Βιβλιοπαρουσίαση: Οι Θεμελιώδεις Μύθοι Της Ισραηλινής Πολιτικής - Ροζέ Γκαρωντύ.
Ροζέ Γκαρωντύ (Roger Garaudy)
Οι Θεμελιώδεις Μύθοι Της Ισραηλινής Πολιτικής
Εκδόσεις: Νέα Θέσις
Αθήνα 1996
Σελίδες: 346
Το βιβλίο, λόγω ενός γελοίου νόμου (Νόμος Γκαιυσσώ - Νόμος κατά της ελεύθερης βούλησης και γνώμης...) είναι απαγορευμένο στη Γαλλία ....
Ο συγγραφέας: Έχοντας εκδώσει, για περισσότερο από μισόν αιώνα, τα έργα μου στους μεγαλύτερους γαλλικούς εκδοτικούς οίκους, αναγκάζομαι σήμερα να εκδώσω μόνος μου, εξόδοις του συγγραφέως, αυτή την ανθολογία της σιωνιστικής αιρέσεως διότι, από το 1982, έθιξα ένα ταμπού: την κριτική τής ισραηλινής πολιτικής πού προστατεύεται πλέον από τον ανόσιο νόμο Γκαιϋσσό - Φαμπιούς της 13ης Ιουλίου 1990, ο οποίος επαναφέρει στην Γαλλία το «αδίκημα της γνώμης» της Δευτέρας Αυτοκρατορίας, καλύπτοντας με ένα καταπιεστικό νόμο την έλλειψη επιχειρημάτων.
Για τον λόγο αυτό, οι βιβλιοπώλες που εννοούν να συνεχίσουν να κάνουν την δουλειά τους, πρέπει να δώσουν τις παραγγελίες τους στο «Ρουμανικό Βιβλιοπωλείο των Παρισίων» το όποιο δέχθηκε να στεγάση αυτή την έκδοση, όπως έκανε και τον καιρό του Τσαουσέσκου όταν βασίλευε — αλλού, όχι στην Γαλλία — η «μοναδική σκέψη» και η πνευματική τρομοκρατία.
Από τον πρόλογο του Δημ. Κολλάτου:
Μόνος αυτός από τους Γάλλους κομμουνιστές ηγέτες (ήταν τότε Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ. Κ. Γαλλίας, Γερουσιαστής, Καθηγητής σε δύο Πανεπιστήμια) αρνήθηκε και ύψωσε γενναία φωνή διαμαρτυρίας στή ρωσσική κατοχή της Τσεχοσλοβακίας. Στά ρωσσικά τάνκς είπε όχι και βρέθηκε απομονωμένος νά λοιδορείται από αυτούς πού ήταν μέχρι πριν λίγο σύντροφοι. […]
Indymedia εναντίον Τσάβες !
του Μαύρου Γάτου.
Για άλλη μια φορά οι υπεύθυνοι του ελληνικού παραρτήματος του γνωστού indymedia , δείχνουν το πραγματικό πρόσωπο τους.
Σχόλια στο ελληνικό indymedia με αφορμή την μετανομασία καταρράκτη στην Βενεζουέλα από τον πρόεδρο Τσάβες:
Ο φτηνός λαϊκίστικος από τα δεξιά αντιαμερικανισμός του Τσάβες
από μαοϊστής 2:00πμ, Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009
(Τροποποιήθηκε 5:08μμ, Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009)
θεματικές: Βενεζουέλα
Κι ας φαίνεται λίγο αστείο, είναι δείγμα του πώς δουλεύει ο εθνικοσοσιαλιστής αυτός τη φτωχή ιθαγενική μάζα και τις χαϊδεύει τη δήθεν "υπερηφάνεια"...
Φυσικό πάρκο Κανάιμα Το «γιάνκικο» όνομα του υψηλότερου καταρράκτη στον κόσμο άλλαξε ο Τσάβες
ΑΠΕ
Σε «Κερεπακουπάι Μέρου» μετονομάζει ο Τσάβες τον ψηλότερο καταρράκτη του κόσμου
Καράκας
Το όνομα του υψηλότερου καταρράκτη του κόσμου, που βρίσκεται στο φυσικό πάρκο Κανάιμα της Βενεζουέλας, άλλαξε την Κυριακή ο πρόεδρος της χώρας, Ούγκο Τσάβες, επί το... αυθεντικότερο: οι τέως «Angel Falls» θα λέγονται πλέον «Κερεπακουπάι Μέρου».
Ο καταρράκτης πήρε το όνομά του από τον Αμερικανό εξερευνητή Τζίμι Έιντζελ ο οποίος, τη δεκαετία του 1930, έπεσε με το αεροπλάνο του στο τραπεζοειδές βουνό από όπου ξεκινά ο ύψους ενός χιλιομέτρου καταρράκτης.«Ήταν δικός μας πολύ προτού φτάσει εκεί ο Έιντζελ. Είναι ιδιοκτησία των ιθαγενών, δική μας» είπε ο Τσάβες μιλώντας μπροστά από μια μεγάλη τοιχογραφία του καταρράκτη, καθώς «χιλιάδες άνθρωποι είχαν δει τον καταρράκτη προτού τον ανακαλύψει ο Αμερικανός εξερευνητής». Ο καταρράκτης βρίσκεται στο εξαιρετικής ομορφιάς Εθνικό Πάρκο Καναΐμα, σε μια περιοχή όπου ζουν περίπου 15.000 Ινδιάνοι Πεμόν.
Αρχικά ο Τσάβες πίστευε ότι ο καταρράκτης θα έπρεπε να μετονομαστεί σε Τσέρου-Μέρου αλλά η κόρη του του υπέδειξε ότι αυτό είναι το όνομα ενός μικρότερου καταρράκτη στην ίδια περιοχή. Παραδέχτηκε πάντως ότι χρειάστηκε να επαναλάβει αρκετές φορές το νέο όνομα μέχρι να το προφέρει σωστά.
Faustrecht - Die Macht des Kapitals
Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη των Γερμανών συντρόφων «Faustrecht» στο μπλογκ NS Revolt.
Για να την διαβάσετε πατήστε εδώ.
Εθνικοεπαναστατικό περιοδικό από την Πολωνία.
Λάβαμε την παρακάτω ενημέρωση την οποία έστειλαν συναγωνιστές από την Πολωνία:
"17" is a new national-revolutionary magazine in Poland.
34 pages.
1 copy costs 2 euro + shipping cost (3 euro in Europe)
If you are interested in a copy, just write.
Pay-Pal payments accepted.
Support the Movement!
Regards
W.
Βιβλιοπαρουσίαση: «Οι Άγνωστοι Στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ 1974» του Αθανασίου Γρ. Χρυσάφη.
Κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο του Ελδυκάριου πολεμιστή του 1974 Αθανασίου Γρ. Χρυσάφη: «Οι Άγνωστοι Στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ 1974».
Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να τιτλοφορηθεί και ως «Το ΕΠΟΣ της ΕΛΔΥΚ». Το βιβλίο μοιάζει με μυθιστόρημα αλλά δεν είναι. Σ’ αυτό καταγράφονται με μαρτυρίες στρατιωτών της ΕΛΔΥΚ με συγκλονιστικές λεπτομέρειες οι μάχες της ΕΛΔΥΚ.
Ο αναγνώστης μέσα από ολοζώντανη αφήγηση βιώνει το δράμα και την αγανάκτηση του συγγραφέα αλλά και των υπολοίπων αφηγητών για την προδοσία. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου και το πλούσιο φωτογραφικό υλικό αναδύεται η ελληνική λεβεντιά, η οποία σφραγίζει ανεξίτηλα με αίμα το πεδίο της τιμής.
Ανάμεσα στους πολλούς ήρωες παρελαύνει η μορφή του λοχία Θεμιστοκλέους Ελευθερόπουλου, στον οποίο ο συγγραφέας αφιερώνει και το βιβλίο.
Ο λοχίας Ελευθερόπουλος «αυτοπροαιρέτως» αποφασίζει να επιστρέψει στο στρατόπεδο όπου η δόξα του επεφύλαξε τον τίτλο της αθανασίας!
Εκεί όπου, κατά τον συγγραφέα, «γεννιούνταν ήρωες, πέθαιναν οι Τιτάνες, εκεί χηρεύαν οι μικρές, μαυροφορούσαν μάνες»! Μάταια προσπαθούσαν οι άλλοι να τον συγκρατήσουν. Ούτε και η γλυκιά νοσταλγία της ζεστής αγκαλιάς της αρραβωνιαστικιάς του, της όμορφης δασκαλίτσας η οποία τον ανέμενε στη Λαμία για να τελέσουν τον γάμο, στάθηκε ικανή να τον μεταπείσει! Αυτός βάδισε ολόισια προς τον θάνατο μη πλήρη συνείδηση του καθήκοντος αποστομώνοντας τους λοιπούς: «και να πεθάνουμε, θα ζήσουμε για πάντα στην Ιστορία»!
Η λεβεντιά του Δημητρίου Συμήτα! Ολοίδιος ο Αθανάσιος Διάκος, μόνος με τον Λουκά Βαρελτζή, ημίγυμνος και ολόρθος κυκλωμένος από τα μεχμετζίκ να σκορπά τον θάνατο και τον όλεθρο σ’ αυτούς που τόλμησαν να μαγαρίσουν τα Άγια Χώματα της Κύπρου, μέχρι που μια ριπή πολυβόλου τουρκικού άρματος τον έκοψε στα δυό!
περισσότερα: http://antistasi.org/?p=4218
Πολεμώντας τους γιούς της Σιών.
του Πάνου Β.
Σε λίγες ημέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ισραηλινή εισβολή στην Γάζα. Μια στρατιωτική επιχείρηση που είχε ως κύριο γνώρισμα την εκτέλεση αμάχων με βόμβες ακριβείας από τα ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη.
Ένας βρώμικος πόλεμος με πολλές άγνωστες πτυχές που ελάχιστοι παρουσιάζουν στην κοινή γνώμη , όπως η χρήση βομβών φωσφόρου και η ασπίδα των κατοχικών στρατευμάτων με την αιχμαλωσία μικρών παιδιών πάνω σε άρματα μάχης και στρατιωτικά οχήματα.
Μέλη της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς.
Για άλλη μια φορά τόσο τα ελληνικά καθεστωτικά ΜΜΕ όσο και η πολιτική , πνευματική και θρησκευτική ηγεσία της χώρας κράτησε ίσες αποστάσεις για ευνόητους λόγους.
Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Παλαιστίνη δεν ήταν κάτι άλλο από την άμεση απάντηση των Σιωνιστών στην ήττα του Λιβάνου από τους Εθνικοεπαναστάτες αντάρτες της Χεζμπολάχ.
Ο διεθνής σιωνισμός μετά την επίδειξη δύναμης απέναντι στην αντιστασιακή οργάνωση Χαμάς , έχει τώρα ως κύριο στόχο την Ιρανική Δημοκρατία και το καθεστώς του προέδρου Αχμαντινεζάντ.
Η πρόσφατη στημένη «εξέγερση» απέτυχε παταγωδώς και η μόνη λύση για τους υιούς του Δαυίδ είναι η επίθεση μέσω αέρος στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Αρωγός των Σιωνιστών και αυτή την φορά το ξεπουλημένο ελλαδικό κράτος και το «ελληνικό» υπουργείο άμυνας.
Με ευθύνη των ελλήνων πολιτικών αλλά και στρατιωτικών ηγετών οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έσπευσαν να συμβάλλουν στην ενδυνάμωση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της Ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας με την συμμετοχή τους σε κοινή αεροπορική άσκηση.
Την ίδια στιγμή στην περιοχή της μέσης ανατολής περιπολούν φρεγάτες του ελληνικού πολεμικού ναυτικού για να εμποδίσουν την ενίσχυση της αντίστασης του Λιβάνου με όπλα.
Τι άλλο χρειάζεται για να καταλάβουμε ότι ζούμε σε ένα κράτος με τους πανεπιστημιακούς , πολιτικούς , στρατιωτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες να υποτάσσονται άνευ αντιλογίας στις διαταγές του Σιωνισμού ;
Το παρακάτω βίντεο είναι αφιερωμένο στους αντισιωνιστές μαχητές της οργάνωσης Χαμάς.
Συνθήματα υπέρ του Εθνικοσοσιαλισμού στους τοίχους της Παλαιστίνης.
Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα: Μια άλλη άποψη. Περιοδικό «Έλληνας Εργάτης» Ιούλιος 2001.
για να διαβάσετε το κείμενο πατήστε πάνω στην εικόνα.
Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα: Μια άλλη άποψη.
Περιοδικό «Έλληνας Εργάτης»
Ιούλιος 2001.
Μια από τις πιο συχνές ερωτήσεις που μας απευθύνουν αναγνώστες και συναγωνιστές , είναι γιατί διατηρούμε στο δεξιό μέρος του ιστολογίου μας την φωτογραφία του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.
Στο παρελθόν διάφοροι χουντολάγνοι ακροδεξιοί και «ελληνόψυχοι» έχουν αναφέρει σε ιστοσελίδες που διατηρούν ότι ο Γκεβάρα υπήρξε απλά ένας μισητός «αναρχοκομμουνιστής».
Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή η αλήθεια για το εν λόγω πρόσωπο είναι διαφορετική ;
Η παρακάτω αναδημοσίευση είναι η καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς που προσπαθούν να παραπληροφορήσουν νέους συναγωνιστές σχετικά με την ζωή και το έργο ανθρώπων που πολέμησαν στο παρελθόν τον Αμερικανοσιωνισμό.
Ένα ενδιαφέρον κείμενο με σημαντικές πληροφορίες για την ζωή και τα πρώτα βήματα του Γκεβάρα , τις σχέσεις του με τον Εθνικιστή ηγέτη της Αργεντινής Χουάν Περόν , τις μάχες που έλαβε μέρος και στο τέλος η εκτέλεση του από τα ακροδεξιά τσιράκια των δυνάμεων ασφαλείας της Βολιβίας.
P.R.Knudsen: Εθνικοσοσιαλισμός - ένα κίνημα της Αριστεράς.
του Povl Heinrich Riis - Knudsen
Ιστορικά, οι όροι «δεξιά» και «αριστερά», σε συσχετισμό με πολιτικές θέσεις, πρωτοβρίσκονται στην προ-επαναστατική Γαλλία, όπου αυτοί που ήθελαν να διατηρήσουν το κυβερνητικό σύστημα όπως ήταν, καθόντουσαν στα δεξιά στην Εθνοσυνεύλεση, ενώ αυτοί που επιθυμούσαν ριζικές αλλαγές, καθόντουσαν στα αριστερά. Από εδώ προέρχονται και οι όροι «δεξιοί» για τους συντηρητικούς και «αριστεροί» για τους επαναστάτες -όροι που από τότε είναι γνωστοί και χρησιμοποιούνται παγκοσμίως. Πάντως, ούτε η λέξη «συντηρητικός», ούτε η λέξη «επαναστατικός» λέει τίποτα για τις συγκεκριμένες απόψεις υπό εξέταση. Είναι και οι δύο σχετικές και παίρνουν συγκεκριμένο νόημα μόνο μέσα σε ένα δεδομένο ιστορικό πλαίσιο. Οι επαναστάτες των περασμένων εποχών, όπως για παράδειγμα, οι Ευρωπαίοι Φιλελεύθεροι του 19ου αιώνα δε φαίνονται και πολύ επαναστατικοί σήμερα - μάλλον το αντίθετο μοιάζουν! Και οι σημερινοί αντιδραστικοί θα θεωρούνταν πολύ επαναστατικοί 200 χρόνια πριν.
Όταν οι κομμουνιστές πήραν την εξουσία στη Ρωσία το 1917 το έκαναν σαν επαναστάτες για να ανατρέψουν ένα ανίκανο και διεφθαρμένο καθεστώς, ενώ σήμερα αντιπροσωπεύουν το συντηρητικό κατεστημένο που αντιμετωπίζει μια νέα επαναστατική πρόκληση. Στην εποχή μας η παραδοσιακή αριστερά είναι κατά κύριο λόγο Μαρξιστική – μερικές φορές σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε ο ίδιος ο όρος «αριστερά» να νομίζεται συνώνυμος με τον όρο «Μαρξιστική». Αυτό φυσικά, δεν έχει πραγματική βάση. Κάθε επαναστάτης είναι αριστερός μόνο που οι Μαρξιστές είχαν τόσο λίγο ανταγωνισμό που μπόρεσαν να αλλάξουν το νόημα του όρου κατά τα συμφέροντά τους.
Στην άλλη άκρη του φάσματος έχουμε την δεξιά, η οποία αποτελείται από συντηρητικούς που θέλουν να διατηρήσουν τη σημερινή κοινωνία και τον λεγόμενο Χριστιανικό πολιτισμό της Δύσης με τον υλισμό και τον καπιταλισμό του. Οι δεξιοί υπερασπίζονται παραδοσιακές αξίες: είναι καλοί χριστιανοί και καλοί πολίτες που υπερασπίζονται το Σύνταγμα και είναι πιστοί στο κράτος και στον νομάρχη τους, αν έχουν. Είναι διατεθειμένοι να πολεμήσουν εναντίον ενός άλλου έθνους αν αυτό σημαίνει πυρηνικό πόλεμο εναντίον μιας άλλης Λευκής χώρας αν νομίζουν ότι το σύστημα διακυβερνήσεώς της απειλεί την δικιά τους τάξη πραγμάτων, αδιάφορο για το πόσο διεφθαρμένη και παρηκμασμένη μπορεί να είναι αυτή. Υποστηρίζουν μια οικονομία βασισμένη πάνω στην ανεμπόδιστη ελεύθερη επιχείρηση, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, αλλά δυσπιστούν προς τη Φιλελεύθερη τάση στην πολιτική και στο θέμα της μετανάστευσης και της φυλετικής ενοποίησης, επειδή φοβούνται τις αλλαγές που θα μπορούσαν να γίνουν στην τάξη στην οποία είναι συνηθισμένοι.
Το που βρίσκονται οι Εθνικοσοσιαλιστές σε αυτό το φάσμα είναι αρκετά καθαρό: Είμαστε Αριστεροί -μην έχετε καμία αμφιβολία γι αυτό! Εμείς δε θέλουμε να διατηρήσουμε το σημερινό σύστημα, ούτε ολόκληρο, ούτε κανένα μέρος του. Εμείς δεν πιστεύουμε στις θεμελιακές αρχές ενός συστήματος που οδήγησε το λαό μας στην κακομοιριά των σημερινών καιρών! Εμείς δεν θέλουμε να υποστηρίξουμε ένα κατεστημένο υπεύθυνο για δύο παγκοσμίους πολέμους μεταξύ Λευκών εθνών και για αμέτρητους μικρότερους πολέμους, για τους πυρηνικούς εξοπλισμούς, για τη ρύπανση του περιβάλλοντος, για την ανεργία, για την πλήρη απογοήτευση των νέων που χάνουν κάθε πίστη στο μέλλον, για τα ναρκωτικά, για την πορνογραφία και για όλες τις άλλες μορφές της πλήρους παρακμής που βλέπουμε σήμερα. Εμείς οι Εθνικοσοσιαλιστές θέλουμε την ριζική αλλαγή: θέλουμε την πλήρη ανατροπή της Παλαιάς Τάξης! Τη στιγμή που ο Μαρξισμός μοιράζεται μια βασική ισοπεδωτική φιλοσοφία με την Παλαιά Τάξη και αυτοπροσδιορίζεται ως ένα υλιστικό κίνημα που σκοπεύει απλώς στην ανακατανομή των υλικών αγαθών, ο Εθνικοσοσιαλισμός ζητά να οικοδομήσει μία τελείως Νέα Τάξη, βασισμένη στον Ιδεαλισμό και στον βαθύ σεβασμό των νόμων της φύσης σε όλες τις πλευρές της Ζωής. Αυτό είναι, αναμφισβήτητα η πλέον επαναστατική ιδέα αυτού του αιώνα - και κατά συνέπεια πάρα πολύ αριστερή -και σίγουρα δεν είναι Μαρξιστική!
Συγκρινόμενος με τον Εθνικοσοσιαλισμό, ο Μαρξισμός δεν είναι τίποτα άλλο από μια ψευδο-επαναστατική ιδέα που εφευρέθηκε από το Χριστιανισμό και υποστηρίχθηκε από τη Φιλελεύθερη Δημοκρατία: αν όλοι οι άνθρωποι δημιουργούνται ίσοι, γιατί να μην διανεμηθεί ίσα ο πλούτος σε όλους τους ανθρώπους; Ιδωμένος κάτω από αυτό το πρίσμα, ο Μαρξισμός είναι απλώς ένα μέρος της Παλαιάς Τάξης που θέλουμε να καταστρέψουμε. Αν ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι, στην ουσία του, ένα αριστερό κίνημα, είναι βεβαίως παράδοξο το ότι οι Εθνικοσοσιαλιστές κατανάλωσαν τόσο πολύ χρόνο και προσπάθεια για να τηρήσουν παραδοσιακά δεξιά στάση, ενώ αρνήθηκαν κάθε άνοιγμα προς τα αριστερά. Είναι λοιπόν περίεργο πως όλες οι προσπάθειες για τη δημιουργία ενός Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος πάνω σε τέτοια βάση, υπήρξαν τελείως αποτυχημένες; Η πρώτη προϋπόθεση για να δημιουργήσει κανείς οτιδήποτε σε αυτό τον κόσμο είναι να έχει ξεκάθαρη ιδέα του τι θέλει να δημιουργήσει και του πως θα μπορούσε να το επιτύχει. Ένας γλύπτης που θέλει να δημιουργήσει ένα καλλιτέχνημα, αρχίζει με μια διανοητική σύλληψη και μετά αρχίζει να την υλοποιεί πάνω στο υλικό που επέλεξε. Δεν χτυπά από δω κι από κει με τη σμίλη του ένα κομμάτι μάρμαρο, αναρωτούμενος τι θα βγει. Έτσι, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν είναι απλώς μια μορφή της άκρας δεξιάς.
Οποιοσδήποτε μέσα στις γραμμές μας που έχει αυτή την εντύπωση, πρέπει να αφοσιωθεί πάνω στη μελέτη της Ιδέας του Εθνικοσοσιαλισμού για να ανακαλύψει την πραγματική έννοια και τη σημασία του - ή, αν δεν έχει τη διάθεση ή την ικανότητα να το κάνει, να βρει άλλη διέξοδο για τις δραστηριότητές του. Αυτό το κίνημα δεν έχει χώρο για απογοητευμένους μισητές των πάντων ή για θρησκευτικά ονειροπαρμένους, αλλά μόνο για αφοσιωμένους Εθνικοσοσιαλιστές επαναστάτες!
Όταν όλες οι μάταιες προσπάθειές τους να σταματήσουν την πορεία των γεγονότων αποτυγχάνουν, απογοητεύονται και γίνονται μισητές των πάντων, επειδή δεν έχουν ούτε σαφή εικόνα του σκοπού τους, ούτε ιδεολογία. Είναι γεγονός πως ποτέ τίποτα καλό δεν ήρθε από τη δεξιά. Αν δεν υπήρχαν επαναστάτες όπως ο Κοπέρνικος, ο Κέπλερ, ο Τζορντάνο Μπρούνο και ο Γαλιλαίος, ακόμα θα πιστεύαμε ότι η γη είναι επίπεδη και το κέντρο του σύμπαντος. Όταν ο καπιταλισμός ανδρώθηκε, το κατεστημένο δεν έκανε καμία προσπάθεια να λύσει τα κοινωνικά προβλήματα που προέκυψαν από τη Βιομηχανική Επανάσταση, αλλά άρχισε να εκμεταλλεύεται την εργατική τάξη χωρίς οίκτο - δίνοντας έτσι στήριγμα στις επαναστατικές σκέψεις που εκφράζει η Μαρξιστική ιδεολογία, και όλες οι απαραίτητες και δίκαιες βελτιώσεις των κοινωνικών συνθηκών που είδαμε τα τελευταία 100 χρόνια, υλοποιήθηκαν μόνο ύστερα από σκληρή πίεση από την Αριστερά, με τους δεξιούς συντηρητικούς σε διαρκή υποχώρηση, αξιολύπητους καθώς προσπαθούσαν να περισώσουν για τους εαυτούς τους όσα περισσότερα ήταν δυνατόν. Αυτά, φυσικά, δε σημαίνουν ότι κάθε προσπάθεια ανατροπής ενός κατεστημένου συστήματος είναι, αυτή καθεαυτή, καλή. Αν ο άνθρωπος κατορθώσει να δημιουργήσει μια νέα φυσική τάξη που δε θα απολιθώνεται αλλά θα παραμένει ένας ζωντανός οργανισμός αναπτυσσόμενος μέσα στα πλαίσια του φυσικού νόμου, υιοθετώντας νέες επιστημονικές και φιλοσοφικές αντιλήψεις μέσα στη φύση της ζωής, χωρίς να προσκολλάται σε ξεπερασμένες έννοιες, τότε θα ήταν πραγματικά εγκληματικό να προσπαθήσει κάποιος αυτή την τάξη και να ξαναγυρίσει στον εγωιστικό υλισμό, στον Χριστιανισμό ή σε κάποια άλλη αφύσικη φιλοσοφία.
Τι είναι καλό και τι κακό μπορούμε να το κρίνουμε μόνο με βάση τον φυσικό νόμο – όσο πιο κοντά βρισκόμαστε σε αυτόν, τόσο το καλύτερο. Είναι σχεδόν καθολικά παραδεκτό ότι υπάρχει χάσμα μεταξύ του Εθνικοσοσιαλισμού και του Μαρξισμού. Με την ίδια λογική όμως, οι Εθνικοσοσιαλιστές σίγουρα δεν είναι ούτε δεξιοί. Το μόνο κοινό σημείο που φαίνεται να έχει ο Εθνικοσοσιαλισμός με τη δεξιά είναι το φυλετικό ζήτημα. Οι δεξιοί πιστεύουν ότι το να είναι κανείς Λευκός είναι μια αξία αυτή καθεαυτή, η οποία ανυψώνει την Άρια Φυλή πάνω από κάθε ζωντανό οργανισμό και της δίνει το δικαίωμα να κάνει τον κόσμο ότι θέλει. Εμείς όμως, σαν Εθνικοσοσιαλιστές, δεν μας απασχολεί μόνο η ζωή και η άμεση ευημερία της Φυλής μας. Βλέπουμε τη Λευκή Φυλή σαν μέρος της όλης φυσικής τάξης του σύμπαντος και η επιθυμία μας για τη διατήρησή της, συνδέεται με την επιθυμία μας να διατηρήσουμε όλο το φυσικό περιβάλλον -συμπεριλαμβανομένων και των άλλων ανθρώπινων φυλών -επιθυμία που πηγάζει από βαθύ σεβασμό στην ανεξιχνίαστη σοφία της Φύσης. Αναμφίβολα, η Φυλή μας έχει τεράστιες δυνατότητες όσον αφορά τη διανοητική της δύναμη, αλλά οι ικανότητές τις δεν έχουν καμία αξία από μόνες τους, αν δεν χρησιμοποιηθούν σωστά και σύμφωνα με τους νόμους της Φύσης.
Για πολύ καιρό έχουμε ενωθεί μ’αυτούς που φωνάζουν White Power, και αγνοήσαμε το γεγονός πως η Φυλή μας είχε την απόλυτη δύναμη για τουλάχιστον 2000 χρόνια. Και είναι ακριβώς αυτή η δύναμη που μας οδήγησε στην κοινωνία που έχουμε σήμερα. Έτσι, δεν μοιραζόμαστε με τη δεξιά την άποψή της, της συνεχούς τεχνολογικής και οικονομικής επέκτασης, η οποία ήδη μας οδήγησε στη ρύπανση του αέρα και του νερού και έκανε τεράστιες περιοχές του κόσμου ακατάλληλες για την επιβίωση οποιουδήποτε είδους -μια ανάπτυξη που σημαίνει ότι το στρώμα του όζοντος της ατμόσφαιρας καταστρέφεται συστηματικά και ότι οι επόμενες γενεές θα εκτίθενται σε φονική ακτινοβολία, ότι τα τροπικά δάση που μας παρείχαν οξυγόνο κόβονται για να αφήσουν χώρο για τη βιομηχανική ανάπτυξη, και ότι έρημες εκτάσεις αρδεύονται, κατεβάζοντας τη στάθμη των υπόγειων νερών σε εύφορες περιοχές, οι οποίες με τη σειρά τους γίνονται έρημοι.
Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της Άριας μεγαλοφυΐας, χωρίς την οποία δε θα υπήρχαν - μια μεγαλοφυΐα η οποία δεν έχει χρησιμοποιηθεί για να οικοδομηθεί ένας καλύτερος κόσμος για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, αλλά μόνο για να εξασφαλίσει μια ευχάριστη ζωή τώρα, χωρίς σκέψη για το μέλλον. Αυτή η μοιραία τάση, η οποία βάσει του φυσικού νόμου, έχει σίγουρα μετατρέψει τις βιομηχανοποιημένες Λευκές χώρες της Δύσης σε πολύ πιο παρηκμασμένες κοινωνίες από κάθε πρωτόγονη κοινωνία του Τρίτου Κόσμου, υποστηρίζεται με πάθος από τη δεξιά η οποία φαίνεται να πιστεύει ότι όλα θα ήταν πολύ ωραία αν μόνο διώχναμε τους Μαύρους, τους Εβραίους, και τους πρόσφυγες από τη ΝΑ Ασία. Ξέρουμε ότι αυτή η πράξη, από μόνη της, δε θα άλλαζε τίποτα. Ο στόχος μας είναι μια πλήρης πνευματική αναγέννηση, και ο άμεσος σκοπός μας είναι να προσδιορίσουμε και να χτίσουμε τα θεμέλια γι αυτή την αναγέννηση -αυτό είναι και το μόνο πράγμα που μπορεί να δώσει νόημα στο φυλετικό αγώνα. Και αυτός ο αγώνας δε θα έπρεπε να γίνεται αντιληπτός σαν αγώνας εναντίον των άλλων φυλών, αλλά σαν ένας αμείλικτος πόλεμος εναντίον της κατάπτωσης της δικής μας Φυλής.
Η απομονωμένη έκκληση στη Φυλή ως βάση μιας νέας κοινωνίας είναι στερημένη από κάθε νόημα, εκτός και αν μπορέσουμε να ξεπεράσουμε αυτή την κατάπτωση και να βρούμε το δρόμο της επιστροφής στις φυσικές αξίες. Αν η Φυλή μας μπορεί να επιζήσει μόνο μέσα στα πλαίσια του σημερινού συστήματος, δεν θέλουμε να επιζήσει, γιατί τότε δεν θα αντιπροσώπευε παρά τον πιο τεράστιο αντιφυσικό εκφυλισμό. Η επίκληση της «Λευκής Δύναμης» μπορεί να πάρει κάποιο νόημα μόνο αν, με αυτήν, εννοούμε την επιθυμία να ενεργοποιήσουμε ξανά τη δύναμη της Φύσης που βρίσκεται λανθάνουσα στη μεγαλοφυΐα του Λευκού Ανθρώπου, του οποίου καθήκον είναι να χρησιμοποιεί τη δύναμη αυτή για να διατηρήσει την αρχή της ζωής. Φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι είμαστε υπέρ οποιασδήποτε μορφής πολυφυλετισμού. Η Φυλή είναι ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της φυσικής τάξης, και πρέπει να προστατεύεται όπως και οι υπόλοιπες φυσικές αρχές. Δε σημαίνει όμως ότι το λευκό χρώμα του δέρματος κάποιου είναι απαραίτητα εγγύηση ανθρώπινης ποιότητας. Η Λευκή Φυλή άφησε τον κόσμο να γλιστρήσει στον κόσμο της καταστροφής, και αν δε γίνει τελικά δυνατό να αντιληφθεί ότι η ποιότητα ζωής μπορεί να βελτιωθεί αντικαθιστώντας την κοινωνία του υλιστή καταναλωτή - η οποία είναι ο υπέρτατος στόχος και του Μαρξισμού και του Φιλελευθερισμού - με φυσικές και πνευματικές αξίες, τότε θα είναι καταδικασμένη και θα καταστρέψει ολόκληρο τον πλανήτη κατά τη διαδικασία της απόλυτης πτώσης της. Φυσικά, οι Εθνικοσοσιαλιστές δεν ισχυριζόμαστε ότι θα έπρεπε να ξαναζήσουμε στα σπήλαια της Λίθινης Εποχής, όμως νομίζουμε ότι δεν θα έπρεπε να παίρνουμε από τη Φύση περισσότερα απ ότι μπορούμε να της δώσουμε πίσω. Η ποιότητα ζωής θα έπρεπε να σημαίνει για μας κάτι περισσότερο από την ποιότητα των υλικών αγαθών.
Στην αποθαρρυμένη κοινωνία του σήμερα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι το αντιλαμβάνονται αυτό και, ακόμα, διαμαρτύρονται εναντίον της επικρατούσας τάξης πραγμάτων. Το ότι δεν γίνονται Εθνικοσοσιαλιστές, όμως, οφείλεται σε έναν απλό λόγο: αγνοούν ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός - και μόνον ο Εθνικοσοσιαλισμός! - μπορεί να λύσει τα κρίσιμα προβλήματα του σήμερα. Έτσι αφήνουν τα κινήματα διαμαρτυρίας τους να καπελώνονται από τους Μαρξιστές, οι οποίοι είναι καλύτεροι από μας στο να πουλάν το προϊόν τους, παρ' όλο που καμία Μαρξιστική κυβέρνηση δεν έκανε ποτέ την παραμικρή προσπάθεια να ασχοληθεί με αυτά τα προβλήματα - απλώς και μόνο επειδή η ίδια η έννοια του Μαρξισμού είναι υλιστική και με κανένα τρόπο δεν ασχολείται με φυσικές αξίες. Οι Μαρξιστές το μόνο που κάνουν είναι να χρησιμοποιούν τη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στο κατεστημένο για να προωθούν τον Μαρξισμό. Οι ίδιοι οι δυσαρεστημένοι στην αρχή δεν είναι όλοι Μαρξιστές. Ενώ οι Εθνικοσοσιαλιστές κοπιάζουν για να κερδίσουν μικρές περιθωριακές ομάδες παραδοσιακών δεξιών φορτωμένων με όλα τα πολιτικά και θρησκευτικά τους απωθημένα, τη φοβερή τους μεγαλομανία και την έλλειψη αφοσίωσής τους σε ένα σκοπό -αποτέλεσμα της συνεχούς αμυντικής στάσης τους στην προσπάθειά τους να περισώσουν ότι πρέπει να υποχωρήσει - οι Μαρξιστές εξασφαλίζουν ένα προγεφύρωμα στους ανήσυχους πολίτες που αρνούνται τον χωρίς όρια υλισμό λόγω μιας ιδεαλιστικής φροντίδας για το μέλλον του πλανήτη μας. Στη μεγάλη τους πλειοψηφία, αυτοί οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται ότι η διατήρηση της φυσικής τάξης απαιτεί πολύ πιο μεγαλόπνοα μέτρα από τον έλεγχο της ρύπανσης και την κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας και της ατομικής βόμβας. Δεν βλέπουν ότι απαιτεί επίσης φυλετικό διαχωρισμό και μια γενική πνευματική αναγέννηση που μπορεί να οδηγήσει τον Άνθρωπο πίσω στις πηγές της Ζωής.
Μπορούν όμως να τα μάθουν αυτά -η μάλλον, δεν μπορούν παρά να διαπιστώσουν - αν τους δοθούν οι αναγκαίες πληροφορίες και αντιλήψεις και αν δεν αφεθούν εκτεθειμένοι στην αποκλειστική επιρροή των Μαρξιστικών διδασκαλιών. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ιδεαλιστές και υπερασπίζονται τη Φύση, και έτσι πραγματικά ανήκουν σε μας -και γενικά είναι πολύ πιο άξιοι σαν μαχητές από πολλούς αποπροσανατολισμένους νέους που αυτοαποκαλούνται Εθνικοσοσιαλιστές προσπαθώντας να ενισχύσουν το εγώ τους και να κρύψουν την ανασφάλεια και τα προσωπικά τους προβλήματα πίσω από μια στολή και αστείους βαθμούς και τίτλους. Αλλά οι περιβαλλοντιστές δεν προσελκύονται ούτε από ομάδες κρούσεως ούτε από προπαγάνδα μίσους, πράγματα που απλώς επιβεβαιώνουν την αρνητική εντύπωση του Εθνικοσοσιαλισμού. Ούτε επίσης βοηθά το να τους μιλήσουμε για τη σημασία της Φυλής, επειδή δεν έχουν ακόμα προχωρήσει τόσο πολύ στη σκέψη ώστε να βλέπουν τη σημασία του φυλετικού ζητήματος. Πρέπει να προσεγγιστούν όπου βρίσκονται τώρα και με θέματα που τους αφορούν άμεσα. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να φτιάξουμε καλό υλικό πάνω στα περιβαλλοντικά προβλήματα, όπως αυτά αντιμετωπίζονται από την Εθνικοσοσιαλιστική σκοπιά και να πάμε στις ομάδες όπου συγκεντρώνονται αυτοί οι άνθρωποι για να διαμαρτυρηθούν εναντίον της πυρηνικής ενέργειας, της μόλυνσης και του πυρηνικού πολέμου. Δεν θα πρέπει να περιμένουμε από τους περιβαλλοντιστές να έρθουν μόνοι τους σε μας, γιατί δεν έχουν κανένα τρόπο να μάθουν τι ακριβώς είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός, αν μάλιστα αποτύχουμε να έρθουμε σε επαφή μαζί τους, θα τους χάσουμε από τους Μαρξιστές, στα χέρια των οποίων δε πρόκειται ποτέ να κατανοήσουν όλες τις συνέπειες των ιδεών τους.
Αυτοί οι νέοι αμφισβητίες είναι εχθρικοί απέναντι μας – απλά εξαιτίας δεκαετιών εχθρικής προπαγάνδας η οποία όχι μόνο αποξένωσε ικανούς και ευφυείς ανθρώπους από κάθε είδους κίνημα που πρεσβεύει ανοιχτά τον Εθνικοσοσιαλισμό, αλλά πέτυχε και να προσελκύσει στο κίνημά μας ένα μεγάλο αριθμό ατόμων που ταιριάζουν στην προπαγανδιστική εικόνα της για τον Εθνικοσοσιαλισμό και που ήρθαν γιατί απλούστατα θέλουν να ανταποκριθούν στην εικόνα αυτή. Θέλουν να είναι τα δολοφονικά, αιμοβόρα τέρατα που περιγράφονται σε αμέτρητες παραγωγές του Χόλυγουντ και στις περιγραφές του Κίτρινου Τύπου για τους κακούς «Ναζί».
Για πάρα πολύ καιρό έχουμε δεχθεί τέτοιους ψυχοπαθείς στις γραμμές μας και για πάρα πολύ καιρό αποτυγχάνουμε να αποσυνδεθούμε από άλλες τέτοιες οργανώσεις που κάνουν το ίδιο. Το ότι μερικοί αυτοαποκαλούνται Εθνικοσοσιαλιστές και επιδεικνύουν τη Σβάστικα, δεν τους κάνει Συντρόφους μας! Πολλές οργανώσεις δεν μπορούν ακόμα να το καταλάβουν αυτό και όσο δεν το καταλαβαίνουν είναι καταδικασμένες - και, δυστυχώς, το ίδιο ισχύει και για μας, αν δεν εκμεταλλευόμαστε κάθε ευκαιρία να τους αποκηρύξουμε δημόσια. Πολύ συχνά λέγεται ότι δεν πρέπει να «βγάζουμε τα άπλυτά μας στη φόρα» μπροστά στους εχθρούς μας και ότι όλες οι «εσωτερικές διαμάχες» πρέπει να περιορίζονται στους τέσσερις τοίχους μας. Αλλά αυτά δεν είναι τα δικά μας τα άπλυτα, και βέβαια δεν πρόκειται για εσωτερική διαμάχη - είναι μια απαραίτητη εκκαθαριστική επιχείρηση, και πρέπει να γίνει δημόσια.
Οι χειρότεροι εχθροί μας, δεν είναι οι Εβραίοι ή οι Κομμουνιστές, αλλά οι ίδιοι οι άνθρωποι που ενώ αυτοαποκαλούνται Εθνικοσοσιαλιστές, ανατρέπουν με τη συμπεριφορά τους τις θεμελιώδεις αρχές της Εθνικοσοσιαλιστικής φιλοσοφίας, επιβεβαιώνοντας έτσι την παραμορφωμένη εντύπωση της Ιδέας μας που έχει αποτυπωθεί στο κοινό από τις δραστηριότητες του εχθρού μας. Δεν μπορούμε να αισθανόμαστε εμπιστοσύνη ή φιλία γι αυτούς τους ανθρώπους. Αντίθετα, πρέπει να απαλλάξουμε τους εαυτούς μας από κάθε διασύνδεση με αυτούς και να κάνουμε τα πάντα για να δείξουμε στον κόσμο ότι αυτοί δεν ανήκουν σε μας. Πάνω απ όλα, πρέπει να υποβληθούμε σε κάθε θυσία, για να κάνουμε ακριβώς αυτά τα πράγματα που δεν αναμένονται από μας.
Ο κόσμος περιμένει ότι θα υποστηρίξουμε κάθε δεξιό που επισείει τη Σβάστικα -και σίγουρα δε μας περιμένει πουθενά κοντά στην Αριστερά, επειδή τους έχουν πει ξανά και ξανά πως είμαστε δεξιοί. Συνεπώς, πρέπει να τους δείξουμε ότι τους πληροφόρησαν άσχημα. Η έκπληξη που θα προκληθεί θα κάνει μερικούς ν ακούσουν τουλάχιστον τι έχουμε να πούμε. Ακόμα, μερικοί άνθρωποι θα ξανασκεφτούν αυτά που τους έλεγαν για τον Εθνικοσοσιαλισμό όταν αντιληφθούν ότι τους έλεγαν άλλη μια φορά ψέματα γι αυτόν.
Η υπόλοιπη Γερμανία αποστρατιωτικοποιήθηκε τελείως και το βάρος των εξοργιστικών απαιτήσεων για πολεμικές επανορθώσεις στους κατακτητές προκάλεσε τον πιο φοβερό πληθωρισμό στην παγκόσμια ιστορία και απέκλεισε κάθε δυνατότητα οικονομικής ανάκαμψης. Μέσα σ’ αυτήν την κατάσταση, μια μικρή μειοψηφία Εβραίων μετοίκων από την Ανατολή πήρε σιγά σιγά τον έλεγχο της διαλυμένης οικονομίας, όπως και ολόκληρης της πολιτιστικής και πολιτικής ζωής της χώρας. Συγκρινόμενη με αυτή την κατάσταση, κάθε κουβέντα για σημερινή οικονομική κρίση είναι γελοία. Υλικά, κάθε χώρα της Δύσης και οι περισσότερες Κομμουνιστικές χώρες είναι σε πολύ καλύτερη θέση απ’ ότι η Γερμανία της δεκαετίας του ’20. Σήμερα είναι ζήτημα πώλησης του αυτοκινήτου ή ίσως μετακόμισης σ’ ένα φθηνότερο διαμέρισμα. Στη Γερμανία ήταν ζήτημα επιβίωσης.
Πάντως, όπως όλοι ξέρουμε, ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν ήταν η μόνη επαναστατική δύναμη στη Γερμανία της εποχής. Οι Κομμουνιστές είχαν ακριβώς τα ίδια πλεονεκτήματα με τον Χίτλερ: ένα λιμοκτονούντα πληθυσμό διατεθειμένο να δοκιμάσει σχεδόν οτιδήποτε για να επιζήσει. Ακόμα πλεονεκτούσαν απέναντι στον Χίτλερ στο ότι είχαν το παράδειγμα της επιτυχημένης επανάστασης στη Ρωσσία. Ο Χίτλερ δεν είχε τίποτα στο οποίο θα μπορούσε να συσχετίσει τον αγώνα του. Και είναι αξιοσημείωτο ότι δεν συνέδεε το κίνημά του με καμμιά από τις ισχυρές δεξιές ιδεολογίες του παρελθόντος, όπως τη μοναρχία ή τις εκκλησίες. Η προσέγγισή του ήταν τελείως αριστερή και εξίσου αντιτιθέμενη τόσο στο Κατεστημένο, όσο και στο Κομμουνιστικό κόμμα. Όταν, τελικά, νίκησε τους Κομμουνιστές, δεν το κατόρθωσε εξοντώνοντάς τους, αλλά αποστερώντας τους από την υποστήριξή τους, απασχολούμενος με τα ίδια θέματα και υποδεικνύοντας καλύτερες λύσεις – όλες τους έπειθαν τον Γερμανό εργάτη ότι αυτός θα γινόταν καλύτερος και αξιότερος ηγέτης από τον Τέλμαν, που ήταν επικεφαλής του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Μιλούσε στους ανθρώπους για ό,τι τους αφορούσε, με το λεξιλόγιο της εποχής του και υιοθέτησε ένα στρατιωτικό στυλ, που ήταν δημοφιλές σε μια χώρα γεμάτη από ηρωικούς στρατιώτες, οι οποίοι είχαν κάθε λόγο να αισθάνονται προδωμένοι από την κυβέρνηση και που ακόμα ήταν χρήσιμο σε μια κατάσταση όπου έπρεπε να συμπλακείς με τις πολυάριθμες κομμουνιστικές συμμορίες δολοφόνων, οι οποίες χρησιμοποιούσαν ίδιο στυλ και λεξιλόγιο μ’ εκείνο του Χίτλερ.
Το να προσπαθήσει κανείς να μιμηθεί το στυλ του Χίτλερ σήμερα, θα ήταν πολιτική αυτοκτονία. Και είναι γεγονός ότι αυτή η μίμηση ήταν το τέλος κάθε ομάδας που την προσπάθησε μέχρι σήμερα. Ούτε μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει προπαγανδιστικό υλικό του Χίτλερ. Το να το μεταφράσει, να το ανατυπώσει ή να το μιμηθεί, μέσα σε ένα τόσο διαφορετικό πλαίσιο, για οτιδήποτε άλλο εκτός από υλικό ιστορικής μελέτης, θα ήταν γελοίο. Ο Χίτλερ φρόντιζε για τις Γερμανικές μάζες της δεκαετίας του ’30. Ξέχωρα από κάθε τι άλλο, πρέπει να καταλάβουμε και να αποδεχθούμε ότι δεν υπάρχει τρόπος να κερδίσουμε τις μάζες με τις σημερινές συνθήκες. Σήμερα, ζητούμε ένα μικρό αριθμό ιδεαλιστών. Για να τους βρούμε πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας στα προβλήματα που απασχολούν ακριβώς το είδος των ανθρώπων που ψάχνουμε: ρύπανση, πυρηνική απειλή, η πληγή του πολυεθνικού Καπιταλισμού, κ.τ.λ.. Τα περισσότερα από τα προβλήματα αυτά ήταν άγνωστα στους συγχρόνους του Χίτλερ – αλλά αυτό δεν είναι λόγος για να μην ασχοληθούμε με αυτά!
Ο κόσμος μας έχει γίνει πολύ πιο πολύπλοκος απ’ ότι ήταν 50 χρόνια πριν και κάθε πολιτικό κίνημα που αποτυγχάνει να λάβει υπ’ όψη του αυτό το γεγονός ξεπέφτει στο επίπεδο ενός αναχρονιστικού απολιθώματος. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι έχουμε γενικά την τάση να μιλάμε και να γράφουμε πάρα πολύ για την Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία. Παρ’ όλο που μπορούμε να δείξουμε όλα τα καλά που έκανε ο Χίτλερ για τη Γερμανία, οι άνθρωποι τους οποία ζητάμε σήμερα δεν ενδιαφέρονται και πολύ για το τι συνέβη πριν 50 χρόνια. Ενδιαφέρονται για την δική τους εποχή – και για το μέλλον. Βέβαια, όταν γαντζωνόμαστε τόσο πολύ στο παρελθόν, ένας από τους λόγους είναι ότι η Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία είναι το μόνο παράδειγμα εφαρμοσμένου Εθνικοσοσιαλισμού που έχει δει ο κόσμος και ότι αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα των 12 χρόνων αντιπροσωπεύει τη μόνη δόξα και επιτυχία που είχε ποτέ το Κίνημά μας. Αυτό δεν είναι κατακριτέο. Το χρειαζόμαστε σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς των ταπεινώσεων και των διωγμών.
Το χρειαζόμαστε για να δείξουμε στους εαυτούς μας ότι κάποτε ο Εθνικοσοσιαλισμός ήταν νικηφόρος – παρ’ όλες τις αντιξοότητες. Αλλά, είναι πάρα πολύ επικίνδυνο ο σεβασμός και ο θαυμασμός για το παρελθόν, αντί να είναι μια παραγωγική έμπνευση, να μετατρέπονται σε νοσταλγική προσκόλληση σε μια περασμένη εποχή, ή σε τυφλή αγάπη για τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά του NSDAP, για τις στολές, τους βαθμούς, τα κουρέματα, τα σύμβολα και ακόμα για το στυλ της ομιλίας της δεκαετίας του ’30. Δεν έχει σημασία η εξωτερική εμφάνιση, αλλά η εσωτερική ιδέα και αυτή είναι που πρέπει να συνεχίσουμε. Όπως και ο Χίτλερ, πρέπει να αποφύγουμε να παγιδευτούμε από την ιστορία. Με άλλα λόγια, πρέπει να δείξουμε πώς ο Εθνικοσοσιαλισμός μπορεί να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας σήμερα – και όχι πώς το έλυσε ο Χίτλερ στα 1933. Η ιδέα πίσω από τον Εθνικοσοσιαλισμό υπερβαίνει και τον Χίτλερ και τον ίδιο τον Εθνικοσοσιαλισμό. Ο Χίτλερ την εφάρμοσε σε παλαιότερο χρόνο και τόπο, εμείς πρέπει να την εφαρμόσουμε στον δικό μας. Η ιδέα αυτή είναι άχρονη, γιατί αντιπροσωπεύει την ίδια την αρχή βάσει της οποίας η Φύση ζει και δημιουργεί.
Υπάρχει από την αρχή του χρόνου και θα υπάρχει για πάντα, όσο υπάρχει το σύμπαν, αδιάφορο αν η Αρία φυλή – ή το ανθρώπινο είδος – υπάρχει ή όχι. Ο άνθρωπος έχει εγκαταλείψει αυτή την αρχή και αποστολή μας είναι να του δείξουμε ότι δεν μπορεί να το κάνει αυτό ατιμώρητα και ότι όλα του τα σημερινά προβλήματα προκαλούνται από την παράλογη πίστη ότι ο άνθρωπος στέκεται πάνω από την Φύση. Κάνοντάς το αυτό, θα πρέπει να είμαστε τόσο λίγο συνδεδεμένοι με την Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία, όσοι οι άλλοι αριστεροί είναι συνδεδεμένοι με τη Σοβιετική Ένωση.
Οι συνολικές απαιτήσεις από έναν μαρξιστή υπερβαίνουν κατά πολύ οτιδήποτε έχουμε ποτέ τολμήσει να περιμένουμε από τα δικά μας μέλη. Αυτό λέει κάτι για την ποιότητα και ακόμα εξηγεί γιατί οι μαρξιστές τα πάνε τόσο πολύ καλύτερα από εμάς – παρά το γεγονός ότι αυτά που κηρύσσουν είναι βλακείες πρώτου μεγέθους. Αλλά, ανάμεσα στους Εθνικοσοσιαλιστές επικρατεί η γνώμη ότι το να υιοθετηθούν μέθοδοι που θεωρούνται μαρξιστικές φέρνει μαζί του και το φόβο της, κατά κάποιον τρόπο, «μόλυνσής» μας από τον μαρξισμό. Ισχυρίζονται ότι θα βγάλουμε κακό όνομα, τόσο στους φίλους όσο και στους εχθρούς.
Τώρα βέβαια, ήδη έχουμε κακό όνομα – για να λέμε την αλήθεια, δεν μπορεί να γίνει χειρότερο απ’ ότι είναι. Αλλά, αφού δεν ενδιαφερόμαστε να κερδίσουμε παραδοσιακούς συντηρητικούς, τι μας πειράζει αυτό;
Αν αυτοί δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τον Κομμουνισμό από τον Εθνικοσοσιαλισμό, είναι δικό τους πρόβλημα, όχι δικό μας! Στην περίπτωση αυτή δείχνουν μια έλλειψη ευφυΐας, που τους κάνει άχρηστους για εμάς. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στους εχθρούς μας να αποφασίζουν ποια είναι η Εθνικοσοσιαλιστική άποψη και ποια όχι, και σίγουρα δεν μπορούμε να αφήσουμε όλους τους «καλούς σκοπούς» στους μαρξιστές, μόνο και μόνο για να ευχαριστήσουμε ανθρώπους που έχουν έτσι κι αλλιώς αποδειχθεί τελείως άχρηστοι σε εμάς. Αυτό το κάνουμε ήδη εδώ και πολύ καιρό – και αυτός είναι ένας άλλος λόγος που οι μαρξιστές είχαν τόση επιτυχία και μπόρεσαν να κυριαρχήσουν σε τεράστια τμήματα της πολιτικής και διανοητικής μας ζωής, ενώ οι Εθνικοσοσιαλιστές αισθάνονται υποχρεωμένοι να λένε «ναι» στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, στην ατομική βόμβα, στον Καπιταλισμό, στην απεριόριστη «ελεύθερη επιχείρηση» κ.τ.λ.. Καιρός είναι να αλλάξει αυτό!
Ας μη συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που ο κόσμος περιμένει από εμάς. Ας κάνουμε αυτά που ο Εθνικοσοσιαλισμός μας διδάσκει να κάνουμε – όχι ό,τι ο κόσμος νομίζει ότι μας διδάσκει. Σχετικά με τα παραπάνω, η λυπηρή αλήθεια είναι ότι πολλοί Εθνικοσοσιαλιστές στην σκέψη τους έχουν πέσει θύματα της χειρότερης μορφής δεξιάς αντικομμουνιστικής προπαγάνδας. Το πιο σίγουρο είναι ότι η σοβαρότερη απειλή εναντίον του Ανθρώπου δεν προέρχεται από τη Μόσχα, το Πεκίνο ή την Αβάνα. Με κανένα τρόπο δεν μπορεί κάποιος να κατηγορήσει τους Κομμουνιστές για την αξιοθρήνητη κατάσταση του σημερινού κόσμου – για τα ναρκωτικά, το έγκλημα, την πορνογραφία, τους πυρηνικούς εξοπλισμούς, την φυλετική συγχώνευση, τη ρύπανση, κ.τ.λ.. Αυτό που πρέπει να κατηγορούμε είναι το σημερινό κυβερνητικό σύστημα – όχι τους Κομμουνιστές, ούτε τους Εβραίους!
Πρέπει να κατανοήσουμε ότι αυτές οι πληγές έχουν δημιουργηθεί από τους δικούς μας διεφθαρμένους και ανήθικους πολιτικούς και χρηματιστές και ότι εμείς, οι Άριοι λαοί της υφηλίου, αφήσαμε από μόνοι μας τα πράγματα να έρθουν τόσο άσχημα. Δεν είναι μια ξένη κυβέρνηση, αλλά αυτό το σημερινό σύστημα η απειλή για την ύπαρξη του πλανήτη και χωρίς αυτό το σύστημα δεν θα υπήρχε σήμερα ούτε Σοβιετική Ένωση, ούτε κανένα άλλο Κομμουνιστικό κράτος. Ο Κομμουνισμός θα είχε αφανιστεί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αν η Δύση δεν είχε δώσει στη Σοβιετική Ένωση τα αναγκαία όπλα και την απαραίτητη τεχνολογία. Ακόμα και σήμερα, όλα τα Κομμουνιστικά κράτη θα διαλύονταν αμέσως, αν δεν υποστηρίζονταν συνέχεια από Δυτικές κυβερνήσεις και από τραπεζίτες, που κερδίζουν περιουσίες από το εμπόριο με αυτές τις χώρες – και με το δανεισμό χρημάτων σε αυτές.
Οι Κομμουνιστές σίγουρα το ξέρουν αυτό και έχουν πολλές ασχολίες, με το να κρατούν την Ανατολική Ευρώπη στη γραμμή τους και να εξασφαλίζουν το Κομμουνιστικό καθεστώς στο Αφγανιστάν, για να αποτελέσουν σοβαρό κίνδυνο για τη Δύση. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι ίδιες πολυεθνικές επιχειρήσεις, που αποκομίζουν τεράστια κέρδη από το εμπόριο με το κομμουνιστικό μπλοκ, θησαυρίζουν και με την παραγωγή όπλων, τα οποία οι πολιτικοί μας προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι αναγκαία για να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας από τους Κομμουνιστές – σαν να μπορούσες να υπερασπίσεις οτιδήποτε καταστρέφοντας κάθε ζωή σε έναν πυρηνικό πόλεμο. Αυτό είναι βέβαια τελείως γελοίο – αλλά είναι, παρ’ όλα αυτά, το πολιτικό και οικονομικό σύστημα που υπερασπίζεται με τόσο πάθος η δεξιά. Ας μην υπάρχει καμμιά αμφιβολία: ο Κομμουνισμός θα ήταν βέβαια ένα πολύ δυσάρεστο πράγμα, αλλά δεν θα σήμαινε και το τέλος του κόσμου. Η χριστιανική φιλελεύθερη δημοκρατία όμως θα σήμαινε αυτό το τέλος! Υπάρχει πολύ περισσότερη φυλετική καθαρότητα στην Ανατολική Ευρώπη απ’ οπουδήποτε στη Δύση – απλά επειδή το όχι αποτελεσματικό οικονομικό σύστημα δεν προσελκύει τη μετανάστευση από τον Τρίτο Κόσμο ακόμα, η φυλετική συνείδηση των Ρώσσων, που είναι το κυρίαρχο έθνος στην Σοβιετική Ένωση, υπόσχεται μια οπωσδήποτε καλύτερα προσιτή επιβίωση της Αρίας Φυλής, απ’ ότι τα οράματα των φιλελευθέρων και συντηρητικών Αμερικανών πολιτικών. Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι ο Κομμουνισμός δεν υποστηρίζει στην θεωρία ρατσιστικές αρχές – αλλά στον Κομμουνισμό θεωρία και πράξη είναι δύο πολύ διαφορετικά πράγματα. Αναμφίβολα, ο υλισμός που προσφέρεται από τη Δύση είναι πιο ελκυστικός βραχυπρόθεσμα, αλλά αυτή η ευχάριστη ζωή είναι πολύ πιθανό να δώσει τη θέση της σε ένα κατακλυσμό, που θα μπορούσε πολύ εύκολα να αφανίσει κάθε ζωή στη γη. Όμως, με ένα γερό πολιτικό σύστημα στη Δύση, τα Κομμουνιστικά κράτη δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν. Απλούστατα, δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν από μόνα τους και οι πεινασμένοι πληθυσμοί τους θα εξεγείρονταν. Το ίδιο πράγμα θα συνέβαινε και αν οι Κομμουνιστές καταλάμβαναν τη Δύση – το καθεστώς τους δεν θα κρατούσε για πολύ.
Υπάρχει μόνον ο δύσκολος δρόμος: να αποδείξουμε ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός δεν είναι αυτό που πιστεύει ο κόσμος και ότι είναι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλίσουμε τη συνέχιση της ζωής σ’ αυτόν τον πλανήτη. Ξέρουμε ότι είμαστε σε αδύνατη θέση, αλλά για να είμαστε ειλικρινείς, θα έπρεπε να είμαστε μάλλον ευχαριστημένοι, που δεν έχουμε την ανησυχία του να καταλάβουμε την εξουσία αμέσως τώρα. Απλούστατα, δεν θα μπορούσαμε να την χειριστούμε, Αυτό είναι ένα από τα δυσάρεστα γεγονότα, το οποίο πολλοί Εθνικοσοσιαλιστές – και άνθρωποι που αυτοαποκαλούνται Εθνικοσοσιαλιστές – φαίνεται να παραβλέπουν εντελώς. Θα ήταν ελάχιστα χρήσιμο για εμάς να κερδίσουμε τις μάζες αύριο το πρωί, όταν δεν θα έχουμε τον απαραίτητο αριθμό Εθνικοσοσιαλιστών ειδικών για να κάνουμε ένα Εθνικοσοσιαλιστικό κράτος να λειτουργήσει. Χρειαζόμαστε οικονομολόγους, δικαστικούς, διοικητικούς υπαλλήλους, βιολόγους, κ.τ.λ. που να είναι επίσης Εθνικοσοσιαλιστές.
Η εξουσία δεν θα πρέπει να γίνεται αυτοσκοπός. Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια Νέα Τάξη, επειδή θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο, αλλά ένας καλύτερος κόσμος δεν μπορεί να δημιουργηθεί από το πουθενά. Χρειάζονται πολλοί αφοσιωμένοι άνθρωποι, με βαθιά μόρφωση για να αναλάβουν ένα τέτοιο έργο. Και αυτή τη στιγμή είναι σημαντικότερο να κερδίσουμε έναν αριθμό από αυτούς τους ανθρώπους, παρά να διεξάγουμε μία εκ των προτέρων χαμένη μάχη στους δρόμους για να εντυπωσιάσουμε μερικά συμπλεγματικά άτομα. Και πάλι, η Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία μας δίνει ένα πολύ διδακτικό παράδειγμα.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους το πείραμα της κατασκευής από την αρχή μίας Εθνικοσοσιαλιστικής τάξης δεν μπορούσε να ολοκληρωθεί και το καινούριο κράτος δεν μπορούσε να αντέξει στην πίεση από τον εξωτερικό κόσμο, ήταν ότι ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν υποχρεωμένος να βασίζεται σε ένα μεγάλο αριθμό ειδικών που απεχθάνονταν τον Εθνικοσοσιαλισμό. Απλά, δεν είχε το χρόνο να εκπαιδεύσει και να επιμορφώσει αρκετούς Εθνικοσοσιαλιστές, επειδή έπρεπε να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του στο να κερδίσει τον λαό, πριν πάρουν οι Κομμουνιστές την εξουσία. Πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι που δεν έχουμε τέτοιο πρόβλημα. Έτσι κι αλλιώς, κάτω από τις σημερινές συνθήκες, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να κερδίσουμε μια επαναστατική νίκη, γι’ αυτό ας συγκεντρώσουμε τις προσπάθειές μας στο να φτιάξουμε γερά θεμέλια για ένα μελλοντικό μαζικό κίνημα.
Πάντως, ας είμαστε ρεαλιστές. Θα μπορούσε ακόμα κι αυτό να αποβεί μια χαμένη μάχη, Κανείς δεν μας εγγυάται ότι πρόκειται ποτέ να νικήσουμε. Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν έχουμε τίποτα άλλο από μία αόριστη ελπίδα για να υποστηρίξει την πεποίθησή μας ότι θα νικήσουμε. Όμως, η ίδια η Φύση ίσως αφανίσει το ανθρώπινο είδος από το πρόσωπο της γης, επειδή παραμέλησε τους νόμους του σύμπαντος. Αυτό μπορεί να επιφυλάσσει το μέλλον για εμάς. Εμείς όμως, οι Εθνικοσοσιαλιστές, έχουμε αποφασίσει να μην δεχθούμε μια τέτοια εξέλιξη χωρίς αγώνα – ακόμα κι αν αυτός είναι άνισος στο έπακρο! Αλλά δεν επιθυμούμε να γίνουμε μάρτυρες μιας χαμένης υπόθεσης – κι αυτό ακριβώς θα γίνουμε αν παραμείνουμε προσκολλημένοι στους παλιούς τρόπους.
Σαν Κίνημα, ήμασταν αξιοσημείωτα αποτυχημένοι ως τώρα. Είναι καιρός να αφυπνισθούμε και να αναγνωρίσουμε την αληθινή σημασία των ιδεών μας. Ένα πρώτο βήμα είναι να γίνουμε επαγγελματίες επαναστάτες. Πρέπει να αφήσουμε πίσω μας την δεξιά μας συμπεριφορά και να αντιληφθούμε ότι είμαστε αριστεροί.
Ακόμα, θα πρέπει να σταματήσουμε να κατηγορούμε τους άλλους για την κακή κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Εμείς ήμασταν οι χειρότεροι εχθροί μας, από κάθε άποψη, και δεν χρειαζόμαστε αποδιοπομπαίους τράγους!
Κάθε αλλαγή που επιθυμούμε πρέπει να αρχίσει σαν βασική αλλαγή στην συμπεριφορά των δικών μας ανθρώπων. Αυτός είναι ένας πολύ δύσκολος στόχος – αλλά η σκέψη του τι μπορεί να συμβεί, αν δεν επικρατήσουμε, μας κάνει διατεθειμένους να προσπαθήσουμε!
Ο δικός μας Ερνέστο.
Ernst Röhm ο μαχητής του Εθνικοσοσιαλισμού.
του Αίμωνος Φωτεινού.
Αλήθεια , τι ακριβώς θα μπορούσε να πει κανείς για έναν άνθρωπο που, αν μη τι άλλο, έκανε πράξη, καθ’όλη σχεδόν τη διάρκεια της ζωής του, τη ρήση του Ηρακλείτου «Πόλεμος πατήρ πάντων εστί» !
Ένας φλογερός αγωνιστής, πολεμιστής και ιδεολόγος, του οποίου η σημαίνουσα και ιδιαίτερα έντονη δραστηριότητα έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην επικράτηση των Επαναστατικών Εθνικοσοσιαλιστικών Δυνάμεων, έναντι της πρότερης άθλιας , δημαγωγικής και ψηφοθηρικής οχλοκρατίας του Βαϊμαρικού καθεστώτος.
Δε μιλάμε για κάποιον άλλο παρά για τον Ernst Röhm, που αποτελεί σύμβολο, ανάμεσα σε άλλους Εθνικοσοσιαλιστές, τιμής, θάρρους, αξιοπρέπειας και ιδεολογικής συνέπειας.( Κάτι που έχουν ξεχάσει δυστυχώς οι περισσότεροι στις μέρες μας ).
Ο Ernst Röhm, από νεαρή κιόλας ηλικία διακατέχονταν από έντονα αγνά πατριωτικά αισθήματα. Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος τον βρήκε να υπηρετεί τη θητεία του ως αξιωματικός του αυτοκρατορικού στρατού. Σε μια μάχη στη Λωρραίνη της Γαλλίας τραυματίστηκε και από κει προέρχονται οι ουλές στο πρόσωπό του που θα τον ακολουθούν για την υπόλοιπη ζωή του. Τιμήθηκε με τον σιδηρού σταυρό και προήχθη σε ανώτερο στρατιωτικό βαθμό. Κατά τη διάρκεια του πολέμου γνώρισε και συνδέθηκε στενά με τον Αδόλφο Χίτλερ, με τον οποίο μετέπειτα έδωσε κοινούς αγώνες, τόσο σε συγκεντρώσεις και ομιλίες, όσο και στους δρόμους.
Μετά το τέλος του πολέμου ετάχθη σε έναν πολιτικό - στρατιωτικό οργανισμό ονόματι Freikorps, με στόχο την απόκρουση της ολοένα αυξανόμενης κομμουνιστικής επιρροής στη Γερμανία. Στη συνέχεια συνετάχθη στο Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα των Γερμανών εργατών (NSDAP) , του οποίου ηγούνταν ο παλιός του φίλος. Ο Χίτλερ σύντομα αναγνώρισε τις οργανωτικές και διοικητικές του ικανότητες και του ανέθεσε την οργάνωση των γνωστών SA. Συμμετείχε στο κίνημα της μπυραρίας , το Νοέμβριο του 1923, μια απόπειρα ανατροπής του καθεστώτος, με τα SA να παίζουν κυρίαρχο ρόλο, πράγμα το οποίο οδήγησε και στη σύλληψή του, καθώς και σε εκείνη του Χίτλερ και του στρατηγού Λούντεντορφ.
Το 1924 εγκαταλείπει τη Γερμανία και αναλαμβάνει την ανασύνταξη του Βολιβιανού στρατού. Μετά από έξι χρόνια, ο Χίτλερ του ζητάει να αναλάβει την αναδιοργάνωση των SA, μια πρόσκληση που ο πάντοτε φλογερός κι ακούραστος Ernst Röhm, δε θα μπορούσε να αρνηθεί. Παράλληλα άρχισαν να σχηματίζονται και να δραστηριοποιούνται και τα SS.
Η εμπροσθοφυλακή, ο επαναστατικός στρατός του Εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος άρχισε να παραμελείται και να χάνει το κύρος του σταδιακά, λόγω κάποιων «σκανδάλων» - κατά τους αστούς - που μιλούσαν βολικότατα από τον καναπέ, για τραμπούκους, αλκοολικούς και ομοφυλόφιλους μεταξύ των άλλων. Έτσι προωθούνταν μια βαθμιαία αντικατάσταση τους από τα SS. Oι φήμες για τα SA άρχισαν να πολλαπλασιάζονται, να πυκνώνουν και να διαδίδονται ταχύτατα με αποτέλεσμα, ορισμένα στελέχη του κόμματος, στο στενό κύκλο του Χίτλερ (όπου ανήκε και ο ίδιος ο άλλωστε), να διαδίδουν φήμες πως ο Ernst Röhm έπαιζε κάποιο βρώμικο παιχνίδι και ήθελε να εξεγερθεί εναντίον του…καλού του φίλου Χίτλερ.
Δεν ξέρουμε κάτω από ποιες συνθήκες δέχθηκε αυτή την κακόβουλη επιρροή ο Χίτλερ ή αν ακόμη κατά πόσο σχεδίασε και διέταξε ο ίδιος την εκκαθάριση των SA από τα SS, γνωστή στην ιστορία ως η «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών». Οι απόψεις διίστανται και χρήζουν περαιτέρω ιστορικής έρευνας. Οι «ύποπτοι» και ηθικοί αυτουργοί πίσω από αυτή την επίθεση πάντως, ήταν οι Hermann Goering και Heinrich Himmler. Ήταν ίσως το μεγαλύτερο πλήγμα στην ιστορία του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, κάτι που παραδέχτηκαν αργότερα αρκετοί ανάμεσα τους και ο ίδιος ο Χίτλερ.
Ο Ernst Röhm, υπήρξε σε όλη του τη ζωή ένας ένθερμος επαναστάτης, υποστηρικτής της Εθνικής και Σοσιαλιστικής ιδέας και το απέδειξε μέχρι το τέλος της ζωής του. Άλλωστε πως αλλιώς θα μπορούσε να οριστεί η λέξη επαναστάτης ; Ένας άνθρωπος που μάχεται για τις ιδέες του και τις υπερασπίζεται μέχρι θανάτου, έχοντας σαν πυξίδα την αγάπη για το λαό του, την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, κοινωνική δικαιοσύνη, την υπεράσπιση αιώνιων ιδεωδών και ιδανικών. Έτσι ορίζεται ο επαναστάτης, ό,τι και να πιστεύει, απ’όπου και να προέρχεται.
Άλλωστε και ένας από τους γνωστότερους επαναστάτες της νεότερης ιστορίας, ο Τσε Γκεβάρα είχε δηλώσει πως «ένας επαναστάτης μάχεται από αγάπη για κάτι». Το τι είναι αυτό το κάτι μπορεί να ποικίλει, αλλά χωρίς αγάπη για μια ιδέα, χωρίς όνειρα, επανάσταση δεν υφίσταται! Ένας επαναστάτης πάνω απ’όλα κρίνεται από το βίο του, από τα έργα και τις πράξεις του κι όχι από τις θεωρίες. Δύο λέξεις: «Ιδεολογική συνέπεια». Κάποιοι κύκλοι δε θέλησαν να πραγματοποιηθεί τότε η δεύτερη επανάσταση, η οποία όμως είναι αναπόφευκτη !
Εδώ πιστεύω πως με αφορμή το εν λόγω άρθρο είναι καλό να γίνει μια επισήμανση σχετικά με τα γεγονότα και το παρασκήνιο της «νύχτας των μεγάλων μαχαιριών».
Υπάρχουν κάποιοι, καλοπροαίρετοι θέλω να πιστεύω, συναγωνιστές, που με μεγάλη ευκολία σπεύδουν να δηλώσουν πως η επίθεση είχε διαταχθεί από τον ίδιο το Χίτλερ (κάτι που ωστόσο έχει αμφισβητηθεί και από σημαντικά πρόσωπα της εποχής) , προκειμένου για κάποιο λόγο να θεωρηθεί, αν όχι να δηλωθεί ξεκάθαρα, πως ο Χίτλερ είχε αστικοποιηθεί, ξεπουλήθηκε και εξυπηρετούσε σκοτεινά συμφέροντα της αστικής άκρας δεξιάς. Ειλικρινά θέλω να πιστεύω πως το εν λόγω συμπέρασμα είναι είτε βεβιασμένο, κρίνοντας την τότε κατάσταση με τα σημερινά εκ του ασφαλούς κριτήρια , είτε απλώς μια ενθουσιώδης, καλοπροαίρετη μεν υποστήριξη αγωνιστών όπως ο Ernst Röhm και ο Gregor Strasser για παράδειγμα, πλην όμως ακραία και μειωτική για άλλες προσωπικότητες του κινήματος.
Δε θέλω να μπω σε λογικές συνωμοσίας, απλά προσωπικά αντιλαμβάνομαι τον Eθνικοσοσιαλισμό ως ιδέα που δεν διαιρείται, ως το υπέρτατο εν, το όλον φως. Κατ’αυτόν τον τρόπο δεν είναι καλό να διαχωρίζουμε την ιδέα σε αριστερή και δεξιά, διαιωνίζοντας την χρήση αστικών επίπλαστων όρων. Η Εθνικοσοσιαλιστική ιδέα είναι βαθύτατα ριζοσπαστική. Εάν αυτό θέλει κανείς να το πει αριστερά , ας το κάνει , αλλά δεν είναι σωστός ο διαχωρισμός σε «καλό» και «κακό» Eθνικοσοσιαλισμό, διότι η ιδέα είναι υπεράνω δυϊστικών, απλουστευτικών ( μεσανατολικής προέλευσης ) θεωρήσεων των πραγμάτων.
Προς συντρόφους:
Αδέρφια, μην επιτρέψετε τον περαιτέρω διχασμό και κατακερματισμό του χώρου !!! Ενότητα, όχι διαίρεση ! Όχι άλλες νύχτες μεγάλων μαχαιριών !!! Η δεύτερη επανάσταση θα έλθει !!!
Προς συναγωνιστές και εν δυνάμει συναγωνιστές:
Όσο και αν διαφωνούμε σε πολλά ζητήματα, ας κάνουμε όλοι μια προσπάθεια να πολεμήσουμε τον κοινό εχθρό! Δεν είναι αναγκαίο ούτε να υποχωρήσουμε στις θέσεις μας, ούτε να συμφωνούμε σε όλα.
Αρκεί να είμαστε ελεύθερα σκεπτόμενοι και όχι πιόνια άλλων! Πάντως με λογικές του τύπου « Εμείς δε συνεργαζόμαστε, ούτε συνομιλούμε με χιτλερικούς» , δεν πάμε μπροστά. Ας αφήσουμε κατά μέρους κάποιες προσωπικές συμπάθειες ή αντιπάθειες απέναντι σε ιστορικές προσωπικότητες.
Η δεύτερη επανάσταση θα έρθει και θα προσλάβει και μεταφυσικό – αναγεννητικό χαρακτήρα !
Σχετικοί σύνδεσμοι:
Arditi
Η πορεία της Ελληνικής Δεξιάς. Περιοδικό Αντίδοτο. (αφιερωμένο)
Αν και διαφωνούμε σε κάποια σημεία οφείλουμε να το αναδημοσιεύσουμε ως έχει :
Πατήστε πάνω στην εικόνα για να το διαβάσετε.
Συνέντευξη μέλους της Ελληνικής Εθνικοσοσιαλιστικής οργανώσεως ΑΡΜΑ.
Σκοπός και στόχος της συντακτικής ομάδας του Μαύρου Κρίνου - από την 1η Απριλίου του 2007 όταν και άρχισε η λειτουργία του ιστολογίου - , είναι η ενίσχυση και η προβολή όλων των Ελληνικών Εθνικοσοσιαλιστικών / Εθνικοεπαναστατικών ομάδων και οργανώσεων της χώρας και η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διάδοση των ιδεών του Κινήματος μας.
Τονίζουμε ιδιαίτερα ότι πέρα από τις όποιες διαφωνίες μπορεί να υπάρχουν στα θέματα τακτικής και οργάνωσης και τις επιμέρους ιδεολογικές διαφορές που προκύπτουν , θεωρούμε σημαντικό να δώσουμε ελεύθερο βήμα σε όλους αυτούς που συνεισφέρουν θετικά στην οικοδόμηση ενός μετώπου που θα δώσει τον αγώνα για μια Ελεύθερη Ελλάδα σε μια Ελεύθερη Ευρώπη.
Ο εχθρός είναι ένας και οφείλουμε ως Εθνικιστές και Σοσιαλιστές να είμαστε ενωμένοι , γιατί μόνο τότε έχουμε ελπίδα να νικήσουμε.
Στα πλαίσια αυτά είχαμε προαναγγείλει προ καιρού , την συνέντευξη ενός νέου συναγωνιστή που θα προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση με τις απαντήσεις που δίνει στις 22 ερωτήσεις μας.
Αγαπητοί συναγωνιστές και συναγωνίστριες έχουμε την τιμή να παρουσιάσουμε στο επίσημο ιστολόγιο της Αυτόνομης συντακτικής ομάδας του Μαύρου Κρίνου την συνέντευξη ενός νέου συναγωνιστή μέλους της Εθνικοσοσιαλιστικής οργανώσεως ΑΡΜΑ.
Στην συνέντευξη απαντάει ο Νίκος Ζιάγκας.
ΜΚ: Συναγωνιστή σε χαιρετούμε ! Ευχαριστούμε για τον χρόνο σου και για την συνέντευξη αυτή στο επίσημο ιστολόγιο της συντακτικής μας ομάδας.
Εγώ ευχαριστώ, που δίνεται η ευκαιρία μέσω αυτής της συνεντεύξεως να ειπωθούν κάποιες σκέψεις - διευκρινίσεις ...
ΜΚ: Καταρχάς πες μας λίγα πράγματα για σένα σε προσωπικό επίπεδο. Από πότε δραστηριοποιείσαι στις τάξεις του μάχιμου Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού ;
Ο χαρακτήρας κάθε ανθρώπου διαμορφώνεται απο δύο ειδών δυνάμεις, τις εσωτερικές και τις εξωτερικές. Στις πρώτες κατατάσουμε τα ορμέφυτα, τα γονίδια, την δυναμική που εδράζεται στην φυλετική ψυχή, την ελεύθερη βούληση και στις εξωτερικές την μοίρα και την ανάγκη, για τις οποίες δύο ο προσωκρατικός φιλόσοφος, μας λύτρωσε από ένα πλήθος ατέρμονων αναρωτήσεων, λέγοντάς μας πως είναι το ίδιο.
Από το σύνολο των προαναφερθεισών δυνάμεων πηγάζουν όλες οι παράμετροι που με οδήγησαν στην αναζήτηση και την μελέτη (το πνεύμα πρέπει να καθοδηγήσει την ψυχή προς μία αρμονική ανέλιξη, έως ότου πάρει την θέση της στο Όλον), την άθληση (το σώμα πρέπει να γυμναστεί και να εκπαιδευθεί για να συμβάλει στην ψυχοπνευματική ανέλιξη και όχι να τιμωρηθεί ή να παραμεληθεί, όπως πρεσβεύουν αλλότριες εκφυλιστικές δοξασίες) και γενικώς σε έναν τρόπο ζωής που τείνει προς εναρμόνιση με την Κοσμική Τάξη.
Έτσι φυσικώς, προ μίας δεκαετίας, ξεκίνησε η συστηματική ενασχόληση μου με τον Εθνικοσοσιαλισμό και μην μπορώντας να αποφευχθεί, με πρόσωπα και σχήματα παντώς είδους, που έχουν δημιουργήσει μία μορφή, αυτή του λεγόμενου ‘’χώρου’’, βγαλμένη κατευθείαν απο το γνωστό μυθιστόρημα της Mary Shelley.
ΜΚ: Τι είναι αυτό που σε έκανε να ενταχθείς στην Εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση ΑΡΜΑ και όχι σε κάποια άλλη γνωστή οργάνωση του λεγόμενου «χώρου» ;
Μετά από κάποια χρόνια τριβής με μία κατάσταση, η συλλογή εμπειριών σου δίνει ένα βασικό υπόβαθρο πείρας ( που κι αυτό βέβαια είναι ευθέως ανάλογο με την αντιληπτική ικανότητα του καθενός ) , ώστε να μπορείς να βλέπεις πλέον ξεκάθαρα, χωρίς την παραμορφωτική παρέμβαση της πρώτης ενθουσιώδους ορμής του ξεκινήματος.
Το ΑΡΜΑ είναι αυτό που τράβηξε την διαχωριστική γραμμή μία και καλή, σε σχέση με το μόρφωμα του ‘’χώρου’’, μέσω της Μεγαλεξάνδρειας κληρονομιάς, πως τα δεσμά που δεν λύνονται, κόβονται. Είναι αυτή η ειδοποιός διαφορά, που έδωσε τον απαιτούμενο αέρα στον Εθνικοσοσιαλισμό του Ελλαδικού χώρου, να αναπνεύσει.
Η κενότητα , η στασιμότητα και η ανομοιογένεια ( με το ισοπεδωτικό και γελοίο ιδεολογικό αεροβάπτισμα ‘’κι αυτός δικός μας είναι’’ ) είναι τα χαρακτηριστικά ενός κόσμου, με τον οποίο το ΑΡΜΑ έχει τόση σχέση όση το μπλε με το στρόγγυλο. Στο ΑΡΜΑ υπάρχει η υπευθυνότητα και ο σεβασμός στις αρχές της Ιδεολογίας και η προσέγγιση του Ιδανικού σε όλους τους τομείς του εθνικοσοσιαλισμού. Το κάθε μέλος γίνεται σταδιακά συνειδητοποιημένος φορέας της Ουσίας, έχοντας ως στόχο την καλυτέρευση του εαυτού του σε όλα τα επίπεδα (ψυχικά, πνευματικά, σωματικά), με φυσικό επακόλουθο την καλυτέρευση και ενδυνάμωση του συνόλου. Καιροσκοπισμοί, μετριότητες, εγωισμοί τόσο σε προσωπικό όσο και σε ιδεολογικό επίπεδο, δεν ευδοκιμούν. Οι γνωρίζοντες καταλαβαίνουν επακριβώς, ενώ οι μη, θα αντιληφθούν σε βάθος χρόνου.
ΜΚ: Μίλησε μας με λίγα λόγια για την οργάνωση ΑΡΜΑ , ποιες είναι οι ιδεολογικές / πολιτικές δραστηριότητες σας και ποια τα σχέδια σας για το μέλλον ;
Η εθνοφυλετική Κοινότης του Άρματος, υπό την ηγεσία του Αληθούς Εθνικοσοσιαλιστού Στεφάνου Γκέκα ( μιας προσωπικότητος με αγώνες δεκαετιών για την Ιδέα, με διεθνή απήχηση και αναγνώριση από όλην την μεταπολεμική πρωτοπορία του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος, της οποίας και βασικό μέλος αποτελεί ) , καθώς και με την στελέχωση από ανθρώπους πλήρως συνειδητοποιημένους, όσον αφορά στην κρυστάλλινη αποσαφήνιση και φυσική ολοκλήρωση της Ιδέας μας, με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης για την προάσπισή της, μας οδηγούν στον μοναδικό δρόμο που δύναται να διαβεί η έκφραση του εθνικοσοσιαλισμού σήμερα και που είναι η δημιουργία μίας κοινότητος-φυτωρίου στρατιωτών για τον πόλεμο που ήδη έχει έρθει - αλλά και προπυργίου διαφυλάξεως της πνευματικής φλόγας για την αναγέννηση που θα ακολουθήσει. Ένα μονοπάτι που παρόμοιό του δεν είχε ανοιχτεί ώς τώρα, διότι η δύναμη της Καθαρής διεισδυτικής Ματιάς και της Αδάμαστης Θελήσεως, ενσαρκώθηκαν απόλυτα και μόνο στην Κοινότητα του Άρματος!
Δεν δύναται να γίνει έστω κι ένα βήμα εμπρός, αν δεν βασίζεται στην πλήρη κατανόηση του προορισμού και των εμποδίων που υπάρχουν ... Αν δεν ξέρεις που θέλεις να πας, δεν πρόκειται να φτάσεις ποτέ ... Αν δεν γνωρίζεις τα εμπόδια που είναι στον δρόμο σου, σίγουρα θα σκοντάψεις σ΄αυτά ...
Για την δημιουργία μίας κοινότητος πρωτεύοντα ρόλο παίζει η κατανόηση του έμψυχου υλικού που θα χρησιμοποιηθεί για να χτιστεί η δομή της. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό για την μελλοντική επικράτηση, επειδή ούτως ή άλλως στο πλήθος των ατόμων που συναποτελούν μία κοινωνία, θα υπάρχει μεγάλη διαβάθμιση πνευμάτων και χαρακτήρων, αλλά όμως η κατευθυντήρια τάση, επιβάλλεται να δίνεται από έναν φυσικώς Αριστοκρατικά οργανωμένο σχεδιασμό.
ΜΚ: Πως βλέπεις την κατάσταση του Εθνικοσοσιαλιστικού / Εθνικοεπαναστατικού χώρου στην χώρα μας και τι πιστεύεις ότι πρέπει να αλλάξει για να πάνε τα πράγματα προς το καλύτερο ;
Ας ξαναθυμηθούν λίγο οι αναγνώστες της συνεντεύξεως τα χαρακτηριστικά που ανέφερα παραπάνω για τον ‘’χώρο’’ ( κενότητα, στασιμότητα, ανομοιογένεια ) προσθέτοντας σ’αυτά αρκετά χρόνια μικροκομματικών οφελών, την ανάλογη ιδεολογική θολούρα, ένα μεγάλο μέρος δήθεν σχεδιασμένων τακτικών ελιγμού, που είδαμε που κατέληξαν, ατελείωτες παρελάσεις μικρανθρώπων που κάνανε τόσο περισσότερο θόρυβο γύρω από το όνομα τους, όσο πιο κούφιοι αποδεικνύονταν στην συνέχεια ( μία παροιμία κάνει λόγο για μια πεντάρα στον κουμπαρά που βροντάει περισσότερο από έναν γεμάτο κουμπαρά ) , κυνηγοί ποσοτήτων με κάθε τίμημα, δειλές στάσεις όπου απαιτούνταν ανδρείες αποφάσεις, απύθμενη ασυνέπεια λόγων και έργων, δηλαδή μία βαθύτατα αστική και παρηκμασμένη νοοτροπία δίχως ίχνος επαναστατικότητος αλλά κάτω από ένα μανδύα εθνικοσοσιαλιστικό/εθνικιστικό, για την ικανοποίηση των όποιων τυχών κομπλεξικών και φετιχιστικών απωθημένων.
Ας αναρωτηθούν οι καλής προθέσεως, πώς είναι δυνατόν με ανειλικρίνειες και ταχυδακτυλουργισμούς, με προσωπεία και χάρτινες ρητορικές που δεν έχουν το παραμικρό ουσιώδες υπόβαθρο και γι’ αυτό καταρρέουν από μόνες τους, χωρίς να απαιτείται καν η εμφάνιση εχθρικού φυσήματος, με κολακείες και συνεργασίες συγκοινωνούντων χώρων, να υπάρξει μέλλον την στιγμή που το παρόν παραπαίει! Το Αύριο με αυτές τις τακτικές είναι ήδη σπαταλημένο!
Εδώ όμως είναι το κρίσιμο σημείο που ξεχωρίζει το ΑΡΜΑ από όλες αυτές τις σάπιες νοοτροπίες και δεν πέφτει στην παγίδα της εφήμερης ματαιότητος. Πάλι θα αναφερθώ στο χάσμα που χωρίζει το ΑΡΜΑ απο τον οποιοδήποτε χώρο με την οποιαδήποτε ονομασία και ταμπέλα, χωρίς να γίνομαι κουραστικός αλλά διευκρινιστικός, ώστε να γίνει καθαρό τι εκφράζει ο καθένας.
ΜΚ: Πολλοί και διάφοροι στο παρελθόν προσπάθησαν να λασπολογήσουν και να συκοφαντήσουν το ΑΡΜΑ και κυρίως σε προσωπικό επίπεδο τον υπεύθυνο της οργανώσεώς σας τον συναγωνιστή Στέφανο Γκέκα.
Τι έχεις να απαντήσεις σε όλους αυτούς τους ανώνυμους , άθλιους και δειλούς συκοφάντες ;
Από την μία βρίσκεται ο Αρχηγός μας, που όλη του η ζωή αποτελεί πρότυπο Εθνικοσοσιαλιστού! Πολεμιστής σε κάθε μετερίζι ( λόγων και πράξεων ) !
Κάθε του λόγος σημείο αναφοράς ! Κάθε του ιδεολογική παρέμβαση, επαναπροσδιορίζει την ουσία της Ιδέας! Γραπτά καίριας προσεγγίσεως του εκάστοτε θέματος , βάθους απλησίαστου για όλες τις προκατειλημένες μετριότητες – πράγμα που η αθλιότητά τους συχνά και προβάλλει ως ... μειονέκτημα ! Πανευρωπαϊκής ακτινοβολίας ομιλητής !
Παρών στις μάχες, πρώτος αξιωματικός - πρώτος στρατιώτης , στο πλευρό των στρατιωτών του !
Και από την άλλη μεριά είναι - ... αλήθεια , ποιός άραγε ;
Μήπως κάποιος σοβαρός κι υπεύθυνος επώνυμος με ανάλογο ειδικό βάρος που ασκεί κριτική; Ή ένα μάτσο σκιώδεις μικράνθρωποι μασκαρεμένοι υπό την αιγίδα της ανωνυμίας, δειλοί και φοβισμένοι ψευτόμαγκες του πληκτρολογίου, των blogs και των forum ;
Δεν αγγίζει το ψεύδος και η λάσπη καν τον Αρχηγό του Άρματος, που στέκεται απροσμέτρητα υπεράνω των σερνάμενων ανώνυμων συκοφαντών του και πολύ πέραν της δραστικότητας των λυσσαλέων σάλιων τους...
ΜΚ: Τι είναι αυτό που κάνει όλους αυτούς τους «κυρίους» να τρέφουν τέτοιο μίσος για την Εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση ΑΡΜΑ ;
Πιθανόν ο καθένας τους να έχει τους δικούς του λόγους ( άλλοι φοβούμενοι μην χάσουν το μονοπώλιο συγκεκριμένων ιδεών, χωρίς να έχουν καταλάβει ότι πλέον τους έχει μείνει μόνο το μονοπώλιο συναλλαγών ειδών λιανικού εμπορίου, πολλοί γιατί ποτέ δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από την μικροπρεπή εγωιστική τους μισαλλοδοξία, κάποιοι λόγω της ακαταμάχητής τους αλλά υποσυνείδητα εκδικητικής βλακείας κ.ά. ) , αλλά οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται πλέον και αρκετά συνειδητά την αβυσσαλέα διαφορά που ξεχωρίζει το ΑΡΜΑ , καθώς πλέον οι μάσκες έχουν πέσει - και η διαφορά ενός ετερόφωτου με έναν αυτόφωτο είναι πασιφανής και, παρ’ όλα τα σατανικά τεχνάσματα, αδιάψευστη.
MK: Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στον «χώρο» ένα φαινόμενο που θα θέλαμε να σχολιάσεις. Πληθώρα ατόμων στο όνομα δήθεν του Επαναστατικού Εθνικισμού και του Εθνικοσοσιαλισμού στήνουν για προσωπικό όφελος «μαγαζιά» με διάφορα είδη προς πώληση όπως μπρελόκ , μπλούζες , βιβλία σε υψηλές τιμές κλπ.
Τελικά ποια θα πρέπει να είναι η απάντηση μας στους «εμπόρους» ;
Θα μπορούσαμε να πούμε πως το να μπακαλεύονται κάποιοι τους είναι βασικό και φυσικότατο γνώρισμα. Ακόμα επίσης ότι αυτό θα μας άφηνε αδιάφορους αν δεν υπήρχαν δύο σημαντικοί πρόσθετοι παράγοντες, δηλ. η παραχάραξη κι ο εκχυδαϊσμός συμβόλων και αξιών, που μολύνονται από τέτοιους εμποράκους, αλλά και η μεγάλη ζημιά που συντελείται στις ψυχές ανθρώπων νέων, ιδεαλιστών και με θέρμη, που αν δεν τους κάνουν σαν τα μούτρα τους, σίγουρα θα τους «κάψουν», σπέρνοντάς τους την αηδία για την Ιδέα, που θα έχουν πια συνειρμικά συνδέσει με ουσιαστικά ασύμβατες μ’ αυτήν κωμικοτραγικές κι ανάξιες περσόνες!
Όπως όμως αναφέρει ένα εμβατήριo μας, ‘’θά ’ρθει της δίκης η μέρα...’’
MK: Πριν από αρκετούς μήνες συμετείχατε στην πορεία της Θεσσαλονίκης για την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Μίλησε μας για την συμμετοχή του ΑΡΜΑΤΟΣ , τις εντυπώσεις άλλων συναγωνιστών αλλά και τα σχόλια του απλού κόσμου από αυτή την δυναμική σας παρουσία.
Στην πορεία αυτή αντικατοπτρίστηκε στην παρουσία του Άρματος, το μέλλον της Κοινότητος που θα δημιουργηθεί και θα σταθεί προπύργιο, σε όλα τα επίπεδα, της Αρίας Κληρονομιάς! Είναι αυτό που έθιξα παραπάνω, για την ποιότητα των μελών μίας κοινωνίας, κάτι το οποίο στο ΑΡΜΑ είναι πρωτευούσης σημασίας, γι’ αυτό η συνοχή, η ομοιογένεια και η δυναμική που εξέπεμψε η όλη παρουσία του Άρματος, ήταν οι κύριοι λόγοι που ο απλός κόσμος ένοιωσε γοητευμένος, συνεπαρμένος και με μία συνοδεύουσα αίσθηση οικειότητος , αφού μας πλησίασε με σιγουριά και σεβασμό! Διότι το αληθινό αναγνωρίζει το οικείο του στην φυσική του άμεση θέα – και τότε κάθε λυσσασμένη κοπρολογία αφοπλίζεται οριστικά.
Από την άλλη, οι παντός είδους εχθροί μας, κατάλαβαν μέσω της συγκεκριμένης παρουσίας μας, ότι το ΑΡΜΑ είναι η πρωτοπορία και στα Ελλαδικά πλαίσια και δεδομένα (όσο και εκτός των συνόρων), με μία εγγενή θέληση και μία αποφασιστικότητα, που παρόμοιές τους δεν έχουν ξανασυναντήσει!Αυτή η άμεση κι οφθαλμοφανής αναγνώριση έκανε τότε φίλους κι εχθρούς να τρίβουν, πραγματικά, τα μάτια τους και να διερωτώνται διάφορα ...
ΜΚ: Τι πιστεύεις τελικά ότι συμβαίνει με το λεγόμενο «Μακεδονικό» ; Είναι το όνομα το μόνο πρόβλημα - ή ο γενικότερος σχεδιασμός των ιμπεριαλιστών και σιωνιστών για την ευρύτερη περιοχή ;
Η ιστορία του «Μακεδονικού» Προβλήματος (ορισμένοι θεωρούν σωστότερο τον όρο Σκοπιανό) , έχει δύο σημαντικές παραμέτρους, οι οποίες αλληλοεξυπηρετούνται άψογα:
Πρώτον, ξεκινάει από μία πολιτική εναντίον της Ρωσίας, στην προσπάθεια να ανακοπεί η κάθοδος της και η επιρροή της στον χώρο της Βαλκανικής χερσονήσου! Πάντα τα δύο κύρια ‘’πολιορκητικά’’ όπλα της Ρωσίας στην περιοχή ήταν ο Πανσλαβισμός και η Ορθοδοξία. Οπότε βλέπουμε ξεκάθαρα πως στηρίζεται, προβάλλεται και αναβαθμίζεται ο ρόλος του Πατριαρχείου της Κων/λεως στην ευρύτερη περιοχή, έναντι της Μόσχας.
Παραλλήλως επιβαλλόταν να χτυπηθεί και το σλαβικό στοιχείο της περιοχής, με την ετσιθελική μετατροπή των Βουλγάρων σε αρχαίους Θράκες ( με τις ανάλογες διεκδικήσεις από την μεριά τους, οικειοποιούμενοι αρχαιοελληνικούς θησαυρούς που βρέθηκαν στο έδαφός τους, ζητώντας αξιώσεις για την καταγωγή του Ορφέως μέσω κάποιων επιστημονικοφανών συνεδρίων, ξεχνώντας πως γενέτειρα του Ορφέως είναι τα αρχαία Λείβηθρα στις ρίζες του Ολύμπου, ορίου της αρχαίας Θράκης προτού τα Δωρικά Μακεδονικά φύλα τους απωθήσουν πέραν του Στρυμώνος ) και την , αντίστοιχη , μεταμόρφωση των Σλάβων της Vardarska σε αρχαίους Μακεδόνες, με τις γνωστές συνέπειες.
Δεύτερον, οι εμπνευστές της εβραιοπαγκοσμιοποιημένης κοινωνίας στην προσπάθεια επιβουλής τους χρησιμοποιούν πάλι δύο βασικά ’’μέσα’’, για την επίτευξη του σκοπού τους:
α) το να ‘’σπείρουν’’ όσο περισσότερες και κατά το δυνατόν αρρίζωτες κι εθνικά ανυπόστατες δημοκρατίες ανά τον κόσμο μπορέσουν και
β) όπου δεν είναι αυτό δυνατόν, να δημιουργηθούν μορφώματα κρατιδίων (‘’κατακρεουργώντας’’ λαούς και κράτη, με κύριο επιχείρημα το υποτιθέμενο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού), εγγενώς αρρώστων και θνησιγενών ώστε να είναι φύσει ανίκανα να προβάλλουν την παραμικρή ουσιώδη αντίσταση στον παγκόσμιο αφέντη!
ΜΚ: Παρατηρείται τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη αύξηση των λεγόμενων ανένταχτων / αυτόνομων Εθνικιστών και Ε/Σ σε συσπειρώσεις με αξιόλογη δράση και παρουσία.
Ποια είναι η γνώμη σου για αυτές τις κινήσεις και ποια η στάση του ΑΡΜΑΤΟΣ απέναντι σε κάθε νέα ανεξάρτητη Ε/Σ και Εθνικοεπαναστατική πολιτική κίνηση ;
Ο Εθνικοσοσιαλισμός ως υψηλή πραγμάτωση μέσα από την φύση του Δρόμου προς τον Κόσμο, δηλαδή αυτού που η Ψυχή του Σύμπαντος διέταξε κατά τον φιλόσοφο, εκφρασμένη μέσω του ανθρωπίνου είδους, νοείται και βιώνεται μόνο διαμέσου της φυλετικά ομοιογενούς και αληθώς ιεραρχημένης, κατά την Κοσμική Τάξη, Κοινότητος! Άλλο αυτή Κοινότητα κι άλλο εντελώς το κάθε ρεμπέτ ασκέρι κατ’ απομίμηση κακέκτυπη την αναρχοαυτόνομης ασχημοσύνης.
Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, χωρίς την δημιουργία μιας κοινωνίας που να διέπεται από την συνειδητοποιημένη ευθύνη της αποστολής της. Πώς είναι δυνατόν να αλλάξει η κατάσταση της παρακμάζουσας ατμόσφαιρας που μας περιβάλλει, όταν αντί για ένα συμπαγές ξεκάθαρο κίνημα αρχών και στόχων, υπάρχει ένα πλήθος ανένταχτων - αυτόνομων, που θυμίζει τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ - αλλά και ακόμη χειρότερα, αφού τα κοπρόσκυλα αυτά της αριστεράς, όντας καθ΄όλα υποστηρικτές μιας ισοπεδωτικής ιδεολογίας, λειτουργούν και κατά κάποιο τρόπο κατ’ αντιστοιχία με την σαπίλα που πρεσβεύουν.
Αντιθέτως, και εδώ βρίσκεται το κύριο πρόβλημα, ενώ η Εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία είναι συνώνυμο της αυστηρώς κατά φύση (αληθινά κι ουσιαστικά δηλαδή) αριστοκρατικώς ιεραρχημένης κοινωνίας, όπου ο καθένας έχει ξεφύγει από τα δημοκρατικά καλοπιάσματα του εγώ του, αναγνωρίζοντας την θέση του με την ανάλογη ευθύνη που την διακρίνει, βλέπουμε τον καθένα από τους ανένταχτους, ταμπουρωμένο σε ένα εγωϊστικό κελί, κρατώντας για τον εαυτό του έναν πλασματικό τίτλο αρχηγικού βαθμού, την στιγμή που θα μπορούσε να προσφέρει πολλά περισσότερα στον Αγώνα, αποποιούμενος απλώς τις καλογυαλισμένες κολακευτικές αλυσίδες του βδελυρού μικροεγώ του – που τελικά παίρνει το πάνω χέρι, μοιραία, σε τέτοιες καταστάσεις!
Με το να είμαστε κατακερματισμένοι, αγαπητοί συναγωνιστές , δεν πρόκειται να ξεφύγουμε από την αδιέξοδη ομφαλοσκοπία, που το ίδιο το Σύστημα προσπαθεί να δημιουργήσει, με τα ήδη απτά αποτελέσματα που βλέπουμε γύρω μας, πέραν του ιδεολογικού τομέως – κατά το ότι πλέον ο καθένας «είναι» για τον εαυτούλη του, μη ενδιαφερόμενος για οτιδήποτε άλλο. Για να προλάβω και τα καλόπαιδα με την καλοπροαίρετη κριτική, αν μπορούν ας προτείνουν κάποιον άλλον ή κάποια οργάνωση που θα μπορούσε να έχει την εθνικοσοσιαλιστική πρωτοπορία στην Ελλάδα, αντί του ΑΡΜΑΤΟΣ. Δικαιούνται να κάνουν λάθος στην απάντηση μόνο οι αμαθείς και αδαείς καταστάσεων και δρωμένων...
ΜΚ: Το ΑΡΜΑ έχει επαφές με το εξωτερικό ; Με ποιες γνωστές προσωπικότητες / οργανώσεις του χώρου έχετε συνεργασία και ποια τα σχόλια των ξένων Ε/Σ για την οργάνωσή σας ;
Η θέση του Άρματος στο εξωτερικό έχει εδραιωθεί, κάτι που δεν είναι τόσο γνωστό στα ελλαδικά πράγματα, καθότι οι περισσότεροι αναλώνονται στις γνωστές εσωστρεφικές τους αυτοϊκανοποιήσεις, μη μπορώντας να αντιληφθούν την Ουσία της Αριανικότητος - ίσως και επειδή τυγχάνουν κατ’ ουσίαν όχι συνειδητοποιημένοι εθνικοσοσιαλιστές αλλά οτιδήποτε άλλο και, πιθανόν, λίγο απ’ όλα. Πρωτίστως όμως επειδή δεν έχουν ξεκαθαρίσει το βασικό θέμα της καταγωγής - είτε από άγνοια, είτε από λαϊκισμό, γιατί δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν μεγάλο μέρος των ταλαίπωρων αυτοχθονιζόντων οπαδών τους.
Αντιθέτως οι επαφές με τους συναγωνιστές του εξωτερικού αποτελούν κύριο προσανατολισμό του Άρματος, γι’ αυτό και οι δεσμοί βαθμιαία ξεκαθαρίζουν κι εμβαθύνονται.
Κάποιες από τις οργανώσεις με τις οποίες το ΑΡΜΑ έχει ισχυρούς δεσμούς στο εξωτερικό είναι και οι εξής:
α) Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα Νορβηγίας,
β) Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα Δανίας,
γ) Εθνικοσοσιαλιστικό Μέτωπο Σουηδίας,
δ) Οργάνωση ‘’Ουκρανοί Πατριώτες’’,
ε) Ισπανική οργάνωση ‘’Γη και Λαός’’,
στ) Οργάνωση ‘’Thule Seminar’’ στην Γερμανία,
ζ) με την εξέχουσα μορφή του Horst Mahler και το Γερμανικό Κολλέγιο του,
η) με την σημαντική προσωπικότητα του David Duke και τον κύκλο του,
θ) με την New Order και τον Matt Koehl,
ι) με τον Ευρωρωσικό Σύνδεσμο και σημαντικούς κύκλους και προσωπικότητες της Ρωσίας - καθώς και με ένα μεγάλο πλήθος συναγωνιστών και ομάδων από όλα τα μέρη του κόσμου ...
ΜΚ: Στο παρελθόν λάβατε μέρος με αντιπροσωπείες σε συνέδρια που οργάνωσαν ξένοι συναγωνιστές. Παλαιότερα στην Μόσχα το 2006 και αλλού , και πρόσφατα στο Κίεβο.
Ποια τα οφέλη από αυτές τις συναντήσεις για την οργάνωση σας και γενικότερα για το Ελληνικό Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα ;
Όλες οι ευρωπαϊκές κινήσεις εθνικοσοσιαλιστικού προσανατολισμού (συνέδρια, πορείες, συγκεντρώσεις , επαφές κ.ά.), στοχεύουν τόσο στην πλήρη κατανόηση και αποσαφήνιση της πορείας που θα ακολουθηθεί καθώς και στην σφυρηλάτηση των δεσμών, μεταξύ των ανά την ήπειρό μας κινημάτων, όπως και με τους υπόλοιπους Λευκούς Συναγωνιστές στον υπόλόιπο κόσμο.
Στην Μόσχα το 2006 και το 2007, στο Ευρωρωσικό Συνέδριο στην Φλάνδρα το 2008, στην πρώτη ξεχωριστή εθνικοσοσιαλιστική συμμετοχή στην επέτειο του UPA στην Ουκρανία ( Οκτώβριος του 2008 ) , όπως και στο πρώτο Πανουκρανικό Εθνικοσοσιαλιστικό Συνέδριο τον Μάιο του 2009, όπου το ΑΡΜΑ έδωσε κεντρικό παρόν, οι σχέσεις συσφίγγονται και η ξεκάθαρη στάση ως προς την υπεράσπιση της Μεγάλης Ευρωπαϊκής μας Πατρίδος, σηματοδότησαν την κύρια σημαία που ανεμίζει στον εθνικοσοσιαλιστικό χάρτη της Ευρώπης. Που ξεκίνησε από την μεγαλειώδη διοργάνωση στο Φίλυρο το ’98 , όπου και εγκαινιάσθηκε το Λάβαρο του Άρματος και από τον Όλυμπο το 2003 , όπου στο χειμερινό Ηλιοστάσιο συνενώθηκαν οι ευγενέστερες δυνάμεις της συνειδητοποιουμένης Αριανικότητος με την κεντρική συμμετοχή του Horst Mahler και άλλων εκλεκτών αντιπροσώπων ανατολής και δύσεως...
Υπάρχει σημαντική αλληλεπίδραση τόσο σε ιδεολογικό πεδίο, όσο και στο οργανωτικό-πρακτικό, ώστε μαθαίνοντας ο ένας από τον άλλον, να επιτευχθεί γρηγορότερα η αποκρυστάλλωση της ενιαίας δυναμικής, που θα σπάσει τις σιωνιστοδημοκρατικές αλυσίδες που δένουν Ευρώπη των Πατρίδων!
ΜΚ: Αφού πληροφορηθήκαμε από την επίσημη ιστοσελίδα σας καθώς και από την αποκλειστική συνέντευξη του συναγωνιστή Στέφανου Γκέκα στον «Μαύρο Κρίνο» για την επικείμενη έκδοση του περιοδικού σας «Βορεινός Οίαξ» , με χαρά το πήραμε επιτέλους στα χέρια μας.
Το πρώτο τεύχος του ‘’Βορεινού Οίακος’’ βρίσκεται, πράγματι, ήδη σε κυκλοφορία με μεγάλη ζήτηση και πολλές συζητήσεις γύρω από αυτό! Ένα περιοδικό που με το ύφος του και το πνευματικό βάθος του περιεχομένου του θα καταστεί κέντρο αναφοράς για τον εθνικοσοσιαλιστικό κόσμο, που θα επαναπροσδιορίζει και θα προβάλει την Ιδανικότητα τόσο στην προσέγγιση της ιδεολογικής καθαρότητος όσο και στο σημαίνον γλωσσικό θέμα:
Το τόσο αγαπητό αυτό θέμα των άσπονδων «φίλων» μας, για το οποίο μας κατηγορούν με κάθε ευκαιρία - λες και δεν είναι ουσιαστικό ζητούμενο η υψηλή στόχευση για την κατάκτηση μίας γλώσσης που σου δίνει την δυνατότητα της πλήρους εκφράσεως και αποδόσεως βαθυστόχαστων και υψηλών εννοιών, μην τυχόν και θιγεί η νεοελληνική ευκολία της αλλοπρόσαλλης επικοινωνίας ( της κοινής βλακείας ) τους με τα greeklish, τα καλιαρντά τους και κάθε είδους ανόητο νεολογισμό, που κατά την βλακώδη σκέψη τους «είναι πιο κοντά στον λαό»: αντί ο οποιοσδήποτε, εκτιμώντας αυτή την ενέλπιστη ευκαιρία για να βοηθήσει τον εαυτό του μέσα από την αναδυομένη όαση Ελληνικότητος και μάχιμης Νοημοσύνης, να ξεφύγει από το επίπεδο της μη σκέψεως της μεσανατολικής ερήμου όπου μας έχουν ρίξει - και να ανέλθει σε ύψη γνώσεως και κατανοήσεως που δεν φανταζόταν...
για τα σημεία διαθέσεως του περιοδικού πατήστε εδώ.
Όμως μη ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στην νεοελληνική πραγματικότητα, όπου κανείς δεν θέλει να κουραστεί πέραν του αναγκαίου, που ο καθένας είναι έτοιμος να κρίνει, γνωρίζοντας ή όχι, αδιάφορον, πως το σίγουρο είναι ότι θα ακουστεί περισσότερο η γνώμη και όχι η γνώση κ.ά. Θα ήταν περιττό να ρωτήσει τότε κανείς πόσο δικιά τους γλώσσα αισθάνονται τα αρχαία ελληνικά και αν θεωρούν χρήσιμη την προσέγγισή τους για μια μελλοντική κοινωνία υψηλού μορφωτικού επιπέδου, την στιγμή που δεν θέλουν (ίσως και να μη μπορούν, από βαθύτερα εγγενή αίτια) να κουράσουν το εξυπνακίστικο όσο κι ανούσιο μυαλουδάκι τους, με την ανάγνωση των γραπτών του Άρματος!
MK: Ποια είναι η γνώμη σου για την σημερινή πολιτική κατάσταση και τι πιστεύεις ότι θα γίνει στο άμεσο μέλλον ;
Ποια θα πρέπει να είναι η στάση των συναγωνιστών μας και η ευρύτερη τακτική μας ;
Το βάρος του αγώνος των αγνών εθνικοσοσιαλιστών επιβάλλεται να δοθεί στην κατάλληλη προετοιμασία για τις μάχες που έρχονται, χωρίς να μας απογοητεύει και να μας αποθαρρύνει η τελματώδης κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα από τους αλλόφυλους εισβολείς και, προ παντός βέβαια, τους ομόφυλους πολιτικούς προδότες. Πρέπει να μας νοιάζει σε μεγάλο βαθμό η δική μας ετοιμότητα - με μέτρο κυρίως την διαφανή, κρυστάλλινη αποφασιστικότητα και ικανότητα δράσεως.
Χρειάζεται να εκμεταλλευθούμε κάθε δυνατότητα εκπαιδεύσεως που μας δίνει το παρόν εκφυλισμένο αστικό καθεστώς - και προτρέπω στην ενασχόληση με τις πολεμικές τέχνες , τις σχολές σκοποβολής , τον εξοπλισμό με κάθε μέσο , τις πάσης φύσεως αθλητικές δραστηριότητες και τις εξορμήσεις στα βουνά.
Όχι μόνο για την παιδευτική τους αξία – αλλά και γιατί στο κοντινό μέλλον μόνον όποιος θα μπορεί να υπερασπισθεί σε πρώτο βαθμό τον εαυτό του θα μπορέσει έπειτα να προσφέρει και τον εαυτό του στην υπεράσπιση της Ιδέας και των Ιδανικών.
Ο αρχηγός του ΑΡΜΑΤΟΣ Στέφανος Γκέκας κατά την διάρκεια αναρρίχησης σε ορεινό όγκο του Καυκάσου.
Φροντίζει η καθοδηγούμενη από τον παγκόσμιο σιωνισμό αστικοδημοκρατική λέπρα να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες, σκοπεύοντας να ρίξει και να πιάσει στον ύπνο όσους περισσότερους μπορέσει, κάτι που συχνά δεν γίνεται τόσο εύκολα αντιληπτό, από την εκφυλιστική δύναμη της συνήθειας! Εγρήγορση, λοιπόν, κάθε στιγμή!
MK: Πρόσφατα έγινε γνωστή η νέα φυλάκιση του συναγωνιστή Horst Mahler. Ο παγκόσμιος δυνάστης δείχνει να φοβάται και προσπαθεί να πνίξει κάθε φωνή αντίστασης.
Τι εξελίξεις πιστεύεις θα υπάρξουν στο μέλλον σε σχέση με την καταστολή κάθε ελεύθερης φωνής ενάντια στην Σιωνιστική δικτατορία ;
Ο ανυπέρβλητος Αγωνιστής Horst Mahler έχει ήδη συγκαταλέγει στους μεγάλους της Ιδέας καταφέρνοντας ακόμη μία φορά να ρίξει την μάσκα της ψευδοπαντοδυναμίας του Συστήματος, φανερώνοντάς μας ξεκάθαρα κι έμπρακτα ότι πλέον γίνεται χρήση των τελευταίων θνησιγενών εφεδρειών της ατελέσφορης για το Σύστημα αλλ’ απλά ενστικτώδους σπασμωδικής καταστολής.
Όσο για τις εξελίξεις, δύο είναι τα μελλοντικά πιθανά σενάρια που θα συναντήσουμε σε σχέση με την καταστολή της όποιας αντιδράσεως, τα οποία τα γνωρίζουμε ήδη από το παρελθόν. Μας μίλησαν γι’αυτά ο George Orwell και ο Aldous Huxley , μόνο που η μία προσέγγιση είναι η αισιόδοξη διότι αφήνει το περιθώριο της προσωπικής ελευθερίας για αντίσταση, που σημαίνει ότι θα κερδίσει η Δύναμη της Θελήσεως, ενώ το άλλο ( που είναι και το πιο τρομακτικό ), μας παρουσιάζει έναν κόσμο οικειοθελώς υποταγμένο και παραδομένο στην υλιστική δουλική ευμάρεια, ο οποίος καταστέλλει με την χρήση του πεγιότλ και κάθε άλλου είδους ναρκωτικού (στις μέρες μας μιλάμε για την τηλεόραση, τα γήπεδα, την κατανάλωση, την «παιδεία» - διαστροφή κι υποδούλωση ) την όποια υγιή αίσθηση για αντίσταση, για μία αξιοπρεπή στάση ζωής που ταιριάζει περισσότερο σε ελεύθερους ανθρώπους παρά σε γεννημένους δούλους!
Παρατηρώντας γύρω μου, φοβάμαι πως κερδίζει περισσότερο έδαφος το δεύτερο σενάριο, βλέποντας στα μάτια του κόσμου την πλήρη αδιαφορία για το ο,τιδήποτε συμβαίνει γύρω τους, μιθριδατικώς αποδεχόμενοι όλο και πιο πολύ την επερχόμενη παρακμάζουσα και εκφυλισμένη κατάσταση, με την κυρίαρχη στο στόμα τους νεοελληνική φράση πλήρους αφασίας ‘’τι να κάνουμε, έτσι είναι!’’
MK: Στην Παλαιστίνη , στο Ιράν , στον Λίβανο και αλλού το μήνυμα της αντίστασης ακούγετε κάθε μέρα και πιο δυνατό. Πιστεύεις ότι ο Λευκός άνθρωπος έχει ελπίδα να ξυπνήσει από τον λήθαργο του Συστήματος και να πολεμήσει κάποια μέρα ;
Οι Λαοί ( μη λευκοί, δυστυχώς ) που δεν έχουν ακόμη αποφασίσει να αυτοκτονήσουν, στους οποίους έχει μείνει ακόμη το αίσθημα της αξιοπρέπειας και όχι μία σιχαμερή δειλία που το μόνο που έχει να τους προσφέρει είναι λίγος παραπάνω χρόνος μίζερης και αξιοθρήνητης επιβίωσης, αντιστέκονται και ήδη είναι οι νικητές γιατί κάνουν πράξη την ρήση του Μεγάλου Ανδρός πως «όποιος θέλει να ζήσει, ας πολεμήσει»!
Αντιθέτως ο Λευκός Άνθρωπος, ευνουχισμένος ψυχικά και αλωμένος εκ των ένδον πνευματικά (και τώρα περνάμε πια και στο τελικό στάδιο του σωματικού ευνουχισμού με όσα τον ποτίζουν και τον ταϊζουν), χρειάζεται ένα μεγάλο σοκ που θα μπορέσει να τον ταρακουνήσει, ώστε να βγεί από την μυωπική ψευτοευμάρεια του και να αντικρίσει κατάματα την πραγματικότητα:
Γιατί, άλλωστε, αν θα υπάρξει μία αποτελεσματική και ριζική αντιστροφή των πραγμάτων, αυτή θα προέλθει μόνο από τον Λευκό Άνθρωπο. Βέβαια το Σύστημα το γνωρίζει καλά αυτό, γι’ αυτό και «βομβαρδίζει» με κάθε ευκαιρία και κάθε μέσον τους όπου γης λευκούς με ειρηνισμούς, με πρότυπα υποδουλώσεως, με γελοίες παραπλανητικές «συναδελφώσεις», με τραγούδια και χορούς αλλότριους προς αποκοίμιση και τόσα άλλα που βλέπουμε γύρω μας! Οπότε στόχος είναι, πέραν του να εκμεταλλευτούμε τις όποιες συγκυρίες για αφύπνιση, και να τις δημιουργήσουμε!
Εκ βάθρων και αναγεννητικώς – σε κάθε επίπεδο.
ΜΚ : Βλέπουμε καθημερινά στις τηλεοράσεις και αλλού πρόσωπα της λεγόμενης «εθνικής δεξιάς» ή «αστικής άκρας δεξιάς» να ωρύονται ότι αγαπούν την χώρα αυτή και τον λαό της. Την ίδια στιγμή οι πολιτικές τους επιλογές και συμμαχίες αλλά και η προσωπική τους ζωή αποκαλύπτουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Σιωπούν πλήρως σε καίρια ζητήματα, όπως απέναντι στην ανθελληνική πολιτική της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, ενώ παράλληλα αδιαφορούν πλήρως για τον εργασιακό μεσαίωνα , την ανεργία και την ανέχεια όπου έχει περιέλθει μεγάλο μέρος του λαού μας.
Άλλοι γραφικοί τύποι προσπαθούν να πείσουν όσους αφελείς έχουν ως αναγνώστες ότι σύντομα θα επέμβει ο στρατός … για τον δήθεν «εθνικό ρόλο» της σιωνοκρατούμενης ΚΥΠ και άλλα πολλά και γραφικά που πολλές φορές έχουμε καυτηριάσει και μέσα από το ιστολόγιο μας.
Τι έχεις να απαντήσεις σε όλους αυτούς τους «μπουμπούκους» και σε όλους αυτούς τους «στόκους» ;
Σ’ αυτούς όχι, αλλά σε όσους τους ακολουθούν θα ήθελα να τους ρωτήσω εάν έχουν σκεφτεί έστω και μία στιγμή πώς ονειρεύονται την κοινωνία στην οποία θα ήθελαν να ζήσουν. Τα πάντα ξεκινάνε από τα ιδανικά και τις αξίες που εκπηγάζουν μέσα από τον καθένα - και σύμφωνα με αυτά γίνονται οι όποιες ιδεολογικοπολιτικές επιλογές στην πράξη.
Τα πρότυπα που ακολουθεί ο καθένας μας έχουν να κάνουν με αυτό που η ψυχή του καθενός μας εκφράζει. Σε όλους αυτούς που προανέφερες, δεν μπορεί να βρεθεί το παραμικρό ίχνος αγνού ιδεαλισμού, γιατί το περιεχόμενό τους αποτελείται από βόλεμα, αστισμό, πλήρη σύγχυση, καιροσκοπισμό, τυχοδιωκτισμό, κ.ά.
ΜΚ: Επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχει μακρά Ε/Σ παράδοση όπως σε άλλες χώρες της Ευρώπης , κάποιοι προσπαθούν να παρουσιάσουν - ώστε να επηρεάσουν νέους συναγωνιστές μας - διάφορες θολές ιδεολογικές και πολιτικές εικόνες μέσα από έντυπα και εκδηλώσεις , με τελικό σκοπό δικά τους μελλοντικά πολιτικά οφέλη και κέρδη . Έτσι λοιπόν για παράδειγμα δίπλα στον μεγάλο Leon Degrelle και την Savitri Devi κάποιοι προσπαθούν να παρουσιάσουν «ως δικούς μας» στελέχη της 21ης Απριλίου ( ! ) , τον Ζέρβα του γνωστού ΕΔΕΣ ( ! ) κ.λπ. καθώς και πρόσωπα που δεν έχουν καμιά σχέση με τις δικές μας ιδέες. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό και πως πρέπει να απαντήσουμε ;
Η απάντηση έχει δοθεί με την ιστορική αναγκαιότητα που οδήγησε στην γέννηση του Άρματος! Η σύγχυση που τόσο καιρό ενέσπειραν όλοι αυτοί οι γυρολόγοι και τσαρλατάνοι ιδεών, παύει πλέον να έχει την όποια προηγούμενη δυναμική - γιατί πλέον η κοινότητα του Άρματος δεν αφήνει περιθώρια δικαιολογιών και δειλών προφάσεων, ακόμη και στους εκ γενετής εθελότυφλους! Το ΑΡΜΑ θα είναι εδώ για να υπενθυμίζει την δειλία όλων αυτών που αρνούνται με ψυχοπαθολογικό πείσμα και εμμονή να δουν την πραγματικότητα!
ΜΚ: Τι μήνυμα έχεις να στείλεις σε έναν νέο Έλληνα ή συναγωνιστή που διαβάζει την συνέντευξη αυτή και τι έχεις να πεις σε όλους αυτούς που δηλώνουν φανατικοί εχθροί μας ;
Στον νέο συναγωνιστή έχω να του δώσω την εξής τετράστιχη συμβουλή:
«Στον Δρόμο Της Ζωής,
Την Ψυχή Σου Μη Πουλήσεις,
Στης Ψεύτικης Της Συμβουλής,
Καταρτόδετος Μαζί Της!»
Όσο για τους όποιους φανατικούς εχθρούς μας που λες , αν καταφέρουμε και νικήσουμε τον κακό μας εαυτό, τότε δεν μπορεί να μας αγγίξει κανένας εχθρός – γιατί αυτός είναι μακράν ο χείριστος όλων! Θυμηθείτε τον λόγο του φιλοσόφου για τον μικρό και τον μεγάλο πόλεμο, τον εσωτερικό και τον εξωτερικό!
ΜΚ: Πως μπορεί να έρθει κάποιος σε επαφή με την οργάνωση ΑΡΜΑ ;
Μπορεί να επικοινωνήσει είτε ηλεκτρονικώς μέσω της ιστοσελίδος μας ,
www.armahellas.com
είτε ταχυδρομικώς με την θυρίδα μας
Τ.Θ. 14, 57010, Ασβεστοχώρι, Θεσσαλονίκη
και θα έρθουμε σε επαφή μαζί του σε όποιο μέρος της Ελλάδος και αν βρίσκεται, διότι το ΑΡΜΑ δραστηριοποιείται πανελλαδικώς!
ΜΚ: Τα τελευταία λόγια δικά σου συναγωνιστή. Σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σου!
Εγώ σας ευχαριστώ για το βήμα που μου δόθηκε και καλώ όλους τους υγιώς σκεπτόμενους εθνικοσοσιαλιστές και αγνούς συναγωνιστές να κρατήσουν αμόλυντοι κι απτόητοι ψηλά την Σημαία της Ιδέας!
Ζήτω η Νίκη !
-wzor.jpg)
