Με τεταμένη την Δεξιά: Θέλουμε για γείτονες Εθνίκια και Λευκούς, Δασκάλους στα σχολεία μας Φασίστες Αυθεντικούς (η εκδίκηση για την πολυφυλετική κοινωνία είναι η συσπείρωση στις γραμμές της antiantifa δράσης)

 

Κάποτε «Κόκκινος» και «Ερυθροφρουρός» σήμερα «Αυτόνομος» και «Φαιός»: Από τον Λένιν & τον Στάλιν … στην Τρίτη Θέση! (του Χρήστου Χρανιώτη)

γράφει ο Wood Brother

Μετά την πτώση του Σοβιετικού συνασπισμού που επετεύχθη μέσω της συμφωνίας της αόρατης κομματικής μαφίας με τα γεράκια των ΗΠΑ τα οποία χρηματοδοτούσαν το Κρεμλίνο με τα «κόκκινα δολάρια», άνοιξε ο δρόμος για την πλήρη κυριαρχία του καπιταλισμού και της ελεύθερης αγοράς. Όμως παρά το γεγονός της μετακίνησης πληθυσμών λόγω της εξαθλίωσης που προκάλεσε ο φιλελευθερισμός, αυτό που δεν μπόρεσε να αποτρέψει η νέα πλανητική εξουσία ήταν η υπόγεια συμπόρευση μερίδας των λευκών πληθυσμών της Ανατολικής Ευρώπης που βρήκαν καταφύγιο σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης με τους γηγενείς υπερασπιστές της παράδοσης.

«Πιστεύω πως η σημαία έχει υψωθεί. Τώρα σπεύδουμε να την υπερασπιστούμε χαρούμενα, ποιητικά. Υπάρχουν μερικοί που μπροστά στην ξεκινημένη επανάσταση πιστεύουν ότι για να μαζευτούν οι εθελοντές χρειάζονται να προσφερθούν οι πιο ανώδυνες λύσεις, πιστεύουν ότι η προπαγάνδα πρέπει να αποκρύπτει όλα όσα μπορούν να προκαλέσουν συγκινήσεις ή να φανερώνουν μια στάση ενεργητική και εξτρεμιστική. Τι αυταπάτη! Οι λαοί δεν σπρώχνονται μπροστά παρά μόνον από τους ποιητές. Αλίμονο σ’ εκείνον, που μπροστά στην ποίηση που καταστρέφει, δεν ξέρει να αντιπαρατάξει την ποίηση που υπόσχεται»

Jose Antonio Primo de Rivera

Έτσι η Μάγδα από την Ουκρανία βρέθηκε στην Θεσσαλονίκη και η Ελένη από την Ρουμανία βρέθηκε στην Αθήνα, όπως και η Χρύσα από την Πολωνία άνοιξε μια νέα ζωή στην Λάρισα. Λευκοί πληθυσμοί που υπήρξαν φορές που κατάφεραν να στήσουν με επιτυχία ενα νέο σπιτικό και την αξιοπρέπεια τους αν και κάποιες φορές δεν άντεξαν και λύγισαν από την γραικυλική συμπεριφορά και το κλίμα της ανθρωποφαγίας. Όμως τελικά χιλιάδες λευκά παιδιά ανατράφηκαν και μεγάλωσαν σε μια χώρα που παρά την ευλογία των Θεών ρέπει προς την καταστροφή. Μεγάλος αριθμός λευκών παιδιών των μεταναστών που έκαναν μικτές οικογένειες ή απλά παρέμειναν στην χώρα αποποιήθηκαν την καταγωγή τους έως ένα σημείο και σήμερα δηλώνουν μόνο Έλληνες. Γοητεύτηκαν από την εσωτερική δύναμη του Ελληνισμού που επιβάλλεται μέσα από το κάλεσμα της νέας Βαράγγιας Φρουράς που ασυναίσθητα δημιουργήθηκε σε πόλεις και χωριά της ελλαδικής δυστοπίας.

Που θα τους βρεις τους ξένους που νιώθουν όμως και Έλληνες;  Στα γήπεδα να έχουν τατουάζ με σβάστικες και κέλτικους, θα τους δεις το 2018 στα συλλαλητήρια για την Μακεδονία να συμμετέχουν στην πρώτη γραμμή ενάντια στους συριζαίους και τους μπάτσους, θα τους γνωρίσεις σε χώρους δουλειάς και σε σχολές να προσπαθούν για την μόρφωση και την προσωπική τους εξέλιξη, θα τους χαιρετίσεις την αυγή που πάνε για το μεροκάματο και μοχθούν για το αύριο. Θα τους δεις ακόμη και σε αυτόνομες ομάδες και εθνικιστικούς πολιτικούς σχηματισμούς να αποδέχονται τον συγκερασμό της ξένης νοοτροπίας με την ελληνική ταυτότητα τους πέρα από τις έγγραφες κρατικές διατάξεις και τους αντιδραστικούς αφορισμούς. Από την Βαλτική μέχρι τον Καύκασο χιλιάδες λευκά παιδιά ανάμεσα μας με μια ιδεολογική καρδιά να χτυπάει ξέρουν να μισούν το ανθελληνικό κράτος επειδή τους αγνοεί και τους πολεμάει ενώ προωθεί μονόπλευρα και με πλάνο τον Νιγηριανό μπασκετμπολίστα και τα λοιπά κυβερνητικά φερέφωνα. Δεν ξεχνούν ποτέ τι τράβηξαν τα σόγια τους τόσο στον κομμουνισμό όσο και στον καπιταλισμό νιώθουν περήφανοι για την καταγωγή τους και οι φυσικοί τους σύμμαχοι δεν είναι άλλοι φυσικά από τους Έλληνες νεοφασίστες και εθνικοσοσιαλιστές παρά το μίσος που υπάρχει λόγω των παλαιών μικροεθνικισμών.

Δεν είναι κρυφό γεγονός η παρουσία Αρμενίων και Πολωνών στην παλιά «Χρυσή Αυγή», η μετέπειτα συνδρομή Ουκρανών και Ρώσων σε παρέες και ομάδες που δεν είχαν και την καλύτερη άποψη για την δημοκρατία. Μια δημοκρατία που ρίχνει στην ανεργία τους γονείς τους όπως και τους ντόπιους Έλληνες, που προωθεί το αποκρουστικό ξόανο της Αμάλ και τα δικαιώματα του κάθε ανώμαλου εθνομηδενιστή, που χρηματοδοτεί αφειδώς τις ΜΚΟ για να γίνουν όλες οι γειτονιές της Αθήνας συνοικίες που θα θυμίζουν στο τέλος λαϊκή αγορά της Καμπούλ. Απέναντι σε αυτή την νέα πραγματικότητα της αντικατάστασης πληθυσμού από τους ασιατικούς πληθυσμούς και τους πιστούς οπαδούς του Σαλαφιστικού Ισλαμισμού, κάποιοι Έλληνες και ξένοι μαθητές λένε ΟΧΙ και αυτό το ΟΧΙ ακούστηκε και στο ΕΠΑΛ της Σταυρούπολης πριν λίγες ημέρες!

Έλληνες και Ξένοι όλοι Λευκής καταγωγής χωρίς κομματική ή πολιτικάντικη καθοδήγηση, Αυτόνομοι και Ελεύθεροι, Άναρχοι και με μια πρωτόλεια Αντιδημοκρατική Σκέψη, με Τεταμένη την Δεξιά σε έναν προκλητικό αλλά υπερήφανο Χαιρετισμό μπροστά στον άνανδρο εχθρό όπως χαιρετούσαν και οι παππούδες πριν τους εκτελέσουν οι πράκτορες και τα τσιράκια τους, αλύγιστοι νεολαίοι μπροστά στις καθοδηγούμενες συμμορίες της κομματικής σαπίλας, με μόνο Οδηγό το Αίμα τους και την Ταυτότητα τους αντιστάθηκαν δυναμικά στις απειλές των εθνομηδενιστών αριστεριστών που με λοστάρια απειλούσαν μικρά παιδιά και έριχναν νερό στον μύλο του κρατικού αντιφασισμού τον οποίο γέννησε η αμερικανική πρεσβεία στο Δυτικό Βερολίνο και είναι γνωστή ως antifa. 

Απέναντι τους βρήκαν και τα προδοτικά ΜΜΕ που τους ξέπλυναν για τα καλά και την αντιτρομοκρατική καθώς και τα λοβοτομημένα πιόνια της ΚΝΕ και των ΕΑΑΚ που φαντασιώνονται ότι είναι μέλη των μπολσεβίκων ενώ πολλές φορές έσπευσαν να υπερασπιστούν την υγειονομική δικτατορία και το αστικό καθεστώς αλλά ποτέ δεν βγάζουν μιλιά ή δεν διαδηλώνουν για τα σιωνιστικά εγκλήματα των ΗΠΑ και των Σαούντ σε Λίβανο, Συρία, Υεμένη και Λιβύη ή για την μετατροπή της χώρας μας σε χώρο και σε αποθήκη ψυχών ακόμη και σε στρατιωτική Ισραηλινή βάση. Αυτά τα πλάσματα με τον Γκεβάρα στο μπλουζάκι που αν ζούσε ο Αργεντίνος επαναστάτης της Κουβανικής Επανάστασης θα τους πέταγε με συνοπτικές διαδικασίες στους καρχαρίες της Καραϊβικής ή όπως έλεγε ο προσφάτως αποθανών μουσικοσυνθέτης Θεοδωράκης «θα τους κρεμούσαν πρώτους οι Σοβιετικοί αν είχε κερδίσει ο Στάλιν στα Δεκεμβριανά» άρχισαν και πάλι να ζητούν ως άλλοι Ιακωβίνοι τον θάνατο για τους μικρούς σε ηλικία αντιπάλους τους και να απειλούν με ένα μελλοντικό Νέο Ηράκλειο νομίζοντας ότι είναι η νέα δολοφονική ΟΠΛΑ.

Οι άναρθρες κραυγές υποχώρησης και απόγνωσης όμως μπροστά στους νεολαίους που αντέδρασαν αυθόρμητα και με το εθνόσημο στην καρδιά και ουσιαστικά ήταν άοπλοι και ολιγάριθμοι απέναντι σε μια σχεδιασμένη επίθεση ενήλικων και μελών κομμάτων της νατοϊκής αριστεράς είναι μια ακόμη μουσική πανδαισία στα αυτιά μας. Άλλωστε για εμάς τους Αντιδημοκράτες της «Τρίτης Θέσης» αλλά και για όλους τους συναγωνιστές μας που μισούν την αστική δημοκρατία η μάχη δεν τελείωσε το ’45 και συνεχίζεται σε όλο τον κόσμο απέναντι στις δυνάμεις της σήψης και της υποτέλειας. Θα δώσουμε την τελευταία μάχη ακόμη και αν χάσουμε! 

Παντού μια νέα Σταυρούπολη πρέπει να γεννηθεί, περήφανα να ανεμίζουν τα λάβαρα της Νίκης και του Αίματος, στηρίξτε με κάθε τρόπο τους συλληφθέντες, βοηθήστε οικονομικά τις οικογένειες τους απέναντι στα δικαστικά έξοδα, μην περιμένετε τίποτα από τους βολεμένους ακροδεξιούς λακέδες, απαντήστε με Ιδεολογική Λύσσα και Αυτόνομη Συνείδηση απέναντι στα δημοσιογραφικά τσιράκια και τις κίτρινες φυλλάδες που ευλογεί πάντα η Καραμανλική δεξιά και προωθεί η γερμανική πρεσβεία μέσω των ιδρυμάτων.

Ζήτω η Σιδηρά Νεολαία!