Henning Eichberg, ο αιρετικός φιλόσοφος της «Τρίτης Θέσης».

 

του Αλεξόπουλου Στέλιου

Γεννιέται τον Δεκέμβρη του ’42 στο Schweidnitz στην Σιλεσία της Ανατολικής Γερμανίας, σύντομα όμως η οικογένεια του μετακινείται στο Αμβούργο και φεύγει από τον κόσμο αυτό σε μια πόλη της Δανίας το Odense τον Απριλίο του 2017. Πολυγραφότατος και εξαιρετικά δραστήριος με 50 βιβλία στο ενεργητικό του, εκατοντάδες άρθρα σε περιοδικά πολλά από αυτά μεταφρασμένα σε 17 γλώσσες. Ειδικός πάνω στην κουλτούρα των σπορ και της μαζικής συμμετοχής σε αυτά καθώς και της ιστορικής προέλευσης του αθλητισμού. Μια άγνωστη μορφή της «Τρίτης Θέσης» για τους εν Ελλάδι συναγωνιστές, ιδιαίτερα δημοφιλής όμως σε αυτούς του εξωτερικού. 

Κοινωνιολόγος και ιστορικός, καθηγητής σε πανεπιστήμια της Δανίας και της Γερμανίας μια μορφή που προκαλούσε το σύστημα με τις απόψεις του, αφού χαρακτήριζε δημοσίως τον εαυτό του ως έναν «παγκόσμιο φασίστα που κοιτάει στα αριστερά». Οι εργασίες του για τον εθνικισμό και τον λαό πάντα προκαλούσαν τον σχολιασμό σε στήλες των εφημερίδων και σε κριτικές των περιοδικών, ενώ ο κύριος στόχος για αυτόν είναι η προάσπιση του «εθνοπλουραλισμού» μέσω της «εθνικής ταυτότητας» και  η λαϊκή συμμαχία απέναντι στον διεθνή καπιταλισμό. 

Οι αναφορές του στον «λαϊκό εθνικισμό» της Βασκικής ΕΤΑ αλλά και του Ιρλανδικού καθολικού IRA, οι απόψεις του για τους Κορσικανούς του FNLC ακόμη και των ομάδων αντίστασης των Ινδιάνων της Αμερικής γίνονται άρθρα σε έντυπα της απέναντι πλευράς που παραχωρούν υπό την πίεση των αναγνωστών σελίδες στους ... μισητούς εχθρούς. Στους όψιμους επικριτές του ως μια άμεση απάντηση υπενθυμίζει την άγνωστη επαφή του «εθνικού σοσιαλιστή» Otto Strasser με τον αναρχικό Rudolf Rocker, οι οποίοι βρήκαν μέσα από τις διαφωνίες τα σημεία επαφής τα οποία μετουσιώθηκαν σε έναν δημόσιο διάλογο. Μολονότι αμφότερες οι πλευρές γνώριζαν ότι οι διαφορές μεταξύ τους ήταν μάλλον αδύνατον να γεφυρωθούν, και ότι καμία πλευρά δεν επρόκειτο να κερδίσει νέους προσήλυτους, η σειρά των συζητήσεων αποτέλεσε μία ενδιαφέρουσα εμπειρία. Οι συναντήσεις αυτές ήταν οι μοναδικές στον χρόνο όπου οι αναρχικοί παρέθεσαν τις απόψεις τους ελεύθερα ενώπιον ενός κοινού που αποτελείτο από εθνικοσοσιαλιστές. 

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 όταν οι συνομήλικοι του γοητεύονταν κυρίως από τα κηρύγματα της άκρας αριστεράς και την RAF αυτός έδειξε να ακολουθεί έναν δικό του δρόμο. Αρθρογράφος στην θρυλική επιθεώρηση «Nation Europa» αλλά και στα έντυπα Deutscher Studenten - Anzeiger, Deutsche National - Zeitung, Soldatenzeitung και στο Junges Forum. Παρά το γεγονός ότι θεωρεί τον εαυτό του ειλικρινή αντικομμουνιστή σε μια εποχή που το μίσος για τις ΗΠΑ λόγω του Βιετνάμ φτάνει στην μαζική υστερία, βρίσκει θετικά σημεία στον Μάη του ’68 όπως και οι Ιταλοί «αριστεροί» νεοφασίστες που εναντιώνονται στον γεροντικό ηγετικό πυρήνα του MSI. Ανακαλεί στην επικαιρότητα το σύνθημα «η καταστροφή το πρώτο μας καθήκον» προωθώντας μια διαφορετική εκπροσώπηση του ιδεαλισμού του νεοφασισμού, που γοητεύει κάποιους εκπλήσσει πολλούς και δυσαρεστεί ακόμη περισσότερους. 

Απορρίπτει συλλήβδην τον ρεφορμιστικό σοσιαλισμό και αναφέρεται στην «αριστερή» τάση του NSDAP των αρχών της δεκαετίας του 1920. Απέναντι στο γόνιμο μίσος των αριστεριστών και το πάθος τους να πολεμήσουν με τα όπλα το σιωνιστικό κράτος της μεταπολεμικής Γερμανίας των τραπεζιτών και των βιομηχάνων δεν βάζει σε καμιά περίπτωση τα μυωπικά γυαλιά της αστικής αντίδρασης, αλλά αφουγκράζεται το δυνατό ουρλιαχτό των «Κόκκινων Λυκανθρώπων» που είναι έτοιμοι να εκδικηθούν για τον χαμό των παππούδων τους και την δυστυχία των πατεράδων τους μέσα από τις συμμαχίες με τους Παλαιστίνιους αντάρτες, τους «αριστερούς» εθνικιστές του IRA ακόμη και μέσα από υπόγειες διασυνδέσεις με τους Γερμανούς Εθνικοσοσιαλιστές. Πιστεύει ότι η Γερμανία είναι θύμα τόσο του Σοβιετικού όσο και του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού και είναι καιρός κάποιος να δώσει την αρμόζουσα απάντηση. Στο δικό του νοητικό πεδίο και στα δυο «άκρα» υπάρχουν «εθνικιστές» και «σοσιαλιστές» που δεν έχει τύχει να συναντηθούν, αλλά αν συναντηθούν τότε το εκρηκτικό μίγμα θα είναι πιο ισχυρό από ποτέ …

Κορυφαίος ομιλητής και διανοούμενος της «εθνικοεπαναστατικής» τάσης ή «Τρίτης Θέσης» ο οποίος απέναντι στο καίριο ερώτημα για το μέλλον της Γερμανίας αυτός απάντησε και προπαγάνδισε υπέρ ενός «Τρίτου Δρόμου» προσεγγίζοντας την σκέψη και τα έργα των Otto Strasser, Ernst Niekisch, Karl Otto Paetel, James Connolly. Η κριτική του απέναντι στον νεοφασισμό της εποχής του γρήγορα τον οδηγεί σε μονοπάτια δύσκολα για την εποχή εκείνη αφού η κριτική από πολλούς είναι εύκολη αλλά η δράση από πολλούς απαιτεί κόπο. Επικεντρώνοντας την προσοχή του στις απόψεις και κινήσεις που μάχονται τον ιμπεριαλισμό και τα ιστορικά κινήματα των αποικιών κατορθώνει κάτι που σήμερα δείχνει απίστευτο. Οι ιδέες του να φιλοξενούνται επί σειρά ετών σε αναρχικά έντυπα και εκδόσεις της άκρας αριστεράς. 

Εκδίδει  το European Solidarist Bulletin με τον Fr. N. Artemov ηγέτη της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Βαυαρίας και θεωρητικό των Narodnyi Trudovoi Soyuz (NTS) υποστηρικτών των Λευκών Ρώσων αντικαθεστωτικών. Την δεκαετία του ’70 επικεντρώνεται στην «φαιά οικολογία» μια δική μας κρυφή τάση μέσα στο ευρωπαϊκό οικολογικό κίνημα. Προσπάθησε μαζί με άλλους να το αλώσει εκ των έσω με τον «οικοφασισμό» αλλά γρήγορα μέσω των Πρασίνων αυτό μεταλλάχτηκε στο σύνολο του και σήμερα είναι όργανο των πολυεθνικών. Έριξε το βάρος στην ανάγκη για συνεργασία των ακτιβιστών των «άκρων» απέναντι στην απειλή για την πλήρη καταστροφή της φύσης. 

Κατάφερνε να δίνει το παρών πέρα από τα δικά μας «ιδεολογικά ύδατα» σε ανοιχτά συνέδρια και συγκεντρώσεις της άκρας αριστεράς και της οικολογίας αφού οι πάντες παραδέχονταν ότι οι απόψεις του ναι μεν είναι «νεοφασιστικές» αλλά έχουν κάτι το «μαγικό» για την σκέψη πολλών που έχουν μια διαφορετική πολιτική αφετηρία. Το ενδιαφέρον του για τον ρομαντισμό και η μελέτη των κορυφαίων μορφών του μέσα από την πανεπιστημιακή προσέγγιση, προσέλκυσε πολλούς φοιτητές και καθηγητές προκαλώντας όμως την οργή των αντιφασιστών για την ευχέρεια του να γεμίζει τα αμφιθέατρα με νεολαίους. Αποτέλεσμα ήταν οι διώξεις σε πανεπιστήμια και η διακοπή των χρηματοδοτήσεων. Τόσο η επαφή του με την Λιβύη του Συνταγματάρχη Qaddafi την εποχή εκείνη αλλά και η τάση των ΜΜΕ να τον χαρακτηρίζουν ως τον «νονό» μιας «φαιοκόκκινης» συμμαχίας προκάλεσε μπαράζ δηλώσεων και απειλών. 

Η κριτική του για το κράτος ήταν πέρα από τα συνηθισμένα για τον εθνικιστικό «χώρο» προκαλώντας αντιδράσεις στην άκρα δεξιά αφού τονίζει ότι τεχνητή δομή της κρατικής εξουσίας μέσω της τεχνολογίας καταπιέζει την εθνική κουλτούρα του λαού. Τα βιβλία του δεν κυκλοφορούν στην χώρα μας, ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής του πολλοί διαφώνησαν με τις απόψεις του και τις επιλογές του. Κανείς όμως δεν αμφισβήτησε το πνεύμα του και κυρίως το θάρρος του να εκφράζει τις όποιες απόψεις του δημοσίως. 

Μαζί με τους Michael Kühnen και Horst Mahler ο Henning Eichberg συμπληρώνει την τριάδα αυτών που «βαφτίστηκαν» με τον μαρξισμό αλλά τελικά ακολούθησαν την θρησκεία του «Φασισμού»!

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Περιοδικό «Έρημη Χώρα» τεύχος τέταρτο σε μορφή αρχείου .pdf

Λίγο μετά την ξαφνική ... παύση της έκδοσης του ποιοτικού «αριστερού» Εθνικοσοσιαλιστικού περιοδικού «Γαμμάδιον» το οποίο έκανε θραύση εντός του «χώρου» αλλά και σε κύκλους των Εξαρχείων (…) 

- είχαν ανέβει όλα τα τεύχη σε .pdf από την συντακτική μας ομάδα με χιλιάδες downloads σε ελάχιστους μήνες με αποτέλεσμα να μπλοκαριστούν όλοι οι σύνδεσμοι μετά από συνεχείς αναφορές των «γνωστών αγνώστων» - 

εμφανίζεται το 2007 μια νέα εκδοτική προσπάθεια που ονομάστηκε «Έρημη Χώρα». 

Αν και το τελευταίο τεύχος το 4^ο στην σειρά κυκλοφόρησε ακριβώς πριν δέκα χρόνια (Νοέμβριος 2011) το ενδιαφέρον παραμένει αμείωτο και τα μέλη της συντακτικής ομάδας διατηρούν μέχρι σήμερα το ομώνυμο ιστολόγιο καθώς και ηλεκτρονική διεύθυνση για όσους επιθυμούν να επικοινωνήσουν ...

http://erimihora.blogspot.com/ 

... ενώ σε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη του αρχισυντάκτη Ρωμανού στην σελίδα των Ελλήνων Ρομαντικών της ΦΛΕΦΑΛΟ - την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ - η κίνηση αυτή χαρακτηρίζεται ως μια προσπάθεια της Παραδοσιοκρατίας και με «αναφορές σε μια πλειάδα θεματικών που στο πολιτικό πλαίσιο ξεκινούν από τον ριζοσπαστικό συντηρητισμό και καταλήγουν στον αναρχικό εθνικισμό και τον εθνικομπολσεβικισμό, με λογοτεχνικές αναζητήσεις που διαπερνούν την λογοτεχνία του φανταστικού για να καταλήξουν στον ‘’αντιδραστικό μοντερνισμό’’ και με καλλιτεχνικές προσεγγίσεις». 

Η περιγραφή αυτή πράγματι δεν απέχει από την πραγματικότητα και στην δική μας οπτική αυτή η κίνηση εντασσόταν πλήρως - προς φρίκη και απογοήτευση πολλών αντιδραστικών ακροδεξιών που έχουν τα τελευταία χρόνια και πρόβλημα μνήμης - στην ευρύτερη Ελληνική «Τρίτη Θέση» λόγω της ενδιαφέρουσας θεματολογίας και της εξαιρετικής αρθρογραφίας και μάλιστα σε μια εποχή ενδυνάμωσης των Αυτόνομων/Ανένταχτων ομάδων με κάποιες από αυτές να επηρεάζονται μέχρι και σήμερα από την «Στρασσερική» τάση και την αντικαπιταλιστική παράδοση του κινήματος. 

Κάθε τεύχος υπήρξε μια πολύτιμη παρακαταθήκη με το σύνολο των τευχών να έχουν πιθανότατα εξαντληθεί από όλα τα γνωστά σημεία διανομής ενώ μετά από σχετική άδεια η συντακτική μας ομάδα τον Μάρτιο του 2017 ανέβασε σε .pdf το πρώτο, δεύτερο, και τρίτο τεύχος τα οποία μπορείτε να κατεβάσετε ελεύθερα αντιστοίχως εδώ, εδώ και εδώ.

Τον Νοέμβριο του 2011 κυκλοφορεί το 4ο τεύχος του ανεξάρτητου περιοδικού «Έρημη Χώρα».

Η ύλη μια εκδοτική «βόμβα» - με ένα εξώφυλλο αλλά και οπισθόφυλλο συνώνυμα της αισθητικής - που απαρτίζεται ανάμεσα σε άλλα από κάποια «εκρηκτικά» άρθρα σχετικά με τον οικοφασιστή ακτιβιστή Pentti Linkola, τον «καταραμένο» Ernst Niekisch, τον κορυφαίο διανοητή και πολεμιστή Ernst Junger, τον Μάρτυρα της εθνικοεπαναστατικής ιδέας Francis Parker Yockey καθώς και την Συλλογική Αυτόνομη Έκδοση «Νοσταλγοί του Μέλλοντος» σχετικά με την οποία μπορείτε να δείτε εδώ ή να κατεβάσετε εδώ σε .pdf. Την συλλογή άρθρων την έχουν ήδη στα ηλεκτρονικά αρχεία τους μέσω των Αυτόνομων συναγωνιστών και του «Μαύρου Κρίνου» εκατοντάδες νεολαίοι που αρνούνται να ενταχθούν στα κομματικά μαντριά ή να προσκυνήσουν τα διάσημα «τοτέμ» της αστικής πλουτοκρατικής άκρας δεξιάς.

Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» οφείλει να ευχαριστήσει δημοσίως τον αρχισυντάκτη του περιοδικού για την άδεια να προβληθούν συνολικά τα 4 τεύχη του περιοδικού.

Περιοδικό «Έρημη Χώρα» τεύχος τέταρτο για να το κατεβάσετε στον σύνδεσμο εδώ

http://erimihora.blogspot.gr/

Οικοφασισμός: Pentti Linkola - η Φύση δεν μπορεί να υποφέρει την Δημοκρατία (Blood and Honour Hellas #27 Ιούλιος 2010)

για να το κατεβάσετε σε .pdf εδώ ...

Kaarlo Pentti Linkola & Οικοφασισμός: Ιδέες

Μετάφραση: Ασφάλιος

Ο Πέντι Λινκόλα γράφει σχετικά με τις σαν από σκηνή της Αποκάλυψης κλιματικές αλλαγές που πρόκειται να μας επηρεάσουν όλους εδώ στο «ανθρωπιστάν», αλλά σε αντίθεση με τους περισσότερους συγγραφείς, δεν δίνει εύκολες λύσεις. Αντίθετα, επιλέγει να είναι αποτρόπαια ειλικρινής και σκέφτεται ότι έχουμε ήδη χάσει το τραίνο σχετικά με την μεταστροφή της ζημιάς που έχουμε προκαλέσει στη Γη, έτσι αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αρχίσουμε να εξαλείφουμε τις ανθρώπινες και τεχνολογικές υπερβάσεις από τώρα.

Ρήσεις

«Τι πρέπει να γίνει, όταν ένα πλοίο που κουβαλά εκατό επιβάτες ξαφνικά αναποδογυρίζει και υπάρχει μόνο μια σωσίβια λέμβος; Όταν η λέμβος γεμίσει, αυτοί που μισούν τη ζωή θα προσπαθήσουν να την γεμίσουν με ακόμα περισσότερο κόσμο και να τους στείλουν όλους στο βυθό. Αυτοί που αγαπούν και σέβονται τη ζωή θα πάρουν το τσεκούρι του πλοίου και θα κόψουν τα επιπλέον χέρια που γραπώνονται στη λέμβο.»

«Η σύνθεση των Πρασίνων φαίνεται να είναι ίδια με αυτή του γενικότερου πληθυσμού – κυρίως παρασυρόμενα κούτσουρα, άνθρωποι που ποτέ δεν σκέφτονται.»

«Μια μειονότητα δεν μπορεί ποτέ να έχει άλλο μέσο ώστε να επηρεάσει την πορεία των γεγονότων παρά μόνο μέσω της χρήσης βίας.»

«Οποιαδήποτε δικτατορία θα ήταν καλύτερη από την σύγχρονη δημοκρατία. Δεν μπορεί να υπάρξει τόσο ανίκανος δικτάτορας, που θα έδειχνε μεγαλύτερη  ηλιθιότητα από μια πλειοψηφία πολιτών. Η καλύτερη δικτατορία θα ήταν εκείνη κατά την οποία πολλά κεφάλια θα έπεφταν και η κυβέρνηση θα απέφευγε οποιαδήποτε οικονομική ανάπτυξη.»

«Η πλέον κεντρική και παράλογη πίστη μεταξύ των ανθρώπων είναι η πίστη στην τεχνολογική πρόοδο και την οικονομική ανάπτυξη. Οι κήρυκες της πιστεύουν μέχρι θανάτου πως η υλική ευμάρεια φέρνει χαρά και ευτυχία - παρ’ όλο του ότι όλες οι αποδείξεις στην Ιστορία έχουν δείξει πως μόνο η έλλειψη και η προσπάθεια οδηγούν σε μια ζωή που αξίζει να βιωθεί, πως η υλική ευμάρεια δεν φέρνει τίποτε άλλο παρά απόγνωση. Αυτοί οι κήρυκες πιστεύουν στην τεχνολογία ακόμα και όταν πνίγονται μέσα στις αντι-ασφυξιογόνες μάσκες τους.»

«Το ότι υπάρχουν δισεκατομμύρια άνθρωποι άνω των 60 κιλών βάρους πάνω στον πλανήτη συνιστά ασυνειδησία.»

«Τα εναλλακτικά κινήματα συνιστούν μια ευπρόσδεκτη βοήθεια και πραγματικό δώρο προς την κοινωνία της οικονομικής προόδου.»

«Θα πρέπει να μαθαίνουμε από την ιστορία των επαναστατικών κινημάτων - τους Εθνικοσοσιαλιστές, του Φινλανδούς Σταλινιστές, από τα πολλά στάδια της Ρωσικής επανάστασης, από τις μεθόδους των ερυθρών ταξιαρχιών - και να ξεχάσουμε τους ναρκισσιστικούς εαυτούς μας.»

«Οτιδήποτε έχουμε δημιουργήσει τα τελευταία 100 χρόνια, πρέπει να καταστραφεί.»

«Ένα θεμελιώδες, καταστροφικό λάθος είναι να χτίζεται ένα πολιτικό σύστημα πάνω στην επιθυμία. Η κοινωνία και η ζωή έχουν οργανωθεί πάνω στο τι επιθυμεί το άτομο, όχι πάνω στο τι είναι καλό για εκείνο… Ακριβώς όπως μόνο ένας μέσα στους 100.000 έχει το ταλέντο να γίνει μηχανικός ή ακροβάτης, έτσι μόνο λίγοι είναι εκείνοι που είναι πραγματικά ικανοί να διαχειριστούν τα θέματα ενός έθνους ή της ανθρωπότητας ως συνόλου… Αυτή την περίοδο και σε αυτό το μέρος του κόσμου κρεμόμαστε ασυλόγιστα πάνω στην δημοκρατία και στο κοινοβουλευτικό σύστημα, παρά το γεγονός ότι αυτά είναι τα πιο παράλογα και απελπισμένα πειράματα της ανθρωπότητας… Στις δημοκρατικές χώρες η καταστροφή της φύσης και η συσσώρευση οικολογικών καταστροφών έχει συντελεστεί κατά το πλείστον… Η μόνη μας ελπίδα εναπόκειται στην συγκεντρωτική διακυβέρνηση και στον αδιαπραγμάτευτο έλεγχο του ατόμου - πολίτη.»

«Εάν ο παρών πληθυσμός της γης διατηρηθεί και μειωθεί μόνο μέσω του ελέγχου των γεννήσεων, τότε: Η τεκνοποίηση πρέπει να γίνεται με άδεια. Για να βελτιωθεί η ποιότητα του πληθυσμού, γενετικά ή κοινωνικά ακατάλληλες οικογένειες θα πρέπει να στερηθούν απογόνων, έτσι ώστε περισσότερες άδειες τεκνοποίησης να αποδοθούν σε ποιοτικές οικογένειες. Η παραγωγή ενέργειας πρέπει να μειωθεί δραστικά. Ο ηλεκτρισμός να επιτρέπεται μόνο για τον πλέον αναγκαίο φωτισμό και επικοινωνίες. Τροφή: Το κυνήγι πρέπει να γίνει πιο αποδοτικό. Η ανθρώπινη δίαιτα θα περιλαμβάνει ποντίκια και ασπόνδυλα. Η γεωργία θα μετακινηθεί σε μικρές από-μηχανοποιημένες μονάδες. Όλη η ανθρώπινη κοπριά θα χρησιμοποιείται σα λίπασμα. Η συγκοινωνία θα γίνεται κυρίως με ποδήλατα και κωπήλατες λέμβους. Τα ιδιωτικά αυτοκίνητα θα κατάσχονται. Τα ταξίδια μεγάλων αποστάσεων θα γίνονται μόνο με αραιή μαζική μεταφορά. Δέντρα θα φυτευτούν στους περισσότερους δρόμους. Διεθνείς σχέσεις: Όλη η μαζική μετανάστευση και οι περισσότερες εισαγωγές-εξαγωγές πρέπει να σταματήσουν. Εκτός συνόρων ταξίδια θα επιτρέπονται μόνο σε μικρούς αριθμούς διπλωματών και απεσταλμένων. Η επιχειρηματικότητα κατά κύριο λόγο θα παύσει. Η κατασκευές θα επιτρέπονται μόνο για τεκμηριωμένες ανάγκες. Το σύνολο της κατασκευαστικής παραγωγής θα είναι δημόσιο. Τα προϊόντα θα είναι ανθεκτικά και θα διαρκούν για γενεές ολόκληρες. Επιστήμη και εκπαίδευση: Η παιδεία θα επικεντρωθεί σε πρακτικές δεξιότητες. Όλος ο ανταγωνισμός θα ξεριζωθεί. Η τεχνολογική έρευνα θα μειωθεί στο απόλυτο μίνιμουμ. Κάθε παιδί όμως θα μαθαίνει πως καθαρίζεται ένα ψάρι με τρόπο που μόνο τα εντελώς γυμνά κόκαλά του θα απομένουν.»

Επιρροή

Ο Λινκόλα είναι μια από τις λίγες φωνές που ζητά:

1.      Μηδέν μετανάστευση

2.      Μείωση πληθυσμού

3.      Θάνατο των προβληματικών

4.      Σταμάτημα της καλπάζουσας τεχνολογία

Κατά τις πιο έγκριτες πηγές, ο πλανήτης Γη μπορεί να διατηρήσει μισό δις ανθρώπων χωρίς κάποια εκτενή καταστροφή του βιότοπού μας, ή κάποια απώλεια σε είδη του ζωϊκού βασιλείου ή στην σταθερότητα του οικοσυστήματος. Οποιοσδήποτε αριθμός υψηλότερος αυτού, όσο κι αν ανακυκλώνει, θα επιφέρει περιβαλλοντικό χάος. Οι του σύγχρονου, αριστερών αποχρώσεων οικολογικού κινήματος τρέμουν στην ιδέα ότι δεν θα μπορούν να αναπαράγονται και να συνεχίσουν να καταναλώνουν ότι τους γυαλίζει, κάποιος όμως πρέπει στο μέλλον να το κάνει αυτό. Όσο πιο σύντομα το κάνουμε, τόσο λιγότεροι άνθρωποι μελλοντικά θα μείνουν χωρίς μέσα αυτοσυντήρησης και έτσι να χρειαστεί να απομακρυνθούν. Όπως ο Λινκόλα ο ίδιος έχει πει, «Έχουμε ακόμα κάποια ευκαιρία να γίνουμε βίαιοι. Όμως αν δεν είμαστε βίαιοι σήμερα, όλα έχουν χαθεί.» 

πηγή