Πανελλήνιος σύνδεσμος μαχητών και φίλων της «Χ»: Η ιστορική πραγματικότητα πρέπει να προστατεύεται (με αφορμή την αξιόλογη ταινία για την ζωή του Στέλιου Καζαντζίδη)
Αναμφισβήτητα, ο Στέλιος Καζαντζίδης είναι από τις μεγαλύτερες φωνές της μεταπολεμικής Ελλάδος. Είναι από τους θεμελιωτές του αστικού λαϊκού τραγουδιού, ο πρωτομάστορας.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης αγαπήθηκε
φανατικά, μπήκε στις καρδιές και στα σπίτια των ανθρώπων, τραγουδήθηκε και
χάρισε το αίσθημα της οικειότητας σε όσους ένιωσαν ότι τραγουδά για εκείνους. Η
φωνή του υπήρξε το όχημα και το μέσον για την επούλωση των ψυχικών τραυμάτων
μιας ολόκληρης κοινωνίας στην μεταπολεμική δεκαετία του 40.
Η μοναδική φωνή του, μείγμα βυζαντινών δρόμων, δημοτικών ακουσμάτων και προσωπικών βιωμάτων αλλά και η στάση ζωής του, συνετέλεσαν από νωρίς να ανυψωθεί στον χώρο του Μύθου. Και ο Μύθος συνεχίζεται και μεγαλώνει με την ταινία «Υπάρχω» όπου εκατοντάδες χιλιάδες συρρέουν στις αίθουσες προβολής για να την παρακολουθήσουν. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι μεγάλο μέρος των θεατών είναι νεαρής ηλικίας.
Είναι η τρανή απόδειξη ότι η προσφορά του έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στο συλλογικό εθνικό ασυνείδητο, που όταν βρει την αφορμή εκδηλώνεται με εκκωφαντικό τρόπο, διαψεύδοντας όσους απεργάζονται σχέδια «ομογενοποίησης και χυλοποίησης» της νέας γενιάς και όσους συστηματικά προσπαθούν να αποδομήσουν τα θεμέλια του λαϊκού μας πολιτισμού.
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ ...
Υποκλιθείτε στην «Σιδηρά Νεολαία»: οι «Αυτόνομοι Αθηνών» ξανά στην πρωτοπορία για την Πατρίδα και την Κοινωνία! Δράσεις σε γειτονιές & Εθνικιστικό Live στο κέντρο των Αθηνών! # Ανταπόκριση από το Rioters Music Fest 01.02.2025 που έγραψε ιστορία! # https://athensautonomous.com/ (ανανεώθηκε 03.03.)
Αναρωτιούνται κάποιοι τι δηλώνουμε, ξεκάθαρα τους απαντάμε λοιπόν:
Είμαστε Αυτόνομοι συνειδητά Ελεύθεροι, περήφανοι Άναρχοι (κατά Junger) φανατικοί Φαιοί, Αντιδημοκράτες και Αντιαστοί:
«Λύκοι ανάμεσα στα πρόβατα της αστικής δημοκρατίας»
Δείτε παλαιότερο βίντεο των Αυτόνομων συναγωνιστών από εκδήλωση μνήμης:
Δίνουμε τον λόγο στην «Σιδηρά Νεολαία» - Αυτόνομοι και Ελεύθεροι: αποκλειστική συνέντευξη των «Αυτόνομων Αθηνών» στην συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου»
«Πρέπει να είσαι απείθαρχος σε μια κοινωνία ηλιθίων, δημοκρατών, γελοίων. Φυσικά θα σου το ανταποδώσουν με μίσος ή αδιαφορία. Θα σε εξορίσουν στην έρημο της ανωνυμίας, στην έρημο της ασημαντότητας.
Δεν συνειδητοποιούν ότι κάνουν χάρη στον εαυτό τους. Είναι ωραίο να είσαι μακριά από όλα τα πλήθη.
Να είσαι αυτός που εξακολουθεί να είναι «Άριο» πνεύμα σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή ή αμερικανική πόλη, με τους ουρανοξύστες και την άσφαλτο, με την πολιτική και τον αθλητισμό της, με τα πλήθη που χορεύουν και φωνάζουν, με τους εκφραστές του κοσμικού πολιτισμού και της άψυχης επιστήμης και ούτω καθεξής.
Μέσα σε όλα αυτά μπορεί να αισθάνεται πιο μόνος, αποκομμένος και
νομαδικός από όσο θα ένιωθε στην εποχή του Βούδα, υπό συνθήκες φυσικής
απομόνωσης και πραγματικής περιπλάνησης»
Julius
Evola
γράφουν την για την συντακτική ομάδα:
Wolverine, Μαυρομετωπίτης
Μετά την εξαιρετική αφισοκόλληση στην δομή εισβολέων της Μαλακάσας για τους Σύριους «πρόσφυγες» και τους τοξικοεξαρτημένους υποστηρικτές του FSA και του Ερντογάν ...
Την δυναμική παρουσία στο πολιτικό μνημόσυνο του Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα «Διγενή» στην Λεμεσό της Κύπρου, ο οποίος υπήρξε φανατικός πολέμιος της Στρατιωτικής Κυβέρνησης της 21ης Απριλίου και σύντομα θα δημοσιεύσουμε τις άγνωστες ιστορικές ομιλίες του ...
Την εκδήλωση μνήμης στην κεντρική πλατεία των Φαρσάλων για τα Ίμια όπου δεκάδες νεολαίοι της επαρχίας έδωσαν το παρών και γνώρισαν τους Αυτόνομους ...
Την ενημερωτική δράση στο μετρό της Αργυρούπολης και στο Αιγάλεω στις λαϊκές γειτονιές όπου η νεολαία ψάχνει απαντήσεις ...
- και μάλιστα για πολλοστή φορά η παρέμβαση μπροστά στα μάτια της antifa άνευ ουδεμίας αντίδρασης -
Την εκδήλωση μνήμης πάλι για τα Ίμια στο κέντρο της Αθήνας, η οποία είχε άκρως επιτυχημένη κατάληξη διότι απλά ΚΑΠΟΙΟΙ γνωρίζουν να αποφεύγουν τις παγίδες!
την 1η Φεβρουαρίου 2025 στο κέντρο των Αθηνών μια εξαιρετική μουσική συναυλία + κοπή πίτας έλαβε μέρος!
Εκατοντάδες παλιοί και νέοι συναγωνιστές - Skinheads, NS Punks, Casuals, NS Headbangers - καθώς και ξένοι συναγωνιστές που βρέθηκαν στην χώρα μας για το μουσικό αυτό κάλεσμα, έδωσαν το παρών δημιουργώντας μια καταπληκτική συντροφική ατμόσφαιρα.
Οι ποιοτικές μπάντες έπαιξαν άψογα παλιά και νέα μουσικά κομμάτια και γνωστές διασκευές - Strikeforce, Κ.Σ., Skumshot και Der Sturmer έλαβαν μέρος - ενώ το setlist περιλάμβανε: παραδοσιακό RAC με επιρροές από Metal και κλασσικό Oi! μέχρι το «αιρετικό» NSBM ενώ δεν έλειψαν και οι folk μπαλάντες.
Προκλήθηκε απερίγραπτος ενθουσιασμός και παλμός συνηθισμένο φαινόμενο στις εκδηλώσεις των Αυτόνομων - με εκατοντάδες χέρια υψωμένα σε περήφανο «Φασιστικό χαιρετισμό» συνοδεία συνθημάτων ενάντια σε κράτος και παρακρατικούς - καθώς και ξέφρενος «πολεμικός» χορός από το πολυπληθές κοινό. Ο άψογος χώρος και ήχος και η ποιοτική μπύρα ανέβασαν την μουσικοπολιτική διάθεση ενώ η μαχητική περιφρούρηση - που θύμιζε άλλες καλές εποχές - υπήρξε αρωγός στην επιτυχή κατάληξη της υπέροχης αυτής βραδιάς η οποία κύλησε άνευ προβλημάτων.
Είναι σίγουρα ενδιαφέρον ότι πολλοί γνωστοί παλαίμαχοι συναγωνιστές που πλέον έχουν περάσει στις τάξεις της Αυτονομίας, αφήνοντας πίσω τα κομματικά «καλούπια» στήριξαν και πάλι με κάθε μέσο τους νεολαίους των «Αυτόνομων Αθηνών»
- ξεχνώντας τις γνωστές παθογένειες του «χώρου» και έστειλαν ένα διαφορετικό μήνυμα σε όσους δυσανασχετούν επειδή η νεολαία προσεγγίζει τις ιδέες μας -
Στον χώρο της συναυλίας υπήρχαν ποιοτικές εκδόσεις όπως τα εξαιρετικά έργα των συναγωνιστών Κωνσταντίνου Μποβιάτσου και Άγγελου Δημητρίου που προωθούν χρόνια τώρα τις ιδέες της «Τρίτης Θέσης» ...
(για περισσότερα δείτε τις εκδόσεις «Λόγχη»)
... αλλά και των ποιοτικών Κυπριακών εκδόσεων «Reqonquista», τις οποίες έχουμε προβάλλει αποκλειστικά στο παρελθόν μέσα από το ιστολόγιο μας ...
(μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί τους σε Twitter και Instagram)
Τα εγγόνια του Γρίβα και του Αυξεντίου έχουν προκαλέσει το έντονο ενδιαφέρον στην Μεγαλόνησο αλλά και προβληματισμό στους αντιπάλους μας για την ποιοτική εκδοτική τους αναβάθμιση και διανομή!
Τα εξαιρετικά αυτά έργα να σημειωθεί ότι είναι του Δανού συγγραφέα και διανοητή Povl Heinrich Riis-Knudsen:
- Εθνικοσοσιαλισμός, ένα κίνημα της Αριστεράς
- Εθνικοσοσιαλισμός, η Βιολογική Θεωρία
(1984 & 1987) τα οποία είχαν εκδοθεί από την "Χρυσή Αυγή".
Ο ξένος συναγωνιστής είχε φιλοξενηθεί σχετικά πρόσφατα στην Ελλάδα από τον Στέφανο Γκέκα της κοινότητας του Άρματος και είχε λάβει μέρος σε ιδεολογική ομιλία.
Κυκλοφορούν τα "88 προτάγματα" του Αμερικανού ακτιβιστή David Lane της ένοπλης οργάνωσης The Order των ΗΠΑ.
Επίσης ένα από τα βιβλία του πιο ποιοτικού αρθρογράφου της Εθνικιστικής σκέψης του Άγγελου Δημητρίου, από τις εκδόσεις «Λόγχη» με τον τίτλο "Ανυποταγή".
Κυκλοφορεί επίσης από τις Κυπριακές εκδόσεις Reconquista:
"Το Μανιφέστο του Επαναστάτη Εθνικιστή" που γράφτηκε το μακρινό 1976 από τον μάρτυρα Φασιστή ακτιβιστή François Duprat,
- ένας εκ των ιδρυτών του Εθνικού Μετώπου στην Γαλλία και εμβληματική προσωπικότητα του Ευρωπαϊκού Εθνικισμού -
για τον οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ
Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε από γνωστά βιβλιοπωλεία του «χώρου» στην Αθήνα, καθώς και μέσω παραγγελίας στο Twitter στην σελίδα @ReconquistaCy και στο Telegram Reconquista Cyprus
Δεν έλειψαν φυσικά τα ποιοτικά είδη ένδυσης και δεκάδες μουσικά cd και βινύλια, με νέα πρόσφατη κυκλοφορία τις τελευταίες ημέρες αυτή των Falanx
την οποία συστήνουμε ανεπιφύλακτα προς άμεση παραγγελία για την ενίσχυση της εθνικιστικής ροκ σκηνής.
11 κομμάτια γνήσιου R.A.C. ‘n Oi! της παλιάς σχολής από μία καινούρια μπάντα από μέλη των No Surrender, Σταυροφορία και White Pride Rockers, μεταξύ άλλων.
Οπότε ξέρετε τι να περιμένετε:
Στίχοι στα ελληνικά και στα αγγλικά και θεματολογία που απέχει από την πολιτική ορθότητα όσο η Μποφίλιου από την εργατική τάξη και ο Πορτοσάλτε από την αντικειμενική δημοσιογραφία ...
Επαγγελματική δουλειά, σε συνεργασία της Askania Productions και της Nordic Sun Records. Έρχεται με 12σέλιδο έγχρωμο βιβλιαράκι.
Παίζεται δυνατά! Στηρίξτε την μουσική μας σε πείσμα των καιρών!
https://glorydaysofrac28.blogspot.com/
Δεν θα μπορούσαν να λείψουν από το event τα μέλη της συντακτικής μας ομάδας ...
(επί τρεις μήνες προβάλλαμε - ως οφείλαμε άλλωστε - την συναυλία στο ιστολόγιο μας και στα ΜΚΔ και ενημερώσαμε προσωπικά εκατοντάδες συντρόφους και συντρόφισσες).
Είχαμε την χαρά και την τιμή να ξαναδούμε παλαίμαχους και να γνωρίσουμε για πρώτη φορά από κοντά δεκάδες νεολαίους συναγωνιστές που συνεισφέρουν στον αγώνα με ανιδιοτέλεια και άνευ προσωπικής έπαρσης.
Στην πλειοψηφία τους περήφανα μέλη της ελληνικής εργατικής τάξης και "φανατικοί" αναγνώστες μας, τους οποίους και ευχαριστούμε για τα ενθαρρυντικά τους λόγια και την προώθηση των απόψεων μας σε χώρους εργασίας, στρατόπεδα, σχολεία και σχολές.
Άμεσα μοιράσαμε προσωπικά σε όλους τους συναγωνιστές και τις συναγωνίστριες ...
(φυσικά δωρεάν αφού εμείς δεν ζούμε από τις ιδέες όπως άλλοι ...)
εκατοντάδες τεύχη από το νο2 και το νο3 του δυσεύρετου περιοδικού των Αυτόνομων συναγωνιστών της πάλαι ποτέ "Ελληνικής Δράσης" της Καλαμάτας τα οποία έγιναν άμεσα δεκτά με μεγάλο ενδιαφέρον και ενθουσιασμό.
Τα εκατοντάδες αντίτυπα τα προμηθευτήκαμε για μια ακόμη φορά λίγες ημέρες πριν την συναυλία, μια συνεισφορά του συναγωνιστή Α.Χ. τον οποίο και ευχαριστούμε για πολλοστή φορά.
Το περιοδικό αυτό να σημειωθεί ότι είναι ομώνυμο με το παλιό Στρασσερικό περιοδικό που ενοχλούσε πολλούς και πολεμήθηκε σφόδρα από την αστική ακροδεξιά μέχρι τον Περισσό, αλλά πρόλαβε να γράψει την δική του ανατρεπτική εκδοτική ιστορία με μέλη της τότε συντακτικής ομάδας να στηρίζουν σήμερα την δική μας συντακτική ομάδα.
Σύνθημα της ΕΟΚΑ Β'
Ο σκοπός της διανομής αυτής ήταν η ενημέρωση των συναγωνιστών προς φρίκη πολλών, επειδή περιέχει μια άγνωστη αποκλειστική συνέντευξη του υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Β’ Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Η οποία προκαλεί ιστορικό προβληματισμό και όποιος έχει μάτια να διαβάσει και μυαλό να σκεφτεί, θα αναθεωρήσει πολλά από τα παραμύθια της άκρας δεξιάς που προβάλλουν διάφοροι
την οποία μπορείτε να κατεβάσετε σε .pdf εδώ
Ουδείς άλλος (αναρωτηθείτε γιατί ...) έχει τολμήσει να την προβάλλει στο διαδίκτυο ή σε έντυπο μέσο, όπου σε αυτή την χειμαρρώδη συνέντευξη αποκαλύπτει ο παλαίμαχος αντάρτης πόλης Λευτέρης Παπαδόπουλος ...
- βασανίστηκε επί σειρά ημερών και φυλακίστηκε στην απομόνωση από το Εφεδρικό σώμα τους γνωστούς πραιτοριανούς του Μακαρίου, στην συνέχεια καταδικάστηκε σε παράνομο δικαστήριο από τον κίναιδο τροτσκιστή ρασοφόρο σε ογδόντα χρόνια κάθειρξη και δήμευση της περιουσίας του για την επαναστατική αντικαθεστωτική δράση του -
... τα άγνωστα παρασκήνια και την αθέατη πλευρά της Στρατιωτικής Κυβέρνησης της 21ης Απριλίου καθώς και τον σκοτεινό ρόλο του Συνταγματάρχη Γεωργίου Παπαδόπουλου σε σχέση με το Κυπριακό ζήτημα.
Η δωρεάν διανομή αυτή έγινε αντικείμενο θετικής κριτικής - όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε - από το σύνολο των συναγωνιστών οι οποίοι προμηθεύτηκαν αντίτυπα και για άλλους συναγωνιστές.
Συγκινητική στιγμή ήταν η γνωριμία και η μαζική αποστολή του περιοδικού σε αυτόνομους συντρόφους της Κύπρου:
Οι οποίοι δεν γνώριζαν καν την κυκλοφορία αυτή ... γεγονός καθόλου τυχαίο για όσους γνωρίζουν τον ρόλο της αστικής άκρας δεξιάς σε Ελλάδα και Κύπρο!
Επίσης μοιράστηκαν - από τα μέλη της συντακτικής μας ομάδας - εκατοντάδες εμβληματικά αυτοκόλλητα και ποιοτικό προπαγανδιστικό υλικό της «Εθνικής Αυτονομίας» σε όσους βρέθηκαν στον χώρο της συναυλίας, γεγονός το οποίο προκάλεσε ευχάριστη έκπληξη και δεν είναι τυχαίο ότι «εξαφανίστηκε» σε λίγα λεπτά ...
Οι μπάντες που έλαβαν μέρος στην ποιοτική αυτή βραδιά θα παρουσιαστούν στο άμεσο μέλλον στο ιστολόγιο μας με συνεντεύξεις
(που αλλού … αφήνουμε τους παρακμιακούς τουρκομπαρόκ τραγουδιστές για άλλους).
Χαιρετίζουμε με Τεταμένη την Δεξιά:
τους Συναγωνιστές και τις Συναγωνίστριες που παρευρέθηκαν από πολλές πόλεις της Ελλάδος παρά το υψηλό κόστος μετακίνησης και τις γνωστές δυσκολίες της καθημερινότητας.
Συγχαίρουμε θερμά για την άψογη διοργάνωση και θερμή φιλοξενία την κινηματική «αιχμή του δόρατος»
τους νεολαίους «Αυτόνομους Αθηνών»
για την επιτυχημένη μουσική βραδιά και την συσπείρωση που επιτεύχθηκε μέσω της αυτοργάνωσης και της έμπρακτης αλληλεγγύης!
Πάντα τέτοια να έχουμε και να στηρίζουμε την δική μας Εθνικοεπαναστατική μουσική!
Back with a Bang!
Αυτόνομοι και Ελεύθεροι ενάντια σε κράτος και antifa!
Το 1969 κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία της Ιταλίας ένα έργο ριζοσπαστικό και επαναστατικό για τα συντηρητικά ακροδεξιά δεδομένα της εποχής, του στυγνού και ξερού αντικομουνισμού. Πρόκειται για το έργο, σταθμό του Franco Freda, «Η διάλυση του συστήματος», που επηρέασε σημαντικά τους νεαρούς νεοφασίστες εκείνων των χρόνων και τάραξε πάρα πολύ τα πολιτικά νερά των ριζοσπαστικών κινημάτων, αλλά κυρίως τους βολεμένους πατριώτες στις τάξεις του MSI.
«Η διάλυση του συστήματος» φανερώνει μια διαίσθηση που έχει αναπτυχθεί από τον συγγραφέα στην πολιτική πρακτική όχι λιγότερο από ό,τι στο εκδοτικό έργο: τη δυνατότητα αντιστροφής της τάσης φθοράς της Δύσης, αποκατάστασης του αέρα Gestalt μέσω της αποσύνθεσης του πολιτισμού του Τρίτου Κράτους.
Αυτοί οι στίχοι, από τραγούδι σουηδικού εθνικιστικού συγκροτήματος για τον Κοντρεάνου, αποκαλύπτουν μέσα σε λίγες μόλις λέξεις όλο το Νόημα και την Ουσία της ύπαρξης της Λεγεώνας.
Μια Ενότητα, που απορρέει από την Γνώση του Αληθινού Μυστικού του Ατσαλιού και αντικατοπτρίζεται οπτικά στο σήμα της Σιδηράς Φρουράς (τα κάγκελα της φυλακής), το οποίο υποδηλώνει και προφητεύει τις κακουχίες και τις διώξεις, που θα υποστούν οι Λεγεωνάριοι στον Αγώνα για την επικράτηση των Ιδεών τους.
Hugh Jarse: Η χυδαιότητα ως αρετή (https://mavreslegeones.blogspot.com/)
Η Βιομηχανική Επανάσταση και τα αποτελέσματά της είναι φυσικά γνωστά σε εμάς. Αλλά πώς στο καλό καταλήξαμε στην ανάπτυξη όλων αυτών των νοσημάτων; Όλα ξεκίνησαν στη Μεγάλη Βρετανία, όταν οι μεγάλες μηχανές μεταμόρφωσαν την αγορά εργασίας, με αποτέλεσμα να ανατραπεί η κοινωνική δομή της χώρας. Τα εργοστάσια χτίζονταν μαζικά και το εργατικό δυναμικό εγκατέλειψε τα αγροτικά χωράφια υπέρ των πόλεων χτίζοντας βιαστικά πρόχειρα σπίτια (terraced houses).
Η ζωή σε αυτά τα σπίτια από την εποχή της Βιομηχανικής Επανάστασης περιλάμβαναν σκληρές συνθήκες. Οι εργάτες και οι οικογένειες τους, στριμωγμένοι ανάμεσα σε (πολύ στραβούς, μπορώ να προσθέσω) τοίχους μερικές φορές με πάχος ενός τούβλου, υπέφεραν από το κρύο και τις κακουχίες. Αν η χολέρα από τα λύματα που κυλούσαν στον στενό δρόμο δεν τους σκότωναν, τους σκότωναν τα χημικά.
Τις παρενέργειες της εργασίας αντιμετώπισαν εργαζόμενοι που έβαφαν υλικά με νέες συνθετικές βαφές (τα τοξικά λύματα από εργοστάσια δηλητηρίασαν επίσης ποτάμια) ή γυναίκες που ζωγράφιζαν ρολόγια με ραδιενεργά χρώματα. Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε τα εργαζόμενα παιδιά. Όλα αυτά πρέπει να διδαχθούν ανοιχτά και χωρίς ντροπή στα μαθήματα ιστορίας.
Κανείς δεν θα εκπλαγεί που τέτοιες άθλιες συνθήκες διαβίωσης και η γενικότερη φτώχεια σκορπίζουν παθολογίες στην «εργατική τάξη». Το να ξεκόψουν τους ανθρώπους από τη γη που γνώριζαν προηγουμένως και να τους σπρώξουν σε ένα παράξενο περιβάλλον είχε σίγουρα σαν αποτέλεσμα τον αλκοολισμό, την πορνεία, τις κλοπές - με όλα αυτά άρχισαν να συνδέονται οι πόλεις.
Η νέα αστική τάξη κατέφυγε στα περίχωρα ή στα χωριά, ζώντας σε απομονωμένες, ευλογημένες κοινότητες μικρών πόλεων ή σε πολύ μοδάτα «εξοχικά σπίτια» στη μέση του πουθενά. Αυτές ήταν οι απαρχές της βρετανικής ταξικής δυναμικής που διήρκεσε για περισσότερα από 200 χρόνια.
Η βρετανική αστική τάξη ζεί περήφανη κάτω από το καταφύγιο της. Όταν φανταζόμαστε την Αγγλία, συχνά φανταζόμαστε ήσυχους δρόμους, ευγενικούς ανθρώπους, τσάι και πιθανώς περιποιημένα τεριέ σε ένα κομμένο γκαζόν. Αυτή η εικόνα είναι μία παντομίμα.
Η αστική τάξη πιστεύει σε αυτή την παντομίμα γιατί την παίζει καθημερινά στη σκηνή της κλειστής της κοινωνίας. Θα πει "οι άνθρωποι της εργατικής τάξης τείνουν να είναι ρατσιστές, επειδή είναι λιγότερο μορφωμένοι" και θα ανοίξει την τηλεόραση για να παρακολουθήσει τις εθνοτικές μειονότητες από ασφαλή απόσταση. Ένας αξιοπρεπής Άγγλος νοιάζεται για τις κοινωνικές συμβάσεις, την «προσωπική κουλτούρα» και περιφρονεί ανοιχτά τους κατοίκους των πλίνθινων σπιτιών και των πολυκατοικιών από αμίαντο.
Στη δεκαετία του 1960, οι νέοι της πόλης άρχισαν να φτύνουν αυτές τις αξίες. Νιώθοντας την περιφρόνηση που τους κυρίευε, αρνήθηκαν να υποταχτούν σε κοινωνικές ρυθμίσεις. Φώναξαν ανοιχτά την περηφάνια τους που είναι ηλίθιοι. Η ανοιχτή χυδαιότητα ήταν η αντίθεση με κάθε τι «ευγενικό» και «πολυτελές». Δεν ήταν αξιοπρεπείς ή ευγενικοί, και περήφανα φορούσαν την προσβολή «αγενής».
Η χυδαιότητα έγινε αρετή γιατί πρότεινε την απελευθέρωση από τις αστικές συμβάσεις και την «πολιτιστική» υποκρισία. Ήταν ένα ασυμβίβαστο μεσαίο δάχτυλο στην παθητική επιθετικότητα των δειλών αστών - ήταν το καμάρι της εργατικής τάξης.
Ο σκινάς ξεκινάει σαν ένα αγενές αγόρι. Στο παρελθόν σκινάς ήταν κάθε νέος που περιφρονούσε ό,τι θεωρούνταν «ευπρεπές». Είτε ήταν γηγενής Άγγλος είτε μέλος του νέου κύματος μεταναστών της Κοινοπολιτείας, ήταν παρίας στα μάτια της αστικής τάξης. Ο όρος «skinhead» είναι παλαιότερος από την επίσημη υποκουλτούρα. Αναφέρεται στο φαλακρό αγόρι, το οποίο, σύμφωνα με το μύθο, εμπόδιζε το τράβηγμα των μαλλιών κατά τη διάρκεια των καβγάδων.
Το ξύρισμα του κεφαλιού συμβόλιζε επίσης την απομάκρυνση από την εικόνα ενός τακτοποιημένου, «σωστού» ατόμου. Με τα χρόνια έχει διαμορφωθεί μια υποκουλτούρα, που πήρε περήφανα το όνομά της από αυτή την προσβολή, όπως αποδόθηκε από τους «ευσεβείς» ανθρώπους.
Ένας σκίνχεντ ορίζεται επίσης από τα παπούτσια εργασίας του, πιο συχνά τα Doc Martens. Τα φορούσε έξω από το χώρο εργασίας γιατί, πρώτον, ήταν η δόξα του εργάτη, και δεύτερον, ήταν χρήσιμα όταν κάποιος χρειαζόταν μια δυνατή κλωτσιά.
Παρεμπιπτόντως, μπορεί να ειπωθεί ότι το πανκ προέκυψε σε παρόμοιες συνθήκες, και επίσης υιοθέτησε αυτό το είδος παπουτσιών συνδέοντάς τα με τη χυδαιότητα της εργατικής τάξης. Συχνά, και οι δύο υποκουλτούρες ζούσαν αρμονικά, ενωμένες στη μοίρα τους. Μερικές φορές ανταγωνίζονταν βάναυσα μεταξύ τους, μοιραζόμενες μια κοινή στάση απέναντι σε αυτή τη μοίρα.
Σε αντίθεση με τους πανκ, που έδειχναν την περιφρόνησή τους για την αστική ορθότητα ντυμένοι σαν μαϊμούδες και καυχώμενοι ότι είναι βρώμικοι, οι σκίνχεντ δεν είχαν την τάση να προσβάλλουν τον εαυτό τους με αυτόν τον τρόπο. Αντί να αποδέχονται την ταπείνωση και να συγκρίνονται με τα σκουπίδια, όπως οι punk rockers, οι σκίνχεντ δεν έφτυσαν την αξιοπρέπεια τους.
Στις πρώτες μέρες της υποκουλτούρας, ο σκινάς φορούσε σιδερωμένα πουκάμισα κουμπωμένα μέχρι το τελευταίο κουμπί, και εκτός από τα τζιν εργασίας, προτιμούσε τα πρακτικά αλλά προσεγμένα παντελόνια Sta-Prest.
Το συγκρότημα Last Resort αναφέρεται νοσταλγικά σε αυτή την ειρωνεία ενός αντικοινωνικού άνδρα με στενό παντελόνι στο τραγούδι "Stormtroopers in Sta-Prest"
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ ...






.png)
.png)










.png)

.png)





.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)

.png)








.png)
.png)
.png)