Ο Λευκός μυστικιστής Βαρόνος Roman von Ungern - Sternberg‎ που τρόμαξε τον στρατό του Λένιν: αντικομφορμιστικό μέσο Zentromag #2, Φεβρουάριος 2021, σελίδες 8-9-10.

 

Όταν οι μπολσεβίκοι που ανακρίνουν τον Βαρόνο ρώτησαν με χλευαστικό τόνο: «Τι διακρίνει την οικογένεια σας στη ρωσική υπηρεσία;» Ο Βαρόνος απάντησε ήρεμα: «Εβδομήντα δύο νεκροί στον πόλεμο».

Συνεχίζοντας τις αναρτήσεις σχετικά με ποιοτικά περιοδικά του «χώρου», δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε σε μια εκδοτική προσπάθεια που τα αντίτυπα της εξαντλούνται σε ελάχιστο χρόνο λόγω της ποιοτικής αρθρογραφίας. 

Έτσι λοιπόν καιρό πριν κάποιοι ταυτιστούν με το σύμβολο «Ζ» των Ρωσικών δυνάμεων εισβολής στην Ουκρανία, το ίδιο γράμμα εμφανίζεται στο εξώφυλλο και στις σελίδες ενός εντύπου με έντονα τα χαρακτηριστικά της «Τρίτης Θέσης» και της αυτόνομης σκέψης. 

Είναι το Zentromag, η ελληνική «νεοφασιστική» έκδοση της «οικογένειας Zentropa». Μια προσπάθεια που ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2020 και έχει ως σκοπό σύμφωνα με τους συντάκτες του ως «την ιδεολογική επικράτηση και όχι τον ιστορικό αναθεωρητισμό». 

Ένα μέσο που προβλήθηκε από την συντακτική μας ομάδα και τους ίδιους τους δημιουργούς του στο instagram. Κυκλοφορεί μέχρι και σήμερα και μπορείτε να το βρείτε σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης: zentropafatria@protonmail.com

Ως μια πρώτη επιλογή το εξαιρετικό άρθρο για τον Βαρόνο Roman von Ungern - Sternberg‎ το οποίο μπορείτε να κατεβάσετε σε .pdf εδώ…

Μια διάλεξη σχετικά με τον «Παράφρονα Βαρόνο» Roman von Ungern - Sternberg‎ που ονομάστηκε από κάποιους «αναρχομοναρχικός» αλλά και «Λευκός Θεός του Πολέμου», έλαβε μέρος στο Κίεβο την 18^η Δεκεμβρίου του 2018. 

Διοργανώθηκε στα πλαίσια του φεστιβάλ ASGARDSREI - συμμετέχουν κάθε χρόνο και Έλληνες συναγωνιστές - και φιλοξενήθηκε στον χώρο του Reconquista Club υπό την επίβλεψη του κινήματος Reconquista, της εθνικοεπαναστατικής λογοτεχνικής λέσχης Plomin και του Militant Zone.

Η προσωπικότητα του πολεμιστή και υπερασπιστή της Κεντρικής Ασίας Roman von Ungern - Sternberg στοίχειωσε τη φαντασία γενεών, έχοντας φτάσει στο απόγειο της δημοτικότητας μεταξύ των οπαδών της «Τρίτης Θέσης».

Υπερβολικά μαχητικός, σκληρός και «ευπαρουσίαστος» για να είναι μια εικόνα των «ευρασιανιστών» με τον ανατολίτικο προσανατολισμό, πολύ «ανατολίτικος» για τους «απλοϊκούς» της δεξιάς, είχε μετατρέψει την Αντιμπολσεβίκικη αντίσταση σε μια μεγαλειώδη εξέγερση ενάντια στον σύγχρονο κόσμο. 

Αυτή η εξέγερση, όντας μια μορφή τέχνης παρόμοια με την καταδικασμένη εξέγερση του Yukio Mishima στο όνομα του Αυτοκράτορα, ήταν ταυτόχρονα ένας από τους χειρότερους εφιάλτες για την «Κόκκινη Μόσχα» στην πράξη.

Ο Hendrik Möbus γνωστός στους κύκλους του Militant Black Metal λόγω των Γερμανών Absurd, αξιόλογος στοχαστής και δημοσιογράφος βρέθηκε στο πλευρό της Olena Semenyaka και του Fróði Midjord και προσπάθησε να δώσει στους συμμετέχοντες, την βιωματική προσέγγιση ενός πολέμαρχου μιας άλλης εποχής.

Χριστιανοί ορθόδοξοι Άραβες παίζουν το Μακεδονία Ξακουστή

 

Η Εθνικιστική Ιδεολογία: πέντε υποθέσεις εργασίας στην ιστορική κοινωνιολογία - Παντελής Ε. Λέκκας

Εκδόσεις Παπαζήση

Νοέμβριος 2011

Σελίδες 252

Παρά τη σημασία του στη διαμόρφωση της σύγχρονης κοινωνίας, ο εθνικισμός εκλαμβάνεται συνήθως ως φαινόμενο αυτονόητο και καθόλου προβληματικό: Τις περισσότερες φορές εκείνο που ενδιαφέρει είναι η συνάρτησή του με συγκεκριμένες μορφές πολιτικής οργάνωσης ή η επίδραση του στην πορεία των διεθνών σχέσεων. 

Ακόμη, κι όταν όμως ο εθνικισμός αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα αυτός καθ' εαυτόν, οι δυσκολίες δεν λείπουν είτε προέρχονται από την ανεπαρκή μεθοδολογία στην ανάλυση των διαφόρων πτυχών του φαινομένου είτε πηγάζουν από θεωρητικές μονομέρειες και εμμονές. 

Πολλά λοιπόν λέγονται αποσπασματικά για τον εθνικισμό ή δεν λέγονται καθόλου - και σε αυτές ακριβώς τις (απόλυτες ή σχετικές) σιωπές απευθύνεται η παρούσα μελέτη. Αντικείμενό της είναι ο ίδιος ο εθνικισμός - ο εθνικισμός ως ιδεολογία. 

Αυτό που πρωτίστως απασχολεί είναι η διαδικασία δια της οποίας η εθνικιστική ιδεολογία παράγεται - δηλαδή οι συνθήκες υπό τις οποίες διαμορφώνονται τα εθνικιστικά ιδεολογήματα, οι λειτουργίες τις οποίες αυτά επιτελούν, οι μορφές τις οποίες προσλαμβάνουν και οι τρόποι με τους οποίους υποβάλλονται σε διαρκή επεξεργασία και αναπροσαρμογή. 

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Στρατηγός Γεώργιος Καρούσος: Η άγνωστη συνέντευξη του υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Β' που συγκρούστηκε με την Στρατιωτική Κυβέρνηση της 21ης Απριλίου 1967

 

Απόσπασμα από την πηγή της συνέντευξης:

Λίγα λόγια για τον Γ. Καρούσο

"Ο Αντιστράτηγος Γεώργιος Καρούσος γεννήθηκε στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας το 1928.

Στην Κατοχή, εντάχθηκε εθελοντής στις Εθνικές Ομάδες του Ν. Ζέρβα κι εκπαιδεύτηκε σε σχολείο αξιωματικών του ΕΔΕΣ. Έλαβε μέρος σε μάχες κατά των κατακτητών και σε αμυντικές επιχειρήσεις κατά του ΕΛΑΣ. 

Μετά την απελευθέρωση, εντάχθηκε στον νεοσυγκροτηθέντα Εθνικό Στρατό και μετά από φοίτηση σε στρατιωτική σχολή, συμμετείχε στις επιχειρήσεις 1946-1949.

Το 1964 στην Κύπρο, συγκρότησε την 31 Μοίρα Καταδρομών και την οδήγησε στις επιχειρήσεις Τηλλυρίας κατά των Τουρκοκυπρίων. Τον Απρίλιο του 1967, διαφώνησε με την ανάμειξη του στρατεύματος στην πολιτική και αποτάχθηκε. Φυλακίστηκε, εξορίστηκε για 4 έτη, απέδρασε και κατέφυγε στην Κύπρο. 

Μετά τον θάνατο του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα - Διγενή, τον Φεβρουάριο του 1974 ανέλαβε την αρχηγία της ΕΟΚΑ Β’. Αντέδρασε στην καθοδήγηση της ΕΟΚΑ Β’ από το χουντικό καθεστώς των Αθηνών, περιθωριοποιήθηκε και διέφυγε στην Ελλάδα, όπου συνελήφθη και τέθηκε σε περιορισμό.

Το 1975 προήχθη σε ταξίαρχο και ανέλαβε διοικητής της 79 Στρατιωτικής Διοικήσεως (Σάμος). Αντιμετώπισε την προκλητική τακτική τουρκικής ακταιωρού που προσέγγισε το λιμάνι της νήσου, με προειδοποιητικό κανονιοβολισμό από ελληνική κανονιοφόρο.

Το 1978, τοποθετήθηκε υποδιευθυντής της Διευθύνσεως Ειδικών Δυνάμεων και το 1979 διοικητής της ΙΙΙ Μεραρχίας Ειδικών Δυνάμεων. Αποστρατεύθηκε το 1981, προαχθείς σε αντιστράτηγο.

Ο Αντιστράτηγος Γεώργιος Καρούσος, έλαβε μέρος σε 97 μάχες. Προήχθη δύο φορές επ’ ανδραγαθία. Τιμήθηκε με 4 Χρυσά Αριστεία Ανδρείας, τον Πολεμικό Σταυρό Β’ Τάξεως, 3 Πολεμικούς Σταυρούς Γ’ Τάξεως, 6 Μετάλλια Εξαιρέτων Πράξεων, το Μετάλλιο Στρατιωτικής Αξίας, το Μετάλλιο Εθνικής Αντιστάσεως, το παράσημο του Χρυσού Σταυρού του Φοίνικος, του Χρυσού Σταυρού Γεωργίου και του Αργυρού Σταυρού μετά Ξιφών. Απεβίωσε στις 23 Φεβρουαρίου 2005"

για να διαβάσετε την συνέντευξη στον σύνδεσμο εδώ ...

Η Μάχη του Azovstal: αποσπάσματα της συνέντευξης του Alexander Khodakovsky, ιδρυτή του Τάγματος Vostok των αποσχιστών της Ουκρανίας (DNR)

Μετάφραση από τα γερμανικά: αυτόνομη συντρόφισσα την οποία και ευχαριστούμε για τον χρόνο

Με drones, ολική αποκοπή παροχής νερού και βαριές θερμοβαρικές βόμβες λύγισε το «Ατσάλι του Αζόφσταλ». Σε στιγμές ειλικρίνειας ο Alexander Khodakovsky, ιδρυτής του Τάγματος Vostok (αποσχιστές του Ντονέτσκ) παραδέχεται on camera σε συνέντευξη τον ηρωισμό και το φρόνημα των μαχητών του Azov. 

"Όταν τους αποκόψαμε όλες τις "ζωτικές" αρτηρίες, η αντίσταση των μαχητών του Αζόφ έγινε ακόμα ισχυρότερη, ακόμα πιο λυσσαλέα, πραγματοποιούσαν συνεχώς εξόδους και αντεπιθέσεις". 

Το τάγμα Βοστόκ είχε εμπλακεί σε μάχες ήδη από το 2014 και το 2015. Συμμετείχε στην μάχη της Μαριούπολης και στην πολιορκία του Αζόφσταλ. Σε ένα εμφανώς στημένο επικοινωνιακό περιβάλλον, πίσω από ένα γραφείο της δεκαετίας του '60, όχι με φόντο κάποιο άρμα και σε ήρεμο τόνο περιγράφει πως περικυκλώθηκε το Αζόφσταλ και αναλύει τις τακτικές που εφάρμοσε η πλευρά του εισβολέα. 

Θεωρεί πως οι μαχητές του Αζόφ δεν είχαν υπολογίσει πως θα ήταν δυνατόν να ωθηθούν έξω από τις κατοικημένες γειτονιές της Μαριούπολης και να οχυρωθούν - περιχαρακωμένοι - στο Αζόφσταλ. Η κρίσιμη στιγμή ήταν όταν οι επιτιθέμενοι τους απέκοψαν την παροχή νερού Οι μαχητές είχαν σκάψει σήραγγες που οδηγούσαν στο ποτάμι, από όπου προμηθεύονταν νερό. Οι κατακτητές χρησιμοποίησαν drones για να ιχνηλατήσουν τις διαδρομές των σηράγγων και να αρχίσουν να μπλοκάρουν και να ναρκοθετούν τις εξόδους. 

"Μεγάλες σήραγγες σαν αρτηρίες διέτρεχαν κατά μήκος και κατά πλάτος το καταφύγιο κάτω από το εργοστάσιο. Σε αυτές τις σήραγγες οι Ουκρανοί πολεμιστές μπορούσαν να κινούνται σχετικά άνετα. Στις μεγαλύτερες σήραγγες μπορούσαν ακόμα να κινούνται και μεγάλα στρατιωτικά οχήματα". 

Οι επιτιθέμενοι κατόρθωσαν να εντοπίσουν τις εισόδους προς τις σήραγγες τις οποίες και ναρκοθέτησαν ή στόχευαν νυχθημερόν με βολές ακριβείας ελεύθερων σκοπευτών. Ρωσικά μαχητικά πραγματοποιούσαν συνεχώς επιθέσεις πάνω από το εργοστάσιο ρίπτοντας βαριές θερμοβαρικές βόμβες, το ωστικό κύμα των οποίων συνέθλιβε σε μεγάλο βάθος και τις σήραγγες και τις προσβάσεις προς αυτές, καταστρέφοντας τις ολοσχερώς. Όταν τους απέκοψαν όλες τις "ζωτικές" αρτηρίες, η αντίσταση των μαχητών του Αζόφ έγινε ακόμα ισχυρότερη, ακόμα πιο λυσσαλέα. 

"Μάλιστα προέβαιναν συνεχώς σε αντεπιθέσεις" "Δεν σταμάτησαν ούτε τότε να αντεπιτίθενται. Στην πραγματικότητα βρίσκονταν σε απόγνωση. Η γραμμή του μετώπου στην Μαριούπολη απείχε πολύ, η έξοδος και η διαφυγή προς τις γραμμές τους ήταν αδύνατη, χωρίς προοπτική. Οι αντεπιθέσεις χρησίμευαν ωστόσο για να κερδίσουν χρόνο και ορίζοντα σε επίπεδο τακτικής". 

Στη συνέχεια περιγράφει την τακτική του τάγματος που διοικεί. 

"Έτσι αναγκάσθηκαν να εμφανίζονται για αντεπιθέσεις. Τότε χρησιμοποιήσαμε τα drones. Το ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να παρατηρεί τα πάντα, αλλά τα drones με τις 28 "κόρες" μπορούν. Οι άνδρες του τάγματος κάθονταν συνεχώς μπροστά από τα μόνιτορ και εντόπιζαν κάθε στίγμα και ανέλυσαν κάθε εικονοστοιχείο".

Το τέλος.

"Στις αίθουσες του θρυλικού Μεταλλουργείου που άλλοτε έσφυζαν από ζωή και φωτίζονταν από τις αναλαμπές του πυρακτωμένου μετάλλου, έγιναν οι τελευταίες μάχες. Όμως οι χώροι όπου έζησαν οι πολιορκημένοι τους τρεις μήνες που κράτησε η πολιορκία, δεν ήταν κατάλληλη για άμυνα. Αυτό οφειλόταν στο δάπεδο από σκυρόδεμα, στο οποίο δεν μπορούσαν να σκάψουν χαρακώματα ή να δημιουργήσουν οχυρώματα πυρός. Έτσι, για να ρίψουν μια χειροβομβίδα ή έναν όλμο έπρεπε να βγαίνουν στην επιφάνεια, όπου τους εντόπιζαν τα drones." 

"Η έξοδος τους ήταν αναπόφευκτη. Εξαντλημένοι και ακρωτηριασμένοι, έπρεπε να βγουν. Ωστόσο καλύτερα έτσι παρά αργός θάνατος και σήψη μέσα στο εργοστάσιο, χωρίς ταφή, βορά σε όρνεα και σκυλιά". 

Στη συνέχεια της συνέντευξης ο Chodakowski ισχυρίζεται ότι οι αιχμάλωτοι κρατούνται σε καλές συνθήκες, επαναλαμβάνοντας το κουραστικό μοτίβο του Κρεμλίνου για "ναζί". 

Δεν αναφέρει πως οι Ουκρανοί μαχητές προδόθηκαν και πως οι αποσχιστές εξουσιαστές του Ντονέτσκ τους αφαίρεσαν το στάτους του στρατιώτη και του αιχμαλώτου πολέμου και θα τους δικάσουν σε στημένη δίκη ως "τρομοκράτες".

Αποκλειστικό: Το Σύνταγμα Azov διαψεύδει ότι ευθύνεται για την δολοφονία της Darya Dugina (απόσπασμα από την σελίδα «Έλληνες φίλοι του Κινήματος Azov» & σχετικό βίντεο)

Αποκλειστικό: Το Σύνταγμα Azov διαψεύδει ότι ευθύνεται για την δολοφονία της Darya Dugina (απόσπασμα από την σελίδα «Έλληνες φίλοι του Κινήματος Azov» & σχετικό βίντεο)

Το Σύνταγμα Azov στη χθεσινή συνέντευξη τύπου, διέψευσε ότι ήταν ποτέ ή είναι μέλος του, η φερόμενη από την FSB ως το πρόσωπο ανατίναξε την κόρη του Dugin. 

Κάθε νοήμων άνθρωπος διακρίνει φυσικά πως η "αστραπιαία" εξιχνίαση "μπάζει νερά" και στοχεύει στο "δέσιμο" της κατηγορίας της "τρομοκρατικής οργάνωσης" που θέλουν να προσάψουν στο Azov ενόψει της στημένης δίκης, που θα ξεκινήσει αύριο 24 Αυγούστου 2022, στα σιδερένια κλουβιά της Μαριούπολης, και για την οποία ακόμα λέγεται πως θα ολοκληρωθεί επίσης με "αστραπιαία" ετυμηγορία. 

Ανακοινώσεις υπήρξαν από την εθνοφρουρά και στελέχη της οργάνωσης.

"The National Guard of Ukraine links such lightning-fast Russian investigations with Russia trying to somehow justify the internal Russian decision to recognise the Azov regiment as a terrorist organisation".

"Woman suspected of Dugina's murder in Russia has nothing to do with Azov regiment. Soldiers of the Azov Special Operations Forces have reported that the claim about the regiment allegedly having something to do with the assassination of Daria Dugina, daughter of Alexander Dugin, the pro-Putin ideologist, is another low-quality fake from the FSB.

The FSB are not working hard enough to justify their salaries. This fake is very funny. I don’t know this woman. The documents provided by the opponents belong to a person who is not a soldier of the Azov Regiment. Our military uniform is MultiCam [camouflage pattern – ed.] 

All our documents contain photos of us dressed in the MultiCam uniform. You can check this piece of news right now. The woman in the news is dressed in the dress uniform of the National Guard of Ukraine.

And it is stated on her official ID that she is the soldier of the 3057 military unit of the National Guard of Ukraine. A separate Azov special forces squad belongs to the 3057 military unit of the National Guard of Ukraine, but not everyone who is in service in the 3057 military unit is an Azov soldier, and this woman is not an Azov soldier either."

According to the Ukrainian defender, the official ID exhibited by propagandists could have been found in some military unit in occupied Mariupol: "If we look carefully at what is written on her ID in pencil, we will see that the ID was altered because she got married".

"This is this woman’s old ID which was just lying around somewhere in the archives at the 3057 military unit site in Mariupol. So Russians found this document and are now passing it off as a "Yarosh business card". It isn’t serious. It is a low-quality, hastily made fake." 

The Azov soldier revealed that he has found his own personal information in propagandist social media groups. According to Russian Telegram channels, he has already died. Apart from that, it was reported at the briefing that there is not a single woman with the rank of colonel among the Azov soldiers.

Moreover, there is not a single female soldier in Azov. The National Guard of Ukraine also reported that "Natalia Pavlovna Vovk never served in the Azov Special Operations Forces of the National Guard of Ukraine". 

The National Guard of Ukraine links such lightning-fast Russian investigations with Russia trying to somehow justify the internal Russian decision to recognise the Azov regiment as a terrorist organisation.

Goatmoon - Vaskivittu

Μια δημοσίευση που κάποιοι δεν θέλουν να θυμούνται και ακόμη περισσότεροι δεν γνωρίζουν: συνέντευξη του Alexander Dugin στο περιοδικό «Patria» που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο - Μάρτιο του 2011 (αριθμός τεύχους 26).

 

για να κατεβάσετε το .pdf στο σύνδεσμο εδώ ...

«Δεν υπάρχουν αντίπαλοι στον σκοπό του Πούτιν και αν υπάρχουν, είναι ψυχικά άρρωστοι και πρέπει να αποβληθούν για κλινική εξέταση. Ο Πούτιν είναι παντού, ο Πούτιν είναι τα πάντα, ο Πούτιν είναι απόλυτος και ο Πούτιν είναι απαραίτητος»

Alexander Dugin

του Σταύρου Λιμποβίση

Με αφορμή την δολοφονία της κόρης του πολιτειολόγου Alexander Dugin, αναδημοσιεύουμε σήμερα μια άγνωστη συνέντευξη του στο περιοδικό «Patria» που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο - Μάρτιο του 2011 (αριθμός τεύχους 26). 

Οι Ρώσοι αποσχιστές και υποστηρικτές της εισβολής στην Ουκρανία - όπως ήταν αναμενόμενο - κατηγορούν ευθέως τον Ιουδαίο πρόεδρο της Ουκρανίας και την SBU ενώ το επίσημο Κρεμλίνο τηρεί σιγή ιχθύος, οι Ουκρανοί υποστηρίζουν ότι είναι εσωτερικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών του βαθέως Μοσχοβίτικου κράτους που απέτυχε όμως την επίτευξη του στόχου λόγω μιας σύμπτωσης - ένα ακόμη περιστατικό θανάτου σε μια σειρά δολοφονιών κορυφαίων επιχειρηματιών - ενώ η Ιρανική κυβέρνηση κάνει λόγο ακόμη και για συμμετοχή της Mossad στην ανατίναξη του οχήματος. 

Ανώνυμες ρωσικές πηγές κάνουν λόγο για μια ακατανόητη κίνηση των αρχών ασφαλείας να μην υπάρξει κλοιός επιτήρησης, γύρω από το όχημα της θανούσης μετά την επιστροφή της από «εθνικιστικό φεστιβάλ» ώστε να αποτραπεί κάποια πιθανή δολιοφθορά. 

Ο φιλόσοφος και σύμβουλος του Πούτιν - το δίκτυο των επαφών του στην Ελλάδα περιλάμβανε τον ΣΥΡΙΖΑ, τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τη Χρυσή Αυγή, ενώ το βιβλίο του «Η Τέταρτη Πολιτική Θεωρία» παρουσιάστηκε την 19^η Ιουνίου του 2013 στην «Στοά του Βιβλίου», και ανάμεσα σε άλλους μίλησε για αυτό ο Δρ. Νικόλαος Λάος ο οποίος κατά δήλωση του «συνέβαλε στην αναδιοργάνωση του Τεκτονισμού και του τάγματος των Βαυαρών Illuminati» - από τους Δυτικούς αντιφασίστες εμφανίζεται ως «ναζί» και «φασίστας», ενώ ο ίδιος τα τελευταία χρόνια δεν χάνει ευκαιρία να δηλώσει δημοσίως ότι είναι εχθρός του φυλετισμού, του εθνικισμού, υπέρ της επιμειξίας και κατά των ανθρώπων με Λευκή καταγωγή, και όλα αυτά σε ένα Ομοσπονδιακό κράτος που διοργάνωσε διεθνές «αντιφασιστικό συνέδριο» και προωθεί ως επιχείρημα την «αποναζιστικοποίηση», θυμίζοντας φυσικά σε πολλούς την ανάλογη εμπρηστική ρητορική των ΗΠΑ όταν ήθελαν να καταστρέψουν καθεστώτα που δεν εξυπηρετούσαν την Σιωνιστική εξωτερική πολιτική. 

Η επίσημη δήλωση του σε τηλεοπτικό σταθμό ότι «η παράδοση της Καμπάλα, είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα του ανθρώπινου πνεύματος» εγείρει ερωτηματικά κατά πόσο τελικά η αλλαγή του καθεστώτος στην Μόσχα ήταν μια «εθνικιστική αναγέννηση» όπως ισχυρίζονταν κάποιοι ή μήπως ήταν τελικά μια εσπευσμένη «αλλαγή φρουράς» όπου το Ανώτατο Σοβιέτ αντικαταστάθηκε - μια κρύα νύχτα του Δεκέμβρη - με μια φρουρά μαφιόζων και καπιταλιστών γνωστής καταγωγής, η οποία με όχημα την Ορθοδοξία και το ιδεολόγημα του Πανσλαβισμού - και με τα χέρια τους βαμμένα από την σφαγή της Δούμας του ’93 - τείνουν όχι φυσικά να απελευθερώσουν την οικουμένη όπως διατείνεται η «Ελεύθερη Ώρα» και το «Μακελειό», αλλά να είναι ένας ακόμη εφεδρικός πόλος εξουσίας και επιβολής της ΝΤΠ. 

Ο Dugin για κάποιους είναι υποστηρικτής μιας μερίδας της ελεγχόμενης από τον Σιωνισμό «Alt Right» και του «Kosher - Εθνικισμού» και μάλιστα διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με την antifa σε όλη την Ευρώπη, ένας από τους κυριότερους αρχιτέκτονες πίσω από τον «Ευρασιατισμό». Για άλλους όμως είναι ένας φανατικός εχθρός της Παγκοσμιοποίησης που κάποτε «φλέρταρε» με τον Φασισμό και τον Εθνικομπολσεβικισμό ενώ στο βιογραφικό του έχει καταγραφεί η αποβολή του από την σχολή Αεροπορίας λόγω «φιλοφασιστικών απόψεων». 

Η σημερινή πολιτική του Πούτιν που είναι ένα μείγμα προσοβιετικού Ιμπεριαλισμού, Σοβιετικού Διεθνισμού και Ρωσικού Εθνικού Καπιταλισμού κεντρίζει το ενδιαφέρον και αναζωπυρώνει το πάθος αλλά και το μίσος μιας σημαντικής μερίδας του λεγόμενου «χώρου». Σύμφωνα με τον Ντούγκιν, οι Ρώσοι είναι ένας μεσσιανικός λαός ενώ η προσπάθεια να επιβληθούν θυμίζει παράδοση μυστικισμού και βυζαντινισμού.

Η δημόσια δήλωση του ανθρώπου που εισήγαγε την σκέψη του Julius Evola και του Martin Heidegger στην Ρωσική κοινωνία ενώ δεν παρέλειψε να εξυμνήσει και την δομή των Waffen - SS, και σε νεαρή ηλικία ενίσχυσε την οργάνωση Pamyat - που όμως σε μια κρίσιμη στιγμή της χώρας η οργάνωση αυτή ενίσχυσε με τα όπλα τον φιλελεύθερο Γιέλτσιν … - ότι «στόχος δεν είναι να κατακτήσουμε τον κόσμο αλλά να είμαστε ένα ακόμη κέντρο αποφάσεων ανάμεσα σε άλλα» το μισανθρωπικό κάλεσμα του για την «γενοκτονία των Ουκρανών κρετίνων»», ακόμη και η πρόσφατη και άκρως συμβολική επισήμανση της Darya Dugina στην κατεστραμμένη Μαριούπολη ότι «το Azovstal ήταν γεμάτο Σατανιστική μαύρη ενέργεια» προκαλεί σε πολλούς θυμηδία, ερωτηματικά αλλά και προβληματισμό για την πραγματική στόχευση της εξωτερικής πολιτικής του Κρεμλίνου. 

Για την κόρη του Ρώσου στοχαστή και διανοητή η «Δύση» είναι «φασιστική» και «ρατσιστική» ενώ ο υποστηρικτής της Ρωσίας Tigran Keosayan, θεώρησε λογικό να ισοπεδωθεί το κέντρο του Κιέβου ως εκδίκηση για τον θάνατο της αδιαφορώντας πλήρως για το ενδεχόμενο να σκοτωθούν άμαχοι Σλαβικής καταγωγής. 

Το περιοδικό «Patria» είναι γεγονός ότι φιλοξένησε σημαντικά και ποιοτικά άρθρα εκπροσώπων της εθνικιστικής ιδέας, αλλά και ατόμων που «ερωτοτροπούσαν» από παλιά με την φιλελεύθερη δεξιά, ως εκ τούτου δεν στάθηκε δυνατό να αποτελέσει μια «κόκκινη γραμμή» στο επίπεδο των εκδόσεων απέναντι στον πολιτικό εισοδισμό της δεξιάς και την «μόχλευση» σύμφωνα με τον αγαπημένο όρο γνωστών υβριστών και συκοφαντών. 

Η στόχευση της όποιας «ενότητας» αποτέλεσε μια παγίδα (;) της πολυάριθμης συντακτικής ομάδας που κατέληξε τελικά στην προβολή και ενίσχυση γνωστών προσώπων της δεξιάς παράταξης. Δεν είναι τυχαίο ότι στο έντυπο αυτό αρθρογραφούσε ένας υπεύθυνος γραφείου κορυφαίου υπουργείου της ΝΔ και στενός φίλος του Μάκη Βορίδη, ο οποίος σήμερα πρωτοστατεί στην εξύβριση του Ουκρανικού έθνους και των εθελοντών εθνικιστών μαχητών του Συντάγματος Azov. 

Στο πλευρό της ίδιας ομάδας με την «νεοδεξιά» (;) σκέψη και αισθητική βρίσκεται ο εν Ελλάδι εκπρόσωπος του Trump - με την γνωστή καταγωγή - που κάποτε υπερασπιζόταν τον Λαφαζάνη ακόμη και τα αντιεξουσιαστικά Εξάρχεια. 

Ο Θάνος Πλεύρης, εξηγεί σε εκδήλωση του περιοδικού «Patria» το 2013, με ποιους τρόπους αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά το ζήτημα της μετανάστευσης … ενώ ο Χρίστος Γούδης του Ιδρύματος Καραμανλή φίλος του ΚΙΣ αλλά και υποστηρικτής του κόμματος του Μιχαλολιάκου, που δημοσίως καθυβρίζει τους «φασίστες» αλλά σε εκδοτικό επίπεδο τους εξυμνεί (!) ήταν μια εμβληματική φιγούρα στην κίνηση αυτή που έληξε άδοξα ... αφού κάποιοι επέλεξαν την ανάδειξη τους και την μελλοντική καριέρα τους, μέσα από την ανοιχτή και δημόσια ενίσχυση ακροδεξιών μορφωμάτων και δεξιών παραγόντων. 

Δημοσιογράφοι και πολιτευτές που μέχρι χτες στήριζαν τον Καρατζαφέρη και σήμερα τον Κασιδιάρη, άνθρωποι του Κωνσταντίνου Πλεύρη και σημαίνοντα πρόσωπα της τοπικής αυτοδιοίκησης που ελέγχονταν από την ΝΔ, φιλοσιωνιστές δικηγόροι «αλεξιπτωτιστές της τυρόπιτας» που υμνούν το κράτος του Ισραήλ, υποστηρικτές του φιλοσιωνιστή Trump, ιδιοκτήτες ομάδων και επιχειρηματίες κομματάρχες που επισκέπτονται τις Ρωσικές μονές του Αγίου Όρους, απογοητευμένοι εθνικιστές και νεοεθνικιστές που βρέθηκαν να αρθρογραφούν δίπλα σε φανατικούς αντιφασίστες, σήμερα αδυνατούν να αντιληφθούν ότι το Κρεμλίνο είναι ένας μικρότερος πόλος της «Νέας Γιάλτας» που επικράτησε εις βάρος της Ευρώπης. 

Η ετικέτα πλέον που τους ξεχωρίζει είναι ο «Συντηρητισμός», αν και δημόσια κοιτάνε προς Ανατολάς και θέλουν να γευτούν το λαχταριστό μπορς του κρατικού εστιατορίου της Μόσχας η καρδιά τους τελικά είναι στην Ουάσιγκτον και το μυαλό τους πάντα στο Τελ Αβίβ!

Ψηφιακή Ταυτότητα - Το δυστοπικό μέλλον που ετοίμασαν με την συναίνεση σου!

 

Βάλτε ηλιόσπορους στις τσέπες σας για να μεγαλώσουν στο έδαφος της Ουκρανίας όταν πεθάνετε! (πολλαπλοί σύνδεσμοι)

του Wolverine

Η συμμετοχή Ελλήνων εθελοντών και ομογενών, στην ανάφλεξη που έλαβε μέρος τα τελευταία χρόνια στην περιοχή της Ουκρανίας δεν είναι ένα μυστικό. Τα ελληνικά όπλα από την εποχή της πρόχειρης επέμβασης του Βενιζέλου όπου ο στρατός μας βρέθηκε να πολεμά τους Μπολσεβίκους και το πλήρωσε ακριβά το 1922 με την αρωγή του Λένιν στους οπαδούς του Κεμάλ, μέχρι την συμμετοχή συμπατριωτών μας και με τις δυο πλευρές - είτε των εθνικιστών είτε των αποσχιστών - από το 2014 και μετά, δίνουν το παρών στις γεωπολιτικές εξελίξεις. 

Από την πρώτη στιγμή η Ευρωπαϊκή «Τρίτη Θέση» στην πλειοψηφία της σε αντίθεση με τα χρηματοδοτούμενα συστημικά ακροδεξιά κόμματα, καταδίκασε τόσο την εμπλοκή των ΗΠΑ και των Βρυξελλών αλλά και της Ομοσπονδιακής Ρωσίας στην γη των ηλιόσπορων. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το Ουκρανικό κίνημα παρά τις όποιες εσωτερικές αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις δεν οδηγήθηκε σε μια στείρα αντιγραφή του παρελθόντος αλλά προσπάθησε να τονίσει την δική του πολιτική παράδοση είτε μέσα από την αυτονομία είτε μέσα από οργανώσεις «ομπρέλα» που συσπείρωσαν διαφορετικές τάσεις και ομάδες και εξελίχτηκαν σε ομάδες κρούσης που στην συνέχεια βρήκαν απέναντι το ίδιο το Ουκρανικό κράτος και τις μυστικές υπηρεσίες.  

Η ενότητα απέναντι στον κίνδυνο της εισβολής είναι μια πραγματικότητα που μοιάζει ως ένα όνειρο για την ελληνική πολιτική σκηνή. Τα τελευταία χρόνια ενισχύθηκαν οι πολυεπίπεδοι δεσμοί με τους Ουκρανούς αλλά και τους Ρώσους συναγωνιστές σε Ελλάδα και Κύπρο γεγονός που ενόχλησε τις αρχές ασφαλείας και την περιβόητη antifa αριστερής και δεξιάς κοπής. 

Οι δομές των Ουκρανών από την μουσική μέχρι την τέχνη και την προπαγάνδα της γεωπολιτικής, καθώς και οι κινηματικές δράσεις που είναι το μοναδικό παράδειγμα των τελευταίων χρόνων όπου κατάφεραν κάποιοι «εξεγερμένοι» να διαλύσουν πολυάριθμες δυνάμεις καταστολής σε ελάχιστο χρονικό διάστημα όπως ήταν φυσικό δεν πέρασαν απαρατήρητες από τις υγιείς δυνάμεις του χώρου. 

Ένας εκ των κορυφαίων διανοητών του νεοφασισμού από την πρώτη στιγμή τόνισε ότι η πολεμική εμπλοκή είναι ένα ακόμη στημένο σχέδιο των Σιωνιστών που κυριαρχούν πλήρως και στις δυο πλευρές και έκανε λόγο για μια «Νέα Γιάλτα» που πραγματώνει στην πράξη και ενισχύει όλες τις δυνάμεις του πολυπολικού κόσμου από το Πεκίνο μέχρι την Ουάσιγκτον, και αποδυναμώνει μόνο μια πλευρά: την Ευρώπη. 

Για την συντακτική μας ομάδα χωρίς να διεκδικούμε την μια και μοναδική αλήθεια που δεν υπάρχει, προσπαθώντας να αποκρυσταλλώσουμε τις τρέχουσες εξελίξεις πέρα από τα ψέματα και τις φήμες που διαδίδουν γνωστά πρόσωπα, θεωρούμε ότι όπως κάποιοι ευλογούσαν τις ναπάλμ των ΗΠΑ το ’49, έτσι σήμερα κάποιοι άλλοι πάλι στο όνομα του έθνους και του Ιησού … δηλαδή στην πραγματικότητα των δικών τους συμφερόντων σχεδίων και λογαριασμών ευλογούν τις βόμβες φωσφόρου και τα θερμοβαρικά βλήματα του Πούτιν αναμένοντας παράλληλα το «χιλιάρμενο» ... της «Ελεύθερης Ώρας» και των λοιπών αντιφασιστικών δυνάμεων που επεκτείνονται από την νέο - χρυσαυγίτικη άκρα δεξιά μέχρι την λαφαζανική άκρα αριστερά. 

Η «Τρίτη Θέση» δεν είναι οι υπνοβασίες των Αμερικανών ή τα ευχολόγια του Ντούγκιν και τα σχέδια του Ζελένσκι, αλλά η πλήρης άρνηση να υποταχθεί κάποιος είτε το κέντρο εξουσίας είναι το Κρεμλίνο είτε η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες. Οι τελευταίες εναπομείνασες εθνικοεπαναστατικές δυνάμεις της Ευρώπης καθώς και οι μαρτυρίες των Ελλήνων συναγωνιστών που ζουν στην Ουκρανία και τυγχάνουν πρόμαχοι της αυτονομίας, δίνουν μια ξεκάθαρη εικόνα της εισβολής μιας φιλελεύθερης αυτοκρατορίας σε ένα έθνος κράτος κατεστραμμένο και διεφθαρμένο λόγω των ελίτ, διαχρονική αποικία όλων των δυνάμεων του «Σατανά» που περιγράφει με αποκαλυπτικό τρόπο η «ιέρεια» Savitri Devi. 

Οι Έλληνες Αυτόνομοι συναγωνιστές αναγνωρίζοντας το δίκαιο του Λαού της Ουκρανίας - που συσπειρώθηκε γύρω από τις δυνάμεις εθελοντικής αυτοάμυνας και σήμερα ζητάει στους δρόμους το κεφάλι του ηθοποιού της Σιών για το θέμα των αιχμαλώτων πολέμου - δεν έμειναν στα λόγια και ενίσχυσαν με κάθε τρόπο τους ξένους συναγωνιστές που κάποτε έδειξαν ότι δεν ξεχνούν τις δικές μας θυσίες. 

Όταν ο στρατιωτικός διοικητής του Azov αρνήθηκε να χαιρετίσει στρατιωτικά τον ηθοποιό πρόεδρο ...

Τα άρθρα και οι παρουσίες σε εκπομπές και κανάλια στο διαδίκτυο καθώς και οι συνεντεύξεις με αποκαλύψεις του Άρη Αρίωνος και του Γιώργου Δημητρούλια, δυο ανθρώπων που γνωρίζουν την Ουκρανία όχι μέσα από τα «πολιτιστικά κέντρα» των Αθηνών όπως κάποια από τα πρώην «δεξιά χέρια» του Βορίδη, αλλά μέσα από την επαφή με την πραγματικότητα επανέφεραν το θέμα της δικής μας άποψης απέναντι σε μια υπερδύναμη που στο όνομα της «Κινεζοποίησης» και του «αντιναζισμού» … εισβάλλει με σφυροδρέπανα, βιάζει παιδιά και γυναίκες ή εκτελεί αμάχους όταν δεν ακρωτηριάζει τραυματίες, με την αμέριστη βοήθεια Καυκάσιων και Μογγόλων μισθοφόρων ή ποινικών για να απαντήσει τάχα στην επέκταση του ΝΑΤΟ και την ίδια στιγμή διώκει τους ριζοσπάστες εθνικιστές.

Ξεχνούν κάποιοι ότι οι «ορθόδοξοι αδερφοί» παρά τα ευχολόγια ιερών μονών και κομματαρχών, ενίσχυσαν το Νατοϊκό μπλοκ επί σειρά ετών σε διάφορα πεδία σύγκρουσης ή τήρησαν πλήρη σιωπή σε εισβολές σε ανεξάρτητα κράτη στο παρελθόν. Και πώς να μην «ξεχάσουν» άλλωστε όταν πλέον η Ελληνική Μαριούπολη είναι ερείπια μια ακόμη ελληνική εστία που καταστράφηκε - όχι τυχαία όπως περιγράφει σε σχόλιο του εδώ ο Γιώργος Δημητρούλιας - με την αρωγή της νέας Ρωσίας του Πούτιν και φίλου του Ισραήλ, που στο όνομα του κέρδους στέλνει Σλάβους να πολεμήσουν Σλάβους, καταστέλλει κάθε εσωτερική φωνή διαμαρτυρίας και επιβάλλει σκληρή κατοχή στην πολύπαθη χώρα των Κοζάκων θυμίζοντας τις τακτικές άλλων εποχών, με τελευταίο δείγμα του νομικού πολιτισμού του Κρεμλίνου τα σιδερένια κλουβιά στην αίθουσα της φιλαρμονικής ορχήστρας της Μαριούπολης για τους αιχμαλώτους των μαχών και την δημόσια αναφορά σε κρεμάλες.

Στις διαβόητες δικαστικές φυλακές του Λεφόρτοβο στο κέντρο της Μόσχας, κρατούνται ηγετικά στελέχη του Azov, Υπερασπιστές του Azovstal (αναμένοντας προσαγωγή σε δίκη). Είναι φυλακές με πολύ «βαριά» ιστορία ανακρίσεων και εκτελέσεων πολιτικών αντιπάλων. Κτίσθηκαν επί Μεγάλου Πέτρου, ήταν άντρο στη συνέχεια της NKVD και της KGB. Τελούν υπό την δικαιοδοσία του ρωσικού υπουργείου δικαιοσύνης και της FSB. Εκεί κρατείτο και ο γνωστός αντικαθεστωτικός Σολσενίτζυν. "Fedosyuk said. “We know that Lefortovo is a remand prison that falls under the purview of the FSB. A prison where [Alexander] Solzhenitsyn was kept. It’s certainly not a nice place.”

Μέσα στον κουρνιαχτό της μάχης οι σελίδες δόξας των εθελοντών εθνικιστών - που πολλοί είναι και ρωσικής καταγωγής - όπως στο εργοστάσιο μεταλλουργίας Azovstal, διακρίνονται όπως τα φωτεινά άστρα στην παγερή νύχτα, οι καπνοί της ένοπλης αντίστασης των εργατών μετάλλου που η χαλύβδινη θέληση τους άλλαξε τον ρου των μαχών έστειλαν το μήνυμα ως άλλες φρυκτωρίες, ότι αυτός ο λαός που λοιδορήθηκε, υπέφερε από την πείνα, εξορίστηκε και έπεσε σε μια σειρά πολέμων για τις επιταγές των κομματικών επιτροπών του κόμματος παρά τα λάθη και τις θρησκευτικές διαφορές, τις ταξικές ανισότητες και τις εσωτερικές διεργασίες έμεινε ΑΚΛΟΝΗΤΟΣ απέναντι στην υπέρτερη δύναμη ενός πάνοπλου εισβολέα που επιλέγει σήμερα οι 7 στους 10 στόχους να είναι πολιτικοί και όχι στρατιωτικοί ώστε να συντρίψει το ηθικό ενός λαού ηρωικού που εδώ και δεκάδες χρόνια πολεμάει για την λευτεριά. Να σημειωθεί ότι στα ερείπια του εργοστασίου στο οποίο ουδέποτε βρέθηκαν τζιχαντιστές και γκρίζοι λύκοι ή εργαστήρια βιοχημικού πολέμου, οργανώθηκε από τις κατοχικές αρχές συναυλία ροκ στην οποία οι ντόπιοι αρνήθηκαν να παρευρεθούν.

Ενός λαού που δεν μισεί τον Ρωσικό λαό - σε αντίθεση με το ποσοστό 70% των οπαδών του Πούτιν που ζητάει την γενοκτονία των Ουκρανών θυμίζοντας το ταλμουδικό μίσος και τον μεσσιανισμό … - αλλά και δεν επιθυμεί παράλληλα σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις την εξαθλίωση του λαού λόγω του καπιταλισμού και την παράδοση στις δυνάμεις της σάπιας δύσης και της κατανάλωσης. 

Το λεγόμενο αντίπαλο δέος που ενισχύει τον προαιώνιο εχθρό μας σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, επίσημα καταδικάζει τους ΛΟΑΤΚΙ και προάγει δήθεν την «παραδοσιοκρατία» αλλά μέσα από τους συνεργάτες και διανοητές του πρώην Καγκεμπίτη και πάμπλουτου προέδρου της χώρας στην πραγματικότητα αποδέχεται τον μετανθρωπισμό και τις πολιτικές των φαρμακευτικών εταιρειών κολοσσών, προωθεί τον πολυφυλετισμό, τον «αντιφασισμό» σύμφωνα με τα αποκαλυπτικά βίντεο και τις επίσημες δηλώσεις πρώην διανοητών που κάποτε θαύμαζαν την αντιδημοκρατική σκέψη και σήμερα δηλώνουν δημοκράτες και φανατικοί φιλελεύθεροι, ίδιοι σε όλα τελικά με τους δυτικούς χρηματιστές και λιμπεραλιστές εξουσιαστές.

Στην μνήμη των πεσόντων συναγωνιστών που δολοφονήθηκαν οφείλουμε ως Αυτόνομοι και Ανένταχτοι να προάγουμε την αλήθεια και την αλληλεγγύη, να αρνηθούμε να υποκύψουμε στα ψεύδη της ντόπιας ακροδεξιάς που μπροστά στις κάλπες παθαίνει αμνησία, και γλύφει εδώ και πολλά χρόνια τα κόκκαλα από τα εδέσματα των πρεσβειών και τις κατουρημένες ποδιές των επικοινωνιακών βαλβίδων ασφαλείας του συστήματος.

Αυτόνομοι Κύπρου: EOKA - ΕΝΩΣΗ

1 τμχ - 10 ευρώ

2 τμχ - 15 ευρώ

5 τμχ - 25 ευρώ

 Κάρτα 8 x 5,5 εκατοστά

Καρφίτσα 2,5 cm

EOKA - ΕΝΩΣΗ 

το σύμβολο που είχαν πάνω τους τα συλληφθέντα μέλη της ΕΟΚΑ Β’ στην Λεμεσό το 1973 …

για επικοινωνία: avalonzbs63@gmail.com

François Duprat. Για έναν ευρωπαϊκό εθνικοεπαναστατικό και λαϊκό εθνικισμό. Μέρος Β’

Απόσπασμα από άρθρο που δημοσιεύτηκε στο προσωπικό ιστολόγιο του Κωνσταντίνου Μποβιάτσου: 

Περνώντας τώρα στον εθνικοσοσιαλισμό, ο Duprat συνοψίζει τις βάσεις του στην αρχή του ηγέτη και σε αυτήν της ενότητας: «Ένας λαός, ένα έθνος, ένας ηγέτης». Ο αντικομουνισμός των Ναζί ήταν ακόμη πιο επιθετικός από αυτόν των Ιταλών φασιστών. 

Επιπλέον τονίζει ότι:  «Στην αρχή  το κόμμα ήταν βίαια αντικαπιταλιστικό. Η πίεση των εξωτερικών γεγονότων το ανάγκασε να μετριάσει αυτή τη θέση, ειδικά ενόψει ενός πολέμου, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Χίτλερ δεν είχε καμία συμπάθεια προς τους καπιταλιστές. Η επιθυμία του θα ήταν  μόλις τελείωνε η σύγκρουση, να βάλει τέλος στις δραστηριότητές τους κατευθύνοντας το Ράιχ προς ένα πιο σοσιαλιστικό μονοπάτι». 

Υπενθυμίζεται εδώ ότι η «εθνικοσοσιαλιστική αριστερά» (ειδικά οι αδερφοί Strasser), παραμένει ελάχιστα γνωστή σε ορισμένους ιταλικούς εθνικοεπαναστατικούς κύκλους της εποχής, ακόμη και όταν αυτοί δηλώνουν ότι αναφέρονται σε αυτήν. 

Ωστόσο όπως λέει: «Δεν προσχωρεί κανείς στο εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα ως σαν ένα χυδαίο αστικό κόμμα. Δεν είναι απλώς μια αμοιβή που πρέπει να πληρώσει κάποιος. Είναι μια συνολική και αποτελεσματική ένταξη στην οποία η μαχητικότητα παίζει μεγάλο ρόλο».

για την συνέχεια του άρθρου εδώ ...

Αποκλειστικό: Επτά μεγάλοι συγγραφείς φαντασίας - περιοδικό Strange τεύχος 39 Δεκέμβριος 2001 σελίδες 66 - 71 (.pdf)

 Το παρακάτω αρχείο στάλθηκε από παλαίμαχο αυτόνομο συναγωνιστή και κορυφαίο γνώστη της φανταστικής λογοτεχνίας. 

Τον ευχαριστούμε για τον χρόνο και την τιμή.

για να κατεβάσετε το αρχείο σε .pdf στον σύνδεσμο εδώ ...

François Duprat. Για έναν ευρωπαϊκό εθνικοεπαναστατικό και λαϊκό εθνικισμό. Μέρος A’

François Duprat. Για έναν ευρωπαϊκό εθνικοεπαναστατικό και λαϊκό εθνικισμό. 

Μέρος A’

Η Γαλλία έχει προσφέρει ιδέες αλλά και βασικές αρχές ιδεολογικές, όσον αφορά κινήματα και ανθρώπους που ανήκουν στον εθνικισμό και ιδιαίτερα στον ριζοσπαστικό εθνικισμό, τόσο σε ακτιβιστικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο. Θα  ασχοληθούμε λοιπόν με έναν πολύ ενδιαφέροντα, αμφιλεγόμενο και δυναμικό  πρωταγωνιστή του γαλλικού νεοφασισμού, τον François Duprat, τον οποίο ίσως κάποιοι από τους  αναγνώστες μπορεί να γνωρίζουν από τα βιβλία του αφιερωμένα στα Waffen SS. Λόγω μεγάλου όγκου, το άρθρο θα χωριστεί σε τρία μέρη. 

Καλή ανάγνωση.

Στον Duprat, (που δυστυχώς έγινε διάσημος από το τραγικό τέλος που εξακολουθεί να καλύπτεται από μυστήριο σήμερα), έχει αφιερωθεί τα τελευταία χρόνια ένα βιβλίο μεγάλου ενδιαφέροντος από συγγραφείς που δεν σχετίζονται με τον πολιτικό τομέα στον οποίο ανήκε ο ίδιος. Είναι ο Nicolas Lebourg και ο Joseph Beauregard με το “François Duprat L’homme qui inventi le Front National” (François Duprat ο άνθρωπος που εφηύρε το Εθνικό Μέτωπο), που δημοσιεύτηκε στο Παρίσι το 2012. 

Ο Leoburg είναι επίσης συγγραφέας ενός άλλου πολύ ενδιαφέροντος βιβλίου, το  “Le Monde vu da la plus Extreme Droite - Du Fascisme au nationalisme révolutionnaire” (Ο κόσμος πιο πέρα από την ακροδεξιά - Από τον φασισμό στον επαναστατικό εθνικισμό), όπου διαβάζουμε για τον Duprat ότι συμμετείχε πρωταγωνιστικά στην δημιουργία εθνικοεπαναστατικών κινημάτων στην Γαλλία αλλά και στην ίδρυση δεκάδων περιοδικών και εφημερίδων.

Ο François Duprat  λοιπόν, γεννήθηκε στο Ajaccio στην Κορσική, στις 26 Οκτωβρίου 1940. Η οικογένεια του ήταν πολιτικά προσανατολισμένη προς την άκρα αριστερά, (ο πατέρας του συμμετείχε στην αντίσταση) τόσο πολύ που έφηβος ακόμη σύχναζε σε κύκλους τροτσκιστών από τους οποίους αποσπάστηκε προς την τέλος της δεκαετίας του 1950 για να ενταχθεί στα πιο ριζοσπαστικά ρεύματα του γαλλικού εθνικισμού και που του προκάλεσε ένα είδος αφορισμού από την οικογένεια. 

Μπορούμε να θυμηθούμε ότι από πολύ μικρός ο Duprat έδειχνε  εξυπνάδα, υπέροχη μνήμη και πραγματική όρεξη για ανάγνωση και μάθηση. Σε όλη του τη ζωή, ίσως και λόγω της πολιτικής καταγωγής του, έδειχνε πάντα μεγάλο ενδιαφέρον για τις πιο ριζοσπαστικές ομάδες της άκρας αριστεράς και ήταν από τους πρώτους που κατάλαβαν τις δυνατότητες τους και ιδιαίτερα με τις ταραχές του περίφημου Μάη του 1968.

για την συνέχεια του άρθρου εδώ ...

Δια χειρός Βασίλη εκ Ξυπετής (I)