Ο Σεργκέι Νετσάγιεφ γεννήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου του 1847 στο Ιβάνοβο μια πόλη βορειοανατολικά της Μόσχας. Εμπνευσμένος από το βιβλίο του Τσερνιτσέφσκι υπό τον τίτλο «Τι πρέπει να γίνει» ο Νετσάγιεφ υιοθετεί τον τρόπο ζωής του ήρωα ( Ραχμέτωβ ) και αργότερα το επιβάλλει και στην αδελφότητα του Τσεκουριού. Ο Ραχμέτωβ είναι ένας επαναστάτης , δεν έχει προσωπικά ενδιαφέροντα η επιθυμίες και ζει μονάχα να δει το σάπιο σύστημα να καταρρέει. Αποκομμένος από κάθε κοινωνική συναναστροφή , ζει μια ασκητική ζωή τρώγοντας ωμό κρέας ενώ κοιμάται πάνω σε καρφιά για να σκληραγωγήσει τον εαυτό του και να προετοιμαστεί για την εκπλήρωση του σκοπού του. Κάπως έτσι ζούσαν και οι μυημένοι στην αδελφότητα του Τσεκουριού.
Ο ίδιος ο Νετσάγιεφ αναφέρει στην κατήχηση του Επαναστάτη :
« Ο Επαναστάτης είναι ένας στρατευμένος άνθρωπος. Δεν έχει ούτε προσωπικά ενδιαφέροντα ούτε υποθέσεις , δεσμούς περιουσία , ούτε καν δικό του όνομα. Τα πάντα σε αυτόν είναι απορροφημένα σε έναν και μόνο σκοπό , την επανάσταση».
Τίποτα δεν έπρεπε να μπει εμπόδιο στο ιερό έργο της κάθαρσης της Ρωσικής γης και στην δημιουργία της νέας Ρωσίας. Για αυτό ακριβώς τον λόγο η δράση της αδελφότητας βασίστηκε πάνω στην απόλυτη πειθαρχία εφόσον δεν υπήρχαν περιθώρια για λάθη η συναισθηματισμούς. Σκοπός τους ήταν η διασπορά χάους μέσω της τρομοκρατίας και η βίαιη ανατροπή της υπάρχουσας κυβέρνησης. Σ' αυτή την επιδίωξη υποτάσσονταν όλα τα μέσα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η υπόθεση του χαφιέ Ιβάν Ιβανώφ ο οποίος διακήρυσσε ότι οι μέθοδοι του Νετσάγιεφ ήταν απάνθρωπες και αντιδημοκρατικές , ενώ είχε ιδρύσει μια δική του δημοκρατική οργάνωση και σκόπευε να τους καταδώσει στην Οχράνα ( μυστική αστυνομία ). Εκτελέστηκε από τον ίδιο τον Νετσάγιεφ σύμφωνα με την παράγραφο της κατήχησης του επαναστάτη η οποία αναφέρει ότι «οι άνθρωποι που είναι ιδιαίτερα βλαβεροί για τον επαναστατικό σκοπό πρέπει να εξοντώνονται». Η δράση της αδελφότητας αλλά και των πυρήνων που αυτή είχε οργανώσει προκαλούσε τρόμο στην Ρωσική κοινωνία και ο Νετσάγιεφ ήταν σύμφωνα με τα αρχεία της Οχράνα ο νούμερο ένα καταζητούμενος επαναστάτης σε όλη την Ευρώπη.
Η πορεία προς το τέλος αυτού του μεγάλου Εθνικοσοσιαλιστή Επαναστάτη ξεκινά τον Αύγουστο του 1872 όταν κυνηγημένος από όλες σχεδόν τις αστυνομίες της Ευρώπης συλλαμβάνεται στην Ζυρίχη της Ελβετίας και παραδίδεται στην Οχράνα από τις τοπικές αρχές. Το 1873 καταδικάζεται σε 20 χρόνια καταναγκαστικά έργα στη Σιβηρία αλλά για λόγους ασφαλείας τον θάβουν κυριολεκτικά στα υπόγεια κελιά των φυλακών Πετροπαυλόφσκ. Στην απόλυτη απομόνωση ο Νετσάγιεφ καταφέρνει να μυήσει τους δεσμοφύλακες του στα ιδανικά της αδελφότητας και αποκτά ξανά επαφή με τους συναγωνιστές του ενώ ακυρώνει την επιχείρηση διάσωσης του για να σχεδιάσει την δολοφονία του Τσάρου Αλεξάνδρου Β'. Τελικά ο Τσάρος εκτελείται και με την προδοσία ενός φυλακισμένου αποκαλύπτεται η σχέση του Νετσάγιεφ με το γεγονός αυτό. Εξήντα υπάλληλοι των φυλακών συλλαμβάνονται , ενώ από τότε ο Νετσάγιεφ εξοντώνεται σταδιακά μέχρι τον θάνατο του στις 21/11/82.
«Η σημερινή γενιά πρέπει να αποκτήσει μια ανελέητη ωμή δύναμη και ασυγκράτητα να βαδίσει στο δρόμο της καταστροφής. Ο υγιής αδιάφθορος νους της νεολαίας πρέπει να κατανοήσει πως είναι ουσιαστικά πιο ανθρώπινο να μαχαιρώσουν και να πνίξουν εκατοντάδες μισητών παρά να συνδιαλαγούν μαζί τους και έτσι άθελα τους να συμμετέχουν σε συστηματικές νόμιμες εγκληματικές πράξεις στα βάσανα και στα μαρτύρια εκατομμυρίων Ρώσων. Ας λοιπόν ξεκινήσουν όλα τα υγιή μυαλά αμέσως προς την ιερή υπόθεση εξόντωσης του Κακού , τον εξαγνισμό της Ρώσικης γης δια πυρός και σιδήρου και να συνενωθούν με όσους κάνουν το ίδιο σε όλη την Ευρώπη..»υποστηρίζει ο Νετσάγιεφ στο «Γράμμα προς την νεολαία».
Αναρχικός η προάγγελος του Εθνικοσοσιαλισμού ;
Εσφαλμένα ο Νετσάγιεφ έχει ταυτιστεί με τον αναρχισμό διότι σε κάποια στιγμή της επαναστατικής του πορείας διείσδυσε στον χώρο των αναρχοκομμουνιστών και έδρασε παράλληλα με αυτούς ενάντια στο καθεστώς των Τσάρων. Αυτό δεν έγινε τυχαία αλλά με ειδικό σχεδιασμό. Αφού κέρδισε την συμπάθεια του Μ. Μπακούνιν και κάποιων συντρόφων του τους χρησιμοποίησε για τους δικούς του σκοπούς και για να διασπείρει την σύγχυση στο στρατόπεδο το οποίο αν και ήταν εχθρός των Τσάρων ποτέ δεν έπαψε να είναι και εχθρός της αδελφότητας. Ο Μπακούνιν σε μια επιστολή του προς τον Τ. Γκιγιώμ αναφέρεται στον Νετσάγιεφ ενθουσιασμένος με τα ακόλουθα λόγια « έχω μαζί μου έναν από αυτούς τους νέους που δεν φοβούνται τίποτα» , ενώ τελικά τον απορρίπτει ως άνθρωπο φανατικά προσηλωμένο στον σκοπό του και εθισμένο στην βία που του έκανε το μεγαλύτερο κακό που του έχουν κάνει ποτέ , με αποτέλεσμα ο Μάρξ να τον διώξει από την Διεθνή. Μια άλλη τακτική που εφάρμοσε ήταν να ωθεί αναρχικούς σε παράνομες πράξεις και στην συνέχεια να τους καταδίδει στην Οχράνα με την οποία συνεργαζόταν εκείνο το διάστημα αν και θεωρούσε τους Τσάρους μισητό εχθρό του αφού ο Χριστιανισμός που υποστήριζαν ήταν δηλητηριασμένος από το ίδιο εβραϊκό δηλητήριο της ισότητας της αγάπης και της απαξίωσης του αγώνα των αρίστων ενάντια στο σύνολο , γάγγραινα από την οποία ήταν δηλητηριασμένος και ο αναρχισμός. Έτσι κατάφερε να κτυπήσει την κομμουνιστική επιρροή στους φοιτητικούς κύκλους. Ο Νετσάγιεφ ουδέποτε υπήρξε αναρχικός και τελικά οι κομμουνιστές όλων των αποχρώσεων τον απέφευγαν θεωρώντας τον επικίνδυνο και απάνθρωπο. Μισούσε κάθε είδους συλλογική-δημοκρατική διαδικασία διότι περιφρονούσε τον ευνουχισμένο όχλο , ενώ πίστευε σε μια επανάσταση καθοδηγούμενη από μια ελίτ ανώτερων ανθρώπων επαναστατών. Στην επανάσταση ο λαός θα έπραττε ότι του επιφύλασσε η επαναστατική ελίτ η οποία θα είχε αποδείξει έμπρακτα την βιολογική και πνευματική της ανωτερότητα έναντι της μάζας. Δεν πίστευε στις αυταπάτες των κομμουνιστών που υποστήριζαν πως ο λαός είναι ικανός να επαναστατήσει και να οικοδομήσει μόνος του μέσα από εργατικές συνελεύσεις κομμούνες και κοινόβια μια κοινωνία βασισμένη σε αντί-ιεραρχικές δομές στην οποία θα υπάρχει κοινωνική και οικονομική ισότητα. Γνώριζε ότι ο λαός δεν είναι παρά μια άθλια μάζα που περιφέρει το κουφάρι της. Το ότι δεν πίστευε στην ισότητα φαίνεται και από την ιεραρχική δόμηση της οργάνωσης του όπως και από την κατήχηση του επαναστάτη στην οποία αναφέρει « Κάθε επαναστάτης πρώτου βαθμού πρέπει να έχει στην διάθεση του αρκετούς επαναστάτες δεύτερου και τρίτου βαθμού δηλαδή τέτοιους ώστε να μην είναι αρκετά μυημένοι. Πρέπει να τους θεωρεί μέρος του κοινού επαναστατικού κεφαλαίου τοποθετημένους στην διάθεση του»
Ο Νετσάγιεφ έδρασε συνεργαζόμενος όποτε συνέφερε τον επαναστατικό σκοπό είτε με τους κομμουνιστές είτε με τους Τσάρους εντείνοντας τον πόλεμο μεταξύ τους και σπέρνοντας την σύγχυση στα δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Με αυτό τον τρόπο κατάφερνε να αυξήσει την δύναμη της αδελφότητας του τσεκουριού και να φέρει πολύ πιο κοντά τον ιερό σκοπό της καταστροφής αφού εξασφάλιζε τις απώλειες και των δυο εχθρών του. Ήταν ο πρώτος που εισήγαγε στον επαναστατικό αγώνα την θεωρία της εντροπίας πριν καν ανακαλυφθεί από τους φυσικούς επιστήμονες. Εντροπία είναι το σύνολο των συγκρούσεων η ή αταξία που αναπτύσσεται σε ένα κλειστό σύστημα δεδομένων. Στην φυσική σε ένα κλειστό σύστημα αέριων μαζών όταν για κάποιο λόγο ( π.χ. αύξηση της θερμοκρασίας) οι συγκρούσεις των μορίων των αερίων αυξηθούν έχουμε αύξηση της εντροπίας του συστήματος. Το ίδιο συμβαίνει και σε κάθε επίπεδο κοινωνικών και φυλετικών συγκρούσεων. Μπορούμε να πούμε ότι έχουμε αύξηση της κοινωνικής εντροπίας όταν όλες οι παρατάξεις συγκρούονται μεταξύ τους και το σύστημα βαδίζει προς την κατάρρευση. Η αδελφότητα του τσεκουριού δρούσε ακριβώς δράσει αυτών των προτύπων αποτελούσε τον καταλύτη τον συγκρούσεων επιδιώκοντας με κάθε τρόπο και τίμημα την αύξηση της εντροπίας που θα οδηγούσε στην πτώση του νοσηρού και αντιφυσικού αυτού συστήματος και στην συνέχεια υπό την καθοδήγηση των αρίστων στην επαναφορά της φυσικής τάξης πραγμάτων.
Ο Σεργκέι Νετσάγιεφ υπήρξε εθνικοσοσιαλιστής προ του εθνικοσοσιαλισμού..
''Ο αγώνας σύντροφοι θα είναι άνισος οι εχθροί μας είναι ποτάμι μάζας που καθοδηγείται από τους φονιάδες της Ρωσίας και τους εκμεταλλευτές εβραίους. Ακόμα και αν χαθούμε ακόμα και αν χαθώ συνεχίστε τον αγώνα με μεγαλύτερο μίσος..Όπως ο λύκος ποτέ δεν παραδίδεται στους κυνηγούς του , έτσι και σεις πολεμήστε το σύστημα δίχως οίκτο.. Μέχρι τον ερχομό του επερχόμενου επαναστάτη. Η νίκη μας δεν εξαρτάται από τον λαό η νίκη μας δεν εξαρτάται από το προλεταριάτο..Η νίκη μας έχει ήδη γραφτεί από το πεπρωμένο'' Απ τις τελευταίες επιστολές που ο Νετσάγιεφ κατάφερε να περάσει σε ένα από τους πιστούς συντρόφους του μέσω των μυημένων δεσμοφυλάκων του.
-wzor.jpg)
