γράφει ο Ανέστης Θεοφίλου
Εν' όψει των εκλογών
είδαμε να ξεπηδούν από το πουθενά διάφορα κομματίδια εκ δεξιών της ΝΔ τα οποία
φείδονται ριζοσπαστισμού και εθνικής πάνω από όλα ιδεολογίας. Παΐσιοι, κόκκινες
μηλιές, μαρμαρωμένοι βασιλιάδες και γενικά μια ανεδαφική αντίληψη γύρω από την
έννοια του πατριωτισμού οξύνοντας τα ήδη αποπροσανατολιστικά χαρακτηριστικά του
πατριωτικού χώρου ο οποίος (τουλάχιστον εν Ελλάδι) δεν φημίζεται για την
ιδεολογική του σαφήνεια.
Τα παραδείγματα πολλά τόσο με τον Βελόπουλο που εντός κ(υ)νοβουλείου ψήφισε τις πενήντα έδρες υπέρ της ΝΔ όσο και του κόμματος Νίκη όπου δηλώνει πως πενθεί εθνικά ένεκα του ναυαγίου στην Πύλο, λες και αφορά την Ελλάδα το γεγονός πως βυθίστηκε ένα πλοίο το οποίο μετέφερε λαθροεισβολείς με κατεύθυνση την Ευρώπη. Είναι πρόκληση όταν υπάρχουν νεκροί βορειοηπειρώτες από τα πυρά της αλβανικής αστυνομίας όπου με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ δολοφονούν και εκτοπίζουν γηγενείς Έλληνες να χύνονται κροκοδείλια δάκρυα ενώ στην ουσία παίζονται πολλά εκατομμύρια γύρω από τους λαθρομετανάστες.
Η παγκοσμιοποίηση επεκτείνεται τόσο οικονομικά όσο και πληθυσμιακά μέσω αλλοεθνών, όταν ο Jean Raspail έγραφε το ''στρατόπεδο των Αγίων'' δεν θα φανταζόταν ποτέ πως θα έπεφτε τόσο μέσα σε βαθμό που να γεννά έως μεταφυσικές σκέψεις περί προφήτη στους αναγνώστες. Επειδή λοιπόν η πάλη των ταυτοτήτων αυξάνεται στον σύγχρονο κόσμο οι παγκοσμιοποιητές γνωρίζουν πως η ταυτοτική πάλη θα αποτελέσει το σύγχρονο και διαρκές πεδίο μάχης στην Ευρώπη και κατ' επέκταση σε όλο τον κόσμο, τουλάχιστον όπου προσβληθούν τα εθνικά σύνορα.
Γι' αυτό λοιπόν τον λόγο προωθούν εθνικοφανή κόμματα τα οποία στερούνται αφενός σοβαρότητας και αφετέρου πολιτικής πρότασης εφόσον αναμασούν γενικά και αόριστα το ζήτημα της πατρίδας με αφετηρία τον αστικό πατριωτισμό ο οποίος αποξενώνει τα λαϊκά στρώματα από την εθνική ψυχή και τα περιθωριοποιεί. Τα κόμματα της αστικής δεξιάς ή ακροδεξιάς με καρατζαφέρια αισθητική εργαλειοποιούνται από το καθεστώς ούτως ώστε να δαιμονοποιήσουν και να γελοιοποιοήσουν την εθνική αντίσταση η οποία γεννάται μέσα από τις υπάρχουσες συνθήκες μιας ανάλογης πραγματικότητας όπως της σημερινής.
Σε μια Ευρώπη που οπλισμένοι Άραβες σφάζουν βρέφη σε παιδικές χαρές και η αντίσταση του λευκού άνδρα είναι στο πυρ το εξώτερον τα κομματίδια της αστικής δεξιάς βοηθούν στην καθεστωτική προπαγάνδα της Νέας Τάξης. Διότι μια ακροδεξιά που αναλώνεται σε συνομοσιολογικές ιαχές χωρίς να καταδεικνύει το πρόβλημα είναι ο καλύτερος σύμμαχος της παγκοσμιοποίησης διότι κρατά σε καταστολή το πλήθος που ενστικτωδώς έχει επιλέξει αυτό το κόμμα (το οποιαδήποτε κόμμα) με γνώμονα την ταυτότητα και την εθνική αυθυπαρξία.
Όπως έχει γραφτεί και από άλλους αρθρογράφους του «Μαύρου Κρίνου» ο Σιωνισμός έχει δύο κεφάλια στο τερατώδες κορμί του, το ένα κεφάλι είναι το ροζ της δικαιωματικής και Αμερικανοκινούμενης αριστεράς που από τον ψυχρό πόλεμο πέρασε στον δικαιωματισμό και το άλλο είναι της νέο φιλελεύθερης και γραικύλικης ακροδεξιάς η οποία μυρικάζει το πρόβλημα που η ρίζα του βρίσκεται στο σύστημα αλλά την ύστατη στιγμή τρέχει να το σώσει όπως έχουν πράξει όλα τα ακροδεξιά σκύβαλα στην Ευρώπη με τρανά παραδείγματα στην χώρα μας όπως με τον Καρατζαφέρη και λοιπούς Φαηλοδεξιούς.
Συνεπώς η ακροδεξιά δεν είναι η λύση αλλά το πρόβλημα διότι λειτουργεί σαν ανασταλτικός παράγοντας εντός του συστήματος με απώτερο σκοπό την περιφρούρηση του μέσω μιας αντισυστημικής ρητορικής η οποία όμως δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από το ίδιο το σύστημα που χτυπά τον εαυτό του. Γνωστά άλλωστε τα παιχνίδια Μπαλτάκου με κόμματα πατριωτικά τα οποία κατέληγαν σε δεξιά εξαπτέρυγα προκειμένου να καλυφθεί η εθνικιστική αντίδραση που λάμβανε μέρος και στην πατρίδα μας έστω και ανώριμα.
Το ερώτημα που θα πρέπει να βασανίζει τον εθνικοεπαναστάτη είναι το εξής: θέλουμε άλλη μια ακροδεξιά η οποία σαν άλλος Καρατζαφέρης με ύφος Πάνου Καμμένου και πινελιές Φαήλου θα παραδώσει στην νέο φιλελεύθερη λαίλαπα τον αγώνα των αγνών πατριωτών ή ένα κίνημα εθνικιστικό, σοσιαλιστικό και πάνω από όλα διεκδικητικό απέναντι στο τέρας της διεθνοποιημένης οικονομίας η οποία μεταφράζεται ως παγκοσμιοποίηση και μεταβάλει τις κοινωνίες σε απέραντα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως τις χώρες της Ευρώπης, προκειμένου να υπάρξουν νέες εργασιακές και οικονομικές σχέσεις για χάρη του διεθνούς καπιταλισμού ο οποίος προωθεί πολιτικούς τύπου Τριντό, Μητσοτάκη και λοιπών σφουγγοκωλάριων της Σιωνιστικής λαίλαπας.
Όπως ορθώς είχε διαπιστώσει ο Όσβαλντ Σπένγκλερ η παρακμή της Ευρώπης θα σηματοδοτήσει την άνοδο των ανατολικών πολιτισμών οι οποίοι θα έχουν μια μεταφυσική έννοια γύρω από την σημασία της ύπαρξης τους απέναντι στην κοσμική και καταναλωτική ηθική των Ευρωπαίων οι οποίοι παραδίδονται στον οικονομισμό και την παράδοση κάθε συλλογικής έννοιας γύρω από τα έθνη τους.
Δεν υπακούμε στην καθεστωτική προπαγάνδα και στις σειρήνες της, δεν ξεγελιόμαστε από την καθεστωτική ακροδεξιά και τους συστημικούς παλιάτσους της και πάνω από όλα δεν κάνουμε έκπτωση στις ιδέες μας οι οποίες είναι η άνοιξη του σήμερα σε μια εποχή παγκόσμιου σκότους. Απορρίπτουμε τον νεωτερισμό και τις εκφάνσεις του και αγωνιζόμαστε για μια Ελλάδα η οποία θα ανήκει στους Έλληνες, αλλά θα ανήκει στους Έλληνες όταν η Ευρώπη θα ανήκει στα έθνη της.
Αντιδημοκρατικές Σκέψεις...Νο 2
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://mavreslegeones.blogspot.com/2023/06/no-2.html