«Θα επιστρέψω και θα είμαι χιλιάδες»
Βίντεο για τους Montoneros
Η Εβίτα Περόν για την Δημοκρατία
Ομιλία της Εβίτας Περόν προς τα στελέχη του
Περονικού κόμματος στο
Μπουένος Άιρες , τον Απρίλιο του 1952.
Εβίτα Περόν - Η Santa Evita του Αργεντίνικου Φασισμού.
«Θα επιστρέψω και θα είμαι χιλιάδες»
Να φτιάξουμε «Κρυφά Σχολειά».
«Κάποτε, μια μέρα που συζητούσαν δύο απλοί άνθρωποι - δυο ψαράδες ήταν - για την πίεση που ασκούν οι μεγάλες δεξιές και οι αριστερές Δυνάμεις (σ.σ. και νυν οι λεγόμενες πάλαι ποτέ Μεγάλες Δυνάμεις) πάνω στην πολιτική ζωή του τόπου για τα συμφέροντα τους, ο ένας ξεστόμισε μια φράση που με ξάφνιασε. Είπε οργισμένος: αν μας πιάσει καμμιά μέρα το ελληνικό μας…». (Στρατής Μυριβήλης, περ. «Γνώσεις», τ. 14, 1959).
" ... Μια Παιδεία που δεν φρονεί και πράττει ελληνικά, όπως είναι αυτή που βιώνουμε τις τελευταίες 3-4 δεκαετίες, δεν μπορεί να ονομάζεται εθνική.
«Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι Αληθές», γράφει το σολωμικό επίγραμμα. Όταν εμένα τον δάσκαλο το κράτος με αναγκάζει να διδάξω «νανούρισμα για χταπόδια» (γλώσσα Δ’ Δημοτικού) ή «οδηγίες χρήσης καφετιέρας» (γλώσσα Στ΄ Δημοτικού), «μουρμουρίζοντας σπασμένες σκέψεις από ξένες γλώσσες» (Σεφέρης) απατώ τους μαθητές και απατώμαι. Αυτό είναι αμορφωσιά και κακή, κάκιστη διδασκαλία.
Όταν στην Στ΄ δημοτικού πάλι, θέλω να διδάξω τον ηρωισμό, την αυτοθυσία και εμφανίζω ενώπιον των μαθητών μου κείμενο σαν αυτό που τιτλοφορείται «Με λένε Σόνια» ψεύδομαι και ακυρώνομαι ως δάσκαλος. Εξηγώ, εν περιλήψει, το «ελληνοπρεπές» κείμενο. «Ένα σπίτι πήρε φωτιά. Η Σόνια τρέχει, αρπάζει το λάστιχο για να υη σβήσει, φωνάζει. Τελικά κάποιος κοιμώμενος ξυπνά, ειδοποιεί την Πυροσβεστική. Η φωτιά έσβησε γρήγορα. Όλοι μακαρίζουν και επαινούν την Σόνια». (Το κείμενο καταλαμβάνει τρεις σελίδες!!).
Στο τέλος οι μαθητές μαθαίνουν ότι η Σόνια, η ηρωίδα αυτής της σπουδαίας πραγματικά πράξης, είναι μια … γάτα ... "
ένα εξαιρετικό κείμενο το οποίο μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο εδώ.
Παιδιά - κύκλωπες γεννιούνται στη Φαλούτζα.
Σοβαρά καρδιακά προβλήματα, προβλήματα στο νευρικό σύστημα και άλλες ανωμαλίες παρουσιάζουν τα νεογέννητα στη Φαλούτζα, όπου, σύμφωνα με έρευνα του BBC, οι περιπτώσεις γενετικών ανωμαλιών είναι 13 φορές περισσότερες από ό,τι στην Ευρώπη.
Οι γιατροί στη Φαλούτζα αποδίδουν το φαινόμενο στα όπλα που χρησιμοποίησε ο αμερικανικός στρατός τον Νοέμβριο του 2004 - λευκό φώσφορο και νέου τύπου χημικά αέρια.
Οι γιατροί έκτοτε προειδοποιούν τις γυναίκες της πόλης να μην τεκνοποιούν... Στο πλαίσιο της έρευνας, ο δημοσιογράφος του BBC, Τζον Σίμπσον επισκέφθηκε ένα νέο παιδιατρικό νοσοκομείο της πόλης, όπου η παιδίατρος Σαμίρα αλ Ανί δήλωσε ότι αντιμετωπίζει δύο με τρία περιστατικά γενετικών ανωμαλιών ημερησίως. Η ίδια βεβαίωσε ότι πριν από την αμερικανική εισβολή στην πόλη αντιμετώπιζε ανάλογα περιστατικά πολύ σπανιότερα, σχεδόν μία φορά το δίμηνο.
Στο ρεπορτάζ, ο δημοσιογράφος αναφέρει ότι στη Φαλούτζα πολλά παιδιά είναι παράλυτα ή υποφέρουν από εγκεφαλικές βλάβες. Η χειρότερη περίπτωση είναι η γέννηση ενός παιδιού με τρία κεφάλια, η φωτογραφία του οποίου δόθηκε στον δημοσιογράφο. Η παιδίατρος ανέφερε και άλλα τραγικά περιστατικά: «Exω δει εικόνες από παιδιά - κύκλωπες, με ένα μάτι στη μέση του μετώπου ή παιδιά που γεννήθηκαν με τη μύτη στο μέτωπο», δηλώνει.
Ο αμερικανικός στρατός πάντως περιορίζεται να επισημάνει ότι «λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις αναφορές που αφορούν την υγεία». «Καμία μελέτη μέχρι σήμερα δεν έχει δείξει ότι περιβαλλοντικά θέματα προκαλούν προβλήματα υγείας», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος του στρατού, Μάικλ Κιρπάτρικ.
πηγή
Ταινιοκριτική: JUNO / trailer / "All I Want Is You"
Juno.
Σκηνοθεσία:Jason Reitman
Παίζουν:Ellen Page, Michael Cera, Allison Janney, JK Simmons, Olivia Thirlby, Rainn Wilson, Jason Bateman, Jennifer Garner
Διάρκεια:91 λεπτά
Παραγωγή:Fox Searchlight Pictures, 2007
Παίζουν:Ellen Page, Michael Cera, Allison Janney, JK Simmons, Olivia Thirlby, Rainn Wilson, Jason Bateman, Jennifer Garner
Διάρκεια:91 λεπτά
Παραγωγή:Fox Searchlight Pictures, 2007
Η επαναστάτρια του σχολείου μένει έγκυος, αλλά απορρίπτει την έκτρωση και περιθωροποιείται από τους συμμαθητές της για αυτήν την απόφαση.
Θα κρατήσει το παιδί για να το δώσει για υιοθεσία έχοντας τους γονείς της στο πλευρό της.
Η υπέροχη κομεντί που ξεσήκωσε τις φεμινίστριες και που χάρισε στην Ellen Page Χρυσή Σφαίρα.
Θα έπρεπε να παίζεται στα σχολεία σε μαθήματα ενάντια στην έκτρωση.
Θα κρατήσει το παιδί για να το δώσει για υιοθεσία έχοντας τους γονείς της στο πλευρό της.
Η υπέροχη κομεντί που ξεσήκωσε τις φεμινίστριες και που χάρισε στην Ellen Page Χρυσή Σφαίρα.
Θα έπρεπε να παίζεται στα σχολεία σε μαθήματα ενάντια στην έκτρωση.
Κυκλοφορεί σε dvd.
ενημέρωση από ανένταχτο συναγωνιστή.
Όταν ο Αλαβάνος ... υποστήριζε την αυτονομία της Βορείου Ηπείρου !
του Κάδμου.
Το θέμα της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου υπήρξε πάντα πεδίο πολιτικής εκμετάλλευσης από τα αστικά κόμματα εξουσίας και τις πολιτικές «προσωπικότητες» της χώρας. Πολλοί και διάφοροι - από το ΠΑΣΟΚ μέχρι την φιλοσιωνιστική αστική ακροδεξιά - στην προσπάθεια τους να κερδίσουν πολιτικά οφέλη από την όλη κατάσταση κατά καιρούς , δεν δίστασαν να φορέσουν την μάσκα του δήθεν «πατριώτη» και να προχωρήσουν σε δηλώσεις υπέρ της αυτονομίας της περιοχής.
Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν γνωστοί γραικύλοι της πολιτικής σκηνής ακόμα και γνωστά πολιτικά στελέχη του σύγχρονου ΣΥΡΙΖΑ …
Για να διαβάσετε τις δηλώσεις των Ελλήνων πολιτικών δεν έχετε παρά να πατήσετε εδώ.
Ανάμεσα τους ξεχωρίζει το παρακάτω:
«Με ψήφισμα που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Αλέκος Αλαβάνος και εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί από την αλβανική κυβέρνηση... να επιβεβαιώσει την πλήρη πολιτισμική και θρησκευτική αυτονομία της ελληνικής μειονότητας. Εφημ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 29-10-93»
Την δεκαετία του ’90 με επίκαιρα τα γεγονότα της κατάρρευσης των κομμουνιστικών καθεστώτων στα Βαλκάνια το θέμα της Βορείου Ηπείρου έρχεται ξανά στο προσκήνιο της επικαιρότητας.
Χιλιάδες συμπατριώτες μας έρχονται στην Ελλάδα για να ζήσουν μια καλύτερη ζωή , ενώ κάποιοι επιλέγουν να παραμείνουν μέχρι σήμερα στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου αρνούμενοι να εγκαταλείψουν τα πάτρια εδάφη. Κάποιοι από αυτούς που εργάζονται στην χώρα μας πέφτουν θύματα άγριας εκμετάλλευσης από κάποιους άλλους μπουζουκόβιους τσιφλικάδες «Έλληνες» και η ιστορία δείχνει να επαναλαμβάνεται όπως τότε την περίοδο της Μικρασιατικής καταστροφής και τον ερχομό των προσφύγων.
Πρωτοπόροι στην αλληλεγγύη απέναντι στους Έλληνες της περιοχής - τόσο στην δεκαετία του ’80 όσο και στην δεκαετία του ’90 - οι Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές που μαζί με απλούς Έλληνες και ελάχιστους ιερείς της ορθόδοξης εκκλησίας δεν ξεχνούν και βοηθούν με κάθε τρόπο για την ενδυνάμωση της εθνικής ταυτότητας των κατοίκων που δεν εγκαταλείπουν τις πατρογονικές εστίες.
Το κράτος αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό των συμπατριωτών μας και σε αυτή την περίπτωση.
Σήμερα ουσιαστικά αδιαφορεί για την στήριξη της μειονότητας ενώ δεν αντιδρά απέναντι στην ανθελληνική πολιτική του αλβανικού κράτους. Αντίθετα και τα 2 κόμματα εξουσίας στήριξαν στο παρελθόν μέσω οικονομικών ενισχύσεων τα αλβανικά πολιτικά κόμματα ενώ κανείς δεν γνωρίζει που κατέληξε μέρος από τα τεράστια χρηματικά ποσά που δόθηκαν την εποχή εκείνη. Σήμερα η κατάσταση κρίνεται δύσκολη στην περιοχή , και σε αυτό συμβάλλει η σταδιακή εγκατάλειψη της περιοχής από τον ελληνικό πληθυσμό καθώς και η επιθετική πολιτική του αλβανικού καθεστώτος.
Φυσικά κανείς από τους δήθεν «ευαίσθητους» αριστεριστές και αντιρατσιστές δημοκράτες δεν θα διοργανώσει ομιλία και πορεία , και δεν θα βγάλει ΠΟΤΕ ανακοίνωση για την καταπίεση των Ελλήνων της περιοχής και δεν θα δημοσιεύσει αναλύσεις για την ρατσιστική πολιτική του αλβανικού κράτους.
Ενός κράτους που ας μην ξεχνάμε ότι αποτελεί τον πιο πιστό φίλο του Αμερικανοσιωνισμού και του Ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Το κράτος του οποίου οι πολίτες σπεύδουν να αφιερώσουν οδούς και πλατείες σε προέδρους των ΗΠΑ , και να στείλουν πρώτοι κατοχικές δυνάμεις στο εξωτερικό στο πλευρό του ΝΑΤΟ.
Δυστυχώς κάποιοι την Βόρεια Ήπειρο την θυμούνται μια φορά τον χρόνο λόγω της ετήσιας πορείας που πραγματοποιείτε σε μεγάλες πόλεις της χώρας. Σημαντικό μερίδιο ευθύνης έχουν όμως και οι Βορειοηπειρώτες που ζουν στην χώρα μας. Γοητευμένοι από την υλική ευδαιμονία και την άνεση που προσφέρει η σύγχρονη καταναλωτική κοινωνία ξέχασαν γρήγορα τις ρίζες τους και την καταγωγή τους. Η μόνη τους ενασχόληση με την περιοχή των προγόνων τους αρχίζει στα τσιμπούσια των συλλόγων των Βορειοηπειρωτών και τελειώνει στις ατέρμονες θεωρητικές συζητήσεις και στην επετειακή συμμετοχή τους στην πορεία για την επέτειο της αυτονομίας.
Η ορθόδοξη εκκλησία ζαλισμένη από τα αναδυόμενα σκάνδαλα και παρασυρμένη στη δίνη των «οικονομικών ευκαιριών» και «επενδύσεων» που οραματίζονται τα μέλη της κρατάει μια ουσιαστικά υποχωρητική και χαλαρή στάση στο θέμα. Υπάρχει η τυπική υλική βοήθεια στην αυτοκέφαλη εκκλησία της περιοχής όμως το θέμα «πολιτική αυτονομία» όχι απλά δεν τίθεται στην συζήτηση με το επίσημο «ελληνικό» κράτος αλλά αποτελεί θέμα ταμπού.
Άλλωστε τι μπορεί να περιμένει κάποιος από την εξουσία της εκκλησίας όταν αυτή συνδιαλέγεται και χασκογελάει μαζί με την γλοιώδη πολιτική ελίτ στα δρύινα έδρανα των υπουργικών συμβουλίων;
Ο καιρός για τους στρουμπουλούς «χριστιανούς» δεσπότες απαιτεί ανέγερση ξενοδοχείων 5 αστέρων και επενδύσεις στο χρηματιστήριο.
Με τους βορειοηπειρώτες θα ασχολούνται;
Οι προβεβλημένοι εκπρόσωποι της αστικής ακροδεξιάς που ολημερίς ουρλιάζουν να αγοράσουν οι τηλεθεατές τα «πακέτα» με τα «εξαιρετικά» βιβλία τους , για άλλη μια φορά αναλώνουν το ενδιαφέρον τους σε επαναλαμβανόμενα συνθήματα και σε γνωστά τσιτάτα τα οποία αποτελούν την συνολική προσφορά τους στην κατάσταση.
Τα συνθήματα αποτελούν για τον κλασσικό ακροδεξιό χώρο ένα είδος παραισθησιογόνου , το οποίο εμποδίζει τον «ευαίσθητο πατριώτη» να περάσει από την θεωρία στην πράξη. Αν θέλει κάποιος να δει στην πραγματικότητα πόσο μικρή είναι η συνειδητοποίηση των εν λόγω προσώπων δεν έχει παρά να ζητήσει οποιαδήποτε βοήθεια για τα προγράμματα αλληλεγγύης που οργανώνουν ιδιώτες στην Βόρεια Ήπειρο. Θα λάβει αρνητική απάντηση.
Έτσι λοιπόν πίσω από τα συνθήματα και τις καθιερωμένες πορείες , τις δεξιώσεις και τις γιορτούλες συλλόγων και οργανώσεων οι Βορειοηπειρώτες στην ουσία παλεύουν μόνοι τους για μια καλύτερη ζωή.
Φωτεινή εξαίρεση αποτελεί η συντονιστική φοιτητική ένωση βορειοηπειρώτικου αγώνα της οποίας την επίσημη ιστοσελίδα μπορείτε να βρείτε εδώ.
Η εν λόγω οργάνωση πρωτοστατεί σε κινήσεις αλληλεγγύης για τους Έλληνες της Β. Ηπείρου.
Δισκοπαρουσίαση: Hungarica: Demokratúra (DualDisc)
Είδος: Πατριωτικό Hardcore / Thrash Metal
Χώρα: Ουγγαρία
Έτος κυκλοφορίας: 2008
Μέλη:
Mentes Norbert : Guitar
Hoffer Péter : Drums
Sziva Balázs : Vocals
Gábor Vörös : Bass
Tracklist:
1. Zrínyi szózata (intro)
2. Jöjj el, szabadság!
3. Rendőrállam
4. Demokratúra
5. Villám sújtson
6. Műveleti területen
7. Törik a magyart
8. Határon innen és túl
9. Hármashalom és kettőskereszt
10. Adjunk esélyt
11. Új nap virrad
12. Mindent vissza!
(κυκλοφορεί σε μορφή διπλού δίσκου στον οποίο υπάρχει και dvd συναυλιών)
για την επίσημη ιστοσελίδα της μπάντας πατήστε εδώ
για την εταιρία που κυκλοφόρησε το cd πατήστε εδώ
Μουχλί: Η καστροπολιτεία του Μοριά.
Τέσσερα χιλιόμετρα μετά το χωριό Αχλαδόκαμπος στα όρια του νομού Αρκαδίας και Αργολίδας υπάρχουν σε κωνοειδή λόφο τα ερείπια της καστροπολιτείας του Μουχλίου.
Ιδρύθηκε το 1295 από το Στρατηγό Ανδρόνικο Ασάν και αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα φρούρια ολόκληρης της Πελοποννήσου. Υπήρξε σημαντικό πολιτισμικό κέντρο και στρατιωτική βάση του Βυζαντινού στρατού.
Το 1458 οι κάτοικοι αντιστάθηκαν ηρωικά στους Τούρκους κατακτητές αλλά αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν όταν οι εισβολείς σταμάτησαν την υδροδότηση της πόλης.
Στρατιωτικός διοικητής της πόλης την εποχή εκείνη ήταν ο Δημήτριος Ασάνης συγγενής εξ αγχιστείας των Παλαιολόγων. Μετά την παγίωση της τουρκικής κυριαρχίας η πόλη σταδιακά εγκαταλείφθηκε και οι κάτοικοι ίδρυσαν νέες κοινότητες στην γύρω περιοχή.
Στην πόλη υπήρχε τριπλό τείχος. Ο χαμηλότερος περίβολος προστάτευε τα ανάκτορα και την μητρόπολη - στο ιερό της οποίας διακρίνονται ακόμα και σήμερα οι τοιχογραφίες - , ο μεσαίος τις πάνω συνοικίες ενώ ο τρίτος αποτελούσε το κυρίως κάστρο. Δεν υπάρχει κάποιο μονοπάτι αλλά η πρόσβαση είναι εύκολη από τα ανατολικά.
Οι θρύλοι της περιοχής.
Οι παραδόσεις της περιοχής δημιουργούν στην συλλογική μνήμη των συμπατριωτών μας θρύλους σχετικά με την πολιτεία.
Σημαντική πηγή πληροφόρησης το βιβλίο του Βασίλειου Γ. Διαμαντόπουλου «Το Μουχλί: Βυζαντινή πόλη – Φρούριο». Μαρτυρίες κατοίκων των κοντινών χωριών κάνουν λόγο για ήχους από καμπάνες και ψαλμωδίες καθώς και πολεμικές ιαχές σε περιόδους θρησκευτικών εορτών καθώς και σε άλλες χρονικές περιόδους.
Επίσης κάποιοι αναφέρουν την ιστορία ότι στο υπέδαφος της πολιτείας υπάρχουν 3 δεξαμενές. Η μια με χρυσάφι , η άλλη με φίδια και η τρίτη με νερό. Κάποιοι θεώρησαν καλό να σπείρουν αυτή την φήμη ώστε να εμποδίσουν όλους αυτούς που σκέφτηκαν να αρχίσουν ανασκαφές στην περιοχή για προσωπικό τους όφελος.
Σημαντική πηγή πληροφόρησης το βιβλίο του Βασίλειου Γ. Διαμαντόπουλου «Το Μουχλί: Βυζαντινή πόλη – Φρούριο». Μαρτυρίες κατοίκων των κοντινών χωριών κάνουν λόγο για ήχους από καμπάνες και ψαλμωδίες καθώς και πολεμικές ιαχές σε περιόδους θρησκευτικών εορτών καθώς και σε άλλες χρονικές περιόδους.
Επίσης κάποιοι αναφέρουν την ιστορία ότι στο υπέδαφος της πολιτείας υπάρχουν 3 δεξαμενές. Η μια με χρυσάφι , η άλλη με φίδια και η τρίτη με νερό. Κάποιοι θεώρησαν καλό να σπείρουν αυτή την φήμη ώστε να εμποδίσουν όλους αυτούς που σκέφτηκαν να αρχίσουν ανασκαφές στην περιοχή για προσωπικό τους όφελος.
Βιβλιοπαρουσίαση: Μεταξάς - Χίτλερ Ελληνογερμανικές σχέσεις στην Μεταξική δικτατορία 1936 - 1941.
Σύντομη περιγραφή:
Η μεταξική εποχή σημαδεύει μία από τις πιο σημαντικές περιόδους της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, με αποκορύφωμα τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και το έπος της Αλβανίας.
Ο συγγραφέας, με νέα στοιχεία από έρευνες στα ιστορικά αρχεία του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών αλλά, κυρίως, του γερμανικού Auswartiges Amt προβάλλει με πειστικό τρόπο τη σημασία του γερμανικού ρόλου στο όλο σύμπλεγμα των εξωτερικών προσανατολισμών της Ελλάδος, και ιδιαίτερα τη βαρύνουσα σημασία του στην εξέλιξη των ελληνοϊταλικών σχέσεων, που κατέληξαν στην ιταλική εισβολή στην Ελλάδα.
Η ελληνοϊταλική σύρραξη αντιμετωπίσθηκε με διαφορετικά κριτήρια από τις δύο αντιμαχόμενες δυνάμεις, κυρίως της Αγγλίας και της Γερμανίας μέσα το πλαίσιο των σχεδίων και επιδιώξεων τους στην κονταρομαχία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και επηρέασαν ουσιαστικά τις εξελίξεις της.
Η εξάρτηση του Μεταξά από τον βασιλιά Γεώργιο και τους Άγγλους δεν του επέτρεψε να εκμεταλλευθεί τη δεδομένη πρόθεση των Γερμανών, και ιδίως του Χίτλερ, να αποφύγουν, πάση θυσία, μια πολεμική εμπλοκή στα Βαλκάνια και να διερευνήσει σε βάθος της ερμηνευτικές προτάσεις τους για ανακωχή στο αλβανικό μέτωπο που ευνοούσαν τα ελληνικά συμφέροντα.
Οι "ρεβιζιονιστικές" απόψεις του συγγραφέα φωτίζουν μια άλλη οπτική γωνία της πορείας της Ελλάδος προς τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και καταδεικνύουν τις τυχόν δυνατότητες που υπήρχαν για μια διαφορετική εξέλιξη και αποφυγή του δράματος του εμφυλίου που επακολούθησε.
αναδημοσίευση από εδώ
(σ.σ. Ένα εξαιρετικό βιβλίο που το προτείνουμε ανεπιφύλακτα στους αναγνώστες μας. Δεν πρέπει να λείψει από την βιβλιοθήκη κανενός …)
Született Gyilkosok - Harc a cionizmus ellen!
Αντισιωνιστικό τραγούδι από την Ουγγρική μπάντα Született Gyilkosok.
Fedayeen Saddam: Τα λιοντάρια του Ιράκ.
του Αλεξόπουλου Στέλιου.
Οι «Φενταγίν του Σαντάμ» υπήρξαν ένοπλη οργάνωση του Ιράκ , και γνωστοί για την φανατική τους προσήλωση στον Saddam Hussein και στις ιδεολογικές αρχές του Αραβικού Εθνικιστικού κόμματος Baath.
Φενταγίν στα αραβικά σημαίνει «αυτός που είναι έτοιμος να θυσιαστεί». Τον όρο χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το 1955, ο Εθνικιστής πρόεδρος της Αιγύπτου Νάσερ. Οι πρώτες μονάδες Φενταγίν δημιουργήθηκαν στην Αίγυπτο και έδρασαν στους πολέμους τους '67 και του '73 εναντίον του Ισραήλ. Στη δεκαετία του '70 , ο όρος Φενταγίν υιοθετήθηκε και από τους Παλαιστίνιους μέλη αντιστασιακών οργανώσεων, όπως ήταν ο «Μαύρος Σεπτέμβρης».
Η δομή της εν λόγω οργάνωσης δεν είχε σχέση με τις επίσημες ένοπλες δυνάμεις της χώρας. Υπάγονταν διοικητικά απευθείας στα πρόσωπα του στενού περιβάλλοντος του προέδρου της χώρας και όχι στην κλασσική στρατιωτική ηγεσία.
Ιδρύθηκαν από τον γιο του Saddam Hussein, Uday το 1995 με αρχική επιχειρησιακή οροφή τα 15.000 άτομα - πριν την εισβολή αυξήθηκαν στα 40.000 άτομα - τα οποία επιλέχθηκαν κυρίως από το κεντρικό Ιράκ. Στην συγκεκριμένη περιοχή το κόμμα των Αράβων Εθνικιστών παραδοσιακά είχε την μεγαλύτερη στήριξη από τον ντόπιο πληθυσμό ενώ μέχρι σήμερα αποτελεί προπύργιο της εθνικής αντίστασης ενάντια στους Αμερικανοσιωνιστές.
Παρόλο την έλλειψη σύγχρονων οπλικών συστημάτων και την μέτρια στρατιωτική εκπαίδευση που έλαβαν οι εν λόγω μαχητές υπήρξαν φανατικοί πολεμιστές στα πεδία των μαχών. Κύριος οπλισμός των μαχητών τα τυφέκια AK - 47 , τα αντιαρματικά RPG και οι επιθετικές χειροβομβίδες.
Το 1998 στα πλαίσια αναδιοργάνωσης του Ιρακινού στρατού ιδρύθηκε μια νέα οργάνωση με σκοπό την εκπαίδευση της νεολαίας στις ηλικίες 10 με 15 ετών.
Το όνομα της: Τα λιοντάρια του Σαντάμ.
Σκοπός της εν λόγω οργάνωσης η εκπαίδευση σε πολεμικές τακτικές του πεζικού και στην ιδεολογική προετοιμασία πριν την ένταξη στις επίσημες οργανώσεις των Φενταγίν. Στην εισβολή του 2003 εκεί που ο επίσημος Ιρακινός στρατός υποχωρούσε με γοργούς ρυθμούς και η φημισμένη Προεδρική Φρουρά υφίστατο βαριές απώλειες από τα συμμαχικά στρατεύματα οι Φενταγίν προέτασσαν απεγνωσμένη αντίσταση ενάντια στις συμμαχικές δυνάμεις.
Κύριος στόχος των Εθνικιστών ανταρτών τα κονβόι ανεφοδιασμού του Αμερικανικού στρατού και οι οπισθοφυλακές των συμμάχων. Καθημερινά συμμετείχαν σε αντάρτικες επιχειρήσεις που σκοπό είχαν την καθυστέρηση της προέλασης των εχθρικών στρατευμάτων. Παρόλο την υπεροπλία του αντιπάλου κατάφεραν να καθυστερήσουν την συμμαχική δύναμη περισσότερο από 2 εβδομάδες στις πόλεις του νότου και να προκαλέσουν απώλειες στους εχθρούς.
Στις 9 Απριλίου που πέφτει η Βαγδάτη στα χέρια των συμμάχων υπάρχουν ακόμα εστίες αντίστασης με αξιόλογες μάχες από μέλη των Φενταγίν , της Προεδρικής Φρουράς και την συμμετοχή ξένων εθελοντών κυρίως από την Παλαιστίνη και την Συρία. Στις 15 Απριλίου καταλαμβάνεται η πόλη του Τικρίτ, από όπου και καταγόταν ο πρόεδρος του Ιράκ.
Παρόλο την ήττα οι μαχητές των Φενταγίν δεν παραδίδουν τα όπλα αλλά συνεχίζουν την αντίσταση κυρίως στις περιοχές των Σουνιτών που υπάρχει και γεωγραφική περιοχή γνωστή ως το Τρίγωνο του Θανάτου. Σε αυτή την περιοχή η αντίσταση δίνει ένα σκληρό μάθημα στις κατοχικές δυνάμεις μέχρι σήμερα.
Στην μνήμη των αντιστασιακών ξεχωρίζει η 30η Νοεμβρίου του 2003 όπου 100 Φενταγίν επιτέθηκαν στην πόλη της Shamara σε εφοδιοπομπή των Αμερικανών όπου και τους προξένησαν βαριές απώλειες.
Βιβλιοπαρουσίαση / EZRA POUND: Η Αμερική και οι αιτίες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ - ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΤΟΥΛΑΣ
Σελίδες:112,
Τιμή: € 16.00
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΤΟΥΛΑΣ
Σελίδες:112,
Τιμή: € 16.00
Πρόκειται για ένα από τα κείμενα του Pound, μία από τις αξιοπερίεργες προσπάθειες ενός από τους σημαντικότερους Αμερικανούς ποιητές του 20ού αιώνα να ξαναγράψει την ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, αποτελεί όμως τμήμα μίας ευρύτερης προσπάθειας εκ μέρους του Pound να αποκαλύψει ότι η κοινά αποδεκτή ή ορθόδοξη ιστορία ουσιαστικά ελέγχεται από τα οικονομικά συμφέροντα.
Το Ιστορικό Αρχείο Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είναι μια σειρά ιστορικών βιβλίων με αντικείμενο την αμφιλεγόμενη περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1939-1945) και προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό σπάνια κείμενα σε επιμελημένες εκδόσεις, τα οποία παρουσιάζουν την οπτική των εμπολέμων πλευρών, τόσο των Συμμάχων όσο και των κρατών του Άξονα.
Οι τόμοι περιέχουν τη μετάφραση του κειμένου, εκτενή ιστορικό υπομνηματισμό με σχολιασμό και ιστορική βιβλιογραφική τεκμηρίωση, χρονολόγια, βιογραφικά σημειώματα των συγγραφέων και των ιστορικών προσώπων, καθώς και κατατοπιστικές εισαγωγές και προλόγους από διακεκριμένους επιστήμονες.
για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ
1453 / Ορέστης Μανούσος, Νίκος Παγώνης.
Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαΐου του 1453 υπήρξε ένα σημαντικότατο ιστορικό γεγονός από πολλές πλευρές για τους Έλληνες. Το πρώτο λοιπόν ελληνικό graphic novel που εκδόθηκε συμβολικά στις 29 Μαΐου του 2008 ασχολείται θεματολογικά με αυτή την αποφράδα χρονολογία.
Πρόκειται ουσιαστικά για ένα ποιοτικότατο εικονογραφημένο μυθιστόρημα και την ιστορία του Νικηφόρου Καλλέργη, ενός νεαρού τοξότη από την Βενετοκρατούμενη Κρήτη που εντάσσετε εθελοντής στη δύναμη των Κρητών που είναι έτοιμοι να υπερασπιστούν την πολιορκημένη για μέρες Πόλη από τους Οθωμανούς.
Το σενάριο του Ορέστη Μανούσου είναι πολύ προσεγμένο, έτσι ώστε να συμβαδίζει ιστορικά με τα γεγονότα σε τέτοιο βαθμό λεπτομέρειας που ακόμα και οι ιαχές των αντιμαχόμενων μερών είναι σύμφωνες με τα ιστορικά αρχεία. Παράλληλα και πολύ ουσιαστικά λειτουργεί η εικονογράφηση του Νίκου Παγώνη που ζωντανεύει με παραστατικό τρόπο τόσο το «στόρυ», όσο και την πολιορκία και τις μάχες που προηγήθηκαν της Άλωσης.
Η δουλειά που έχει γίνει είναι τόσο προσεγμένη, που περιλαμβάνει ένα χάρτη της Κωνσταντινούπολης όπως ήταν την εποχή εκείνη, ενώ έχει δοθεί η πρέπουσα προσοχή τόσο στην αναπαράσταση του ρουχισμού των στρατιωτών και των κατοίκων, όσο και της παραμικρής λεπτομέρειας που έχει η εξιστόρηση. Πραγματικά μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια με μια ιστορία που συναρπάζει, συγκινεί και ελπίζω να βρει πολλούς υποστηρικτές γιατί το αξίζει.
Εκδόσεις: Anubis, 2008
«Αδιαφορώ εάν αύριο οι αντιφασίστες θα μου εξαπολύσουν επίθεση με όλα τα μέσα. Εγώ θα φωνάζω στους πάντες την αλήθεια».
άρθρο μέλους της σ.ο.
Το τελευταίο διάστημα παρατηρώ στον καθεστωτικό έντυπο τύπο μια σειρά από συκοφαντικά σχόλια σε σχέση με την συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου».
Όπως είναι γνωστό οι περισσότεροι δημοσιογράφοι αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά όπλα της πλουτοκρατικής ελίτ που καταδυναστεύει τη χώρα μας εδώ και πολλές δεκαετίες. Κύριο μέλημα των λεγόμενων «μεγαλοδημοσιογράφων» είναι η πλαστογράφηση της αλήθειας και η δημιουργία εντυπώσεων που δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα.
Τα μέλη της συντακτικής ομάδας του «Μαύρου Κρίνου» και οι απόψεις που εκφράζονται κατά καιρούς ενοχλούν. Ενοχλούν πάρα πολλούς από διαφορετικές πλευρές και ομάδες προσώπων , και πολύ περισσότερο από όσο νομίζουν κάποιοι έως τώρα. Όταν βλέπουν οι δυνάστες ότι όλο και περισσότεροι κυρίως νέοι συμπατριώτες μας υιοθετούν θέσεις και απόψεις μας πάνω σε διάφορα ζητήματα , ε αυτό όπως και να το κάνουμε χαλάει την κατάσταση που θέλουν και επιδιώκουν να επιβάλλουν.
Πρόσφατα ένας σύντροφος που παραμένει ανένταχτος Εθνικιστής , μου μετέφερε κάποιες εικόνες που με έκαναν να χαρώ αλλά παράλληλα να σκεφτώ περισσότερο πάνω σε κάποια άλλα επιμέρους ζητήματα. Με ενημέρωσε λοιπόν για περιπτώσεις σε χώρους με αυξημένη την πολιτικοποίηση των νέων όπως είναι για παράδειγμα τα πανεπιστήμια όπου οι απόψεις μας - της σ.ο. του «Μαύρου Κρίνου - τυγχάνουν ευρείας συζήτησης αλλά και αποδοχής.
Έτσι λοιπόν όπως γνωρίζουμε και από άλλα πρόσωπα σε χώρους εκπαιδευτικών σχολών κυρίως της πόλης των Αθηνών , πολλά από τα ιδεολογικά και πολιτικά κείμενα μας μοιράζονται σε φωτοτυπίες χέρι με χέρι , και ακολουθεί μια ενδιαφέρουσα συζήτηση όπου πολλοί νέοι και νέες ανάμεσα τους και κάποιοι με αντίθετη πολιτική προέλευση συμφωνούν με την δικές μας απόψεις όσο και αν αυτό ακούγεται περίεργο.
Αυτό το γεγονός από μόνο του έχει την αξία που του αναλογεί , και φυσικά μας επιβεβαιώνει πλήρως όταν εδώ και χρόνια «φωνάζαμε» ότι ήρθε ο καιρός να δείξουμε όλοι μαζί ενωμένοι ποιος είναι πραγματικά ο Ελληνικός Εθνικοσοσιαλισμός και ποιοι είναι όλοι αυτοί που αμαυρώνουν και προσβάλλουν τις ιδέες του Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά το απόσπασμα από το 1ο τεύχος του «Μαύρου Μετώπου» στο άρθρο «Δρεπάνι και Φραγγέλιο» όπου υπήρχε το εξής απόσπασμα:
«Χρειαζόμαστε Οδηγούς και όχι απλά «αρχηγούς» , χρειαζόμαστε Συντρόφους και όχι απλά «υπεύθυνους» , χρειάζεται να διαλέξουμε το στάρι από την ήρα , να μην αφήσουμε τα πρόσωπα εκείνα να μας γυρίσουν πάλι πίσω, ας αρνηθούμε να μας γκρεμίσουν τα όνειρα μας όπως διαλύει το κύμα της θάλασσας τα παιδικά κάστρα στην άμμο.
Η δική μας ιδεολογία δεν είναι παζάρι για να στήσουν οι έμποροι του Εθνικοσοσιαλισμού την πραμάτεια τους. Μακριά από εμάς οι Σάυλοκ και οι εμποράκηδες. Ας αρπάξουμε το Φραγγέλιο και ας τιμωρήσουμε τους γλοιώδεις τύπους που μας προκαλούν.
Μην ξεχνάτε Σύντροφοι και Συντρόφισσες το δικό μας κάστρο είναι η Ευρώπη , οι πολεμιστές στις επάλξεις είναι οι Σύντροφοι μας ξένοι και Έλληνες. Τα θεμέλια του Κάστρου φτιάχτηκαν με το αίμα των Συντρόφων μας στις αιώνες που πέρασαν. Αυτοί υπήρξαν οι πρωτομάστορες και πίστεψαν στην Νίκη. Το αίμα τους στα πεδία των μαχών, στα σκοτεινά μπουντρούμια των φυλακών, στους γκρεμισμένους τοίχους των πεδίων εκτελέσεως μαζί με τις ιδέες τους έγινε το υλικό με το οποίο κτίστηκε ο θεμέλιος λίθος»
Έτσι λοιπόν στο παιχνίδι για επικράτηση οφείλουμε πάνω από όλα να σκεφτόμαστε και να πράττουμε με γνώμονα την προσωπική ασφάλεια , την ιδεολογική συνέπεια και την εκρηκτική αποφασιστικότητα. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά και ένα παλαιότερο απόσπασμα: είναι ανάγκη να κινηθούμε στο πολιτικό πεδίο με «Απόκρυψη και Παραλλαγή».
Τακτικές και πρακτικές που μας θυμίζουν , τάσεις πολιτικής αυτοκτονίας αμαυρώνουν την αξία και την σημασία του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού όχι μόνο δεν έχουν θέση στην δική μας πολιτική οπτική , αλλά οφείλουμε να τις παραμερίσουμε άμεσα και χωρίς δεύτερη σκέψη.
Το σύστημα επιλέγει να προβάλλει μέσω των κατευθυνόμενων ΜΜΕ , όλα εκείνα τα στοιχεία που θα μας εκθέσουν ανεπανόρθωτα στα μάτια του λαού και θα μας παρουσιάσουν ως «τέρατα» και «αιμοσταγείς δολοφόνους» και εμείς από την πλευρά μας έχουμε υποχρέωση όχι μόνο να μην πέσουμε στην παγίδα που μας στήνει το κράτος «κυνηγός» αλλά αντίθετα να εκθέσουμε το σύστημα και με τα ίδια του τα όπλα να ρίξουμε τους «διώκτες» μας μέσα στις δικές τους παγίδες.
Πρόσφατα παρακολούθησα στο διαδίκτυο απόσπασμα από γνωστή τηλεοπτική εκπομπή όπου κάποιοι γνωστοί «αντιφασίστες» ακροδεξιοί προχώρησαν σε ζωντανή «παρέμβαση» ( … ) σχετικά με το μεταναστευτικό και το θέμα της ιθαγένειας.
Πέρα από την τραγική αισθητική των εν λόγω κυρίων αλλά κυρίως την συνολική παρουσία των εν λόγω προσώπων στο τηλεοπτικό στούντιο , την παντελής έλλειψη ουσιαστικής και άμεσης επιχειρηματολογίας απέναντι στους επικριτές και το εκνευριστικό ύφος του τύπου «συγνώμη που σας ενοχλήσαμε» καθώς και το εξοργιστικό «να σώσουμε το ΚΡΑΤΟΣ» το όλο μίζερο … σκηνικό είναι αυτό ακριβώς που θέλει και ζητάει να προβάλλει το σύστημα σήμερα με στόχο να μειώσει την δυναμική των Εθνικιστών και την παραμόρφωση της πραγματικότητας.
Έτσι λοιπόν όχι μόνο δεν δίνει σχεδόν ποτέ τηλεοπτικό βήμα σε ανθρώπους που είναι ικανοί να σκέφτονται , και πραγματικά ζουν και δρουν ως Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές αλλά προβάλλει μόνο αυτούς που στα μάτια του τηλεοπτικού κοινού θα ταυτιστούν ως «φασίστες» ώστε έντεχνα να προωθήσει την προπαγάνδα που θέλει σε μεγάλο μέρος του λαού μας.
Έχουμε λοιπόν από την μια μεριά κάποιους - τους ανθρώπους των ΜΜΕ στην συγκεκριμένη περίπτωση - να προβάλλουν μόνο τις τάσεις και ομάδες που ουσιαστικά με τις πολιτικές τους πράξεις δρουν με υπονομευτικό τρόπο και οργανωμένο σχέδιο ενάντια στον Εθνικισμό και τον Εθνικοσοσιαλισμό.
Την ίδια στιγμή όλες αυτές οι ομάδες παρουσιάζονται στις μάζες ως «Εθνικοσοσιαλιστικές» και «Φασιστικές» και «άκρως επικίνδυνες» για το σύστημα. Παράλληλα οι εν λόγω ομάδες - κάποιες από αυτές διακρίνονται για την αντιφασιστική τους ρητορική στα έντυπα που διακινούν - δρουν προβοκατόρικα και με συγκεκριμένο τρόπο σκέψης όπως στην περίπτωση της συναγωγής των Χανίων όπου διερρήγνυαν τα ιμάτια τους ότι πρόκειται για «επιδρομή» Παλαιστινίων και διαψεύστηκαν οικτρά για άλλη μια φορά.
Έχουμε τονίσει στο παρελθόν ότι μέσα στον λεγόμενο «χώρο» δυστυχώς δρουν άνθρωποι σε εντεταλμένη υπηρεσία με σκοπό τον αποπροσανατολισμό και την προβοκάτσια καθώς και την «χαρτογράφηση» των επαναστατικών συνειδήσεων.
Έτσι λοιπόν στο παιχνίδι για επικράτηση οφείλουμε πάνω από όλα να σκεφτόμαστε και να πράττουμε με γνώμονα την προσωπική ασφάλεια , την ιδεολογική συνέπεια και την εκρηκτική αποφασιστικότητα. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά και ένα παλαιότερο απόσπασμα: είναι ανάγκη να κινηθούμε στο πολιτικό πεδίο με «Απόκρυψη και Παραλλαγή».
Τακτικές και πρακτικές που μας θυμίζουν , τάσεις πολιτικής αυτοκτονίας αμαυρώνουν την αξία και την σημασία του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού όχι μόνο δεν έχουν θέση στην δική μας πολιτική οπτική , αλλά οφείλουμε να τις παραμερίσουμε άμεσα και χωρίς δεύτερη σκέψη.
Το σύστημα επιλέγει να προβάλλει μέσω των κατευθυνόμενων ΜΜΕ , όλα εκείνα τα στοιχεία που θα μας εκθέσουν ανεπανόρθωτα στα μάτια του λαού και θα μας παρουσιάσουν ως «τέρατα» και «αιμοσταγείς δολοφόνους» και εμείς από την πλευρά μας έχουμε υποχρέωση όχι μόνο να μην πέσουμε στην παγίδα που μας στήνει το κράτος «κυνηγός» αλλά αντίθετα να εκθέσουμε το σύστημα και με τα ίδια του τα όπλα να ρίξουμε τους «διώκτες» μας μέσα στις δικές τους παγίδες.
Πρόσφατα παρακολούθησα στο διαδίκτυο απόσπασμα από γνωστή τηλεοπτική εκπομπή όπου κάποιοι γνωστοί «αντιφασίστες» ακροδεξιοί προχώρησαν σε ζωντανή «παρέμβαση» ( … ) σχετικά με το μεταναστευτικό και το θέμα της ιθαγένειας.
Πέρα από την τραγική αισθητική των εν λόγω κυρίων αλλά κυρίως την συνολική παρουσία των εν λόγω προσώπων στο τηλεοπτικό στούντιο , την παντελής έλλειψη ουσιαστικής και άμεσης επιχειρηματολογίας απέναντι στους επικριτές και το εκνευριστικό ύφος του τύπου «συγνώμη που σας ενοχλήσαμε» καθώς και το εξοργιστικό «να σώσουμε το ΚΡΑΤΟΣ» το όλο μίζερο … σκηνικό είναι αυτό ακριβώς που θέλει και ζητάει να προβάλλει το σύστημα σήμερα με στόχο να μειώσει την δυναμική των Εθνικιστών και την παραμόρφωση της πραγματικότητας.
Έτσι λοιπόν όχι μόνο δεν δίνει σχεδόν ποτέ τηλεοπτικό βήμα σε ανθρώπους που είναι ικανοί να σκέφτονται , και πραγματικά ζουν και δρουν ως Εθνικιστές και Εθνικοσοσιαλιστές αλλά προβάλλει μόνο αυτούς που στα μάτια του τηλεοπτικού κοινού θα ταυτιστούν ως «φασίστες» ώστε έντεχνα να προωθήσει την προπαγάνδα που θέλει σε μεγάλο μέρος του λαού μας.
Έχουμε λοιπόν από την μια μεριά κάποιους - τους ανθρώπους των ΜΜΕ στην συγκεκριμένη περίπτωση - να προβάλλουν μόνο τις τάσεις και ομάδες που ουσιαστικά με τις πολιτικές τους πράξεις δρουν με υπονομευτικό τρόπο και οργανωμένο σχέδιο ενάντια στον Εθνικισμό και τον Εθνικοσοσιαλισμό.
Την ίδια στιγμή όλες αυτές οι ομάδες παρουσιάζονται στις μάζες ως «Εθνικοσοσιαλιστικές» και «Φασιστικές» και «άκρως επικίνδυνες» για το σύστημα. Παράλληλα οι εν λόγω ομάδες - κάποιες από αυτές διακρίνονται για την αντιφασιστική τους ρητορική στα έντυπα που διακινούν - δρουν προβοκατόρικα και με συγκεκριμένο τρόπο σκέψης όπως στην περίπτωση της συναγωγής των Χανίων όπου διερρήγνυαν τα ιμάτια τους ότι πρόκειται για «επιδρομή» Παλαιστινίων και διαψεύστηκαν οικτρά για άλλη μια φορά.
Έχουμε τονίσει στο παρελθόν ότι μέσα στον λεγόμενο «χώρο» δυστυχώς δρουν άνθρωποι σε εντεταλμένη υπηρεσία με σκοπό τον αποπροσανατολισμό και την προβοκάτσια καθώς και την «χαρτογράφηση» των επαναστατικών συνειδήσεων.
Στο παρελθόν μέσα από αυτό το ιστολόγιο αναφερθήκαμε σε συγκεκριμένα πρόσωπα και κέντρα που επιδιώκουν την πλήρη ταύτιση συντρόφων με τακτικές και απόψεις που κρίνονται - από όλους όσους διαθέτουν στοιχειώδη λογική - ως άκρως αντίθετες σε σχέση με το πνεύμα του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού.
Όμως κάποια πράγματα είναι εύκολο να εντοπιστούν και να καθοριστούν από εμάς τους ίδιους και να ξεπεράσουμε το τεχνητό νέφος που εσκεμμένα δημιουργεί το κράτος και οι εντεταλμένοι του μπροστά στα μάτια όλων μας. Πρέπει να έχουμε ως πυξίδα και γνώμονα σε κάθε πολιτική ενέργεια που προβάλλουμε και συμμετέχουμε το ερώτημα «ποιος ωφελείται;».
Αν νομίζουν κάποιοι ότι τα πράγματα σήμερα αρχίζουν σε επίπεδο παιχνιδιού playstation και τελειώνουν στο facebook καλό είναι να ασχοληθούν με τα εν λόγω ηλεκτρονικά παιχνίδια και όχι με πολιτικές ομάδες και πρακτικές.
Κινήσεις και παρεμβάσεις που στερούνται «στρατηγικής» και παράλληλα πολιτικής σκέψης νομοτελειακά οδηγούν σε πλήρη αποτυχία και σημαντικές απώλειες από την πλευρά των Εθνικιστών.
Είναι καθήκον να προσδιορίσουμε καταρχάς ποιος ή ποιοι είναι απέναντι μας και που είναι ο πολιτικός αντίπαλος. Στην συνέχεια ποιος είναι ο σκοπός της κίνησης και πως και πότε θα επιτύχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα. Με ποια μέσα και με ποιον τρόπο θα νικήσουμε.
Θυμηθείτε το έργο Lord Of the Rings και την σκηνή που τα Χόμπιτ επιλέγουν να περάσουν μέσα από το βασίλειο των πολεμιστών νάνων και την περιοχή με τα ορυχεία. Η λάθος - και εντελώς ηλίθια - κίνηση ενός Χόμπιτ να μετακινήσει την πανοπλία ενός νεκρού πολεμιστή δίπλα ακριβώς στο στόμιο ενός πηγαδιού με αποτέλεσμα αυτά να πέσουν μέσα στο πηγάδι , οδήγησε στην κινητοποίηση χιλιάδων εχθρών και στην άμεση απώλεια ενός σημαντικού και αναντικατάστατου μέλους της «ομάδας του δαχτυλιδιού».
Ε λοιπόν κάποιοι ας το καταλάβουν , επιτέλους !
Εμείς δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε στα χέρια του γνωστού εχθρού κανέναν σύντροφο ή συντρόφισσα και οφείλουμε πάνω από όλα να σκεφτόμαστε όχι μόνο πως θα επιτύχουμε την κατάληψη του αντικειμενικού σκοπού σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο αλλά πως θα γίνει αυτό με τις λιγότερες απώλειες από την πλευρά των Εθνικιστών και Εθνικοσοσιαλιστών.
Λογικές του τύπου «εντάξει μωρέ , σιγά δεν έγινε τίποτα» ή η υποτίμηση του αντιπάλου σε γνωστό εχθρικό περιβάλλον οδηγεί σε ένα παιχνίδι ποντικού και γάτας όπου συνήθως το ποντίκι καταλήγει στο στομάχι της γάτας. Εμείς λοιπόν ούτε θέλουμε ούτε πρόκειται ποτέ να παίξουμε τον ρόλο του ποντικιού , ούτε επιδιώκουμε να καταλήξουμε στα νύχια της γάτας αλλά αντίθετα να πιάσουμε την γάτα από την ουρά και να της φερθούμε αναλόγως.
Επανέρχομαι στο ζήτημα των δημοσιογράφων και των πρόσφατων αναφορών στην συντακτική ομάδα που έχω την τιμή να συμμετέχω.
Αφού λοιπόν εξάντλησαν κάποιοι την «επιχειρηματολογία» τους στο διαδίκτυο και κουράστηκαν από την σωρεία ψευδών που ανάρτησαν σε ιστολόγια και φόρουμ έδωσαν σήμα να αναλάβουν τα δεκανίκια που ονομάζονται δημοσιογράφοι.
Στα πλαίσια αυτής της τακτικής επιλέγουν να δημοσιεύουν για ευνόητους λόγους μόνο στις κυριακάτικες εφημερίδες άρθρα που διακρίνονται τόσο για τον ερασιτεχνικό τρόπο γραφής όσο και για την εμμονή τους με συγκεκριμένες κινήσεις και ομάδες Εθνικιστών και Εθνικοσοσιαλιστών.
Πρώτος άνοιξε τον «χορό» ο κ. Τάκης Καμπύλης στην «Κυριακάτικη Καθημερινή» με άρθρο του στις 29/11/09 . Ένα άρθρο που θα μείνει στην ιστορία τόσο για τα ορθογραφικά λάθη και την λάθος σύνταξη του κειμένου , όσο και για την «μίξη» προσώπων και γεγονότων που καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα. Πραγματικά μας προκάλεσε γέλιο η προσπάθεια του εν λόγω δημοσιογράφου - και μέλους για όσους δεν το γνωρίζουν της ΜΚΟ του κ. Χριστόπουλου «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» - να παρουσιάσει όπως λέει ο λαός μας το άσπρο ως μαύρο.
Ακολούθησαν 2 σχεδόν ταυτόχρονες δημοσιεύσεις μόλις πριν λίγες ημέρες στις 30/01/10 και 31/1/10 με δυο νέα άρθρα , το πρώτο στο «Έθνος» με υπογραφή της κ. Μαρίας Ψαρρά και το δεύτερο στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» με υπογραφή του κ. Παναγιώτη Μπουγάνη.
Η συνέχεια δόθηκε στο «Έψιλον» της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» στις 07/02/10 όπου υπάρχει σε ένα ανυπόγραφο κείμενο έμμεση αναφορά στην συντακτική μας ομάδα καθώς και σε άλλους αυτόνομους Εθνικιστές.
Πιστεύω ότι είναι λάθος και πραγματικό χάσιμο χρόνου να αναλύσουμε τι ακριβώς έγραψε ο καθένας στις εφημερίδες και στο περιοδικό που ανέφερα προηγουμένως. Εμείς ότι έχουμε να πούμε το λέμε είτε μέσα από αυτό το λιτό ιστολόγιο απλά και ξεκάθαρα , είτε πρόσωπο με πρόσωπο όταν κάποιοι θελήσουν ή τυγχάνει να μας συναντήσουν και από κοντά.
Όχι μόνο δεν μας φοβίζουν τα στημένα δημοσιεύματα οι κονδυλοφόροι του συστήματος και τα φερέφωνα της νέας τάξης αλλά αντίθετα όλα αυτά μας γεμίζουν δύναμη και αισιοδοξία.
Οφείλουμε ως Εθνικοσοσιαλιστές και Εθνικιστές να είμαστε σκληροί σαν ατσάλι απέναντι στις συκοφαντίες και τις «πονηριές» του συστήματος , ευέλικτοι σαν λύκοι , και πρωτίστως έξυπνοι ώστε να αποφεύγουμε κάθε απώλεια στην μάχη των ιδεών.
Σύντροφοι και Συντρόφισσες δεν έχουμε παρά να υπερασπιστούμε την αλήθεια και την δικαιοσύνη τόσο μέσα από την καθημερινή δράση μας και παρουσία , όσο και με την προσωπική στάση ζωής του καθενός.
Απέναντι στις δυσκολίες εμείς οφείλουμε να γελάμε - όπως ο Λεγεωνάριος Capitan απέναντι στον Θάνατο - και να συνεχίζουμε την πορεία μας ακόμα και εκεί που υπάρχει δύσβατο έδαφος μέχρι να καρφώσουμε την σημαία μας στην κορυφή.
Απέναντι στις ρητορείες και τα ψεύδη του συστήματος που βρωμάει δυσωδία και πτωμαΐνη , δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε τα λόγια της Φασίστριας ποιήτριας Valeria Marchi αγαπημένης μαθήτριας του D’ Annunzio που πέθανε πολεμώντας. Όταν την περικύκλωσαν οι Αμερικανοσιωνιστές σε αγροτική κατοικία λίγο πριν επιχειρήσει ηρωική έξοδο με τα ελάχιστα πυρομαχικά που της απέμειναν φώναξε δυνατά:
«Αδιαφορώ εάν αύριο οι αντιφασίστες θα μου εξαπολύσουν επίθεση με όλα τα μέσα. Εγώ θα φωνάζω στους πάντες την αλήθεια».
Δηλώσεις επιφανών σιωνιστών.
“Εάν η ροή της ιστορίας δεν γυρίσει προς τον Διεθνισμό, τότε η Εβραϊκή φυλή είναι χαμένη”.
(George Marlen, Στάλιν, Λένιν ή Τρότσκυ, σελ. 414, Νέα Υόρκη 1937).
“Το μεγάλο ιδανικό του Εβραϊσμού είναι ότι ολόκληρος ο κόσμος θα εμποτιστεί με Εβραϊκές διδασκαλίες και ότι σε μια Παγκόσμια Αδελφότητα των εθνών – στην ουσία ενός μεγαλύτερος Εβραϊσμός – όλες οι ξεχωριστές φυλές και θρησκείες θα εξαφανιστούν”.
(Εβραϊκός κόσμος, 9/2/1883).
“Με το χρυσάφι μπορούμε να αγοράσουμε τις πιο ανεξάρτητες συνειδήσεις, μπορούμε να χορηγούμε όλα τα κρατικά δάνεια και μετέπειτα να κρατάμε κράτη στο έλεός μας. Ήδη οι κύριες τράπεζες, οι συναλλαγές ολόκληρου του κόσμου, οι πιστώσεις όλων των κυβερνήσεων είναι στα χέρια μας”.
(Ραββίνος Reicham).
“Οι Εβραίοι της Ρωσσίας, στο σύνολό τους, ήταν υπεύθυνοι για την Επανάσταση”.
(Angelo S. Rappaport, “Οι Πρωτοπόροι της Ρωσσικής Επανάστασης” σελ. 250, Εκδόσεις Stanley, Paul and C., Λονδίνο, 1918).
“Κρύβονται πολλά στην ουσία του ίδιου του Μπολσεβικισμού, απ’ το γεγονός ότι πάρα πολλοί Εβραίοι είναι Μπολσεβίκοι. Τα ιδανικά του Μπολσεβικισμού συμβιβάζονται με πολλά από τα υψηλότερα ιδανικά του Εβραϊσμού”.
(Εβραϊκά Χρονικά, Λονδίνο, 4 Απριλίου 1919).
“Ο Μπολσεβικισμός είναι μια θρησκεία και μια πίστις. Πως μπορούν αυτοί οι ημιδιαμορφωμένοι πιστοί να ονειρεύονται να καταβάλουν το “Αληθινό” και το “Πιστό” του ίδιου τους του δόγματος, αυτοί οι ιεροί σταυροφόροι που συγκεντρώθηκαν γύρω από το Κόκκινο Έμβλημα του Προφήτη Καρλ Μαρξ και που πολέμησαν κάτω από την τολμηρή καθοδήγηση εκείνων των έμπειρων ηγετών όλων των μετέπειτα Επαναστάσεων – τους Εβραίους”.
(Δρ. Oscar Levy, Εισαγωγή στο “Η Παγκόσμια Σημασία της Ρωσσικής Επαναστάσεως”, Εκδ. George Pitt-Rivers, 1920.
“Πως λογαριάζετε το γεγονός ότι τόσοι πολλοί νέοι Εβραίοι βρίσκονται στις ριζοσπαστικές κινήσεις όλων των χωρών;”.
Michael Gold, Καινούργιες Μάζες, σελ. 15, 7 Μαϊου 1935.
“Οι Εβραίοι θα μπορούσαν να είχαν την Ουγκάντα, τη Μαδαγασκάρη και άλλες περιοχές για την ίδρυση της Εβραϊκής Πατρίδας, αλλά ήθελαν οπωσδήποτε την Παλαιστίνη … Αλλά επειδή η Παλαιστίνη είναι το σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής, επειδή η Παλαιστίνη αποτελεί το αδιαφιλονίκητο κέντρο της παγκόσμιας πολιτικής δύναμης, το στρατηγικό κέντρο για παγκόσμιο έλεγχο”.
(Ναhum Goldman, Πρόεδρος Διεθνούς Εβραϊκού Κονγκρέσου).
“Η παγκόσμιος Σιωνιστική κίνηση είναι μεγάλη υπόθεση. Στις πρώτες δύο δεκαετίες μετά την αβέβαιη γέννηση του Ισραήλ το 1948, διοχέτευσε περίπου 4 δισεκατομμύρια δολλάρια σε δωρεές στη χώρα. Ακολουθώντας, ο Αραβοϊσραηλινός πόλεμος του 1967, οι Σιωνιστές μάζεψαν 730 εκατομμύρια δολλάρια μόνο σε δύο χρόνια. Αυτόν τον χρόνο, 1970, η κίνηση μαζεύει εκατό εκατομμύρια δολλάρια. Ο Gottfield Hummar, επικεφαλής Σιωνιστής στη συγκέντρωση χρημάτων είπε: “Όταν ρέει το αίμα, ρέει το χρήμα”.”
(Laurence Masher, Εθνικός Παρατηρητής, 18 Μαϊου 1970).
“Η τηλεόραση μας έχει επιτρέψει να δημιουργήσουμε μια κοινή κουλτούρα, χωρίς την οποία δεν θα μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε τον σκοπό μας”.
(“Αμερικανική ιστορία”, Δημόσια Τηλεόραση, Δρ. Μοrris Janowitz, Καθηγητής Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο του Σικάγου, 1 Δεκεμβρίου 1984).
Ενδυμίωνας.
Terminal 119 και Antifa: «Είμαστε αναρχικοί». Αναρχικοί: «Σκυλιά φυλάτε τ’ αφεντικά σας»!
του Φιλισταίου.
Κυκλοφόρησε πριν από μερικές ημέρες ένας λίβελλος με την υπογραφή των διαβόητων φιλοσιωνιστών Terminal 119 , σε μία απέλπιδα προσπάθεια τους να πεισθεί η κοινή γνώμη ότι οι ίδιοι και οι antifa είναι όντως αναρχικοί και ότι δεν είναι κάπηλοι, απατεώνες ή πράκτορες.
Στο κείμενο κατηγορούν εμμέσως όλους όσους, ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση, δεν συμμερίζονται το «δίκαιο του αγώνα» του Ισραήλ ενάντια στον παλαιστινιακό λαό και την «αναγκαιότητα» για την «πολιτικά ορθή» γενοκτονία του, ενώ στρέφονται ενάντια και σε όλους όσους αμφισβητούν τα «ειλικρινή και φιλάνθρωπα αισθήματα» ορισμένων ΜΚΟ «για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και κάποιων δήθεν αντιρατσιστικών και αντιφασιστικών οργανώσεων, που δραστηριοποιούνται σε Ελλάδα και Ρωσία, με τις ευλογίες και τη χρηματοδότηση των Αμερικάνων και της Δύσης.
Η κύρια όμως προσπάθεια τους είναι να μας πείσουν ότι οι ίδιοι και οι antifa είναι αναρχικοί, που απλώς «επικεντρώνονται περισσότερο στον αντιφασισμό».
Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς μάταιος ο κόπος τους.
Δεν μπορούν να πείσουν κανέναν, ούτε καν τους ίδιους τους εαυτούς τους αλλά ούτε και τους Έλληνες αναρχικούς.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι το βασικό τους δόγμα είναι το «αρνούμαστε κατηγορηματικά οποιαδήποτε κριτική προς το κράτος του Ισραήλ, το οποίο κατά κανόνα δέχεται αντισημιτική κριτική από τη στιγμή της σύστασής του», δεν μπορεί κανείς νοήμων άνθρωπος να πιστέψει τους ισχυρισμούς που διατυπώνουν παραπάνω. Εξάλλου δεν έχει και τόση σημασία τι λέμε εμείς.
Σημασία σε αυτή την περίπτωση έχει τι λένε κάποιοι αναρχικοί σε γνωστή ιστοσελίδα τους για την εν λόγω οργάνωση:
διαβάστε τον σχετικό σύνδεσμο εδώ (22/1/2009).
Δεν μπορούν να πείσουν κανέναν, ούτε καν τους ίδιους τους εαυτούς τους αλλά ούτε και τους Έλληνες αναρχικούς.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι το βασικό τους δόγμα είναι το «αρνούμαστε κατηγορηματικά οποιαδήποτε κριτική προς το κράτος του Ισραήλ, το οποίο κατά κανόνα δέχεται αντισημιτική κριτική από τη στιγμή της σύστασής του», δεν μπορεί κανείς νοήμων άνθρωπος να πιστέψει τους ισχυρισμούς που διατυπώνουν παραπάνω. Εξάλλου δεν έχει και τόση σημασία τι λέμε εμείς.
Σημασία σε αυτή την περίπτωση έχει τι λένε κάποιοι αναρχικοί σε γνωστή ιστοσελίδα τους για την εν λόγω οργάνωση:
διαβάστε τον σχετικό σύνδεσμο εδώ (22/1/2009).
ακολουθεί αυτούσιο το κείμενο που δημοσίευσε ιστοσελίδα του αναρχικού χώρου για τους φιλοσιωνιστές του "Terminal 119":
"... Πρός Terminal 119: Σκύλοι φυλάτε τα αφεντικά σας
Η άθλια οργάνωση που αυτοαποκαλείται terminal 119 και που καμία σχέση δεν έχει με την επαναστατική αντικαπιταλιστική αριστερά ή τον αναρχικό χώρο ΞΑΝΑΧΤΥΠΗΣΕ. Δεν θα μιλήσουμε για το από που έλκει το όνομά της, αλλά θα αναφερθούμε στη τελευταία αθλιότητά της.
Με ανακοίνωσή της λοιπόν ανακαλύπτει (και όπου δεν ανακαλύπτει φροντίζει να τον εφεύρει) τον αντισημιτισμό σε κάθε κριτική του κράτους του Ισραήλ, ενώ φτάνει δίχως αιδώ στο συμπέρασμα (που το χρησιμοποιεί και σαν τίτλο της βρώμικης προκήρυξης της) πως ο αντισιωνισμός ισούται με τον αντισημιτισμό!!
Αυτή την ανακοίνωση λοιπόν, που άνετα θα μπορούσε να είχε βγεί από το στρατηγείο προπαγάνδας των Σιωνιστών, θέλουν να μας παρουσιάσουν οι αστέρες της terminal σαν την νέα επαναστατική προσέγγιση και πάντα political correct αλά αμερικάνικα... που θα όφειλε να έχει η επαναστατική αριστερά και ο αναρχικός χώρος.
Έχοντας εργολαβικά αναλάβει τον ρόλο του υπερασπιστή του δολοφονικού κράτους του Ισραήλ, οι terminal υβρίζουν και φτύνουν στους τάφους των παιδιών της Παλαιστίνης.
Από πλευράς μας μόνον αυτό:το υπέροχο σύνθημα της άκρας αριστεράς, αλλά και των συντρόφων του αναρχικού χώρου (για τους μπάτσους) "σκυλιά φυλάτε τα αφεντικά σας", οφείλει να έχει και έναν άλλο, δεύτερον αποδέκτη: τους terminal.
ΣΚΥΛΟΙ ΦΥΛΑΤΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΑΣ.
2 σχόλια:
οφου! είπε... πρόκειται για υποκείμενα τα οποία είναι απομονωμένα από τους αναρχικούς.
Ανώνυμος είπε... οι άνθρωποι είναι φαιδροί, αν δεν είναι πληρωμένοι..."
Ό,τι και να πούμε πλέον εμείς είναι περιττό.
Οι ίδιοι οι αναρχικοί αρνούνται οποιαδήποτε σχέση με αυτού του τύπου τις άθλιες φιλοδυτικές και φιλοσιωνιστικές οργανώσεις και διαχωρίζουν κατηγορηματικά τη θέση τους. Γιατί έχει σημασία γενικά αν αυτός που εμφανίζεται απέναντι μας είναι ιδεολόγος, που απλώς έχει διαφορετική ή και διαμετρικά αντίθετη προσέγγιση στις στοχεύσεις του και στον τρόπο της πάλης του για μία καλύτερη κοινωνία ή αν χρηματοδοτείται από αυτούς που κατέχουν την πλανητική πολιτικό-οικονομική εξουσία, για να εξασφαλίσει «ένα καλύτερο αύριο».
Γιατί άλλο ο αγνός ιδεολόγος και άλλο ο πράκτορας. Στην πρώτη περίπτωση η άποψη του, ακόμα και διαφορετική ή και αντίθετη, είναι σεβαστή, στην δεύτερη όμως όχι. Είναι απλά συνεργάτης εγκληματιών και ως τέτοιος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Εφημερίδα διαχρονικής επιλεκτικής τεχνοτροπίας «Γεννήτωρ Ιδεών» μέρος δεύτερο.
Τον Ιούλιο του 2009 είχαμε αναφερθεί στην εθνικιστική εφημερίδα κόμικς «Γεννήτωρ Ιδεών».
Σχετικές πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Συνεχίζουμε το αφιέρωμα με την προβολή του τέταρτου τεύχους και 5 σκίτσα τα οποία σατιρίζουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο το πολιτικό κλίμα της εποχής πριν και μετά την περιβόητη μεταπολίτευση.
Με την ευκαιρία στέλνουμε θερμούς χαιρετισμούς στον φίλο και συναγωνιστή Β.Χ.Ρ. που υπήρξε η ψυχή αυτής της εξαιρετικής εκδοτικής προσπάθειας.
Βιβλιοπαρουσίαση: Μικρές του Πανός ιστορίες.
«Μέσα σ’ ένα κλίμα γενικής αδιαφορίας ο Πάνας διεκδικούσε το δικαίωμα στον ήχο. Πολλές οι παραφράσεις, πιο πολλές οι μεταφράσεις του ονόματός του, άπειρες οι μεταστάσεις των οργάνων του, λιγότερες οι προφάσεις, ελάχιστες οι φράσεις και οι φάσεις. Περπάτησε στην παραλία της πόλης μας με την μαλλιαρή μαύρη γιδίσια του μορφή και συνειδητοποίησε ότι εδώ δεν περνάνε τα Σεις και τα Σας».
Μικρές του Πανός ιστορίες.
Μια αναφορά στην καταγωγή, στον Έρωτα και στον Λόγο του καθημερινού βίου. Εκεί που η Ανάσταση αναιρεί τον Θάνατο και η φαντασία παραδίδει το φως στον Άνθρωπο. Μια συνάντηση με σκέψεις και στοχασμούς, που μας οδηγούν σε μια διαδρομή με τέρμα τα άδυτα της ψυχής και του μυαλού.
Όμως «Το τελευταίο τέλος πνίγηκε στο φως της τελευταίας ατέλειωτης νύχτας. Το κεφάλι της ψυχής στη λαιμητόμο του έρωτα λούστηκε στο αίμα ανεξάντλητου φόβου. Και η Ανάσταση παγιδεύτηκε σε μία αλκοολούχα μετάληψη. Η αυγή με βρήκε να περιμένω τα λουλούδια των φίλων μου».
Ο Πάνας σε μια αναφορά του χθες, του σήμερα και του αύριο. Μια διαδρομή στην καθ’ ημάς Ανατολή.
Μικρές του Πανός ιστορίες από τον Κωνσταντίνο Στυλιανού.
Θα το βρείτε σε όλα τα καλά βιβλιοπωλεία.
Τηλέφωνο παραγγελιών.: 0035799121074
Τιμή: 8€
Νότια Αφρική: η άγνωστη γενοκτονία.
του Εχετλαίου.
Πριν από μερικές ημέρες, το ενημερωτικό site defencenet παρουσίασε ένα άρθρο από αυτά που σπάνια πλέον μπορεί κανείς να διαβάσει στην σημερινή νεοελληνική ειδησεογραφική ενημέρωση.
Το άρθρο αφορά την σημερινή κατάσταση στην Νότια Αφρική , και την διάσταση που έχει λάβει ή εγκληματικότητα στην χώρα, έχοντας ξεπεράσει κάθε φραγμό διεκδικώντας παγκόσμια πρωτεία πλέον.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον στο άρθρο έχει ο αριθμός δολοφονιών λευκών, ακόμα και μικρών παιδιών από τους μαύρους με μόνιμη δικαιολογία πάντοτε την εκδίκηση για την καταπίεση που είχαν υποστεί από τους λευκούς κατά την διάρκεια του απαρτχάιντ.
Το άρθρο έχει ως εξής:
" ... Η Νότια Αφρική στη δίνη της «βιομηχανίας» του εγκλήματος
17-01-2010 23:28:00
H «βιομηχανία» του εγκλήματος στη Νότια Αφρική είναι μια υπόθεση που λίγο «περνά» στα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης και ειδικά αυτό τον καιρό ακόμη λιγότερο, καθώς το παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου το καλοκαίρι απαιτεί «αυτοσυγκράτηση» στη διασπορά κακών ειδήσεων. Η αλήθεια όμως είναι πως οι δείκτες στην εγκληματικότητα στη χώρα αυτή έχουν εκτιναχθεί σε τέτοιο βαθμό, που οι στατιστικές πια έχουν χάσει τη σημασία τους.
Σύμφωνα πάντως με αυτές στη Νότια Αφρική κάθε ημέρα σκοτώνονται από εγκληματικές πράξεις 87 (!) άνθρωποι ανεβάζοντας τον αριθμό αυτό στους 32.000 νεκρούς το χρόνο. Επιπρόσθετα αυτού από τις εκατό περιπτώσεις δολοφονιών μόνο ένα 10% εξιχνιάζεται και από αυτό ένα 6% καταδικάζεται. Από τις 200.000 κρατουμένους στις φυλακές της χώρας, αριθμός ούτως ή άλλως εξαιρετικά μεγάλος, οι 3.900 είναι λευκοί και οι υπόλοιποι έγχρωμοι. Σε σχέση με τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα περίπου, στα οποία η Νότια Αφρική ξεπερνά και την Τουρκία, ο αριθμός των νεκρών νοτιοαφρικανών από εγκληματικές πράξεις είναι διπλάσιος. Η ασφάλεια στους δρόμους είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας καθώς το οργανωμένο έγκλημα έχει εισχωρήσει και εκεί πωλώντας πλαστές άδειες οδήγησης, κατά χιλιάδες.
Η κυβέρνηση της χώρας παρά το γεγονός πως έχει τριπλασιάσει τη δύναμη των αστυνομικών όπως το ίδιο έχει συμβεί και με ιδιωτικές εταιρείες ασφάλειας εντούτοις το έγκλημα παραμένει η πρώτη αιτία θανάτου στη Νότια Αφρική. Σημαντικό ρόλο στον εξωφρενικό αυτό ρυθμό των εγκλημάτων έχει παίξει αναμφισβήτητα και το καθεστώς του «apartheid» που επίσημα καταργήθηκε στις 30 Ιουνίου του 1991, αλλά από την αντίθετη πλευρά. Η επί 43 χρόνια και σχεδόν σε επίπεδα εξευτελισμού καταπίεση των λευκών απέναντι στους έγχρωμους κατοίκους της χώρας έχει προκαλέσει με τη σειρά της τόσο σοβαρά αντανακλαστικά που μέσα στη δίνη τους πράξεις βίας έχουν φτάσει κυριολεκτικά σε σημεία παροξυσμού, όπως η υπόθεση Rawstone που συγκλόνισε τη Νότια Αφρική το 2003 .
«Εννοείς πως σκότωσες και βίασες μια λευκή γυναίκα και μετά σκότωσες το μωρό της λόγω του apartheid;» ρώτησε η δικαστής Monica Leeuw των 20 ετών εγκληματία William Kekana ο οποίος, μαζί με το συνεργό του Charles Fido Baloyi εξολόθρευσε μια ολόκληρη οικογένεια λευκών μέσα στο σπίτι τους.
«Λοιπόν, αφού η κυρία Rawstone απάντησε στο κινητό της μέσα στο αυτοκίνητό της μετά την πυροβόλησα. Μετά κάναμε ότι κάναμε επειδή ήταν λευκοί», απάντησε ο αδίστακτος δολοφόνος. Ο Kekana, για ένα κινητό τηλέφωνο και δύο δακτυλίδια, σκότωσε τον Clifford Rawstorne την μητέρα του Hester Rawstorne την εικοσιτετράχρονη αρραβωνιαστικιά του Janine Drennan και την ενός έτους κόρη τους Kayla, με πυροβολισμό εξ επαφής, αφού προηγουμένως είχε βιάσει τις δύο άτυχες γυναίκες.
Να σημειωθεί πως ο Kekana και ο συνεργός του είχαν απαγάγει την Janine Drennan και την κόρη της στο αυτοκίνητό τους όταν επέστρεφαν από ένα παιδικό πάρτυ. Η έκταση τέτοιων εγκλημάτων στη Νότια Αφρική έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις και που η είδηση αυτή δε θα γινόταν πρωτοσέλιδο εάν δεν υπήρχε η δολοφονία της μικρής κόρης της Janine Drennan. Περιοχές όπως το Hillbrow και η Berea στο Γιοχάνεσμπουργκ έχουν αποκαλεστεί από την Interpol ως τις περιοχές με το μεγαλύτερο δείκτη εγκλημάτων στον κόσμο ο οποίος μεταφράζεται σε 600 νεκρούς ανά 100.000 άτομα το χρόνο.
Ένας Βρετανός ο οποίος μένει στη χώρα έχει επιβιώσει σε τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις «carjacking» δεν έχει σκοπό να εγκαταλείψει τη χώρα λέγοντας πως έχει «συνηθίσει» την εικόνα του καλάσνικοφ να τον σημαδεύει εξ επαφής. Πάντως σχεδόν όλοι στη Νότια Αφρική έχουν κάποιο συγγενή ή γνωστό ο οποίος έχει σκοτωθεί ή έχει πέσει θύμα εγκληματικής ενέργειας και αυτή η «συνήθεια» έχει περάσει παντού στην κουλτούρα της μετά του apartheid νοτιοαφρικανικής κοινωνίας.
Έτσι δεν μπορεί σήμερα κανείς να φανταστεί κάποιους να ζουν στα σπίτια τους χωρίς αυτά να περιστοιχίζονται από ηλεκτροφόρα καλώδια, συρματοπλέγματα, ψηλούς τοίχους και κάθε είδους αποτρεπτικά ντεκόρ. Παρόλα αυτά το έγκλημα πληρώνει το κράτος και το πληρώνει καλά. Η «βιομηχανία» αυτή φροντίζει ώστε να αυξάνεται η κατανάλωση, καθώς τα αγαθά που έχουν κλαπεί αναπληρώνονται, το κράτος κερδίζει δισεκατομμύρια rands από το φόρο που έχει επιβάλει στα αγαθά που αντικαθιστούν τα κλεμμένα, οι εταιρείες security και οι ασφαλιστικές κάνουν χρυσές δουλειές, όπως και το ιδιωτικό σύστημα υγείας. Μια παράλογη οικονομική πραγματικότητα, που όμως στέκει σε «ισχυρές» βάσεις: αυτές της κοινωνικής αποσάθρωσης. Κλοπές, πράξεις βίας, δολοφονίες θεωρούνται τόσο κοινότυπες πια για τους κατοίκους της χώρας όπως αποτελεί μια συνηθισμένη βόλτα στο supermarket.
Η βία δεν γνωρίζει τα θύματά της ούτε και αυτά ποικίλουν από ανθρώπους σε εξέχουσες κοινωνικές και ακαδημαϊκές θέσεις έως αγρότες. Περίπου 1600 αγρότες έχουν δολοφονηθεί στη Νότια Αφρική από το 1994 έως σήμερα, ενώ από τη λίστα δεν λείπουν και εξέχοντες ακαδημαϊκοί όπως ο γεωλόγος Louw Rabie ή ο μαθηματικός στο πανεπιστήμιο του Cape Town Brian Hanh, όλοι από πράξεις βίας με σκοπό τη ληστεία ή και την αντεκδίκηση. Ενόψει παγκόσμιου πρωταθλήματος ποδοσφαίρου οι συνθήκες στη Νότια Αφρική κάθε άλλο παρά φιλικές για το κύμα τουριστών που θα σπεύσουν να δουν το αθλητικό αυτό υπερθέαμα. Πέρα όμως από το ποδόσφαιρο το ίδιο, η περίπτωση της Νότιας Αφρικής είναι ένα προειδοποιητικό μήνυμα για όλες τις χώρες όχι μόνο της περιοχής αλλά και της Ευρώπης όπου τα συμπτώματα της «βιομηχανίας του εγκλήματος» που εξαπλώνεται είναι πια τόσο ευδιάκριτα ακόμη και στην ίδια μας τη χώρα.
Το έγκλημα μπορεί να στοιχίζει σε ανθρώπινες ζωές αλλά φαίνεται πως «πληρώνει» καλά σε τέτοιο σημείο που να θεωρείται ως ένα στοιχείο της κουλτούρας των «σύγχρονων» κοινωνιών, αλλά πάνω από όλα αποσιώπησης ιδιαίτερα ενόψει μεγάλων αθλητικών γεγονότων που βαδίζουν χέρι-χέρι με οικονομικά συμφέροντα, όπως στην περίπτωση της Ν. Αφρικής. Άλλωστε οι συμβουλές των σημερινών ταγών της κοινωνίας είναι απλά «μάθε να ζεις μαζί του» σε ένα εξαναγκαστικό συμβιβασμό. Ανησυχητικά σημάδια μιας νέας τάξης … εγκλήματος και μια κοινωνίας που έρχεται ... "
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-wzor.jpg)
