι γυναίκες είναι κάτι σαν σατανάδες. Σε μια τέτοια συμπεριφορά, ακόμα και ο πρωτοετής φοιτητής ψυχολογίας διακρίνει τους κρυφούς και γεμάτους ενοχές ομοφυλόφιλους , οι οποίοι προσπαθούν να ξορκίσουν αυτό που είναι με μια οξεία ανθομοφυλόφιλη ρητορική , αλλά ταυτόχρονα, ωθούμενοι από τα ένστικτά τους βλέπουν τις Γυναίκες ως «ανταγωνιστική απειλή» και κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να υπονομεύσουν τις φυσιολογικές ετεροφυλόφιλες σχέσεις. Πράγματι , αυτή η κατηγορία μισογύνηδων δεν δίνει δεκάρα για τη Φυλή. Γι' αυτό και χύνουν τόση χολή ενάντια στη μισή Φυλή και στις μέλλουσες Μητέρες της. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ξεφορτωθούν τις τόσο ενοχλητικές γι' αυτούς Γυναίκες ώστε να μπορούν να βρίσκονται σ' έναν χώρο αποτελούμενο σχεδόν αποκλειστικά από Άντρες.


Ε , αυτοί ας πάνε στην Εκκλησία της Ελλάδος !


Οπότε όταν ο «χώρος» ανέχεται τον μισογυνισμό είτε των αποτυχημένων και ανέραστων είτε των κρυφών ομοφυλόφιλων δίκιο δεν έχει και η Γυναίκα , που , σεβόμενη τον εαυτό της αποφασίζει ότι δεν θέλει να έχει σχέση με καταστάσεις ενάντιες στο φύλο της , άρα και στην ίδια ;


Είναι αντεθνικοσοσιαλιστική η έντεχνη υπονόμευση της θηλυκότητας των Εθνικοσοσιαλιστριών μέσα από γελοίους ισχυρισμούς ότι ο καλλωπισμός , το μακιγιάζ και το κομψό γυναικείο ντύσιμο είναι δήθεν αστικές συνήθειες. Αστική συνήθεια είναι η κακογουστιά. Η καλαισθησία είναι Εθνικοσοσιαλιστική αρετή. Το 1938 , στο Γ' Ράιχ ο επικεφαλής της Χιτλερικής Νεολαίας Μπάλντουρ φον Σίραχ δήλωνε « ο καλλωπισμός και η κομψότητα έχουν μεγάλη παιδαγωγική αξία για τα νέα κορίτσια : Όσο περισσότερο ομορφαίνουν τα κορίτσια μας , τόσο πιο περήφανα και συνειδητοποιημένα θα γίνονται. Προϋπόθεση για τον γυναικείο αυτοσεβασμό και την περηφάνια της μητρότητας είναι η εντρύφηση στις πολιτιστικές αξίες και στη φροντίδα της ομορφιάς. » ( Ιδρυτικός λόγος του BDM - Glaube und Schonheit ).


Μ' αυτή τη λογική κατά νου , στο πλαίσιο του Bund deutscher Miidel ( Σύνδεσμος Γερμανίδων Κορασίδων ­το κοριτσίστικο αντίστοιχο της Hitlerjugend ) ιδρύθηκε το ειδικό τμήμα Glaube und Schonheίt ( Πίστη και Ομορφιά). Σ' αυτό, οι νεαρές Εθνικοσοσιαλίστριες εμβάθυναν στην Κοσμοθεωρία , μελετούσαν τον πολιτισμό της πατρίδας τους την αξία της μητρότητας και το κυριότερο , διδάσκονταν τα μυστικά του καλλωπισμού : πώς να βάφονται σωστά πώς να ντύνονται κομψά , πως να φέρονται με στυλ, πώς να φροντίζουν το κορμί τους.


Οι σοφοί νομοθέτες του Γ' Ράιχ ήθελαν τις Εθνικοσοσιαλίστριες κομψές , θηλυκές καλλιεργημένες , ιδεολογικά συγκροτημένες , αλλά και γκομενάρες ( για να το πούμε χύδην, αλλά σαφώς). Να ποια είναι η Εθνικοσοσιαλιστική αντίληψη.Οπότε τίθεται το ερώτημα : Ποιος θα επέτρεπε τη διαμόρφωση ενός κλίματος που ασκεί ψυχολογική πίεση στις Εθνικοσοσιαλίστριες ώστε αυτές να ντύνονται σαν φαντάροι και να συμπεριφέρονται σαν νταλικέρηδες , μήπως και κερδίσουν λίγο σεβασμό;


Ίσως εκείνος που τόσο απεχθάνεται τη θηλυκότητα, ώστε ακόμα και τις Γυναίκες τις θέλει να μοιάζουν με Άντρες. Ή εκείνος που θέλει ν' ασχημύνουν οι Εθνικοσοσιαλίστριες , ώστε να μην «κινδυνεύουν» να τραβήξουν την προσοχή άλλων Αντρών ( μια που ο ίδιος δεν είναι αρκετά ανταγωνιστικό αρσενικό για να τις διεκδικήσει με πιθανότητες επιτυχίας ). Έτσι κι αλλιώς όμως, ο Εθνικοσοσιαλιστής δεν θα έκανε κάτι τέτοιο.


Είναι σφόδρα αντεθνικοσοσιαλιστικό το θέαμα υποτιθέμενων Εθνικοσοσιαλιστών με κατηφή έκφραση , δήθεν φτωχικό ντύσιμο και την αύρα της μικροαστικής ακαλαισθησίας και μιζέριας να τους περιτριγυρίζει. Πώς περιμένουν να τους πλησιάσει Γυναίκα με τόσο μικροαστιλίκι που κουβαλάνε με τόση γκρίνια με τόση κλάψα για την « άτιμη κενωνία » ; Γκρινιάζουμε ότι οι Γυναίκες προτιμάνε κάτι «φλώρους», «κουλτουριάρηδες», «φλούφληδες» κι όχι εμάς. Ναι αλλά οι «φλώροι» μπορούν να χορέψουν ένα ταγκό με μια κοπελιά και να τη στείλουν στον έβδομο ουρανό , μπορούν να της μιλήσουν να την κάνουν να γελάσει και να περάσει όμορφα. Εμείς τι κάνουμε ; Περιμένουμε στα σοβαρά να τη γοητεύσουμε μιλώντας της γι' αυτούς τους « παλιοξένους που μας κλέβουν τις δουλειές ». και καυχώμενοι ότι εμείς είμαστε «τίμια λαϊκά παιδιά» ( κάτι σαν τον Καζαντζίδη δηλαδή) ;


Κι ύστερα να καθόμαστε στη γωνία κάθε παρέας ξινοί , απόβλητοι και χαιρέκακοι σαν το Γκόλλουμ ; Προσοχή , είναι πολιτικό το θέμα : Αν δεν καλλιεργήσουμε τον ερωτισμό μας , οι γυναίκες δεν υπάρχει περίπτωση να ενδιαφερθούν για το τι πρεσβεύουμε , διότι η έλλειψη ερωτισμού προδίδει λάθος κοσμοθεωρία. Κι επειδή κάποιοι θα βιαστούν να μιλήσουν για δήθεν «αστικές συνήθειες» , ας ξεκαθαριστεί επιτέλους : Άλλο πράγμα η Εθνικοσοσιαλιστική καλαισθησία και ευγένεια και τελείως άλλο πράγμα η μικροαστική κακογουστιά και κακομοιριά. Ο Εθνικοσοσιαλιστής είναι και όμορφος και καλοντυμένος ( έστω και με κλεμμένα ρούχα ) και ευγενικός και πάντα χαμογελαστός και πάντα κεφάτoς και πάντα γοητευτικός. Άλλο αν χθες το βράδυ έκαψε καναδυό τράπέζες. Όμως , η κακομοιριά καθόλου δεν συνεπάγεται επαναστατικότητα.


Αντίθετα, είναι απόδειξη έλλειψης επαναστατικότητας, διότι χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο για να κρύψει το γεγονός ότι , χθες το βράδυ, ο μίζερος ήταν σπίτι του βλέποντας τα ίδια τηλεοπτικά προγράμματα με τον όχλο , τρώγοντας τα ίδια σκουπιδοφάγια και υιοθετώντας τις ίδιες συμπεριφορές. Η μόνη του διαφοροποίηση από τον αστό είναι ότι , ενώ ο αστός, αν και αστός, τουλάχιστον φροντίζει κάπως την εμφάνισή του , ο μίζερος κουβαλάει παντού την ασχήμια και την κακομοιριά. Αλίμονο αν περιμένουμε από μια υγιή Γυναίκα να προτιμήσει τον μίζερο.


Αυτόν τον ανθρώπινο τύπο που από παλιά παρασιτούσε στον Εθνικοσοσιαλισμό στηλίτευε ήδη από το 1934 ο Γιόζεφ Γκαίμπελς , γράφοντας στην εφημερίδα του Κόμματος Der Vοlkische Beobachter : " Νομίζουν ότι οι απολαύσεις της ζωής δεν είναι Εθνικοσοσιαλιστικές και προτιμούν τη σκοτεινή πλευρά του ανθρώπινου βίου. Γι'αυτούς, η ζωή είναι μια κοιλάδα δακρύων. Οδηγοί τους η απαισιοδοξία και η καχυποψία... Αν έχουν δυο κολάρα, το ένα καθαρό και το άλλο βρώμικο , τότε θα φορέσουν το βρώμικο για να δείξουν δήθεν μίσος προς τις αστικές αξίες. Αν έχουν δυο κοστούμια, το ένα καλό και το άλλο φτηνιάρικο ,τότε θα φορέσουν το φτηνιάρικο για να επιδείξουν δήθεν επαναστατική εμφάνιση στον αποσβολωμένο περίγυρό τους ... "


Ένας αληθινός Εθνικοσοσιαλιστής δεν έχει κανένα λόγο να προστατέψει τέτοια μίζερα πλάσματα με χαρακτήρα σημαδεμένο από τον πρωτογονισμό και την απόρριψη της ηδονής». Στα σοφά λόγια του Γκαίμπελς τι άλλο χρειάζεται να προσθέσουμε ;


Μια αληθινή Εθνικοσοσιαλίστρια λοιπόν έχει κάθε δίκιο ν' απωθείται από την εικόνα που δίνουμε, όταν , αντί να ενσαρκώνουμε τον όμορφο και χαρούμενο Άριο , προτιμούμε να ενσαρκώνουμε τον μίζερο , κακόγουστο μικροαστό κακομοίρη.


Είναι αντεθνικοσοσιαλιστικό και συνάμα θλιβερό το παγκοσμίως παρατηρούμενο θέαμα «αντρών», που πέφτουν σαν λιγούρηδες πάνω σε όποια Εθνικοσοσιαλίστρια πάρει το θάρρος να τους πλησιάσει και που θεωρούν δεδομένο ότι η Εθνικοσοσιαλίστρια... ανήκει σεξουαλικά στους ίδιους. Μια τέτοια ιταμή θρασυδειλία καταδεικνύει δυο πράγματα : Πρώτον , τη σεξουαλική τους ανεπάρκεια (είναι ανίκανοι να βρουν γυναίκα εκτός «χώρου») και, δεύτερον την περιφρόvηση τους προς κάθε έννοια συντροφικότητας. Συχνά δε , οι «επίδοξοι μνηστήρες» επιδίδονται σε πισώπλατα μαχαιρώματα και προς τους Συντρόφους, οι οποίοι από Συναγωνιστές μετατρέπονται σε... ανταγωνιστές για το χέρι ( ή , για ν' ακριβολογούμε, για το αιδοίο) της Εθνικοσοσιαλίστριας. Ναι, είναι αναπόφευκτες και μάλιστα λίαν επιθυμητές οι ερωτικές σχέσεις μέσα στον «χώρο», αλλά η Εθνικοσοσιαλίστρια δεν είναι ούτε παλλακίδα του κάθε μπακούρη ούτε τρόπαιο ενός λίαν αμφίβολου «αντρισμού». Το αν θα επιλέξει ερωτικό σύντροφο μέσα από τις τάξεις μας ή και έξω από αυτές είναι λογαριασμός δικός της και κανενός άλλου. Κι επιτέλους, λίγη αξιοπρέπεια στο «καμάκι» δεν βλάφτει.


Και , τέλος, είναι βαθύτατα αντεθνικοσοσιαλιστικές οι ψιθυριστές φωνoύλες των ηθικολόγων, που, μέσα στη δυστυχία του κατινίστικου κουτσομπολιού τους ασχολούνται -πάντοτε θρασύδειλα και πάντοτε πισώπλατα με τη στηλίτευση της γυναικείας σεξουαλικότητας της Εθνικοσοσιαλίστριας. Με την κάθε μορφής ηθική πήραμε διαζύγιο από τον καιρό του Νίτσε και δεν θα ξαναγυρνάμε στην αλφαβήτα ύστερα από ενάμιση αιώνα.Όποιος μιλάει για ηθική είναι σαν αυτόν που μιλάει υπέρ της φυλετικής επιμειξίας : εχθρός του Εθνικοσοσιαλισμού. Ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι ο καταστροφέας κάθε ηθικής και ο δημιουργός της νέας χαρούμενης πραγματικότητας που εδράζεται στην Αισθητική και τη Φυσιολογία. Επιδιώκουμε το Όμορφο και το Υγιές. Μας είναι άγνωστη κι αδιάφορη η ηθική.


Τη χαρίζουμε στους δεξιούς , στους χριστιανούς και σ' όλους εκείνους τους υποκριτές ηθικολόγους που τη σεξουαλικά χειραφετημένη Εθνικοσοσιαλίστρια την αποκαλούν «πουτάνα» - ακριβώς γιατί τα μόνα θηλυκά που τους καταδέχονται είναι οι μετανάστριες πουτάνες των πορνείων ( κι αυτές , μόνον κατόπιν πληρωμής). Όπως και ο Εθνικοσοσιαλιστής, έτσι και η Εθνικοσοσιαλίστρια δεν δεσμεύεται από κανενός είδους ηθική και κυρίως δεν δεσμεύεται από τη χριστιανογενή ηθική , που σκοτώνει τόσο την πολεμική όσο και την ερωτική φύση του Άριου και της Άριας.


Η Εθνικοσοσιαλίστρια είναι κυρίαρχη στο κορμί και στο κρεβάτι της : το αν , πότε , πώς και με ποιους θα κάνει έρωτα είναι αποκλειστικά δική της υπόθεση. Πρέπει να είναι όμορφη , πρέπει να είναι υγιής, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να είναι ηθική. Μήπως ήταν ηθική η ερωμένη Εύα Μπράουν ή η Κλάρα Πετάτσι ; Ή η πολυγαμική Λένι Ρίφενσταλ ; Αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία του Εθνικοσοσιαλισμού, θα διαπιστώσει ότι οι περισσότερες Μεγάλες Εθνικσσοσιαλίστριες θα θεωρούνταν ακόμη και με τα σημερινά μέτρα «πουτάνες». Σκεφτείτε τι έλεγαν γι' αυτές οι μικροαστοί ηθικολόγοι του καιρού τους.


Κι αν κάποιοι ακόμη και σήμερα σοκάρονται , τότε ας τους θυμίσουμε τις εγκυμοσύνες του BDM. Το 1937 πολλά από τα κορίτσια (ηλικίας 15-17) του ΒDΜ έμειναν έγκυοι. Έγινε μεγάλο σούσουρο από τους ηθικολόγους της εποχής , που άρχισαν να τις αποκαλούν -τι άλλο ;­ «πουτάνες». Αντιμέτωπο με την ιερή αγανάκτηση των ανέραστων ή υποκριτών ηθικολόγων, το Κόμμα ετοιμάστηκε ν' αποβάλει τις «μικρές αμαρτωλές» από τον BDM. Τότε, όμως, οι πιτσιρίκες σήκωσαν κεφάλι. Κόλλησαν τις καθοδηγήτριές τους στον τοίχο μ' ένα ακαταμάχητο επιχείρημα :


«Εσείς δεν μας διδάσκετε να είμαστε υγιείς και ερωτικές , ώστε να γίνουμε αύριο μητέρες της Φυλής μας ; Εσείς δεν μας διδάσκετε ότι η χριστιανική ηθική είναι ξένη προς την ψυχή της Φυλής μας ; Τώρα λοιπόν που εμείς έμπρακτα εφαρμόσαμε τη διδασκαλία σας , γιατί θέλετε να μας διώξετε ;»


Αυτό το επιχείρημα έφτασε ως τ' αυτιά του ίδιου του Χίτλερ. Κι ο Χίτλερ , που ούτε ηθικολόγος ήταν ούτε ανέραστος , διέταξε, όχι μόνο τα κορίτσια να μην υποστούν την παραμικρή κύρωση, αλλά και τα οικονομικά βάρη των τοκετών και της ανατροφής των μωρών να τα -επωμιστεί το Ράιχ. Στους δε ηθικολόγους η Γκεστάπο έκανε τις γνωστές διακριτικές συστάσεις της να κλείσουν το στόμα τους.


Αυτός ήταν ο Εθνικοσοσιαλισμός. Μια εφαρμοσμένη ουτοπία , όπου ο ίδιος ο Φύρερ , ο μέγας ανήθικος, άφηνε κατά μέρος τις υποθέσεις ενός ολόκληρου κράτους για ν' αποδώσει δικαιοσύνη ακόμα και σε δεκαπεντάχρονες Εθνικοσοσιαλίστριες που είχαν το σθένος να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στην ανηθικότητα - δηλαδή στην υγεία και στον έρωτα.


Ποιος λοιπόν θα τολμήσει σήμερα να Φορέσει «ζώνες αγνότητας» στην Εθνικοσοσιαλίστρια ;
Μόνον ο ηθικολόγος θαμώνας των πορνείων , ο σεξουαλικά ανίκανος , ο εξαρτημένος από την πορνογραφία (κι ας την καταδικάζει) , ο κρυπτοχριστιανός υποκριτής. Σε καμιά περίπτωση όμως ο Εθνικοσοσιαλιστής.


Ο καυτηριασμός ας σταματήσει εδώ. Ήδη προβάλλει μια αρκετά σαφής εικόνα των πραγματικών λόγων για τους οποίους οι Γυναίκες αποφεύγουν το λεγόμενο Κίνημα παγκοσμίως. Και οι λόγοι αυτοί συνοψίζονται στον εξής έναν : Εμείς οι κήρυκες του Εθνικοσοσιαλισμού δεν τον εφαρμόζουμε στη ζωή μας και στο Κίνημά μας.


Από τη μια προσκαλούμε τις Εθνικοσοσιαλίστριες κι από την άλλη τις περιμένουμε με το μαχαίρι στη γωνία.


Ας πάμε τώρα στο ζητούμενο. Δηλαδή στο πώς θα πειστεί το άλλο μισό της Φυλής να ενωθεί μαζί μας στον πανάρχαιο πόλεμο για τη λύτρωση του κόσμου. Είναι απλό. Δεν χρειάζονται κηρύγματα ούτε πομπώδεις προσκλήσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι να πετάξουμε το μαχαίρι και να βγούμε από τη γωνία.


Το μόνο που χρειάζεται είναι να πάψουμε να λειτουργούμε αντεθνικοσοσιαλιστικά απέναντι στις Εθνικοσοσιαλίστριες. Το μόνο που χρειάζεται είναι να είμαστε Εθνικοσοσιαλιστές στην πράξη κι όχι στα λόγια.


Κλείνουμε :


Ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι σέξυ. Κι αυτό δεν είναι ένα κενό ευφυολόγημα. Είναι αντικειμενική, ωμή πραγματικότητα. Διότι Φυλή ίσον Σεξ. Και Σεξ ίσον Άντρας συν Γυναίκα. Οπότε Εθνικοσοσιαλισμός ίσον Εθνικοσοσιαλιστής συν Εθνικοσοσιαλίστρια.


Το μισό της Φυλής μαζί με το άλλο μισό της Φυλής.


Δημοσιεύτηκε στο έβδομο τεύχος του περιοδικού «Γαμμάδιον» τον χειμώνα του 2005.



Χαμάς: "Κάντε ότι θέλετε , εμείς θα αποκτήσουμε όπλα"


Η Χαμάς ορκίστηκε να επανεξοπλισθεί αψηφώντας κάθε ισραηλινή ή διεθνή προσπάθεια να την εμποδίσει να ανεφοδιαστεί με ρουκέτες και άλλα όπλα μετά τον πόλεμο στη Γάζα. «Κάνετε ό,τι θέλετε. Η παραγωγή ιερών όπλων είναι αποστολή μας και γνωρίζουμε πώς να αποκτήσουμε τα όπλα» είπε σε συνέντευξη Τύπου ο Αμπού Ουμπάιντα, εκπρόσωπος της ένοπλης πτέρυγας της Χαμάς.


Απευθυνόμενος σε δημοσιογράφους με καλυμμένο το πρόσωπο, είπε ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά, εάν το Ισραήλ δεν αποσύρει τον στρατό του από τη Λωρίδα της Γάζας μέσα σε μια έβδομάδα, αίτημα της Χαμάς όταν ανακοίνωσε την Κυριακή την κατάπαυση πυρός.


Το Ισραήλ, που κήρυξε μονομερή εκεχειρία, απείλησε να ξαναξεκινήσει τις επιθέσεις σε περίπτωση που η Χαμάς προσπαθήσει φέρει παράνομα όπλα στη Λωρίδα της Γάζας. Στην ίδια συνέντευξη Τύπου ο Αμπού Ουμπάιντα είπε ότι η Χαμάς έχασε μόλις 48 μαχητές στη διάρκεια των ισραηλινών στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας.


Το Ισραήλ έχει ανακοινώσει πως περισσότεροι από 500 μαχητές της Χαμάς σκοτώθηκαν από τις 27 Δεκεμβρίου. Η διάρκειας τριών εβδομάδων επίθεση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας ήταν μια αποτυχία και δεν φόβισε τους Παλαιστινίους, δήλωσε ο ηγέτης της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγε. «Ο εχθρός απέτυχε να πετύχει τους στόχους του» δήλωσε ο ίδιος σε τηλεοπτικό μήνυμά του.


Αν και αποκάλεσε τον πόλεμο μια «λαϊκή νίκη», ο Χανίγε είπε ότι η απόφαση της Χαμάς να κηρύξει εκεχειρία την Κυριακή ήταν «σοφή και υπεύθυνη».



Απειλές το Ισραήλ , επιδόματα από τη Χαμάς.


Aν και έχουν αποχωρήσει από τη Γάζα οι ισραηλινές δυνάμεις, η υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Τ. Λίβνι, απείλησε με νέες επιθέσεις σε σήραγγες που συνδέουν την Αίγυπτο με τη Λωρίδα της Γάζας μέσω των οποίων διακινούνται όπλα.


Στο αντίπαλο στρατόπεδο, αυτό της Χαμάς, ανακοινώθηκε η χορήγηση 1.000 ευρώ σε κάθε οικογένεια "μάρτυρα" που σκοτώθηκε στη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης στη Γάζα, καθώς και τέσσερις χιλιάδες ευρώ για κάθε σπίτι που καταστράφηκε τελείως από τους Ισραηλινούς, ενώ με 2.000 ευρώ θα επιδοτηθούν τα σπίτια που έπαθαν μεγάλες καταστροφές. Με 500 ευρώ επιδοτείται ο κάθε τραυματίας και η καταβολή των ποσών αυτών θα ξεκινήσει από την Κυριακή.


Τα ποσά ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου ο εκπρόσωπος της ισλαμιστικής κυβέρνησης Τάχερ αλ-Νούνου. Περίπου τέσσερις χιλιάδες σπίτια καταστράφηκαν τελείως από τις ισραηλινές επιθέσεις και πάνω από 17 χιλιάδες υπέστησαν μεγάλες ζημιές, με το προβλεπόμενο ποσό για τις ανθρώπινες απώλειες και τις υλικές καταστροφές, να υπολογίζεται στα 35 - 40 εκατομμύρια δολάρια.


Για τα μέσα Φεβρουαρίου προγραμματίστηκε η σύσκεψη των δωρητών για τη συγκέντρωση κονδυλίων για την ανοικοδόμηση της Λωρίδας της Γάζας, η οποία έχει ερημωθεί από την ισραηλινή εισβολή, όπως ανακοίνωσε ο Παλαιστίνιος πρωθυπουργός Σαλάμ Φαγιάντ.



Πρωσσισμός και σοσιαλισμός – Oswald Spengler.


Ο Oswald Spengler γεννήθηκε στο Μπλάκενμπουργκ στις 29 Μαΐου 1880. Ήταν γόνος μικροαστικής οικογένειας και έλαβε κλασσική μόρφωση ( αρχαία ελληνικά, λατινικά, ποίηση, φυσικές επιστήμες και μαθηματικά ) κατά την διάρκεια των παιδικών και εφηβικών του χρόνων. Σπούδασε μαθηματικά και φυσικές επιστήμες σε πανεπιστήμια στην Halle, στο Μόναχο και το Βερολίνο και ταυτόχρονα παρακολούθησε παραδόσεις μαθημάτων άλλων κλάδων και επιστημών από φημισμένους καθηγητές της εποχής.





Το διδακτορικό του φέρει τον τίτλο «Η βασική μεταφυσική ιδέα της ηρακλείτειας φιλοσοφίας» (1904). Το μνημειώδες έργο του «Η παρακμή της Δύσεως» (Der Untergang des Abendlandes) κυκλοφόρησε μεταξύ 1917 και 1920 σε δύο τόμους αντιστοίχως, ενώ το 1919 έλαβε το βραβείο του ιδρύματος «Αρχείο του Νίτσε».


Το 1931 κυκλοφόρησε το έργο του «Άνθρωπος και τεχνική» και το 1932 το «Αποφασιστικά χρόνια: πολεμική κατά των διανοουμένων». Απέρριψε προτάσεις συνεργασίας με πανεπιστήμια και την συνεργασία με τους εθνικοσοσιαλιστές, τόσο πριν την ανάληψη της εξουσίας, όσο και επί ναζιστικού καθεστώτος - αν και στο έργο του «Η ώρα των αποφάσεων» επικροτεί την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία-με αποτέλεσμα το καθεστώς να επιβάλει απαγόρευση αναφοράς του ονόματός του στο ραδιόφωνο το 1933.


Πέθανε στις 8 Μαΐου του 1936 στο Μόναχο, όπου κηδεύτηκε μαζί με το «Φάουστ» του Γκαίτε και τον «Ζαρατούστρα» του Νίτσε.


Στο δοκίμιο του «Πρωσσισμός και σοσιαλισμός» (Preussentum und Sozialismus, 1920) , το οποίο βασίστηκε σε σημειώσεις του συγγραφέως για τον δεύτερο τόμο του μνημειώδους έργου του) , πραγματεύεται την καταγωγή του σοσιαλισμού, αναλύει την αγγλική και την πρωσσική κοινωνική ιδεολογία και οικονομικό σύστημα και εισάγει την έννοια «πρωσσισμός».



Για τον Spengler Γερμανοί και Άγγλοι έχουν κοινή καταγωγή από τα γερμανικά φύλα της Κάτω Σαξωνίας, όπως Φριζοί, Σάξωνες, Άγγλοι, οι οποίοι έφτασαν στην Βρετανία σε ομάδες Vikings. Και ενώ οι συγγενείς τους στην Γερμανία διατήρησαν το κοινοτικό πνεύμα , το οποίο εμφανίζεται στον κόσμο των ιπποτών, αυτοί παρέμειναν στο πνεύμα των Vikings Και ενώ οι συγγενείς τους στην Γερμανία διατήρησαν το κοινοτικό πνεύμα, το οποίο εμφανίζεται στον κόσμο των ιπποτών, αυτοί παρέμειναν στο πνεύμα των Vikings, που ισοδυναμεί με την ασυγκράτητη επιθυμία για περιπλάνηση στις ανοικτές θάλασσες και για ανακάλυψη νέων κόσμων και με την ενισχυμένη αίσθηση της προσωπικής ελευθερίας και ατομικής ανεξαρτησίας.


Το πνεύμα αυτό είναι που οδήγησε στον ατομισμό και τον απομονωτισμό του αγγλικού χαρακτήρα και υπήρξε η βάση για την ανάπτυξη του υλισμού και του φιλελευθερισμού, την εμφάνιση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και την εξάπλωση της αποικιοκρατίας. Στην ίδια κατηγορία ιδεών κατατάσσει και τον Μάρξ. Το κοινοτικό πνεύμα, αντιθέτως, γέννησε τον σοσιαλισμό και μία μορφή αυτού, τον πρωσσισμό. Στην σκέψη του Spengler ο σοσιαλισμός και το πρωσσικό πολιτειακό σύστημα – αυτό υπαγορεύει βαθιά αίσθηση του καθήκοντος, θυσία του «εγώ» στο «εμείς» και υπηρεσία στο κοινωνικό σύνολο – ταυτίζονται και θεωρεί ως πρότυπο κυβερνήτου τον Φρειδερίκο τον Μέγα, τον «πρώτο υπηρέτη του Κράτους», όπως ο ίδιος αυτοχαρακτηριζόταν, και ως ιδεατή μορφή πολιτεύματος την σοσιαλιστική μοναρχία.





Παραθέτουμε παρακάτω αποσπάσματα από το δοκίμιο του , στα οποία αναπτύσσει τις ιδέες του για τον σοσιαλισμό , τον μαρξισμό και τον πρωσσισμό.



Μετάφραση - επιμέλεια κειμένου : Λόεγκριν


Εισαγωγή.


Η λέξη «σοσιαλισμός» περιγράφει το πλέον θορυβώδες, εάν όχι το πιο βαθύ, θέμα των σύγχρονων συζητήσεων. Καθένας την χρησιμοποιεί. Καθένας θεωρεί ότι σημαίνει κάτι διαφορετικό. Σε αυτό το παγκόσμιο σύνθημα καθένας εμβάλλει οτιδήποτε αγαπά ή μισεί, φοβάται ή επιθυμεί. Ουδείς, όμως, έχει συνείδηση του σκοπού και των ορίων της ιστορικής λειτουργίας της λέξεως. Αποτελεί ο σοσιαλισμός ένα ένστικτο ή ένα σχεδιασμένο σύστημα; Είναι στόχος του ανθρωπίνου γένους ή απλώς μία προσωρινή κατάσταση; Η μήπως η λέξη παραπέμπει απλά στις απαιτήσεις μίας συγκεκριμένης κοινωνικής τάξεως; Είναι το ίδιο πράγμα με τον Μαρξισμό;


Οι άνθρωποι που σκοπεύουν να αλλάξουν τον κόσμο διαρκώς υποπίπτουν στο λάθος να συγχέουν αυτό που θα έπρεπε να είναι με αυτό που θα γίνει. Σπανίζει το όραμα που μπορεί να περάσει πέρα από την σύγχυση και την ρευστότητα της εποχής μας. Πρέπει, ωστόσο, να βρω κάποιον που έχει καταλάβει πραγματικά αυτήν την Γερμανική Επανάσταση1, ο οποίος έχει εμβαθύνει στο νόημά της ή έχει προβλέψει την διάρκειά της. Οι στιγμές παρανοούνται ως εποχές, το επόμενο έτος με τον επόμενο αιώνα, παραξενιές ως ιδέες, τα βιβλία ως άνθρωποι.


Οι Μαρξιστές μας δείχνουν δύναμη μόνον όταν γκρεμίζουν. Όταν πρέπει να σκεφθούν ή να δράσουν θετικά είναι αβοήθητοι. Με τις πράξεις τους επιβεβαιώνουν ότι ο πατριάρχης τους δεν ήταν δημιουργός, αλλά μόνον ένας κριτικός. Η κληρονομιά του επικεντρώνεται σε μία συλλογή αφηρημένων ιδεών με σημασία μόνον σε έναν κόσμο βιβλιοφάγων. Το «προλεταριάτο» του είναι μία καθαρά φιλολογική σύλληψη, σχηματοποιημένη και υποστηριζόμενη από τον κόσμο των γραπτών. Ήταν αληθινό μόνον όσο αρνείτο και δεν ενσωμάτωνε την δεδομένη κατάσταση σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή. Σήμερα διαπιστώνουμε ότι ο Μάρξ ήταν μόνον ο πατριός του σοσιαλισμού. Ο σοσιαλισμός περιέχει στοιχεία που είναι παλαιότερα, δυνατότερα και πιο θεμελιώδη από την κοινωνική κριτική του. Τέτοια στοιχεία υπήρξαν και συνέχισαν να αναπτύσσονται χωρίς αυτόν, και μάλιστα σε αντίθεση με αυτόν. Δεν βρίσκονται στα χαρτιά, αλλά στο αίμα. Και μόνον το αίμα μπορεί να αποφασίσει για το μέλλον.


Εάν , όμως , ο σοσιαλισμός δεν είναι Μαρξισμός , τότε τι είναι ; […]



ΙΙ. Ο Σοσιαλισμός ως τρόπος ζωής.


-9-


Ο σοσιαλισμός, λοιπόν, δεν είναι ένα ένστικτο σκοτεινή, πρωταρχικής καταγωγής όπως τα ένστικτα που βρήκαν την έκφρασή τους στον ρυθμό των γοτθικών καθεδρικών, στο αρχοντικό παρουσιαστικό των μεγάλων αυτοκρατόρων και παπών ή στην ίδρυση της Ισπανικής και της Βρετανικής αυτοκρατορίας. Αποτελεί περισσότερο ένα πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό ένστικτο ρεαλιστών και ως τέτοιο είναι ένα προϊόν ενός σταδίου του τεχνικού πολιτισμού μας και όχι της πνευματικής καλλιέργειάς μας, που τελείωσε γύρω στο 1800.


Και όμως το ένστικτο αυτό, ολοκληρωτικά κατευθυνόμενο προς το εξωτερικό κόσμο, ακόμη απηχεί την παλαιά φαουστική θέληση για δύναμη και προς το άπειρο. Τώρα έχει εξελιχθεί στην φοβερή θέληση για απόλυτη κυριαρχία του κόσμου στην στρατιωτική, οικονομική και διανοητική έννοια. Μπορεί να γίνει αισθητό στο ιστορικό γεγονός του Παγκοσμίου Πολέμου και στην σύλληψη μίας παγκόσμιας επαναστάσεως, την ιδέα της σφυρηλατήσεως των ανερχόμενων όχλων τα ανθρωπότητας σε ένα μοναδικό όλον. Ο ιμπεριαλισμός της Βαβυλώνας στόχευε μόνον στον έλεγχο της Εγγύς Ανατολής, ενώ αυτός των Ινδών περιοριζόταν στην ίδια την Ινδία. Ο Ελληνικός και ο Ρωμαϊκός ιμπεριαλισμός έφτανε ως την Βρετανία, την Μεσοποταμία και την Σαχάρα και η αυτοκρατορία της Κίνας δεν επεκτεινόταν πέρα από την Κασπία Θάλασσα. Ο σύγχρονος ιμπεριαλισμός, από την άλλη, στοχεύει στην κατοχή ολόκληρης της υφηλίου. Δεν αναγνωρίζουμε σύνορα ή όρια.


Μέσω μία καινούργιας Voelkerwanderung2 έχουμε καταστήσει την Αμερική μέρος της Δυτικής Ευρώπης. Έχουμε κτίσει σε κάθε ήπειρο το δικό μας ξεχωριστό είδος πόλεων, έχουμε υποτάξει τους ιθαγενείς πληθυσμούς στον δικό μας τρόπο ζωής και σκέψεως. Τέτοιου είδους δραστηριότητα αποτελεί την υψηλότερη μορφή εκφράσεως της δυναμικής αισθήσεως μας της παγκόσμιας εξουσίας. Αυτό που πιστεύουμε, αυτό που επιθυμούμε, θεωρείται ότι δεσμεύει τα πάντα. Και από την στιγμή που η ζωή έχει φθάσει να σημαίνει για εμάς εξωτερική, πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή όλα πρέπει να υποτάσσονται στο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό ιδεώδες μας ή να εξαφανίζονται.


Η τάση αυτή προς την παγκόσμια κυριαρχία είναι αυτό που έχω ορίσει ως «σύγχρονο σοσιαλισμό». Συνειδητοποιούμε πλέον όλο και περισσότερο την παρουσία του. Είναι αυτό που εμείς του δυτικού κόσμου έχουμε κοινό. Είναι ενεργό σε κάθε άνθρωπο από την Βαρσοβία μέχρι το Σαν Φρανσίσκο, και καθένας από τους λαούς μας γοητεύεται από τα ξόρκια των υποσχέσεών του και των δυνατοτήτων του.


Είμαστε, ωστόσο, οι μόνοι λαοί που συμμετέχουμε σε αυτόν. Κλασικός, Κινεζικός ή Ρωσικός σοσιαλισμός υπό αυτήν την έννοια δεν υφίστανται.


Στην βάση αυτής της ισχυρής συλλογικής συνειδήσεως, παρόλo αυτά, υπάρχουν εσώτερες εχθρότητα και αντιθέσεις. Στην ψυχή κάθε πολιτισμού βρίσκεται κρυμμένη μία μοναδική, ανεπανόρθωτη σχισμή. Η ιστορία κάθε πολιτισμού είναι μία ατελείωτη σύγκρουση μεταξύ λαών, τάξεων, ατόμων ή τάσεων εντός του ατόμου - είναι πάντοτε το ίδιο πρόβλημα που προκαλεί δέος. Κάθε φορά που εμφανίζεται ένα ιστορικό στοιχείο, αμέσως προκαλεί ένα αντίπαλο στοιχείο. Ο Νίτσε έχει αναγνωρίσει για εμάς την μεγάλη διχοτόμηση της Κλασικής ζωής, η οποία επανεμφανίσθηκε ξανά και ξανά με διαφορετικές μορφές: Απόλλων και Διόνυσος, Στωικοί κα Επικούρειοι, Σπάρτη και Αθήνα, σύγκλητος και λαός, οι tribunate και patriciate3. Με τον Αννίβα στις Κάνες, ο Επικούρειος Ελληνισμός στάθηκε απέναντι από την Ρώμη των Στωικών και των συγκλητικών.


Στους Φιλίππους το σπαρτιατικό στοιχείο της Ρώμης νικήθηκε από το αθηναϊκό στοιχείο προσωποποιημένο στους καίσαρες. Ακόμη και στην μητροκτονία του Νέρωνος μπορούμε να διακρίνουμε έναν θρίαμβο της διονυσιακής ιδέας του panem et circenses4 επί της απολλώνιας ευθύτητος των Ρωμαίων δεσποινών. Κατά την διάρκεια όλων των εποχών της κινεζικής ιστορίας, στην κινέζικη ζωή και σκέψη, στις μάχες και τα βιβλία, μπορούν να αντιληφθούμε την αντίθεση που σχετίζεται με τα ονόματα Κομφούκιος και Λάο Τσέ και τις μη μεταφράσιμες έννοιες li και tao. Το ένα και το αυτό είναι παρομοίως και το σχίσμα στην φαουστική ψυχή, το οποίο έχει καθορίσει την μοίρα μας μέσα από το γοτθικό και την Αναγέννηση, το Πότσδαμ και τις Βερσαλλίες, τον Κάντ και τον Ρουσσώ, τον σοσιαλισμό και τον αναρχισμό, και το οποίο θα συνεχίσει να την σχηματίζει μέχρι τις τελευταίες ημέρες μας.


Ακόμη και έτσι, η Μοίρα αυτή είναι ενοποιημένη. Η ασυμφωνία και η αντίθεση υπηρετούν μίαν ανώτερη πραγματικότητα. Ο επικουρειανισμός δεν είναι παρά μία άλλη μορφή του στωικισμού. Ο Αισχύλος έφερε κοντά τον Απόλλωνα με τον Διόνυσο. Ο Καίσαρ συνδύασε την σύγκλητο και τους πληβείους. Ο ταοϊσμός του Λάο Τσέ βοήθησε στην δημιουργία της κομφουκιανικής Κίνας. Και οι δυτικοί λαοί το ένστικτο των οποίων είναι αναρχικό είναι πραγματικά σοσιαλιστικοί κατά την ευρύτερη φαουστική έννοια.



Δημοσιεύτηκε στο δεύτερο τεύχος του ανεξάρτητου περιοδικού «Έρημη Χώρα» τον Ιανουάριο του 2008.


http://erimihora.blogspot.com/

Ταξιαρχίες Αλ – Κασσάμ : Πραγματοποιήσαμε δεκάδες οδυνηρά πλήγματα στα στρατεύματα του Ισραηλινού στρατού κατοχής.



GAZA , (PIC) --






μετάφραση - επεξεργασία κειμένου : Αλεξόπουλος Στέλιος.



Οι ταξιαρχίες Αλ - Κασάμ , η ένοπλη πτέρυγα της Χαμάς , δήλωσαν κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου τη Δευτέρα, ότι πραγματοποίησαν δεκάδες οδυνηρά πλήγματα στα στρατεύματα του Ισραηλινού στρατού κατοχής , στις 22 μέρες που διήρκησε η επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα , διαβεβαιώνοντας ότι οι αγωνιστές κατόρθωσα να σκοτώσουν 49 ισραηλινούς στρατιώτες.



Ο Abu Obeida , ο εκπρόσωπος τύπου των ταξιαρχιών Αλ - Κασάμ, είπε στην συνέντευξη τύπου που πραγματοποιήθηκε στην πόλη της Γάζας ότι οι ταξιαρχίες κατέγραψαν επακριβώς τις επιχειρήσεις της εξόντωσης 49 ισραηλινών στρατιωτών με άμεσο τρόπο, χωρίς να συμπεριλαμβάνει δεκάδες απώλειες ισραηλινών των οποίων ο θάνατος δεν καταγράφηκε από αυτόπτες μάρτυρες των μαχητών της Αλ - Κασάμ, κατά τη διάρκεια πολλών επιθέσεων της αντίστασης, όπως τους στρατιώτες που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων εκτίναξης τανκ και θωρακισμένων μεταγωγικών στρατού.





Σύμφωνα με τα παραπάνω, μια συντηρητική εκτίμηση των ταξιαρχίες Αλ-Κασάμ ανεβάζει το τίμημα του θανάτου στις τάξεις του ισραηλινού κατοχικού στρατού στους 80 στρατιώτες, πρόσθεσε ο Abu Obeida.


Ο εκπρόσωπος τύπου ανέφερε επίσης ότι οι ταξιαρχίες εκτόξευσαν κατά τη διάρκεια της επίθεσης 980 ρουκέτες και οβίδες συμπεριλαμβανομένων 213 πυραύλους Γκράντ στα εισβάλλοντα κατοχικά ισραηλινά στρατεύματα και σε διαφορετικούς ισραηλινούς εποικισμούς.


Οι μαχητές Αλ-Κασάμ κατέστρεψαν επίσης ολοκληρωτικά ή μερικώς περίπου 47 τανκ και μπουλντόζες, χτύπησαν 4 ελικόπτερα και έριξαν ένα αεροπλάνο.





Επιπλέον αποκάλυψε ότι οι ταξιαρχίες κατόρθωσαν να αιχμαλωτίσουν αρκετούς ισραηλινούς στρατιώτες , αλλά στοχοποιούνταν από κοινού με τους αιχμαλωτίζοντες μαχητές της ταξιαρχίας από τα ισραηλινά πολεμικά αεροπλάνα.


Σημείωσε ότι το Ισραήλ σκότωσε περισσότερους από 1300 Παλαιστίνιους, η πλειοψηφία των οποίων ήταν πολίτες , παιδιά και γυναίκες, πράγμα που δείχνει ότι ο πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα ήταν μόνο μια διαδικασία μαζικών δολοφονιών φέροντας της σφραγίδα του μίσους της ταλμουδικής ιδεολογίας.


Πρόσθεσε ότι σκοτώθηκαν 48 μαχητές της ταξιαρχίας Κασάμ κατά τη διάρκεια του πολέμου με τον κατοχικό ισραηλινό στρατό στην Γάζα.





http://www.alqassam.ps/english/

Η «HEZBOLLAH» έχει δημιουργήσει μουσείο με εκθέματα από τον πόλεμο με το Ισραήλ.


Η λιβανέζικη «HEZBOLLAH» εξυμνεί τον πόλεμο του καλοκαιριού του 2006 εναντίον του Ισραήλ μέσω εκθεμάτων, ήτοι κατεστραμμένων ισραηλινών αρμάτων και όπλων από το οπλοστάσιο της «HEZBOLLAH», σε μουσείο που λειτουργεί πίσω από εμπορικό δρόμο, στο κέντρο μικρής πόλης Nabatieh του νότιου Λιβάνου.


Στην Έκθεση με θέμα: «AL IMAD: Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΑΧΩΝ» που παρουσιάζεται στο μουσείο, η «HEZBOLLAH» κάνει ιδιαίτερη μνεία στη λήξη του πολέμου, ο οποίος διήρκεσε 34 ημέρες και στον οποίο το Ισραήλ δεν εκπλήρωσε τον κύριο στόχο του, ήτοι την εξάλειψη της οργάνωσης.





Πρόκειται για Έκθεση αφιερωμένη στον IMAD MUGHNIEH , τον επιχειρησιακό Διοικητή της Οργάνωσης, ο οποίος σκοτώθηκε σε βομβιστική επίθεση, τον περασμένο Φεβρουάριο, ενέργεια για την οποία η «HEZBOLLAH» κατηγορεί το Ισραήλ.





Για την οργάνωση και την παρουσίαση της Έκθεσης συνεργάσθηκαν 290 μέλη της «HEZBOLLAH», επί 21 ημέρες.Είναι αξιοσημείωτο, από σημειολογικής άποψης, ότι οι επισκέπτες περπατούν πάνω σε παράσημα του ισραηλινού Στρατού που απεικονίζονται στο δάπεδο, ενώ όλα τα εκθέματα, τα οποία σχετίζονται με το Ισραήλ, έχουν τοποθετηθεί στο έδαφος. Λίγο πριν από την έξοδο του μουσείου, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να προμηθευθεί αναμνηστικά αντικείμενα με το έμβλημα της «HEZBOLLAH», καθώς επίσης και αντικείμενα με τη μορφή των IMAD MUGHNIEH και HASSAN NASRALLAH.



Χεζμπολάχ , Όνειρο και Εφιάλτης.


του Γιάννη Σύρρου.


Επικίνδυνη και μόνο η αναφορά του ονόματός της ... Χαρακτηρισμένη "τρομοκρατική", μόνο μπελάδες μπορεί να φέρει σ' όποιον τολμήσει να αναφερθεί αντικειμενικά στον αγώνα της. Πολύ περισσότερο, αν αφιερώσει ένα ολόκληρο άρθρο ... Σαν το παρόν, νομίζω !


Ισλαμική αντιδυτική, σοσιαλιστική, εθνικιστική, ίσως δε και αντιχριστιανική, εκτός από αντιεβραϊκή και τέλος, ακόμη και αντιαραβική ! Κανένα κέρδος, λοιπόν, για τον όποιο "υπερασπιστή" της ... Διότι, οι επικριτές της δίνουν μεγαλύτερη σημασία στην προπαγάνδα και στο κοινό που απευθύνονται, παρά την αλήθεια. Όμως, η Χεζμπολλάχ , δεν ήρθε για να αναμασήσει παλιές θεωρήσεις, ούτε να υπερασπιστεί παρηκμασμένους "φίλους". Ήρθε για να πολεμήσει, αλλά και να ανοίξει δρόμους, να παραδειγματίσει, να γίνει ηθελημένα ή άθελά της, ο νέος οδηγός των Εθνών !






Χωρίς παρωπίδες.


Για να καταλάβει κάποιος, τι σημαίνει και πως κατάφερε να τσακίσει το Ισραήλ (και μάλιστα δύο φορές) μία οργάνωση μερικών χιλιάδων ανδρών (και αφανών γυναικών) , πρέπει να ξεχάσει ότι έμαθε μέχρι σήμερα από τα ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε. Το ίδιο το Ισραήλ( 2ος πιο σύγχρονος στρατός στον κόσμο ) , δεν έχει συνέλθει ακόμη απ' την "έκπληξη"( βλέπετε, πίστεψε την ίδια του την προπαγάνδα ) και … προετοιμάζεται για το "βομβαρδισμό του Ιράν"! Εδώ θα χρειαστεί μεγάλη βοήθεια, αλλά τα κορόϊδα που "θα βγάλουν το φίδι απ' την τρύπα", ήδη φάνηκαν! (Αίφνης , κι η "Ελλαδάρα" μας).


Επιτακτική η ανάγκη πλέον, να βγάλουμε τις παρωπίδες ! Διότι η Χεζμπολλάχ, ίσως δεν είναι ούτε αντιχριστιανική, ούτε καν αντιεβραϊκή! Ούτε, ισλαμιστική ( με τα δυτικά μέτρα ) ! Ούτε δεξιά ούτε αριστερή! Ούτε αντιδυτική, ούτε αντιανατολική! Μπορεί να είναι όλα αυτά και τίποτα! Εθνικιστική και σοσιαλιστική, επειδή προέκυψε, ή γιατί έτσι πρέπει … Η Χεζμπολλάχ είναι αυτή που είναι, διότι δεν φορά η ίδια παρωπίδες. Αγωνίζεται, γνωρίζοντας πρώτα απ' όλα τον εχθρό … Και το να γνωρίζεις πραγματικά τον εχθρό σου, είναι και το πρώτο βήμα για να τον νικήσεις … Όσο ισχυρός κι αν είναι !





Η γέννηση του μύθου.


Γεννήθηκε μέσα στον εμφύλιο του Λιβάνου, το 1982. Έναν εμφύλιο με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, πιθανό προάγγελο των μελλοντικών διαμαχών στην Ευρώπη, αφού από τη μία πλευρά ήταν οι χριστιανοί και από την άλλη οι μουσουλμάνοι. Μία χώρα με μεγάλη οικονομική άνθηση και τη χιλιοκατεστραμένη Βηρυτό, κάποτε "Παρίσι της ανατολής"! Με εκατοντάδες χιλιάδες διωγμένους, Παλαιστινίους πρόσφυγες κι ένα Ισραήλ αποθρασυμένο από τις παλαιότερες νίκες του κατά των Αράβων, να ψάχνει αφορμή για να σπείρει διχόνοιες, στον - επικίνδυνα - πολιτισμένο γείτονά του ! Δείγμα της σκληρότητας αυτού του εμφυλίου, ήταν τα κομμένα χέρια των παιδιών, χριστιανών και μουσουλμάνων, όπου και οι δύο παρατάξεις χρησιμοποίησαν για παραδειγματισμό !


Και βέβαια οι εν ψυχρώ δολοφονίες γυναικόπαιδων και γερόντων Παλαιστινίων ,στα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα ,με την υποστήριξη του Ισραήλ και τα αδιάφορα βλέμματα των "δυτικών", που τυχαία ασφαλώς σε πανευρωπαϊκή κι όχι μόνο μετάδοση, εκείνες ακριβώς τις φριχτές ημέρες, έβλεπαν στις μικρές τους αποβλακοποιητικές οθόνες, το - υπαρκτό ή ανύπαρκτο - "ολοκαύτωμα" των εβραίων από τους ναζί!!Ίσως αυτό να ήταν και το κομβικό σημείο γέννησης της Χεζμπολλάχ και άλλων οργανώσεων, που είδαν ξεκάθαρα την πραγματικότητα. Στελέχη και μέλη οργανώσεων που είχαν εμπλακεί στον εμφύλιο ή όχι, μέσα από τις τάξεις της "Επαναστατικής Οργάνωσης Δικαιοσύνης", της "Οργάνωσης των καταπιεσμένων της Γης", αλλά και πιο γνωστών όπως η "Αμάλ", όπου προήλθε και ο σημερινός της ηγέτης Χασάν Νασράλλα, ίδρυσαν επίσημα το 1985, το "Κόμμα Του Θεού", δηλαδή τη Χεζμπολλάχ !


Η δράση.


Η αφορμή για την εισβολή του ισραηλινού στρατού στο Λίβανο τον Ιούλιο του 2006, δόθηκε με την επιτυχημένη απαγωγή δύο εβραίων στρατιωτών και το θάνατο άλλων οκτώ μέσα στο έδαφος του Ισραήλ, με την επιχείρηση "Αληθινή υπόσχεση" της Χεζμπολλάχ , μία υπόσχεση που είχε δώσει προσωπικά στους μαχητές του ο Χασάν Νασράλλα, με σκοπό την ανταλλαγή αιχμαλώτων! Το Ισραήλ "απάντησε" με την επιχείρηση "Δίκαιη ανταμοιβή", όπου πράγματι ο καθένας πήρε αυτό που του άξιζε ! Ολιγομελείς πάνοπλες ομάδες της Χεζμπολλάχ αντί να κυκλώνονται από τους "περίτεχνους" συνδυασμούς του ισρ. Στρατού, σε συνδυασμό με ελικόπτερα, ξέφευγαν μέσω υπόγειων στοών, βγαίνοντας αιφνιδίως μπροστά ή πίσω απ' αυτούς, με ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα ! Σε συνδυασμό με την υψηλού επιπέδου αντικατασκοπεία, με τη χρήση ιρανικής αλλά και δυτικής (!) τεχνολογίας, ήταν πάντα ένα βήμα μπροστά! Μεγάλη επιτυχία θεωρείται και η αχρήστευση πολεμικού πλοίου ανοιχτά της Βυρητού, σε απ' ευθείας μάλιστα μετάδοση του τηλεοπτικού σταθμού Al Manar, της Χεζμπολλάχ ! Ένας "αόρατος" σταθμός, όπου παρά τα απανωτά χτυπήματα της ισραηλινής αεροπορίας, σε εγκαταστάσεις του, επαναλειτουργούσε μετά από λίγα λεπτά!


Το Ισραήλ πήρε 2ο οδυνηρό μάθημα, μέσα σε λίγα χρόνια μετά την αποχώρησή του από προηγούμενη εισβολή, όπου πάλι η Χεζμπολλάχ, ήταν ο κύριος πρωταγωνιστής της δημιουργίας αφόρητης κατάστασης , στον κατακτητή !


Οι απαγωγές δεν εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά το 2006. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Χεζμπολλάχ είχε εξειδικευτεί σ' αυτές, με εντυπωσιακότερη την απαγωγή του ισραηλινού πράκτορα της Μοσάντ, Ελχανάν Τανενμπάουμ, από τη Λωζάνη της Ελβετίας στο Λίβανο!Ιστορία έγραψαν και οι βομβιστικές της επιθέσεις στη Βηρυτό κατά της Αμερικανικής πρεσβείας καθώς και του φυλακίου των αμερικανών πεζοναυτών με εκατοντάδες νεκρούς, με αποτέλεσμα την οριστική αποχώρηση των Η.Π.Α. από το Λίβανο ! Εντυπωσιάζουν και τα χτυπήματα κατά της ισρ. πρεσβείας και σιωνιστικών οργανώσεων το 1992 και 1994, στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής, με εκατοντάδες επίσης νεκρούς, ως αντίποινα μάλλον για την απόπειρα εξολόθρευσης από τη Μοσάντ, δικτύου χρηματοδοτών της από τη Νότιο Αμερική.





Απόλυτη δύναμη !


Η Χεζμπολλάχ δεν έχει αντίπαλο όπως καταλαβαίνετε, μέσα στο Λίβανο. Οι πιο επικίνδυνοι αντίπαλοι της, ανήκουν στο ισλαμικό τόξο, ενισχύονται από τη Σαουδική Αραβία , ενώ έχει ενεργοποιηθεί εναντίον της και λιβανικό παρακλάδι της Αλ Κάϊντα ! Ενώ πιστοί της σύμμαχοι έχουν αναδειχθεί μέρος των χριστιανών φαλαγγιτών - πρώην αντιπάλων της-οι οποίοι ποτέ δεν συμπάθησαν τους Ισραηλινούς κατ' ανάγκη συμμάχους, ενώ και η Χεζμπολλάχ φάνηκε μεγαλόψυχη μαζί τους, όταν μετά την πρώτη αποχώρηση του ισραηλινού στρατού και από χριστιανικά χωριά ,τα κατέλαβε μεν αλλά δεν πείραξε ούτε τους ηγέτες τους, δείχνοντας το δρόμο της οριστικής συμφιλίωσης!


Η Χεζμπολλάχ θέλει την εξουσία, αλλά τη θέλει δημοκρατικά. Προξενούν έτσι προβληματισμό οι τελευταίες δολοφονίες πολιτικών της αντιπάλων, ουσιαστικά ανίσχυρων ! Κάποιος θέλει να ξαναδημιουργήσει μίσος ανάμεσα στους Λιβανέζους κι αυτός κατά την άποψή μου, δεν είναι η Χεζμπολλάχ … Η δύναμή της βρίσκεται στην αγάπη του λαού. Χτίζει, νοσοκομεία, σχολεία, σπίτια. Ξοδεύει εκατομμύρια, απολύτως απαραίτητα στον πολεμικό της αγώνα, φροντίζοντας για το υψηλό βιοτικό επίπεδο των απλών ανθρώπων. Αυτοί είναι άλλωστε, η πραγματική της δύναμη !





Ρωμαϊκοί (ή μήπως ναζιστικοί ;) χαιρετισμοί και μαύρες στολές.


Προβληματίζει φίλους κι εχθρούς η υιοθέτηση του ρωμαϊκού χαιρετισμού από το στρατιωτικό σκέλος της και άλλες … μικρολεπτομέρειες ! Δεν είμαι σίγουρος ότι είναι ναζί, όμως φαίνεται να το διασκεδάζουν αφάνταστα ! Κυρίως, όταν αντικρύζουν τις φάτσες των … απανταχού εβραίων! Και είναι αλήθεια, ότι μόνο τρόμο και μίσος προκαλούν. Φαίνεται ότι το είδος του εχθρού, καθόρισε και την … συμπεριφορά τους. Σε καμμία περίπτωση δεν θέλω να υποτιμήσω το ιστορικό παρελθόν της περιοχής και των λαών. Μου προξενεί όμως εντύπωση, πως η κατά τ'άλλα προσεκτική έως "δημοσιοσχετίστικη" Χεζμπολλάχ, έκανε τέτοιο "ατόπημα".Μάλλον είμαι πολύ …ευρωπαίος για να καταλάβω, διότι ο ίδιο "λάθος"- ίσως και χειρότερο - έκανε και ο πρωθυπουργός του Ιράν Αχμαντινεζάντ, με τις δηλώσεις και τα συνέδρια για το "ολοκαύτωμα"!


Αν συμπληρώσουμε, με την ευκαιρία και τις δηλώσεις του "αριστερο - εθνικιστή", προέδρου της Βενεζουέλας, Τσάβες, για το ρόλο του εβραϊκού λόμπυ … ο κόσμος το' χει τούμπανο … Κατά τ' άλλα, δύο από τους συμμάχους, τουλάχιστον στα πολιτικά δρώμενα, είναι το Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα Συρίας, με σύμβολο μία παραλλαγή του αγκυλωτού σταυρού και σκοπό την ένωση σε μια μεγάλη Συρία του Λιβάνου κ.ά χωρών, το οποίο έδωσε και τους πρώτους μάρτυρες αυτοκτονίας, όπως τους γνωρίζουμε σήμερα ! Το δεύτερο είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα Λιβάνου…





Σαρκοζί και..."ένδοξοι σπαρτιάτες"


Και ενώ, ο φίλος του Ισραήλ, Σαρκοζί, συνομιλεί με τη Χεζμπολλάχ και υποστηρίζει παλαιστινιακό κράτος ( έστω στα λόγια ) , στην Ελλάδα συνεχίζουν να συμβαίνουν παράξενα πράγματα: Πέρυσι η υπ.εξωτερικών Ντόρα Μητσοτάκη , απέφυγε να συναντηθεί με εκπρόσωπο της Χεζμπολλάχ, σε … ειρηνευτικές συνομιλίες (!) και φέτος συμμετείχαμε σε αεροπορική άσκηση με τους Ισραηλινούς, για το … βομβαρδισμό του Ιράν, με την ονομασία "Glorius Spartan" - "Ένδοξος Σπαρτιάτης"!


Ζηλεύοντας δόξα υπ.εξ., το υπουργείο Εθνικής Αμύνης δήλωσε περήφανα ότι: "Η Τουρκία δεν είναι πλέον ο αποκλειστικός εταίρος του Ισραήλ, σε θέματα άμυνας"! Πράγματι! Αμέσως μετά, ο θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν Αγιατολλάχ Αχμάντ Χαταμί μίλησε για "τους ισραηλινούς και τους υποστηρικτές τους, που αν θελήσουν να υιοθετήσουν τη γλώσσα της ισχύος θα βρεθούν αντιμέτωποι με μία τεράστια έκρηξη" … Τα "ένδοξα κουτορνίθια" του υπ. Αμύνης μας, τα μάζεψαν πανικόβλητα, μιλώντας για άσκηση κατά της … Χεζμπολλάχ, κάνοντας νέα γκάφα, μπλέκοντας την Ελλάδα εναντίον όσων το Ισραήλ έχει σκοτώσει και ισοπεδώσει και απειλεί να αφανίσει ακόμη και με πυρηνικό χτύπημα!!Δεν θα σας πω, αν θεωρώ πιο σοβαρό, το κράτος "Ελλάδα" ή μία ξένη οργανωσούλα όπως η Χεζμπολλάχ, λόγω εθνικής υπερηφάνειας …


Νομίζω όμως ,ότι είδα Λιβανέζους και Ιρανούς, να υιοθετούν νέα χειρονομία, αυτή τη φορά κοιτώντας μας…



δημοσιεύθηκε στο 12ο τεύχος του περιοδικού PATRIA (Ιούλιος 2008).


Σ.Σ. Παρόλο που διαφωνούμε σε σημαντικά πολιτικά ζητήματα με τους συντελεστές του περιοδικού "Patria" θεωρήσαμε σωστό να προχωρήσουμε στην εν λόγω αναδημοσίευση.

Οφείλουμε να αναδημοσιεύουμε κείμενα στο ιστολόγιο μας που πραγματικά ξεχωρίζουν και κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση.

Η κατεύθυνση αυτή είναι η υπεράσπιση - ηθική και ουσιαστική - της αντισιωνιστικής αντίστασης που προέρχεται από οργανώσεις όπως η Χαμάς και η Χεζμπολάχ.

Η κουλτούρα της μεταμοντέρνας Νεοταξικής "αριστεράς" ... «Αμπαράνοια και εναλλακτικάγκουρες»


Ένα κείμενο στο οποίο περιγράφει την εμπειρία του κάποιος που ήρθε σε επαφή με τον χώρο της Νεοταξικής "αριστεράς" τελικά αηδίασε και έφυγε αγανακτισμένος. Η αναδημοσίευση γίνεται από τα κρυμμένα του "Athens Indymedia". Το κείμενο είχε γραφτεί 13 Μάη 2006 , με τίτλο «Αμπαράνοια και εναλλακτικάγκουρες».







.... Φτάνει λοιπόν στο Φόρουμ ο δικός σου, απογεματάκι, σκάει σα μαλάκας τα 5 Ευρώ, γιατί επανάσταση χωρίς εισιτήριο γίνεται; δε γίνεται, και μπαίνει στο χώρο. Καταπληκτικό! ένα μεγάλο σούπερ μάρκετ, γιούχου!



Από δω η ΠΑΣΠ, από κει όλες οι μαοϊκές παραφυάδες, από την άλλη μια επιτροπή για να σωθεί το τάδε γιοφύρι, πιο κάτω η Διεθνής Αμνηστία, η Greenpeace, τα οικολογικά χωριά, οι γκέυ-λεσβίες-τραβεστί-τρανσέξουαλ, όλες δηλαδή οι αντικαπιταλιστικές δυνάμεις ενωμένες ενάντια στη νέα τάξη και τον φιλελευθερισμό στο τσακ να γκρεμίσουν το κεφάλαιο. Προς το παρόν βέβαια πουλάνε μπλουζάκια, αλλά καλό είναι κι αυτό γιατί έτσι θα σκάσουν μύτη και οι χαλανδραίες γκόμενες με τις τζίβες, ξέρεις μωρέ αυτές που στα 29 ζουν από τον μπαμπά που πουλάει αυτοκίνητα, αυτές που σπουδάζουν αρωματοθεραπεία (τώρα, γιατί πριν σπούδαζαν φωτογραφία, πιο πριν θέατρο, στην αρχή πήρανε 3 χρόνια να το σκεφτούν μετά τις πανελλαδικές και κάποτε πήγανε και σε ένα εργαστήρι ρέικι) και είναι και γαμώ τις ψαγμένες σε ότι εναλλακτικό και ανώδυνο και αγοράζουν νέο - χίπικα ρούχα μόνο 50 ευρώ το σαλβαράκι.



Λίγο πιο κάτω από τα μπλουζάκι με τον Τσε, τον Μάρκος, τον EZLN, τον Κάστρο, τα Viva Cuba και τα άλλα κινηματικά trends, κάτι σημαίες βασκικές ανεμίζουν, μάλλον αυτός ο ηλίθιος μπροστά στο τραπεζάκι δεν έμαθε πως οι βάσκοι θέλουν ανεξαρτησία από την Ισπανία στη βάση της καθαρότητας του αίματος και της φυλής, μάλλον δεν του πανε πως η ΕΤΑ βάζει μπόμπες όπου να ναι και είναι περήφανη που οι ρωμαίοι δεν πάτησαν στα ιερά τους χώματα και δεν μόλυναν με το σπέρμα τους τη βασκική γονιδιακή καθαρότητα. Αλλά είπαμε, εδώ είναι Ελλάντα, εδώ αν κάτι είναι αρκετά μακρυνό ώστε να μη μας αγγίζει και ακούγεται αρκετά εναλλακτικό ή επαναστατικό, τότε το κάνουμε μπλούζα, σημαία, σύνθημα, κούπα για τον καφέ και σε λίγο βγαίνει και σε κωλόχαρτο (καπιτονέ για τρυφερά αντικαπιταλιστικά κωλαράκια).



Όλα αυτά, βεβαίως, άκρως αντικαπιταλιστικά και διεθνιστικά. Και επίσης αντιρατσιστικά, αντισεξιστικά, αντικαπνιστικά, αντιιμπεριαλιστικά, αντιπολεμικά, αντιαπαγορευτικά, αντιπαχυντικά, αντιαλλεργικά, αντιεθιστικά, αντιανεμικά και άλλα αντί άλλων.


Και πιο κάτω αραχτοί επαναστάτες να τρώνε σουβλάκια και να πίνουν καφέ. Α, και μπάφους, αλλά αυτό απ' έξω, στον ανοιχτό χώρο (και δεν κερνάνε κιόλας οι καργιόληδες). Μια αριστερά (ή ότι τέλος πάντων ήταν αυτό που μαζεύτηκε εκεί) που τρώει τη ζωή της να καπνίζει σα φουγάρο (αντικαπιταλιστικά μάρλμπορο), να πίνει καφέ (φραπέ, γιατί έλληνες είναι, αντικαπιταλιστικό νεσκαφέ) και αλκοόλ (αντικαπιταλιστικό scotch ή κομμουνιστική vodka), να τρώει τα χειρότερα κρέατα και να γεμίζει το σώμα της σκουπίδια, κι όλα αυτά μιλώντας για τους Σαπατίστας (πότε θα καταλάβουνε όλοι πως το ισπανικό "Ζ" δεν είναι "ζ" στα ελληνικά;), τους Μαπούτσε, τη Γαλλία και άλλες ένδοξες στιγμές του κινήματος που κάποιοι πήραν πέτρες και μπουκάλια και λοστούς και όπλα, ευτυχώς όμως όχι στη δική μας πορεία, εκεί θα ήταν ομάδες ανεξέλεγκτης βίας. Πάντα αναρωτιόμουν γιατί η αριστερά γουστάρει μόνο τα μπάχαλα που γίνονται χιλιόμετρα μακρυά, και πώς γουστάρει όλες αυτές τις εξεγέρσεις αλλά δεν κάνει καμία.


164 σεμινάρια κάθε δεδομένη στιγμή και όλα αυτά σε πακέτο-προσφορά! Μόνο σε τρεις μέρες μπορείς να μάθεις όλα όσα θα θελες να ξέρεις για το αντικαπιταλιστικό κίνημα και για αναλύσεις που δε λένε τίποτα! Θα ακούσεις μαΐντανούς να σου λένε για μια ακόμη φορά πως το κίνημα θεριεύει, θα πολεμήσεις το σύστημα με τον ΣΥΝ (που είχε πρόεδρο-υποψήφιο για την κορωνίδα των αστικοδημοκρατικών θεσμών), με την ΠΑΣΠ (που λέει και αυτή -γιατί όχι; αφού φοριέται!- "ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός λες και δεν ήταν στην εξουσία επί είκοσι χρόνια παλεύοντας να φτιάξει το ελλαντα που έχουμε σήμερα) και άλλες τέτοιες αντισυστημικές δυνάμεις, μέσω αντιπροσώπων φυσικά που ξέρουν καλύτερα από σένα και σκέφτονται για λογαριασμό σου. Και όλα αυτά, πανεύκολα! μόνο 5 Ευρώ τη μέρα και ένα 2ωράκι βόλτα στην αλεξάνδρας το σάββατο, και μετά ύπνο, σπιτάκι, καμιά μακαρονάδα το βράδυ και "στο παρά πέντε" στην τιβί. Και οι πιο καμμένοι του κινήματος θα συνεχίσουν να κιτρινίζουν τα δάχτυλά τους με κάμελ και καφέ στην τσαμαδού ή όπου τέλος πάντων ανήκει ο καθείς.


(Αναρωτιόμουν πού πήγε εκείνη η λογική του διαλόγου και της γόνιμης κριτικής. Και μόνο που λέγεται "σεμινάριο" είναι σαφές το τί είναι. Ένας, δύο, τρεις ανεβαίνουν και μιλάνε, αυτά είναι όσα χρειάζεται να πούμε, το ακροατήριο ευχαριστεί και τρέχει για το επόμενο σεμινάριο, εξίσου επικοινωνιακό και αμφίδρομο και αυτό, μέ κάποιον καργιόλη αντιπρόσωπο ή έναν ξερόλα ειδικό ή έναν καλεσμένο τάδε τέλος πάντων. Δηλαδή αυτό δεν είναι πατερναλισμός, δεν είναι "από τα πάνω"; Είναι "ιδεολογικές ζυμώσεις στα πλαίσια ενός πολύχρωμου κινήματος"; Άσε που κάθε στιγμή που είσαι σε ένα σεμινάριο χάνεις άλλα 12 που ήθελες να δεις (χώρια αυτά που δεν ήθελες) Καταναλωτισμός ενναλακτικής κουλτούρας; σούπερ μάρκετ επαναστατιλικιού;)


Σκεφτόμουν κάνοντας την περατζάδα μου θα πρεπε να χει μεγάφωνα με μουσική και στο ΕΚΦ, όπως σε όλα τα καθώς πρέπει σούπερ μάρκετ.


Βέβαια οι μαρουσιώτες νεο-χίπιδες/γιάπηδες-to-be κάνουν κατάσταση με αλυσσίδες, φωτιές, κρουστά, καποέιρα, μπάφους και άλλες τέτοιες συμπαθητικές ανοησίες που ίσως και να ταν καλές αν είχαν λίγη αλήθεια μέσα τους και δεν γίνονταν μόνο για να ψαρώσουν την χ γμομενίτσα wannabe ψαγμένη με μυαλό μπιφτέκι που κάθεται δίπλα και αναρωτιέται αν θα μπορούσε κι αυτή να μάθει αλυσσίδες για να τη βγαίνει (χίπικα πάντα) στις φίλες της.


Βγαίνω έξω να πάρω λίγο αέρα γιατί μάλλον ήταν πια καιρός για κάτι τέτοιο. Παίζουν οι earthbound, τους ακούω πάω προς τα κει, εκεί θα παίξει και η amparo sanchez που είχε την μετριοφροσύνη να ονομάσει την μπάντα της amparanoia, μην και δεν καταλάβουμε πως είναι δική της. Βγαίνει η τύπα φοράει ένα μπλουζάκι CUBA, χα σαν μάρκα είναι σαν να λέμε Replay, αλλά είπαμε και η επανάσταση έχει τα trends της. Και από μέσα, μπας και δεν το πιάσαμε με τη μία, μπλουζίτσα με τον Che. Ντάξει είσαι αντικαπιταλίστρια το καταλάβαμε, φτάνει. Φτάνει είπα; αμ δε φτάνει. Μας το λέει, Viva los Zapatistas Viva Subcomandante Marcos, Viva Cuba, και άλλα τέτοια συμπαθητικά και ανώδυνα, με τέτοιο image δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση που κατέβηκαν όλοι οι βλάκες του Μωραΐτη να την ακούσουν. Ακούμε και τη μουσική της. Καλά μιλάμε για καταπληκτική μουσικη. Δύο ακόρντα, και ξάνά τα δύο ακόρντα, και αν δεν το καταλάβατε τα ίδια δύο ακόρντα πιο γρήγορα και μετά ξανά αργά, και ολίγη από ρέγκε ρυθμούς (στα ίδια δύο ακόρντα), και μετά ένα tutti με τα δύο ακόρντα και ένα "δικό σας" προς το κοινό που εκστασιασμένο τραγουδάει μιαμιση νότα πάνω στα δύο ακόρντα.


Αλλά ας μη γίνομαι τόσο αυστηρός και τεχνικός στον τρόπο που κρίνω την τέχνη. Ας αφεθώ στην ενέργειά της, ίσως η ομορφιά της να βρίσκεται αλλού. Πού βρίσκεται όμως; στην σκηνική παρουσία μιας τύπας που ή είναι όντως τόσο αφελής και παιδική στη σκέψη ή, ακόμα χειρότερα,με δουλεύει και πουλάει δίσκους σε περιτύλιγμα επανάστασης και εναλλακτισμού; Είναι στο ότι χοροπηδάει σαν βαριεστημένη μαΐμού σε μια απελπισμένη προσπάθεια να με πείσει πως γουστάρει του θανατά όταν παίζει μαλακίες κομμάτια; είναι στο ότι φοράει επαναστατική περιβολή και καπελάκι με αντικαπιταλιστικές συμπαραδηλώσεις; Μπα, η ομορφιά της μουσικής της είναι στους στίχους. Να, ας πούμε:



No estamos de paso

no somos un fracaso.


Φσσσσςςς, έπαθα πλάκα, μιλάμε για φοβερή ρίμα, έτσι; και βάθος στους στίχους και πολλαπλά νοήματα και πιασταυγόκαικούρεφτο. Δεν είμσατε περαστικοί, δεν είμαστε μια αποτυχία. Νόμπελ ποίησης. Πάντως θα το σκεφτώ να πάω στον Καρβέλα μετά απ αυτό.


Και για να κλείσει, το χιτάκι του Manu Chao (ακόμα πως δεν κατάλαβα πως ένας όντως αξιόλογος καλλιτέχνης κάνει παρέα με αυτό το βλήμα) welcome to tijuana, μόνο που δεν της εξήγησε κανείς (ούτε στο εκστασιασμένο ακροατήριο που χοροπηδάει ότι και να του παίξουν αρκεί αυτός που παίζει να χοροπηδάει, να πει Viva Marcos και να φοράει μπλούζα με το τσε, σίγουρα ο τσε θα ήταν μες στον ενθουσιασμό αν έβλεπε τόσο μπλουζάκια με τη μουτσούνα του) πως το κομμάτι είναι ειρωνικό και πως η Tijuana δεν είναι μια πόλη ομορφιάς ελευθερίας και απελευθέρωσης αλλά ένα μεγάλο μπουρδέλο για τους Gringos που πάνε στο μεξικό να πιούνε γιατί πριν τα 21 δεν μπορούν στο σπίτι τους και πως το λαθρεμπόριο ναρκωτικών στην τιχουάνα είναι το πρόβλημα και όχι ελευθερία (η οποία, παρεμπιπτώντως, μακάρι να υπήρχε) γιατί κρατάει δέσμια τη χώρα στις ΗΠΑ που δεν θέλουν και πολλά για να χωθούν παντού, όπως όλοι ξέρουμε. Άσε μας ρε Amparo, ήρθες εδώ να μας πουλήσεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες.


Αλήθειες έχεις να μας πεις ρε κοπελιά;

η απάτη καλά κρατεί. κρίμα για τον ωραίο τρομπετίστα που έπαιζε μαζί της. Και ακόμα πιο κρίμα που η ανακοίνωση για το San Salvador Atenco πριν τη συναυλία μάλλον πέρασε στο ντούκου όπως άλλωστε όλα χάνονται μέσα σε αυτό το super market. Εκεί σκοτώνονται άνθρωποι και εδώ κάποιοι λένε ένα Zapata vive la lucha sigue και όλα είναι οκ.


Πωπω τώρα μου ρθαν στο μυαλό οι Clash και το Lost in the supermarket.


Ας πρόσεχα, που κατέβηκα στο Φόρουμ.


Ανοίγω δρόμο μέσα από τους εναλλακτικούς κάγκουρες, χα, ας τους πούμε εναλλακτικάγκουρες, και την κάνω για αλλού ....

Λέσχη Στρατιωτικών Σπορ Hoffmann.Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές στο πλευρό της PLO.



επεξεργασία κειμένου – παρουσίαση : Κάδμος.



Η λέσχη στρατιωτικών σπορ Χόφμαν «Hoffman Military Sports Group - The Wehrsportsgruppe Hoffmann» υπήρξε μια εκτός νόμου Εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση της Δυτικής Γερμανίας. Πήρε μέρος σε παραστρατιωτική εκπαίδευση και ακτιβιστικές ενέργειες με τελικό σκοπό την ανατροπή της δημοκρατικής δυτικής Γερμανικής κυβέρνησης.





Η οργάνωση ιδρύθηκε από τον Karl – Heinz Hoffmann στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Λόγω των απαγορεύσεων της γερμανικής νομοθεσίας η οργάνωση παρουσιάστηκε ως λέσχη για αναπαράσταση μαχών και πολεμικών επιχειρήσεων. Η οργάνωση αργότερα συνδέθηκε με Παλαιστινιακές αντιστασιακές οργανώσεις. Ιδρύθηκε μαθητική / φοιτητική ομάδα ως παρακλάδι της οργάνωσης με το όνομα University Circle of Tοbingen Students. Αυτή η ομάδα χρησιμοποιήθηκε για να αντιμετωπίσει την τρομοκρατία εκ μέρους άλλων φοιτητικών παρατάξεων ενώ υπήρξε πολύ δυναμική απέναντι σε επιθέσεις παρακρατικών και μαντρόσκυλων του συστήματος.


Το 1976 ένα μέλος της οργάνωσης προσπάθησε να ανατινάξει Αμερικανικό στρατιωτικό σταθμό στο Μόναχο. Το σύστημα στήνει ψευδείς κατηγορίες και το κυνήγι μαγισσών αρχίζει. Στις 19 Δεκεμβρίου του 1980 ο Uwe Behrendt μέλος της οργάνωσης κατηγορείτε για τον φόνο ενός Εβραίου εκδότη στο Erlangen του Shlomo Levin καθώς και της φίλης του. Αμέσως μετά πετάει για την Μέση Ανατολή όπου και αυτοκτονεί για να μην πέσει στα χέρια των Ισραηλινών.


Οι δημοκρατικές αρχές αδυνατώντας να αποδείξουν την σχέση του Hoffmann με τους 2 φόνους λόγω έλλειψης στοιχείων μέσω της διεύθυνσης προστασίας του πολιτεύματος και του Γερμανικού υπουργείου Δικαιοσύνης απαγορεύουν την λειτουργία της λέσχης στις 30 Ιανουαρίου 1980.


Όπως και στην Ιταλία όπου ξαφνικά παντού σκάνε βόμβες σε πολυσύχναστους δημόσιους χώρους και υπεύθυνοι πάντα είναι οι «νεοφασίστες» έτσι και στην Γερμανία οι προβοκάτσιες του καθεστώτος δεν έχουν τέλος. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1980 μια βόμβα εκρήγνυται στο φεστιβάλ του Μονάχου και έχει ως αποτέλεσμα τον θάνατο 12 ατόμων ανάμεσα τους και 7 Αμερικανών πολιτών. Στην υπόθεση αυτή το κράτος κατηγορεί με ψευδή στοιχεία μέλος της οργάνωσης και ο Hoffmann φυλακίζεται στις 27 Σεπτεμβρίου. Την επόμενη ημέρα αποφυλακίζεται αφού είναι πασιφανές ότι πρόκειται για ψεύτικη και αστήρικτη κατηγορία.


Οι δεσμοί με την Παλαιστινιακή αντίσταση ενισχύονται και η οργάνωση κερδίζει εξειδικευμένη στρατιωτική εκπαίδευση και εμπειρία. Το 1979 με εντολή του Hoffmann 15 μέλη της οργάνωσης ταξιδεύουν στον Λίβανο για εκπαίδευση σε όπλα και εκρηκτικά. Ο αρχηγός της οργάνωσης πηγαίνει στην Δαμασκό όπου και λαμβάνει μέρος συνάντηση με μέλη της Παλαιστινιακής PLO.




Περισσότερα από 20 μέλη της «λέσχης» παραμένουν στα στρατόπεδα για εκπαίδευση και παράλληλα με ενέργειες του Hoffmann γίνεται δυνατή η μεταφορά δια θαλάσσης μεταχειρισμένων φορτηγών και άλλου εξοπλισμού για την Παλαιστινιακή αντίσταση. Ο Hoffmann συλλαμβάνεται τον Ιούνιο του 1981 στην Φρανκφούρτη ενώ ήταν έτοιμος να πετάξει για την Βηρυτό.


Οι σύντροφοι του μετά το τέλος της εκπαίδευσης στα στρατόπεδα της PLO γυρίζουν στην Γερμανία όπου και συλλαμβάνονται. Τα μέλη της οργάνωσης που δεν συνελήφθησαν συνέχισαν να προσφέρουν στο Ε/Σ κίνημα της πατρίδας τους.

Ο αιώνιος Εβραίος - έκδοση 2009.


Το παρακάτω βίντεο είναι από συγκέντρωση Εβραίων στο κέντρο της Νέας Υόρκης , για να γιορτάσουν την επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα.





Στο παρακάτω βίντεο , Εβραίοι συγκεντρωμένοι σε λόφο παρακολουθούν τη μαζική σφαγή στη Γάζα , τρώγοντας ποπ κορν και βάζοντας στοιχήματα.






Δείτε επίσης :



http://mkritis.blogspot.com/2009/01/blog-post_13.html

«Μαύρο Μέτωπο».


Το περιοδικό «Μαύρο Μέτωπο» διατίθεται από το γνωστό περίπτερο της Κάνιγγος καθώς και από το βιβλιοπωλείο Αριστοτέλειο (Ερμού 61) στην Θεσσαλονίκη.



Alexey Beliayev - Guintovt.


He knew ...



εκ μέρους της συντακτικής ομάδας :


Από τον Απρίλιο του 2007 δεχτήκαμε περισσότερες από 100.000 διαφορετικές επισκέψεις.


Δημοσιεύτηκαν εκατοντάδες ιδεολογικά , κοινωνικά άρθρα και ανακοινώσεις.


Προβάλλαμε Επαναστατικές ομάδες , έντυπα , ιστολόγια , παρεμβάσεις , δράσεις , συνεντεύξεις.


Λάβαμε εκατοντάδες μηνύματα συμπαράστασης από συντρόφους και συντρόφισσες !


Χαιρετίζουμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που μας στήριξαν και συνεχίζουν να είναι στο πλευρό μας.


Σας ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας.


Μέχρι το τέλος λοιπόν Αυτόνομοι και Ελεύθεροι !


Πίσω Ρουφιάνοι Εμπρός Σύντροφοι !


Ενάντια στην αστική ακροδεξιά και την νεοταξική αριστερά !


Ενάντια στην "γαλανόλευκη" και "μαυροκόκκινη" antifa !




Η ταυτότητα μας.



Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε ως εισαγωγικό σημείωμα στο πρώτο τεύχος του Εθνικοεπαναστατικού περιοδικού «Αντίδοτο» στις αρχές της δεκαετίας του ’80 :



... Ξεκινήσαμε την προσπάθεια μας αυτή μόνοι , αλλά αυτοδύναμοι και προπάντων αισιόδοξοι για την τελική μας δικαίωση. Προσθέτουμε και εμείς την δική μας φωνή σ΄ αυτήν την σύγχιση , της ιδεολογικής και πολιτικής βαβέλ , που βασιλεύει στον χώρο μας όχι για να μεγαλώσει το χάος και την σύγχιση , αλλά για να καταγγείλουμε δίχως περιστροφές τα κακώς κείμενα και προτείνουμε εφικτές – δραστικές λύσεις εξυγειάνσεως.


- Είμαστε ανένταχτοι εθνικιστές προερχόμαστε από τις τάξεις εκείνων , των χιλιάδων συναγωνιστών που κατά καιρούς , πικράθηκαν και απογοητεύθηκαν , “μικροί” άνθρωποι , και εκφυλισμένες τακτικές , τους υποχρέωσαν να παραιτηθούν , από το συλλογικό αγώνα και να τους στείλουν στα σπίτια τους.


- Είμαστε αυτοί , που ύστερα από αρκετό διάστημα περισυλλογής τολμήσαμε να επαναστατήσουμε να αμφισβητήσουμε , το ελέω θεού , δικαίωμα των αρχηγίσκων , να κάνουν στις πλάτες μας τα εμφυλιοπολεμικά τους σχέδια , όχι για τον αγώνα , αλλά για τη δικιά τους προβολή και επικράτηση.


- Είμαστε αυτοί , που επιχειρούμε να ευαισθητοποιήσουμε τις μεγάλες μάζες των ανένταχτων εθνικιστών για την ύπαρξη ενός διαφορετικού κόσμου από αυτό που ζούμε , όπου η αμφισβήτηση προηγείται της καθάρσεως και ο επαναπροσδιορισμός της στρατηγικής και των στόχων είναι το επιστέγασμα.


- Εμείς δεν λέμε : “ είμαστε οι καλοί , είμαστε οι αγνοί , ελάτε μαζί μας ” , αντίθετα βροντοφωνάζουμε : “ δεν μας λύγισε η απογοήτευση , δεν υποκύψαμε στους εκβιασμούς , δεν δεχθήκαμε τα ψευτοδιλλήματα , τραβηχτήκαμε στο περιθώριο όχι από έλλειψη θάρρους ή αγωνιστικής διαθέσεως αλλά από αηδία για την επιταχυνόμενη σήψη ανθρώπων και ιδεών μέσα στο χώρο μας αυτό. Δεν μας εμποδίζει το παραμικρό στην συνέχιση του αγώνα μας”


Ούτε και αυτή την στιγμή βγαίνουμε από την “γκρίζα ζώνη”. Δεν φιλοδοξούμε να γίνουμε ούτε ιδεολογικοί ινστρούχτορες ούτε πολιτικοί αρχηγοί , ούτε παράγοντες του χώρου.


Για την ώρα η προσπάθεια μας είναι να ανοίξουμε ένα παράθυρο στον κόσμο.


- Μέσα από το λιτό αυτό βήμα - λιτότητα σκόπιμη που όμως μας εξασφαλίζει την αυτοδυναμία της έκδοσης μιας σειράς 12 τευχών. Ακόμη και στην περίπτωση που δεν θα πουληθεί ούτε ένα επιχειρούμε να επικοινωνήσουμε με όλους όσους έχουν τις ίδιες ιδέες με εμάς για να τους πούμε : “ Αγωνισθείτε όπως καλύτερα νομίζετε , Αγωνισθείτε είτε μεμονωμένα είτε συλλογικά , είτε μέσα από υπάρχουσες οργανώσεις είτε μέσα από οργανώσεις που θα δημιουργηθούν.


Εμείς δεν ψάχνουμε για οπαδούς. Από το ερμητήριο μας προσφέρουμε καινούργιες εναλλακτικές λύσεις καινούργιες μορφές αγώνα , καινούργια κέντρα πληροφόρησης και συντονισμό , αφήνοντας σε εσάς κάθε ευθύνη επιλογής.


Θέλουμε μέσα από το έντυπο αυτό να φέρουμε σε επαφή τους μεμονωμένους εθνικιστές με όλες ανεξαιρέτως τις οργανώσεις των ομοϊδεατών μας στις πέντε ηπείρους , με σκοπό την άμεση πληροφόρηση , την ανταλλαγή απόψεων , τον συντονισμό μεθόδων δράσεως ...


Το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους :



Σύντροφος του NPD.

Hungarica - Ide születtem.



Βίντεο που μας έστειλε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ο συναγωνιστής Αριστοτέλης Καλέντζης τον οποίο και ευχαριστούμε.

Θαυμάστε τους !! «Αναρχο - αυτόνομοι» και «αντιφασίστες» υπέρ του Ισραήλ !


Terminal 119 και «αντιεξουσιαστές» μαζί με «εθνικόφρονες» , «νεοπαγανιστές» και άλλα φρούτα στον κοινό αγώνα για τον Σιωνισμό ...


του Φιλισταίου.


Ποιοί είναι οι υπαίτιοι του μακελειού που γίνεται αυτές τις ημέρες και όλα αυτά τα χρόνια στην Παλαιστίνη ; Φυσικά ... οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι. Ναι, καλά διαβάσατε, οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι ... «Συνένοχοι» είμαστε όλοι εμείς που συμπαραστεκόμαστε στον παλαιστινιακό λαό … Αυτή είναι με λίγα λόγια η «κεντρική ιδέα» των απόψεων ορισμένων «αντιφασιστών» για τα όσα διαδραματίζονται στην Παλαιστίνη.


Οπαδοί της θεωρίας αυτής είναι οι Terminal 119 , μία φιλοσιωνιστική οργάνωση από τη Θεσσαλονίκη, που δρα «για την κοινωνική και ατομική αυτονομία» και φυσικά κατά του «αυγού του φιδιού».


Οι Terminal 119 συνεργάζονται με αδελφές οργανώσεις της Γερμανίας ( όπως με την Café Morgenland ) , καθώς και με ομάδες για τα δικαιώματα των λεσβιών, ενώ έχουν αναδημοσιεύσει τελευταία και ένα «εξαιρετικό κείμενο» – προκήρυξη «Αλβανών μεταναστών» ( ; ) που μιλούσε για ένα «δεύτερο γαλλικό Νοέμβρη του 2005» στην Αθήνα


(http://www.terminal119.gr/show.php?id=452).



Οι Terminal 119 όμως μας είναι πιο πολύ γνωστοί για το πολύ ξύλο που έφαγαν από τους κατοίκους της Αμαρύνθου Ευβοίας - τους έδερναν και αλλοδαποί μετανάστες ! - το 2006 , όταν επέδραμαν στο χωριό τους, εξυβρίζοντάς τους , με αφορμή τον βιασμό ( ; ) μίας Βουλγάρας μαθήτριας.


(http://mavroskrinos.blogspot.com/2008/01/terminal-119.html).





Από την «εξόρμηση» των Terminal 119 στην Αμάρυνθο ...


Οι Terminal 119 θεωρούνται ως από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές του Ισραήλ, αλλά και των ΗΠΑ, στην Ελλάδα και μάλιστα με τον μανδύα της «αυτονομίας» και του «αντιφασισμού». Φθάνουν μέχρι στο σημείο να κατηγορούν άλλες οργανώσεις του «αντιφασιστικού» χώρου, που τηρούν κάποια στοιχειώδη προσχήματα αναφορικά με το παλαιστινιακό (για δικούς τους προφανείς λόγους) , ότι δεν είναι αρκούντως φιλοεβραίοι και ότι θα πρέπει να ονομάζονται πλέον «ελλαντίφα». Οι ίδιοι πήραν το όνομά τους - σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα τους - από την 11η Σεπτεμβρίου 2001 , γεγονός ενδεικτικό του ιδεολογικού τους προσανατολισμού.



Τα αποσπάσματα που παρατίθενται παρακάτω προέρχονται από το ομώνυμο περιοδικό τους , το οποίο διακινείται τόσο σε έντυπη όσο και σε ηλεκτρονική μορφή. Μπορεί οποιοσδήποτε να μπει στην ιστοσελίδα τους, να κατεβάσει το πρώτο τεύχος του περιοδικού αυτού (http://www.terminal119.gr/) και να διαβάσει το φιλοσιωνιστικό λιβελλογράφημα με τίτλο : “Έχει γίνει, άρα μπορεί να ξαναγίνει”. Μια αυτό - συνέντευξη για τον αντισημιτισμό».



Εμείς παραθέτουμε τα αποσπάσματα και δίπλα τον αριθμό των σελίδων του εν λόγω άρθρου, ώστε να επιβεβαιώνεται κάθε φορά και από τους αναγνώστες του λόγου το αληθές.




Διαβάστε και μάθετε, ποια είναι η αιτία και φύση του παλαιστινιακού ; Ιδού η απάντηση ...


«Λέμε ότι η «επιθετικότητα του Ισραήλ» είναι κομμάτι της δαιμονοποίησης που υφίσταται αυτή η χώρα … Κάποιοι έχουν μπερδευτεί λίγο στην Ελλάδα και μιλάνε μόνο για «τους κακούς Αμερικάνους» … Εμείς όταν λέμε απεμπλοκή των ΗΠΑ, δεν εννοούμε ότι πρέπει «να σταματήσουν να στηρίζουν το Ισραήλ», όπως αυτοί οι περίεργοι ... αριστεροί ζητάνε επειδή θέλουν να κατασπαραχθεί πιο εύκολα από τους δεκάδες εχθρούς του». (σελ. 70).


«Το παλαιστινιακό ζήτημα ονομάζεται «γενοκτονία» για να συγκριθεί με το Ολοκαύτωμα. Έτσι επιτυγχάνεται ο διπλός στόχος της σχετικοποίησης της πραγματικής γενοκτονίας των Εβραίων με μια σύγκρουση συμφερόντων και με την ύπαρξη θυμάτων και από τις δύο πλευρές». (σελ. 85-86).



Ποιος προκάλεσε την σφαγή στην Παλαιστίνη ; Ιδού η απάντηση ...


«Οι δε συνεργασίες μεταξύ Αράβων και Εβραίων δεν σταμάτησαν επειδή δημιουργήθηκε το «εβραϊκό κράτος» (1948) , αλλά επειδή υπήρξε αλλαγή πολιτικής πλεύσης για τους επίσημους της Παλαιστίνης. Είναι γνωστό ότι ο μεγάλος μουφτής της Παλαιστίνης, ο El-Husseini συνεργάστηκε με τον Χίμλερ και τον Χίτλερ κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή του η συνεργασία αφορούσε μια χρηματοδότησή του ώστε να αποκτήσει ένα ικανό οπλοστάσιο για να διώξει όσους Εβραίους υπήρχαν ήδη ή μετανάστευσαν στη Μέση Ανατολή. Σε μία από τις αραβικές εξεγέρσεις της οποίας ηγήθηκε, 200 νεκροί Εβραίοι ήταν ο απολογισμός σε όλα τα παλαιστινιακά εδάφη. Με λίγα λόγια, ο El Husseini ανέλαβε να συνδράμει και αυτός στην «Τελική Λύση για το Εβραϊκό Ζήτημα» που είχαν εκπονήσει οι Ναζί». (σελ. 91).


«Το Ισραήλ, ακριβώς λόγω αυτού του καλωσορίσματος που δέχτηκε από τους γείτονές του, από τους οποίους μόνο η Ιορδανία και η Αίγυπτος πλέον το έχουν αναγνωρίσει, αλλά και λόγω επιλογών αντίδρασης που είχε το ίδιο, δημιούργησε εντός του μια πολύ δυνατή στρατιωτική βιομηχανία και μια συνεχή κατάσταση warfare, μια κατάσταση συνεχούς θα λέγαμε έκτακτης ανάγκης, έτσι ώστε το θέμα της εθνικής ασφάλειας να βρίσκεται σε ημερήσια διάταξη». (σελ. 91-92).



Εδώ συνοψίζεται και η στάση τους έναντι του μεσανατολικού ...


«Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είμαστε ταγμένοι στον αγώνα να μην επιτρέψουμε ξανά μια καταστροφή εναντίον των Εβραίων». (σελ. 92).



Και λίγα λόγια για το «δημοκρατικό» Ισραήλ …


«Συνήθως, από τους αντισημίτες παρουσιάζεται η εικόνα πως οι Ισραηλινοί είναι φασίστες, αιμοβόροι και πολεμοχαρείς … Το Ισραήλ κατηγορείται ως μιλιταριστικό καθεστώς χωρίς να λέγεται γιατί υπάρχει αυτή η καθημερινότητα εκεί, ενώ το ξέρουμε ότι είναι η μοναδική δυτικού τύπου «δημοκρατία» ανάμεσα σε 20 ή και 30 χούντες, μοναρχικά και θεοκρατικά καθεστώτα». (σελ. 92).


«Το Ισραήλ είναι το μοναδικό κράτος στη σύγχρονη ιστορία που δημιουργήθηκε ως καταφύγιο όσων δέχονται αντισημιτικές επιθέσεις σε παγκόσμιο επίπεδο». (σελ. 94).



Οι θέσεις τους έναντι των αντιδράσεων του ελληνικού λαού στις σφαγές των Παλαιστινίων ...


«Αυτός ο περίεργος αντι - σιωνισμός θα έπρεπε να πολεμηθεί σήμερα σε όλα τα επίπεδα γιατί, για μας, αυτό που δημιουργεί άμεσα ή έμμεσα (μαζί με το δίδυμο αδελφάκι του, τον αντιαμερικανισμό) είναι μια αηδιαστική ελληνική εθνική συσπείρωση». (σελ. 95).



Αυτά λένε κάποιοι «αναρχο-αυτόνομοι» , «αντιφασίστες» , «αντιρατσιστές» , «αντιεθνικιστές» , τα οποία δεν έχουν βεβαίως καμία σχέση με την αναρχική ιδεολογία , αφού δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα πολλοί από τον αναρχικό , αλλά και τον ευρύτερο αριστερό χώρο φορούν την παλαιστινιακή μαντήλα ως ένδειξη συμπαράστασης στον παλαιστινιακό λαό και ως σύμβολο αντίστασης ενάντια στην κατοχή και τον ιμπεριαλισμό.


Αυτό όμως που εκθέτει ανεπανόρθωτα όχι μόνο τους λιβελλογράφους του Terminal 119 , αλλά και όλους όσους τους στηρίζουν με οποιονδήποτε τρόπο, είναι ότι για τη σημερινή προμελετημένη μαζική σφαγή στη Γάζα, όλοι ξαφνικά από λαλίστατοι και υπέρ - δραστήριοι «ακτιβιστές» που ήταν, με πρόσχημα τον θάνατο του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, ξαφνικά όλοι γύρισαν πίσω στις τρύπες τους για να λουφάξουν.


Πριν από ένα μήνα, για το θάνατο ενός εφήβου συντονίστηκαν αμέσως και μέσα σε λίγες ώρες έκαψαν και έκαναν πεδίο μάχης ολόκληρη την Ελλάδα , ενώ η «χάρη τους» έφτασε μέχρι τα ελληνικά προξενεία του εξωτερικού και όλα αυτά «εντελώς αυθόρμητα». Σε καθημερινή βάση φοιτητές και μαθητές, υπό την καθοδήγηση των καθηγητών τους, έβγαιναν στους δρόμους, πολιτικοί, πανεπιστημιακοί και δημοσιογράφοι έχυναν κροκοδείλια δάκρυα για τον Αλέξη, τα ρεπορτάζ από τις ειδήσεις των ΜΜΕ, ακόμα και τα κρατικών, εξυμνούσαν την «εξέγερση της γενιάς των 700 ευρώ», ενώ ο Λαζόπουλος και ο Κανάκης έπαιζαν το ρόλο του ινστρούχτορα των «επαναστατημένων νέων».


Υπήρξαν όμως και πιο δυναμικές αντιδράσεις από ορισμένους : έγιναν επιθέσεις με όπλα και βόμβες μολότωφ σε αστυνομικά τμήματα, απόπειρες δολοφονίας ΜΑΤατζήδων, ξυλοδαρμός και ξεγύμνωμα αστυνομικίνας, πυρπολήσεις καταστημάτων και αυτοκινήτων, βεβηλώσεις ναών, μέχρι και τους κώλους τους έξω από τη Μητρόπολη Αθηνών μας έβγαλαν φωτογραφία ... Τόση ήταν η «αυθόρμητη» αγανάκτησή τους , που ξεχείλισε ...


Τώρα όμως τουμπεκί.





Οι «επαναστάτες του κώλου» τώρα τηρούν σιγή ιχθύος.



Δεν φαίνεται να έχουν την ίδια ευαισθησία για τα παιδιά που σκοτώνουν κάθε μέρα οι Εβραίοι στην κατεχόμενη Παλαιστίνη. Οι αντιδράσεις από μεγάλη μερίδα του κόσμου της αριστεράς, όταν υπάρχουν, είναι μάλλον υποτονικές, ενώ οι κάτοικοι της λωρίδας της Γάζας αποκλεισμένοι εδώ και χρόνια από τους Σιωνιστές, χωρίς νερό, ηλεκτρικό, τρόφιμα και φάρμακα, 1.500.000 άνθρωποι (στην μεγάλη τους πλειοψηφία γυναικόπαιδα) στοιβάζονται σε 361 τετραγωνικά χιλιόμετρα, στη μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου και βάλλονται από παντού χωρίς να έχουν διεξόδους διαφυγής, χωρίς να έχουν την συμπαράσταση άλλων κρατών αυτής της Γης, πληρώνοντας το «έγκλημά» τους να είναι Παλαιστίνιοι ...


Γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο «περιούσιος λαός του Θεού» είναι μόνον ένας: αυτός δικαιούται και να σφάζει και να εξοντώνει μικρά παιδιά και λαούς ολόκληρους, να εγκληματεί, χωρίς κανείς να μπορεί να του πει τίποτα, χωρίς να λογοδοτεί σε κανένα. Εξάλλου κάποτε υπήρξε το Άουσβιτς και το «Ολοκαύτωμα». Οι Εβραίοι έχουν «τραβήξει πολλά».


Γι’ αυτό δεν πρέπει να τασσόμαστε κατά του Ισραήλ. Τι θέλετε δηλαδή ; Να μας πουν και «αντισημίτες» ;



Επιπλέον, οι παλαιότερες σφαγές που έγιναν στην Παλαιστίνη , όπως αυτή της Τζενίν , ήταν «μούφα», σύμφωνα τουλάχιστον με τους Terminal 119 :


«Η περίφημη «σφαγή» της Jenin, όπου «σκοτώθηκαν 500 άμαχοι» από τον ισραηλινό στρατό το 2002, αποδείχτηκε ότι ήταν μια ωραία στημένη φάρσα που είχαν σκηνοθετήσει οι της ΟΑΠ μαζί με τους Ευρωπαίους». (σελ. 83).


Η ίδια θέση τους αναφέρεται και σε άλλο άρθρο τους με τίτλο: «Για όσους δεν μπορούν να χαλαρώσουν με το Ισραήλ» (http://www.terminal119.gr/show.php?id=432), που αναδημοσιεύτηκε από την ιστοσελίδα του γνωστού εγχώριου Εβραίου δημοσιογράφου και ανταποκριτή ισραηλινών ΜΜΕ, Ζαν Κοέν (http://www.cohen.gr/mdlpg203.htm).



Εκεί αναφέρονται «σε κάποια «σφαγή της Jenin», βάσει της οποίας όπως είναι γνωστό το Ισραήλ σύρθηκε σε καταδίκη από τον (κατά τα άλλα «σιωνιστικό») ΟΗΕ λόγω της διεθνούς συκοφάντησής του αλλά και διαστρέβλωσης των γεγονότων».


Τι έχουν να μας πουν για τη σημερινή μαζική σφαγή της Γάζας από τα σιωνιστικά καθάρματα ; Είναι και αυτή «σκηνοθετημένη» ; Εμείς δεν έχουμε τίποτα πλέον να πούμε.



Τα συμπεράσματα δικά σας ...


Το μόνο που έχουμε να σημειώσουμε ότι αυτή η ομάδα, αν και ολιγομελής, δεν θα πρέπει να αξιολογηθεί κατά τη γνώμη μας ως τυχαία. Εκτιμάται ότι δεν πρόκειται απλά για ένα περιθωριακό γκρουπούσκουλο, χωρίς καμία υπόληψη και χωρίς διασυνδέσεις με ισχυρά κέντρα και φορείς προσκείμενους στον σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό, αλλιώς δεν θα ασχολούμασταν μαζί τους.


Εκφράζει μία απροκάλυπτη τάση φιλοσιωνισμού, με τον μανδύα μάλιστα της «κοινωνικής και ατομικής αυτονομίας» και αποτελεί μία ακόμη προσπάθεια αποπροσανατολισμού της νεολαίας από τα πραγματικά της προβλήματα, αλλά και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας που επικρατεί στη Μέση Ανατολή.



Γιατί , όπως στην περίπτωση της γνωστής μας antifa :


(http://mavroskrinos.blogspot.com/2008/11/antifa.html)



έτσι και εδώ, εχθρός μας «δεν πρέπει να θεωρείται» ο ιμπεριαλισμός ή ο σιωνισμός , αλλά ο «εθνικισμός», ο «ρατσισμός», ο «αντισημιτισμός», η «ομοφοβία» κτλ, στην πραγματικότητα όμως το δικαίωμα των λαών στην εθνική αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία, στην κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, στην αντίσταση στον ιμπεριαλισμό.


Ενδεικτική είναι η υποστήριξη και η κάλυψη που έχουν οι Terminal 119 από την Συντακτική Ομάδα του γνωστού μας Indymedia. Σύμφωνα μάλιστα με το ιστολόγιο «Πολιτικό Troll», «Θέλοντας λοιπόν να τρολλάρουμε τη συγκεκριμένη ομάδα, δημοσιεύσαμε στο Ιντυμίντια ένα κείμενο ενάντια στον αντισιωνισμό με την υπογραφή Terminal 119, το οποίο όμως ήταν παρμένο αυτούσιο από την επίσημο διαδικτυακό τόπο της Ισραηλινής Πρεσβείας στην Αθήνα και εκφράζει φυσικά την επίσημη θέση της ισραηλινής κυβέρνησης για το Σιωνισμό !



Η Συντακτική Ομάδα του Ιντυμίντια υπερασπίστηκε το κείμενο αυτό με κάθε δυνατό τρόπο κόβοντας συνεχώς σχόλια που το χαρακτήριζαν ως απαράδεκτο και εθνικιστικό και προκαλώντας, όπως ήταν φυσικό, τις έντονες διαμαρτυρίες πολλών χρηστών.

Κανείς δεν κατάλαβε ότι το κείμενο δεν ήταν των Terminal 119» ...


(http://politikotroll.blogspot.com/2008/05/blog-post_08.html)



Όσοι υποστηρίζουν το Ισραήλ είναι συνένοχοι στα εγκλήματά του κατά της ανθρωπότητας.


Όμως υποστήριξη προς τον σιωνισμό δεν παρέχουν μόνον οργανώσεις, ιστοσελίδες και ομάδες του υποτιθέμενου «αντιεξουσιαστικού» χώρου ή συγγενείς ιδεολογικά συλλογικότητες που κινούνται στις παρυφές του. Ούτε μόνο η «θρυλική» πλέον ΟΑΚΚΕ. Έχουμε π.χ. και «εθνικόφρονες» που μολονότι δεν υποστηρίζουν - τουλάχιστον εμφανώς - την εγκληματική δράση του ισραηλινού στρατού, εντούτοις - νατοϊκά σκεπτόμενοι - βλέπουν με κάποια συμπάθεια το «πολιτισμένο» Ισραήλ, ως «προκεχωρημένο φυλάκιο» της Δύσης στη Μέση Ανατολή, ενώ δεν λείπουν και ορισμένοι που τονίζουν την ανάγκη μίας ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας κατά του «κοινού ισλαμικού κινδύνου»


(http://promethians.blogspot.com/2006/07/blog-post_115391537561503800.html)



Γενικά όμως ο ακροδεξιός χώρος πάσχει από μία διάχυτη ισλαμοφοβία, κάτι που πρακτικά αποβαίνει προς όφελος του σιωνισμού (http://mavroskrinos.blogspot.com/2008/10/blog-post_22.html).



Μέχρι και «νεοπαγανιστές» υπάρχουν που μας προτρέπουν να συστρατευτούμε με το Ισραήλ στα πλαίσια ενός «προληπτικού» πολέμου εναντίον του Ιράν (http://www.hellenicreligion.gr/doc/givewarchance.htm).



Όλα αυτά, όσο και αν μας φαίνονται γραφικά, δεν θα πρέπει να τα υποτιμούμε εντελώς, διότι κινούνται σε μία κατεύθυνση που εξυπηρετεί κάποια συγκεκριμένα γεωπολιτικά συμφέροντα. Εξάλλου, αν και φαινομενικά έχουμε να κάνουμε με δύο αλληλοσυγκρουόμενους πολιτικά πόλους, στην πραγματικότητα πρόκειται για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, για ένα καλοστημένο και πλήρως ελεγχόμενο δίπολο, όπου η ύπαρξη του ενός στηρίζεται και τροφοδοτείται από την ύπαρξη του άλλου και αντιστρόφως. Κοινός στόχος και των δύο αυτών συνιστωσών είναι ο πλήρης έλεγχος και η καθυπόταξη του ελληνικού λαού και η ευθυγράμμισή του με τις επιταγές του ιμπεριαλισμού.


Μπορεί στην Ελλάδα να μην υπάρχει ευνοϊκό κλίμα και πρόσφορο έδαφος (κυρίως λόγω ιστορικών, πολιτισμικών και πολιτικών καταβολών), για την ανάπτυξη φαινομένων φιλοσιωνισμού, ωστόσο καλό είναι να μην εφησυχάζουμε, γιατί μακροπρόθεσμα και με την κατάλληλη άνωθεν προπαγάνδα, θεωρητικά πολλά μπορούν ν’ αλλάξουν.


Για ένα πράγμα πρέπει να νιώθουμε όμως όλοι υπερήφανοι : για το ότι , σε αντιδιαστολή με άλλους λαούς , ο ελληνικός λαός , σχεδόν στο σύνολό του, ουδέποτε συναίνεσε στα εγκλήματα του Σιωνισμού εναντίον της ανθρωπότητας και εξέφραζε πάντοτε τη αλληλεγγύη του στα θύματα της σιωνιστικής βαρβαρότητας.




Τους συμπαραστάθηκε έμπρακτα το 1982 , όταν ήρθαν με ελληνικά πλοία στην Ελλάδα πρόσφυγες επιζώντες των στρατοπέδων Σάμπρα και Σατίλα , όταν αναγνωρίσαμε επί Ανδρέα Παπανδρέου την «τρομοκρατική» οργάνωση PLO του Αραφάτ , όταν επί δεκαετίες αρνούμασταν να αναγνωρίσουμε το Ισραήλ.


Ας δείξουμε για ακόμη μία φορά την συμπαράστασή μας στον παλαιστινιακό λαό με τη στάση μας.


Όχι στους κήρυκες του Σιωνισμού !


Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη !

Προσκυνώντας τον θεό του χρήματος.


του Skorzeny.


Η κατάσταση στην Μέση Ανατολή έχει πραγματικά ξεφύγει απο κάθε έλεγχο. Σε καμία περίπτωση οι συνθήκες δεν μας αφήνουν να μιλήσουμε για πόλεμο. Αυτό θα ήταν ψέμα αναλογιζόμενοι τις δυνάμεις των αντιμαχόμενων πλευρών. Πρόκειται απλά για μιά σφαγή. Η διεθνής κοινότητα έκανε αυτό το οποίο τόσα χρόνια οι απανταχού εθνικοσοσιαλιστές φωνάζουμε: υποστήριξε με κυνικότητα την ισραηλινή πολεμική μηχανή. Πολιτικές ομάδες απο όλο τον πλανήτη και απο όλο το πολιτικό φάσμα εξέφρασαν την αντίδρασή τους κινούμενες στις αντίστοιχες ιδεολογικές γραμμές τους …


Οι αριστεροί κατά του πολέμου που εξυπηρετεί τον καπιταλισμό, οι ακροαριστεροί κατά του πολέμου όμως όχι κατά του Σιωνισμού και του κράτους του Ισραήλ, οι ακροδεξιοί διχασμένοι, άλλοι βγάζουν το αντιμουσουλμανικό τους μίσος υποστηρίζοντας τους εβραίους και άλλοι θυμήθηκαν ότι δεν μισούν τους άραβες και ξαφνικά υποστηρίζουν την … Χαμάς ! Οι κεντροδεξιές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις είναι έτοιμες να στείλουν ανθρωπιστική βοήθεια και ασθενοφόρα στους παλαστίνιους και νέες βόμβες και οπλικά συστήματα στο «αμυνόμενο» Ισραήλ.


Ο απανταχού εβραίοι και οι υποστηρικτές τους , απο την άκρα αριστερά μέχρι τους w.a.s.p (white aglosaxon protestants) εδώ και δεκαετίες κλαίνε και θρηνούν τους νεκρούς εβραίους του ναζιστικού «ολοκαυτώματος». Η παραπάνω θεωρία των 6.000.000 νεκρών φυσικά και δεν είναι κάτι με το οποίο συμφωνούμε. Όμως έστω οτι την αποδεχόμαστε για χάρη του άρθρου μας, τότε μας δημιουργούνται κάποια νέα ερωτήματα. Πως είναι δυνατόν ένας φιλήσυχος λαός που σφαγιάστηκε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και σε φούρνους, να φέρεται έτσι ; Πως γίνεται τα παιδιά και τα εγγόνια όσων υπέφεραν κατα τα λεγόμενά τους να συμφωνούν με τις σφαγές παιδιών που φέρουν σφεντόνες ; Και μη μας πείτε ότι υπάρχουν εβραίοι που διαφωνούν διότι με εξαίρεση την θρησκευτική σέκτα «Εβραίοι ραββίνοι ενάντια στον Σιωνισμό» ούτε κάν η άκρα αριστερά του Ισραήλ δεν μας δίνει μια σωστή και ξεκάθαρη θέση.


Ίσα ίσα οι τελευταίοι απλά διαφωνούν με αυτή την μορφή πολέμου! … Όχι γενικά με τον πόλεμο και φυσικά σε καμία περίπτωση δεν συμφωνούν με την επιστροφή των εδαφών στους άραβες και την διάλυση του ισραηλίτικου κράτους. Η εκπρόσωπος τύπου του IDF δήλωσε πως στη Γάζα δεν υπάρχει ανθρωπιστικό πρόβλημα και πως οι άμαχοι είναι θύματα της τακτικής των ανταρτών.


Τα εβραικά λόμπυ στηρίζουν ανοικτά πλέον τις σφαγές, με τις δυτικές κοινωνίες να δείχνουν αδύναμες να πιστέψουν τους πολιτικούς ηγέτες που οι ίδιες εξέλεξαν, δείχνοντας με την συμπεριφορά τους την αποτελεσματικότητα της προπαγάνδας που δέχονται εδώ και δεκαετίες! Ούτε λόγος για εγκλήματα πολέμου, ούτε λόγος για στρατιωτική επίθεση στο Ισραήλ.


Τελικά οι εβραίοι είχαν δίκιο. Είναι ο εκλεκτός λαός του θεού και ο θεός αυτός λέγεται ΧΡΗΜΑ!

Ο ηγέτης της Λιβύης κάλεσε τους Άραβες να αγωνιστούν στο πλευρό των Παλαιστίνιων.


Ο ηγέτης της Λιβύης, Μουάμαρ Καντάφι, κάλεσε απόψε τους Άραβες να αγωνιστούν στο πλευρό των Παλαιστίνιων εναντίον του Ισραήλ, όπως μετέδωσε το επίσημο λιβυκό πρακτορείο Jana.


"Καλώ τους Άραβες να ανοίξουν την πόρτα του εθελοντισμού ... για να πολεμήσουν (το Ισραήλ) μαζί με τους Παλαιστίνιους" φέρεται να δήλωσε ο Καντάφι.Το πρακτορείο δεν έδωσε καμία διευκρίνιση για το πού και πότε έγινε η δήλωση αυτή.