Ο Άρης Αρίων υπήρξε πρώην στέλεχος της «Χρυσής Αυγής» και υπεύθυνος ιδεολογίας για μικρό χρονικό διάστημα, μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού «Αντίδοτο», εκδότης δυο σπάνιων βιβλίων τα οποία μπορείτε να κατεβάσετε σε .pdf, πρώην σύμβουλος της Ουκρανικής «Τριτοθεσίτικης» ένοπλης πολιτοφυλακής «Azov», προσωπικός φίλος του εθνικού γραμματέα Andriy Biletsky καθώς εδώ και χρόνια αρθρογράφος της συντακτικής ομάδας του «Μαύρου Κρίνου».
Συνέβαλλε στο παρελθόν στην έκδοση της «Εθνικοσοσιαλιστικής Επιθεώρησης» (Μάρτιος 2013) καθώς και στο ελληνικό παράρτημα του δικτύου Europa Network μέχρι την εποχή που το τελευταίο καταστράφηκε από την Mossad. Σήμερα διατηρεί διαδικτυακό ραδιόφωνο και πολιτικό ενημερωτικό ιστολόγιο.
Η συνέντευξη του σχετικά με την Ουκρανίατον Μάρτιο του 2022 - η οποία και δημοσιεύτηκε στο αντιφασιστικό «Μακελειό» χωρίς την άδεια της συντακτικής ομάδας - προκάλεσε τις αντιδράσεις γνωστής πρεσβείας.
Γεια σου συναγωνιστή, είσαι καλά από υγεία;
Όλα καλώς αν και σας μιλάω υπό τους ήχους
βομβαρδισμών.
Πως είναι η κατάσταση στο μέτωπο;
Γίνονται σφοδρές μάχες οι οποίες έχουν ιδιαίτερη
ένταση στην πόλη Μπακχμουντ την οποία ελέγχουν οι εισβολείς κατά 90%.
Υπάρχει πληροφόρηση για εκατοντάδες
εγκλήματα πολέμου εκ μέρους των Ρώσων. Κατά πόσο αληθεύει αυτό;
Δεκάδες χιλιάδες εγκλήματα, σε διάφορες
κατηγορίες όπως του άμαχου πληθυσμού μέσω βομβαρδισμών, μαζικές εκτοπίσεις
αναγκαστικές φυσικά στα βάθη της Ρωσικής ομοσπονδίας, μαζικό παιδομάζωμα,
μαζικοί βιασμοί παιδιών και γυναικών αλλά και αιχμαλώτων πολέμου. Πολλά βασανιστήρια
εντός των κατεχομένων περιοχών αλλά και εκτός.
Ποια η στάση του Ουκρανικού λαού;
Υπομένουν τα πάντα χωρίς διαμαρτυρίες όπως τον
χειμώνα που υπήρχαν συνεχείς διακοπές ρεύματος αλλά το ηθικό παραμένει υψηλό.
Αληθεύουν οι φήμες για εποικισμό της Μαριούπολης;
Είναι αλήθεια και αυτό αποδεικνύεται από τις
δημοσιεύσεις στα ΜΚΔ ανθρώπων που έχουν παραμείνει στην πόλη. Πλέον στους δρόμους
δεν ακούς Ουκρανικά ούτε Ρωσικά αλλά γλώσσες της Ανατολής και της Σιβηρίας. Οι έποικοι
είναι από Μπουράτια Καζάν και Τσετσενία.
Ποια η κατάσταση του Συντάγματος Azov;
Υπάγεται απευθείας στις ειδικές δυνάμεις
του Ουκρανικού στρατού.
Πως βλέπεις την εξέλιξη του πολέμου;
Οι Ουκρανοί θα πολεμήσουν μέχρις εσχάτων με
όλα τα μέσα εκτός αν προδοθούν.
Διαβάζουμε σε φιλορωσικά χριστιανικά μέσα
για διώξεις Ορθοδόξων. Ποια η άποψη σου;
Η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή.
1ον
είναι ιερείς οι οποίοι συνελλήφθησαν γιατί στις εκκλησίες τους βρέθηκε βαρύς
οπλισμός όπως AKοπλοπολυβόλα νάρκες και εκρηκτικές ύλες
ασύρματοι κλπ.
2ον είναι κληρικοί οι οποίοι είχαν κατηγορίες για
παροχή απόρρητων πληροφοριών στους Ρώσους. Είχαν λίστες με πληροφορίες τις οποίες
παρέδωσαν στους Ρώσους και ακολούθησε έρευνα και εκτέλεση Ουκρανών πολιτών.
3ον
οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούν ιερείς οι οποίοι αρνούνται να κάνουν εξόδιο
ακολουθία σε επιστρατευθέντες στρατιώτες οι οποίοι σκοτώθηκαν στο μέτωπο.
Είναι εκκωφαντική η σιωπή ορισμένων
συναγωνιστών που ενώ ήταν θετικοί στο παρελθόν απέναντι στους Ουκρανούς συναγωνιστές
και τα γνωρίζουν όλα αυτά σήμερα σιωπούν επιδεικτικά.
Τι να πεις για ανθρώπους που μέσα από τον
πύργο του εγώ τους, μιλάνε με τσιράκια της Μόσχας ίδιοι σε όλα με άλλους ακροδεξιούς
που μιλάνε με τσιράκια της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ. Προτιμούν να κάνουν
παρέα με θαυμαστές του Ιουδαίου Πριγκόζιν και να δέχονται την διαστρέβλωση της αλήθειας.
Ας τους κρίνει ο «χώρος» καλύτερα όχι εγώ.
Με αφορμή τις απειλές των εγκληματιών Σιωνιστών για αεροπορικό
πλήγμα με στόχο τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν - ώστε να αποτραπεί η
δημιουργία πυρηνικού οπλοστασίου στα χέρια των Μουλάδων - καθώς και τις συχνές αεροπορικές
επιδρομές στο έδαφος της Συρίας με αποτέλεσμα τον τραυματισμό και τον θάνατο μελών
των Φρουρών της Επανάστασης, προβάλλουμε σήμερα μια άγνωστη σε πολλούς
συνέντευξη του πρώην πρέσβη της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν. Ο Μεχντί Χοναρντόστ εξηγεί τις θέσεις των Ιρανών στον «Ελεύθερο Κόσμο» (03.10.2010) και
απαντάει σε κρίσιμα ερωτήματα (.pdf)
για να κατεβάσετε το αρχείο σε .pdf στον σύνδεσμοεδώ
Πολλές οι εξαιρέσεις του δεξιού κανόνα στην γη της Μεγαλονήσου.
Μια νέα γενιά μεγαλώνει χωρίς τα βαρίδια της κάλπικης «εθνικοφροσύνης» και μια παλιότερη δείχνει να αφουγκράζεται ακόμη τις προκλήσεις του μέλλοντος, πάνω από όλα
όμως να πράττει εκεί όπου άλλοι δεν θέλουν ή δεν μπορούν.
Η συντακτική μας ομάδα
από το 2007 σε πλήρη συνεργασία με τους συναγωνιστές της νήσου, ενώ σήμερα
σειρά έχει μια αποκλειστική συνέντευξη με μια Ελληνίδα της Κύπρου που πέρα από
την γοητεία της ως γυναίκα έχει να επιδείξει και μια ποιοτική πολιτική σκέψη
και ακτιβιστική δράση.
Αγαπητοί συναγωνιστές και συναγωνίστριες από την γη που πότισαν με το αίμα τους - ανάμεσα
σε πολλούς άλλους - οι αντάρτες της ΕΟΚΑ Α’ & Β’ η συναγωνίστρια L’ Ombre d’
un Doute δίνει απαντήσεις για όλους και για όλα …
Χαίρε! Ευχαριστούμε
για τον χρόνο και την τιμή. Πρώτη ερώτηση. Πότε εντάχθηκες στους Εθνικιστές της
Κύπρου;
Κατ' αρχάς θερμές ευχαριστίες για την πρόσκληση γι'
αυτή τη συνέντευξη. Στους Εθνικιστές εντάχθηκα «επίσημα» τον Ιούλιο του 2011,
με αφορμή τη φονική έκρηξη στην Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» του Μαρί. Τότε
13 παλληκάρια έχασαν την ζωή τους σε μια άνιση μάχη και θυσιάστηκαν στην
υπηρεσία της πατρίδος. Επιτρέψτε μου να πω ότι προηγήθηκαν εγκληματικές και
θανατηφόρες αποφάσεις από τους κρατούντες που παραμένουν μέχρι σήμερα
ατιμώρητες. Της έκρηξης ακολούθησε μια εκκωφαντική κοινωνική αναταραχή, που
οδήγησε τους πολίτες έξω από το Προεδρικό Μέγαρο και τον τότε κομμουνιστή
Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια στο στόχαστρο.
Και τούτο, καθώς διαφαινόταν ότι οι
αποφάσεις για την φύλαξη των εμπορευματοκιβωτίων με τα εκρηκτικά, ήταν απόφαση
της ίδιας της κυβέρνησης. Ακολούθησαν λοιδορίες επί των 13 ηρώων, ένα πόρισμα
που αγνοήθηκε και τα συντρίμμια μιας καταρρακωμένης πολιτείας. Στις διαμαρτυρίες λοιπόν έξω από το Προεδρικό, συνάντησα
κάποια παιδιά που φορούσαν μαύρα ρούχα και που έφεραν διακριτικά του
εθνικιστικού χώρου. Η μαχητικότητα που τους χαρακτήριζε, η αγωνιστική τους
διάθεση και η ομοψυχία που διέκρινα ανάμεσα τους με ώθησε στο να ενταχθώ ενεργά
πλέον στον Εθνικιστικό χώρο, μιας και ο παλαιοκομματισμός και η δημοκρατία που
ευαγγελίζεται αυτό το κράτος με άφηναν πάντα παγερά αδιάφορη.
Ποια η άποψη σου για το ΕΛΑΜ;
Το ΕΛΑΜ εισήλθε το 2016 οριακά στη Βουλή με τις θυσίες
μιας μερίδας εθνικοσοσιαλιστών και άλλων γνήσιων αγωνιστών της Ιδέας. Το 2016
ήμουν ήδη στέλεχος του εν λόγω κινήματος (τώρα κόμμα), μέλος της Κεντρικής
Επιτροπής, με έντονη παρουσία σε δράσεις, πλούσια αρθρογραφία στην εθνικιστική
ιστοσελίδα και την εφημερίδα «Ελλάς του Νότου» όπως επίσης και υποψήφια στις βουλευτικές
εκλογές στην επαρχία μου, δηλαδή την Λευκωσία. Έλαβα σχεδόν 600 ψήφους από το
σύνολο των 13,049 που έλαβε το ΕΛΑΜ παγκύπρια. Και αυτό μέσα από μια επώδυνη
προεκλογική αφού είχα στοχοποιηθεί από τους εγχώριους «πετσωμένους» από το
χρήμα καναλάρχες και δημοσιογράφους οι οποίοι είχαν δημοσιεύσει πληθώρα
ανοικιών σχετικά με μια υπόθεση δικαστική. Αυτό με πείσμωσε ακόμη περισσότερο.
Με μηδαμινές προεκλογικές δαπάνες, το αποτέλεσμα ήταν
ένα ηχηρό χαστούκι ενάντια στο κατεστημένο. Από το ΕΛΑΜ αποχώρησα το 2017 για
καθαρά ιδεολογικούς λόγους συνειδητοποιώντας ότι δεν ήταν διατεθειμένοι να
συγκρουστούν με το κράτος, τους μπάτσους και την antifa. Προτίμησαν να παραμείνουν
πιστοί στις δημοκρατικές διαδικασίες και τα ξινά κόλλυβα του κοινοβουλευτισμού.
Κάτι που είναι σε σύγκρουση με τις αρχές της υποφαινόμενης και το αξιακό
σύστημα των γνήσιων εθνικοσοσιαλιστών και αντιδημοκρατών. Οι πραγματικοί
επαναστάτες και αγωνιστές δεν αρνούνται το παρελθόν τους.
Πιστεύεις η ηγεσία του ΕΛΑΜ είναι ένα ακόμη εξάρτημα του
συστήματος ή απλά πορεύεται σε θολά νερά;
Είτε απαντήσω θετικά στο πρώτο είτε στο δεύτερο, το
βέβαιο είναι ότι η ηγεσία έχει αλλάξει πλεύση για την πολιτική επιβίωση της
εντός του κοινοβουλευτισμού. Έχουν απεμπολήσει την Ένωση και μιλάνε για ενιαίο
κράτος, δηλαδή την αναβίωση του εφιάλτη της Ζυρίχης σε συνεταιρικό κράτος με
μια μειονότητα με την οποία έχουμε εθνοτικές διαφορές, τους αποκαλούμενους
τούρκο«κύπριους». Παρευρέθησαν σε παρελάσεις για την επέτειο της Κυπριακής
Ανεξαρτησίας, μια επέτειο θλιβερή για τον κάθε Ελληνόψυχο της Κύπρου, αφού
ουσιαστικά αυτή η επέτειος υμνεί τον ενταφιασμό της Ένωσης. Για την Ένωση οι
αγωνιστές της ΕΟΚΑ έχυσαν το αίμα τους. Για την Ένωση οδηγήθηκε στην αγχόνη ο
αγωνιστής Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο άριστος μαθητής, ο ποιητής της Ένωσης.
Τονα στηλιτεύουν τις χρυσές σελίδες της
σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας μας ως Έλληνες της Κύπρου(Εθνικοαπελευθερωτικός Αγώνας1955 - 59) όπως επίσης να καπηλεύονται τις
θυσίες των μαρτύρων της Φυλής για πολιτικές καριέρες είναι ανήθικο.
Με ποιες ομάδες και κινήσεις από τη μητροπολιτική
Ελλάδα έχεις επαφές;
Κατά την περίοδο που ήμουν ενεργά δραστήρια στο
πολιτικό χώρο της Κύπρου και λόγω της συνεργασίας του ΕΛΑΜ με τη Χρυσή Αυγή
είχα επαφές με τους συναγωνιστές πάνω. Με κάποιους διατηρήσαμε επαφή ακόμη και μετά
την αποκήρυξη της Χρυσής Αυγής από το ΕΛΑΜ και τη διακοπή συνεργασίας λίγο πριν
τα γεγονότα της δίκης του 2020 στην Ελλάδα. Δεν έχω επαφές με άλλους πολιτικούς
σχηματισμούς και δεν το επιδίωξα ούτε είναι αυτοσκοπός. Διαβάζω συστηματικά την
αρθρογραφία αξιόλογων συναγωνιστών αυτόνομων πρώτα του «Μαύρου Κρίνου»και πολλά άρθρα σε ιστολόγια άλλων αντιδημοκρατών/νεοφασιστών/εθνικοσοσιαλιστών με τους οποίους μοιράζομαι τις
ίδιες ανησυχίες και προβληματισμούς
Ένας σπουδαίος ιδεολόγος είχε κάποτε γράψει:
"... πότε δεν ήταν ότι πιο περήφανο διαθέτουμε σε
αυτό τον κόσμο η ίδια μας η ζωή και τα κατορθώματα που φέρνει η θέλησή μας; Και
αν θυμάσαι, ακόμη και στην πρώιμη ανωριμότητα μας, ξέραμε να διακρίνουμε τους
ήρωες από τις πληγές τους και όχι από τα λόγια τους. Τους εργάτες και αγωνιστές
της ζωής από τα χέρια τους και τους συντρόφους από τα βλέμματα τους. Πιστεύουμε
σε μια ιδιαίτερη αριστοκρατία, αυτή των πεδίων που διαμορφωθήκαμε και εμείς.
Αυτός είναι ο κόσμος μας. Και αν δεν ήταν, ίσως έπρεπε να τον επιλέξουμε. Είναι
η μεγάλη μας πρόκληση. Σκέψου, ήμασταν παιδιά και ασφυκτιούσαμε για μία
ελπίδα ...".
Έτσι ακριβώς αισθάνομαι και εγώ στην παρούσα φάση και
υιοθετώ τα ανωτέρω ως κομμάτι του είναι μου και τρόπο ζωής. Αυτό εξάλλου
προστάζει τόσο η ίδια η Ιδέα μας όσο και το αξιακό μας σύστημα.
Ποια η θέση απέναντι στην ΕΟΚΑ Α’και ΕΟΚΑ Β’;
Η ΕΟΚΑ Α’ είναι για μένα το πιο ιερό φάσμα της νεότερης
Ιστορίας μας ως Έλληνες της Κύπρου. Μια χούφτα λεβέντες υπό την καθοδήγηση του
Άξιου Τέκνου της πατρίδας μου, Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα - Διγενή πολέμησαν με
λιγοστά μέσα και οπλισμό, ενάντια σε μια ολόκληρη Βρετανική Αυτοκρατορία και
αποικιοκρατία. Σκοπός, η Ένωσις και μόνον η Ένωσις. Η ΕΟΚΑ Β’ δεν είχε άλλη
αποστολή και άλλο σκοπό από αυτό της ΕΟΚΑ Α’ με πολιτικοστρατιωτική δράση. Την απαγκίστρωση δηλαδή από
τα τετελεσμένα των Συμφωνιών της Ζυρίχης Λονδίνου για τα οποία την απόλυτη
ευθύνη φέρουν οι Μακάριος και Καραμανλής. Θα είναι αιωνίως υπόλογοι στο Έθνος
για την προδοσία τους.
Γεώργιος Γρίβας. Τι συναίσθημα έχεις όταν ακούς αυτό το όνομα;
Δέος. Ο δρόμος που είχε διαλέξει είχε σαν βάση του τα
ιδανικά και τις αξίες, ένας δρόμος γεμάτος σκληρούς αγώνες για λευτεριά, τιμή
και αξιοπρέπεια. Μόνος εναντίον όλων. Ενάντια στους Τούρκους, το ΑΚΕΛ, ενάντια
στην 21η Απριλίου, ενάντια στους Άγγλους και τους Τέκτονες. Μια
πορεία που οδηγούσε στο σημαντικότερο, ίσως, όραμα της ζωής του, για εθνική
αυτοδιάθεση και ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Μητέρα Ελλάδα. Ο Στρατηγός Γρίβας υπήρξε ένας από τους λίγους
απομείναντες Έλληνες που γνώρισε καλά από πρώτο χέρι τον κίνδυνο, την τόλμη,
την δόξα και την αποφασιστικότητα. Χαρακτηριστικά που τον αναγάγουν σε ύψιστο
πρότυπο προς μίμηση. Γίνεται συνεχώς μια προσπάθεια αμαύρωσης του τιμημένου
ονόματος του Διγενή, τίποτα όμως και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την
τεράστια προσφορά του προς το Έθνος. Γρίβα κοιμήσου, Γρίβα ξεκουράσου, η Ένωση
θα γίνει τη θέλουν τα παιδιά σου. ΑΘΑΝΑΤΟΣ.
Ποιοι στηρίζουν σήμερα τη Διζωνική και ποια η άποψη σου
για το μέλλον του Κυπριακού;
Όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα στηρίζουν τη λύση
Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και το σημερινό ακροδεξιό ΕΛΑΜ την λύση
ενιαίου κράτους. Στόχος της κυπριακής κομματοκρατίας είναι μια λύση - διάλυση τουρκοσυνεταιριστική που θα επιτρέψει την
κυριαρχία της Τουρκίας σε ολόκληρο το νησί. Τουτέστιν, νομιμοποιούνται τα
τετελεσμένα της εισβολής, οι έποικοι, οι Τουρκοκύπριοι από μειονότητα
αναβαθμίζονται και παραχωρούνται τα υπερπρονόμια. Ουδέποτε κλήθηκε ο λαός να
αποφασίσει αν επιθυμεί ΔΔΟ. Ουδέποτε ερωτήθη ο λαός να απαντήσει αν αποδέχεται τις
τέσσερις βασικές ελευθερίες που θα παραχωρηθούν στους Τούρκους εξίσου με τους
πολίτες του ελληνικού κράτους. Με λίγα λόγια θα έχουν όλοι οι Τούρκοι δικαίωμα
εγκατάστασης στη Κύπρο, διακίνησης και δραστηριότητας.
Το ενιαίο κράτος που προτείνει το ΕΛΑΜ δεν είναι τίποτα
άλλο από μια παραλλαγή της Διζωνικής και Δικοινοτικής θεμελίωσης του κράτους
που θα νομιμοποιήσει το πολιτικό στόχο της εισβολής που ήταν η συγκέντρωση των Τουρκοκυπρίων σε μια ενιαία και αυτοδιοικούμενη εδαφική ζώνη, η οποία δεν θα
παύσει ποτέ να έχει σχέσεις με την Τουρκία. Η πρόταση του ενιαίου κράτους είναι η απάτη του
συστήματος του ενδοτισμού που έχει σκοπό να κτυπήσει την αντιομοσπονδιακή
αντίσταση δημιουργώντας ένα μέτωπο συστημικών ακροδεξιών και λοιπών οργανώσεων.
Το μέλλον του Κυπριακού διαγράφεται δυσοίωνο. Η συνεχής διολίσθηση, τα
επικίνδυνα μονοπάτια μέσω των αποκαλούμενων «συνομιλιών» με τον κατακτητή είχαν
μέχρι σήμερα κόστος για τον Κυπριακό Ελληνισμό της μαρτυρικής Μεγαλονήσου.
Ποια η θέση σου για το Ουκρανικό;
ΟιΟυκρανοί
πολεμούν για την πατρίδα τους απέναντι σε μια αυτοκρατορία. Τι άλλο να κάνουν -
και απευθύνομαι σε αυτούς που στηρίζουν το γνωστό πλυντήριο με το όνομα κυπριακή οικονομία - μήπως
να γλύψουν κάποιο κόκκαλο του Κρεμλίνου μέσα από ομάδες και κόμματα όπως γίνεται
εδώ αλλά στην βόρεια Ελλάδα; Δεν πολεμούν για τον εβραίο πρόεδρο τους αλλά
επειδή κάποιοι χτυπούν και με ισραηλινούς πυραύλους παιδικές χαρές και άμαχους,
καταστρέφουν υποδομές στο όνομα του αντιναζισμού ... αφού πρώτα διοργανώσουν και
αντιφασιστικό συνέδριο με συμμετοχή των περιούσιων. Η Μαριούπολη συντρίμμια σε μια
χώρα που οι Ορθόδοξοι είναι σε μεγαλύτερο αριθμό αναλογικά από τους νεοσοβιετικούς
που ευλογούν εδώ και χρόνια οι μοναχοί του όρους και οι εφοπλιστές. Ο Πούτιν δεν έχει να χάσει
κάτι από τις καταθέσεις και τα ακριβά γούστα του, όλοι οι μεγαλοαστοί έκρυψαν τα
παιδιά τους για να μην πάνε να πολεμήσουν και οι τύποι που τον στηρίζουν θα
αυξήσουν τα έσοδα από την παραχώρηση της Ουκρανικής γης σε Κινέζους και το εμπόριο
όπλων.
Ποινικοί και εγκληματίες μαζί με Ασιάτες και Καυκάσιους βιάζουν και
σκοτώνουν, απαγάγουν λευκά παιδιά και κάνουν οι φανατικοί πρώην κομματικοί θρησκευτικές λειτουργίες στα ερείπια του Azovstalγια
να φύγουν τα κακά δαιμόνια! Μήπως να τους υποδέχονταν με ροδοπέταλα τους εισβολείς; Ξεκάθαρα
ενάντια στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. όμως οι Ρώσοι το ενίσχυσαν τελικά σε κάθε επίπεδο με
αυτή την ανόητη επίθεση σε ένα Σλαβικό έθνος που έχει υποφέρει όσο κανένα άλλο εδώ
και εκατό χρόνια. Εδώ εκτέθηκε σε όλη της την γελοιότητα η εγχώρια εθνοκάπηλη
σκηνή από τον κάθε ρωσόφιλο μέχρι τον Βδελόπουλο.Τους σκεπάζει η μπόχα της αμάθειας, της
θρησκοπληξίας και του σκοταδισμού που τους διακρίνει. Για λίγα ρούβλια
ξεπουλήθηκαν όπως παλιότερα για λίγα δολάρια και αγγλικές λίρες είχαν
ξεπουληθεί οι παππούδες τους.
Ποια η θέση σου για την Αυτονομία;
Αηδιασμένη απ’ την ανυπαρξία σημαντικού υποβάθρου, από
τον εκφυλισμό των πολιτικών κομμάτων και τη διάλυση του κοινωνικού ιστού με ότι
αυτό συνεπάγεται, η αυτονομία δείχνει να αποτελεί τη μοναδική ιδεολογική
επιλογή για τον κάθε Έλληνα Εθνικιστή, Φασιστή και Εθνικοσοσιαλιστή. Η διαφορά
μας από τους υπόλοιπους του «χώρου» έγκειται στο ότι δεν χάσαμε ποτέ την Πίστη
στην Ιδέα. Δυναμώνουμε. Σ' αυτό το γεγονός συμβάλλει το ότι ο κάθε ένας πρωτίστως
νοιάζεται για να αναπτύσσεται εσωτερικώς. Μελέτη λοιπόν και άριστη γνώση
ιστορικών γεγονότων και ιδεολογικών βιβλίων που γράφτηκαν με το Αίμα των
αξιόλογων δασκάλων της Ιδέας. Εναντίον όλων, αναδυόμαστε πιο δυνατοί και στεκόμαστε
όρθιοι στον κόσμο όπου τα πάνταακολουθούν μια συγκεκριμένη διαδρομή σήψεως περιμένοντας και αυτά τη
σειρά τους προς τον θάνατο. Καταφέραμε και επιβιώσαμε μέσα από σκληρές
δοκιμασίες, άδικες διώξεις, στοχοποιήσεις και αναμένουμε τη στιγμή της μεγάλης
αντεπίθεσης.
Ποια τα σχέδια σου για το μέλλον;
Επιδιώκουμε την δημιουργία ενός κοινού επαναστατικού
εθνικιστικού μετώπου. Η αστική δημοκρατία, το κομματικό κράτος και του
καπιταλιστικό μοντέλο που εργάζεται αποκλειστικά για το οικονομικό όφελος
δεξιστερών ολιγαρχών πρέπει να οδηγηθούν στα χρονοντούλαπα των αζήτητων της
ιστορίας. Θα συνεχίσω να παρεμβαίνω στα δημόσια ζητήματα,να αρθρογραφώ, να είμαι αλληλέγγυα και να
μοιράζομαι προβληματισμούς με άλλους αξιόλογους πολιτικούς στρατιώτες της Μεγάλης
Ιδέας.
Ποιο το μήνυμα σου προς τους συναγωνιστές και συναγωνίστριες;
Πετάξτε τις αλυσίδες σας. Δυναμώστε σαν ατσάλι.
Προετοιμαστείτε για τη μάχη της ζωής μας για την επιβίωση. Οι αυθεντικές,
επαναστατικές και εθνοκοινωνικές φωνές δε θα σιγάσουν ποτέ. Θα φτάσουν μέχρι
τον ουρανό και πιο πάνω για την δική μας έφοδο.
Ζήτω η Νίκη! Στην Κερύνεια ξανά
με την ξιφολόγχη στα χέρια!
"Ο Αντιστράτηγος Γεώργιος Καρούσος γεννήθηκε στον Αστακό
Αιτωλοακαρνανίας το 1928.
Στην Κατοχή, εντάχθηκε εθελοντής στις Εθνικές Ομάδες του Ν.
Ζέρβα κι εκπαιδεύτηκε σε σχολείο αξιωματικών του ΕΔΕΣ. Έλαβε μέρος σε μάχες
κατά των κατακτητών και σε αμυντικές επιχειρήσεις κατά του ΕΛΑΣ.
Μετά την
απελευθέρωση, εντάχθηκε στον νεοσυγκροτηθέντα Εθνικό Στρατό και μετά από
φοίτηση σε στρατιωτική σχολή, συμμετείχε στις επιχειρήσεις 1946-1949.
Το 1964 στην Κύπρο, συγκρότησε την 31 Μοίρα Καταδρομών και
την οδήγησε στις επιχειρήσεις Τηλλυρίας κατά των Τουρκοκυπρίων. Τον Απρίλιο του
1967, διαφώνησε με την ανάμειξη του στρατεύματος στην πολιτική και αποτάχθηκε.
Φυλακίστηκε, εξορίστηκε για 4 έτη, απέδρασε και κατέφυγε στην Κύπρο.
Μετά τον
θάνατο του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα - Διγενή, τον Φεβρουάριο του 1974 ανέλαβε
την αρχηγία της ΕΟΚΑ Β’. Αντέδρασε στην καθοδήγηση της ΕΟΚΑ Β’ από το χουντικό
καθεστώς των Αθηνών, περιθωριοποιήθηκε και διέφυγε στην Ελλάδα, όπου συνελήφθη
και τέθηκε σε περιορισμό.
Το 1975 προήχθη σε ταξίαρχο και ανέλαβε διοικητής της 79
Στρατιωτικής Διοικήσεως (Σάμος). Αντιμετώπισε την προκλητική τακτική τουρκικής
ακταιωρού που προσέγγισε το λιμάνι της νήσου, με προειδοποιητικό κανονιοβολισμό
από ελληνική κανονιοφόρο.
Το 1978, τοποθετήθηκε υποδιευθυντής της Διευθύνσεως Ειδικών
Δυνάμεων και το 1979 διοικητής της ΙΙΙ Μεραρχίας Ειδικών Δυνάμεων.
Αποστρατεύθηκε το 1981, προαχθείς σε αντιστράτηγο.
Ο Αντιστράτηγος Γεώργιος Καρούσος, έλαβε μέρος σε 97 μάχες.
Προήχθη δύο φορές επ’ ανδραγαθία. Τιμήθηκε με 4 Χρυσά Αριστεία Ανδρείας, τον
Πολεμικό Σταυρό Β’ Τάξεως, 3 Πολεμικούς Σταυρούς Γ’ Τάξεως, 6 Μετάλλια
Εξαιρέτων Πράξεων, το Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας, το Μετάλλιο Εθνικής
Αντιστάσεως, το παράσημο του Χρυσού Σταυρού του Φοίνικος, του Χρυσού Σταυρού
Γεωργίου και του Αργυρού Σταυρού μετά Ξιφών. Απεβίωσε στις 23 Φεβρουαρίου 2005"
για να διαβάσετε την συνέντευξη στον σύνδεσμο εδώ ...
Μετάφραση από τα γερμανικά: αυτόνομη συντρόφισσα την
οποία και ευχαριστούμε για τον χρόνο
Με drones, ολική αποκοπή παροχής νερού και βαριές
θερμοβαρικές βόμβες λύγισε το «Ατσάλι του Αζόφσταλ». Σε στιγμές ειλικρίνειας ο Alexander Khodakovsky, ιδρυτής του Τάγματος Vostok
(αποσχιστές του Ντονέτσκ) παραδέχεται on camera σε συνέντευξη τον ηρωισμό και
το φρόνημα των μαχητών του Azov.
"Όταν
τους αποκόψαμε όλες τις "ζωτικές" αρτηρίες, η αντίσταση των μαχητών
του Αζόφ έγινε ακόμα ισχυρότερη, ακόμα πιο λυσσαλέα, πραγματοποιούσαν συνεχώς
εξόδους και αντεπιθέσεις".
Το τάγμα Βοστόκ είχε εμπλακεί σε μάχες ήδη από
το 2014 και το 2015. Συμμετείχε στην μάχη της Μαριούπολης και στην πολιορκία
του Αζόφσταλ. Σε ένα εμφανώς στημένο επικοινωνιακό περιβάλλον, πίσω από ένα
γραφείο της δεκαετίας του '60, όχι με φόντο κάποιο άρμα και σε ήρεμο τόνο
περιγράφει πως περικυκλώθηκε το Αζόφσταλ και αναλύει τις τακτικές που εφάρμοσε
η πλευρά του εισβολέα.
Θεωρεί πως οι μαχητές του Αζόφ δεν είχαν υπολογίσει πως
θα ήταν δυνατόν να ωθηθούν έξω από τις κατοικημένες γειτονιές της Μαριούπολης
και να οχυρωθούν - περιχαρακωμένοι - στο Αζόφσταλ. Η κρίσιμη στιγμή ήταν όταν
οι επιτιθέμενοι τους απέκοψαν την παροχή νερού Οι μαχητές είχαν σκάψει σήραγγες
που οδηγούσαν στο ποτάμι, από όπου προμηθεύονταν νερό. Οι κατακτητές
χρησιμοποίησαν drones για να ιχνηλατήσουν τις διαδρομές των σηράγγων και να
αρχίσουν να μπλοκάρουν και να ναρκοθετούν τις εξόδους.
"Μεγάλες σήραγγες
σαν αρτηρίες διέτρεχαν κατά μήκος και κατά πλάτος το καταφύγιο κάτω από το
εργοστάσιο. Σε αυτές τις σήραγγες οι Ουκρανοί πολεμιστές μπορούσαν να κινούνται
σχετικά άνετα. Στις μεγαλύτερες σήραγγες μπορούσαν ακόμα να κινούνται και
μεγάλα στρατιωτικά οχήματα".
Οι επιτιθέμενοι κατόρθωσαν να εντοπίσουν τις
εισόδους προς τις σήραγγες τις οποίες και ναρκοθέτησαν ή στόχευαν νυχθημερόν με
βολές ακριβείας ελεύθερων σκοπευτών. Ρωσικά μαχητικά πραγματοποιούσαν συνεχώς
επιθέσεις πάνω από το εργοστάσιο ρίπτοντας βαριές θερμοβαρικές βόμβες, το
ωστικό κύμα των οποίων συνέθλιβε σε μεγάλο βάθος και τις σήραγγες και τις
προσβάσεις προς αυτές, καταστρέφοντας τις ολοσχερώς. Όταν τους απέκοψαν όλες
τις "ζωτικές" αρτηρίες, η αντίσταση των μαχητών του Αζόφ έγινε ακόμα
ισχυρότερη, ακόμα πιο λυσσαλέα.
"Μάλιστα προέβαιναν συνεχώς σε
αντεπιθέσεις" "Δεν σταμάτησαν ούτε τότε να αντεπιτίθενται. Στην
πραγματικότητα βρίσκονταν σε απόγνωση. Η γραμμή του μετώπου στην Μαριούπολη
απείχε πολύ, η έξοδος και η διαφυγή προς τις γραμμές τους ήταν αδύνατη, χωρίς
προοπτική. Οι αντεπιθέσεις χρησίμευαν ωστόσο για να κερδίσουν χρόνο και
ορίζοντα σε επίπεδο τακτικής".
Στη συνέχεια περιγράφει την τακτική του
τάγματος που διοικεί.
"Έτσι αναγκάσθηκαν να εμφανίζονται για αντεπιθέσεις.
Τότε χρησιμοποιήσαμε τα drones. Το ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να παρατηρεί τα
πάντα, αλλά τα drones με τις 28 "κόρες" μπορούν. Οι άνδρες του
τάγματος κάθονταν συνεχώς μπροστά από τα μόνιτορ και εντόπιζαν κάθε στίγμα και
ανέλυσαν κάθε εικονοστοιχείο".
Το τέλος.
"Στις αίθουσες του θρυλικού Μεταλλουργείου που
άλλοτε έσφυζαν από ζωή και φωτίζονταν από τις αναλαμπές του πυρακτωμένου
μετάλλου, έγιναν οι τελευταίες μάχες. Όμως οι χώροι όπου έζησαν οι πολιορκημένοι
τους τρεις μήνες που κράτησε η πολιορκία, δεν ήταν κατάλληλη για άμυνα. Αυτό
οφειλόταν στο δάπεδο από σκυρόδεμα, στο οποίο δεν μπορούσαν να σκάψουν χαρακώματα
ή να δημιουργήσουν οχυρώματα πυρός. Έτσι, για να ρίψουν μια χειροβομβίδα ή έναν
όλμο έπρεπε να βγαίνουν στην επιφάνεια, όπου τους εντόπιζαν τα drones."
"Η έξοδος τους ήταν αναπόφευκτη. Εξαντλημένοι και ακρωτηριασμένοι, έπρεπε
να βγουν. Ωστόσο καλύτερα έτσι παρά αργός θάνατος και σήψη μέσα στο εργοστάσιο,
χωρίς ταφή, βορά σε όρνεα και σκυλιά".
Στη συνέχεια της συνέντευξης ο
Chodakowski ισχυρίζεται ότι οι αιχμάλωτοι κρατούνται σε καλές συνθήκες,
επαναλαμβάνοντας το κουραστικό μοτίβο του Κρεμλίνου για "ναζί".
Δεν
αναφέρει πως οι Ουκρανοί μαχητές προδόθηκαν και πως οι αποσχιστές εξουσιαστές
του Ντονέτσκ τους αφαίρεσαν το στάτους του στρατιώτη και του αιχμαλώτου πολέμου
και θα τους δικάσουν σε στημένη δίκη ως "τρομοκράτες".
Η συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και ομογενών,στην ανάφλεξη που έλαβε μέρος τα τελευταία χρόνια στην περιοχή της Ουκρανίας δεν είναι ένα μυστικό. Τα ελληνικά όπλα από την εποχή της πρόχειρης επέμβασης του Βενιζέλου όπου ο στρατός μας βρέθηκε να πολεμά τους Μπολσεβίκους και το πλήρωσε ακριβά το 1922 με την αρωγή του Λένιν στους οπαδούς του Κεμάλ, μέχρι την συμμετοχή συμπατριωτών μας και με τις δυο πλευρές - είτε των εθνικιστών είτε των αποσχιστών - από το 2014 και μετά, δίνουν το παρών στις γεωπολιτικές εξελίξεις.
Οι δομές των Ουκρανών από την μουσική μέχρι την τέχνη και την προπαγάνδα της γεωπολιτικής, καθώς και οι κινηματικές δράσεις που είναι το μοναδικό παράδειγμα των τελευταίων χρόνων όπου κατάφεραν κάποιοι «εξεγερμένοι» να διαλύσουν πολυάριθμες δυνάμεις καταστολής σε ελάχιστο χρονικό διάστημα όπως ήταν φυσικό δεν πέρασαν απαρατήρητες από τις υγιείς δυνάμεις του χώρου.
Για την συντακτική μας ομάδα χωρίς να διεκδικούμε την μια και μοναδική αλήθεια που δεν υπάρχει, προσπαθώντας να αποκρυσταλλώσουμε τις τρέχουσες εξελίξεις πέρα από τα ψέματα και τις φήμες που διαδίδουν γνωστά πρόσωπα, θεωρούμε ότι όπως κάποιοι ευλογούσαν τις ναπάλμ των ΗΠΑ το ’49, έτσι σήμερα κάποιοι άλλοι πάλι στο όνομα του έθνους και του Ιησού … δηλαδή στην πραγματικότητα των δικών τους συμφερόντων σχεδίων και λογαριασμών ευλογούν τις βόμβες φωσφόρου και τα θερμοβαρικά βλήματα του Πούτιν αναμένοντας παράλληλα το «χιλιάρμενο» ... της «Ελεύθερης Ώρας»και των λοιπών αντιφασιστικών δυνάμεων που επεκτείνονται από την νέο - χρυσαυγίτικη άκρα δεξιά μέχρι την λαφαζανική άκρα αριστερά.
Ξεχνούν κάποιοι ότι οι «ορθόδοξοι αδερφοί» παρά τα ευχολόγια ιερών μονών και κομματαρχών, ενίσχυσαν το Νατοϊκό μπλοκ επί σειρά ετών σε διάφορα πεδία σύγκρουσης ή τήρησαν πλήρη σιωπή σε εισβολές σε ανεξάρτητα κράτη στο παρελθόν. Και πώς να μην «ξεχάσουν» άλλωστε όταν πλέον η Ελληνική Μαριούπολη είναι ερείπια μια ακόμη ελληνική εστίαπου καταστράφηκε - όχι τυχαία όπως περιγράφει σε σχόλιο του εδώ ο Γιώργος Δημητρούλιας - με την αρωγή της νέας Ρωσίας του Πούτιν και φίλου του Ισραήλ, που στο όνομα του κέρδους στέλνει Σλάβους να πολεμήσουν Σλάβους, καταστέλλει κάθε εσωτερική φωνή διαμαρτυρίας και επιβάλλει σκληρή κατοχή στην πολύπαθη χώρα των Κοζάκων θυμίζοντας τις τακτικές άλλων εποχών, με τελευταίο δείγμα του νομικού πολιτισμού του Κρεμλίνου τα σιδερένια κλουβιά στην αίθουσα της φιλαρμονικής ορχήστρας της Μαριούπολης για τους αιχμαλώτους των μαχών και την δημόσια αναφορά σε κρεμάλες.
Στις διαβόητες δικαστικές φυλακές του Λεφόρτοβο στο
κέντρο της Μόσχας, κρατούνται ηγετικά στελέχη του Azov, Υπερασπιστές του Azovstal (αναμένοντας προσαγωγή σε δίκη). Είναι φυλακές με πολύ «βαριά»
ιστορία ανακρίσεων και εκτελέσεων πολιτικών αντιπάλων. Κτίσθηκαν επί Μεγάλου
Πέτρου, ήταν άντρο στη συνέχεια της NKVD και της KGB.
Τελούν υπό την δικαιοδοσία του ρωσικού υπουργείου δικαιοσύνης και της FSB. Εκεί
κρατείτο και ο γνωστός αντικαθεστωτικός Σολσενίτζυν. "Fedosyuk said. “We know that Lefortovo is a
remand prison that falls under the purview of the FSB. A prison where
[Alexander] Solzhenitsyn was kept. It’s certainly not a nice place.”
Μέσα στον κουρνιαχτό της μάχης οι σελίδες δόξας των εθελοντών εθνικιστών - που πολλοί είναι και ρωσικής καταγωγής - όπως στο εργοστάσιο μεταλλουργίας Azovstal, διακρίνονται όπως τα φωτεινά άστρα στην παγερή νύχτα, οι καπνοί της ένοπλης αντίστασης των εργατών μετάλλου που η χαλύβδινη θέληση τους άλλαξε τον ρου των μαχών έστειλαν το μήνυμα ως άλλες φρυκτωρίες, ότι αυτός ο λαός που λοιδορήθηκε, υπέφερε από την πείνα, εξορίστηκε και έπεσε σε μια σειρά πολέμων για τις επιταγές των κομματικών επιτροπών του κόμματος παρά τα λάθη και τις θρησκευτικές διαφορές, τις ταξικές ανισότητες και τις εσωτερικές διεργασίες έμεινε ΑΚΛΟΝΗΤΟΣ απέναντι στην υπέρτερη δύναμη ενός πάνοπλου εισβολέα που επιλέγει σήμερα οι 7 στους 10 στόχους να είναι πολιτικοί και όχι στρατιωτικοί ώστε να συντρίψει το ηθικό ενός λαού ηρωικού που εδώ και δεκάδες χρόνια πολεμάει για την λευτεριά. Να σημειωθεί ότι στα ερείπια του εργοστασίου στο οποίο ουδέποτε βρέθηκαν τζιχαντιστές και γκρίζοι λύκοι ή εργαστήρια βιοχημικού πολέμου, οργανώθηκε από τις κατοχικές αρχές συναυλία ροκ στην οποία οι ντόπιοι αρνήθηκαν να παρευρεθούν.
Ενός λαού που δεν μισεί τον Ρωσικό λαό - σε αντίθεση με το ποσοστό 70% των οπαδών του Πούτιν που ζητάει την γενοκτονία των Ουκρανών θυμίζοντας το ταλμουδικό μίσος και τον μεσσιανισμό … - αλλά και δεν επιθυμεί παράλληλα σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις την εξαθλίωση του λαού λόγω του καπιταλισμού και την παράδοση στις δυνάμεις της σάπιας δύσης και της κατανάλωσης.
Στην μνήμητων πεσόντων συναγωνιστών που δολοφονήθηκαν οφείλουμε ως Αυτόνομοι και Ανένταχτοι να προάγουμε την αλήθειακαι την αλληλεγγύη, να αρνηθούμε να υποκύψουμεστα ψεύδη της ντόπιας ακροδεξιάς που μπροστά στις κάλπες παθαίνει αμνησία, και γλύφει εδώ και πολλά χρόνια τα κόκκαλα από τα εδέσματα των πρεσβειών και τις κατουρημένες ποδιές των επικοινωνιακών βαλβίδων ασφαλείας του συστήματος.
«Σιδηρά Νεολαία»: αποκλειστική συνέντευξη με τον
Κωνσταντίνο Θ. Παπαδογιάννη
Γεννημένος στις αρχές της δεκαετίας του 2000 στην πόλη της
Λαμίας. Πολιτικός Στρατιώτης με έντονη πολιτική και κοινωνική δράση αλλά και σημαντική
εργασιακή εμπειρία.
Υπέρμαχος της «φαιάς» αισθητικής και της μουσικής παράδοσης αλλά και έμπρακτος υποστηρικτής της αγροτικής
ζωής. Λάτρης των πολεμικών τεχνών με σημαντικές διακρίσεις σε πολλούς αγώνες.
Αρθρογράφος σε
πατριωτικές και εθνικιστικές ιστοσελίδες και πρώην μέλος της νεολαίας του κόμματος του Ηλία Κασιδιάρη.
Δραστηριοποιείται
στις τάξεις των Ανένταχτων/Αυτόνομων συναγωνιστών μέσα από την ομάδα «LamiaCasualCrew», μια συλλογική προσπάθεια τοπικού χαρακτήρα με κύριο εκπρόσωπο τον Κωνσταντίνο Μποβιάτσο, το προσωπικό ιστολόγιο του οποίου μπορείτε να δείτε εδώ ...
Η παρουσίαση του βιβλίου του«Για
το Έθνος και την Ιδέα» - σύνδεσμος εδώ - προκάλεσε έντονο ενδιαφέρον και αρκετά σχόλια στις τάξεις της εθνικιστικής
νεολαίας, όπως και η ηχογράφηση ενός ολιγόλεπτου podcast- σύνδεσμος εδώ - για
το κανάλι της συντακτικής μας ομάδας «Μαύρες Φλόγες» το οποίο και έχει πλέον την πρώτη θέση στα στατιστικά δεδομένα.
Τον ευχαριστούμε για τον χρόνο και την τιμή.
Διάθεση από τις εκδόσεις «Πελασγός» - Απρίλιος 2022 - σελίδες 96
Θα το βρείτε και στο βιβλιοπωλείο «Πολιτεία»
Συλλογή κειμένων πάνω στον Εθνικό Κοινωνισμό
Πότε εντάχθηκες στις τάξεις του λεγόμενου «χώρου» και
τι ήταν αυτό που σε έκανε να νιώσεις την ουσία της έννοιας του Εθνοκοινωνισμού;
Βρίσκομαι ενεργά στον «χώρο» από το Γυμνάσιο και
συγκεκριμένα από το 2017. Τα ερεθίσματα ήταν πολλά και η δραστηριοποίηση -
διαφοροποίηση ήταν το λιγότερο αναγκαία και ένα κάλεσμα εσωτερικό. Το Έθνος ήταν
πάντα στο κέντρο της σκέψεως μου, ο κοινωνισμός και η αλληλεγγύη που φέρνει
μαζί του ήρθε μεταγενέστερα, όταν για διάφορα ζητήματα ιδεολογικού περιεχομένου
κλήθηκα να βρω τις σωστές απαντήσεις στις δικές μου εσωτερικές ερωτήσεις.
Το άρθρο σχετικά με το βιβλίο σου που δημοσιεύτηκε στον
«Μαύρο Κρίνο» προκάλεσε καταιγισμό επισκέψεων στο ιστολόγιο μας, αλλά και σχολίων/αντιδράσεων. Ποιος ήταν ο σκοπός
αυτής της κίνησης;
Εδώ και αρκετά χρόνια μελετώ με πολλή προσοχή τα
κείμενα που αναρτώνται από την συντακτική ομάδα και θέλησα να γίνω μέρος
αυτής. Να βάλω ένα λιθαράκι στην διάδοση των θέσεων της Ελληνικής «Τρίτης Θέσης»,
στην πιο ριζοσπαστική τάση του «χώρου» εν Ελλάδι. Οι αντιδράσεις και τα σχόλια
από όπου και αν προέρχονται είναι καλοπροαίρετα, διότι αν κάτι εκφράζει την «Εθνική
Αυτονομία» είναι η έλλειψη της αυστηρής λογοκρισίας. Συνεπώς χαίρομαι για αυτό!
Γιατί αποχώρησες από το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη; Τελικά
ένα ακόμη προσωπολατρικό μόρφωμα - με όνομα δανεικό από την ΕΠΕΝ … - ή μια αγνή
προσπάθεια «απογοητευμένων» εθνικιστών και ακροδεξιών που τον θεωρούν τον νο2 - της παλιάς γνωστής σε όλους κομματικής αυλής - ως «ηγέτη» και «σωτήρα»;
Αποχώρησα για ιδεολογικούς και ηθικούς λόγους. Δεν
συμβαδίζει το όραμα μου με εκείνο της πλειονότητας των στελεχών του εν λόγω κόμματος.
Δυστυχώς ή ευτυχώς η απάντηση στο δεύτερο μέρος της ερωτήσεως, βρίσκεται στην
ίδια την ερώτηση. Προσωπολατρία, ίδια συνταγή, ίδια συνθηματολογία, στείρα
επιχειρηματολογία πολλά χειροκροτήματα και τύποι που υπηρέτησαν με πάθος το καθεστώς για χρόνια, και προπαντός οι εκλογές σε πρώτη μοίρα και τίποτε άλλο μετά
από αυτό ...
Το βιβλίο σου έχει αξιόλογες πωλήσεις με κύριο αποδεκτή
την νεολαία. Ποια τα μηνύματα που λαμβάνεις μέχρι στιγμής;
Τα περισσότερα είναι θετικά και μόνο χαρά μου δίνει η
θέληση πολλών νέων, ανθρώπων της δικής μου γενιάς που αποφασίζουν να γνωρίσουν
μέσω των γραπτών μου την Ιδέα μας. Τολμώ να πω ότι ήδη μέσα από αυτό το μικρό
βιβλίο, ίσως έχουμε βρει κάποιους μελλοντικούς Πολιτικούς Στρατιώτες!
Δραστηριοποιείσαι πλέον στο «LamiaCasualCrew» (LCC) υπό την αρωγή του Κωνσταντίνου Μποβιάτσου
και άλλων συναγωνιστών. Πώς βλέπεις την κίνηση αυτή;
Η ομάδα που έχουμε είναι κάτι σαν το «σπίτι» μας.
Συναγωνιστές με αρχές και ιδανικά που την πλαισιώνουν, έχουν όρεξη για
μαχητικότητα στον δρόμο την κοινωνία αλλά και στο γήπεδο. Ο Κωνσταντίνος
Μποβιάτσος που είναι τιμή μου να τον έχω γνωρίσει πρώτα ως άνθρωπο και μετά ως πραγματικό
διανοητή και ακτιβιστή, είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να δώσει τις σωστές κατευθύνσεις για
τους νέους «αποστάτες» που μισούν θανάσιμα οι «προτεστάντες» των διαφόρων ακροδεξιών κομμάτων.
Λόγω της ηλικίας σου έχεις άμεση επαφή με νεολαίους. Τι
προτείνεις ως πυξίδα στην ζωή τους και στην πολιτική τους δράση;
Προτείνω αυτό που προσπαθώ να εφαρμόσω και εγώ ο ίδιος.
Μια πολύπλευρη «εξέγερση» (διαβάστε βιβλία) και όχι μία απλή φωνασκία, σε όλα τα μέτωπα και από
όπου μπορεί ο καθένας με το προτέρημα της φλόγας της νεότητος. Εμείς
καθορίζουμε το μέλλον μας, μέσω των βιβλίων, των συναυλιών, του πολιτισμού, του
αθλητισμού, της κουλτούρας και της πολιτισμικής μας ταυτότητας.
Ποιες οι κορυφαίες πολιτικές μορφές για εσένα από τον
ελληνικό/ευρωπαϊκό εθνικισμό και εθνικοσοσιαλισμό/φασισμό;
Είναι αρκετές οι μορφές, σίγουρα θα ξεχωρίσω κάποιους για μην
κουράσω τους συναγωνιστές, τον Αριστείδη Ανδρόνικο, την Σίτσα Καραϊσκάκη, τον Ίωνα Δραγούμη και τον
Ανδρέα Δενδρινό από τους Έλληνες. Και από την Ευρώπη σίγουρα τους Pier drieu la Rochelle, Martin Heideger, Knut Hamsun, Ferdinand Celine, Robert Brasillach. Είναι πολλοί
περισσότεροι όμως …
Προσφάτως το ρυπαρό Indymedia ασχολήθηκε με το πρόσωπο
σου. Ένα ακόμη δείγμα ότι ενοχλήθηκαν οι antifaκαι
οι δημοκράτες της Λαμίας. Τελικά όπως είπε και ο Mussolini«πολλοί
εχθροί μεγάλη τιμή»;
Διαφήμιση έκαναν στα λεγόμενα και τα γραφόμενα μου οι «κύριοι»
(;) και τους ευχαριστώ. Για την ενόχληση τους προτείνω να ακούσουν σε επανάληψη
την κυρία Μποφίλιου, να αποφασίσουν αν είναι woke σε όλα … και
να «τσακίσουν τους φασίστες» σε κάθε γειτονιά (γέλια). Τιμή θα ήταν αν
υπήρχε μία ξεκάθαρη ιδεολογική αντίκρουση εκ μέρους τους, που δεν υπήρξε ποτέ ... Όπως
λέει και το ρητό «όποιος δεν έχει εχθρούς κάτι κάνει λάθος». Ας μην ξεχνάνε λοιπόν, ότι
υπάρχουμε ακόμη παρά τις διώξεις και τους νεκρούς μας!
Τα τελευταία χρόνια λόγω του «Μακεδονικού» και της
καθημερινής επιβίωσης πολλοί νεολαίοι στρέφονται στην αναζήτηση απαντήσεων, μέσα
από την ιδεολογία την λεγόμενη «φασιστική». Τελικά ακόμη υπάρχει η φλόγα ή όλα τα έχει
σαρώσει ο δημοκρατικός άνεμος της κατανάλωσης και της ευημερίας;
Είδα την περίοδο 2017 - 2019 άτομα που δεν περίμενα
ποτέ να δω δίπλα μου, σε πορείες και συλλαλητήρια για την Μακεδονία. Κάποιοι εξαφανίστηκαν,
όσοι έμειναν όμως, ακόμα δεν ξέχασαν την προδοσία και βρίσκονται στις επάλξεις
και αναμένουν το κάλεσμα του πεπρωμένου.
Έννοιες όπως κράτος, κυβέρνηση, στρατός και θητεία τι
νόημα έχουν για σένα;
Το κράτος και η κυβέρνηση έχουν νόημα για μένα όταν
πρέπει να ονομάσω σε κάποιον δύο από τα μεγαλύτερα πλοκάμια του εχθρού. Ο
στρατός είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο όσον αφορά την ηγεσία του που είναι ξεκάθαρα
προδοτική και υπάκουη στις εντολές των πολιτικών, αλλά η ουσιαστική ένοπλη θητεία
είναι κάτι εντελώς αντίθετο. Προσωπικά, αναμένω με ανυπομονησία ώστε να «υπηρετήσω»
τον λαό μου που διαφέρει από τον «λαουτζίκο». Το τονίζω ξανά, όχι τον διεφθαρμένο
αξιωματικό, αλλά την Σημαία και τον συμβολισμό της που βαφτίστηκε στο αίμα των ηρώων των πολέμων!
Ποια η σχέση σου με την Ορθοδοξία; Πώς βλέπεις την
ηγεσία της ;
Είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος και μάλιστα πολύ πιστός, αλλά
θλίβομαι βαθύτατα όταν βλέπω τον έναν μετά τον άλλον ιεράρχη, που κατέχει μεγάλο
αξίωμα να παραμερίζει τον Χριστό και την Ελλάδα ή να επισκέπτεται τον πρέσβη των
ΗΠΑ και να συνομιλεί με τους εθνομηδενιστές ταλμουδιστές. Να αποσιωπά στα κοινωνικά ζητήματα στα
οποία επιβάλλεται να επέμβει, φτώχεια, μνημόνια, έξαρση διαστροφών αλλά και στα
εθνικά θέματα όπως το Αιγαίο και η Μακεδονία. Σκέτη απογοήτευση και το
φραγγέλιο χρήζει άμεσης χρήσης εντός των ναών ...
Το Ουκρανικό ζήτημα και η εισβολή της Μόσχας δείχνει να
«διχάζει» ένα μέρος του «χώρου». Ποια η άποψη σου για τον Βλαδίμηρο Πούτιν, το
ΝΑΤΟ και την ΕΕ;
Διχάζει όσους δεν είναι πραγματικοί Εθνικιστές και
ριζοσπάστες! Πούτιν: Μία φορά Καγκεμπίτης πάντα πράκτορας, το«ξανθό γένος» πήγε περίπατο … μαζί με τους μισθοφόρους
Τσετσένους στην ερειπωμένη Μαριούπολη. Ορθοδοξία και μισθοφόροι του Καντίροφ δεν πάνε μαζί. Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι εκτελεστικά όργανα της «νέας τάξης πραγμάτων» και
έπρεπε η χώρα μας να έχει βγει από τις ζώνες επιρροής τους εδώ και δεκαετίες.
Τελικά η Αυτονομία όπως διαμορφώθηκε στην χώρα μας,
είναι η φυσική πορεία μετά την φυγή από ένα ακροδεξιό προσωπολατρικό κόμμα ή
μια λύση ανάγκης ίσως και με ... αδιέξοδο κυρίως λόγω των συνθηκών;
Ξεκάθαρα ναι, όποιος θέλει να αγωνιστεί πρέπει να
πετάξει από πάνω του τον βραχίονα των «πατριωτικών» κομμάτων που τον
εφησυχάζουν κάθε τέσσερα χρόνια, εμπαίζοντας τον με το εθνικό του συναίσθημα. Η
αυτόνομη αντίσταση και πολιτική πρακτική είναι η μόνη πραγματική διέξοδος ευτυχώς το κατάλαβα νωρίς!
Άτομα της ηλικίας σου προάγουν το τραπ. Ποια η σκέψη
σου για αυτή την μουσική παρωδία;
Προερχόμενος από πατέρα μουσικό και έχοντας τελειώσει
το Μουσικό Σχολείο, δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να χαρακτηρίσω αυτή την μόδα ως «μουσική».
Είναι απλά μία τάση δημιουργημένη από το σύστημα, για την προώθηση ενός καθαρά
υλιστικού, εκφυλιστικού και βαθιά αντιαισθητικού τρόπου ζωής στην γενιά μου και
όχι μόνο.
Ποια τα σχέδια σου για το μέλλον; Τελικά υπάρχει λόγος
να σε δούμε σε άλλο κόμμα … ή ο κοινοβουλευτικός εμετός αρκεί την πρώτη φορά;
Το μέλλον το ορίζω μέρα με την μέρα για τον εαυτό μου
και δεκαετία με δεκαετία για τους ομόαιμους μου. Θα δείξει αν θα υλοποιηθούν τα
σχέδια μου. Αν με δείτε δεν θα είναι για καλό ... (γέλια).
Ένα Ιταλικό μεταπολεμικό σλόγκαν γράφει «Θάλασσα - Ήλιος - Φασισμός».
Τελικά έχει διακοπές φέτος ή όχι;
Τα δύο τελευταία τα έχουμε, τα υπόλοιπα τα παραμέρισα
για να βιοποριστώ και να βοηθήσω την οικογένεια μου όσο μπορώ, αφού δεν
σιτίζομαι από τις ξένες πρεσβείες ή την Κατεχάκη όπως άλλοι ούτε έχω φυσικά χορηγούς. Η
καλοπέραση μπορεί να περιμένει, η επιβίωση όμως εν καιρώ δημοκρατίας και
καπιταλισμού όχι ...
Κάποιοι στην ηλικία σου οι γιοι της Ευρώπης, πολέμησαν
στις γέφυρες του Ρήνου, άφησαν την ζωή τους στα δάση της Βαλτικής, υπέστησαν τα
πάνδεινα στα βουνά της Αλγερίας ή θάφτηκαν ζωντανοί στα ορύγματα του
στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ. Τι σημαίνει Ευρώπη για εσένα τελικά και ποιος ο κύριος
εχθρός;
Η Ευρώπη είναι η οικογένεια με τα πολλά όμορφα παιδιά,
και εμείς θέλουμε να μεγαλώσουμε αυτή την οικογένεια ομοιομορφίας, παράδοσης,
τιμής και πολιτισμού. Για τους νεκρούς και τους αγέννητους της Φυλής και του
Ευρωπαϊκού Αίματος!
Είμαστε σε φυλετικό, εθνικό και πολιτικό επίπεδο στο
πάρα πέντε ή … στο και πέντε;
Η ώρα έφτασε όποια και να είναι είτε το θέλουμε είτε
όχι. Το προσωπικό συμφέρον επιβάλλεται να πεθάνει στον βωμό της επιβίωσης του
Έθνους, της Φυλής και της Ευρωπαϊκής μας Ταυτότητας και Ιστορίας. Οτιδήποτε μας
συνέδεσε και μας έφτασε στο σημερινό επίπεδο που κάποτε ήμασταν πλέον πεθαίνει
κάθε μέρα, και δυστυχώς απειλεί και εμάς τους επαίσχυντους απογόνους πανάξιων
προγόνων με τον θάνατο. Όχι μόνο τον βαθιά ψυχικό, αλλά και τον βιολογικό μας
πλέον.
Νιώθεις ότι ζεις ανάμεσα στα ερείπια ... όπως είπε και ο Ιούλιος Έβολα;
Γίναμε συλλογικά ως έθνος αριθμοί χωρίς όραμα, ηθικούς φραγμούς και όρεξη
για δημιουργία τάσεων, θέσεων και λύσεων. Χωρίς να πέσει ούτε μία τουφεκιά ως
έθνος μιλάω πάντα, σηκώσαμε ψηλά τα χέρια και όχι για να αποδώσουμε τιμή στους νεκρούς ήρωες
της Λευκής Φυλής, αλλά για να παραδοθούμε αμαχητί στους παγκόσμιους εξουσιαστές
της αστικής δημοκρατίας και των στοών.
Βλέπεις να πραγματοποιείται τελικά η αντικατάσταση πληθυσμού;
Καθημερινά, πλέον σε κάθε γειτονιά, όχι μονάχα στην
Αθήνα ή το Παρίσι και το Βερολίνο, αλλά παντού σε όλη την Ελλάδα και την Ευρώπη
βλέπουμε τον βιασμό της κουλτούρας και της αισθητικής με τον πιο χυδαίο τρόπο.
Κάθε είδους περίεργα πλάσματα έχουν εισβάλλει με την δική μας ανοχή στο σπίτι
μας, στην ζωή μας και απειλούν την ύπαρξη και την ζωτικότητα μας. Εύλογα θα πει
κάποιος μα γιατί ενώ σε «κανέναν» δεν αρέσει αυτό το κατάντημα γιατί δεν
βλέπουμε μεγάλες αντιδράσεις αν και κάποιοι πρόσφατα έδειξαν τον δρόμο …
Καπιταλισμός, ποια η άποψη σου;
Πάνω από την όποια αξία και δόμηση του κόσμου που
μεγαλώσαμε που πλέον κινδυνεύει με αφανισμό, είναι το χρήμα και η οικονομική
ανάπτυξη της πλουτοκρατικής ελίτ. Καθένας από εμάς έγινε ένα πλάσμα
καταναλωτικό και γίναμε ένα υπόλειμμα, που μόλις θα βρεθεί το επόμενο, θα μας
ξεβράσει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που μας συντηρεί με το κλέψιμο της
Γης μας. Η διαγραφή μας είναι δεδομένη από τον χάρτη, λόγω της επιβολής της
ασχήμιας και της αηδίας στις ζωές μας. Ιδέες άχρηστες και ανεφάρμοστες,
ακατάλληλες, σκοπίμως αναφερόμενες για συμφεροντολογικούς λόγους από άθλιους
υπηρέτες της τρίτης ελληνικής δημοκρατίας.
Εμείς οι «καταραμένοι» γιατί συνεχίζουμε να
υπερασπιζόμαστε ιδανικά και αξίες;
Όσοι λέμε ότι μείναμε, όσο απογοητευμένοι και να είμαστε
έχουμε την κυριαρχία του πεπρωμένου με το μέρος μας. Σε δέκα, είκοσι ίσως και
πολλά περισσότερα χρόνια από τώρα, όταν ίσως η νέα γενιά που ανήκω θα βρίσκεται
στα βαθιά γεράματα ή δεν θα βρίσκεται καν εν ζωή, η θλιβερή αυτή κατάσταση θα
αλλάξει και η αλλαγή δεν θα έρθει από άλλους, αλλά από εμάς. Είναι μία πρόκληση
με τον εαυτό και την ιστορία μας, που δεν γίνεται να μην απαντήσουμε αν θέλουμε
να παραμείνουμε στιβαροί στις θέσεις και τις προθέσεις μας. Ας γίνει ο καθένας
από εμάς κοινωνός του προβλήματος, ας βάλουμε έναν θεμέλιο λίθο διατήρησης,
ανάδειξης και συνέχισης της πολιτιστικής μας ταυτότητας. Μέχρι αυτός ο
απαιτητικός νοητικός και επικοινωνιακός (προς το παρόν αγώνας), να μην μας βρει
αφανισμένους και κατακρεουργημένους από τις κατάρες του χώματος και των ηρώων.
Τελικά «μην ρωτάς αν θα νικήσουμε, πολέμα!» που λέει και
ο Καζαντζάκης;
Δεν θα τελειώσουμε, είναι υπόσχεση εσωτερική και
μεταφυσική στον Θεό και σε όποιον δεν πρόδωσε αυτόν τον Ιερό Σκοπό, εκπλήρωσης
του προαιώνιου καλέσματος για την επιβίωση της καλαισθησίας. Σύντροφοι, γίνεται
η φλόγα που θα κατακάψει τα ερείπια της δημοκρατίας τους ώστε όταν έρθει το
κάλεσμα, εκείνη την νύχτα να γίνουμε ξανά οι τιμωροί και όχι οι τιμωρημένοι.
Να μην παραλείψουμε ένα τελευταίο μήνυμα σου για τους εχθρούς μας
τα γνωστά όρκς της καθεστωτικής κυριαρχίας που πιστεύουν ότι μας … τέλειωσαν;
Τέλος, θα ήθελα να κλείσω με ένα μήνυμα προς όλους,
εχθρούς και «φίλους». Την ημέρα που θα επανέλθει ο «Μαύρος Ήλιος» λαμπερός όσο
ποτέ θα είναι και η στιγμή του δικού σας τέλους. Η καθεστωτική κυριαρχία και οι
υπηρέτες της θα συντρίβουν, όπως αξίζει σε κάθε προδότη που η δειλία και ο
εγωισμός του γνωρίζουν μόνο την άγονη καταστροφή.
Μπορεί να καούμε αλλά θα
αναγεννηθούμε! Ευχαριστίες στην συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» για την
φιλοξενία. Έσσεται Ήμαρ!
%20(1).jpg)
%20(1).jpg)
.png)
.png)
.png)
-wzor.jpg)
