Το πολιτιστικό όραμα της Σιωνιστικής ιδεολογίας που βασίζεται στη Γένεση και τον Ισραηλινό ιμπεριαλισμό, είναι βαθιά αντιευρωπαϊκό.
Αυτός είναι ένας υλιστικός φονταμενταλισμός της Παλαιάς Διαθήκης, βουτηγμένος στον βιολογικό ρατσισμό.
Είναι μια εγγενώς ιμπεριαλιστική
ιδεολογία που οδηγεί σε εσχατολογικά αποτελέσματα τελουρικής φύσης και επομένως
επικίνδυνα τόσο σε πολιτικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.
Συντακτική ομάδα Kultura Europa
Εάν πιστεύατε ότι το «μη δυαδικό φύλο» (“nonbinary”) είναι μια σύγχρονη έννοια, καλύτερα να το ξανασκεφτείτε. Η αρχαία εβραϊκή κατανόηση για το φύλο ήταν πολύ πιο διαφοροποιημένη από ό,τι πολλοί υποθέτουν.
Το Ταλμούδ, μια τεράστια και έγκυρη επιτομή των εβραϊκών
νομικών παραδόσεων, περιέχει στην πραγματικότητα όχι λιγότερους από οκτώ
«χαρακτηρισμούς φύλου», οι οποίοι είναι:
1. Zachar, αρσενικό.
2. Nekevah, θηλυκό.
3. Ανδρόγυνο
(androgynos), έχοντας και ανδρικά και γυναικεία χαρακτηριστικά.
4. Tumtum, χωρίς
χαρακτηριστικά φύλου (άρα «άφυλο»).
5. Aylonit hamah,
αναγνωρισμένο ως θηλυκό κατά τη γέννηση, αλλά που αργότερα φυσικά αναπτύσσει
αρσενικά χαρακτηριστικά.
6. Aylonit Adam,
αναγνωρισμένο ως θηλυκό κατά τη γέννηση αλλά αργότερα αναπτύσσει αρσενικά
χαρακτηριστικά μέσω ανθρώπινης παρέμβασης.
7. Saris hamah, αναγνωρισμένο ως αρσενικό κατά τη γέννηση, αλλά που αργότερα φυσικά αναπτύσσει γυναικεία χαρακτηριστικά.
8. Saris Adam, αναγνωρισμένο ως αρσενικό κατά τη γέννηση και που αργότερα αναπτύσσει γυναικεία χαρακτηριστικά μέσω ανθρώπινης παρέμβασης.
Στην πραγματικότητα, οι ραβίνοι όχι μόνο αναγνώρισαν έξι φύλα εκτός του αρσενικού και του θηλυκού, αλλά είχαν την παράδοση ότι ο πρώτος άνθρωπος ήταν και τα δύο φύλα. Εκδόσεις αυτού του midrash βρίσκονται σε όλη τη ραβινική βιβλιογραφία, συμπεριλαμβανομένου του Ταλμούδ:
Ο ραβίνος Yirmeya ben
Elazar είχε πει: Ο Αδάμ δημιουργήθηκε για πρώτη φορά με δύο πρόσωπα (το ένα
αρσενικό και το άλλο θηλυκό). Όπως αναφέρεται: «Με σχημάτισες όπισθεν και
έμπροσθεν και έθεσες το χέρι σου επάνω μου». (Ψαλμός 139:5) / Eruvin 19a
(Ταλμούδ).
για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ ...
Ο Ροζέ Γκαρωντύ (Roger Garaudy, 17 Ιουλίου 1913 - 13 Ιουνίου 2012) ήταν Γάλλος φιλόσοφος και για πολλά χρόνια ανώτατο στέλεχος και θεωρητικός του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Επί σαράντα χρόνια υπήρξε ο κύριος στοχαστής, θεωρητικός και εκφραστής των θέσεων του ΓΚΚ.
Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανήκε στην Αντίσταση και πολέμησε στην Αλγερία, όπου συνελήφθη αιχμάλωτος και κρατήθηκε επί 30 μήνες σε στρατόπεδο αιχμαλώτων. Το 1945 έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Γαλλικού ΚΚ και το 1956 μέλος του Πολιτικού Γραφείου.
Στηλίτευσε τη Σοβιετική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία, το 1968. Ως συνέπεια το Κομμουνιστικό Κόμμα τον διέγραψε από τις τάξεις του τον Μάιο του 1970. Το 1996 κυκλοφόρησε το βιβλίο «Οι θεμελιώδεις μύθοι της ισραηλινής πολιτικής», στο οποίο αρνούνταν ότι το Ολοκαύτωμα συνέβη όπως μας το παρουσιάζουν.
Ο συγγραφέας χρησιμοποιώντας και στοιχεία από την έρευνα διαφόρων ιστορικών αναθεωρητών, όπως ο Δρ. Ρομπέρ Φωρισόν, καταρρίπτει επιστημονικά τους ισχυρισμούς περί οργανωμένου σχεδίου εξόντωσης των Εβραίων από τον Εθνικοσοσιαλισμό και την ύπαρξη θαλάμων αερίων, πάνω στους οποίους χτίστηκε η θεωρία του εβραϊκού ολοκαυτώματος, όπου και βασίστηκε η μεταπολεμική κυριαρχία του Σιωνισμού.
Το βιβλίο αυτό είχε αποσπάσει επαίνους από το καθεστώς του Ιράν, τον Μουαμάρ Καντάφι (του έδωσε και βραβείο το 2002), τους Σαουδάραβες και τον Νασράλα, αρχηγό της Χεζμπολάχ. Τον κατήγγειλαν δύο αντιρατσιστικές οργανώσεις και το 1998 καταδικάστηκε σε φυλάκιση με αναστολή, στη βάση του νόμου Γκεϊσό. Ο Ροζέ Γκαρωντύ πέθανε στις 13 Ιουνίου 2012 στο Παρίσι.
Πλήρης επιβεβαίωση του Ροζέ Γκαρωντύ για την
επιθετικότητα του Σιωνισμού
Γράφει ο Κων/νος Ποταμιάνος, ιστορικός - συγγραφέας
Όλα σαφώς πλέον δείχνουν ότι η επίθεση της Χαμάς κατά Ισραηλινών στόχων ήταν εν γνώσει των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ, πράκτορες των οποίων είχαν διεισδύσει στους κόλπους της ισλαμιστικής εξτρεμιστικής οργανώσεως, για να δώσουν κατόπιν την ευκαιρία στις στρατιωτικές δυνάμεις των Εβραίων να εισβάλουν και να καταλάβουν την περιοχή της Γάζας, την οποία σχεδιάζουν να προσαρτήσουν, εκδιώκοντας φυσικά τους Άραβες (Παλαιστινίους) κατοίκους της και εφαρμόζοντας την θεωρία του «ζωτικού χώρου» εις βάρος των κατακτητών των παλαιών ελληνικών χωρών της Μέσης Ανατολής.
Ο Ροζέ Γκαρωντύ κατά την άφιξη του στον χώρο των Μυκηνών.
Πίσω απ’ αυτόν διακρίνεται ελάχιστα η σύζυγός του.
Μπροστά και στα αριστερά η φιλόλογος Άννα Τζιροπούλου - Ευσταθίου.
Πίσω ο άνδρας με το μουστάκι είναι Αιγύπτιος δημοσιογράφος - αν θυμάμαι καλά την ιδιότητά του - και δίπλα του η ξεναγός.
Πριν από αρκετά χρόνια ο Γάλλος συγγραφέας Ροζέ Γκαρωντύ στα βιβλία του είχε προβεί σε αποκαλύψεις και καταγγελίες για τον καταστροφικό ρόλο του Σιωνισμού στην Μέση Ανατολή και γενικότερα στον κόσμο. Σήμερα για πολλοστή φορά δυστυχώς επαληθεύoνται αυτά τα οποία είχε γράψει.
Είχα
την τύχη να γνωρίσω τον αείμνηστο αντισιωνιστή Γάλλο συγγραφέα Ροζέ Γκαρωντύ,
όταν είχε έλθει στην Ελλάδα τον Νοέμβριο
του 1996, συνεργαζόμενος τότε ως διορθωτής στον εθνικιστικό οίκο «ΝΕΑ
ΘΕΣΙΣ» του αειμνήστου Ιωάννη Σχοινά, ο
οποίος εξέδωσε τρία βιβλία του Γάλλου
συγγραφέως και φιλοσόφου. Σε ένα από αυτά
τα βιβλία του Ροζέ Γκαρωντύ και ειδικότερα στο οπισθόφυλλο υπάρχει αναφορά στον
Νετανιάχου, που πρωτοστατεί και πάλι στην εξόντωση των Παλαιστινίων και επισημαίνεται ότι «το
εβραϊκό λόμπυ ασκεί μίαν Ιεράν Εξέτασιν επί του πνεύματος κατονομάζοντας ως
αντισημίτη οιονδήποτε αρνείται την πολιτική του πολέμου του Νετανιάχου».
Υπάρχει μία σιωνιστική σχολή σκέψεως, σύμφωνα με την οποία όποιος κατακρίνει τους Εβραίους σε οτιδήποτε κάνουν και επιχειρούν, χαρακτηρίζεται «αντισημίτης», αντί του ορθού «αντισιωνιστής», που είναι ορθότερος χαρακτηρισμός, αφού όλες οι πολεμικές και πολιτικές του Εβραϊκού κινήματος, πηγάζουν από την ιδεολογία του Σιωνισμού, την οποία εμφυτεύουν σε πράκτορες τους ανά τον κόσμο, που ανάγονται σε θέσεις εξουσίας και επιβάλλουν επί των λαών τους τα διαλυτικά σχέδια του, με κορυφαίο και δυστυχώς μοιραίο παράδειγμα την ατυχή χώρα μας, την Ελλάδα.
Από την εποχή του τελευταίου ισχυρού Σουλτάνου Αβδούλ
Χαμίτ Β’ το κίνημα του Σιωνισμού με επί κεφαλής τον Θεόδωρο Χερτζλ εσκόπευε στην εγκατάσταση των Εβραίων στην Παλαιστίνη, στην οποία συγκατετίθετο ο Αβδούλ Χαμίτ να τους την παραχωρήσει, υπό τον όρο της
οικονομικής βοηθείας για την
αντιμετώπιση των τεραστίων χρεών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Παρά την
στενότατη και φιλική σχέση Θεοδώρου Χερτζλ και Αβδούλ Χαμίτ, ο τελευταίος
ανετράπη από τους Νεοτούρκους, που κι αυτοί είχαν στενότατη σχέση με τον Χερτζλ και από τους Σιωνιστές παρεκινήθησαν στην εξόντωση των Ελλήνων της Μικράς
Ασίας.
Τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής το 1948 μέχρι σήμερα είναι άπειρα και δυσεπίλυτα, για να μη πω ανεπίδεκτα λύσεως, χωρίς την αποφυγή ενός Παγκοσμίου πολέμου. Το Ισραήλ , υιοθετώντας την πολιτική του ζωτικού χώρου, κατέλαβε την Δυτική όχθη στον πόλεμο του 1967, αλλά προχώρησε και στην κατάληψη των υψωμάτων του Γκολάν της Συρίας. Είναι γνωστό επίσης ότι προχώρησε τότε και στην κατάληψη της χερσονήσου του Σινά, από την οποία απεχώρησε.
Ασφαλώς θα πρέπει να επισημάνω, αποφεύγοντας την εκτροπή σε άλλο θέμα, ότι στην Παλαιστίνη από τους παναρχαίους χρόνους είχαν εγκατασταθεί Έλληνες και ειδικότερα Κρήτες στην σημερινή περιοχή της μαρτυρικής Γάζας και στην παραλία του σημερινού Ισραήλ και της Φοινίκης , αλλά και στα ενδότερα.
Ο Ελληνισμός αυτός ενισχύθηκε κατά τους
χρόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των διαδόχων του και διατηρήθηκε
ακμαίος κατά την εποχή της Ρωμαιοκρατίας
και την εποχή της ελληνικής μεσαιωνικής Αυτοκρατορίας μέχρι της καταλήψεως της
Μέσης Ανατολής από τους Άραβες. Φερ’ειπείν, η Σκυθόπολις ήταν μια πόλις που
ανήγε την ίδρυσή της σε Σκύθες που συνόδευαν τον Διόνυσο κατά την εκστρατεία
του στην Ασία. Άλλωστε το άλλο όνομά της ήταν Νύσσα.
Τι γράφει ο Ροζέ Γκαρωντύ για τον Βενιαμίν Νετανιάχου
Έχουν περάσει σχεδόν τρεις δεκαετίες από τότε που είχε έλθει ο αείμνηστος πλέον Ροζέ Γκαρωντύ στην Ελλάδα και συνεργάσθηκε με την «ΝΕΑ ΘΕΣΙ» για την έκδοση τριών βιβλίων του στα ελληνικά. Αυτά ήσαν τα εξής: «ΟΙ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ», «ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ, Η ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ» και «Ο ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ», ένα βιβλίο αρκετά επίκαιρο, αφού αναφέρεται στην εκλογή του Βενιαμίν Νετανιάχου ως πρωθυπουργού της χώρας.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι στις 17 Οκτωβρίου 1996 η
κυβέρνηση του Ισραήλ εγκαινίασε έναν δρόμο που διέσχιζε τα απαλλοτριωμένα παλαιστινιακά εδάφη για τον κατακτητή. «Τον
Ιούνιο του 1997, ένα μεταθανάτιο χειρόγραφο του Μοσέ Νταγιάν, επικυρωμένο από
την ίδια του την κόρη, βουλευτίνα στην Κνεσσέτ, απεκάλυπτε ότι το Συριακό
Γκολάν εδέχθη εισβολή και προσηρτήθη όχι για λόγους ασφαλείας, αλλά εξ αιτίας
μιας σειράς επιθετικών προκλήσεων, για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των
Ισραηλινών εποίκων που εποφθαλμιούσαν την
συριακή γη…». (Ροζέ Γκαρωντύ «Ο ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ», Εκδόσεις «ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ», ΜΑΪΟΣ 2001).
Στο ίδιο βιβλίο ο
Ροζέ Γκαρωντύ αναφέρει: «Ένα άρθρο της Yediot Aharonot της 4ης
Οκτωβρίου 1996 μάς πληροφορεί ότι ο Αμερικανός δισεκατομμυριούχος Ίρβινγκ Μόσκοβιτς
(Irving
Moscowitz)
είναι το αφεντικό του Νετανιάχου, του οποίου εχρηματοδότησε την εκλογική
εκστρατεία.
«Είναι», λέει μια Ισραηλινή εφημερίς, «ο πιο μεγάλος
χρηματοδότης των εποίκων της
Ιουδαίας-Σαμάρειας και έγινε θρύλος στους εβραϊκούς κύκλους της δεξιάς για την
αποτελεσματικότητά του στην απόκτηση των αραβικών σπιτιών. Σύμφωνα με σοβαρές
εκτιμήσεις, αυτά τα τελευταία δέκα χρόνια, επένδυσε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια σε αυτού του είδους την δραστηριότητα, στην Ιουδαία-Σαμάρεια και στην
αραβική συνοικία της παλαιάς πόλεως της Ιερουσαλήμ μέσω του συνεταιρισμού ‘’Ateret Cohanim’’».
Ο Ροζέ Γκαρωντύ στο
προαναφερθέν βιβλίο (Ο ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ, Εκδόσεις «ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ»)
δίδει και ένα άλλο στοιχείο που αποκαλύπτει τις επεκτατικές βλέψεις του Ισραήλ στην Μέση Ανατολή. Γράφει: "…ένωσαν στην Βίβλο, εν είδει παραρτήματος, έναν άτλαντα, όπου κάθε στρατιώτης
θα μπορεί να βρει έναν χάρτη του μεγάλου Ισραήλ, ο οποίος περιλαμβάνει όχι μόνο
την Ιουδαία και την Σαμάρεια, αλλά και την Ιορδανία. Ένας άλλος χάρτης,
ονομαζόμενος ‘’η γη που χαρίστηκε από
τον Θεό στους Εβραίους’’, έχει για λεζάντα το γνωστό χωρίο που αφορά το ‘’ έδαφος
που απλώνεται από τον ποταμό της
Αιγύπτου στον μεγάλο ποταμό Ευφράτη".
Αυτό το πνεύμα έχει
διαδοθεί σε όλα τα επίπεδα της στρατιωτικής ιεραρχίας. Ο μέγας ραββίνος Α.
Αβιντάν, ιερωμένος σώματος του
στρατού με τον βαθμό του συνταγματάρχου,
γράφει σε ένα βιβλίο του «Η αγνότης των όπλων στο φως της Χαλάκα»:
«Όσον αφορά την ροή
ενός πολέμου ή κατά την διάρκεια ενόπλου καταδιώξεως ή επιδρομής, εάν οι
δυνάμεις μας ευρεθούν ενώπιον των πολιτών, για τους οποίους δεν μπορούμε να
είμαστε σίγουροι ότι δεν θα μας βλάψουν, αυτοί οι πολίτες, σύμφωνα με την
Χαλάκα, μπορούν και μάλιστα πρέπει να
φονευθούν... Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε ένα Άραβα, ακόμη
κι αν φαίνεται πολιτισμένος… Στον πόλεμο, όταν τα στρατεύματα μας αρχίσουν μία
τελική επίθεση, τους επιτρέπεται και τους επιβάλλεται από την Χαλάκα να
σκοτώσουν ακόμη και καλούς πολίτες, δηλαδή πολίτες που παρουσιάζονται ως
τέτοιοι».
Η
γνωριμία μου με τον Ροζέ Γκαρωντύ
Την εποχή που ήλθε ο Ροζέ Γκαρωντύ στην Ελλάδα - Νοέμβριος του 1996 - και είχε τις επαφές του με τον αείμνηστο Ιωάννη Σχοινά, εκδότη της «ΝΕΑΣ ΘΕΣΕΩΣ», εγώ συνεργαζόμουν με τον τελευταίο ως διορθωτής του εκδοτικού οίκου, και κατά συνέπεια, είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά τον Γάλλο συγγραφέα, που ήταν ένας απλός άνθρωπος και ο οποίος αγαπούσε, όπως διεπίστωσα, την Ελλάδα. Μάλιστα, κάποια στιγμή, μέσω μεταφραστή φυσικά, διότι εγώ δεν γνωρίζω Γαλλικά, πιάσαμε κουβέντα για τον Ελληνισμό της Γαλλίας και ειδικότερα για την σπουδαία ελληνική πόλη της Δύσεως, την Μασσαλία.
Θυμάμαι ότι μου είπε ότι κι αυτοί είναι Έλληνες, μιλώντας για τον εαυτό του... «Είμαστε ένα κομμάτι της Ελλάδος», μου είχε πει χαρακτηριστικά. Μάλιστα ο Γιάννης ο Σχοινάς, όταν του το είπα, εξέφρασε την έκπληξή του, την χαρά του και φυσικά την ικανοποίηση του. Είχαμε πάει μάλιστα και εκδρομή στις Μυκήνες, όπου ξεναγήθηκε ο Γάλλος συγγραφέας στον αρχαιολογικό χώρο και είχαμε και εκεί την ευκαιρία να βγάλουμε κάποιες αναμνηστικές φωτογραφίες.
Τότε ήταν μαζί μας, πλην του αειμνήστου Ιωάννη Σχοινά και των συνεργατών του, και η εκλιπούσα προ ετών (αρχές του 2019) φιλόλογος Άννα Τζιροπούλου-Ευσταθίου. Ήταν επίσης και κάποιος Αιγύπτιος δημοσιογράφος αν θυμάμαι καλά, έχουν περάσει σχεδόν τριάντα χρόνια. Μάλιστα τότε στην Αθήνα, όταν έδωσε συνέντευξη στο ξενοδοχείο «ΑΜΑΛΙΑ» ο Ροζέ Γκαρωντύ, τον συνόδευε ένας Ιρανός, του οποίου τα χαρακτηριστικά ήταν όμοια και απαράλλακτα με εκείνα των Περσών στρατιωτών, που απεικονίζονται στα διασωθέντα ανάγλυφα των ερειπίων του ανακτόρου της Περσεπόλεως.
Η έκδοση των βιβλίων του από την «ΝΕΑ ΘΕΣΗ» προκάλεσε εμπρηστική επίθεση των αυτοαποκαλούμενων «αναρχικών» κατά του εκδοτικού οίκου στην οδό Ιπποκράτους και μάλιστα μέρα μεσημέρι, ενώ ήταν ανοικτός ο εκδοτικός οίκος και όλοι μας δουλεύαμε. Θυμάμαι ότι η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική από τους καπνούς των βομβών μολότοφ, που έριξαν και από τις οποίες από καθαρή τύχη γλυτώσαμε. Μάλιστα, οι δράστες σε φυλλάδιο τους, μετά την επίθεση, ανέφεραν περιγραφικά, χωρίς να με κατονομάζουν, ότι ήμουν και εγώ μέσα, παρέχοντας κάποιες πληροφορίες. Φυσικά τέτοιες επιθέσεις κατευθύνονται από κέντρα που θίγονται και ενοχλούνται, όταν επικρίνονται οι Σιωνιστές….
Οι απόψεις του Γκαρωντύ για το «Ολοκαύτωμα» και τον Σιωνισμό
Ερευνώντας κάποιο τμήμα του αρχείου μου, που ευρίσκεται
στα χέρια μου, βρήκα μια συνέντευξη του
Ροζέ Γκαρωντύ, η οποία δημοσιεύεται στο «ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» της 24ης
Νοεμβρίου 1996. Τυχαία ασφαλώς δεν βρέθηκε το δημοσίευμα. Θεϊκή χειρ
αναμφιβόλως ήθελε να βρεθεί… Θεωρώ λοιπόν
χρήσιμο να παραθέσω κάποια τμήματα της ενδιαφέρουσας αυτής συνεντεύξεως,
που αποτυπώνει και παρουσιάζει με σαφή
και χαρακτηριστικό τρόπο τις
θέσεις του Γάλλου φιλοσόφου και
συγγραφέως. Ακολουθώ την ορθογραφία του
ονόματος, όπως γράφεται στο δημοσίευμα, παραθέτοντας την ερώτηση που γίνεται και την απάντηση που δίνεται.
« - Πώς είναι δυνατόν, κύριε Γκαροντί, εσείς
που μαρτυρήσατε στο πλευρό των Εβραίων, να λέτε πως Ολοκαύτωμα δεν έγινε;
Πολλοί λένε πως είστε αντισημίτης.
«Κατηγορία και αυτή!
Συγνώμη που γελάω. Όμως... εγώ αντισημίτης; Οι άνθρωποι που το λένε μπερδεύουν τον ιουδαϊσμό, μια θρησκεία που
σέβομαι και έχω μελετήσει, με τον σιωνισμό. Μα τον σιωνισμό τον πολεμούν και οι
Εβραίοι! Δεν είναι θρησκεία, είναι μια εθνικιστική, σοβινιστική, φυλετική
αίρεση, η οποία εκμεταλλεύεται τη
θρησκεία. Αντικαθιστά τον Θεό του Ισραήλ, που είναι και δικός μας
Θεός, με το κράτος του Ισραήλ. Μιλάμε για ειδωλολατρία! Ο σιωνισμός οδηγεί στον
αντισημιτισμό, οδηγεί στο να μισεί ο άνθρωπος τον άνθρωπο. Εμένα οι
Εβραίοι είναι φίλοι μου, αδέλφια μου…
Έχω καθήκον απέναντί τους να παλέψω και τον αντισημιτισμό και τον σιωνισμό. Ένας από τους καλύτερους
φίλους μου είναι ο μεγάλος μουσικός Γεχούντι Μενουχίν. Εκείνος Εβραίος, εγώ
Χριστιανός, δεν έχει σημασία. Αρκεί ο σεβασμός στον άνθρωπο….» .
«….Τι θα έλεγε ο Μενουχίν ή οι Εβραίοι
συναγωνιστές σας στα στρατόπεδα
συγκέντρωσης αν τους λέγατε πως Ολοκαύτωμα δεν υπήρξε;
«Έχω πίστη στους
φίλους μου. Ο Γεχούντι με καταλαβαίνει, συμφωνεί. Γιατί εγώ, όταν λέω
‘’Ολοκαύτωμα’’ δεν υπήρξε, εννοώ ότι στο γεγονός του σφαγιασμού των Εβραίων δεν
ταιριάζει η λέξη ‘’Ολοκαύτωμα’’. Και αυτό όχι επειδή δεν ήταν θηριωδία του
Χίτλερ η δολοφονία τους, αλλά γιατί ‘’ολοκαύτωμα’’ θα πει εξαφάνιση και του
τελευταίου Εβραίου πάνω στη γη… Το θέμα είναι άλλο: τώρα
έχουμε εκμετάλλευση ενός ιστορικού γεγονότος για να εξυπηρετήσει σιωνιστικά
συμφέροντα. Η λέξη ‘’ολοκαύτωμα’’ δίνει στο γεγονός θεολογική διάσταση. Ο
θάνατος αυτών των ανθρώπων ανάγεται σε θρησκευτικό φαινόμενο κάτι σαν την
σταύρωση του Ιησού στον Χριστιανισμό….»
Σε άλλο σημείο της
μακροσκελούς συνεντεύξεώς του στο «ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» (24 Νοεμβρίου 1996) παρατηρεί ο Γκαρωντύ επί των
επιβεβλημένων απόψεων για το
λεγόμενο «Ολοκαύτωμα»: « … Ο
Χίτλερ προκάλεσε 50.000.000 θανάτους. Οι Σλάβοι, που θυσίασαν 17 εκατομμύρια,
γιατί δεν μιλούν για ‘’Ολοκαύτωμα’’; Και
ύστερα, κοιτάξτε τις υπερβολές στα νούμερα. Πρόσφατα η πινακίδα έξω από το Άουσβιτς που έγραφε ‘’Εδώ
πέθαναν τέσσερα εκατομμύρια Εβραίοι’’ αντικατεστάθη και μαζί της η αλήθεια
αποκατεστάθη! Τώρα η πινακίδα γράφει ‘’ένα εκατομμύριο Εβραίοι’’. Το νέο νούμερο προέκυψε από μελέτες της παγκόσμιας
επιστημονικής κοινότητας. Σημειώστε: μέλη της είναι και πολλοί Εβραίοι
ιστορικοί» .
Ο Ροζέ Γκαρωντύ στην
ίδια συνέντευξη τονίζει ότι δεν θα πάψει ποτέ να γράφε και να λέγει την
αλήθεια: «Κλείστηκα 33 μήνες σε
στρατόπεδα συγκέντρωσης, είχα 14 καταδίκες σε θάνατο, αλλά δεν έπαψα ποτέ να μιλώ για την αλήθεια..».
Σε άλλο σημείο της συνεντεύξεώς του αναφέρεται στον εμπρησμό της «ΝΕΑΣ ΘΕΣΕΩΣ», μετά την δημοσιοποίηση της εκδοτικής συνεργασίας του εν λόγω εκδοτικού οίκου μαζί του, αλλά και σε άλλο επεισόδιο στην Γαλλία: «Ο ιδιοκτήτης του οίκου που εκδίδει τους ‘’Θεμελιώδεις νόμους της Ισραηλινής πολιτικής’’ στην Γαλλία υπέστη σοβαρότατους τραυματισμούς από ένοπλους σιωνιστές της ομάδας ΒΕΤΑ. Εδώ πάλι κάποιοι έκαψαν το βιβλιοπωλείο του κ. Γιάννη Σχοινά, που έχει τις εκδόσεις ‘’Νέα Θέση’’, από τις οποίες κυκλοφορεί το βιβλίο μου.., Θεωρώ πως υπάρχει μια διεθνής σιωνιστική οργάνωση που διαθέτει την εξουσία να επιβάλλει σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου την πολιτική του Ισραήλ».
Αγαπητοί μου φίλοι και αγαπητές μου φίλες, κρατήστε στην σκέψη σας αυτήν την τελευταία φράση του αειμνήστου Γάλλου φιλοσόφου και συγγραφέως Ροζέ Γκαρωντύ. Εναντίον αυτής της Σιωνιστικής κυριαρχίας πρέπει και οφείλουμε να αγωνισθούμε σθεναρά και θαρραλέα, χωρίς δισταγμούς και οπισθοχωρήσεις. Ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς... Διαφορετική επιλογή ή λύση δεν υπάρχει…
«Ο Μωαμεθανικός κόσμος περιμένει Αυτόν, κάτω από την μορφή του Mahdi τον οποίο θα στείλει ο Αλλάχ στο τέλος του κόσμου, να καταστρέψει το κακό μέσα από την δύναμη του δικού του ξίφους, όταν οι Ιουδαίοι θα έχουν γίνει για άλλη μια φορά κύριοι της Ιερουσαλήμ και όταν ο Διάβολος θα τους έχει διδάξει να βάλουν φωτιά ακόμη και στο αέρα που αναπνέουν»
Έσπευσε η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη και σχεδόν στο σύνολο τους οι ευρωπαϊκές χώρες να στηρίξουν το Σιωνιστικό κράτος απέναντι στην ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Χαμάς για την οποία είχαμε γράψει εδώ το 2008.
Από κοντά και στον ίδιο «βηματισμό» φυσικά η πλειοψηφία της καθεστωτικής αριστεράς αλλά και της συστημικής ακροδεξιάς με πρώτο το κόμμα των «Σπαρτιατών» και την ανακοίνωση που δημοσίευσε - σύνδεσμος εδώ - καθώς και ο γνωστός Βελόπουλος. Καμιά έκπληξη για αυτή την τακτική των κομμάτων και των οργανώσεων που κλείνουν τα μάτια απέναντι στην μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου που ονομάζεται Γάζα καθώς και την πολιτική γενοκτονίας που εφαρμόζουν οι Σιωνιστές πολλά χρόνια τώρα.
Φυσικά δεν θα πουν το παραμικρό για μια άλλη είδηση που κάνει πολλούς να σκεφτούν τα πράγματα από μια άλλη βάση και είναι το παρακάτω νέο: «Σύμφωνα με πληροφορίες των διεθνών ΜΜΕ, η πρεσβεία του Ισραήλ στην Ελλάδα έχει προγραμματίσει γύρω στις 20 πτήσεις από την Αθήνα στο Τελ Αβίβ, οι οποίες θα μεταφέρουν σχεδόν 5.000 εφέδρους στη χώρα ώστε να παρουσιαστούν στον στρατό και να πολεμήσουν κατά της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας».
Είναι σίγουρο ότι αυτοί που κάποτε δημοσίευαν εθνικοσοσιαλιστικά άρθρα και επιδείκνυαν το τατουάζ με το «Γαμμάδιον» ή έλεγαν αυτά εδώ … θα κρατήσουν σήμερα μια εκκωφαντική σιωπή. Ας τους κρίνουν οι υποστηρικτές τους …
Η Παγκόσμια Σιωνιστική Οργάνωση την δεκαετία του ’80 στο περιοδικό «Kivounim» που εκδιδόταν στην Ιερουσαλήμ ήταν ξεκάθαρη όσο ποτέ. Διάλυση των Αραβικών χωρών - ανάμεσα σε αυτές η Λιβύη και το Σουδάν - και πλήρης κυριαρχία του Ισραήλ στα εδάφη που εκτείνονται από τον Ευφράτη έως τον Νείλο. Αυτό θα το επιτύγχαναν είτε μέσω κυβερνήσεων «μαριονετών» είτε με στρατιωτική εισβολή ενός στρατού που αναπτύχθηκε όπως και το Σιωνιστικό κράτος άλλωστε με λεφτά των ΗΠΑ και με τις αποζημιώσεις από το «Ολοκαύτωμα».
Οι πρώτοι που ένιωσαν την εκδίκηση της καταιγίδας του Αλ - Άκσα ήταν οι 5000 επισκέπτες ενός rave party που κάποιοι τονίζουν ότι είχε οργανωθεί από αριστεριστές «αντιφασίστες» καθώς και ειρηνιστές του Ισραήλ. Βρέθηκαν να νιώθουν με άσχημο τρόπο τα συνθήματα για τα «ανοιχτά σύνορα» και την «αδελφοσύνη με τους Παλαιστίνιους». Το πλήρωμα του χρόνου και η οργή του θεού του Ισλάμ έφερε από αέρα θάλασσα και ξηρά τα στρατεύματα της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ να προελαύνουν στο εσωτερικό του Σιωνιστικού κράτους, αφού πρώτα το Ιράν είχε φροντίσει με πληροφορίες και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου να «τυφλώσει» τις δυνάμεις της IDF.
Σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι 19.000 εργάτες γης που καθημερινά περνούσαν τα σημεία ελέγχου για να εργαστούν στα κατεχόμενα οι οποίοι και κατέγραψαν τα αδύναμα σημεία της Ισραηλινής άμυνας αλλά και τα τρωτά κομμάτια του περιβόητου τείχους. Πριν χρόνια το Ιράν είχε επισημάνει ότι θα εκδικηθεί για την άνανδρη δολοφονία του Μάρτυρα Στρατηγού Κασέμ Σολεϊμανί αφού θεωρούσε ότι η Μοσάντ κρυβόταν πίσω από την επίθεση των Αμερικανών που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του. Την απειλή την έκαναν πράξη με την προσέγγιση της Χαμάς - η οποία στην αρχή του Συριακού εμφυλίου είχε εναντιωθεί στο επίσημο καθεστώς της Συρίας και μετά άλλαξε στάση και εκλιπαρούσε για την εύνοια του Άσαντ - και την παροχή τεχνογνωσίας και οπλισμού με στόχο την αναβάθμιση του οπλοστασίου.
Σε ότι αφορά τους στρατιωτικούς στόχους, κυκλοφόρησε βίντεο από τη Χαμάς με εξουδετέρωση Ισραηλινού τανκ MBT Merkava Mark IV που είχε ενεργό σύστημα APT (active protection Trophy) με την χρήση drone. Πολλά τεθωρακισμένα οχήματα HMMWV που ανήκουν στις δυνάμεις του IDF (Ισραηλινές Δυνάμεις Άμυνας) έπεσαν στα χέρια της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς, οι οποίοι τα μετέφεραν στην Λωρίδα της Γάζας.
Μια
είδηση έκπληξη που τώρα αρχίζει να διαδίδεται είναι ότι Ουκρανικές στρατιωτικές
μονάδες που στελεχώνονται από εθνικιστές και εναντιώνονται στην κυβέρνηση του
Κιέβου μετά από συμφωνία προμήθευσαν την Χαμάς με RPG-7 με τα οποία οι Άραβες έπληξαν τα
άρματα μάχης. Αυτή η είδηση δεν είναι επιβεβαιωμένη αν και κυκλοφορεί βίντεο
στο διαδίκτυο με αντάρτες να επιδεικνύουν σχετικό οπλισμό ενώ γνωστός
Ισραηλινός που ζει στην Ελλάδα καταγγέλλει την σχετική προμήθεια απαιτώντας να
ερευνηθεί η υπόθεση!
Ο κορεσμός της αντιαεροπορικής άμυνας με περισσότερες από 7000 ρουκέτες και οι τακτικές μάχης στα αστικά κέντρα και την περιοχή γύρω από την Γάζα δεν είναι παρά αντιγραφή των σχεδίων μάχης της Ιρανικής πολεμικής μηχανής και της Χεζμπολάχ. Η οργή των Ισλαμιστών απέναντι σε μια υπερδύναμη με 200 πυρηνικές βόμβες έμελλε να πέσει επί δικαίων και αδίκων, η ανηλεής σφαγή ήταν η εκδίκηση για αυτούς που σπάνε χέρια μικρών παιδιών, ξεριζώνουν ελαιώνες, βομβαρδίζουν εδώ και δεκαετίες αμάχους με αποτέλεσμα εκατόμβες νεκρών και ανάμεσα σε αυτούς πολλά παιδιά, και όλα αυτά στο όνομα των θρησκευτικών παραδόσεων και των ιερών βιβλίων.
Πενήντα χρόνια μετά το Yom Kippur απάντησαν κατά την διάρκεια θρησκευτικής αργίας στο «κάθε τόπος από δω και πέρα όπου θα πατούν τα πόδια σας θα είναι δικός σας» (Δευτερονόμιο) και «θα σου δώσω λαούς να σε υπηρετούν» (Ησαΐας). Η Γκόλντα Μέιρ άλλωστε έλεγε ότι «δεν υπάρχει Παλαιστινιακός λαός … δεν υπάρχουν». Τελικά οι Παλαιστίνιοι όσο και αν φέρονται με σκληρό τρόπο σε ένοπλους και άοπλους απέδειξαν ότι και υπάρχουν και πιστεύουν στην εθνική αντίσταση.
Αυτοί που κατέστρεψαν με μπουλντόζες τα νεκροταφεία τους, τα σπίτια τους και τα κτήματα τους σήμερα νιώθουν την ανάσα του «Πράσινου Δράκου» - του ενωμένου Ισλαμισμού που πρώτοι αφύπνισαν στο Αφγανιστάν οι Σοβιετικοί - από την Σιγκαπούρη μέχρι τον Λίβανο και από την Υεμένη μέχρι την Τυνησία.
Οι εξελίξεις σίγουρα θα είναι ραγδαίες αν σκεφτεί κανείς ότι ήδη στον Νότιο Λίβανο βρίσκεται κορυφαίος Ιρανός Στρατηγός για τον συντονισμό της Χεζμπολάχ η οποία διαθέτει 150.000 ρουκέτες διαφόρων εκδόσεων στο αναβαθμισμένο οπλοστάσιο της. Οι τακτικές μάχης της Χαμάς η οποία ενισχύθηκε από το Ιράν και τις παράνομες αποστολές όπλων μέσω πλοίων «φαντασμάτων» καθώς και από την Συρία ως αντίποινα της Δαμασκού για τις δεκάδες αεροπορικές προσβολές του Ισραήλ έχουν ήδη εκπλήξει τους αναλυτές αφού δεν περίμεναν ότι οι Σιωνιστές θα είχαν να αντιμετωπίσουν εισβολή με τζετ σκι μπουλντόζες και αλεξίπτωτα πλαγιάς. Το συμπέρασμα είναι ότι όταν ένας λαός είναι αποφασισμένος να πολεμήσει καμιά τεχνολογική υπεροχή δεν είναι δυνατή να τον σταματήσει, αν υπάρχει θέληση και ευελιξία στο πεδίο της μάχης.
Τέλος ανησυχία στους κύκλους του ελληνικού πενταγώνου προκάλεσαν οι εικόνες από το Ισραήλ και είναι φυσικό άλλωστε αν σκεφτεί κανείς ότι η χώρα δεν είναι παρά ένα ξέφραγο αμπέλι με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων.
Μετάφραση: Έχεμος
«Όσοι υποστηρίζουν τον Πούτιν ως παρακλάδι της παγκόσμιας Λερναίας Ύδρας θα κάνουν τα πάντα για να διαστρεβλώσουν αυτό που πραγματικά συμβαίνει στη Ρωσία και αυτό περιλαμβάνει τον γελοίο ισχυρισμό ότι οι Εβραίοι ολιγάρχες της χώρας εκδιώχθηκαν μόλις ο Πούτιν επιλέχθηκε για να αντικαταστήσει τον δισεκατομμυριούχο σκύλο Μπόρις Γέλτσιν.
Αυτό που δεν τους αρέσει να γνωρίζουν οι άνθρωποι αυτοί, είναι ότι ο Πούτιν παραμένει το υποδεέστερο παιχνίδι των Εβραίων ολιγαρχών όπως των Alexander Abramov, Petr Aven, Vadic Moshkovic, Andrei Rappoport, Roman Abramovic, Victor Vekselberg, German Khan, Moshe Kantor, Yuri Milner, Mikhail Prokorov, God Nisanov, Boris Mints, Alexander Klyachin, Mikhail Fridman, Oleg Deripaska, Leonid Mikhelson, Arkady Rotenberg, Igor Rotenberg, Boris Rotenberg και πολλών άλλων.
Είναι καιρός οι ευρασιανιστές οπαδοί να αποτινάξουν τους ιστούς
της αράχνης από το μυαλό τους και να δουν πέρα από την κατασκευασμένη προσωπικότητα που
χρησιμοποιείται για να θωρακίσει αυτά τα παράσιτα της
καριέρας. Εκτός βέβαια και αν τους ενδιαφέρει κάτι μάλλον πιο «ευρασιατικό» απ'
όσο νομίζαμε»
Αίσθηση προκάλεσε η συνέντευξη του εκδότη Γιώργου Δημακόγιαννη στον «Στόχο» και στον γνωστό Θόδωρο Χατζηγώγο σχετικά με τον ελληνικό εθνικισμό και τις εκλογές. Καταρχάς να σημειωθεί ότι ο δημοσιογράφος που πήρε την συνέντευξη δηλώνει φίλος ενός παλαιότερου Αμερικανού πρέσβη και ύπατου αρμοστή της αποικίας, συχνός θαμώνας στα coctail parties της πρεσβείας, φίλος του Ισραήλ και υποστηρικτής της άποψης ότι οι εθνικιστές «πρέπει να ζητήσουν συγνώμη από τους Εβραίους αν θέλουν να δουν μέλλον».
Ουδείς αγνοεί το γεγονός ότι ο Μανιάτης εκδότης της «Αδούλωτης Μάνης» έχει συμβάλλει στην πατριωτική «παράταξη» όπως αρέσκονται να αποκαλούν οι ακροδεξιοί τον εθνικιστικό «χώρο», όμως η κριτική έχει νόημα όταν υπάρχει μια ξεκάθαρη πολιτική σκέψη και ένας καίριος σχολιασμός σε θέματα ευαίσθητα. Και αν μη τι άλλο το Σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ και ο Διεθνής Σιωνισμός στο σύνολο του είναι θέματα «δύσκολα» προς δημόσια διαβούλευση και τροφή για έναν διάλογο άνευ απαγορεύσεων. Όχι μόνο επειδή υπάρχει η σχετική νομοθεσία αλλά και για τον λόγο ότι πολλοί αποφεύγουν την όποια κριτική σε σχέση με το εβραϊκό ζήτημα.
Η δεξιά και οι ουρές της είναι
γνωστές για την φιλοσιωνιστική πρακτική τους όπως και τα πρόσωπα που την προωθούν
είτε πρόκειται για την Ντόρα Μπακογιάννη, τον ένθερμο φίλο του Ισραήλ και αλεξιπτωτιστή … Φαήλο Κρανιδιώτη, τον πρώην συνεργάτη του Κωνσταντίνου Πλεύρη
και υπουργό της ΝΔ Άδωνη Γεωργιάδη αλλά και με τελευταίο στην σειρά τον Κωνσταντίνο
Μπογδάνο που από το βήμα δεν κρύβει τις φιλοσιωνιστικές απόψεις του.
Πριν ελάχιστες ημέρες και συγκεκριμένα την 8η Δεκεμβρίου όπως μπορείτε να διαβάσετε - εδώ - ο εκδότης με καταγωγή από την Μάνη, πρώην «κολλητός» του Νίκου Μιχαλολιάκου, γνωστός από την θητεία του σε διάφορα κόμματα της άκρας δεξιάς δηλώνει ευθαρσώς:
«Επηρεασμένος από τα σχετικά
μελετήματα, όπως το «Ας μιλήσουμε για Εβραίους» του Κ. Πλεύρη, ήμουν κι εγώ
πολύ αρνητικός λόγω ιστορίας, σήμερα όμως δεν έχω παρά να εκφράσω το θαυμασμό
μου για το σοβαρό κράτος του Ισραήλ! Πόσα έχει να μάς διδάξει αυτός ο λαός και
αυτό το κράτος!.. Στο κριτήριο επιλογής της ηγεσίας του, στο μέγα θέμα της
λαθρομετανάστευσης, στην κατ’ ουσίαν εφαρμογή του δόγματος πολίτη - οπλίτη όπως
στην αρχαία Σπάρτη, με επέκταση και στις γυναίκες μάλιστα, στο πώς μια έρημος
γίνεται εύφορη γη κλπ, κλπ. Τους επικροτώ και για την θέση τους απέναντι στην
απειλή του Ισλάμ στην Ευρώπη!»
Ο φιλοσιωνισμός είναι το χαρακτηριστικό της νέας άκρας δεξιάς και των λεγόμενων «νεοεθνικιστών». Πρόσωπα όπως η Γαλλίδα Λεπέν, ο Ολλανδός Βίλντερς, ο Αυστριακός Στράχε και παλαιότερα ο Ιταλός Φίνι αλλά και άλλοι όπως προσφάτως η Μελόνι έχουν στηρίξει το κράτος αυτό ή έχουν βρεθεί προσωπικά στο Ισραήλ για να προσευχηθούν στο γνωστό «τείχος των δακρύων» και για να λάβουν τα εύσημα από τους Σιωνιστές.
Το κράτος που χτίστηκε μέσα από τις τυφλές επιθέσεις των πρώτων κρατικών τρομοκρατικών οργανώσεων, το κράτος που επιτέθηκε σε όλα τα Αραβικά κράτη με τα οποία συνορεύει, το κράτος που υποδαύλισε την Συριακή αντιπολίτευση των μακελάρηδων που εξόντωσαν ανάμεσα σε άλλους και χιλιάδες χριστιανούς της Συρίας, το κράτος που έγινε αρωγός ισλαμικών Σαλαφιστικών δικτύων και προέτρεψε μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να καταστρέψουν καθεστώτα τα οποία ήταν εχθρικά σε αυτό, είναι το κράτος που θαυμάζει ο κύριος Δημακόγιαννης που σήμερα στηρίζει με την σειρά του τον Ηλία Κασιδιάρη και το κόμμα του.
Μάλλον ο κύριος εκδότης δεν έχει ακούσει ότι το Σιωνιστικό κράτος αφαίμαξε ευρωπαϊκές οικονομίες, παρέλαβε παράνομες αποζημιώσεις με σκάνδαλα να στολίζουν τα πρωτοσέλιδα προηγούμενων ετών, έκλεψε τεχνογνωσία από κορυφαίες εταιρείες και εξόντωσε επιστήμονες, αντέγραψε σχέδια πολεμικών σκαφών και αεροπλάνων ή έκλεψε τα πρωτότυπα, κινητοποίησε μυστικές υπηρεσίες για να εξοντώσουν όσους ηγέτες δεν συμφωνούσαν με τα σχέδια των γερακιών του Τελ Αβίβ και χίλια άλλα «καλά» όπως το να διατηρεί σήμερα στην Γάζα την μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου αγνοώντας τις δυσμενείς συνθήκες που ζουν οι Παλαιστίνιοι.
Για να μην πούμε για τον ρόλο του Ισραήλ στα θέματα σχετικά με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, την σύλληψη τον βασανισμό και την εκδίωξη Ελλήνων ακόμη και σε γεγονότα κομβικά όπως η ανάκριση διαδηλωτών στο Μαβί Μαρμαρά, και δεκάδες άλλες υποθέσεις ανθελληνικών κινήσεων και δράσεων απέναντι στα ελληνικά συμφέροντα! Αυτούς θαυμάζει ο κύριος Δημακόγιαννης. Θαυμάζει το κράτος εκείνο που εμπλέκεται στο μεγαλύτερο εμπόριο λευκής σαρκός, το κράτος που εξοντώνει ξένους ηγέτες και στρατιωτικούς ανεξαρτήτων χωρών και έχει να επιδείξει μια φανατική ανθελληνική πολιτική δεκαετιών, ένα κράτος δολοφόνος που αποτελεί θανάσιμο εχθρό για δεκάδες χώρες και είναι στόχος καθεστώτων που δεν ανέχονται την διεθνή εγκληματική σιωνιστική πολιτική.
Τέλος θα έπρεπε ο κύριος Δημακόγιαννης, να είναι λίγο πιο προσεκτικός ως Μανιάτης και Λάκωνας για να θεωρεί το Ισραηλινό κράτος ως παράδειγμα προς μίμηση. Για τον λόγο ότι από την δεκαετία του ’60 η Mossad σε συνεργασία με άλλες υπηρεσίες και με αρωγό τις πανεπιστημιακές έδρες που ελέγχονται πλήρως, προωθεί ιστορικές απόψεις που κάνουν λόγο για κοινή καταγωγή Εβραίων και ... Κρητών/Μανιατών!
Σε αυτές τις επιχειρήσεις εμπλέκονται άτομα
υπεράνω πάσης υποψίας καθώς και πανεπιστημιακοί κύκλοι του εξωτερικού μαζί με τις
υποτακτικές ελληνικές αρχές σύμφωνα με γνωστά δημοσιεύματα δυο από τα οποία ενδεικτικά μπορείτε
να διαβάσετε εδώ και εδώ. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 υπήρξαν ακόμη και παράνομες
αποστολές σε Μάνη και Κρήτη σε συνεργασία με ξένους αρχαιολόγους που προσπαθούσαν να
παραποιήσουν την ιστορία, να εξυπηρετήσουν σκοτεινά συμφέροντα και με τελικό στόχο να
πλήξουν τον Ελληνισμό.
Καλό θα είναι λοιπόν να προσέχουν κάποιοι, γιατί επιβεβαιώνουν πλήρως τα όσα έχει γράψει η συντακτική μας ομάδα από το 2007 για τον ρόλο του Ισραηλινού παράγοντα στα ενδότερα της ελληνικής άκρας δεξιάς, γεγονός που εξελίσσεται ακόμη και στις μέρες μας.
του Wolverine
Ένα από τα πιο άγνωστα παρασκήνια του «χώρου» είναι οι σχέσεις των Ελλήνων εθνικιστών και ακροδεξιών με το αντισιωνιστικό καθεστώς της Τεχεράνης. Περίπου δέκα χρόνια πριν όταν ακόμη ο «Καρατζαφερισμός» επιζούσε και λειτουργούσε ακόμη ως «σειρήνα» στο πολύπαθο ταξίδι των ιδεών που ονομάζονται από κάποιους «εθνικές», κάποιοι είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά τους Ιρανούς και την εξαιρετική Περσική κουζίνα. Δεν ήταν όμως η πρώτη φορά που ο Χομεϊνί έβρισκε την θέση του δίπλα στον Χίτλερ ή τον Μεταξά.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 ένα περιοδικό που άφησε εποχή για την ποιότητα του και δεν είναι άλλο από το εμβληματικό «αριστερό» εθνικιστικό «Στρασσερικό» «Αντίδοτο» δημοσίευε άρθρα υπέρ της Ιρανικής επανάστασης. Στις σελίδες του στηλίτευε την ξαφνική Ιρακινή επίθεση που είχε ως αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, την αποδυνάμωση των δυο χωρών με τα πιο συμπαγή αντισιωνιστικά καθεστώτα και τέλος φυσικά … την ενίσχυση του Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Το εξώφυλλο που οι «Φρουροί της Επανάστασης» παρελαύνουν πάνω στην αστερόεσσα πέρασε σχετικά απαρατήρητο για την πλειοψηφία των υποστηρικτών του εθνικισμού. Η Ιρανική επανάσταση που εκμηδένισε την αριστερά και τους φιλοσιωνιστές μοναρχικούς αλλά και τους Κούρδους που είναι από την δεκαετία του ’60 το μακρύ χέρι του Ισραήλ στην χώρα του Ξέρξη, πάντα κέντριζε το ενδιαφέρον μιας μερίδας του «χώρου» που τόνιζε την σημασία του Αντισιωνιστικού αγώνα.
Οι δύο άλλες πλευρές του γεωπολιτικού ιδεολογικού τριγώνου ήταν η Λιβύη του Συνταγματάρχη Καντάφι και η Παλαιστίνη του Αραφάτ. Ενώ οι δυο τελευταίες δυνάμεις βρήκαν περισσότερο χώρο στις σελίδες της ντόπιας «φασιστικής» προπαγάνδας και οι επαφές υπήρξαν σποραδικές αλλά υπαρκτές μέχρι πριν λίγα χρόνια - πριν αρχίσουν οι κραυγές υπέρ του Trump - οι Ιρανοί μουλάδες και οι ακόλουθοι τους τύγχαναν ελάχιστης προβολής.
Αρκετά χρόνια μετά μόλις το 2010 μέσα από τις σελίδες του «Ελεύθερου Κόσμου» γίνεται ξαφνικά και άνευ προειδοποίησης γνωστό ένα εσπευσμένο ταξίδι του «Πατριάρχη» Κωνσταντίνου Πλεύρη και του πρώην υπαρχηγού της «Χρυσής Αυγής» Δημήτρη Ζαφειρόπουλου στην πρωτεύουσα της «χώρας των Αρίων». Κάποιες φωτογραφίες είδαν το φως της δημοσιότητας και τυπικές αναφορές δημοσιεύτηκαν χωρίς να μαθευτεί ποτέ αν είχε θετικό αντίκτυπο το ταξίδι, τι ειπώθηκε με τους ανθρώπους του καθεστώτος, αν υπήρξε ουσιαστική υποστήριξη από τους Ιρανούς.
Η υπόθεση θυμίζει για τους παλιότερους την διάσημη επαφή του Πλεύρη με τον Καντάφι, όπου εκεί όμως υπήρχε ανοιχτή πληροφόρηση και επίσημη ενημέρωση όσο καιρό διήρκησε το πολιτικό φλερτ πριν βρεθεί στα δικαστήρια ο «Πατριάρχης» με το Λιβυκό δημόσιο για ένα τάνκερ που διεκδίκησε ο δικηγόρος. Οι Παλαιστίνιοι επίσης συμμετείχαν σε εκδηλώσεις και κατείχαν το μεγαλύτερο ποσοστό του πολιτικού ενδιαφέροντος.
Στο φύλλο του ΕΚ της 3ης Οκτωβρίου του 2010 μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του τότε πρέσβη του Ιράν περνάει σχετικά απαρατήρητη, όπως και η συνάντηση δημοσιογράφων της εφημερίδας με τον τότε υπουργό εξωτερικών της Ισλαμικής δημοκρατίας του Ιράν τον Δεκέμβριο του 2010.
Τον Ιανουάριο του 2011 όμως, στην βουλή γίνεται συζήτηση με αφορμή μια ερώτηση δυο ακροδεξιών βουλευτών για το εμπάργκο της τότε κυβέρνησης μαριονέτας προς την Ιρανική τράπεζα Saderat. Για μια ακόμη φορά την εποχή εκείνη η αποικία Ελλάς ακολουθώντας τις οδηγίες των Σιωνιστών και των Αμερικανών παρά τα ντόπια συμφέροντα επιχειρηματιών για τα Ιρανικά αλλά και τα Αζερικά κοιτάσματα, βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να χτυπήσει την κυβέρνηση που τροφοδοτεί με όπλα και χρήματα τον «Άξονα της αντισιωνιστικής αντίστασης» από την Τεχεράνη μέχρι την Βυρηττό και τη Σαναά.
Σχετικό δημοσίευμα στον «Ελεύθερο Κόσμο» - σε περιορισμένη έκταση για προφανείς λόγους - κάνει γνωστή την κατάσταση της τράπεζας που κατηγορείται από τον Ομπάμα και έχει κυρώσεις ενώ οι υπόλοιπες γνωστές σε όλους ακροδεξιές δυνάμεις της εποχής τηρούν περιέργως μια εκκωφαντική σιωπή σχετικά με το θέμα. Λες και ένα χέρι από το Τελ Αβίβ τους απαγορεύει ξαφνικά κάθε αναφορά ή διαμαρτυρία λίγο πριν την εντυπωσιακή εγκατάσταση τους στα δρύινα έδρανα της βουλής!
Για τις διαχρονικές επιλογές και τις κινήσεις των ελλαδικών κυβερνήσεων δεν τίθεται κάποιο ερώτημα, όταν επί σειρά ετών ο Ελληνικός Στρατός παρέχει κάθε βοήθεια στον Σιωνιστικό στρατό και ο Κυπριακός εξυπηρετεί τα μελλοντικά σχέδια επίθεσης σε περίπτωση γενικευμένης σύρραξης. Όλα τα κόμματα δεν πράττουν το παραμικρό για την ξεκάθαρη συμμαχία με το Ισραήλ, πλην τυπικών κινήσεων προς ικανοποίηση των ψηφοφόρων τους.
Ειλικρινές τελικά το ενδιαφέρον από τους Έλληνες ακροδεξιούς ή μια ακόμη ευκαιριακή αλλαγή πλεύσης για την εύρεση πολιτικών στηριγμάτων στην αυλή ξένης δύναμης ή και προς ενίσχυση ενός «ακραίου» προφίλ ενόψει πολιτικών εξελίξεων;
Η πορεία των πραγμάτων όπου και εξαφανίστηκε τάχιστα κάθε αναφορά στο ελληνικό διαδίκτυο σχετικά με την «φιλοιρανική» στροφή της εποχής, καταδεικνύει ότι τα «λουριά» της πραγματικής εξουσίας «έσφιξαν» όταν κάποιοι πέρασαν τις «κόκκινες γραμμές» άθελα τους ή από έναν προσχεδιασμένο παραπλανητικό ελιγμό πριν υπακούσουν πλήρως και πάλι στις επιταγές των πλανητικών αφεντικών με τις «μεγάλες μύτες» για να θυμηθούμε μια εύστοχη έκφραση γνωστής διαδικτυακής εκπομπής του «Χιτλερισμού».
Τελικά ο εθνικιστικός «χώρος» αποτελεί το καλύτερο βεστιάριο για το δυσώδες θέατρο του κοινοβουλευτισμού, που καταλήγει σε δημόσιο θέαμα για τους αφελείς εθνικιστές και εθνικοσοσιαλιστές και σε προσωπικό θρίαμβο και εξέλιξη για τους πολιτικάντηδες ακροδεξιούς.
Για τους πρώτους είναι πάντα μια τραγωδία όταν αντιλαμβάνονται - ανάμεσα σε πολλά άλλα - έστω και αργά ότι αυτός … που την εποχή εκείνη έδειχνε να νοιάζεται για τα συμφέροντα της Τεχεράνης και την επιθετική πολιτική των Ισραηλινών, στις μέρες μας έσπευσε να ζητήσει γονυπετής συγνώμη από τους Σιωνιστές και το ΚΙΣ μπροστά στην ευκαιρία της κάλυψης του υπουργικού θώκου και τις ξεκάθαρες εντολές του Αντώνη Σαμαρά.
Και σαν μην έφτανε μόνο αυτό ως άλλος «άσωτος υιός» στράφηκε προσφάτως ακόμη και ενάντια στον πατέρα του και τις όποιες «ακραίες» ιδέες του, όπως και ο πατέρας του άλλωστε στράφηκε ύπουλα και με σχέδιο ενάντια στους συναγωνιστές του την εποχή του μεταπολιτευτικού εθνικισμού, όπου λίγο μετά και καθόλου τυχαία άρχισε η Παπαδοπουλική ΕΠΕΝ να επαινεί τον Ισραηλινό Μοσέ Νταγιάν και οι βουλευτές της να προσκολλούνται στον «Όμιλο Φίλων του Ισραήλ».
Για την ιστορία λοιπόν και επειδή κάποιοι είναι καιρός να αντιληφθούν ότι ο κάλπικος αντισιωνισμός είναι δημιούργημα του ίδιου του Διεθνούς Σιωνισμού, που περνάει ακόμη και από την συρραφή άρθρων σε βιβλίο για την ηρωική Χεζμπολάχ μέχρι το υπέροχο ταξίδι αναψυχής στην χώρα των Περσών, ότι ο «ευαισθητοποιημένος» πολιτικός που είχε καταθέσει ερώτηση τον Ιανουάριο του 2011 για τα συμφέροντα της Ιρανικής τράπεζας Saderat Iran ήταν ο σημερινός υπουργός της δεξιάς Θάνος Πλεύρης.
Ω καιροί, ω ήθη! Κορυφαίοι πρωταγωνιστές
στην σκηνή οι φιλοσιωνιστές (ακρο)δεξιοί που καλύπτονται με αντισιωνιστικές
μαντήλες πριν φορέσουν τελικά το γνωστό κιπά, ακόμη και αν η δική τους παράσταση
είναι το ακριβώς αντίθετο από το κορυφαίο έργο του Αισχύλου «Πέρσες».
Ο Στρατηγός Soleimani έλεγε: «Δήλωσε την ανάγκη σου προς το
Θεό, ώστε να μην έχεις ανάγκη κανέναν. Υπάρχουν πολλοί πόνοι που, αν κοιτάξεις
προσεκτικά, η σωτηρία μας κρύβεται μέσα τους και υπάρχουν πολλά γεγονότα στη
ζωή μας την έκβαση των οποίων πρέπει να αφήνουνε στα χέρια του Θεού, γνωρίζοντας ότι σε Εκείνον βρίσκεται η δική
μας ευλογία»
Μάθημα ζωής και Πίστης από έναν χαμογελαστό και
ευγενικό άνθρωπο, που γνωρίσαμε κάποιοι μετά τον θάνατο του … !
E. Κ.
Με αφορμή την τριακοστή τρίτη επέτειο αποβίωσης του Ιμάμη
Χομεϊνί δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το ειδικό τεύχος για την ζωή
και τα έργα του.
Μπορείτε να το διαβάσετε σε ψηφιακή έκδοση εδώ
Την ίδια στιγμή διαβάζουμε σε καθεστωτικό μέσο:
Όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, οι ισραηλινές ένοπλες
δυνάμεις (IDF) έχουν αφιχθεί, από την Κυριακή 29 Μαΐου, στη Κύπρο για να
συμμετέχουν στην ΤΑΜΣ «Αγαπήνωρ 2022» που θα διαρκέσει πέντε ημέρες, μέχρι την
Πέμπτη 2 Ιουνίου. Η άσκηση εντάσσεται στα πλαίσια της αμυντικής συνεργασίας
Κύπρου-Ισραήλ που τα τελευταία χρόνια εκτείνεται και στο πεδίο των κοινών στρατιωτικών
ασκήσεων με φόντο τόσο τον χερσαίο όσο και τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο πέριξ
της Κύπρου. Η άσκηση “Chariots of Fire”, διάρκειας 4 εβδομάδων εκ μέρους των
ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων εντάσσει τη Κύπρο στους σχεδιασμούς της κατά το
πενταήμερο του «Αγαπήνωρος».
• Προσαρμογή σε συνθήκες μάχης εντός εχθρικού περιβάλλοντος ή γραμμών του εχθρού και διαχείριση συνθηκών κρίσης που προέκυψαν (τραυματισμοί, εκκένωση δυνάμεων, κοκ) και
• Εκπαίδευση στη λογιστική και διοικητική υποστήριξη ενός τέτοιου περιβάλλοντος μάχης όπου τα στρατεύματα θα πρέπει να δεχθούν εφόδια από αεροπορικές ρίψεις
Σε αυτό το πλαίσιο η ΤΑΜΣ «Αγαπήνωρ» περιλαμβάνει διακλαδικά αντικείμενα όπως η εγγύς υποστήριξη μάχης με επιθετικά ελικόπτερα ή η κατεύθυνση πυρών από αυτά, η μεταφορά τραυματιών με τέτοια σε συνθήκες διαχείρισης κρίσης καθώς και η ρίψη στρατιωτικού υλικού υποστήριξης χερσαίων δυνάμεων με εναέρια μέσα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κύπρος ως πεδίο (τερέν) στρατιωτικών επιχειρήσεων για το Ισραήλ προσομοιάζει -με ρεαλιστικούς όρους- δύο βασικά σενάρια για τον IDF. Σύμφωνα με τα Ισραηλινά ΜΜΕ και την «Jerusalem Post», «την μάχη με την σιιτική οργάνωση Χεζμπολάχ του Λιβάνου εντός λιβανικής επικράτειας άρα εξ’ ορισμού σε άγνωστο έδαφος -προοπτική που εξυπηρετεί η Κύπρος λόγω εγγύτητας β. τις συνθήκες μάχης του IDF σε διασυνοριακές συγκρούσεις (Λίβανος, Συρία, Γάζα) όπου εναλλάσσονται ως επιχειρησιακά πεδία ορεινοί όγκοι μεσαίων και υψηλότερων υψομέτρων, κατοικημένοι τόποι (urban warfare) κι ανοικτό πεδίο. Το Τρόοδος ομοιάζει με το όρος Hermon, τόσο κλιματολογικά όσο και -ανά σημεία- υψομετρικά, κατεξοχήν πεδίο δυνητικής δράσης του IDF στα Υψίπεδα του Γκολάν και στο νευραλγικό σημείο του «τριεθνούς» μεταξύ Λιβάνου και Συρίας όπου δραστηριοποιείται η οργάνωση Χεζμπολάχ».
Και πριν λίγο καιρό στην Παλαιστίνη οι Σιωνιστές ...
-wzor.jpg)
