Αποκλειστικό: συνέντευξη με μια συναγωνίστρια της Κύπρου

 Πολλές οι εξαιρέσεις του δεξιού κανόνα στην γη της Μεγαλονήσου. Μια νέα γενιά μεγαλώνει χωρίς τα βαρίδια της κάλπικης «εθνικοφροσύνης» και μια παλιότερη δείχνει να αφουγκράζεται ακόμη τις προκλήσεις του μέλλοντος, πάνω από όλα όμως να πράττει εκεί όπου άλλοι δεν θέλουν ή δεν μπορούν. 

Η συντακτική μας ομάδα από το 2007 σε πλήρη συνεργασία με τους συναγωνιστές της νήσου, ενώ σήμερα σειρά έχει μια αποκλειστική συνέντευξη με μια Ελληνίδα της Κύπρου που πέρα από την γοητεία της ως γυναίκα έχει να επιδείξει και μια ποιοτική πολιτική σκέψη και ακτιβιστική δράση.

 Αγαπητοί συναγωνιστές και συναγωνίστριες από την γη που πότισαν με το αίμα τους - ανάμεσα σε πολλούς άλλους - οι αντάρτες της ΕΟΚΑ Α’ & Β’ η συναγωνίστρια L’ Ombre d’ un Doute δίνει απαντήσεις για όλους και για όλα …

Χαίρε! Ευχαριστούμε για τον χρόνο και την τιμή. Πρώτη ερώτηση. Πότε εντάχθηκες στους Εθνικιστές της Κύπρου;

Κατ' αρχάς θερμές ευχαριστίες για την πρόσκληση γι' αυτή τη συνέντευξη. Στους Εθνικιστές εντάχθηκα «επίσημα» τον Ιούλιο του 2011, με αφορμή τη φονική έκρηξη στην Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» του Μαρί. Τότε 13 παλληκάρια έχασαν την ζωή τους σε μια άνιση μάχη και θυσιάστηκαν στην υπηρεσία της πατρίδος. Επιτρέψτε μου να πω ότι προηγήθηκαν εγκληματικές και θανατηφόρες αποφάσεις από τους κρατούντες που παραμένουν μέχρι σήμερα ατιμώρητες. Της έκρηξης ακολούθησε μια εκκωφαντική κοινωνική αναταραχή, που οδήγησε τους πολίτες έξω από το Προεδρικό Μέγαρο και τον τότε κομμουνιστή Πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια στο στόχαστρο. 

Και τούτο, καθώς διαφαινόταν ότι οι αποφάσεις για την φύλαξη των εμπορευματοκιβωτίων με τα εκρηκτικά, ήταν απόφαση της ίδιας της κυβέρνησης. Ακολούθησαν λοιδορίες επί των 13 ηρώων, ένα πόρισμα που αγνοήθηκε και τα συντρίμμια μιας καταρρακωμένης πολιτείας. Στις διαμαρτυρίες λοιπόν έξω από το Προεδρικό, συνάντησα κάποια παιδιά που φορούσαν μαύρα ρούχα και που έφεραν διακριτικά του εθνικιστικού χώρου. Η μαχητικότητα που τους χαρακτήριζε, η αγωνιστική τους διάθεση και η ομοψυχία που διέκρινα ανάμεσα τους με ώθησε στο να ενταχθώ ενεργά πλέον στον Εθνικιστικό χώρο, μιας και ο παλαιοκομματισμός και η δημοκρατία που ευαγγελίζεται αυτό το κράτος με άφηναν πάντα παγερά αδιάφορη.

Ποια η άποψη σου για το ΕΛΑΜ;

Το ΕΛΑΜ εισήλθε το 2016 οριακά στη Βουλή με τις θυσίες μιας μερίδας εθνικοσοσιαλιστών και άλλων γνήσιων αγωνιστών της Ιδέας. Το 2016 ήμουν ήδη στέλεχος του εν λόγω κινήματος (τώρα κόμμα), μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, με έντονη παρουσία σε δράσεις, πλούσια αρθρογραφία στην εθνικιστική ιστοσελίδα και την εφημερίδα «Ελλάς του Νότου» όπως επίσης και υποψήφια στις βουλευτικές εκλογές στην επαρχία μου, δηλαδή την Λευκωσία. Έλαβα σχεδόν 600 ψήφους από το σύνολο των 13,049 που έλαβε το ΕΛΑΜ παγκύπρια. Και αυτό μέσα από μια επώδυνη προεκλογική αφού είχα στοχοποιηθεί από τους εγχώριους «πετσωμένους» από το χρήμα καναλάρχες και δημοσιογράφους οι οποίοι είχαν δημοσιεύσει πληθώρα ανοικιών σχετικά με μια υπόθεση δικαστική. Αυτό με πείσμωσε ακόμη περισσότερο.

Με μηδαμινές προεκλογικές δαπάνες, το αποτέλεσμα ήταν ένα ηχηρό χαστούκι ενάντια στο κατεστημένο. Από το ΕΛΑΜ αποχώρησα το 2017 για καθαρά ιδεολογικούς λόγους συνειδητοποιώντας ότι δεν ήταν διατεθειμένοι να συγκρουστούν με το κράτος, τους μπάτσους και την antifa. Προτίμησαν να παραμείνουν πιστοί στις δημοκρατικές διαδικασίες και τα ξινά κόλλυβα του κοινοβουλευτισμού. Κάτι που είναι σε σύγκρουση με τις αρχές της υποφαινόμενης και το αξιακό σύστημα των γνήσιων εθνικοσοσιαλιστών και αντιδημοκρατών. Οι πραγματικοί επαναστάτες και αγωνιστές δεν αρνούνται το παρελθόν τους.

Πιστεύεις η ηγεσία του ΕΛΑΜ είναι ένα ακόμη εξάρτημα του συστήματος ή απλά πορεύεται σε θολά νερά;

Είτε απαντήσω θετικά στο πρώτο είτε στο δεύτερο, το βέβαιο είναι ότι η ηγεσία έχει αλλάξει πλεύση για την πολιτική επιβίωση της εντός του κοινοβουλευτισμού. Έχουν απεμπολήσει την Ένωση και μιλάνε για ενιαίο κράτος, δηλαδή την αναβίωση του εφιάλτη της Ζυρίχης σε συνεταιρικό κράτος με μια μειονότητα με την οποία έχουμε εθνοτικές διαφορές, τους αποκαλούμενους τούρκο«κύπριους». Παρευρέθησαν σε παρελάσεις για την επέτειο της Κυπριακής Ανεξαρτησίας, μια επέτειο θλιβερή για τον κάθε Ελληνόψυχο της Κύπρου, αφού ουσιαστικά αυτή η επέτειος υμνεί τον ενταφιασμό της Ένωσης. Για την Ένωση οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ έχυσαν το αίμα τους. Για την Ένωση οδηγήθηκε στην αγχόνη ο αγωνιστής Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ο άριστος μαθητής, ο ποιητής της Ένωσης. Το  να στηλιτεύουν τις χρυσές σελίδες της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας μας ως Έλληνες της Κύπρου  (Εθνικοαπελευθερωτικός Αγώνας  1955 - 59) όπως επίσης να καπηλεύονται τις θυσίες των μαρτύρων της Φυλής για πολιτικές καριέρες είναι ανήθικο.

Με ποιες ομάδες και κινήσεις από τη μητροπολιτική Ελλάδα έχεις επαφές;

Κατά την περίοδο που ήμουν ενεργά δραστήρια στο πολιτικό χώρο της Κύπρου και λόγω της συνεργασίας του ΕΛΑΜ με τη Χρυσή Αυγή είχα επαφές με τους συναγωνιστές πάνω. Με κάποιους διατηρήσαμε επαφή ακόμη και μετά την αποκήρυξη της Χρυσής Αυγής από το ΕΛΑΜ και τη διακοπή συνεργασίας λίγο πριν τα γεγονότα της δίκης του 2020 στην Ελλάδα. Δεν έχω επαφές με άλλους πολιτικούς σχηματισμούς και δεν το επιδίωξα ούτε είναι αυτοσκοπός. Διαβάζω συστηματικά την αρθρογραφία αξιόλογων συναγωνιστών αυτόνομων πρώτα του «Μαύρου Κρίνου»  και πολλά άρθρα σε ιστολόγια άλλων αντιδημοκρατών/νεοφασιστών/εθνικοσοσιαλιστών με τους οποίους μοιράζομαι τις ίδιες ανησυχίες και προβληματισμούς

Ένας σπουδαίος ιδεολόγος είχε κάποτε γράψει:

"... πότε δεν ήταν ότι πιο περήφανο διαθέτουμε σε αυτό τον κόσμο η ίδια μας η ζωή και τα κατορθώματα που φέρνει η θέλησή μας; Και αν θυμάσαι, ακόμη και στην πρώιμη ανωριμότητα μας, ξέραμε να διακρίνουμε τους ήρωες από τις πληγές τους και όχι από τα λόγια τους. Τους εργάτες και αγωνιστές της ζωής από τα χέρια τους και τους συντρόφους από τα βλέμματα τους. Πιστεύουμε σε μια ιδιαίτερη αριστοκρατία, αυτή των πεδίων που διαμορφωθήκαμε και εμείς. Αυτός είναι ο κόσμος μας. Και αν δεν ήταν, ίσως έπρεπε να τον επιλέξουμε. Είναι η μεγάλη μας πρόκληση. Σκέψου, ήμασταν παιδιά και ασφυκτιούσαμε για μία ελπίδα ...".

Έτσι ακριβώς αισθάνομαι και εγώ στην παρούσα φάση και υιοθετώ τα ανωτέρω ως κομμάτι του είναι μου και τρόπο ζωής. Αυτό εξάλλου προστάζει τόσο η ίδια η Ιδέα μας όσο και το αξιακό μας σύστημα.

Ποια η θέση απέναντι στην ΕΟΚΑ Α’  και ΕΟΚΑ Β’;

Η ΕΟΚΑ Α’ είναι για μένα το πιο ιερό φάσμα της νεότερης Ιστορίας μας ως Έλληνες της Κύπρου. Μια χούφτα λεβέντες υπό την καθοδήγηση του Άξιου Τέκνου της πατρίδας μου, Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα - Διγενή πολέμησαν με λιγοστά μέσα και οπλισμό, ενάντια σε μια ολόκληρη Βρετανική Αυτοκρατορία και αποικιοκρατία. Σκοπός, η Ένωσις και μόνον η Ένωσις. Η ΕΟΚΑ Β’ δεν είχε άλλη αποστολή και άλλο σκοπό από αυτό της ΕΟΚΑ Α’  με πολιτικοστρατιωτική δράση. Την απαγκίστρωση δηλαδή από τα τετελεσμένα των Συμφωνιών της Ζυρίχης Λονδίνου για τα οποία την απόλυτη ευθύνη φέρουν οι Μακάριος και Καραμανλής. Θα είναι αιωνίως υπόλογοι στο Έθνος για την προδοσία τους.

Γεώργιος Γρίβας. Τι συναίσθημα έχεις όταν ακούς αυτό το όνομα;

Δέος. Ο δρόμος που είχε διαλέξει είχε σαν βάση του τα ιδανικά και τις αξίες, ένας δρόμος γεμάτος σκληρούς αγώνες για λευτεριά, τιμή και αξιοπρέπεια. Μόνος εναντίον όλων. Ενάντια στους Τούρκους, το ΑΚΕΛ, ενάντια στην 21^η Απριλίου, ενάντια στους Άγγλους και τους Τέκτονες. Μια πορεία που οδηγούσε στο σημαντικότερο, ίσως, όραμα της ζωής του, για εθνική αυτοδιάθεση και ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Μητέρα Ελλάδα. Ο Στρατηγός Γρίβας υπήρξε ένας από τους λίγους απομείναντες Έλληνες που γνώρισε καλά από πρώτο χέρι τον κίνδυνο, την τόλμη, την δόξα και την αποφασιστικότητα. Χαρακτηριστικά που τον αναγάγουν σε ύψιστο πρότυπο προς μίμηση. Γίνεται συνεχώς μια προσπάθεια αμαύρωσης του τιμημένου ονόματος του Διγενή, τίποτα όμως και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την τεράστια προσφορά του προς το Έθνος. Γρίβα κοιμήσου, Γρίβα ξεκουράσου, η Ένωση θα γίνει τη θέλουν τα παιδιά σου. ΑΘΑΝΑΤΟΣ.

Ποιοι στηρίζουν σήμερα τη Διζωνική και ποια η άποψη σου για το μέλλον του Κυπριακού;

Όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα στηρίζουν τη λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και το σημερινό ακροδεξιό ΕΛΑΜ την λύση ενιαίου κράτους. Στόχος της κυπριακής κομματοκρατίας είναι μια λύση - διάλυση τουρκοσυνεταιριστική που θα επιτρέψει την κυριαρχία της Τουρκίας σε ολόκληρο το νησί. Τουτέστιν, νομιμοποιούνται τα τετελεσμένα της εισβολής, οι έποικοι, οι Τουρκοκύπριοι από μειονότητα αναβαθμίζονται και παραχωρούνται τα υπερπρονόμια. Ουδέποτε κλήθηκε ο λαός να αποφασίσει αν επιθυμεί ΔΔΟ. Ουδέποτε ερωτήθη ο λαός να απαντήσει αν αποδέχεται τις τέσσερις βασικές ελευθερίες που θα παραχωρηθούν στους Τούρκους εξίσου με τους πολίτες του ελληνικού κράτους. Με λίγα λόγια θα έχουν όλοι οι Τούρκοι δικαίωμα εγκατάστασης στη Κύπρο, διακίνησης και δραστηριότητας.

Το ενιαίο κράτος που προτείνει το ΕΛΑΜ δεν είναι τίποτα άλλο από μια παραλλαγή της Διζωνικής και Δικοινοτικής θεμελίωσης του κράτους που θα νομιμοποιήσει το πολιτικό στόχο της εισβολής που ήταν η συγκέντρωση των Τουρκοκυπρίων σε μια ενιαία και αυτοδιοικούμενη εδαφική ζώνη, η οποία δεν θα παύσει ποτέ να έχει σχέσεις με την Τουρκία. Η πρόταση του ενιαίου κράτους είναι η απάτη του συστήματος του ενδοτισμού που έχει σκοπό να κτυπήσει την αντιομοσπονδιακή αντίσταση δημιουργώντας ένα μέτωπο συστημικών ακροδεξιών και λοιπών οργανώσεων. Το μέλλον του Κυπριακού διαγράφεται δυσοίωνο. Η συνεχής διολίσθηση, τα επικίνδυνα μονοπάτια μέσω των αποκαλούμενων «συνομιλιών» με τον κατακτητή είχαν μέχρι σήμερα κόστος για τον Κυπριακό Ελληνισμό της μαρτυρικής Μεγαλονήσου.

Ποια η θέση σου για το Ουκρανικό;

Οι  Ουκρανοί πολεμούν για την πατρίδα τους απέναντι σε μια αυτοκρατορία. Τι άλλο να κάνουν - και απευθύνομαι σε αυτούς που στηρίζουν το γνωστό πλυντήριο με το όνομα κυπριακή οικονομία - μήπως να γλύψουν κάποιο κόκκαλο του Κρεμλίνου μέσα από ομάδες και κόμματα όπως γίνεται εδώ αλλά στην βόρεια Ελλάδα; Δεν πολεμούν για τον εβραίο πρόεδρο τους αλλά επειδή κάποιοι χτυπούν και με ισραηλινούς πυραύλους παιδικές χαρές και άμαχους, καταστρέφουν υποδομές στο όνομα του αντιναζισμού ... αφού πρώτα διοργανώσουν και αντιφασιστικό συνέδριο με συμμετοχή των περιούσιων. Η Μαριούπολη συντρίμμια σε μια χώρα που οι Ορθόδοξοι είναι σε μεγαλύτερο αριθμό αναλογικά από τους νεοσοβιετικούς που ευλογούν εδώ και χρόνια οι μοναχοί του όρους και οι εφοπλιστές. Ο Πούτιν δεν έχει να χάσει κάτι από τις καταθέσεις και τα ακριβά γούστα του, όλοι οι μεγαλοαστοί έκρυψαν τα παιδιά τους για να μην πάνε να πολεμήσουν και οι τύποι που τον στηρίζουν θα αυξήσουν τα έσοδα από την παραχώρηση της Ουκρανικής γης σε Κινέζους και το εμπόριο όπλων. 

Ποινικοί και εγκληματίες μαζί με Ασιάτες και Καυκάσιους βιάζουν και σκοτώνουν, απαγάγουν λευκά παιδιά και κάνουν οι φανατικοί πρώην κομματικοί θρησκευτικές λειτουργίες στα ερείπια του Azovstal για να φύγουν τα κακά δαιμόνια! Μήπως να τους υποδέχονταν με ροδοπέταλα τους εισβολείς; Ξεκάθαρα ενάντια στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. όμως οι Ρώσοι το ενίσχυσαν τελικά σε κάθε επίπεδο με αυτή την ανόητη επίθεση σε ένα Σλαβικό έθνος που έχει υποφέρει όσο κανένα άλλο εδώ και εκατό χρόνια. Εδώ εκτέθηκε σε όλη της την γελοιότητα η εγχώρια εθνοκάπηλη σκηνή από τον κάθε ρωσόφιλο μέχρι τον Βδελόπουλο.  Τους σκεπάζει η μπόχα της αμάθειας, της θρησκοπληξίας και του σκοταδισμού που τους διακρίνει. Για λίγα ρούβλια ξεπουλήθηκαν όπως παλιότερα για λίγα δολάρια και αγγλικές λίρες είχαν ξεπουληθεί οι παππούδες τους.

Ποια η θέση σου για την Αυτονομία;

Αηδιασμένη απ’ την ανυπαρξία σημαντικού υποβάθρου, από τον εκφυλισμό των πολιτικών κομμάτων και τη διάλυση του κοινωνικού ιστού με ότι αυτό συνεπάγεται, η αυτονομία δείχνει να αποτελεί τη μοναδική ιδεολογική επιλογή για τον κάθε Έλληνα Εθνικιστή, Φασιστή και Εθνικοσοσιαλιστή. Η διαφορά μας από τους υπόλοιπους του «χώρου» έγκειται στο ότι δεν χάσαμε ποτέ την Πίστη στην Ιδέα. Δυναμώνουμε. Σ' αυτό το γεγονός συμβάλλει το ότι ο κάθε ένας πρωτίστως νοιάζεται για να αναπτύσσεται εσωτερικώς. Μελέτη λοιπόν και άριστη γνώση ιστορικών γεγονότων και ιδεολογικών βιβλίων που γράφτηκαν με το Αίμα των αξιόλογων δασκάλων της Ιδέας. Εναντίον όλων, αναδυόμαστε πιο δυνατοί και στεκόμαστε όρθιοι στον κόσμο όπου τα πάντα  ακολουθούν μια συγκεκριμένη διαδρομή σήψεως περιμένοντας και αυτά τη σειρά τους προς τον θάνατο. Καταφέραμε και επιβιώσαμε μέσα από σκληρές δοκιμασίες, άδικες διώξεις, στοχοποιήσεις και αναμένουμε τη στιγμή της μεγάλης αντεπίθεσης.

Ποια τα σχέδια σου για το μέλλον;

Επιδιώκουμε την δημιουργία ενός κοινού επαναστατικού εθνικιστικού μετώπου. Η αστική δημοκρατία, το κομματικό κράτος και του καπιταλιστικό μοντέλο που εργάζεται αποκλειστικά για το οικονομικό όφελος δεξιστερών ολιγαρχών πρέπει να οδηγηθούν στα χρονοντούλαπα των αζήτητων της ιστορίας. Θα συνεχίσω να παρεμβαίνω στα δημόσια ζητήματα,  να αρθρογραφώ, να είμαι αλληλέγγυα και να μοιράζομαι προβληματισμούς με άλλους αξιόλογους πολιτικούς στρατιώτες της Μεγάλης Ιδέας.

Ποιο το μήνυμα σου προς τους συναγωνιστές και συναγωνίστριες;

Πετάξτε τις αλυσίδες σας. Δυναμώστε σαν ατσάλι. Προετοιμαστείτε για τη μάχη της ζωής μας για την επιβίωση. Οι αυθεντικές, επαναστατικές και εθνοκοινωνικές φωνές δε θα σιγάσουν ποτέ. Θα φτάσουν μέχρι τον ουρανό και πιο πάνω για την δική μας έφοδο. 

Ζήτω η Νίκη! Στην Κερύνεια ξανά με την ξιφολόγχη στα χέρια!

Το δικό μας Pride

 

Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη: η Άρτεμις μέλος της Εθνοφυλετικής κοινότητας «ΚΙΝΗΜΑ» απαντάει στις ερωτήσεις της συντακτικής ομάδας του «Μαύρου Κρίνου»

 https://kinhma.com/

Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» που εκφράζει από το 2007 την Ελληνική «Τρίτη Θέση», δίνει τον λόγο σε μια «Αμαζόνα» μιας «ορθόδοξης» κοινότητας του Ελληνικού Εθνοφυλετισμού και προβάλλει την σκέψη ενός μέλους του «Κινήματος» που είναι γνωστό για την πολύπλευρη κοινωνική δράση του κυρίως στην Βόρεια Ελλάδα. 

Η εν λόγω ιδεολογική και ακτιβιστική κίνηση δεν εντάσσεται στην «Εθνικοεπαναστατική» τάση (Third Position - NR) αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα αγνοήσουμε την ποιοτική σκέψη καθώς και την διάθεση για συμπόρευση και αλληλεγγύη μπροστά στον κοινό εχθρό του Λαού και της Πατρίδας. 

Μέσα από την διαλεκτική και την διαφωνία βρίσκουμε την συμφωνία και τα κοινά πεδία σκέψης και δράσης, χωρίς αποκλεισμούς και πολιτικούς «εγωισμούς» προωθώντας όχι μια απροσδιόριστη και θολή «ενότητα» που έχει γίνει μια λεκτική μόδα στην καθημερινή δυσώδη ρητορεία της αστικής ακροδεξιάς και των γνωστών παραφυάδων της, αλλά τον αυθεντικό πυρήνα της Αντιδημοκρατικής βιοθεωρίας και της Αντικαθεστωτικής πάλης. 

Κύριος στόχος όλων των αναρτήσεων και δράσεων είναι η προσέγγιση της νεολαίας που μάχεται για ένα καλύτερο αύριο μέσα από τις Αυτόνομες/Ανένταχτες ομάδες και κινήσεις.

Για όποιον ενδιαφέρεται είχε προηγηθεί συνέντευξη με απόψεις μέλους του συντονιστικού της κοινότητας την οποία μπορείτε εδώ - γεγονός που προκάλεσε αίσθηση - ενώ στο άρθρο εδώ μπορείτε να διαβάσετε για την «Γυναίκα ενάντια στον Φεμινισμό». 

Ευχαριστούμε την Συναγωνίστρια για τον χρόνο και την τιμή.

  Μια νέα Ελληνίδα στις τάξεις του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ. 

         Γιατί, από πότε και πώς συμμετέχεις;        

Πιστεύω για όσες κοπέλες συμμετέχουν στο κίνημα, όπως και για μένα, υπήρξαν δύο βασικά κίνητρα. Αρχικά η απογοήτευση για την πλήρη διαφθορά της κοινωνίας, στην οποία μεγαλώνουμε και θα μεγαλώσουν και τα παιδιά μας, και δεύτερο και σημαντικότερο, η θέληση μας να δράσουμε όπως μπορούμε και να μην μείνουμε απαθείς σε όλο αυτό που γίνεται. Προσωπικά συμμετέχω με το να θίγω, μέσω κειμένων, θέματα που αφορούν την ιδεολογία μας και να διατυπώνω τις θέσεις μας πάνω σε σύγχρονα φαινόμενα και επίκαιρα θέματα, ώστε όλο αυτό να αποτελέσει μια "καθοδήγηση" για όσα νέα παιδιά τα διαβάσουν. Ο καθένας έχει τον δικό του ρόλο μέσα στο κίνημα και όλοι μαζί συνεργαζόμαστε για έναν κοινό σκοπό.           

                              

Τι σημαίνει για σένα Εθνοφυλετισμός;                                   

Για να προσδιορίσω το περιεχόμενο του Εθνοφυλετισμού θα χρησιμοποιούσα μια λέξη: αγώνας. Αγώνας για την φυλή, απόρριψη του διεθνισμού και του υλιστικού τρόπου σκέψης. Σε αντίθεση με άλλες ιδεολογίες έχει βαθύτερο πνευματικό νόημα, το οποίο αποκτά από τις σταθερές, αναλλοίωτες και ανώτερες ιδεαλιστικές του βάσεις. Η βάση του Εθνοφυλετισμού είναι η φυλή, το αίμα δηλαδή, και η έμπρακτη εκδήλωση της μέσω του πολιτισμού που δημιουργεί. Υπάρχει μια πνευματική ενότητα με τους προγόνους και μια αίσθηση καθήκοντος και χρέους, και για αυτούς που πέρασαν πριν από εμάς αλλά και για αυτούς που θα έρθουν μετέπειτα , τις επόμενες γενιές. Σε αντίθεση με την δημοκρατία, δίνεται βάση στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα, στο σύνολο - έθνος και όχι στο άτομο. Μέσα από την υγιή σωματική, πνευματική και ψυχική ανάπτυξη του κάθε ατόμου θα δημιουργηθεί ένα υγιές σύνολο του οποίου όλες οι ενέργειες και οι σκέψεις θα καταλήγουν σε έναν σκοπό: την πρόοδο της Φυλής και του Έθνους. Ο εθνοφυλετισμός είναι ένα κίνημα για τους ανθρώπους της δράσεως, για αυτούς που δεν θα υποχωρήσουν, για τους στρατιώτες της Ιδέας. Όσοι το νιώθουν μέσα τους δεν χρειάζεται να διαβάσουν κανένα κείμενο για να καταλάβουν τι είναι η ιδέα μας. Είναι ο ίδιος ο λόγος της ύπαρξής τους.

Ποια η θέση σου απέναντι στις ομάδες και στις αντιλήψη του                Φεμινισμού;                              

Νομίζω πως η απάντηση είναι αυτονόητη. Οι σύγχρονες φεμινιστικές ομάδες και οι θεωρίες τους έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα δικά μας πιστεύω. Η διαρκής εικόνα θυματοποίησης που προβάλλουν, η διαρκής μεταβολή και διαστρέβλωση των χαρακτηριστικών των φύλων και των ρόλων τους, αλλά και η στήριξη τους σε πολιτικές ανοιχτών συνόρων και συμφώνων συμβίωσης δεν γίνεται να υποστηρίζονται από υγιείς ψυχικά ανθρώπους. Δεν χρειάζεται να είσαι καν εθνικιστής για να καταλάβεις την αρρώστια που προωθούν. Σαν κοπέλα θεωρώ πως οι γυναίκες δεν χρειαζόμαστε καμία απελευθέρωση από κανέναν, πάρα μόνο από την προπαγάνδα και την πλύση εγκεφάλου του δημοκρατικού συστήματος.                                                                                                                             
Είδαμε να εκτυλίσσεται μία ιστορία με βιασμούς προσφάτως, στον χώρο του θεάτρου. Ποια η θέση σου για το θέμα, πώς μπορεί μία Ελληνίδα να αντιμετωπίσει την κατάσταση αυτή;                                                                                                                     

Είδαμε όντως, ένα πλήθος καταγγελιών για σεξουαλική παρενόχληση και για βιασμούς. Αρκετές κοπέλες διάσημες και μη, βγήκαν, μετά από χρόνια βέβαια, να μιλήσουν. Όλο αυτό συνδέθηκε στη συνέχεια με το κίνημα me too. Κάποιος άλλος ίσως το έβλεπε όλο αυτό καλοπροαίρετα, καθώς όλοι συμφωνούμε στο αυτονόητο πως πρέπει πάντα να καταγγέλλονται τέτοια περιστατικά και να υπάρχει σεβασμός προς τη γυναίκα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως είδαμε μεγάλη υποστήριξη του φεμινιστικού κινήματος στο me too και ξαφνικά ακούσαμε και συνθήματα του τύπου "ο λευκός, ο οικογενειάρχης, είναι ο βιαστής και όχι ο έγχρωμος, ο μετανάστης, ο μουσουλμάνος" κλπ. Αυτό, την ίδια στιγμή που καθημερινά υπάρχουν περιστατικά βιασμών από τους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες που έχουν κατακλύσει την Ευρώπη. Συμπέρασμα: όλη η "ιστορία" έγινε, για άλλη μια φορά, για την προπαγάνδα, για την γνωστή νοοτροπία που θέλουν να επιβάλλουν. Ακόμα και αν ισχύουν όλες οι καταγγελίες, οδηγούμαστε σε δύο συμπεράσματα. Αρχικά ότι ο χώρος της τέχνης, που αποτελείται κυρίως από άτομα με αριστερή ιδεολογία, και όχι τυχαία, είναι σε μεγάλο βαθμό διεφθαρμένος. Δεύτερον ότι παρόλα αυτά βλέπουμε πολλές από τις καταγγέλλουσες να έχουν κάνει τελικά μια λαμπρή καριέρα. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Η κάθε κοπέλα πρέπει να μάθει να κρατάει μια σωστή στάση, βάζοντας σε πρώτη θέση πάντα την αξιοπρέπεια της.                                                             

Ποια τα αγαπημένα σου βιβλία και ποιες ταινίες;                                                                                                    

Δύσκολο να διαλέξω αγαπημένα βιβλία, υπάρχουν πολλά που μου αρέσουν. Θα έλεγα σίγουρα την Ιλιάδα του Ομήρου. Κάποια άλλα ωραία είναι “η φιλοσοφία της ζωής” του Ιωάννη Συκουτρή, το “Why We Fight" του Guillaume Faye και το “Μανιφέστο για μια Ευρωπαϊκή Αναγέννηση” των Αλαίν ντε Μπενουά και Charles Champetier. Υπάρχει τεράστιος αριθμός βιβλίων και θεματολογίας σχετικά με την ιδεολογία μας που ο καθένας μπορεί να βρει το είδος που του “ταιριάζει”. Πάντως καλό θα ήταν μια από τις δραστηριότητες μας να είναι και το διάβασμα. Πρώτα είναι η σκέψη και μετά η δράση.                                                                              

Από την μια οι Ταλιμπάν, ενάντια στις γυναίκες, από την άλλη οι πολυεθνικές προωθούν τον καταναλωτισμό στην Ελληνίδα σήμερα. Ίδιοι εχθροί τελικά;                                                              

Δεν είναι οι Ταλιμπάν ενάντια στις γυναίκες. Είναι η ίδια τους η θρησκεία (σουνίτες κυρίως). Σε αυτήν την θρησκεία πιστεύουν και οι γυναίκες εκεί. Αυτοί απλά εφαρμόζουν κατά γράμμα τη Σαρία, αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο αυτής της μορφής του Ισλαμισμού. Από χώρες με ίδιο θρήσκευμα, όπως το Αφγανιστάν, και ίδια κουλτούρα, προέρχονται και τα εκατομμύρια αλλοφύλων εισβολέων που κατακλύζουν την Ευρώπη και τη χώρα μας. Όποιος πιστεύει ακόμα σε ουτοπίες, δεν έχει παρά να διαβάσει τις θέσεις του Κορανίου για τη γυναίκα. Έτσι είναι το αληθινό Ισλάμ. Οι πολυεθνικές προωθούν το καταναλωτικό πρότυπο στην σύγχρονη Ελληνίδα εδώ και πολλά χρόνια. Είναι το ακριβώς ανάποδο από αυτό που συμβαίνει στο Αφγανιστάν. Η πλήρης ανελευθερία εκεί σε αντίθεση με την πλήρη «απελευθέρωση» εδώ, και γενικά στις δυτικές κοινωνίες. Η ρίζα του κακού είναι κοινή και για τα δύο φαινόμενα. Το πρώτο ότι προωθούνται μάζες ανθρώπων από μουσουλμανικές χώρες στη Λευκή Ευρώπη με σκοπό να «ενσωματωθούν». Το δεύτερο είναι ο καταναλωτικός και, σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό, υλιστικός τρόπος σκέψης άρα η παραμέληση οποιασδήποτε άλλης αξίας από τις σύγχρονες γυναίκες. Το 2ο θα οδηγήσει στο 1ο . Όταν οι ίδιες οι Ελληνίδες αδιαφορούν για οτιδήποτε άλλο πέρα από τον καφέ και τα νύχια τους, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία αντίσταση στον εποικισμό. Και, πραγματικά, δεν θα είναι οι μουσουλμάνες της Σαρίας που θα προσαρμοστούν στη δυτική κουλτούρα, αλλά αυτή η τελευταία «θα πρέπει» να «συμμορφωθεί» με αυτές. Αυτός που προκαλεί και τα δύο, μάλλον «αυτοί» είναι γνωστοί σε όλους μας δεν χρειάζεται να τους αναφέρω. Δεν μας ενδιαφέρει τι γίνεται στο Αφγανιστάν ή οπουδήποτε αλλού παρά μόνο πως θα επηρεαστεί προς το καλό, η Φυλή και η πατρίδα μας.                                                                                                                               
Ποιος ο ρόλος της γυναίκας ως μητέρας αλλά και μέσα στην οικογένεια, από την οπτική του Εθνοφυλετισμού για σένα;                                                                                                                                                 

Ο ρόλος της γυναίκας στην οικογένεια είναι σαφής. Είναι η ανατροφή υγιών σωματικά και πνευματικά απογόνων, άρα η διαιώνιση της φυλής. Παράδειγμα για την σύγχρονη Ελληνίδα πρέπει να είναι η αρχαία Σπαρτιάτισσα. Φροντίδα για σωστή σωματική διάπλαση, εξάσκηση του πνεύματος και ηθικός χαρακτήρας. Η Σπαρτιάτισσα ήταν παράδειγμα μητέρας και συζύγου. Θα πρέπει, οι γυναίκες σήμερα, να προσαρμόσουν αυτές τις αρχαίες αξίες στις ανάγκες του σήμερα. Ο ιδανικός τρόπος ζωής δεν μπορεί να επιτευχθεί από καμιά μας σε απόλυτο βαθμό, επιβάλλεται όμως να προσπαθήσουμε για το καλύτερο. Έτσι, μέσω της ανατροφής των παιδιών, θα πρέπει να τους μεταδοθούν όλες αυτές οι αξίες και τα ιδανικά, ώστε να γίνουν ολοκληρωμένα άτομα με πλήρη ενσυναίσθηση τους χρέους τους απέναντι στη Φυλή. Δεν αναφερόμαστε σε κάτι ουτοπικό για όσους μας θεωρήσουν πολύ ρομαντικούς, και έχουμε πολλά λαμπρά παραδείγματα του παρελθόντος, στην ιστορία μας.

Ποια η θέση σου για την κρατική πολιτική των αμβλώσεων πού προώθησε πρώτη η Μαργαρίτα Παπανδρέου;                                                                                                

Η νομιμοποίηση των αμβλώσεων έγινε στην Ελλάδα το 1986 μετά από έντονη επιμονή της Μαργαρίτας Παπανδρέου επί ΠΑΣΟΚ. Η εν λόγω κυρία ήταν πρόεδρος, τότε, της Ένωσης Γυναικών Ελλάδος. Η Ε.Γ.Ε ήταν και είναι μια ΜΗ Κυβερνητική Οργάνωση, μέλος του ευρωπαϊκού Λόμπι γυναικών με έδρα τις Βρυξέλλες και εκπροσωπεί 2.000+ γυναικείες οργανώσεις πανευρωπαϊκά σε όλα τα κράτη μέλη. Όταν λέμε γυναικείες οργανώσεις όλοι καταλαβαίνουμε ότι εννοούνται οι φεμινιστικές οργανώσεις, οι οποίες ανοιχτά στηρίζουν το δικαίωμα στην άμβλωση. Γιατί τα είπαμε όλα αυτά; Έχουν γίνει πολλές έρευνες για τα ποσοστά των αμβλώσεων στην Ελλάδα, η οποία δυστυχώς κατέχει και την πρώτη θέση στην Ευρώπη. Με έρευνα της Ελληνικής Εταιρείας Περιγεννητικής Ιατρικής το 2019, οι εκτρώσεις στη χώρα μας αγγίζουν τις 250.000 ετησίως εκ των οποίων οι 40.000 αφορούν κορίτσια κάτω των 18 ετών. Ο πληθυσμός μας μειώνεται δραματικά. Δεν γίνεται παρά να είμαστε κάθετα αντίθετοι σε αυτή την πολιτική, σε αυτή τη σιωπηλή γενοκτονία. Το ίδιο το σύστημα που «φωνάζει» ότι υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και το δικαίωμα στην ζωή είναι το ίδιο που θεσμοθετεί νόμους υπέρ των εκτρώσεων, που με σκληρά οικονομικά μέτρα αποτρέπει πολλές οικογένειες να αποκτήσουν παιδιά, που με την πλύση εγκεφάλου και την φιλελεύθερη πολιτική του έχει απαξιώσει πλήρως τον θεσμό της μητρότητας και της οικογένειας. Αυτό το ίδιο το κράτος είναι που χρηματοδοτεί τις φεμινιστικές οργανώσεις ώστε να κάνουν την προπαγάνδα τους, το ίδιο το κράτος εξαφανίζει τη Φυλή. Το κάθε παιδί που γεννιέται είναι πολύτιμο. Πώς γίνεται να προωθείται ο φόνος εμβρύων; Και να υποστηρίζεται από γυναίκες! Από αυτές που ο πραγματικός σκοπός τους είναι να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί.                                                                                                                                            
Ποια η άποψη σου για την περιβόητη ένωση των Εθνικιστών;                                                                            
Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε ένωση του χώρου. Αρχικά δεν υπάρχει κοινή ιδεολογική βάση. Δεν γίνεται να ενωθούν απλοί Πατριώτες, με Εθνικιστές, Εθνικοσοσιαλιστές κλπ. Δεν υπάρχει κοινή νοοτροπία και κοινό πρότυπο, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ των ατόμων αφού υπάρχουν και αυτοί που κοιτάζουν μόνο να επωφεληθούν από τις καταστάσεις και μόνο να κάνουν φιγούρα για τον δήθεν αγώνα που κάνουν. Ο χώρος δεν χρειάζεται πειθήνια άτομα που θα μαζευτούν μόνο για να φωνάξουν και να κάνουν επεισόδια σε πορείες αλλά δυστυχώς βλέπουμε πως σε μεγάλο ποσοστό αυτό ισχύει τώρα. Δεν γίνεται να ενωθούν άτομα που περιμένουν από ένα κόμμα να τους σώσει, χωρίς καμιά προσωπική διάθεση δράσης με άτομα που θα θυσίαζαν τα πάντα για τον αγώνα που κάνουν. Υπάρχουν τόσα πολλά κενά και διαφορές μεταξύ των ατόμων και των ομάδων που απαρτίζουν τον χώρο που μια ένωση όλων μαζί παραμένει στο στάδιο της φαντασίας κάποιων. Συνεργασία μεταξύ των ομάδων ναι. Έχουμε μια κοινή ιδέα, μπορούμε και πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλο αλλά ο καθένας θα πορευτεί με τον δικό του τρόπο στο δικό του δρόμο, ώστε να μην υπάρχουν συγκρούσεις. Οι εθνικιστικές ομάδες θα κινούνται παράλληλα προς έναν κοινό στόχο.                                                                                                     

Πες μας την δική σου οπτική, για τα γεγονότα στην Σταυρούπολη.                                                                    
Αυτά που έγιναν στη Σταυρούπολη ήταν πρωτόγνωρα. Δεν είχαμε ξαναδεί τόσο εκτεταμένα και έντονα επεισόδια στον χώρο των σχολείων. Οι μαθητές επιτέλους αντέδρασαν στην νεομαρξιστική προπαγάνδα που γίνεται από άτομα της ΚΝΕ έξω από τα προαύλια των περισσοτέρων σχολείων με τις ευλογίες του κράτους. Εκεί φάνηκε και το πραγματικό πρόσωπο όλων αυτών των «ανθρωπιστών» όταν άτομα 25 - 30 χρονών απειλούσαν 16 και 17 χρονών παιδιά, τα οποία τελικά τους έδωσαν ένα μάθημα. Πολύ κρίμα να είσαι 30 χρονών αιώνιος φοιτητής, να σε θρέφει ο πατέρας σου αλλά να σε βλέπει στην τηλεόραση να τρως ξύλο από 17χρονα πιτσιρίκια. Τα συστημικά ΜΜΕ δεν άργησαν να στοχοποιήσουν ακόμα και τα παιδιά και να επιβάλλουν διώξεις. Το θέμα πρέπει να αντιμετωπιστεί προσεκτικά ώστε οι μαθητές να έρθουν με το μέρος μας, αφού δεν έχουν όλα τα παιδιά σαφή ιδεολογικό προσανατολισμό. Έγινε το πρώτο βήμα. Η αντίδραση. Τώρα πρέπει να προσανατολιστεί στην σωστή πλευρά η νεολαία και να γίνει τρόπος ζωής για τα νέα παιδιά. Είμαστε δίπλα σε κάθε μαθητή και μαθήτρια, σε κάθε παιδί που έχει κουραστεί από την αντεθνική παιδεία της κυβέρνησης.                                                                                                      

Τι είναι αυτό πού θεωρείς ότι λείπει σήμερα από τον Έλληνα και την Ελληνίδα;                                 

Από τους σημερινούς Έλληνες λείπει κυρίως το θάρρος. Θάρρος να αναλάβουν ευθύνες, θάρρος να δράσουν για να βελτιώσουν οι ίδιοι τις ζωές τους, θάρρος να ακούσουν την αντίθετη πλευρά και να ξεφύγουν από τον κομφορμισμό, θάρρος να κρίνουν τον ίδιο τους τον εαυτό και να τον βελτιώσουν. Όπως έλεγε και ο Ευριπίδης «τους αγώνες τους τολμούν οι ανδρείοι ενώ οι δειλοί δεν είναι τίποτα και πουθενά». Αν κάτι χρειαζόμαστε τώρα, αυτό είναι αγώνας. Μακάρι όλοι οι νέοι να αφήσουν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, τον ψεύτικο κόσμο, να τολμήσουν και να δράσουν. Δράση όμως με συγκεκριμένο σκοπό, το δικό μας σκοπό. Η τόλμη ωφελεί αν έχεις γνώση, αν δεν έχεις βλάπτει.                                                                                                                              
Ένα μήνυμα σου στους αναγνώστες και κυρίως στις γυναίκες συναγωνίστριες αλλά και τις γυναίκες αντιφασίστριες.                                                                                                                                          
Για όσους συναγωνιστές και συναγωνίστριες το διαβάσουν, θα ήθελα να τους πω να έχουν πίστη στο σκοπό μας. Είναι το κυριότερο. Όταν έχεις πίστη δεν επηρεάζεσαι από τις όποιες δυσκολίες προκύψουν, γιατί έχεις στο μυαλό σου εκείνο, εκείνο το υψηλό ιδανικό για το οποίο αγωνίζεσαι. Αγώνας λοιπόν χωρίς ηττοπάθεια και μοιρολατρία. Είμαστε η νέα γενιά, είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε το μέλλον. Οι καιροί απαιτούν να είμαστε μια γενιά σκληρή και αποφασισμένη σε όσα πιστεύει. Για τις κοπέλες αντιφασίστριες θα αναφέρω τα λόγια του Έζρα Πάουντ: «πραγματικά ελεύθερος και νικητής έναντι στην πλύση εγκεφάλου θα θεωρηθεί ένας άνθρωπος όταν μπορέσει να κρίνει ο ίδιος, μόνος του, μία προς μία τις ιδέες του". Αυτό καλώ και αυτές τις κοπέλες να κάνουν, να σκεφτούν αυτόνομα, να ξεφύγουν από τις ψευδαισθήσεις που τους έχει δημιουργήσει το δημοκρατικό σύστημα χωρίς να «παπαγαλίζουν» τα λόγια των ανθρώπων που ουσιαστικά τις ελέγχουν.

Sylvia Plath

πηγή

Ελληνίδα & Εθνικοσοσιαλίστρια: Με το Αίμα μας και την Ψυχή μας στηρίζουμε τον Συριακό Λαό και τον Assad!

Κάλεσμα στις Αμαζόνες του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού.

της Λίλιθ

Η προβοκατόρικη προσπάθεια της «μανιάτικης» κομματικής μαφίας να ξεφτιλίσει κάθε πτυχή, έννοια και σύμβολο της Ιδεολογίας μπορεί να πέτυχε πολλούς αντικειμενικούς σκοπούς - που της υπέδειξε το γνωστό παρακράτος προς όφελος του ανθελληνικού Κράτους - όμως δεν κατάφερε να κυριαρχήσει πλήρως τα τελευταία χρόνια. Τα ίδια πρόσωπα που ενεπλάκησαν από την άνανδρη δολοφονία του Καποδίστρια μέχρι και την «φιλοξενία» των Αμερικανών ναυτών στην Τρούμπα πρωταγωνιστούν σήμερα στο ανανεωμένο θέατρο σκιών που έστησε η γνωστή πρεσβεία τα τελευταία 40 χρόνια. Κίβδηλοι, βέβηλοι και σάπιοι ως το μεδούλι σιωπούν απέναντι στην καταστροφή της Φυλής και της Πατρίδας καλυπτόμενοι πίσω από τα έδρανα και γελούν με τους ηλίθιους που τους στηρίζουν. Δεν γνωρίζουν όμως ότι η Νέμεσις είναι μια πραγματικότητα και σύντομα θα πληρώσουν για τα εγκλήματα τους και τις δοσοληψίες με τους προδότες. Παρά τους πανηγυρισμούς του κοινοβουλευτικού θιάσου που καμιά σχέση δεν μπορεί να έχει με τον Ελληνισμό υπήρχαν και κάποιες αδερφές μας που ξέφυγαν από τον Μινώταυρο της αστικής ακροδεξιάς και κατάφεραν να βρουν τον μίτο προς την έξοδο.

Ανάμεσα στις χιλιάδες Συντρόφισσες που ενώ εντυπωσιάστηκαν στην αρχή από την εικονική πραγματικότητα της κομματικής αυλής σύντομα συνειδητοποίησαν ότι όλη αυτή η έκφυλη πλέμπα με τις γραβάτες, δεν είναι τίποτε άλλο παρά πιόνια στην σκακιέρα της εξουσίας και μαριονέτες «φτιαγμένες» από τα λεφτά και τους φόρους του λαού μας. Πολλές «Αμαζόνες» έφυγαν μακριά αηδιασμένες από τους πίθηκους της ακροδεξιάς και σήμερα είναι απομονωμένες και απογοητευμένες. Άλλες τράβηξαν τον δικό τους δύσκολο δρόμο στο μονοπάτι της Αυτονομίας και βρήκαν εκεί στις επάλξεις της Ιδέας απαντήσεις και θέσεις μάχης ανάμεσα σε Συντρόφους που τις τιμούν και τις υπολογίζουν. Υπάρχουν και εκείνες που σήμερα δείχνουν ανίκανες και αδύναμες να ξεφύγουν από τα πλοκάμια της κομματικής παρακμής και αναρωτιούνται για το μέλλον. Το άρθρο αυτό απευθύνεται σε ΑΥΤΕΣ που δεν λογαριάζουν τα πολλά λόγια αλλά θέλουν πράξεις. 

Αρκετά πια με τα υποκείμενα που μειώνουν την Γυναικεία συνεισφορά στην μάχη των Ιδεών. Αρκετά πια με τα καθιζήματα της Σημιτικής συμμορίας που αρνούνται να δώσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις Ελληνίδες. Η ψυχοπαθολογία τους και ο μισογυνισμός τους που διακρίνεται στο πρόσωπο τους και στις κινήσεις του σώματος τους, είναι αποτέλεσμα της καθημερινής φθοράς που τους προκαλεί ο χρυσός της κοινοβουλευτικής απραξίας και αδιαφορία για κάθε τι που θα βοηθήσει πραγματικά στην ενίσχυση της Ιδέας. Ως πότε οι Ελληνίδες Εθνικοσοσιαλίστριες θα ανέχονται να έχουν δεύτερο ρόλο στην υπεράσπιση της Πατρώας Γης; Ως πότε θα σέρνονται πίσω από γελοίους σαλτιμπάγκους που αντικατέστησαν τα αρχίδια τους με κομματικές ταυτότητες; Ως πότε θα ντρέπονται να δείξουν ότι είναι οι θυγατέρες της Οργής και της Νίκης; Ως πότε θα συμβιβάζονται να βρίσκονται εγκλωβισμένες στις φωλιές της κομματοκρατίας όπου γελοίοι και παχύσαρκοι παλιάτσοι θα τους κουνούν το δάχτυλο επιδεικτικά και θα τολμούν να τους κάνουν και συστάσεις;

Είναι καιρός τώρα οι χιλιάδες Συντρόφισσες να στρέψουν τα βέλη τους απέναντι στις μούμιες της αστικής ακροδεξιάς, να απελευθερωθούν από τα δεσμά της κομματοκρατίας και να ενισχύσουν τον Ελληνικό Εθνικοσοσιαλισμό. Η απραξία και η απογοήτευση δεν είναι ΠΡΟΤΑΣΗ ΖΩΗΣ απέναντι στην επέλαση των Σιωνιστών και των Καπιταλιστών. Αν οι Ελληνίδες Συντρόφισσες δεν είναι ικανές να σπάσουν τα δεσμά τους και να φύγουν μακριά από τα κομματικά τσακάλια τότε είναι και ανίκανες να δώσουν στην Πατρίδα τα νέα μέλη της Ράτσας. Τα λόγια και η σάπια ρητορική της πλέμπας που κρύβεται πίσω από την Γαλανόλευκη είναι ένα προπέτασμα καπνού ώστε να μην ορθώσει ποτέ επαναστατικό λόγο η Λύκαινα του Εθνικοσοσιαλισμού.

Φαιός Ερωτισμός

της Λίλιθ

Θυμάμαι να μου διαβάζεις κομμάτια από βιβλία «καταραμένα» που φύλαγες σαν θησαυρό στη ζωή σου. Γεμάτα σύμβολα και εικόνες από μια άλλη εποχή, τους καιρούς της νίκης και του ερωτισμού. Σου άρεσε να μου διαβάζεις δυνατά γραμμές που κάνουν την σκέψη να δίνει ρυθμό. Για το άλλο μισό της φυλής νοιαζόσουν και μου το έδειχνες είναι η αλήθεια. Ανάμεσα στα διαλλείματα της Σάρκας σου άρεσε να μοιράζεσαι λόγια και σκέψεις, και με τα ίδια εκείνα δάχτυλα που με άγγιζες χάιδευες τις κίτρινες σελίδες λες και έπαιρνες δύναμη για να επιτεθείς και πάλι στα μονοπάτια του οργασμού. Μαζί με το μαχαίρι επιβίωσης τα βιβλία σου τα πιο πολύτιμα κομμάτια της ψυχής σου, μου έλεγες. 

Και εγώ χαμογελούσα. Ναι χαμογελούσα γιατί λάτρεψα στο πρόσωπο σου το ίνδαλμα της Sylvia Plath. Και ήσουν τόσο ρομαντικός πέρα από τον σύγχρονο «ρομαντισμό», τόσο Άνδρας και όχι απλά αρσενικό, τόσο Δυνατός και Αληθινός και όχι απλά ένας με ταμπέλα. Θυμάμαι να κάνουμε έρωτα κάτω από την Χαμογελαστή Νεκροκεφαλή που μας καλούσε και πάλι στην ακτή να μας ψιθυρίσει το μυστικό της νίκης … και αυτή εκεί με μια μανία να μας κοιτάει στα μάτια με τόση αγάπη και τόση έννοια. Με μια ματιά που με συγκλονίζει ακόμη όπως εκείνη την πρώτη φορά, να ημερεύει τον νου και να δίνει ελπίδα στο παρόν. 

Ευλογημένοι νιώθαμε και οι δυο μας, αφού πάνω από εμάς το Σύμβολο εκείνο που τόσο αγάπησες και λάτρεψες καρδιά μου, έδινε σε Κόκκινο Λευκό και Μαύρο φόντο το έναυσμα για να αγαπηθούμε πιο πολύ και να ουρλιάξουμε από ευχαρίστηση κάτω από τους ήχους των Graveland και των Der Sturmer που τόσο λάτρεψες. Κοιτώντας και πάλι στον τοίχο το λάβαρο που αγάπησαν εκατομμύρια, αναρωτιόμουν κάποιες φορές τι ήταν εκείνο που έκανε τους τελευταίους υπερασπιστές της Ευρώπης να αναζητήσουν την ώρα του δρεπανοφόρου Χάρου την Ηδονή του κορμιού και να σκιρτήσουν στις Ιαχές της ερωτικής εφόρμησης. 

Τι τους τράβηξε στα υπόγεια της καγκελαρίας κατά εκατοντάδες να μυρίσουν μαζί με το μπαρούτι τις υπέροχες οσμές της σάρκας, και μετά να ξεχυθούν σαν λύκοι και λύκαινες για να συναντήσουν τον εχθρό ψάχνοντας τι άλλο από την Λύτρωση και την καλή παρέα των Θεών. Τι ήταν αυτό που τους τραβούσε να δώσουν τα πάντα για τελευταία φορά ανάμεσα στον ιδρώτα της Έλξης και το Πάθος της νιότης την ίδια στιγμή που τα ψωριασμένα σκυλιά έξω από τα καταφύγια ούρλιαζαν για τρόπαια. Τι ήταν αυτό που τους έδινε την δύναμη να ζευγαρώσουν για τελευταία φορά όλοι μαζί ή και χωριστά βλέποντας το Τέλος αλλά αδιαφορώντας πλήρως για την προσωρινή ήττα και την «ηθική» των ανήθικων νικητών του πολέμου. 

Αγάπη μου η απάντηση κάθε φορά ήταν η ίδια. Η ίδια η Ιδέα, ο Εθνικός Σοσιαλισμός, εκείνο το Σύμβολο το τρίχρωμο δεν σημαίνει παρά Λαγνεία για την ζωή και την Φύση, ένα δυνατό χαστούκι απέναντι στην σάπια ψευτοηθική και μια χειροβομβίδα στην Καρδιά για αυτούς που έχουν και δεν την έχασαν ακόμη. Εκείνοι οι τραγικοί Τελευταίοι Υπερασπιστές συναισθανόμενοι την εποχή του πλαστικού ανθρώπου που ερχόταν αποφάσισαν να στείλουν μια φωτοβολίδα Ζωής που φώτισε πέρα ως πέρα το σκότος των σακάτηδων του βασιλείου της τρέλας και της ειρήνης που μύριζε νεκροτομείο. Θυμάμαι ακόμη να με κοιτάς με λατρεία και να ζητάς τα φιλιά μου να σκάψουν το κορμί σου όπως οι οβίδες της Μεραρχίας που είχες το σύμβολο της στο μπράτσο σου. Και πάλι χανόμασταν μαζί με μιας στις λυσσαλέες αντεπιθέσεις της σάρκας ψάχνοντας το λάβαρο του οργασμού που για άλλους αποτελεί αυτό που ψάχνουν αλλά ανίκανοι να το βρουν μισούν κάθε τι αληθινό και ερωτικό. 

Και σήμερα που ένα ποτήρι μαυροδάφνη στέκεται στο τραπέζι μόνο του ενώ εσυ λείπεις και το λίγο φως χτυπάει και πάλι το Σύμβολο μας, το μυαλό τρέχει σε σένα, που τόσο αγαπώ ενώ στην αγκαλιά μου έχω την Χαμογελαστή Νεκροκεφαλή για να νιώθω εσένα και μόνο …

Κάλεσμα συνείδησης από τις Λύκαινες: ο λόγος στις Ελληνίδες Συντρόφισσες που υπερασπίζονται την Ιδέα για τον Εθνικοσοσιαλισμό και την Πατρίδα

γράφουν οι συντρόφισσες Ίρμα και Εκάτη

Ο θεσμός της  μητριαρχίας  γνωστός ήδη από την προϊστορική περίοδο έως και το 2500 π.χ. περίπου, είναι η λατρεία της Mητέρας - Θεάς. Ένας κοινωνιολογικός, πολιτικός και θρησκευτικός όρος, μια μορφή κοινωνικής οργάνωσης στην οποία κυρίαρχο ρόλο κατέχει η γυναίκα η οποία αποτελεί αρχηγό του γένους και τα δικαιώματα της μεταβιβάζονται στα θηλυκά μέλη της οικογένειας. Διότι η γυναίκα ήταν υπεύθυνη για την διαπαιδαγώγηση των τέκνων της και την ανατροφή τους. Άλλωστε η μητέρα των παιδιών είναι ένας σίγουρος γονεϊκός ρόλος, ενώ αντίστοιχα ο πατέρας σε πολλές περιπτώσεις όχι. Στην θρησκευτική του διάσταση, συνδέεται με την λατρεία γυναικείων θεοτήτων της μητρότητας και της γονιμότητας. Βλέπουμε λοιπόν την ιδιαίτερη θέση που κατείχε η γυναίκα ήδη από την προϊστορία. Δε πρέπει να λησμονούμε τις περιπτώσεις της ιστορίας, οι οποίες δεν είναι λίγες, κατά τις οποίες οι γυναίκες φάνηκαν αντάξιες με τους άντρες. Όπως οι γενναίες Σπαρτιάτισσες που μεγάλωναν γενιές πολεμιστών -  ηρώων και με τιμή, τους έστελναν στην μάχη. Αλλά και οι Μανιάτισσες στην μάχη της Βέργας που κατάσφαξαν με δρεπάνια τον στρατό των εισβολέων του Ιμπραήμ ,όπως και πολλά άλλα παραδείγματα. Θα μπορούσαμε να περιοριστούμε σε μια στείρα ιστορική ανάλυση του θέματος, όμως προφανώς και δεν θα το κάνουμε. Το κυρίαρχο ερώτημα που υποβόσκει είναι το εξής:

Ποια θα πρέπει να είναι η θέση της γυναίκας στην φυλετική κοινότητα αλλά και σε ένα μελλοντικό Εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς; Αυτό είναι και το βασικό ερώτημα κάθε παραγράφου της Ιστορίας, δηλαδή τι θα γίνει αν βρεθεί ο Κόσμος σε ανάλογες καταστάσεις όπως στο παρελθόν. Τα ερωτήματα σχετικά με τον Εθνικοσοσιαλισμό ,ειδικά, είναι επείγοντα μιας και όλοι μπορούμε να δούμε ότι οι καταστάσεις έχουν αρχίσει να θυμίζουν σε κάποιους 1932. Η οικονομική κρίση καλά κρατεί και τα κινήματα αντίστασης έχουν αρχίσει και ορθώνονται σε όλη την Ευρώπη. Το καπιταλιστικό τέρας ευτυχώς για άλλη μία φορά νιώθει φοβερά σίγουρο για τον εαυτό του. Επιστρέφοντας στο θέμα μας να πω ότι θα ειπωθούν πράγματα που θα κάνουν τις φεμινίστριες να θυμώσουν, όχι γιατί ότι θα πω θα είναι εναντίον των γυναικών με οποιονδήποτε τρόπο, αλλά γιατί θα είναι υπέρ των γυναικών σε μορφή που οι φεμινίστριες δεν θα μπορούσαν ποτέ ούτε να ψελλίσουν. Ιστορικά πρώτα και ιδεολογικά έπειτα θα προσπαθήσουμε να αφουγκραστούμε τον παλμό του παρελθόντος και τον απόηχο του στο μέλλον. Σε περιόδους επικράτησης των Φασιστών και των Εθνικοσοσιαλιστών οι γυναίκες απόλαυσαν μητρικές άδειες και προνόμια που οι "σουφραζέτες" δεν θα μπορούσαν καν να ονειρευτούν. Ενώ οι "σουφραζέτες" λοιπόν στην υπόλοιπη Ευρώπη κήρυτταν την άρνηση της φύσης για τις γυναίκες και μέσα σε όλο το αντί-φυσικό τους παραλήρημα είχαν και αίτημα για δικαίωμα ψήφου, οι γυναίκες για παράδειγμα στην Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία, στην R.S.I. ακόμη και στην εθνικοεπαναστατική Λιβύη που το καθεστώς επηρέαστηκε από τις εθνικές ιδέες είχαν πάρει την μοίρα τους στα χέρια τους έχοντας γυναίκες για ηγέτιδες τους. 

Παρά την αντιναζιστική υστερία και τις απέλπιδες προσπάθειες να θαφτούν τα γεγονότα σώζονται οι αποδείξεις για όλα αυτά και πολλά άλλα στις ομιλίες της Gertrud Scholtz - Klink, στον βίο της Hanna Reitsch - η οποία άρχισε να πετάει με αεροπλάνα το 1932 και έγινε η μόνη γυναίκα που της απονεμήθηκε ο Σιδηρούν Σταυρός και άλλα παράσημα - η Eleonore Baur που άνηκε στα SA. Όλως "τυχαίως" και οι τρεις αυτές γυναίκες παραμείναν φανατικές Εθνικοσοσιαλίστριες μέχρι και τον θάνατο τους, χρόνια αργότερα. Και φυσικά εκείνη η ανώνυμη πολιτικά ακτιβίστρια που έραψε με τα χέρια της την πρώτη σημαία με την Σβάστικα το καλοκαίρι του 1920. Στο σήμερα λοιπόν. 

Υπάρχουν πολλές αξιόλογες Εθνικοσοσιαλίστριες εκεί έξω έτοιμες να στηρίξουν το Κίνημα και να μεγαλώσουν την επόμενη γενιά που θα υπερασπιστεί την φυλή μας έχοντας ως γνώμονα τις 14 λέξεις του David Lane:

"Πρέπει να διασφαλίσουμε την επιβίωση της φυλής μας 

και ένα μέλλον για τα λευκά παιδιά"

Και όμως για ποικίλους λόγους όσες τολμηρές και θαρραλέες πλησιάζουν το κίνημα κάποιες απομακρύνονται απογοητευμένες και αποκαρδιωμένες. Ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την φυλή. Η κάθε φυλή είτε ανθρώπων είτε ζώων έχει δύο φύλα. Το αρσενικό και το θηλυκό.Ο ολοκληρωμένος άντρας αποτελείται από πολλές διαστάσεις και για να είναι πλήρως ολοκληρωμένος πρέπει να ενωθεί με την γυναίκα η οποία έχει άλλες διαστάσεις. Οι οποίες είναι αλληλένδετες άντρας δε μπορεί να γίνει πατέρας χωρίς την μητέρα και η μητέρα δε μπορεί να είναι μητέρα χωρίς τον πατέρα. Ο Εθνικοσοσιαλισμός ουδέποτε παγίδευσε την γυναίκα σε στείρες ρητορικές αλλά την θέλει έτοιμη και μάχιμη και για τον μεγάλο και για τον μικρό πόλεμο για να θυμηθούμε και τον Julius Evola. Το είδαμε στις τελευταίες ώρες της Ευρώπης το ’45 και το βλέπουμε και σήμερα στις Λέαινες του Assad. 

Ο Εθνικοσοσιαλιστής έχει μια μεγαλειώδη διαφορά από τον ακροδεξιό ηθικιστή. Δε φοβάται τη γυναίκα και δεν την ανταγωνίζεται.  Αντίθετα την σέβεται και την αγαπάει ,χωρίς να είναι επικριτικός. Καταλαβαίνει πως η γυναίκα είναι διαφορετική. Όχι ανώτερη ή κατώτερη. Το 1937 οι στείροι ηθικολόγοι είχανε ειδική «σύσταση» να μην τοποθετούνται περαιτέρω στον δημόσιο λόγο και τα κορίτσια υμνούνταν που τύγχανε να είναι και μητέρες, στην πατρίδα του Περόν πήραν την θέση που τους άξιζε και σήμερα στα όρη που έπεσε ο θρυλικός Διγενής πρωτοστατούν όχι απλά στην χειραφέτηση αλλά και στην υπεράσπιση του έθνους. Τότε οι γυναίκες δεν είχαν το cosmopolitan και το sex and the city και άλλες σειρές που μυρίζουν kosher να τις μαθαίνουν να είναι “τέλειες” … αγαπώντας παράλληλα τον εαυτό τους. Οποία ειρωνεία! Το επίκεντρο τους δεν ήταν το πρόσκαιρο sex και ένα ζευγάρι Manolo Blahnik. Τότε τα κορίτσια μάθαιναν να είναι ερωτικά, υγιή, γυμνασμένα και το άλλο μισό της Φυλής. Δεν κυριαρχούσε η θεωρητική κατήχηση όμως αλλά ζωντανά παραδείγματα όπως η Savitri Devi, η Leni Riefenstahl, η Eva Braun αλλά και χιλιάδες άλλες ανώνυμες συντρόφισσες που εργάζονταν στα εργαστήρια, στις αποθήκες πυρομαχικών, που κρατούσαν ψηλά το ηθικό ενός ολόκληρου λαού. Θέλοντας να είμαστε αντικειμενικές, θέλουμε να διαπιστώσουμε πως και η γυναίκα έχει γίνει σήμερα καριερίστρια, εγωκεντρική και υλίστρια. Αλλά όλο αυτό είναι ένας ρόλος και ένα τείχος προστασίας από τα συναισθήματα της που έφτιαξε ο σιωνισμός και τα ΜΜΕ. Το τείχος είναι έτοιμο να γκρεμιστεί όταν βρεθεί ένας άντρας να την στηρίξει αντί για ένα ανδρείκελο. Δεκτό το γεγονός το ότι η γυναίκα έγινε ή μάλλον αναγκάστηκε να γίνει φεμινίστρια. Αλλά για να είμαστε ξανά αντικειμενικοί  πρέπει να πούμε πως για αυτήν την απόκλιση, τεράστιο μερίδιο ευθύνης έχουν οι άντρες. 

Ω ναι σύντροφοι! Όταν αντί να μας προστατέψετε σιωπάτε, δεν έχετε την εικόνα που φωνάζει ότι είστε ενάντια στην παγκόσμια εξουσία τους, έχετε ήδη απομακρυνθεί από την Ιδέα. Και δεν θέλουμε προγονολατρεία  ή φετιχισμό ούτε στείρο μιμητισμό. Οι πρόμαχοι της ιδέας που έπεσαν στο καθήκον είναι πρόσωπα που καλούμαστε σήμερα εμείς να συνεχίσουμε το έργο τους σε ένα δύσβατο μονοπάτι για να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο αφού πρώτα αλλάξουμε τον εαυτό μας. Οι ήρωες μας είχαν αισθητική, κομψότητα και διατηρούσαν τον τύπο που κρατάει την ουσία δεν έδιναν βάση στο εφήμερο αλλά στο αιώνιο. Σύντροφοι όταν έχετε πέσει στην παγίδα με τα αναβολικά, όταν κοιτάτε την «μόδα» στα μπλουζάκια που σας προωθεί ο κάθε κομματάρχης, όταν δείχνετε υπακοή σε κηφήνες της εξουσίας, αγνοείτε τις Λύκαινες και υποτιμάτε την νοημοσύνη μας, ενώ τέλος μας απωθείτε.Και ως άντρες και ως σύντροφοι. Και χωρίς το άλλο μισό της φυλής δεν μπορείτε να συνεχίζετε την Φυλή μας και την Ιδέα. Πρέπει να κατανοήσετε πως η γυναίκα και ακόμη περισσότερο η Εθνικοσοσιαλίστρια αναζητάει την ασφάλεια μέσα στην κοινότητα και θέτει το εγώ της για το κοινό καλό. Αυτή είναι η πεμπτουσία του Αγώνα. Όλοι εσείς λατρεμένοι μας σύντροφοι πρέπει να στηρίζετε και να τιμάτε τις γυναίκες του «χώρου», να είστε υπερήφανοι και όχι να τις θεωρείτε εύκολη λεία για τις επιδιώξεις σας. Γιατί ποια είναι πιο άξια για σύντροφος σας από την ομοϊδεάτισσα σας που θα μεγαλώσει με αξία τους γόνους σας και θα είναι στο πλευρό σας σε κάθε δυσκολία, σε κάθε άγχος και αλύγιστη φρουρός της οικογένειας σας; Πολλοί θα πούνε ότι ο άντρας είναι φρουρός. Σαφώς και είναι. Αλλά η γυναίκα πρέπει να είναι ικανή να δώσει μάχη δίπλα στον άντρα της. Και αν τυχόν αυτός πέσει εκείνος, εκείνη πρέπει να συνεχίσει να μάχεται και να προστατεύει και εκείνον και την οικογένεια της.  Γιατί, στην τελική, οι δύο τους είναι οι τελευταίοι υπερασπιστές της Γής των Αρίων.

Αρχές που πρέπει να διδάξουμε στις κόρες μας.

Μετάφραση: Εκάτη

Δίδαξε στην κόρη σου πως να εκφράζει τα συναισθήματα της και όχι να τα «πνίγει» ή να προσπαθεί να απαλλαγεί από αυτά.

Δίδαξε στην κόρη σου να δουλεύει με όσα διαθέτει και να αγαπάει όσα διαθέτει. Ψηλή ή κοντή, εύσωμη ή αδύνατη η κόρη σου είναι όμορφη τόσο μέσα όσο και έξω.  Βεβαιώσου ότι της τα λες συνέχεια και βεβαιώσου ότι εκείνη τα πιστεύει.

Δίδαξε στην κόρη σου να αγαπάει και να σέβεται τον εαυτό της και να απαιτεί σεβασμό από όσους την πλαισιώνουν. Σε μερικές στιγμές μπορεί να είναι μόνη αλλά τουλάχιστον δεν θα είναι η εναλλακτική κανενός.

Δίδαξε στην κόρη σου να εκτιμάει τόσο τον εαυτό της ώστε να είναι σε θέση να τον υπερασπιστεί. Σωματικά και λεκτικά.

Δίδαξε στην κόρη σου να είναι δυνατή και να έχει εμπιστοσύνη στις δυνατότητες  της και να μη φοβάται την πιθανή αποτυχία. Επίσης, μάθε της ότι κάποιες φορές θα αποτύχει αλλά δεν πρέπει να επιτρέψει τον φόβο να την αποτρέψει  από το να δοκιμάσει κάτι.

Δίδαξε στην κόρη σου πως έχει το δικαίωμα και να θυμώσει και να φωνάξει. Να σιγουρευτείς πως γνωρίζει ότι τα κορίτσια μπορούν και θυμώνουν, έχουν άποψη και αν χρειαστεί μπορούν να «πετάξουν από το παράθυρο» όλες εκείνες τις συμβουλές για γυναικεία συμπεριφορά.

Δίδαξε στην κόρη σου να μη στέλνει είτε σε μήνυμα είτε μέσω email γυμνές της φωτογραφίες ΠΟΤΕ και σε κανέναν.

Δίδαξε στην κόρη σου να μην πάρει ποτέ το αγόρι της καλύτερης της φίλης.  Είναι μια πολύ άσχημη κίνηση.  Να της μάθεις πως τα αγόρια έρχονται και φεύγουν αλλά οι φίλες μένουν για πάντα.

Δίδαξε στην κόρη σου πως όταν έχει  το εσώρουχο της και τα μισά οπίσθια της έξω από το τζιν δεν προσελκύει κανέναν και απλά φαίνεται φτηνή και πόρνη.

Δίδαξε στην κόρη σου πως είναι καλύτερο να είναι ένα έξυπνο κορίτσι  παρά ένα κορίτσι με συμπεριφορά γύναιου. Τα έξυπνα κορίτσια τα θυμούνται για ένα μεγαλύτερο διάστημα στην ζωή από ότι τα γύναια.

Δίδαξε στην κόρη σου να μείνει μακριά  από τα «νεανικά» περιοδικά. Ασκείται πολύ πίεση στα σημερινά κορίτσια να φαίνονται «καυτά» ή όμορφα και αυτό είναι αηδιαστικό.

Δίδαξε στην κόρη σου να της μάθεις να γελά και να πειράζει τον εαυτό της και να έχει την αίσθηση του χιούμορ.

Δίδαξε στην κόρη σου πως όταν συναναστρέφεται με  τα κορίτσια που θέλουν να γίνουν «βασίλισσες» ή θέλουν να γίνουν κάτι και έχουν απρεπή συμπεριφορά απλά χάνει τον χρόνο της και πρέπει να αρκεστεί σε μια ή δυο καλές φίλες.

Δίδαξε στην κόρη σου πως ότι δύσκολο μας συμβαίνει στην ζωή μας, μας βοηθάει να μάθουμε από αυτό. Μην το αφήσεις να σε πικράνει. Υπάρχουν μαθήματα που πρέπει όλοι να μάθουμε και κυρίως τα μαθαίνουμε από τα λάθη μας.

Δίδαξε στην κόρη σου να γνωρίζει την διαφορά μεταξύ του πόθου και του έρωτα και  όχι να συνάπτει πρόσκαιρες σχέσεις με τον πρώτο άντρα που την κολακεύει και της δείχνει προσοχή.

πηγή