Ένας χρόνος Μαύρος Κρίνος.


Ένας χρόνος πέρασε από την μέρα που το λιτό αυτό ιστολόγιο έκανε την εμφάνιση του. Σκοπός μας σε αυτό το κείμενο δεν είναι να πανηγυρίσουμε για κάτι ή όπως λέει ο λαός μας «να ευλογήσουμε τα γένια μας». Κοιτάμε όμως για λίγο την μέχρι τώρα ΑΥΤΟΝΟΜΗ πολιτική μας πορεία και πραγματικά νιώθουμε πολύ καλά με τους εαυτούς μας και πολύ δυνατοί για το μέλλον.

Είναι αλήθεια ότι δεν περιμέναμε τα πολιτικά , κοινωνικά , ιδεολογικά μας κείμενα να προκαλέσουν τόσο μεγάλη συζήτηση σε κύκλους πολιτικοποιημένων ατόμων. Είναι αλήθεια ότι έχουμε ιδιαίτερα χαρεί με την ευρύτατη αποδοχή των θέσεων μας από εκατοντάδες συντρόφους και συντρόφισσες , τα εκατοντάδες μηνύματα συμπαράστασης σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα , τις αυτόνομες πρωτοβουλίες για προβολή της δράσης μας , την αποδοχή μας σε δεκάδες ιστολόγια και συζητήσεις.



Τελικά επιβεβαιώνονται καθημερινά όλοι αυτοί που δήλωναν στο παρελθόν ότι το διαδίκτυο αποτελεί το μεγαλύτερο όπλο για να διαδώσει κάποιος τις ιδέες του.Θα μπορούσαμε να έχουμε επιλέξει την έκδοση κάποιου περιοδικού. Όμως αυτό το περιοδικό σε συνάρτηση με την έλλειψη σημαντικής χρηματοδότησης θα έφτανε σε μερικές εκατοντάδες χέρια από λίγα σημεία διακίνησης σε ολόκληρη την χώρα.



Χρειαζόταν κάτι διαφορετικό , κάτι στο οποίο ο καθένας θα μπορούσε να έχει πρόσβαση γρήγορα , άμεσα και χωρίς να χρειαστεί να ψάξει για να βρει τι ακριβώς πιστεύουμε.
Τα blogs μας λύνουν τα χέρια λοιπόν και αναδεικνύονται σε ένα όπλο ενημέρωσης πολύ μεγαλύτερης αξίας από ότι νομίζουν κάποιοι.

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που καταφέραμε να απεγκλωβίσουμε πολλούς συντρόφους και συντρόφισσες από τις αδιέξοδες λογικές της αστικής εθνικοφροσύνης.

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που καταφέραμε να τους πείσουμε ότι τίποτα δεν έχει χαθεί , που τους βγάλαμε ξανά στον δρόμο με αυτόνομη πολιτική δράση σε ολόκληρη την χώρα , που μιλήσαμε στην καρδιά τους με τα κείμενα μας αλλά και με την έμπρακτη αλληλεγγύη μας σε στιγμές που όλοι οι άλλοι τους είχαν εγκαταλείψει.

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα για την ζημιά που κάναμε και θα κάνουμε στην Ελληνική ακροδεξιά και την νεοταξική αριστερά.

Χαιρόμαστε που φτύνουμε στα μούτρα καθημερινά όλους αυτούς που έτρεξαν με ρουφιανιές , απειλές , προβοκάτσιες και απίστευτη λάσπη να μας σταματήσουν , να μας φοβίσουν και να μας μειώσουν.

Ότι και να κάνετε όση λάσπη και να ρίξετε , όσες απειλές και να κάνετε γνωστές , όσους παρακρατικούς ρουφιάνους και να κινητοποιήσετε δεν θα καταφέρετε κάτι. Και να μην υπάρχει αύριο αυτό το blog ή κάθε άλλο ιστολόγιο που μας στηρίζει η συμφωνεί μαζί μας η φωνή μας η φωνή της Επαναστατικής Εθνικιστικής Αριστεράς θα συνεχίσει να ακούγεται όσο και αν αυτό σας ενοχλεί.



Ο σπόρος έπεσε από πολύ καιρό πιο πριν και ήρθε η ώρα εμείς να θερίσουμε. Οι καρποί της προσπάθειας μας είναι όλοι οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που δεν πέφτουν πλέον στις παγίδες του συστήματος , που αγνοούν τις σειρήνες της ακροδεξιάς και της νεοταξικής αριστεράς.

Όπως και να μας χαρακτηρίζετε μέσα από την ανωνυμία σας και μέσα από τις βρώμικες φυλλάδες σας , είτε «οπορτουνιστές» , είτε «μαρξιστοναζί» , είτε «ευκαιριακούς τύπους» ένα είναι σίγουρο ότι εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα ενώ εσείς - εάν εμείς συνεχίσουμε έτσι με αυτή την δύναμη και με αυτή την καθημερινή αλληλεγγύη που έχουμε από συντρόφους και συντρόφισσες - έχετε πάρα πολλά να χάσετε.

Και το δηλώνουμε ξεκάθαρα δεν είμαστε 1 ή 2 ή 3 είμαστε πολλοί περισσότεροι , είμαστε σε ολόκληρη την χώρα , την Κύπρο και το εξωτερικό δεν καταφέρατε τίποτα κύριοι... αποτύχατε παταγωδώς. Δεν καταφέρατε να μας σταματήσετε ότι και αν κάνατε , έχουμε πολύ δύναμη για να μας σταματήσουν οι εβραϊκές ποντικιές σας.

Συσπειρωνόμαστε ήδη σε αυτόνομες ομάδες σε 5 σημεία της χώρας , τα συνθήματα μας αυξάνονται καθημερινά σε χώρους εργασίας , σε σχολεία , σε πανεπιστήμια παντού όπου χτυπάει ο παλμός για ανατροπή και δράση.

Τα έντυπα μας δεν έχουν ανάγκη από ακριβό χαρτί και εντυπωσιακές εικόνες για να προκαλέσουν άσχημα βράδια σε παρακρατικούς κάθε προέλευσης. Νέες αυτόνομες ομάδες θα ιδρυθούν , νέοι σύντροφοι και συντρόφισσες θα μας στηρίξουν με κάθε τρόπο με όποιον τρόπο αυτοί νομίζουν χωρίς κανείς να τους δώσει «γραμμή» ή εντολές διότι είμαστε ελεύθεροι και Αυτόνομοι.



Στηρίξαμε στο παρελθόν και θα συνεχίζουμε να στηρίζουμε έντυπα , εκφράσεις , και οργανώσεις που συμβάλλουν αποφασιστικά στην προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο.

Στις δύσκολες στιγμές που καιγόταν η χώρα ήμασταν εκεί και εμείς να βοηθήσουμε με κάθε μέσο.

Στις δύσκολες προσωπικές στιγμές κάποιων δικών μας ανθρώπων και πάλι ήμασταν δίπλα τους έτοιμοι να βοηθήσουμε.

Αυτό είναι και το νόημα της Αυτονομίας και αυτό είναι ο σκοπός του Μαύρου Κρίνου η αυτοοργάνωση , η αλληλεγγύη , η αξιοπρέπεια και η αντίσταση.


Ένας χρόνος λοιπόν και είναι μόνο η αρχή…

Χεζμπολάχ το Κόμμα του Θεού.

Η Χεζμπολάχ , δηλαδή το Κόμμα του Θεού , είναι μία ισχυρή πολιτική και στρατιωτική οργάνωση των σιιτών μουσουλμάνων στο Λίβανο.

Πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 με την υποστήρίξη του επίσης σιιτικού Ιράν, όπου λίγα μόλις χρόνια νωρίτερα είχε πραγματοποιηθεί η ισλαμική επανάσταση των αγετολλάχ , υπό τον Χομεϊνί. Στρατηγικός στόχος της οργάνωσης ήταν η απόσυρση των ισραηλινών στρατευμάτων από την αποκαλούμενη «ζώνη ασφαλείας» που είχαν δημιουργήσει στο νότιο Λίβανο , βορείως των συνόρων του Ισραήλ.


Ο στόχος αυτός επετεύχθη το Μάιο του 2000 χάρη στην αποφασιστική συμβολή της ένοπλης πτέρυγας της ισλαμικής οργάνωσης, που εξελίχθηκε εν τω μεταξύ σε έναν μικρό στρατό και ενίσχυσε το οπλοστάσιό του – όχι μόνο με ελαφρύ οπλισμό απαραίτητο για την εκτέλεση αντάρτικων επιχειρήσεων, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις και με βαρύ οπλισμό , όπως αυτοκινούμενες συστοιχίες πυραύλων.



Η θέση της Χεζμπολάχ ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο μετά την απόσυρση πέρυσι των συριακών δυνάμεων από το Λίβανο, κατόπιν των πιέσεων που ασκήθηκαν από την λιβανική αντιπολίτευση και τη Δύση. Η οργάνωση εξακολουθεί να στηρίζει και να στηρίζεται από τη Συρία.



Η στρατιωτική επιτυχία της οργάνωσης αύξησε το κύρος της κύρος στο λαό του Λιβάνου, γεγονός που της επέτρεψε να έχει μία ισχυρή παρουσία στο Κοινοβούλιο της χώρας.
Στις εκλογές του 1992 έλαβε για πρώτη φορά μέρος στις εκλογές κερδίζοντας 12 από τις 128 έδρες της Βουλής. Το 1996 κέρδισε 10 έδρες , το 2000 εξασφάλισε 8 έδρες και στις εκλογές του 2005 14 έδρες.



Παράλληλα, επεκτείνει τη διείσδυσή της στη βάση με την παροχή των κοινωνικών υπηρεσιών και της υγειονομικής περίθαλψης. Διαθέτει επίσης τον τηλεοπτικό σταθμό Al-Manar.


Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο του CNN: «Η Χεζμπολάχ κάνει όλα όσα πρέπει να κάνει μια κυβέρνηση. Από το να μαζεύει τα σκουπίδια έως να λειτουργεί νοσοκομεία και να επισκευάζει σχολεία».

Παρά τη νόμιμη πολιτική της παρουσία στο Κοινοβούλιο , η οργάνωση αρνείται να αφοπλιστεί ή να ενσωματώσει τις δυνάμεις του στο στρατό του Λιβάνου. Ο ΟΗΕ έχει ζητήσει από τη Χεζμπολάχ τη διάλυση της πολιτοφυλακής της με το ψήφισμα 1559 του Συμβουλίου Ασφαλείας , το 2004.



Αντ’ αυτού φρόντισε να «κεφαλαιοποιήσει» πολιτικά τη στρατιωτική της παρουσία εμφανιζόμενη ως δύναμη της αντίστασης όχι μόνο στο Λίβανο , αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.





Βίντεο :

http://www.youtube.com/watch?v=-C1zidNoWWs

http://www.youtube.com/watch?v=zoHf02gn0WY&feature=related

Τσάβες : «Σοσιαλισμός ή Θάνατος»


Αν οι ΗΠΑ «κάνουν το βλακώδες λάθος να εισβάλλουν» στη Βενεζουέλα , θα ηττηθούν από «ένα λαό που είναι αδύνατο να κατακτηθεί και είναι αποφασισμένος να αμυνθεί» , προειδοποίησε χθες ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες.



Μιλώντας στο Πανεπιστήμιο Σαν Αντρές - όπου του απονεμήθηκε τιμητικό διδακτορικό δίπλωμα , διότι συνέβαλε καθοριστικά στην εξάλειψη του αναλφαβητισμού και παρείχε στο λαό της Βενεζουέλας πρόσβαση στην εκπαίδευση - ο Πρόεδρος Τσάβες μίλησε για τον κίνδυνο εισβολής των ΗΠΑ , αναφερόμενος στους κινδύνους που «αντιμετωπίζει μια επανάσταση όταν είναι αληθινή».

Ακόμη, υπογράμμισε τη σημασία της ορκωμοσίας του πρώτου ιθαγενούς Προέδρου στη Λατινική Αμερική : του Εβο Μοράλες στη Βολιβία. Σημειώνεται ότι οι Τσάβες και Μοράλες συνήψαν οκτώ επίσημες συμφωνίες στον ενεργειακό , στον αγροτικό και τον εκπαιδευτικό τομέα και από κοινού απέρριψαν οποιαδήποτε ξένη επίθεση ή προσπάθεια επέμβασης στα εσωτερικά των χωρών τους.



Ο Τσάβες επισήμανε τη φράση του Μπολίβαρ ότι ο στρατός πρέπει να μάχεται για να υπερασπιστεί την κοινωνία και όχι εναντίον του λαού. Ζήτησε από τους λαούς των χωρών της περιοχής να παραμείνουν σε επαγρύπνηση , καθώς , όπως είπε , η Βολιβία , υπό τη λαϊκή κυβέρνηση του Μοράλες , θα αντιμετωπίσει παρόμοια προβλήματα και πρόσθεσε ότι ο λαός της Βενεζουέλας παραμένει έτοιμος να αμυνθεί. Ακόμη , ο Τσάβες καταδίκασε το αμερικανικό βέτο στην πώληση βραζιλιάνικων και ισπανικών αεροσκαφών στη Βενεζουέλα , σχολιάζοντας ότι η προσπάθεια εκσυγχρονισμού της αεροπορίας της χώρας του δεν μπορεί να συγκριθεί με τις ετήσιες στρατιωτικές δαπάνες των ΗΠΑ , που φθάνουν τα 500 δισ. δολάρια.

Επίσης, εξαπέλυσε μια σκληρή επίθεση στον καπιταλισμό και το νεοφιλελευθερισμό και κάλεσε να υπάρξει παγκόσμια κινητοποίηση εναντίον αυτών των συστημάτων , υπέρ του σοσιαλισμού , επικαλούμενος τα λόγια του Κάρλος Μανουέλ δε Σεσπέδες για «Σοσιαλισμό ή Θάνατο» και «Σοσιαλισμό ή Βαρβαρότητα».

Στο μεταξύ , από το Καράκας , ο αντιπρόεδρος της Βενεζουέλας Βισέντε Ράνχελ, σχολιάζοντας τις δηλώσεις του γερουσιαστή των ΗΠΑ Τζον Μακ Κέιν , ο οποίος υποστήριξε πως τη Βενεζουέλα κυβερνούν «μουρλοί» , απάντησε ότι ο Μακ Κέιν «μπορεί να πάει στο διάολο». Αναφερόμενος σκωπτικά στην εμμονή του Μακ Κέιν και άλλων Αμερικανών να μιλούν για την «ανάγκη» παρέμβασης των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα , ο Ράνχελ είπε ότι «μπορεί να μην έχει τίποτα να κάνει εκεί στις Ηνωμένες Πολιτείες».

Κανένας αγωνιστής όμηρος στα χέρια του κράτους !


Από τη μια η αστική δημοκρατία με τα χημικά και την καταστολή των μπάτσων...

Με την κατακρεούργηση κάθε έννοιας της ελευθερίας μέσω των ηλεκτρονικών παρακολουθήσεων...

Με τα κολαστήρια των φυλακών τα οποία η ίδια με θράσος αποκαλεί «σωφρονιστικά ιδρύματα»...




Και από την άλλη...

Όλοι αυτοί που με αξιοπρέπεια επιλέγουν την αντίσταση...

Όλοι αυτοί που αρνούνται να ζήσουν γονατιστοί...

Όλοι αυτοί που έχουν βαθιά μέσα τους ριζωμένη την έννοια και την αξία της αλληλεγγύης...




Πριν γίνει Τρόμος η Αντίσταση πριν γίνει νόμος η Σιωπή !

Μόνη δίοδος είναι η επίθεση !

Κάτω τα ξερά σας από τους διωκόμενους συντρόφους !


Σοσιαλισμός ή Θάνατος ! Sosialismo o Muerte !

του Τήλεφου

Το 1959 υπήρξε μια χρονιά ορόσημο για την πάλη ενάντια στον Ιμπεριαλισμό και τον Καπιταλισμό. Στην Κούβα η λαϊκή εξέγερση συντρίβει τον Μπατίστα και δίνει ένα δυνατό χτύπημα στην αλαζονεία των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η μάχη του Kουβανικού αντάρτικου είναι οδηγός για τα επαναστατικά κινήματα στην Νότια Αμερική. Στις 2 Ιανουαρίου του 1959 τα Επαναστατικά στρατεύματα είναι στην πρωτεύουσα Αβάνα.

Την ίδια χρονιά το Εθνικοεπαναστατικό κίνημα της ΕΟΚΑ συντρίβει τον Αγγλικό Ιμπεριαλισμό. Οι κρεμάλες των Άγγλων δεν κάμπτουν τον αγωνιστικό παλμό των ανταρτών. Οι στρατιωτικές τακτικές της ΕΟΚΑ το αντάρτικο πόλεων στην Κύπρο αποτελούν παράδειγμα για ακτιβιστικές επαναστατικές οργανώσεις της Ευρώπης ( IRA κλπ ) για τα επόμενα χρόνια.

Στις 13 Μαρτίου του 1959 οι αντάρτες παρευλάνουν στην πρωτεύουσα Λευκωσία.

Δύο διαφορετικά σημεία στον πλανήτη δύο ήττες για τον Ιμπεριαλισμό.

Τι κοινό έχουν τα δυο αυτά κινήματα ;

Κοινή ταξική βάση , κοινοί στόχοι , κοινοί αγώνες , κοινοί εχθροί.



Πορεία προς την Αβάνα Ιανουάριος 1959


Σπάζοντας τις αλυσίδες του ιμπεριαλιστικού ζυγού στη Λατινική Αμερική , η Κουβανική Επανάσταση ( 1 Ιανουαρίου 1959 ) οδήγησε στην εγκαθίδρυση του πρώτου Σοσιαλιστικού κράτους στο δυτικό ημισφαίριο. Ήταν μια ιστορική καμπή για την περιοχή αυτή του κόσμου. Μια νέα ισορροπία δυνάμεων είχε δημιουργηθεί, ύστερα από την εξασθένηση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος , την ανάπτυξη της ισχύος του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, καθώς και την αλληλεγγύη των σοσιαλιστικών χωρών απέναντι στην Κούβα.

Οι αιτίες που προκάλεσαν την επαναστατική έκρηξη στην Κούβα ήταν η κυριαρχία του φεουδαρχισμού και η ασυδοσία του αμερικανικού κεφαλαίου, που φρέναραν την ανάπτυξη της κουβανικής οικονομίας , η χρόνια ανεργία , η φτώχεια , η έλλειψη δικαιωμάτων του εργαζόμενου λαού. Οι αντιθέσεις στους κόλπους της κουβανικής κοινωνίας έγιναν ιδιαίτερα έντονες μετά την εγκαθίδρυση , το 1952 , της δικτατορίας του Μπατίστα , που εξαπέλυσε κύμα τρομοκρατίας και πρόδωσε τα εθνικά συμφέροντα της χώρας.

Τελικά, στη δικτατορία αντιτάχτηκαν όλες σχεδόν οι κοινωνικές ομάδες της χώρας : βιομηχανικοί εργάτες και εργάτες γης , μικρομεσαίοι αγρότες , διανοούμενοι και τα ριζοσπαστικά στρώματα. Μια ομάδα νέων , οργάνωσε επίθεση στους Στρατώνες Μονκάδα στο Σαντιάγκο ντε Κούβα, στις 26 Ιουλίου 1953 .

Το γεγονός είχε μεγάλη επίδραση στην εσωτερική πολιτική κατάσταση και σημείωσε την αρχή του ενόπλου αγώνα εναντίον της τυραννίας, Το Δεκέμβρη του 1956, μια ομάδα επαναστατών , στο Μεξικό στην οποία εντάχτηκε και ο Τσε Γκεβάρα , αποβιβάστηκε στην Κούβα, για να συνεχίσουν τον ένοπλο αγώνα εναντίον της δικτατορίας. Η ομάδα αυτή σχημάτισε ανταρτικό απόσπασμα στην Σιέρρα Μαέστρο.

Ενισχύοντας τις τάξεις του από τον ντόπιο πληθυσμό, κυρίως εργάτες και χωρικούς, το απόσπασμα αναπτύχθηκε βαθμιαία, για να αποτελέσει τον Επαναστατικό Στρατό , που άρχισε σημαντικές επιθέσεις εναντίον των κυβερνητικών στρατευμάτων . Ο στρατός του δεχόταν διαδοχικές ήττες , και κατά το δεύτερο εξάμηνο του 1958, ουσιαστικά έπαψε να προβάλλει οποιαδήποτε αντίσταση εναντίον των επαναστατών. Την 1η Ιανουαρίου 1959, η κυβέρνηση Μπατίστα έπεσε.

Ενάντια στον Αγγλικό Ιμπεριαλισμό.


Πορεία στην Λευκωσία Μάρτιος 1959


Tο ξημέρωμα της 1ης Απριλίου 1955 ήταν διαφορετικό. Ακούστηκαν πολλές εκρήξεις βομβών σε όλες τις πόλεις , φυλλάδια γέμισαν τους δρόμους καλώντας τους Έλληνες της Κύπρου να ξεσηκωθούν , μαθητές χύθηκαν στους δρόμους με τις γαλανόλευκες. Οι αποικιοκράτες, απορημένοι, αμόλησαν τους χαφιέδες στους δρόμους και στα καφενεία. Μετά από λίγες μέρες οι Άγγλοι ήταν βέβαιοι πως άρχιζε το τέλος της παντοδυναμίας τους.


Οι Έλληνες της Κύπρου, παίρνοντας την σκυτάλη από τους προγόνους τους του 1821, απαιτούσαν ελευθερία η θάνατο. Με λιανοτούφεκα , κυνηγετικά και ελάχιστα αυτόματα του 1940 που έφτασαν από την Ελλάδα, τα αμούστακα παιδιά της ΕΟΚΑ έστηναν ενέδρες στους Άγγλους στρατιώτες , προκαλούσαν δολιοφθορές στα στρατόπεδά τους και ενοχλούσαν συνεχώς, με κάθε τρόπο και μέσο, τον αποικιοκράτη δυνάστη. Θέλοντας να καταστείλουν την επανάσταση, οι αφέντες Άγγλοι μετέφεραν στο νησί περισσότερα στρατεύματα, έκτισαν φυλακές και κρατητήρια , ανύψωσαν την αγχόνη με τον φοβερό της βρόχο.



Το στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Κοκκινοτριμυθιά.


Κι εκεί μέσα στη φυλακή , μεταξύ κελιού και αγχόνης , μεταξύ ζωής και θανάτου, γράφεται μία χρυσή σελίδα του Κυπριακού έπους, μία λάμψη στο πάνθεο των Ελλήνων ηρώων. Η αγχόνη άρχισε να ανατριχιαστικό της έργο, όμως η αποικιακή ηγεσία αντίκρισε με δέος τους καταδικασμένους σε θάνατο αγωνιστές, να προχωρούν προς το ικρίωμα τραγουδώντας ύμνους προς την ελευθερία Οι απαγχονισθέντες αγωνιστές δεν λιποψύχησαν μπροστά στην αγχόνη , δεν τους το επέτρεψε η ελληνική τους περηφάνια να τους σύρουν εκεί οι υποτακτικοί των Άγγλων . Δεν τους λύγισαν τα βασανιστήρια, ούτε οι στερήσεις, δεν τους έκαμψε η ψυχολογική πίεση των βασανιστών τους , δεν δείλιασαν ακούγοντας τη προηγούμενη μέρα το φοβερό ήχο της αγχόνης την ώρα της εκτέλεσης του συντρόφου τους. Εκείνος ο ήχος της θηλιάς , όταν τέντωσε το σχοινί για να πάρει τη ζωή του συμπολεμιστή τους , λύγιζε ακόμη και τ' άψυχα σίδερα, όμως δεν στάθηκε ικανός να λυγίσει τους αντρειωμένους αντάρτες της ΕΟΚΑ.




Κανένα απ' αυτά τα παλικάρια δεν δείλιασε. Από κανέναν δεν απέσπασαν ούτε μία πληροφορία οι Άγγλοι. Έτσι απλά προτίμησαν το θάνατο από την ατίμωση , την αρετή από την καλοπέραση, τη λεβεντιά από τη δειλία. Έτσι απλά πορευτήκανε μερικά μέτρα από το κελί τους μέχρι την αγχόνη για να μπουν στο πάνθεο των ηρώων και στην αθανασία. Οι επαναστατημένοι, όμως , συνέχιζαν απτόητοι να κτυπούν στρατιωτικούς στόχους , γράφοντας με το αίμα τους ένα ακόμα έπος για την μακρόχρονη ελληνική ιστορία της Κύπρου. Παρά τις προσπάθειες των αποικιοκρατών, οι επαναστατημένοι δεν λύγιζαν. Κτυπούσαν και ξανακτυπούσαν τα αγγλικά στρατόπεδα, τα αγγλικά στρατεύματα τα αγγλικά συμφέροντα.




Περπάτησαν μόνοι από τα κελιά των μελλοθανάτων μέχρι τον τόπο της εκτέλεσης και αν δεν ήταν πισθάγκωνα δεμένοι με χειροπέδες θα έπαιρναν οι ίδιοι με τα χέρια τον βρόχο και θα τον έβαζαν στο λαιμό τους. Θεωρούσαν την ακριβή ζωή τους πιο μικρή από τον πόθο της λευτεριάς . Μπορούσαν να προδώσουν τους συναγωνιστές τους, να πάρουν ένα μεγάλο ποσό για αμοιβή και να φύγουν με την οικογένειά τους για την Αγγλία. Όμως η Ελληνική ψυχή τους το απαγόρευε.



Νέες κρεμάλες από τους Άγγλους.
Τώρα σειρά έχουν οι αντάρτες της ΕΟΚΑ.
Η Καραμανλική Δεξιά δολοφονεί Εθνικοεπαναστάτες φοιτητές στους δρόμους της Αθήνας.


Και έμειναν στον τόπο της μάχης για να γίνουν ολοκαύτωμα σε υπόγεια κρησφύγετα , για να πέσουν νεκροί, διάτρητοι από σφαίρες σε αγιασμένους από το αίμα τους αχυρώνες. Γνώριζαν καλά πως με τον θάνατό τους θα φωτιζόταν περισσότερο ο ήλιος της δικαιοσύνης, τον οποίον επιθυμούσαν να εγκαταστήσουν πάνω από την πατρίδα. Ξεφτίλισαν τον ίδιο το θάνατο, μεθυσμένοι από το γλυκό κρασί που οι Έλληνες μπορούν να φτιάχνουν εδώ και αιώνες , όταν η πατρίδα το απαιτεί.



Κύπρος 1959

Προτείνουμε το βιβλίο του Βία Λειβαδά "Κύπριοι και Ιρλανδοί κατάδικοι στις φυλακές της Αγγλίας 1956-1959".

Κούβα 1959


Τα Ιμπεριαλιστικά παιχνίδια στα Βαλκάνια πίσω από την ονομασία του κράτους των Σκοπίων και η στάση Ακροδεξιάς και νεοταξικής Αριστεράς.

του Πολυπέρχονα

Ο Ιμπεριαλισμός για μια ακόμα φορά παίζει το παιχνίδι του στα Βαλκάνια , προχωρώντας πρόσφατα στην ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου και επαναφέροντας επιτακτικά στην επικαιρότητα το θέμα της οριστικοποίησης της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων με την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και το σχέδιο Νίμιτς. Παράλληλα οι δύο διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος , ακροδεξιά και νεοταξική αριστερά παίζουν για ακόμα μια φορά όπως πάντα τον πολιτικό ρόλο του εγκλωβισμού του Ελληνικού λαού σε ένα δίπολο φαινομενικά αντίθετων μεταξύ τους θέσεων , που μόνο στόχο έχει την απόκρυψη του πραγματικού εχθρού και την παρεμπόδιση ανάπτυξης ουσιαστικών αντιστάσεων απέναντί του.

Η δυνατότητα αποσταθεροποίησης απαραίτητο συστατικό της ιμπεριαλιστικής σταθερότητας.

Τα μεγάλα Ελληνικά αστικά κόμματα , παρουσιάζουν την ανάγκη για δήθεν επίτευξη «σταθερότητας» με εύρεση δήθεν «λύσης» στα εθνικά θέματα με υπογραφή διακρατικών συμφωνιών στα πλαίσια διεθνών οργανισμών. Έτσι προβάλλουν ως επίτευξη σταθερότητας την δήθεν «οριστική επίλυση» του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων, αντίστοιχα με την δήθεν «επίλυση» του Κυπριακού και των διαφορών με την Τουρκία μέσα στα πλαίσια που χαράζουν οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι τον ελεγχόμενο πλήρως από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ΟΗΕ.



Η σύγχρονη ιστορία όμως διδάσκει ότι αυτές οι διεθνείς συμφωνίες όχι μόνο δεν οδηγούν σε «σταθερότητα» αλλά οδηγούν σε καταστάσεις με συνεχώς παρούσα τη δυνατότητας αποσταθεροποίησης και ιμπεριαλιστικής επέμβασης στις χώρες που τις υπογράφουν, ενώ ενισχύεται ο έλεγχός τους από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις , που παράλληλα παίζουν το παιχνίδι του «διαίρει και κυρίευε». Αναφέροντας μερικά πρόσφατα παραδείγματα , βλέπουμε τι έγινε με τη συμφωνία του Ντέιτον που χάραξε τα σύνορα μετά τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Οι άνθρωποι που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή τη συμφωνία όπως ο Κόλιν Πάουελ για να «σταθεροποιήσουν» δήθεν την κατάσταση στην περιοχή, είναι οι ίδιοι που αμέσως μετά χρησιμοποίησαν την ίδια τη συμφωνία για την επίθεση και βομβαρδισμό της Σερβίας. Ενσωμάτωσαν αρχικά με τη συμφωνία του Ντέιτον το Κόσσοβο στη Σερβία και χάραξαν τα νέα σύνορα γνωρίζοντας ότι σύντομα θα επέμβουν για να τα αλλάξουν βομβαρδίζοντάς τη Σερβία ώστε να μετατρέψουν το Κόσσοβο σε Νατοϊκό προτεκτοράτο.



Αντίστοιχα με το σχέδιο Ανάν, η δήθεν προσπάθεια για «επίλυση» του Κυπριακού δεν ήταν παρά η προσπάθεια για ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου , με παράλληλη αποσταθεροποίηση της περιοχής και δημιουργίας ενός κράτους προτεκτοράτου , στο οποίο μάλιστα οι διεθνείς ιμπεριαλιστικές δυνάμεις θα μπορούσαν να επέμβουν και στρατιωτικά στο όνομα της «επίτευξης ειρήνης», αν και όποτε ήθελαν στο μέλλον , αφού πρώτα θα ωθούσαν σε σύγκρουση Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους που μετά από την υλοποίηση του σχεδίου θα βρίσκονταν συνεχώς σε μια ισορροπία τεντωμένου σχοινιού. Ακριβώς αντίστοιχα προωθήθηκε και προωθείται η ΝΑΤΟποίηση και αποσταθεροποίηση του Αιγαίου με τις προτάσεις και συμφωνίες επίτευξης δήθεν «σταθερότητας» και «επίλυσης των διαφορών» μεταξύ Ελλάδας Τουρκίας.

Τον ίδιο ρόλο έπαιξαν οι ιμπεριαλιστές από την αρχή με την ονομασία του κράτους των Σκοπίων. Αφού πρώτα διαμόρφωσαν την «επαρχία της Μακεδονίας» στην ενιαία Γιουγκοσλαβία με τη συνεργασία τους με την κυβέρνηση Τίτο που ανήκε στο «φιλοδυτικό μπλοκ» , κατόπιν κατασκεύασαν ένα «ανεξάρτητο» κράτος όχι σε βάση εθνική αλλά με βάση τα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια και έβαλαν στο προσκήνιο το θέμα του ονόματος με σκοπό τη σύγκρουσή του με την Ελλάδα. Έπειτα για να «προστατεύσουν» δήθεν το κρατίδιο αυτό από το Ελληνικό εμπάργκο και τις διεθνείς πιέσεις των Ελληνικών κυβερνήσεων, αλλά και από εξεγέρσεις διαφορετικών εθνικοτήτων που το αποτελούσαν ( εκτός από τους «Σλαβομακεδόνες» κατά το ένα τρίτο του ο πληθυσμός του κρατιδίου είναι Αλβανοί, υπάρχουν επίσης Τούρκοι, Τσιγγάνοι, Βούλγαροι, Σέρβοι, Έλληνες ) επέβαλαν ως αντάλλαγμα τη μόνιμη εγκατάστασή τους στο κρατίδιο και τη μόνιμη λειτουργία του ως ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο.



Παράλληλα χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης και για την Ελλάδα την ονομασία του κράτους των Σκοπίων προώθησαν περισσότερο την πλήρη υποταγή και των Ελληνικών κυβερνήσεων στις επιταγές του ΝΑΤΟ. Έτσι και με το πρόσφατο σχέδιο Νίμιτς για την ονομασία , η Ελληνική κυβέρνηση δια στόματος της υπουργού της Ντόρας Μπακογιάννη , προέβαλλε το ρόλο της Ελλάδας ως ένα από τους πιο παλιούς και συνεπείς συμμάχους του ΝΑΤΟ, και τη στήριξή της και συμμετοχή της σε όλες τις ιμπεριαλιστικές του επιθέσεις για δεκαετίες, διεκδικώντας το δικαίωμα να ασκήσει βέτο για την ένταξη του κράτους των Σκοπίων σε αυτό. Παράλληλα φρόντισε να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να αναγνωρίσει στο μέλλον την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου , την οποία δεν καταδίκασε κρατώντας μια πολύ ήπια στάση.

Το κράτος των Σκοπίων από την άλλη πλευρά έσπευσε από την αρχή να συμμετάσχει ενεργά σε έμψυχο δυναμικό στα στρατεύματα κατοχής στο Ιράκ και διεκδικεί την επίσημη ένταξή του στο ΝΑΤΟ , ενώ η ένταξή του στο ΝΑΤΟ γίνεται με προοπτική να αποτελέσει το έδαφός του μια από τις μεγαλύτερες ΝΑΤΟικές βάσεις των Βαλκανίων. Είναι εμφανές ότι πίσω από το παιχνίδι της ονομασίας κρύβεται το ΝΑΤΟ με κύρια αιχμή του τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, που παίζει την τακτική «διαίρει και κυρίευε» με στόχο την ενίσχυσή του στην περιοχή, ενώ παράλληλα προωθεί συνθήκες που όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν κάποια «σταθερότητα» , αλλά αντίθετα εξασφαλίζουν πρόσφορο έδαφος για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για δημιουργία συγκρούσεων και αποσταθεροποίησης όποτε το θελήσουν στο μέλλον, με σκοπό να μπορούν επέμβουν και στρατιωτικά σαν δήθεν «ειρηνευτική δύναμη» και να αλλάξουν ξανά τα σύνορα ή να καταλάβουν ευρύτερα εδάφη ανάλογα με τα συμφέροντά τους.



Πέρα από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, σημαντικό ρόλο στο ζήτημα παίζουν τα συμφέροντα Ελληνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται πολύ έντονα στην περιοχή των Σκοπίων, το μεγάλο ποσοστό Αλβανικού πληθυσμού του ιδιαίτερα μετά τις εξελίξεις στο Κόσσοβο καθώς και οι βλέψεις της Τουρκίας στην περιοχή για δημιουργία Οθωμανικού Τόξου.

Παράλληλα στην περιοχή των Σκοπίων δραστηριοποιούνται οικονομικά κέντρα που τα έχουν μετατρέψει σε Βαλκανικό σταυροδρόμι διακίνησης ναρκωτικών, εμπορίου γυναικών και άλλες παράνομες δραστηριότητες , όπως άλλωστε συνηθίζεται να γίνεται σε κάθε ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο.


Η στάση της ακροδεξιάς.


Κύρια φωνή της Ελληνικής ακροδεξιάς σήμερα, πάνω στην πρόταση Νίμιτς , αποτελεί το κόμμα ΛΑ.Ο.Σ. που αποκρύπτοντας τον πραγματικό εχθρό και τις αιτίες του προβλήματος, προσπαθεί να πουλήσει δήθεν πατριωτισμό. Είναι βέβαια γεγονός ότι ο πρόεδρός του Γ. Καρατζαφέρης , την εποχή που ουσιαστικά ξεκίνησε το ζήτημα της ονομασίας , όχι μόνο δεν είχε την ίδια στάση αλλά ήταν από τους βασικούς συνεργάτες και υποστηρικτές της κυβέρνησης Μητσοτάκη και της πολιτικής της. Τώρα όμως προχώρησε πιεσμένος από τις συνθήκες σε συγκέντρωση άκρατου λαϊκισμού , με έντονα στοιχεία κιτς και αποκριάτικου καρνάβαλου, με μασκαράδες με χλαμύδες χιτώνες και περικεφαλαίες , ενώ παράλληλα διεξήχθη και δεύτερη συγκέντρωση περισσότερο φιλικά προσκείμενη στη ΝΔ , με Ψωμιάδη , Άνθιμο και Παπαθεμελή σε κλειστό γήπεδο !



Από την άλλη πλευρά ο Α. Σαμαράς , που ήταν αυτός που πουλούσε κάποτε τον δήθεν πατριωτισμό , σήμερα στηρίζει την κυβέρνηση της ΝΔ και δεν έχει εμφανιστεί πουθενά να αντιδρά για ένα θέμα με αφορμή το οποίο είχε ρίξει παλιότερα την κυβέρνηση Μητσοτάκη.


Ας δούμε όμως ποιες είναι οι βασικές προτάσεις της ακροδεξιάς για το ζήτημα.


Πρώτη πρόταση είναι το βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ , κάτι που έκανε σε πρώτη φάση η Ελληνική κυβέρνηση. Το κράτος των Σκοπίων βέβαια ήδη συμμετέχει σε δραστηριότητες του ΝΑΤΟ ( π.χ. με την συμμετοχή του στο στρατό κατοχής στο Ιράκ ) ενώ το έδαφός του λειτουργεί ως ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο. Ακόμη και αν δεν γίνει άμεσα η επίσημη ένταξη , αυτό είναι απλά θέμα χρόνου να συμβεί. Η Ελληνική κυβέρνηση επίσης σαν αντάλλαγμα για το βέτο, δέχεται όλες τις ΝΑΤΟικές πιέσεις για ζητήματα όπως την αναγνώριση του Κοσσόβου και την παραπέρα προώθηση των Αμερικανικών θέσεων , ενώ επιχειρεί να παρουσιαστεί σαν το καλύτερο παιδί του ΝΑΤΟ στην περιοχή, τη στιγμή που το ΝΑΤΟ είναι που δημιούργησε και συντηρεί και αυτό το πρόβλημα και όλα τα προβλήματα στα Βαλκάνια. Οποιαδήποτε πραγματική λύση όμως , οποιαδήποτε πρόταση χτυπάει την αιτία και ρίζα του προβλήματος, που είναι η ιμπεριαλιστικές βλέψεις στα Βαλκάνια, πρέπει να είναι ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση από τη λογική της κίνησης εντός του ΝΑΤΟ που προτείνει η ακροδεξιά. Πρέπει να είναι στην κατεύθυνση του απεγκλωβισμού του λαού μας και των λαών των Βαλκανίων από το ΝΑΤΟ και τους ιμπεριαλιστές.

Δεύτερη βασική πρόταση της ακροδεξιάς για το θέμα είναι το δημοψήφισμα στην Ελλάδα για το θέμα της ονομασία του κράτους των Σκοπίων. Η ακροδεξιά όμως ποτέ δεν πρότεινε το ίδιο για θέματα που δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν λιγότερο εθνικά καθώς αφορούσαν το ίδιο το κράτος της Ελλάδας και την κατάλυση της εθνικής του κυριαρχίας , του συντάγματος και του εθνικού νομικού της πλαισίου, όπως για τα θέματα της ένταξης ή της παραμονής της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ΟΝΕ, ή για την ελεύθερη διέλευση και χρήση του Ελληνικού εδάφους για το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας και του Ιράκ , ή τη συμμετοχή της Ελλάδας με στρατεύματα δυνάμεων κατοχής σε Γιουγκοσλαβία και Αφγανιστάν. Ούτε βέβαια ζητά δημοψήφισμα για το θέμα της ταυτόχρονης διάλυσης του ασφαλιστικού μας συστήματος.

Τρίτη βασική πρόταση της ακροδεξιάς για το θέμα είναι η επιβολή οικονομικού εμπάργκο στο κράτος των Σκοπίων. Από τη μια το πρόγραμμα του ΛΑ.Ο.Σ. προτείνει την προώθηση των θέσεων της Ελλάδας μέσω τις οικονομικής διείσδυσης στις γειτονικές χώρες, κάτι που έχει συμβεί με πλήθος Ελληνικών επιχειρήσεων να έχουν καταλάβει τις τηλεπικοινωνίες, το τραπεζικό σύστημα , τη βιοτεχνία την παραγωγή και το εμπόριο των Σκοπίων και από την άλλη μιλάνε για οικονομικό εμπάργκο. Μήπως μας κοροϊδεύουν ; Πως είναι δυνατό να ζητάει το ΛΑ.Ο.Σ. από το Ελληνικό κεφάλαιο να κάνει εμπάργκο στον εαυτό του ; Διότι τα κεφάλαια της οικονομίας των Σκοπίων στην οποία μιλάνε για εμπάργκο, είναι κατά πολύ μεγάλο ποσοστό τους Ελληνικά !

Μια ακόμη πρόταση, που έρχεται από πιο «ακραία» ακροδεξιούς παρατρεχάμενους του ΛΑ.Ο.Σ. που εμφανίζονται ως ακομμάτιστοι ανένταχτοι «εθνικιστές» είναι ότι καλούν την Ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει σε αεροπορικό βομβαρδισμό του κράτους των Σκοπίων ! Ζητάνε δηλαδή υποτίθεται από την Ελληνική κυβέρνηση και την Ελληνική αστική τάξη να πάει να βομβαρδίσει τις δικές της Ελληνικές επιχειρήσεις που βρίσκονται στα Σκόπια! Παράλληλα ζητάνε από το Ελληνικό τμήμα του ΝΑΤΟ ( που φέρει το όνομα Ελληνικός Στρατός ) και μια κυβέρνηση υπαλλήλων του ΝΑΤΟ ( την Ελληνική ) να πάει να βομβαρδίσει στρατιωτικές υποδομές προτεκτοράτου του ΝΑΤΟ , υποδομές που διοικούνται από αυτούς που διοικούν και την ίδια την Ελληνική κυβέρνηση! Και όλα αυτά να συμβούν δίχως την αποχώρηση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, αλλά με ενίσχυση του ρόλου της μέσα σε αυτό και άρα ενίσχυση της υποταγής της σε αυτό, ώστε να καταφέρει να μην ενταχθεί το ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο των Σκοπίων και επισήμως στο ΝΑΤΟ. Μήπως μας κοροϊδεύουν ;



Είναι εμφανές ότι οι ίδιοι οι ακροδεξιοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι μας κοροϊδεύουν. Σκοπός τους ο αποπροσανατολισμός και απόκρυψη των πραγματικών αιτιών του προβλήματος και του πραγματικού εχθρού, που δεν είναι άλλος από το διεθνή ιμπεριαλισμό και τα παιχνίδια του στα Βαλκάνια.

Συγκεκριμένα :

- Αντί να δείξουν τα παιχνίδια και το ρόλο του ΝΑΤΟ σαν την αιτία του προβλήματος, παρουσιάζουν ότι η «εθνική» λύση για την Ελλάδα θα βρεθεί μέσα από τα πλαίσια και την αξιοποίηση αυτού του οργανισμού! Και για να επιτευχθεί αυτή η δήθεν «εθνική» λύση, χρειάζεται η ενίσχυση του ρόλου της Ελλάδας μέσα σε αυτό τον οργανισμό, δηλαδή η ακόμη παραπέρα διεύρυνση της υποταγής του Ελληνικού κράτους στις ΝΑΤΟικές επιταγές.

- Αιτία λοιπόν και πηγή του προβλήματος δεν είναι για την ακροδεξιά οι ιμπεριαλιστές, άρα κάποιος θα έπρεπε να παρουσιαστεί ως η αιτία. Οι ακροδεξιοί διάλεξαν να παρουσιάσουν ως αιτία τους λαούς που ζουν στο ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο των Σκοπίων ως την πηγή του κακού! Η Ελληνική ακροδεξιά στην συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί τον Ελληνικό πιόνι του ΝΑΤΟικού παιχνιδιού «διαίρει και κυρίευε», όπως τέτοιο πιόνι είναι και η ακροδεξιά του κράτους των Σκοπίων. Όπως ο ιμπεριαλισμός αξιοποιούσε και αξιοποιεί για δεκαετίες τη ΝΑΤΟική αριστερά, έτσι υπάρχει και αξιοποιείται αντίστοιχα το δίδυμο αδερφάκι της, που είναι η ΝΑΤΟική ακροδεξιά.

- Μέσα από τις προτάσεις για δήθεν στήριξη οικονομικού εμπάργκο στην δήθεν οικονομία του κράτους των Σκοπίων αποκρύπτεται σκόπιμα το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της οικονομίας τους κυριαρχείται από Ελληνικές επιχειρήσεις, σε όλους τους τομείς, τράπεζες, τηλεπικοινωνίες, βιοτεχνία, κατασκευαστικές. Έτσι αποκρύπτεται ο αντιδραστικός , βρώμικος, αντεθνικός και επεκτατικός ταυτόχρονα ρόλος του Ελληνικού κεφαλαίου στην υπόθεση αυτή, το οποίο αφού χρησιμοποίησε τις δήθεν πατριωτικές κορώνες και συγκεντρώσεις καθώς και το περιορισμένης περιόδου εμπάργκο για εσωτερική κατανάλωση και εσωτερικούς πολιτικούς σχεδιασμούς αλλά και για να πιέσει για τη διείσδυση του και οικονομική καταλήστευση της περιοχής των Σκοπίων την περίοδο 92-93 , τώρα που την έχει πετύχει σφυρίζει αδιάφορα στηρίζοντας το σχέδιο Νίμιτς.

- Μέσα από τις προτάσεις τους για στρατιωτική επέμβαση της Ελλάδας στην περιοχή των Σκοπίων αποκρύπτεται σκόπιμα το γεγονός ότι τα Σκόπια αποτελούν ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο και ο Ελληνικός στρατός αποτελεί το Ελληνικό τμήμα του ΝΑΤΟ. Επίσης κρύβεται η άποψη ότι οι λαοί δεν πρέπει να αγωνίζονται για την εθνική τους ανεξαρτησία αγωνιζόμενοι ενάντια στους καταπιεστές τους, αλλά ότι αντίθετα θα πρέπει να αλληλοσφάζονται μεταξύ τους ως αναλώσιμα πιόνια στις επιδιώξεις των ιμπεριαλιστών στις περιοχές που ζουν, για να μπορούν οι τελευταίοι να κυριαρχούν ανενόχλητοι και να επαναχαράσουν κάθε φορά τα σύνορα με το αίμα των λαών ανάλογα με το πώς αλλάζουν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα. Κρύβεται επίσης η άποψη ότι το κόστος των ιμπεριαλιστικών παιχνιδιών πρέπει να το πληρώνουν πάντα οι λαοί και όχι αυτοί που παίζουν αυτά τα παιχνίδια σε βάρος τους.


Η στάση της νεοταξικής αριστεράς.


Αντίστοιχα με την ακροδεξιά που θέτει την αιτία του προβλήματος στο θέμα της ονομασίας η νεοταξική αριστερά μεταθέτει την αιτία του προβλήματος από τον ιμπεριαλισμό στον «εθνικισμό» ενώ συμπλέει πλήρως με την ακροδεξιά των Σκοπίων, τα αιτήματά της οποίας προβάλλει στη χώρα μας. Παράλληλα οι θέσεις της πάντα είναι σε πλαίσιο τέτοιο που να εξυπηρετεί καλύτερα τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της νέας τάξης στην περιοχή και δίνουν έδαφος για νέες μελλοντικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις , ακόμα και στις Ελληνικές περιοχή της Μακεδονίας, της Θράκης και της Ηπείρου , αν και όταν οι ιμπεριαλιστές κρίνουν σκόπιμο να επαναχαράξουν τα σύνορα στα Βαλκάνια για μια ακόμα φορά.



Μέσα από τη θέση της νεοταξικής αριστεράς ότι «είναι δικαίωμα του κάθε λαού να ονομάζεται όπως θέλει» στην πραγματικότητα στηρίζει το «δικαίωμα» των ιμπεριαλιστών να στήνουν κράτη προτεκτοράτα , να τα ονομάζουν όπως θέλουν για να δημιουργήσουν εντάσεις με γειτονικές χώρες, να ξαναγράφουν την ιστορία χιλιετιών όπως θέλουν , να διδάσκουν το «ιστορικό» τους κατασκεύασμα σε ένα υπόδουλο λαό ωθώντας τον να αποδεχτεί μια πολύ διαφορετική εθνική καταγωγή από αυτή που πραγματικά έχει , και βάση αυτής να μπορούν να στηρίξουν μελλοντικές νέες ιμπεριαλιστικές τους επεμβάσεις.

Η νεοταξική αριστερά προπαγανδίζει στο εσωτερικό της χώρας μας τη θέση του ΝΑΤΟ και της ακροδεξιάς των Σκοπίων ότι ο όρος Μακεδόνας αποτελεί εθνικό προσδιορισμό που ανήκει σε κάποιο «Μακεδονικό έθνος» που ζει σήμερα στο κράτος των Σκοπίων και ότι οι Έλληνες της περιοχής είναι έποικοι που ήρθαν στην περιοχή τον 20ο αιώνα διώχνοντας τους «Μακεδόνες» από τα εδάφη τους! Φτάνουν στο σημείο μάλιστα να παρουσιάζουν και τους Μακεδόνες της εποχής του μεγάλου Αλεξάνδρου ως πρόγονους των σημερινών κατοίκων αυτού του κρατιδίου και ότι μιλούσαν τη «Μακεδονική γλώσσα» και όχι την Ελληνική! «Η Ελλάδα δεν είναι δυνατό να απειληθεί ποτέ από ένα μικρό κράτος όπως αυτό της Μακεδονίας, άρα οι ισχυρισμοί των εθνικιστών ότι υπάρχουν επεκτατικές βλέψεις αυτού του κράτους απέναντι στην Ελλάδα είναι αβάσιμοι» δηλώνουν οι νεοταξίτες.

Κρύβουν όμως το γεγονός ότι δεν είναι το κράτος των Σκοπίων αυτό που θα μπορούσε να επέμβει από μόνο του στην Ελληνική Μακεδονία, αλλά οι νεοταξίτες ιμπεριαλιστές που σε όλο τον πλανήτη αξιοποιούν τους τοπικούς πληθυσμούς όσο μικρούς και αν είναι, ή και τις μειονότητες για να εισβάλλουν και να καταλάβουν την περιοχή που θέλουν στο όνομα της υπεράσπισης δήθεν των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» ή της «ειρήνης». Αντίστοιχα με το επιχείρημα των νεοταξιτών, η Σερβία δε θα μπορούσε να απειληθεί δήθεν ποτέ από την Αλβανική μειονότητα του Κοσσόβου, είδαμε όμως το πώς τη χρησιμοποίησαν για να βομβαρδίσουν τη Σερβία και να φτιάξουν το κράτος προτεκτοράτο του Κοσσόβου.

Η νεοταξική αριστερά δεν μπορούσε βέβαια να παραλείψει και την αναφορά περί δήθεν ύπαρξης «Μακεδονικής μειονότητας στην Δυτική Μακεδονία» , φτάνοντας μάλιστα στο σημείο κάποιες οργανώσεις τους όπως το ΣΕΚ ( Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα ) να μιλάνε για το δικαίωμα της σύστασης ανεξάρτητου «Μακεδονικού» κράτους με πρωτεύουσα τη Φλώρινα, εφόσον οι ίδιοι οι «Μακεδόνες» το επιθυμούν. Για το αν υπάρχει η όχι τέτοια μειονότητα, την καλύτερη απάντηση δίνουν οι ψήφοι που πήρε το «Ουράνιο Τόξο» (κόμμα της υποτίθεται μειονότητας) στις Ευρωεκλογές του 2004, που παρότι υπερψηφίστηκε μαζικά από νεοταξίτες δήθεν «αντιεξουσιαστές» και «αντιεθνικιστές» κατάφερε τελικά να πάρει τους ίδιους περίπου ψήφους με το άγνωστο κόμμα με την επωνυμία «Όραμα» και την ΟΑΚΚΕ και περίπου τους μισούς από όσους πήρε το ΑΣΚΕ ή το ΔΗΣΟΚ !

Για το ΣΕΚ τώρα η δράση του είναι γνωστή καθότι στις εκλογές φρόντιζε να μοιράζει προκηρύξεις γραμμένες στα Τούρκικα , στα χωριά της Θράκης, γράφοντας ότι είναι το κόμμα που υποστηρίζει την ανεξαρτησία της εκεί Τούρκικης μειονότητας.

Δεν είναι το θέμα του παρόντος άρθρου το ΣΕΚ, αλλά μιας και το αναφέραμε επειδή αρκετοί αναγνώστες δεν θα γνωρίζουν ίσως σχετικά, αρκεί να προσθέσουμε μερικά πράγματα ακόμη.

Πρόκειται για διεθνή «αριστερή» οργάνωση που δραστηριοποιείται σε πολλές χώρες μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα, με έδρα τη Βρετανία, η οποία αυτοαποκαλείται και ως «Πρωτοβουλία Γένοβα» και «Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο» και που έχει ψηφίσει στις εκλογές μέχρι στιγμής τους Μπιλ Κλίντον στις ΗΠΑ , Μπλερ στη Βρετανία , Σημίτη στην Ελλάδα το 1996 και τον σφαγέα τον Κούρδων και εισβολέα στην Κύπρο Ετσεβίτ σε όλες τις εκλογικές του καθόδους στην Τουρκία, μέχρι τις πρόσφατες. Μάλιστα είχε καλέσει σε εκδήλωση με το όνομα «Μαρξισμός» που διοργανώνει στο Πολυτεχνείο κάθε χρόνο, εκπρόσωπο της «αδερφής οργάνωσης του ΣΕΚ στη Γιουγκοσλαβία» για να παρουσιάσει το πώς «ο αγώνας των φοιτητών» (εννοούσε της CIA) «ανέτρεψε τον εθνικιστή Μιλόσεβιτς».



Λίγες μέρες μετά την εκδήλωση αυτή , ο ίδιος ο Σόρος παρουσιάστηκε σε Αμερικανικά τηλεοπτικά δίκτυα και δήλωσε ότι ο ίδιος χρηματοδοτούσε την συγκεκριμένη «φοιτητική» οργάνωση στη Σερβία αναφέροντας μάλιστα και το όνομά της και ότι είναι περήφανος για την συμβολή του στην ανατροπή του Μιλόσεβιτς και το «πέρασμα της χώρας σε κατεύθυνση προς την ανοιχτή κοινωνία».

Στο κράτος προτεκτοράτο των Σκοπίων έσπευσαν να δηλώσουν την υποστήριξή τους με την επίσκεψή τους εκεί και εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ , του οποίου μάλιστα συνιστώσες όπως η «Οικολογική παρέμβαση» προπαγανδίζουν ανοιχτά στην Ελλάδα τις θέσης της ακροδεξιάς των Σκοπίων , ξεκινώντας μάλιστα και διεθνή καμπάνια με κείμενα γραμμένα στα Αγγλικά και στα «Μακεδονικά» !

Στην ουσία λοιπόν νεοταξική αριστερά και ακροδεξιά, καλύπτουν και προωθούν με κάθε τρόπο τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή. Η ακροδεξιά και η νεοταξική αριστερά, αποτελούν σήμερα αναπόσπαστα κομμάτια του ίδιου ακριβώς πάζλ των παιχνιδιών του ιμπεριαλισμού και της Νέας Τάξης πραγμάτων.



Την μόνη λύση θα δώσουν οι λαοί.

Την μόνη λύση απέναντι στο «Σκοπιανό» και σε κάθε άλλο πρόβλημα που δημιουργούν οι ιμπεριαλιστές στα Βαλκάνια, δε θα δώσουν τα ιμπεριαλιστικά πιόνια στην περιοχή, όπως είναι η ακροδεξιά και η νεοταξική αριστερά, αλλά οι λαοί με τους αγώνες τους ενάντια στους ιμπεριαλιστές κατακτητές, αγώνες για εθνική ανεξαρτησία , λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική απελευθέρωση από τον καπιταλισμό και τη νέα τάξη πραγμάτων.

Ποιά Αριστερά ; ( 'Β Μέρος )

Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε από άτομο που δεν ανήκει στον Εθνικοεπαναστατικό χώρο.

Έχουμε πολλές φορές στο παρελθόν δηλώσει ότι ο Μαύρος Κρίνος αποτελεί ένα ελεύθερο βήμα έκφρασης για όλους όσους εκφράζουν την αντίθεση τους στο θηρίο του Καπιταλισμού και την Παγκοσμιοποίηση , όσοι εναντιώνονται στην αστική ακροδεξιά και την νεοταξική αριστερά.

Επισημαίνουμε ότι τα κείμενα που φιλοξενούνται δεν εκφράζουν το σύνολο της συντακτικής μας ομάδας.



του Malcolm X

Μαζί με την πασαρέλα των ροζ DVD και της εσκεμμένης προσπάθειας των Μ.Μ.Ε. να αποπροσανατολίσει την έτσι και αλλιώς ανύπαρκτη γνώμη της κοινής γνώμης από τα σοβαρά προβλήματα που μαστίζουν τον απλό άνθρωπο , τα ροζ μοντέλα της "αριστεράς" κάνουν και αυτά το κομμάτι τους προσπαθώντας με κάθε τρόπο να κρατήσουν ζωντανή την αρρώστια που λέγεται αστικός πολιτισμός.



Είναι alternative, φλωράτζας , κυριλέ βουτυρομπεμπές , με ένα δήθεν όμορφο καπιταλιστικό χαμόγελο της crest ( και τα παιδάκια στην Αφρική για τα οποία "σφαδάζεις" και "κλαις" έτσι χαμογελούν ....). Και το ζήτημα είναι απλό...

Υπάρχει σήμερα πραγματικά αντικαπιταλιστική αριστερά ;

Είναι αλήθεια λοιπόν ότι σήμερα η αριστερά αποτελεί σε μεγάλο βαθμό έναν συρφετό από trendy lifestyle υποκείμενα που η αριστερότητα τους μετριέται με περιποιημένα ραστάκια , converse, vansάκια , επιτηδευμένο χυμαριό , φοιτητηλίκι και ψευτοκουλτούρα που πλέον αποτελεί το απόλυτο hype στον τρόπο ζωής της νεολαίας αλλά που ιδεολογικά είναι τόσο επικίνδυνο για το σύστημα όσο τα παλιότερα hype του κυριλέ φλώρου με το cabrio RX8 και την παραλιακή , του γηπεδοχουλιγκάνου πρόβατου , του βλάκα που ακούμπαγε το μηνιάτικο στις πίστες και του «κακού» ακροδεξιού που έλιωνε στα γυμναστήρια , στο μαι ται και τις κρεατίνες...

Αυτό συμβαίνει όχι μόνο γιατί η σύσταση του πληθυσμού είναι παρηκμασμένη σε όλες τις δυτικές κοινωνίες ( μια μάζα που έτσι και αλλιώς μόδες θέλει να ακολουθεί δηλαδή ) , αλλά και επειδή η αριστερά άλλαξε πρόσωπο , αιτήματα, διεκδικήσεις και συμμαχίες έγινε μια αριστερά προσιτή για τα πλουσιόπαιδα και τη γενιά του my space..

Η παράδοση της αριστεράς της ανατροπής που ξεκίνησε τον 19ο αι. ανέδειξε τους τεράστιους διανοητές της τον 20ο αιώνα ( Lenin ,Marcuse , Gramsci ) έζησε τις κορυφαίες της στιγμές στην Oκτωβριανή επανάσταση , στην Κινεζική επανάσταση , στον Iσπανικό εμφύλιο στα άπειρα Λαϊκά και Εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα από τη Λατινική Αμερική , την Ευρώπη , την Αφρική και την Ασία αποτινάσσοντας για πάντα το ζυγό της αποικιοκρατίας , στα αντάρτικα πόλεων μέσα στην καρδιά του καπιταλισμού και ζητούσε την κατάργηση της ιδιοκτησίας , το τέλος των κοινωνικών ανισοτήτων , την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και πάνω από όλα την ολοκληρωτική καταστροφή της ελεύθερης αγοράς και του καπιταλιστικού συστήματος. Αντικαταστάθηκε από μια σαθρή απομίμηση ΜΚΟ , αμερικάνων , δημοκρατικών και χαζοχαρούμενων civil rights κινημάτων , που μέρος της έχει το θράσος να δηλώνει ότι εκπροσωπεί την άκρα αριστερά !!



Το γελοίο πολύχρωμο πανηγύρι υποτίθεται ότι αποτελεί "κίνημα" που αναπτύσσεται παράλληλα με το νεοφιλελευθερισμό σαν αντίπαλο δέος αλλά στην ουσία συμπορεύεται 100% με αυτόν καπελώνοντας και ενσωματώνοντας κινήματα που διαπνέονται από πραγματικό ριζοσπαστισμό και αγωνιστική διάθεση, αλλά για να μην μιλάμε στον αέρα ας πάρουμε μια μικρή γεύση από τα αιτήματα και τις θέσεις της μοντέρνας «αριστεράς» και για το πόσο είναι επίκαιρα και σημαντικά :

α) "αντινεοφιλελευθερισμός"

για αντικαπιταλισμό φυσικά ούτε λόγος , λες και στον κεϋνσιανισμό και τις σοσιαλδημοκρατίες δεν υπάρχει εκμετάλλευση και κοινωνικές ανισότητες.. Η αόριστη νέα αριστερά λοιπόν δεν διεκδικεί την ανατροπή του καπιταλισμού αλλά μια πιο "ανθρώπινη" διαχείριση του , λιγότερη δηλαδή κατάχρηση καπιταλισμού , επιστροφή στο "κοινωνικό αστικό κράτος" την πρέζα δηλαδή της εφήμερης ευημερίας μέχρι να ξαναδείξουν απροκάλυπτα τα δόντια τους οι αγορές.. "οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη" λοιπόν και οι αλυσίδες τους από το λαιμό στα πόδια ( για λίγο ) .. ακόμα πιο αρρωστημένη περίπτωση αποτελεί η καινούρια μόδα του «αντιεξουσιαστικού» «αριστερισμού» μία δεξιά καστοριαδική τάση γεννημένη στα σπλάχνα του συστήματος που αρνείται επίσημα τον αντικαπιταλισμό..


β) "Νομιμοποίηση της κάνναβης και των απαγορευμένων ψυχοτρόπων"

Αυτό αν δεν κάνω λάθος είναι και αίτημα των νεοφιλελεύθερων ( πολλές ομοιότητες ... έχουν και το θράσος να συνδιοργανώνουν με νεοφιλελεύθερα γουρούνια φεστιβάλ αποποινικοποίησης). Μα είμαστε με τα καλά μας ; ζητούν νομιμοποίηση της κάνναβης ενώ μεσουρανεί ο καπιταλισμός ;; τι νομίζουν δηλαδή ότι δεν θα το εκμεταλλευτούν οι πολυεθνικές σαν μια ακόμα πλουτοπαραγωγική πηγή ; ποιος θα καλλιεργεί την γλαστρούλα του να την πίνει για πάρτη του όταν θα κυκλοφορήσει η Marlboro joints στο περίπτερο με άρωμα βανίλιας και βύσσινου ξεσποριασμένα και όχι από το πόγραδετς ;;

Χώρια που μια χαρά είναι για το σύστημα οι περιστασιακοί χρήστες να βρίσκουν χόρτο κάθε στιγμή στο περίπτερο να καίγονται και να αποκοιμούνται χωρίς να αμφισβητούν την μιζέρια της ζωής τους.. Το φιλελεύθερο πείραμα του Amsterdam καλά κρατεί..


γ) «αντιρατσισμός»

Η «ανθρωπιστική» «αριστερά» που διαπνέεται από 100% φιλελεύθερες και όχι αριστερές επαναστατικές θέσεις δεν εκφράζει απέναντι στους μετανάστες αιτήματα διεθνιστικής ταξικής αλληλεγγύης ( όπως η παραδοσιακή πραγματικά αριστερή κοσμοθεωρία ) αλλά ακόμα και από το υλικό της και τον τρόπο που αναφέρεται σε αυτούς γεννά συναισθήματα οίκτου απέναντι σε αυτούς ( συνθήματα τύπου « κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος » είναι απαλλαγμένα από κάθε ταξικότητα και εξυπηρετούν , τις ορέξεις τις αστικής τάξης).

Στα πλαίσια μιας μετατροτσκιστικής κοινωνικής κατηγοριοποίησης ο μετανάστης από επαναστατικό υποκείμενο με βούληση μετατρέπεται σε είδος υπό προστασία , η αριστερά ζητά λοιπόν τη νομιμοποίηση των μεταναστών όχι για να μην τους εκμεταλλεύεται ο εργοδότης με μεροκάματα πείνας , όχι για να μην έχουν το φόβο της απέλασης και να μπορούν να συνδικαλίζονται , αλλά για να αναλάβει τη βρώμικη δουλειά της πολιτισμικής και ιδεολογικής τους αφομοίωσης από τη φιλελεύθερη κοινωνία , άνθρωποι υγιείς πνευματικά, προερχόμενοι από φυσικές κοινωνίες , φορείς ριζοσπαστικών επαναστατικών θρησκειών και παραδόσεων πρέπει με κάθε τρόπο να ενταχθούν στο αρρωστημένο μοντέλο της ανοιχτής κοινωνίας και να ασπαστούν το ιδεολογικό τίποτα της αριστεράς για να μην αποτελέσουν ποτέ απειλή για το σύστημα όπως π.χ η σχετικά πρόσφατη εξέγερση των παιδιών στα γαλλικά γκέτο και που αντιμετωπίστηκε φυσικά από την αντίστοιχη γαλλική «αριστερά» με απαξίωση και καταδίκη ( όπου λιγότερη παρέμβαση της «αριστεράς» τόσο πιο θεαματικά αποτελέσματα !!! ).

δ) «αντισεξισμός»

Που σαφέστατα με αυτό υπονοείται ένας παρωχημένος ακραίος φεμινισμός που δήθεν επιζητά την ισότητα των φύλων πράγμα που έχει όχι μόνο επιτευχθεί από τον καπιταλισμό αλλά και που έχει φτάσει στο ακραίο σημείο της αντιαισθητικής εξομοίωσης των φύλων, με πρότυπα «ομορφιάς» μίας διεστραμμένης ευγονικής που αγγίζουν τα όρια της παιδεραστίας και θέλουν τον άντρα με ξεκάθαρα γυναικεία αμφίφυλη η παιδική εξωτερική εμφάνιση( metrosexual , emo , trendy ) ώστε η αγορά της ομορφιάς να περάσει καταναλωτικά και στα δύο φύλα ( καλλυντικά, κρέμες, κομμωτήρια, πλαστικοί χειρουργοί ) αλλά και έναν αντισεξουαλικό τύπο γυναικείας ομορφιάς πιο κοντά στον αντρικό και παιδικό σωματότυπο χωρίς καμπύλες και πιασίματα δλδ με λίγα λόγια τα φύλα έχουν ήδη καταργηθεί ....

Το αίτημα αντισεξισμού απέναντι στους ομοφυλοφίλους επίσης δεν είναι καίριο και δεν φέρει κανένα πραγματικά αριστερό χαρακτηριστικό αφού είναι διαταξικό φιλελεύθερο ζήτημα που επίσης ο καπιταλισμός αξιοποίησε σε συνδυασμό με τα παραπάνω. Εξάλλου θεωρείται trendy κ sexy να είσαι πλέον gay η bisexual και πολλοί ομοφυλόφιλοι αποτελούν τον κορμό της showbiz. Άρα λοιπόν αφού οι gay κ η κουλτούρα τους είναι αποδεκτές και όλα τα gay friendly μπαράκια είναι place to be για όλους όχι μόνο αυτό το αίτημα δεν φέρει ίχνος επαναστατικότητας αλλά είναι και ένα βαθιά αντιδραστικό κάλεσμα για συνεργασία των τάξεων, ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει στην προσωπική του ζωή αλλά οι άνθρωποι δεν γίνεται να κατηγοριοποιούνται με γνώμονα τη σεξουαλική τους ταυτότητα η οποία είναι προσωπική επιλογή και κάθε προσπάθεια να ιδεολογικοποιηθεί αποτελεί αστική προπαγάνδα για τον αποπροσανατολισμό των συνειδήσεων από τους πραγματικούς εχθρούς.




ε) «αντιφασισμός»

Καμιά ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας , φωνάζουν διάφορα γκρουπούσκουλα που παριστάνουν στο πολιτικό στερέωμα την απομίμηση των χειρότερων στοιχείων του γαλλικού Μάη του 68. Με τον όρο ελευθερία τη ακριβώς εννοούν ;; Τον αστικό πολιτισμό ; την ελεύθερη αγορά ; τι ακριβώς υπερασπίζονται ; την αστική δημοκρατία ( δημοκρατία πρώτα από όλα σημαίνει ισοκατανομή των αγαθών , αναδιανομή του πλούτου , ισονομία , αυτοργάνωση και αμεσοδημοκρατική λήψη αποφάσεων, καμία σχέση δηλαδή με αυτό το ολοκληρωτικό έκτρωμα δηλαδή ) το φιλελευθερισμό.


Η αριστερά δεν θα ήταν νομοτελειακά υποτίθεται ο νεκροθάφτης αυτής της σαβούρας ; λάθος..

Η αριστερά έκλεισε τον επαναστατικό της κύκλο , αφομοιώθηκε και υιοθέτησε όλες τις παλιές φιλελεύθερες ιδέες , παρουσιάζεται σαν μια νέα δημοκρατική συνιστώσα αλλά όλα τα «ιδανικά» της είναι πεπερασμένα και ανεπίκαιρα, έγινε το μακρύ χέρι των αστών φτάνει εκεί που δεν μπόρεσαν να φτάσουν ο κοινοβουλευτισμός , τα γκλόπ και η πρέζα..

Αποτελεί τα «τάγματα ασφαλείας» της δημοκρατίας , έναν κυκεώνα δηλαδή βολεμένων κομμουνιστοφάγων , αστόπαιδων και δημοσιογραφίσκων.

Ο μόνος εχθρός της οι "φασίστες" , οι μοναδικοί δηλαδή υπεύθυνοι... για την ανεργία , τη φτώχεια , τη μόλυνση του περιβάλλοντος..

Η αριστερά δίνει μια μεταφυσική διάσταση στη δυναμική του ακροδεξιού περιθωρίου και το σύστημα σκόπιμα διατηρεί διάφορους ημιθανείς ακροδεξιούς πυρήνες τόσο για να στοχοποιεί η νεολαία έναν ασήμαντο και εύκολο ορατό εχθρό που λειτουργεί παράλληλα με τους μπάτσους , τις κάμερες , την κυβέρνηση και το κράτος σαν μια ψευδαίσθηση ολοκληρωτισμού που αποπροσανατολίζει από τον μοναδικό πραγματικό εχθρό που δεν είναι ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος από την παγκοσμιοποιημένη αγορά το κεφάλαιο και τους διαχειριστές τους , όσο και για να δικαιολογείται η ύπαρξη αυτής της άχρηστης και ζημιογόνου μετά-αριστεράς και των χιλιάδων μη κυβερνητικών οργανώσεων με παρεμφερή ιδεολογία που χρηματοδοτούνται από οικονομικούς κύκλους εξυπηρετώντας συγκεκριμένα εταιρικά συμφέροντα..

Και δεν λέω φυσικά όταν άνθρωποι δέχονται δολοφονικά χτυπήματα από παρακρατικούς , πρέπει να υπάρξει και η ανάλογη αντιμετώπιση αλλά στο όνομα του «αντιφασισμού» καταπολεμείται κάθε ιδέα που δεν συνάδει με τον φιλελευθερισμό και την αστική δημοκρατία η τουλάχιστον δεν τα θεωρεί απαραίτητη βάση για οποιαδήποτε αλλαγή της κοινωνίας σε θεωρητικό επίπεδο.

Δεν είναι λίγο φαρισαϊσμός στην τελική να καταδικάζονται τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί αλλά να μη βγάζουνε άχνα για τα Νταχάου της Nike , του Zara και της Benetton όπου σαν νέα τάγματα εργασίας πίνουν το αίμα εργαζομένων σε «τριτοκοσμικές» ( για να μιλήσω στην πολιτικά ορθή αστική γλώσσα σας .. ) χώρες όπου δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες μερόνυχτα για ένα ξεροκόμματο με 100% κέρδος γα τα κτήνη της εργοδοσίας ;;

Η υποκρισία συνεχίζεται με τα οξύμωρα ζώα να μοστράρουν από τη μία τη σβησμένη σβάστικα στην τσάντα ( δεν είναι το σύμβολο της σημερινής καπιταλιστικής παγκόσμιας κατοχής ) αλλά να κουβαλάνε με περηφάνια τα πραγματικά κατοχικά σύμβολα της adidas , converse , vans , volcom..

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Λευτεριά στο Κουρδιστάν !

του Αλεξόπουλου Στέλιου.

Τους τελευταίους μήνες το Κεμαλικό καθεστώς της Άγκυρας με συνεχείς επιθέσεις αρμάτων μάχης και ειδικών δυνάμεων και μαζικούς βομβαρδισμούς από αέρος προσπαθεί να εξοντώσει το Εθνικοεπαναστατικό Κουρδικό Κίνημα αντίστασης.

Οι μάχες μαίνονται καθημερινά στα βουνά του Κουρδιστάν , πολλές μονάδες ανταρτών εγκλωβίζονται από τα πολυάριθμα Κεμαλικά στρατεύματα και πέφτουν στον αγώνα μέχρι ενός αρνούμενοι να παραδοθούν.



Ο εξοπλισμός των Τούρκων είναι φυσικά αμερικανικός , η πολιτική κάλυψη αυτής της νέας γενοκτονίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την διεθνή κοινότητα κάτι παραπάνω από εμφανής και η σιωπή στα ελληνικά μέσα μαζικής αποχαύνωσης πλήρης. Κανείς στην κυριολεξία δεν ασχολείται με την νέα επίθεση των Τουρκικών στρατευμάτων , κανείς δεν μιλάει για τις σφαγές γυναικόπαιδων και την πυρπόληση εκατοντάδων χωριών.



Φυσικά δεν περιμένουμε από το καρατζαφέρειο ακροδεξιό μόρφωμα να ασχοληθεί με την σφαγή του Κουρδικού λαού ούτε από την σύγχρονη νεοταξική αριστερά. Και οι δύο πλευρές κρατούν ένοχη σιωπή όλες αυτές τις ημέρες και αυτό σημαίνει πολλά…

Οι Έλληνες λοιπόν ασχολούνται με την Καλομοίρα , το life style , αγωνιούν για την εξέλιξη των τουρκικών σήριαλ του μέγκα τσάνελ , κλαίνε από λύπη επειδή έχασε ο Ολυμπιακός από την Τσέλσι…

Είναι φυσικό αφού μέχρι εκεί φτάνει το σαπισμένο μυαλό τους…και πως θα γινόταν να ήταν αλλιώς άλλωστε αφού η πλειοψηφία τους είναι καλοντυμένοι δούλοι και σκλάβοι του καταναλωτισμού και του the mall , σκλάβοι του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού , των παε και των mc Donald’s.

Από την άλλη πλευρά οι άνδρες αντάρτες και οι γυναίκες αντάρτισσες του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος μάχονται λυσσαλέα και πεθαίνουν με τα όπλα στα χέρια ελεύθεροι και περήφανοι για τον λαό τους και για την Πατρίδα τους. Προδομένοι για άλλη μια φορά από τα τσιράκια των Αμερικανών Μπαρζανί και Ταλαμπανί συνεχίζουν απελπιστικά μόνοι τον αγώνα.

Δεν πεθαίνουν από κόκες , τροχαία , εμφράγματα και διαβήτη όπως κάνουν οι Ευρωπαϊκοί λαοί..

Έχει τεράστια διαφορά να πεθαίνεις ζωσμένος εκρηκτικά μέσα σε μονάδα της Τουρκικής Στρατοχωροφυλακής – και με μερικούς καταπιεστές του κατοχικού στρατού νεκρούς – από το να πεθαίνεις από overdose..



( Φωτογραφία μέλους του PKK στη δίκη Τουρκικού στρατοδικείου )

Επίσης είναι εξίσου ηρωικό να πέφτεις σε μάχη στα όμορφα φαράγγια και δίπλα στα γαλήνια ποτάμια του ηρωικού Κουρδιστάν εκεί που γεννήθηκες , ή ακόμα και να αγωνίζεσαι άοπλος με πολυήμερη απεργία πείνας ή και ένοπλος με σίδερα από τα κάγκελα της φυλακής που σε βύθισαν όπως έκαναν εκατοντάδες αριστεροί Εθνικοεπαναστάτες στις τουρκικές φυλακές συνεχίζοντας την αντίσταση τους ακόμα και όταν οι μπάτσοι της Τουρκίας τους έκαιγαν με εμπρηστικά χημικά και τους έπνιγαν με δακρυγόνα ζωντανούς μέσα στα κελιά των στρατιωτικών φυλακών.



Ελάχιστοι Έλληνες συμπαραστάθηκαν ολόψυχα στο PKK και στον αγώνα του Κουρδικού Κινήματος Αντίστασης. Από αυτούς που ξεχωρίζουν για την δράση τους είναι ο Κύπριος Θεόφιλος Γεωργιάδης και η Ελευθερία Φουρτουλάκη στην οποία και αναφερθήκαμε παλαιότερα σε αφιέρωμα του ιστολογίου μας.

Με αφορμή τα γεγονότα στο Κουρδιστάν και ως φόρος τιμής στην μνήμη του Έλληνα Αριστερού Εθνικοεπαναστάτη Θεόφιλου Γεωργιάδη αλλά και στους συντρόφους και τις συντρόφισσες του PKK που πολεμούν το βαθύ κράτος της Τουρκίας αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα του περιοδικού Άρδην ( http://www.ardin.gr/ ) την ομιλία του Λάζαρου Μαύρου στο 6ο πολιτικό μνημόσυνο του δολοφονηθέντα στις 20 Mαρτίου 1994 , από πράκτορες του τουρκικού κράτους, αγωνιστή εκπροσώπου της Eπιτροπής Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν , Θεόφιλου Γεωργιάδη :



Στις 10 το βράδυ της Κυριακής, 20ης Μαρτίου 1994 , στην οδό Θουκυδίδη της Αγλαντζιάς, πληρωμένος πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών του τουρκικού κράτους δολοφόνησε , με πέντε πυροβολισμούς πιστολιού , τον εκπρόσωπο της Επιτροπής Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν Θεόφιλο Γεωργιάδη στο χώρο στάθμευσης του αυτοκινήτου του , έξω από το σπίτι του.

Στο σπίτι τον περίμεναν να επιστρέψει , η αγαπημένη του σύζυγος , η Ελένη, και τα τρία ανήλικα παιδιά τους. Ο Χαράλαμπος, ο Χρήστος κι ο ενός χρόνου Θοδωρής.

Ο Θεόφιλος επέστρεφε από ταξίδι στη Λάρνακα. Από το εκεί αεροδρόμιο είχε παραλάβει τον αφιχθέντα εκείνο το βράδυ, νέο απεσταλμένο του Εθνικού Μετώπου για την Απελευθέρωση του Κουρδιστάν ( ERNK ) , το νεαρό Γιάτο Ρός. Τον είχε αφήσει στα γραφεία της Επιτροπής στην οδό Δοϊράνης της Λευκωσίας και γύριζε σπίτι.

Στο έδαφος , όπου έπεσε δολοφονημένος ο Θεόφιλος , οι αστυνομικοί, που ερεύνησαν τον τόπο του εγκλήματος , βρήκαν , βαμμένο από το αίμα του παλικαριού , το τελευταίο, μέχρις εκείνη τη μέρα, τεύχος του περιοδικού ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ , βασικός συντελεστής της έκδοσης του οποίου ήταν ο δολοφονημένος αγωνιστής. Το κρατούσε μαζί με τα κλειδιά του τη στιγμή που κατέβαινε από το αυτοκίνητο και τον πυροβολούσε ο δολοφόνος.

Λίγες ώρες νωρίτερα , το πρωί εκείνης της Κυριακής , ο Θεόφιλος Γεωργιάδης έγραψε και παρέδωσε ένα χειρόγραφο άρθρο του στον δημοσιογράφο Γιώργο Σπανό για να δημοσιευτεί την επόμενη μέρα στην εφημερίδα “Χαραυγή” της Λευκωσίας, με την ευκαιρία της κουρδικής γιορτής του ΝΕΒΡΟΖ της 21ης Μαρτίου.

Στο τελευταίο εκείνο άρθρο του ο Θεόφιλος αποκάλυπτε ξανά τον τρομοκρατικό και δολοφονικό χαρακτήρα του τουρκικού κράτους.

Έγραφε για τις πρωτοφανείς διώξεις που είχαν υποστεί , λίγες μέρες νωρίτερα, στην Τουρκία , οι έξι συλληφθέντες Κούρδοι βουλευτές του Κόμματος Δημοκρατίας ( DEP ) , ο Χατίπ Ντίτσλε, ο Ορχάν Ντογάν , η Λεϊλά Ζανά , ο Αχμέτ Τουρκ, ο Σιρρί Σακίκ και ο Σελίμ Σαττάκ.

Λίγες ώρες προτού οι πράκτορες του τουρκικού κράτους δολοφονήσουν και τον ίδιο , ο Θεόφιλος έγραφε στο άρθρο του για τη δολοφονία του Κούρδου βουλευτή Μεχμέτ Σιντζάρ , στην πόλη Μπάτμαν. Ενός ακόμη από τις χιλιάδες δολοφονημένους και αγνοούμενους άνδρες και γυναίκες του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν , από τα όργανα του κεμαλικού κράτους.



( Αρκετοί Ευρωπαίοι συμμετείχαν εθελοντικά στις τάξεις του PKK. Στην φωτογραφία η Γερμανίδα αντάρτισσα Andrea Wolf που έπεσε μαχόμενη στο πλευρό του PKK. )

Όταν ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, οκτώ ήδη χρόνια εθελοντής αγωνιστής στον Κουρδικό Αγώνα, έγραφε το πρωί της Κυριακής , στις 20 Μαρτίου 1994 , εκείνο το άρθρο για τα τελευταία τότε αποτρόπαια πεπραγμένα του τουρκικού κράτους, δεν αγνοούσε ότι και ο ίδιος αποτελούσε στόχο των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών.

Αγνοούσε μονάχα ότι θα επιχειρούσαν την δολοφονία του εκείνη την ίδια Κυριακή , 20η Μαρτίου 1994 , έξω από το σπίτι του , με τον συγκεκριμένο , πληρωμένο , στυγερό , δολοφόνο.
Γνώριζε ο Θεόφιλος , όπως γνώριζαν και τα άλλα στελέχη της Επιτροπής Αλληλεγγύης, ότι η έμπρακτη συμπαράσταση που προσφερόταν επί χρόνια , από την κυπριακή επιτροπή προς τον αγώνα του κουρδικού λαού, η αλληλεγγύη προς το ηρωϊκό ΡΚΚ και η συνδρομή προς τον ηγέτη του Αμπντουλάχ Οτσαλάν , ιδίως οι αποτελεσματικές προσπάθειες διεθνοποίησης του κουρδικού στην Ευρώπη , απέδιδαν καρπούς. Και αυτό πολύ ενοχλούσε το αποκρουστικό τουρκικό κράτος.



Το πρώτο διεθνές συνέδριο για το Κουρδικό στις Βρυξέλες , οι διευρυνόμενες προσβάσεις προς τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες για το Κουρδικό , έργο που έφερνε σε πέρας η Κυπριακή Επιτροπή , καταγράφηκαν στην Άγκυρα ως σοβαρότατες απειλές για την πολιτική του βρόμικου πολέμου και της γενοκτονίας που επαναλάμβανε στο Κουρδιστάν το τουρκικό κράτος.

Γνώριζε ακόμη ο Θεόφιλος ότι οι επικεφαλής του στρατοκρατούμενου τουρκικού κράτους και οι επιτελείς του Γραφείου Ειδικού Πολέμου, ενοχλούνταν και ανησυχούσαν , όλως ιδιαιτέρως, από την έμπρακτη ανάπτυξη του εμβρύου της ελληνοκουρδικής αγωνιστικής συμμαχίας. Και τις προοπτικές αγώνα που αυτή μπορούσε να δώσει στον από χρόνια συμβιβασμένο, σε διζωνικές συνθηκολογήσεις , ελληνισμό.

Γνώριζαν πολύ καλά τα ανθρωπόμορφα, στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας , εκείνοι δηλαδή που διέταξαν την εξόντωση του Θεόφιλου Γεωργιάδη , ότι, η σύζευξη των ιδεών εναντίον της συνθηκολόγησης με τα προϊόντα της ήττας του ‘74 στην Κύπρο , η σύζευξη του ιδεολογικού αγώνα ενάντια στη ρατσιστική ομοσπονδία , με τον κλιμακούμενο τότε ένοπλο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Κούρδων, αποτελούσε άκρως επικίνδυνο, για την Άγκυρα, εκρηκτικό μίγμα.



Και μάλιστα το 1994 που άρχιζε να υλοποιείται η εξαγγελία Αθηνών-Λευκωσίας για το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας-Κύπρου. Για όλους αυτούς τους λόγους διέταξαν τη δολοφονία του.

Ως ένα λαμπρό ήρωα , ήρωα των Ελλήνων και των Κούρδων , ήρωα της Ελλάδας , της Κύπρου και του Κουρδιστάν, κηδέψαμε στη Λευκωσία το δολοφονημένο παλικάρι.

Στο φέρετρό του ακουμπήσαμε μια ξεχωριστή γαλανόλευκη. Είχε ξεθωριάσει ανεμίζοντας για χρόνια στον ιστό των Φυλακισμένων Μνημάτων των Δεκατριών Αθανάτων Ηρώων της ΕΟΚΑ : Του Καραολή και Δημητρίου. Του Ζάκου , του Μιχαήλ και του Πατάτσου. Του Κουτσόφτα, του Μαυρομμάτη και του Παναγίδη. Του Μάρκου Δράκου, του Αυξεντίου, του Παλληκαρίδη, του Λένα και του Κυριάκου Μάτση.

Και δώσαμε ιερή υπόσχεση να συνεχίσουμε, με όλες μας τις δυνάμεις τον αγώνα για την απελευθέρωση της Κύπρου, για την απελευθέρωση του Κουρδιστάν.

Πριν λίγες μέρες, τη Δευτέρα, 20 Μαρτίου 2000 , σύραμε ξανά τα βήματά στο Μνήμα του Ήρωα Θεόφιλου για το έκτο ετήσιό του Τρισάγιο.

Ο μικρός Θοδωρής , ο τρίτος γιος του, εφτά ήδη χρονών, μαθητής πλέον στην πρώτη δημοτικού όπου έμαθε να γράφει , του άφησε ανάμεσα στα λουλούδια και στα στεφάνια , το πρώτο γράμμα της αγάπης του.


Κι εμείς;

Βουβοί και δακρυσμένοι , διστάσαμε ν’ ανοίξουμε το στόμα μας.



-Πώς λες σε έναν Ήρωα Θεόφιλο ότι από ελληνικά χέρια παραδόθηκε στο τουρκικό κράτος ο ηγέτης του Κουρδικού Απελευθερωτικού Αγώνα, ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν , στο Ναϊρόμπι της Κένυας ;

- Πώς λες σε έναν Έλληνα Ήρωα της ελληνοκουρδικής αγωνιστικής συμμαχίας, ότι Έλληνες παρέδωσαν τον αρχηγό της Κουρδικής Εθνεγερσίας στους νεοσουλτάνους της Άγκυρας ;

- Ποιος από μας , στ’ αλήθεια , έχει το κουράγιο να σταθεί μπροστά στο Μνήμα του Θεόφιλου και να του πει τα καθέκαστα ;


Eνα φωτορεπορτάζ για την ζωή των ανταρτών του PΚΚ :

http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/co ... 8030703635

Ποιά Αριστερά ; ( Ά μέρος )

Εισαγωγικό σημείωμα της συντακτικής ομάδας του Μαύρου Κρίνου.

Το κείμενο που θα ακολουθήσει στο Β' μέρος ήρθε από άτομο που δεν ανήκει στο Αριστερό Εθνικοαπελευθερωτικό Κίνημα και αποτελεί την αρχή για ένα πραγματικά ελεύθερο βήμα έκφρασης μέσα από τον Μαύρο Κρίνο.

Θα ακολουθήσει και στο μέλλον μια συνέχεια από κείμενα που μας έστειλαν άνθρωποι με γνήσιο Ριζοσπαστισμό και πραγματικά επαναστατική έκφραση.Όσοι λοιπόν διαθέτουν χρόνο και όρεξη μπορούν να μας στείλουν τα κείμενα τους , ανεξάρτητα από τον πολιτική τους ιδεολογία ακόμα και αν διαφωνούν και θέλουν να κάνουν καλοπροαίρετη κριτική σε επιλογές κειμένων.Θα μας βοηθήσουν να πετύχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα , εφόσον βέβαια διαπνέονται από αντικαπιταλιστικές θέσεις μακριά τόσο από ακροδεξιές αγκυλώσεις παιδικής συνομωσιολογίας μίσους και οποιουδήποτε κόμπλεξ «ανωτερότητας» και «προτύπων» , όσο και από νεοαριστερές φιλοσυστημικές διαθέσεις.

Τα κείμενα αυτά θα δημοσιεύονται αυτούσια συντελώντας στις ιδεολογικές ζυμώσεις που ήδη έχουν συντελεστεί σε μεγάλο βαθμό από την αρχή λειτουργίας του μπλογκ μας. Η προσθήκη φωτογραφικού υλικού , θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη βοήθεια.

Ο Μαύρος Κρίνος αποτελεί μια κίνηση ενάντια στον Καπιταλισμό και τον οικονομικό Φιλελευθερισμό καθώς και σε όλες τις ιδεολογικές παραμέτρους που συνεπάγεται η εφαρμογή τους , δεν χρηματοδοτείται από πουθενά και δεν έχει σχέσεις με καμία οργάνωση η γνωστή πολιτική έκφραση.

Οι οποιεσδήποτε καταδίκες συγκεκριμένων περιστατικών δεν έχουν να κάνουν με την παραμικρή ιδεολογική ταύτιση με πολιτικούς χώρους αλλά από την ανάγκη να δημοσιοποιηθούν γεγονότα που έντεχνα αποσιωπούνται και θα μπορούσαν να αφορούν οποιονδήποτε επαναστατικό πολιτικό χώρο, πράγμα που θα γίνει σαφές και στα κείμενα που θα ακολουθήσουν, εξάλλου δεν είναι λίγες οι φορές που έχει ασκηθεί ανοιχτά κριτική σε ανάλογες αντιλήψεις και δραστηριότητες από την ιστοσελίδα μας από όπου και αν προέρχονται..



Δεν είμαστε λοιπόν ο φορέας κάποιας στενής ιδεολογικής και κομματικής γραμμής που δεν εξελίσσεται και αλλάζει καθημερινά και που εμποδίζει την ελεύθερη γόνιμη αντικαπιταλιστική έκφραση , ούτε συλλέγουμε στοιχεία από δω και από κει δημιουργώντας έναν ιδεολογικό αχταρμά , αντίθετα οτιδήποτε δημοσιοποιείται στο μπλογκ εκφράζει πραγματικά - ακόμα και αν δεν ταυτιζόμαστε σε όλα τα σημεία του - ξεχωριστά κάθε συντάκτη και για αυτό εξάλλου κουβαλά ένα διαφορετικό ιδεολογικό προφίλ…

Σχετικά με την πρόσφατη πολιτική δράση στο Ηράκλειο και την αντιφασιστική διαδικτυακή υστερία που ακολούθησε , η απάντηση μας είναι ότι είμαστε Αυτόνομοι ελεύθεροι άνθρωποι που ο καθένας μπορεί να πάρει πρωτοβουλίες που δεν εκφράζουν κατ’ ανάγκη το σύνολο της ομάδας του ΜΚ οπότε οι γενικεύσεις και οι ταμπέλες που αναφέρθηκαν ( «εθνο – κομμουνιστές» , «γερμανοί αυτόνομοι» ) αλλά και η αδικαιολόγητη ταύτιση με συγκεκριμένες ομάδες μόνο και μόνο εξαιτίας κάποιας κοινής αναφοράς στη μνήμη του αγωνιστή Μίκη Μάντακα ο οποίος και πάλι αποτελεί έμπνευση για μέρος της συντακτικής μας ομάδας και όχι για το σύνολο αυτής και φυσικά όχι επειδή ήταν αιμοδιψής φασίστας η «ακροδεξιός» αλλά επειδή ήταν ένας νέος άνθρωπος που χάθηκε για τις ιδέες του και μάλιστα με επαναστατικές απόψεις και αρκετά αριστερή Εθνικοεπαναστατική ιδιοσυγκρασία για τον χώρο που ανήκε ( μέλος της Ιταλικής Επαναστατικής Εθνικιστικής Οργάνωσης FUAN ) , άσχετα αν κάποιοι ψάχνουν απεγνωσμένα για «εθνομάρτυρες» και καπηλεύονται τη μνήμη του.

Εξάλλου τα κείμενα του ΜΚ σε προσωπικότητες του παραδοσιακού εθνικιστικού χώρου είναι σε παράλληλη προβολή με την αναγνώριση του έργου επαναστατών και κινημάτων καθολικής αποδοχής ( Che Guevara , Ulrike Meinhof , Simon Bolivar ) από τους πραγματικά Επαναστατικούς χώρους η του προοδευτικού επαναστατικού και αντιαποικιοκρατικού / εθνικισμού / πατριωτισμού της απελευθέρωσης που αποτελεί και την βασική πολιτική μας έκφραση ( Batatsuna , IRA , PLO , PKK , Hezbollah , NLF ,Viet Cong , Mukti Bahin , MLF , EZLN , FSLN , ΕΟΚΑ Α΄, ΕΑΜ ) και διάφορα άλλα κινήματα εθνικοαπελευθερωτικά και κοινωνικά που κανένας δεν ασχολήθηκε ουσιαστικά στην Ελλάδα των τυποποιημένων πολιτικών ιδεολογιών, είτε ιδιοποιήθηκε και καπέλωσε για ιδιοτελείς μικροπολιτικούς σκοπούς.





Δεν μπορούμε να στερήσουμε το δικαίωμα έκφρασης ανθρώπων που μας έστειλαν τα κείμενα τους και ήδη έκαναν τεράστια βήματα στη συνείδησή τους αφού απαγκιστρώνονται σιγά σιγά από οποιεσδήποτε ακροδεξιές καταβολές που τους ήθελαν να μισούν κάποιους μόνο και μόνο επειδή έτυχε να γεννηθούν διαφορετικοί και ακόμα περισσότερο όχι μόνο να αμφισβητήσουν την οποιαδήποτε υποτιθέμενη ταλμουδική «ανωτερότητα» τους αλλά και να ταυτιστούν με αγωνιστές εκφράσεις και κινήματα από ολόκληρη τη γη.

Για μας αποτελεί πολύ πιο σημαντικό το ότι άνθρωποι που μέχρι χθες πίστευαν ότι την δυστυχία τους υποκινεί υπόγεια μόνο κάποιο σιωνιστικό λόμπι η κάποια πιόνια που δήθεν κυβερνούν να βλέπουν ξεκάθαρα ότι και το κεφάλαιο και ο καπιταλισμός είναι που καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμα τους. Είναι σημαντικό να απεγκλωβίζονται από τα παραμύθια χρόνων που τους ήθελαν να πιστεύουν ότι εχθροί είναι οι γείτονες τους για μερικά χωράφια και ξερονήσια αλλά ποτέ δεν τους είπαν ότι η γειτονική τους τράπεζα και η αλυσίδα καταστημάτων των πολυεθνικών είναι ακόμα πιο επικίνδυνη και η πραγματική σημερινή κατοχική δύναμη και απειλή.


Είναι πολύ σπουδαίο να μετατοπίζονται και να νιώθουν αλληλεγγύη και συντροφικότητα για τους επίσης προλετάριους μετανάστες απέναντι στην καπιταλιστική κρεατομηχανή και να μην αντιμετωπίζουν τις κοπέλες των ανατολικών χωρών σαν σεξουαλικά αντικείμενα , να μην πέφτουν θύματα παρακρατικών στημένων παιχνιδιών ώστε στο τέλος να μην καταλήγουν στην εντατική με σπασμένο κεφάλι , και αυτά τα σπουδαία πράγματα είναι που μας κρατάνε ακόμα στον αγώνα..

Από την άλλη όσο και αν αυτό δεν αρέσει στην κενή μόδα δεν ντρεπόμαστε που έτυχε να γεννηθούμε Έλληνες και όχι απλά αποχαυνωμένοι καταναλωτές, μισούμε την Ελλάδα του ατομισμού , της καλοπέρασης , της αδιαφορίας , της Καλομοίρας , της τηλεόρασης και της κάθε μόδας και μαζικής υποκουλτούρας, μισούμε το ελληνικό κεφάλαιο , και τον ελληνικό ιμπεριαλισμό που πίνει με επενδύσεις το αίμα από τα πολύπαθα Βαλκάνια και δεν πιστεύουμε στις αυταπάτες οποιασδήποτε «εθνικής ενότητας» με αυτά τα καπιταλιστικά καθάρματα.

Για μας η Ελλάδα είναι ο απλός φτωχός λαός και οι αγώνες του για λευτεριά , οι βιοπαλαιστές , η ομορφιά του τόπου μας οι παραδόσεις τα έθιμα και τα τραγούδια , όλα αυτά τα όμορφα που μας δίνουν έμπνευση και κουράγιο να αγωνιζόμαστε για κάτι που δεν πρέπει να χαθεί , θεωρούμε την πίστη σε ένα Κοινωνικό Εθνικοαπελευθερωτικό Κίνημα όχι μόνο δεν είναι ξεπερασμένη αλλά είναι πιο επίκαιρη από ποτέ , τυπικά λοιπόν η Ελλάδα είναι ανεξάρτητο κράτος αλλά ένα αστικό κράτος με καπιταλιστικές εξουσιαστικές δομές όχι μια ελεύθερη λαϊκή κοινότητα.

Ο λαός είναι εγκλωβισμένος στο παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο , στις τράπεζες και τα χρέη , στη φτώχια και την εξαθλίωση , στην Ευρωπαϊκή Ένωση , το ΝΑΤΟ και τον παγκόσμιο οργανισμό εμπορίου είναι ακόμα σκλαβωμένος στους εγχώριους κεφαλαιούχους που του πίνουν το αίμα , στις κυρίαρχες ιδεολογίες της καριέρας , της μόδας και του lifestyle.

Ο δικός μας Εθνικισμός είναι η αγάπη για όλα τα έθνη με τις ιδιαιτερότητες τους που συνθέτουν το υπέροχο ασύμμετρο παζλ της ποικιλίας και της ομορφιάς στον πλανήτη, η πιο βαθιά και ουσιαστική μορφή διεθνιστικής αλληλεγγύης , δεν είμαστε στρατόκαυλοι «Ελληνόψυχοι» μεγαλοιδεάτες που ονειρεύονται να χτίσουν πάνω στη νέα τάξη πραγμάτων μια άλλη «τάξη» με αδελφοκτόνους πολέμους καπιταλιστικά μίση , καταπιεστικά εξουσιαστικά αντιλαϊκά μορφώματα και αιματοβαμμένα σύνορα με αίμα ταξικών αδελφών μας , ο αστικός ακροδεξιός «εθνικισμός» αποτελεί έναν από τους κυριότερους εχθρούς μας και συνέχεια εξαπολύουμε επιθέσεις με άρθρα στις πρακτικές του και τις επικίνδυνες ιδέες του και αν κάποιος δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι αποτελούμε κάτι εντελώς διαφορετικό τότε είναι ή ηλίθιος ή προβοκάτορας.


Ενοχλεί και τις ακροδεξιές ομάδες και τους «αριστερούς» η «αντιεξουσιαστές» του γλυκού νερού που ασχολούμαστε με τα σοβαρά θέματα που μαστίζουν την κοινωνία ( ασφαλιστικό, ιδιωτικοποίηση της παιδείας , ανεργία , ακρίβεια ) και όχι με αποπροσανατολιστικές βλακείες ( καρατζαφέρειες λαοσυνάξεις και ταβερνοσυνάξεις , gay parade , συγκεντρώσεις , αντισυγκεντρώσεις φιέστες , και πανηγύρια) αλλά ακόμα και το γεγονός - ανεξάρτητα από το πολιτικό περιεχόμενο - ότι ο ΜΚ δεν έμεινε στην ασφάλεια του υπολογιστή , της ανωνυμίας των blogs αλλά προχώρησε και σε δράση σε εξωτερικούς χώρους συσπειρώσαμε αυτόνομους σε ομάδες σε αρκετά σημεία της χώρας δώσαμε το παρών σε πορείες , εκφράσαμε την αλληλεγγύη μας συνειδητά και άμεσα ( ακόμα και στις πυρκαγιές του καλοκαιριού ) γράφοντας στα παλιά μας τα παπούτσια τα μαγαζάκια κάποιων που απαιτούν «πολιτική» και ιδεολογική αποκλειστικότητα επαναστατικών ιδεών και αυτό δεν θα τους χαρίσουμε ποτέ.


Ο λόγος που ασκούμε κριτική στην antifa δεν οφείλεται σε κάποιο συναίσθημα αλληλεγγύης με ακροδεξιούς παρακρατικούς και ιδεολογικές συγγένειες αλλά στο ότι η antifa δεν μένει εκεί αλλά προχωρά στην καταστολή οποιασδήποτε έκφρασης κοινωνικού η εθνικού προβληματισμού, εύκολα συνειδητοποιεί κανείς πόσο επικίνδυνο και ωφέλιμο είναι για το σύστημα να καλλιεργείς μίσος προς καθετί εθνικό χωρίς να καλλιεργείς παράλληλα και μια ισχυρή ταξική συνείδηση , σήμερα οι αντιφασίστες χτυπούν ακροδεξιούς , όταν οι συσχετισμοί αλλάξουν θα επιτίθενται γιατί όχι σε Κομμουνιστές και άλλες κοινωνικές εκφράσεις του αριστερού η αντιεξουσιαστικού χώρου ( ποτέ φυσικά σε αστούς καπιταλιστές και νεοφιλελεύθερους ) , η ακόμα και σε μετανάστες που τολμούν να είναι θρησκευόμενοι με το πρόσχημα της εξασφάλισης της πολιτικής ορθότητας και της απρόσωπης ομοιομορφίας στην κοινωνία της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.

Καταδικάσαμε τόσο τη βία αυτών όσο και την ακροδεξιά μισαλλόδοξη τυφλή βία απέναντι σε αγωνιστές και μετανάστες ( ποτέ φυσικά δεν μάθαμε για παρόμοια βία ενάντια σε πρεζέμπορους και νταβάδες… ) , δεν δεχόμαστε κανέναν πολιτικό συμμορφωτισμό από όπου και αν προέρχεται , θέλουμε να εκφραζόμαστε Ελεύθερα και Αυτόνομα , αρκετές ελευθερίες μας στερεί το σύστημα για να ανεχθούμε τους κάθε είδους «ταγματασφαλίτες» του.

Το κείμενο που θα ακολουθήσει λοιπόν είναι μία αριστερή αντικαπιταλιστική κριτική και από άτομο που ανήκει σε διαφορετικό πολιτικό χώρο αφού πιστεύουμε στο γόνιμο διάλογο που μας βοηθά να ξεφύγουμε από ρεφορμιστικές παγίδες , και όχι στην πολιτική βία. Διάφοροι γελοίοι πιθηκάνθρωποι από δω και από κει μας έχουν απειλήσει , αλλά τους γράφουμε εκεί που πρέπει στους γενετικούς μας αδένες γιατί όταν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις ένα χώρο με πολιτικά επιχειρήματα καταφεύγεις στις φραστικές απειλές ρουφιανιές και άλλα γνωστά.



Μόνο η βία στη βία του καπιταλισμού μας εκφράζει … είμαστε μια κίνηση πρώτα ενάντια στον καπιταλισμό και κάθε έκφραση που το δέχεται αυτό ως κύριο πολιτικό πρόταγμα είναι επιθυμητό να εκφραστεί ( δεν φοβόμαστε ακόμα και την ιδεολογική ύπαρξη συσχετισμών και συνθέσεων εφόσον είναι αντικαπιταλιστική ) όχι για να ψαρέψουμε κόσμο σε θολά νερά και να του αλλάξουμε μυαλά «εκφασίζοντας» τον όπως προβάλλουν κάποιοι αφού και τα κείμενα που τοποθετούμε από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους είναι από άτομα με παγιωμένες γνωστές πολιτικές θέσεις και τοποθετούνται αυτούσια ακόμα και αν ξενίζουν κάποιους αναγνώστες.

Μια πολιτική κριτική θα παρουσιαστεί στο Β΄ μέρος στην σημερινή «ανανεωτική αριστερά» και στη ρεφορμιστική τροπή μέρους του αντιεξουσιαστικού χώρου πάντα μέσα από το αριστερό αντικαπιταλιστικό πρίσμα. Μακριά από τις συνωμοσιολογίες και τα γνωστά ξεκατινιάσματα με «στοιχεία» και «αποδείξεις» ακόμα και χρησιμοποιώντας επιχειρήματα και αποκαλύψείς των ΜΜΕ εκατοντάδων σαλταρισμένων ακροδεξιών και γραφικών με «αριστερό» προφίλ όπου αναλύει την πολιτική πρόταση των χώρων αυτών μέσα από τα δικά τους κείμενα , πρακτικές και αναλύσεις.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…