του Αλεξόπουλου Στέλιου
Η 17η Ιουνίου 1953 έχει χαραχτεί στην μνήμη της Ευρώπης. Οχτώ χρόνια μόλις μετά την μεγάλη μάχη ενάντια στο παγκόσμιο κτήνος, οι κλαγγές των όπλων και οι εντολές για επίθεση και εκδίκηση ξανακούγονται στους ίδιους δρόμους που το 1945 η Ευρώπη μέσα από τις τάξεις των πεζικάριων της Volkssturm, των χιλιάδων Ευρωπαίων εθελοντών και των Βουδιστών μοναχών έδωσε τον τιτάνιο αγώνα. Και όμως παρά τις χιλιάδες άνανδρες εκτελέσεις, τις αγχόνες, τους βιασμούς των αμάχων από τους αντιφασίστες δημοκράτες και τους μεθύστακες μπολσεβίκους, τις εξορίες και τις καταδίκες που ακολούθησαν αμέσως μετά την προσωρινή ήττα κάποιοι Ευρωπαίοι βρήκαν το θάρρος και πάλι να αντισταθούν στην Κόκκινη δικτατορία του πολιτικού γραφείου της Μόσχας και των πραιτοριανών τους. Οι κατακτητές απαιτούσαν με θράσος - από το υστέρημα του λαού - την άμεση κάλυψη των αναγκών του κατοχικού στρατού καθώς και τις πολεμικές αποζημιώσεις σε μια χώρα που ο λαός δεν μπορούσε να βρει ούτε ψωμί αλλά είχε όμως να γευτεί την πραγματική «δημοκρατία» των νικητών του πολέμου.
Δεν ήταν άλλοι από τους Γερμανούς εργάτες και αγρότες που ξεσηκώθηκαν ενάντια στις οικονομικές πολιτικές της κατοχικής δύναμης και της κυβέρνησης των ανδρεικέλων και έστειλαν το μήνυμα της αντίστασης σε όλο τον κόσμο. Τα τεθωρακισμένα των Σοβιετικών, οι ασφαλίτες και οι κορυφαίοι συνδικαλιστές του καθεστώτος στάθηκαν ανίκανοι να εμποδίσουν την λαϊκή εξέγερση. Με μπροστάρηδες τους οικοδόμους μερικοί εξ αυτών βετεράνοι πολέμου όπως και οι πατεράδες τους και οι παππούδες τους που πολέμησαν για την αξιοπρέπεια και την ελευθερία από την Νορμανδία μέχρι το Ανατολικό Μέτωπο, οι χιλιάδες άοπλοι αντικομμουνιστές συγκρούονται με την «λαϊκή» αστυνομία και τα κατοχικά Σοβιετικά στρατεύματα τα οποία ενισχύουν το καθεστώς και απαντούν άμεσα με ριπές. Οι διαδηλωτές ξεσκίζουν δημοσίως το μισητό σύμβολο του Λένιν και αντιμετωπίζουν με γενναιότητα τους εισβολείς.
Όπως ήταν αναμενόμενο οι δυτικοί Δημοκράτες
προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο το κλίμα δυσαρέσκειας στην Ανατολική Γερμανία αλλά η 17η Ιουνίου 1953 αποτέλεσε μια φυσική αντίδραση του λαού στα εγκλήματα των Κομμουνιστών και αναγκαία ιστορική επαναστατική ενέργεια παρά μια φιλική κίνηση προς τους Καπιταλιστές.
Οι συγκρούσεις γρήγορα επεκτείνονται σε όλη την χώρα σε περισσότερες από 500 πόλεις με δεκάδες ασφαλίτες να
βρίσκουν τον θάνατο από τα χέρια των «φασιστών» όπως τους ονομάζει η κυβέρνηση,
ενώ σε πολλά σημεία των μεγάλων πόλεων καταλαμβάνονται γρήγορα τα πολιτικά γραφεία του κόμματος και
της κυβέρνησης. Καίγονται δημοσίως τα σύμβολα του Κόκκινου Στρατού και του Κομμουνιστικού κόμματος, απελευθερώνονται άμεσα οι κρατούμενοι Εθνικοσοσιαλιστές από τις φυλακές του καθεστώτος και τα κέντρα
βασανιστηρίων των μυστικών υπηρεσιών.
Σε ελάχιστες ημέρες υπάρχουν ήδη εκατοντάδες νεκροί και χιλιάδες τραυματίες, συλλήψεις εργατών
και αγροτών που στιγματίζονται με το γράμμα Χ για τα μελλοντικά βασανιστήρια, δεκάδες εκτελέσεις νεολαίων από τα έκτακτα στρατοδικεία των κατοχικών αρχών καθώς και πολυετείς εξορίες στην Σιβηρία. Όλα αυτά τα γεγονότα ρίχνουν την αυλαία στην Αντικομμουνιστική εξέγερση του ’53 για την οποία κομμάτι της παγκόσμιας αλλά και
της ελληνικής αριστεράς δεν έγραψε το παραμικρό στον τύπο, ενώ κορυφαία στελέχη της χειροκρότησαν δημοσίως την επέμβαση των 20.000 Σοβιετικών στρατιωτών και τις μετέπειτα κτηνωδίες της Κόκκινης
αυτοκρατορίας.
-wzor.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να επικοινωνήσετε άμεσα με την συντακτική ομάδα μας καθώς και για συνεργασία στην αρθρογραφία, νέες κυκλοφορίες βιβλίων και περιοδικών, ενημέρωση σχετικά με νέα ιστολόγια, απορίες, διαφωνίες, μουσικά νέα ή labels, ομιλίες και εκδηλώσεις, προτάσεις στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: blackmilitiagr@gmail.com
Η συντακτική ομάδα δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.
Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.
Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να εντοπίζει τη θεματική περιοχή που τον ενδιαφέρει από το πλαίσιο δεξιά του ιστολογίου που αναγράφονται στο μενού αρχειοθέτησης ιστολογίου.
Οι διαχειριστές δεν πρόκειται να απαντήσουν σε υβριστικά ή προβοκατόρικα σχόλια ή σε ερωτήσεις που οι απαντήσεις δόθηκαν ή θα δοθούν σε άρθρα της.
Απαντήσεις θα υπάρξουν μόνο αν κριθεί απαραίτητο αναλόγως την περίπτωση και σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας στην ενότητα «Μια υπενθύμιση προς τους αναγνώστες» που θα πρέπει να διαβαστεί ΠΡΩΤΑ πριν υπάρξει επικοινωνία.
Τα σχόλια που θα είναι άσχετα με την κύρια ανάρτηση θα διαγράφονται πλην εξαιρέσεων.
Σχόλια που θα προσπαθούν να δώσουν πληροφορίες σε ιδεολογικούς εχθρούς και στο ανθελληνικό κράτος θα διαγράφονται επίσης.
Σχόλια που θα είναι σε ευγενικά πλαίσια ακόμη και αυτά με αυστηρή κριτική προς την συντακτική ομάδα ή άλλες αυτόνομες και ανένταχτες ομάδες και πολιτικές κινήσεις θα εγκρίνονται αν αυτά συνεισφέρουν στην ενδυνάμωση της κινηματικής δυναμικής.
Τα σχόλια σας να είναι MONO σχετικά με το θέμα, περιεκτικά και ευπρεπή.
Για την καλύτερη επικοινωνία δώστε κάποιο όνομα ή ψευδώνυμο. Διαφημιστικά σχόλια ΔΕΝ δημοσιεύονται.
Επειδή ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα διόρθωσης του σχολίου σας παρακαλούμε μετά την τελική σύνταξή του να ελέγχεται.
Προτιμάτε την ελληνική γραφή κι όχι την λατινική (κοινώς greeklish). Πολύ σημαντικό είναι να κρατάτε προσωρινό αντίγραφο του σχολίου σας ειδικά όταν είναι εκτενές διότι ενδέχεται να μην γίνει δεκτό από την Google (λόγω μεγέθους) και θα παραστεί η ανάγκη να το σπάσετε σε δύο ή περισσότερα.
Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί, μετά από έγκριση των διαχειριστών. Υβριστικά, ειρωνικά, συκοφαντικά, μη ευπρεπή και προπαγανδιστικά σχόλια θα διαγράφονται ή ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Οι αναρτήσεις δεν είναι απαραίτητο να εκπροσωπούν το σύνολο της συντακτικής ομάδας.
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων με μόνη προϋπόθεση να υπάρχει αναφορά στην πηγή.