Η παρούσα μελέτη προσπαθεί να εστιάσει στον ρόλο της
φασιστικής βίας και του φαινομένου του squadrismo στη διαμόρφωση της φασιστικής
ταυτότητας, την επαύριον της πορείας προς τη Ρώμη (Οκτώβριος 1922) έως και το
έτος 1926, όταν, σύμφωνα με τον Adrian Lyttelton, το φαινόμενο θα καταστεί
περιθωριακό.
Στο πρώτο κεφάλαιο της μελέτης παρουσιάζονται αναλυτικά οι ιδεολογικές ζυμώσεις που έλαβαν χώρα στο φασιστικό κόμμα μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης του κράτους και οι οποίες επηρέασαν τη μετέπειτα φυσιογνωμία και πορεία του.
Στο δεύτερο και στο τρίτο κεφάλαιο αναλύεται σε ποιο βαθμό το φαινόμενο του squadrismo θα επηρεάσει το φασιστικό καθεστώς στη διαμόρφωση της πολιτικής του.
Στο τέταρτο κεφάλαιο παρατίθεται ο τρόπος οργάνωσης των squadristi και η μεθοδολογία δράσης τους, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά το τέλος του Μεγάλου Πολέμου και την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας.
Τέλος, στο πέμπτο κεφάλαιο εξετάζονται οι βασικότερες ερμηνευτικές προσεγγίσεις του θέματος της φασιστικής βίας.
Αντικείμενο της συγκεκριμένης διατριβής αποτελεί το πώς η ιδεολογία του ιταλικού φασιστικού κινήματος επηρεάστηκε από ιδεολογικά ρεύματα της ευρωπαϊκής πολιτικής σκέψης στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, ιδιαίτερα στο θέμα της χρήσης βίας για την επιτέλεση πολιτικών σκοπών.
Επιπρόσθετα, διερευνάται η ύπαρξη ιδεολογικού υπόβαθρου, μέσω της ηθικοποίησης της βίας, στις πράξεις των squadristi, οι οποίοι αποτέλεσαν το πιο δυναμικό τμήμα του ιταλικού φασιστικού κινήματος, την πρακτική αποτύπωση των θεωριών της βίας του φασιστικού ιδεολογικού οπλοστασίου.
Το χρονικό όριο της έρευνας έχει ως καταληκτικό σημείο την ανάληψη της εξουσίας από το φασιστικό κίνημα, τον Οκτώβριο του 1922.
Για λογαριασμό ποιανού ιδρύματος γίνεται η έρευνα; Ελληνικού ή ξένου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια ξένου ρε φιλαράκι
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπα κι εγώ...
Διαγραφή