Συνέντευξη με τον Ανδρέα Γενιά για το εργατικό σωματείο «4Ε»

Συνέντευξη με τον Ανδρέα Γενιά για το εργατικό σωματείο «4Ε»

Πέρα από τις εκλογικές διαδικασίες και την έντονη ψηφοθηρία που επηρεάζουν σε βάθος τις συνειδήσεις και τις κινήσεις, τα τελευταία χρόνια στον «χώρο» ξεχωρίζουν κάποιες ποιοτικές πρωτοβουλίες. 

Μια από αυτές είναι η δημιουργία εργατικού σωματείου με την ονομασία «4Ε». Γεγονός που προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις μέσω δημοσιευμάτων και συγκεντρώσεων. 

Αν μη  τι άλλο μια σύντομη συνέντευξη με τον Ανδρέα Γενιά του «Ιερού Λόχου» κρίνεται απαραίτητη για όσους θέλουν να έχουν μια ολοκληρωμένη εικόνα σχετικά με τις εξελίξεις.

Τι είναι η 4Ε;

Η 4Ε Εθνική Εργατοϋπαλληλική Ένωση Ελλάδας, είναι το μοναδικό πανελλήνιο Εθνικό Πανεργατικό σωματείο. Δεν γνωρίζω πραγματικά εάν υπήρξε ποτέ άλλοτε στην ιστορία ένα ανάλογο πανελλήνιο σωματείο.

Πως ξεκίνησε η προσπάθεια;

Η όλη προσπάθεια είναι του πολιτικού φορέα Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος που έχω την τιμή να είμαι πρόεδρος. Ως Ιερός Λόχος εδώ και αρκετά χρόνια λειτουργούσαμε το εργατικό τομέα με την ονομασία 4Ε. Όμως από την στιγμή που θελήσαμε να εκφραστούμε πολιτικά, ήταν αυτονόητο για εμάς να δημιουργήσουμε την 4Ε ως επίσημο εργατικό σωματείο.

Δηλαδή το εργατικό σωματείο 4Ε είναι κομματοποιημένο;

Δεν θα το έλεγα με την στενή έννοια του όρου "κομματοποιημένο". Το 4Ε είναι ένα εργατικό σωματείο που απευθύνεται σε όλους τους Έλληνες και μπορούν είτε να ενταχθούν είτε να ζητήσουν βοήθεια για τα εργατικά ζητήματα τους. 

Εμείς ποτέ δεν θα ρωτήσουμε τι ψηφίζει ο καθένας που θα μας ζητήσει βοήθεια και ούτε μας ενδιαφέρει. Όμως το 4Ε ανήκει στον Ιερό Λόχο και εκφράζει την Ιδεολογία του Κινήματος μας που είναι τόσο αντικομμουνιστική όσο και αντικαπιταλιστική.

Πως πιστεύετε ότι θα βοηθήσετε τους Έλληνες εργαζόμενους γενικότερα;

Καταρχάς ο Έλληνας εργαζόμενος βιώνει  τον εργασιακό μεσαίωνα. Από αρχή των μνημονίων μέχρι και σήμερα έχουν συρρικνωθεί τα δικαιώματα του και έχει μετατραπεί σε σύγχρονο σκλάβο της πλουτοκρατίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση των τοκογλύφων με τις δοτές κυβερνήσεις μαριονέτες φτωχοποίησαν τον Ελληνικό Λαό για να εξυπηρετήσουν τις πολυεθνικές εταιρείες, τα τραστ και τους χορηγούς των κομμάτων τους. 

Με όπλο τους τον φόβο της ανεργίας και των απολύσεων εξανάγκασαν τους Έλληνες εργαζόμενους οι πλουτοκράτες να δεχθούν μειώσεις μισθών και αντεργατικές συμβάσεις και μέτρα. Στον αντίποδα αυτού οι προδότες του Έλληνα Εργαζόμενου οι αριστεροί της Εκάλης, συναινούν με την αθρόα εισβολή φτηνών εργατικών χεριών από αλλοδαπές χώρες, με αποτέλεσμα όχι μόνο η χώρα να μετατρέπεται σε αποθήκη ψυχών αλλά και να οπλίζουν τα χέρια των καπιταλιστών με ακόμα ένα επιχείρημα κατά των Ελλήνων.

Δυστυχώς η όλη κατάσταση στα εργασιακά ζητήματα όλο και επιδεινώνετε εις βάρος φυσικά των πιο αδυνάτων. Σε όλο αυτόν τον κυκεώνα των αντεργατικών μέτρων η μόνη λύση είναι η μαζική αντίσταση και η ανυπακοή του Έθνους στις ανθελληνικές απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης των τραπεζιτών και των εγχώριων μαριονετών τους.

Ως 4Ε με κάθε νομιμότητα αφενός θα προασπίσουμε τα νόμιμα δικαιώματα των Ελλήνων εργαζομένων και αφετέρου θα σταθούμε στο πλάι τους στα εργατικά και κοινωνικά προβλήματα. 

Και λέω και κοινωνικά προβλήματα γιατί το 4Ε στοχεύει να δραστηριοποιείται και να προσφέρει στα μέλη του παροχές που απορρέουν από την δύναμη που μας δίνει η εγγραφή των πολλών νέων μελών. Φυσικά αρωγός στην προσπάθεια του 4Ε είναι το Εθνικό Πολιτικό Κίνημα Ιερός Λόχος.

Υπήρξαν αντιδράσεις για την δημιουργία του 4Ε και αν ναι από ποιους;

Η αντίδραση του αριστερού χώρου ήταν αναμενόμενη. Από ανακοινώσεις του Μέρα 25 μέχρι και συγκεντρώσεις και ανακοινώσεις των «αναρχικών».

Πραγματικά παρακολουθούμε τον πόνο που βγάζουν και γελάμε. Βλέπεις δεν είναι και λίγο να έρχεται κάποιος και να απομυθοποιεί τους δήθεν φιλεργατικούς και φιλολαϊκούς αγώνες της αριστεράς. Όμως δεν είναι η αριστερά ο μόνος μας εχθρός. 

Το 4Ε είναι ίσως το μοναδικός φορέας που έχει εχθρούς, τους αριστερούς λόγω ιδεολογίας, τους καπιταλιστές λόγω συμφερόντων και τους δήθεν πατριώτες νεοεθνικιστές λόγω νοοτροπίας! Δυστυχώς είναι κάποιοι που βλέπουν ότι ο Ιερός Λόχος σε λιγότερο από ένα χρόνο ζωής ως πολιτικός φορέας (ως σύλλογος από το 2012) δημιούργησε αυτό που δεν σκέφτηκαν να κάνουν αυτοί.

Δυστυχώς η νοοτροπία στον χώρο τουλάχιστον για μια θλιβερή πλειοψηφία δεν είναι να στηρίζουν κάτι υγιές αλλά να το πολεμούν. Ευτυχώς όχι όλοι. Όμως αν σκεφτεί κανείς ότι το 4Ε έχει περισσότερη προβολή από τα «αριστερά» ιστολόγια από ότι τα του χώρου, ε αυτό κάτι σημαίνει.

Ποιες είναι οι επόμενες κινήσεις σας;

Βασικός μας στόχος είναι να δημιουργήσουμε Εργατικούς αντιπροσώπους σε κάθε πόλη. Με συντονισμό και σύνεση να προσεγγίσουμε τους Έλληνες εργαζόμενους, να τους στηρίξουμε ουσιαστικά ώστε να μην είναι μόνοι τους απέναντι στο τέρας του καπιταλισμού αφενός και αφετέρου να μην προδίδονται τα συμφέροντα τους από τους αριστερούς "εργατοπατέρες".

Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες μας;

Το 4Ε είναι μια πρωτοποριακή και συνάμα άκρως εθνική κίνηση. Κάθε Εθνικιστικό Κίνημα, για να είναι πραγματικά κίνημα, πρέπει να σκύβει στα προβλήματα του Λαού του και όχι να είναι ξένο. Δεν μπορούμε να μιλάμε για το "πως θα πάρουμε την Πόλη" όταν έχουμε χάσει την Πατρίδα που ζούμε! Προβλήματα όπως η υπογεννητικότητα έχουν άμεση σχέση με τα εργασιακά ζητήματα.

Για εμάς στον Ιερό Λόχο η αξιοπρεπή και ασφαλή εργασία με τους ανάλογους μισθούς είναι θεμελιώδη αρχή για κάθε κράτος που θέλει να κάνει εθνική πολιτική. Το ιερό τρίπτυχο Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια αναβαθμίζεται  σε τετράπτυχο με την αξία "Εργασία". 

Καλούμε λοιπόν όλους όσους θέλουν να αλλάξουν αυτό που δεν τους αρέσει να ενταχθούν στο 4Ε για να μην ζούμε άλλο σαν δούλοι μέσα στην ίδια μας την Πατρίδα!

Σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία.

Για την πρωτομαγιά (L.C.C.)

 

Ανακοίνωση της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. για το νέο νομοσχέδιο που αφορά τα εργασιακά

 

https://flefalo.blogspot.com/

Νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά επεξεργάστηκε η κυβέρνηση. Και όπως ήταν αναμενόμενο το νομοσχέδιο θεσμοποιεί την φροντίδα των κυβερνώντων για τους εκπροσώπους της εργοδοσίας και του μεγάλου κεφαλαίου ενώ αποψιλώνει ακόμη περισσότερο τις δυνατότητες διαπραγμάτευσης των εργαζομένων. Ασφαλώς δεν μας εκπλήσσει η οικονομική λογική που εκφράζει το κόμμα των βολεμένων του δημοσίου, οι οποίοι ευαγγελίζονται την ελευθερία της αγοράς. Παραλείπουν, βέβαια, οι θιασώτες του ελλαδικού φιλελευθερισμού να μας πουν ότι υποστηρίζουν την ελευθερία της αγοράς αρκεί αυτή η ελευθερία να αφορά άλλους και όχι τους ίδιους, οι οποίοι είναι προνομιούχοι διπλοθεσίτες του κράτους.

Όπως και να έχει για εμάς τους ρομαντικούς ο φιλελευθερισμός είναι μια οικονομική και πολιτική παθογένεια της ιστορίας, από τις απαρχές του κιόλας. Πολύ περισσότερο στην σημερινή μεταμοντέρνα του εκδοχή. Αλλά για να είμαστε ειλικρινείς δεν περιμέναμε τίποτα διαφορετικό από πολιτικούς όπως αυτοί που μας κυβερνούν. Εκείνο που εξακολουθεί να μας εκπλήσσει είναι η δουλοπρεπής παράνοια αυτών που τους ψηφίζουν.

Αυτών που ζουν σε μια κοινωνία με κοντά 1.000.000 ανέργους, με αδιευκρίνιστο αριθμό παράνομων μεταναστών, με υποπληρωμένες εργασίες της κακιάς ώρας, με εξωτερική πολιτική περίγελο της οικουμένης, με δημόσια υγεία υπό κατάρρευση, με εσωτερική διοίκηση τουρκοκρατικής προέλευσης, κοντολογίς με το μαύρο μας το χάλι. Και παρόλα αυτά δίνουν εκλογικές αυτοδυναμίες (σε δήμους και κεντρική διοίκηση) σε οικογενειοκρατικά κόμματα-δυναστείες, σε γόνους υπουργών και πρωθυπουργών που βυσσοδομούν υπέρ του φιλελευθερισμού αλλά πληρώνονται δια βίου απ' το δημόσιο, σε ψευτοπατριώτες που βάζουν πάνω από το έθνος μας τους δυτικούς συμμάχους και σε πατσαβούρια του αστικού life style.

Αλλά, όπως δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε, ο νεοέλληνας των καιρών μας ενδιαφέρεται μόνο μήπως και του πουν ότι δεν είναι Ευρωπαίος. Συμπλεγματικός, ψυχικά υποτελής, ανίκανος να δει πέρα από το στενό κουτί στο οποίο τον έχει κλεισμένο ο διεθνής παράγοντας του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού μέσω της προπαγάνδας των συστημικών ΜΜΕ, ο νεοέλληνας θα ζητιανεύει ένα κομμάτι ψωμί αλλά δεν θα διανοηθεί να διεκδικήσει καλύτερες συνθήκες ζωής. Γιατί κάτι τέτοιο δεν θα ήταν καθώς πρέπει. Και θα ενοχλούσε τα σαλόνια των δυτικών συμμάχων με τις γραβάτες, με το ορθολογιστικό σκεπτικό και με τα «προοδευτικά» πάθη.

Ας υποστούμε, τώρα, μαζί με τον ανόητο νεοέλληνα και οι λίγοι που παραμένουμε κανονικοί άνθρωποι και αληθινοί Έλληνες την κατάργηση του οκταώρου, την άμισθη εργασία των υπερωριών και άλλα ωραία που προϋποθέτει η φιλελεύθερη δημοκρατία της εποχής μας.

πηγή

Κίνημα: Για την Ελληνική Πρωτομαγιά (https://kinhma.com/)

Μια υπενθύμιση της συντακτικής ομάδας προς τους αναγνώστες του «Μαύρου Κρίνου»

Προσοχή σε σελίδες στα ΜΚΔ που εμφανίζονται να έχουν δήθεν σχέση με την εθνική αυτονομία και στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά δημιουργίες διαφόρων προσώπων και υπηρεσιών για την συλλογή πληροφοριών.

Επειδή εδώ και χρόνια η πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι εφικτή εκτός από τους σταθερούς υπολογιστές και από τα tablets ή τα κινητά, και με δεδομένο την αύξηση του ενδιαφέροντος για την δική μας «φωνή» μέσα στο αχανές ελληνικό διαδίκτυο, καλό είναι υπενθυμίσουμε κάποια πράγματα σχετικά με το ιστολόγιο μας για την καλύτερη ενημέρωση των αναγνωστών μας, συναγωνιστών, φίλων ή … εχθρών.

Το επίσημο ιστολόγιο της αυτόνομης συντακτικής ομάδας «Μαύρος Κρίνος» παραμένει ενεργό από το 2007 πλην μιας μικρής παύσης στην λειτουργία του. Ιδεολογικά η πολιτική μας σκέψη όπως είναι γνωστό ανήκει στο ρεύμα της «Τρίτης Θέσης» η οποία εμφανίστηκε στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και η συντακτική ομάδα συνεχίζει να προβάλλει και να στηρίζει επί σειρά ετών τις απόψεις του λεγόμενου «εθνικοεπαναστατικού» (NR) χώρου όπως ονομάζονται οι ομάδες, κινήσεις, «φράξιες» και εκφράσεις των εξωκοινοβουλευτικών Αντιδημοκρατών.

Οι αναρτήσεις που είναι χιλιάδες όπως και τα σχόλια κάτω από αυτά, είναι αποτέλεσμα μιας άοκνης συλλογικής προσπάθειας Αυτόνομων Συναγωνιστών και Συναγωνιστριών εντός και εκτός Ελλάδος, δεν είναι όμως απαραίτητο να εκφράζουν το σύνολο της συντακτικής μας ομάδας αφού η ελευθερία του λόγου για εμάς τους «αριστερούς» νεοφασίστες έχει κυρίαρχη θέση στον αξιακό μας κώδικα.

Από την πρώτη στιγμή της προσπάθειας αυτής δεν παραμείναμε μόνο στον κόσμο του διαδικτύου όπως θα περίμεναν κάποιοι αλλά δώσαμε το παρών σε όλες τις οργανωτικές διεργασίες και «ζυμώσεις» των αυτόνομων/ανένταχτων ομάδων.  Η δράση μας είναι έμπρακτη και πολυεπίπεδη για όσους γνωρίζουν τα εσωτερικά του πολύπαθου «χώρου», με στόχο όχι την εμετική αυτοπροβολή ή το κέρδος όπως συνηθίζουν να πράττουν οι γραβατοφορεμένες μαριονέτες και καθεστωτικές πόρνες της ξενόδουλης  «εθνικοφροσύνης», αλλά με μοναδικό γνώμονα την υπεράσπιση της Μελανοπόρφυρης Ιδέας καθώς και την προβολή μιας πρότασης για μια διαφορετική στάση ζωής σε μια «έρημη χώρα».

Εκδόσεις μέσω της αυτοοργάνωσης και της αυτοχρηματοδότησης, συλλογικές κινήσεις αλληλεγγύης για φυλακισμένους συναγωνιστές και όχι μόνο, διαχρονική συμμετοχή σε κινηματικές δράσεις κάθε είδους που ξεκινούν από την προβολή και ενίσχυση της αντιδημοκρατικής μουσικής και φτάνουν στην δυναμική παρουσία στον δρόμο, άμεση πολιτική προπαγάνδα και σε επαφή με την νεολαία σε σχολές και σχολεία ή γήπεδα αλλά και δια ζώσης με φοιτητές, μαθητές, ανέργους αλλά και εργαζόμενους σε εργοστάσια είναι μόνο μερικές πτυχές του «Φαιού Αυτονομισμού» που εμείς υπερασπιζόμαστε με «λύσσα και συνείδηση» παρά τα όποια σωστά αλλά και λάθος βήματα, τις ελλείψεις ή τις δυσκολίες στις συνθήκες της σύγχρονης δυστοπικής κοινωνίας.

Δεν πιστεύουμε στον κοινοβουλευτισμό στα κόμματα και τις εκλογές, δεν πιστεύουμε στην μια και μοναδική αρχή του αρχηγού ή την στείρα παρελθοντολογία, δεν πιστεύουμε στις «αυταπάτες» που πλασάρει η αντιφασιστική αστική ακροδεξιά από το ’45 και μετά, δεν πιστεύουμε σε «προφητείες» και την περιβόητη «ένωση» που προωθούν οι διάσημοι «παράγοντες» ελλαδέμποροι και οι υπάλληλοι του πολιτικαντισμού και σίγουρα δεν νιώθουμε ούτε στο ελάχιστο «σωτήρες» κανενός ή αυτοί που κατέχουν την μια και μοναδική αλήθεια.

Είναι τιμή μας όμως που μετά το «Αντίδοτο» και το «Γαμμάδιον» είμαστε εμείς αυτοί που κάναμε γνωστή και μέσω του διαδικτύου σε χιλιάδες συμπατριώτες μας την «Στρασσερική» σκέψη παρά την αναμενόμενη λυσσαλέα επίθεση της παρακρατικής άκρας δεξιάς και της καθεστωτικής άκρας αριστεράς. Το παρόν ιστολόγιο είναι ένα από τα παλαιότερα «βήματα» έκφρασης των Αυτόνομων ενώ σταθήκαμε στο πλευρό ακόμη και αυτών που διαφωνούν μαζί μας σε καίρια ζητήματα αφού η υπεράσπιση της αλήθειας είναι καθήκον απέναντι στο ανθελληνικό κράτος και τους πραιτοριανούς του. 

Χαιρόμαστε που η «φωνή» μας βρίσκει ανταπόκριση όλα αυτά τα χρόνια και αυτό είναι γεγονός αφού αυξάνονται καθημερινά οι πρόμαχοι της «Τρίτης Θέσης» προς φρίκη των «παλιάτσων» που εμπορεύονται ιδέες και σύμβολα μιας βιοθεωρίας με την οποία δεν έχουν καμία σχέση.

Όσον αφορά την δομή της διαδικτυακής επαφής υπενθυμίζουμε:

Πατώντας πάνω στον τίτλο της κάθε ανάρτησης μπορείτε να προσθέσετε το σχόλιο σας - αρκεί να σέβεστε τους κανόνες που ορίζει η συντακτική ομάδα - στην σχετική φόρμα επικοινωνίας που υπάρχει ακριβώς από κάτω. 

Για να δείτε τα σχόλια πρέπει να πατήσετε και πάλι πάνω στον τίτλο της ανάρτησης που έχετε επιλέξει προς ανάγνωση ενώ στα κινητά είναι εμφανή.

Κάτω από κάθε ανάρτηση υπάρχει δυνατότητα με το «κουμπί» της Google για την προώθηση των αναρτήσεων μέσω λογαριασμών.

Κάθε σχετική αναδημοσίευση από τα άρθρα μας θα θέλαμε να έχει πηγή ή σχετική αναφορά στο ιστολόγιο μας.

Στα δεξιά του ιστολογίου παρουσιάζονται κατά καιρούς αξιόλογες εκδοτικές προσπάθειες.

Στα δεξιά του ιστολογίου υπάρχει το βιβλίο επισκεπτών στο οποίο μπορείτε να γράψετε την άποψη σας.

Στα δεξιά του ιστολογίου υπάρχει η δυνατότητα αναζήτησης για τις αναρτήσεις.

Στα δεξιά του ιστολογίου υπάρχουν σύνδεσμοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Η προβολή των σχετικών ιστοσελίδων δεν σημαίνει ταύτιση απόψεων αλλά προβολή προς όφελος της ιδεολογικής σύνθεσης.

Στα δεξιά του ιστολογίου υπάρχουν οι σχετικές ετικέτες με πλήθος αναρτήσεων τις οποίες μπορείτε να μελετήσετε σύμφωνα με το θέμα που επιθυμείτε.

Στα δεξιά του ιστολογίου υπάρχει επίσης αρχειοθήκη όλων των αναρτήσεων από το έτος 2007.

Για να επικοινωνήσετε άμεσα με την συντακτική ομάδα μας καθώς και για αρθρογραφία, νέα ιστολόγια, συνεργασίες, απορίες, διαφωνίες, μουσικά νέα ή labels, ομιλίες και εκδηλώσεις, προτάσεις ή απειλές ... στην ηλεκτρονική μας διεύθυνση: 

blackmilitiagr@gmail.com

Υπάρχει για όσους ενδιαφέρονται και το διαδικτυακό μας κανάλι στο youtube με ενδιαφέρουσες ηχογραφήσεις και βίντεο για διάφορα θέματα - πατήστε like και subscribe - κάτω από τις οποίες μπορείτε να αφήσετε τα σχόλια σας. 

Είμαστε ανοιχτοί στον δημόσιο διάλογο με όλους είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε με τις απόψεις τους, έχουμε την διάθεση να προβάλουμε τις θέσεις μας ακόμη και σε αντίπαλες συχνότητες ή εκπομπές, ενώ κάνουμε γνωστό για πολλοστή φορά - για ευνόητους λόγους - προς κάθε κατεύθυνση, ότι ως Αυτόνομοι Πολιτικοί Στρατιώτες και εχθροί της αστικής δημοκρατίας, δεν διαθέτουμε δηλώσεις μετανοίας απέναντι στο γενοκτονικό κατοχικό καθεστώς που είναι τίποτε άλλο παρά εξάρτημα του Διεθνούς Σιωνισμού των ΗΠΑ του ΝΑΤΟ και της πλουτοκρατικής Ε.Ε. 

Λύκοι ανάμεσα στα πρόβατα της αστικής δημοκρατίας.

Εκ μέρους της συντακτικής ομάδας

Ο Εθνικοσυνδικαλιστής Κωνσταντίνος Σπέρας.

Ο λησμονημένος Εθνικιστής Εργάτης Κωνσταντίνος Σπέρας 

Σε μια παλαιότερη συζήτηση μεταξύ Συναγωνιστών, είχαμε ασχοληθεί διεξοδικά με την JON-S και με τον Ledesma Ramiro Ramos και την δράση τους πριν και κατά την διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου. Αναλύσαμε διεξοδικά την ιδεολογία του ισπανικού εθνοσυνδικαλισμού και το πόσο είχε διαδοθεί στην ισπανική κοινωνία και στα ισπανικά συνδικάτα στα χρόνια του Μεσοπολέμου και φυσικά στο τέλος κλείσαμε την συζήτηση με ένα παράπονο και μια πικρία γιατί δεν είχαμε ανάλογα κινήματα στη χώρα μας την εποχή εκείνη. 

Αυτή η συζήτηση με οδήγησε να μελετήσω το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας, από τα πρώτα του δειλά βήματα στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ως τις αρχές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, με την κρυφή ελπίδα ότι ίσως βρω ανάλογες περιπτώσεις και στη χώρα μας. Η αναζήτηση μου βασίστηκε ως επί το πλείστον σε αναρχικές και μαρξιστικές πηγές δυστυχώς, λόγω της παντελούς έλλειψης εθνικιστικής βιβλιογραφίας και φυσικά της ολοκληρωτικής καπήλευσης του συνδικαλισμού από την αριστερά. 

Μέσω αυτής της μελέτης ανακάλυψα διάφορες μορφές του Ελληνικού συνδικαλισμού, οι οποίες έδρασαν στη χώρα εκείνη την εποχή και ΔΕΝ ενστερνίζονταν τις μαρξιστικές θεωρίες ή τις αποποιήθηκαν, όταν διέγνωσαν τον ύποπτο ρόλο του ΣΕΚΕ και του ΚΚΕ αργότερα, μια από αυτές τις μορφές είναι ο Κώστας Σπέρας. Την πολιτική και συνδικαλιστική του δράση, θα παραθέσω παρακάτω από τα μέσα της δεκαετίας του 1910 ως την δολοφονία του από την ΟΠΛΑ το 1943. 

Ο Κώστας Σπέρας γεννήθηκε στη Σέριφο  το 1893,  όπου εκεί έζησε τα παιδικά του χρόνια ως το 1907 που μετανάστευσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Στην Αλεξάνδρεια  φοίτησε στο Λεόντειο Λύκειο ενώ αργότερα εγκαταστάθηκε στο Κάιρο όπου εργάστηκε ως καπνεργάτης και ήρθε σε επαφή με τις ιδέες του Αναρχοσυνδικαλισμού και του Επαναστατικού Συνδικαλισμού. Το 1910 επέστρεψε στην Ελλάδα, στην αρχή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου ήταν από τους πρωτεργάτες της δημιουργίας Εργατικού Κέντρου Αθηνών και του Σοσιαλιστικού Κέντρου Αθηνών καταβάλλοντας τρομερές προσπάθειες για να μεταλαμπαδεύσει τις απόψεις του στο Ελληνικό εργατικό κίνημα … 

για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο 
στον σύνδεσμο εδώ ...

Η εργασία υπό τον Εθνικοσοσιαλισμό: άρθρο του Άρη Αρίωνος στο περιοδικό "Αντίδοτο"

350 Έλληνες πήγαν να δουλέψουν στα χωράφια της Γιάννουλης! Τώρα τι έχουν να πουν οι αντιρατσιστές;

Οι “αλλοδαποί εργάτες” έκαναν απεργία … 

Δεν πίστευαν στα μάτια τους οι διοικούντες του Αγροτικού Συνεταιρισμού Γιάννουλης όταν ένα πρωινό αντίκρισαν έξω από τα γραφεία τους καμία 70αριά εργάτες να τους περιμένουν για να περάσουν από μια πρόχειρη συνέντευξη με στόχο μια δουλειά στα χωράφια. Ανάλογος αριθμός και την επόμενη μέρα και πολλαπλάσιος τη μεθεπόμενη. Είχε προηγηθεί αγγελία του Αγροτικού Συνεταιρισμού στην εφημερίδα «Ελευθερία», μέσω της οποίας ζητούσαν εργάτες γης (άνδρες και γυναίκες), από 20-60 ετών. 

Συνολικά οι αιτήσεις με τα βιογραφικά που υποβλήθηκαν ξεπέρασαν τις 400, εκ των οποίων οι 350 επρόκειτο για Έλληνες και δη κατοίκους του νομού. Αφορμή για να απευθυνθούν στον ευρύτερο πληθυσμό τα μέλη της διοίκησης του Συνεταιρισμού αποτέλεσε η στάση εργασίας που πραγματοποίησαν προ ημερών οι αλλοδαποί εργάτες, οι οποίοι - σημειωτέον - απασχολούνταν τα τελευταία χρόνια συστηματικά στα χωράφια της περιοχής, διεκδικώντας περισσότερα χρήματα. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συνεταιρισμού Δημήτρη Λεωνιδάκη «το ημερομίσθιο (εργόσημο) που δίναμε για 8 ώρες εργασίας (με μισή ώρα διάλειμμα για κολατσιό) είναι 30 ευρώ. Στη στάση εργασίας που πραγματοποίησαν απαίτησαν τα ίδια χρήματα για 7,5 ώρες. 

Δεν είναι τόσο το οικονομικό όσο ότι επέλεξαν μια περίοδο την οποία οι δουλειές είναι στο φόρτε τους. Και επειδή σε λίγες μέρες ξεκινά η συγκομιδή των φρούτων, μια κρίσιμη περίοδος που δεν επιτρέπει ούτε μια εργατοώρα χαμένη, ως Δ.Σ. αποφασίσαμε να μην ενδώσουμε στις πιέσεις των αλλοδαπών εργατών, αλλά να μεριμνήσουμε για νέο προσωπικό ή στη χειρότερη περίπτωση για εφεδρείες. Εκπλαγήκαμε ευχάριστα όταν αντικρίσαμε τόσους πολλούς υποψήφιους εργάτες που ζητούσαν δουλειά ... 

για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...

Τι δεν καταλαβαίνεις ;

01.09.1992 

Πετρόλα 

νεκροί 14 

τραυματίες 24

08.05.2015

ΕΛΠΕ

νεκροί 4

τραυματίες 2

Εργάτης δίχως Πατρίδα ... άνθος δίχως ρίζες μήτε ουρανό.

Απογυμνώνοντας την συνείδηση ενός εργάτη από την εθνική και φυλετική της υπόσταση και εισάγοντας σε αυτήν είτε πλασματικές ταξικές χροιές είτε την αναζήτηση του μεγίστου ατομικού κέρδους, γίνεται αυτομάτως εφικτή η μετατροπή των αγνότερων και ικανότατων προς κοινωνικές ανατροπές δυνάμεων σε ιδανική πρώτη ύλη για την καπιταλιστική παραγωγική διαδικασία. Δίχως κάποιο ανώτερο ιδανικό να φωτίζει τον μόχθο, τις θυσίες, τις απώλειες και την παραγωγή έργου ενός εργάτη, το κέρδος καταλαμβάνει την περίοπτη θέση του μοναδικού προορισμού ενός ανθρώπου. Κατόπιν, η αναζήτηση του μεγίστου κέρδους οδηγεί στην εκμετάλλευση από την πλευρά των εργοδοτών και στην αντιδραστική υποβάθμιση της εργασίας εκ μέρους των εργατών. Μόνος νικητής σε όλες αυτές τις συγκρούσεις είναι εκείνοι οι κύριοι που μπροστά από κάποια οθόνη παρακολουθούν τα νούμερα των οικονομικών τους μεγεθών να αυξομειώνονται. Στα πολυτελέστατα γραφεία τους θα υπάρχει κάποιο ράφι με χαρτιά όπου θα αναγράφονται οι νεκροί εργάτες, οι ασφαλίσεις, οι απολύσεις , οι προσλήψεις, οι μισθοδοσίες και οι εναλλακτικές λύσεις μείωσης του ανθρωπίνου δυναμικού προς περαιτέρω αύξηση των κερδών. 

Δίχως ψυχή, δίχως αισθήματα, δίχως ύπαρξη, κάθε εργαζόμενος ή εργάτης αποτελεί μία σάρκα που οφείλει να επιτελέσει την εργασία που του αναθέτουν στον χρόνο που του παρέχουν. Είναι μαύρος; Είναι λευκός; Είναι ασιάτης; Έχει οικογένεια; Έχει παιδιά; Έχει προβλήματα υγείας; Είναι απλά μία ρομποτική εφεύρεση; Αδιάφορο. Το μόνο που ενδιαφέρει τις υπολογιστικές μηχανές είναι τι μπορεί να παράγει ή ποια υπηρεσία μπορεί να προσφέρει. Από την πλευρά του ο εγκλωβισμένος στην μακαριότητα της δημοκρατίας και του κεφαλαιοκρατισμού εργάτης αναζητά διέξοδο. Μόνα του όνειρα, η επιβίωση της οικογένειας του και οι μικρές καθημερινές απολαύσεις. Μερικά τσιγάρα, μερικές μπύρες, η ομάδα , οι φίλοι και η γειτονιά. Εκείνοι οι άνθρωποι που καθημερινώς ακροβατούν στο νήμα του κινδύνου, που η ίδια τους η εργασία αποτυπώνεται με τα χρόνια στο κορμί τους, εισπνέουν μονάχα προδοσίες και εκπνέουν υπομονή. Στέκονται πολλές φορές σκυμμένοι όχι λόγω της κούρασης, αλλά επειδή η «παιδεία» των «σοσιαλιστών» αποψίλωσε κάθε ίχνος της περηφάνιας τους. Τα λερωμένα χέρια και τα βρώμικα ρούχα είναι ντροπή στην δημοκρατία. 

Αντιθέτως, οι βρώμικοι πολιτικοί, επιχειρηματίες, εργατοπατέρες και δημόσιοι υπάλληλοι έγιναν το όνειρο κάθε γονιού για το παιδί του. Χιλιάδες συνδικάτα, χιλιάδες καλοπληρωμένοι συνδικαλιστές, χιλιάδες εισοδηματίες, χιλιάδες αιώνιοι φοιτητές και χιλιάδες αργόσχολοι διατυμπανίζουν την «αγωνιστικότητά» τους για την εργασία. Μία εργασία την οποία παρέδωσαν στα μεταναστευτικά κύματα που δίχως κανέναν έλεγχο ή προσπάθεια ανακοπής εισέβαλλαν στον ελλαδικό χώρο. Ανθέλληνες εκ φύσεως, γνώριζαν πως ο κατακερματισμός του εργατικού δυναμικού ενός έθνους, το καθιστά αδύναμο να «χτίσει» τα δικά του υλικά και άυλα οικοδομήματα. Απολάμβαναν «αριστεροί» και «δεξιοί» την κατάντια του νεοέλληνα, που εκμεταλλευόμενος τις σάρκες που απλόχερα ο καπιταλισμός τους πρόσφερε, δολοφονούσε το μέλλον των παιδιών του. Διότι ενώ ο κατατρεγμένος μετανάστης γινόταν αγρότης, οικοδόμος, ψαράς, ηλεκτρολόγος, υδραυλικός, εκείνος σκορπούσε το «κέρδος» του στην «μόρφωση» και στην καλοπέραση των τέκνων του. Μόρφωση που οδηγεί στην ανεργία και καλοπέραση που θεμελίωσε βαθειά στην νέα γενιά την αδράνεια, την υποταγή και την αναζήτηση εκτονωτικών διεξόδων. Εχθρεύονται και μάχονται μανιωδώς τον εθνικό σοσιαλισμό διότι βίωσαν και γνώρισαν πως η πατρίδα για έναν εργάτη, για έναν αγρότη, για έναν επιστήμονα, για έναν καλλιτέχνη, για έναν στρατιώτη είναι εκείνος ο Ήλιος που φωτίζει και τρέφει με απροσδιόριστα ποσά ενέργειας την αυγή του καθημερινού αγώνα του. Είναι εκείνος ο προορισμός που μετατρέπει το στιγμιαίο κτύπο μίας σφύρας, την στιγμιαία συγκόλληση ή την στιγμιαία αναζήτηση λύσης ενός τεχνικού προβλήματος σε λίθο προς το αιώνιο οικοδόμημα της Ελλάδος, της Φυλής, του Γένους . 

Το κέρδος όλων , εργοδοτών και εργατών, γονατίζει μπροστά στον συλλογικό σκοπό και εκείνος ο οποίος θυσιάζει είναι και εκείνος που τιμάται. Ποιος καπιταλιστικός κρατικός μηχανισμός θα μπορούσε να συγκρατήσει την εθνική συνείδηση της εργατικής δυνάμεως; Ποιος δημοκράτης πολιτικάντης μπορεί να σταθεί απέναντι σε έναν οργισμένο εργάτη; Ποιο γρανάζι θα μπορεί να λειτουργήσει όταν η άμμος της συλλογικής αντιδραστικότητας εισρεύσει στις οδοντώσεις του; Κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σταθεί μπροστά στην λαϊκή θέληση, όταν εκείνη αποτινάξει τα δεσμά που την σέρνουν στα βάραθρα της παρακμής. Μα επίσης, γνήσια λαϊκή θέληση, δεν μπορεί να υπάρξει δίχως την μεταφυσική του αίματος, την μελέτη , την διατήρηση και την μετεξέλιξη της κοινής προγονικής κληρονομιάς και των κοινών πολιτισμικών και εθνικών ονείρων.Η απαίτηση μεγάλων έργων, γεννάει γενναίους και τολμηρούς εργάτες, μεταμορφώνει τα παιδιά σε Άνδρες, οξύνει την σκέψη, πειθαρχεί το σώμα και διαπλατύνει τα όρια των αντοχών. Τέλος, καρποφορεί τα άνθη εκείνα που στο λυκαυγές θα είναι «χαλαστές», μα πριν το λυκόφως θα χουν γίνει «χτίστες»…

πηγή

Ελλάς Εθνικοσοσιαλιστών Εργατών

Περί ανεργίας (άρθρο του Συναγωνιστή Ιωάννη Γιαννόπουλου)

Εάν η εργασία είναι καθήκον του πολίτου έναντι του Συνόλου, καθήκον του Συνολικού κράτους έναντι του πολίτου είναι η εις αυτόν παροχή εργασίας. Το Κράτος είναι εκείνο , το οποίο οφείλει να οργανώσει κατά τέτοιο τρόπον τρόπον την Οικονομίαν του  ώστε κάθε πολίτης να δύναται εύκολα να βρίσκει εργασίαν. 

Η ύπαρξις ανεργίας και υποαπασχολήσεως αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα γνωρίσματα της φιλελεύθερης οικονομίας, όπως είναι και η μετανάστευσις, το χαμηλόν κατά κεφαλήν εισόδημα και η συσσώρευσις υπερόγκων κεφαλαίων εις τα χέρια των ολίγων. Η ανεργία και η υποαπασχόληση είναι ολέθριον φαινόμενον δια την κοινωνική οικονομία. Δι’ αυτού πρώτα χάνονται τα αγαθά, τα οποία οι άνεργοι θα παρήγαγον αν εργάζοντο, ως και οι φόροι τους οποίους αυτοί θα κατέβαλλον στο Κράτος. Δεύτερον μειώνεται το κατά κεφαλήν  εισόδημα, εφ’ όσον οι άνεργοι και οι υποαπασχολούμενοι ζούνε εις βάρος των εργαζομένων. Και τρίτο, το Κράτος πληρώνει μεγάλα ποσά εις τα επιδόματα ανεργίας.

Το πρόβλημα της ανεργίας αντιμετωπίζεται σπασμωδικώς ή και καθόλου υπό του φιλελεύθερου κράτους με ανοήτους μεθόδους, όπως της μειώσεως των ωρών εργασίας και δια της εθνικώς εγκληματικής τακτικής της προωθήσεως πολιτών προς μετανάστευση. Το εθνικό σοσιαλιστικό κράτος κτυπά αντιθέτως την  ανεργίαν στις ρίζες της δια της αυξήσεως των υπαρχουσών εργασιών και της μεγαλυτέρας παραγωγικότητος αυτών. Εις το φιλελεύθερο κράτος υπάρχουν εκείνα τα είδη των εργασιών, τα προϊόντα των οποίων έχουν κόστος χαμηλότερον του των εκ του εξωτερικού αντιστοίχως εισερχομένων, και το επιτυγχανόμενον κέρδρος των οποίων κρίνεται υπό των επιχειρηματικών ως το αξιολογότερον. Με αυτόν τον τρόπο απομένει άνευ εργασίας τόσος αριθμός πολιτών, όση η διαφορά του διαθέσιμου εργατικού δυναμικού της χώρας μείον τους απασχολούμενους εις τας ως άνω εργασίας.

Εις το Εθνικοσοσιαλιστικό Κράτος αντιθέτως διατάσσεται η δημιουργία τόσων ακόμη εργασιών, επί πλέον των υπαρχόντων όσες απαιτούνται δια την απασχόλησιν του ανέργου δυναμικού της χώρας. Συγχρόνως τα αντίστοιχα εκ του εξωτερικού εισαγόμενα προϊόντα υφίστανται κατάλληλον δασμολογικήν επιβάρυνσιν . Για όσες εκ των προγραμματισμένων εργασιών δεν εκδηλώνεται ιδιωτική προθυμία, αναλαμβάνει την αποκλειστική των χρηματοδότηση το ίδιο το Κράτος. Με αυτόν τον τρόπο, δια μικρών αυξήσεων της τιμής ορισμένων αγαθών, επιτυγχάνεται εις την χώραν η απορρόφηση των ανέργων.

Οι δημιουργούμενες θέσεις εργασίας  εκλέγονται κατά προτίμησιν, μεταξύ εκείνων, οι οποίες είναι πολλαπλώς παραγωγικές, που έχουν δυνατότητες δια την δημιουργίαν και άλλων εργασιών, εκείνων οι οποίες χρησιμοποιούν  πολλά εργατικά  χέρια (π.χ. προϊόντα ακριβείας) και εκείνων δια τις οποίες δεν υπάρχει εισαγωγή από το εξωτερικό (π.χ. δημόσια έργα και γεωργικές βιομηχανίες). Γενικά η μέθοδος αυτή ακολουθεί τις εξής οδούς:

Α)  Άμεσος δημιουργία εργασιών υπό τους Κράτους. Διάθεση πιστώσεως δι’ εκτέλεσιν κολοσσιαίου προγράμματος κοινωφελών  έργων (οικοδομικών, οδικών, λιμενικών κλπ) τα οποία συγχρόνως δίδουν γενική ώθηση στην Εθνική Οικονομία. Ούτω π.χ. δια την μείωση της ανεργίας κατασκευάζονται σιδηροδρομικές και λοιπές συγκοινωνιακές γραμμές, οι οποίες όμως διευκολύνουν αποφασιστικώς την μεταφορά πρώτων υλών και προϊόντων για τις νεοιδρυόμενες βιομηχανίες, οι οποίες με την σειρά τους συμβάλλουν και αυτές ακόμη περισσότερον  στην εξάλειψιν της ανεργίας.

Β) Έμμεσος δημιουργία εργασιών δια υποκινήσεως της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Οικονομικές παροχές στους ιδιοκτήτας μεγάλων χώρων, δια την μετατροπήν αυτών εις πολλούς μικρότερους και την παραχώρησίν των  εις μικρούς βιοτέχνας και καταστηματάρχες (κοινοτικοποίηση καταστημάτων) φορολογικές και άλλες διευκολύνσεις για την προμήθεια μηχανημάτων, την κατασκευήν μικρών ιδιοκατοικιών, την αγορά αγαθών παραγομένων υπό εγχωρίων βιομηχανιών.

Γ) Ενίσχυση της προσφοράς εργασίας. Διάφορες παροχές και διευκολύνσεις προς εκείνους τους εργοδότας οι οποίοι παρέχουν αυξημένο αριθμόν νέων θέσεων  για εργασία.

Η καταπολέμηση της ανεργίας δεν αποτελεί βασικόν στόχον του Εθνικοσοσιαλιστικού Κράτους μόνον διά τον λόγο ανακουφίσεως του λογαριασμού επιδομάτων ανεργίας, αλλά κυρίως διότι τούτο εμπίπτει εις την μορφήν των οικονομικών  αντιλήψεων του Κράτους. Εμπίπτει εις την μορφήν των οικονομικών αντιλήψεων του Κράτους. Τούτο δηλαδή πιστεύει ότι μόνο η εργασία είναι παράγων της οικονομικής ευημερίας, συν βέβαια τον κρατικό προγραμματισμό. Λέγοντας πράγματι «οικονομική ευημερία» εννοούμε  την σύμμετρον αύξηση αγαθών και αναγκών εις την μεγάλη μάζα του λαού. Η αύξηση των αναγκών προέρχεται αυτομάτως από την πολιτιστική και τεχνική πρόοδο. 

Μόνο ο κομμουνισμός επιχειρεί την οικονομικήν ευημερία δια της βιαίας περιστολής των αναγκών (π.χ. της απαγορεύσεως ποικιλιών στα αγαθά). Η δική μας αντίληψις ενισχύει την παραγωγή αγαθών  ώστε αυτή να συμβαδίζει με την αύξηση των αναγκών. Η προγραμματισμένη αυτή ενίσχυσις της παραγωγής δεν αφήνει την δυνατότητα όμως, όπως συμβαίνει συχνά εις τον απρογραμμάτιστον φιλελευθερισμόν, υπερβεί αυτές τις ανάγκες οπότε επέρχεται οικονομική κρίσις.

Ενίσχυσις  της παραγωγής σημαίνει εργασία και κρατικό Προγραμματισμό. «Δεν ζει κανείς από το χάρτινο χρήμα, αλλά από το συνολικό άθροισμα της παραγωγής των συμπατριωτών του». Με καμία άλλη μέθοδο δεν μπορεί να αναρρώσει η εθνική οικονομία, εκτός δια της επιτεύξεως μιας υψηλής παραγωγής αγαθών που επαρκούν για τις καταναλωτικές ανάγκες  ολόκληρου του λαού. Νομισματικά μέτρα,  μέτρα ενισχύσεως του εμπορίου ή της κατανάλωσις κλπ, καμία βαθύτερη εξυγίανση της οικονομίας μπορούν να φέρουν. Μόνο η ενίσχυση της παραγωγής στα είδη και τις ποιότητες αγαθών μπορούν να βελτιώσουν ουσιαστικώς το βιοτικόν επίπεδον του λαού. Το εθνικό νόμισμα δεν έχει ανάγκη άλλου καλύμματος.

Κάλυμμα του είναι η εργατική ισχύς του λαού.

Ζήτω ο Έλληνας Εργάτης!

Κάτω τα χέρια από τους Έλληνες εργάτες των ναυπηγείων Σκαραμαγκά !

του Wolverine.

Άστραψε και βρόντηξε η δοσίλογη κυβέρνηση της τρόικας τα τσιράκια των καναλιών, αλλά και η παρακμιακή «αντιφασιστική ακροδεξιά» για την δυναμική παρέμβαση των εργατών του Σκαραμαγκά στο υπουργείο εθνικής άμυνας. Ξαφνικά τα ορφανά του κόμματος ΛΑΟΣ
- που αργοπεθαίνει μέρα με την μέρα - θυμήθηκαν «την πατρίδα, τα ιερά και τα όσια» ...



Στην επίσημη ανακοίνωση τους μίλησαν για  «την τιμή» ... Ποιοι αυτοί που άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου για να εγκατασταθεί εδώ η κατοχική καπιταλιστική κυβέρνηση στην οποία ο πρόεδρος τους  παραχωρούσε όπως έλεγε - με συνοδεία τηλεοπτικής κάμερας (!) - πολυτελέστατη οικία με 3 μπάνια μήπως και τα αντιπαθητικά λαμόγια που βρίσκονται στην υπηρεσία των Ιουδαίων τραπεζιτών κακοπεράσουν στην Ελλάδα και δεν καταφέρουν να μας εξοντώσουν.

Από την άλλη οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» που δεν υπάρχουν λόγια να τους χαρακτηρίσει κάποιος μίλησαν για τις «ένοπλες δυνάμεις που φυλάνε τα σύνορα» και δεν μας είπαν που είχαν χαθεί τόσο καιρό και σιωπούσαν επιδεικτικά όταν αυτές οι ίδιες ... δυνάμεις που αποτελούν το μακρύ χέρι του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Μεσογείου συνέδραμαν και στοχοποιούσαν μέσω των ελληνικών εναέριων ραντάρ τις Επαναστατικές Λιβυκές ένοπλες δυνάμεις με αποτέλεσμα τον θάνατο πολιτών και στρατιωτικών. Και όλα αυτά σε μια εντελώς παράνομη εισβολή και επιδρομή του ΝΑΤΟ στην γειτονική χώρα.



Αλλά για να είμαστε περισσότερο σαφείς δεν είδαμε να ενδιαφερθούν ΠΟΤΕ οι κύριοι αυτοί για την κατάσταση και την διαβίωση σε εκατοντάδες στρατιωτικές μονάδες των συνόρων, για τους «περίεργους αυτοτραυματισμούς» εφέδρων και στελεχών που δηλώνονται στα δελτία τύπου ως «αυτοκτονίες» ... για τις καταχρήσεις και τις κομπίνες ηγετών του στρατεύματος, για την παρουσία ελληνικών μονάδων - κατά παράβαση του συντάγματος - σε Αφγανιστάν, Κόσοβο και Βοσνία.  

Οι Έλληνες φορολογούμενοι την πληρώνουν και από πάνω την αιματηρή «εξυπηρέτηση» προς τους Αμερικανοσιωνιστές του ΝΑΤΟ καθημερινά με μερικά εκατομμύρια ευρώ αλλά και με παραχώρηση εθνικού εδάφους σε  Άκτιο Σούδα και Άραξο. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά άλλα παραδείγματα αλλά πραγματικά είναι ανώφελο.



Όσο για τους τραγικούς τύπους που στηρίζουν και προωθούν τον «Στόχο» - αυτή την φυλλάδα που κάνει μόνο για προσάναμμα στο τζάκι - τι να γράψει κανείς. Η λογική τους φτάνει μέχρι την μύτη τους και σε αυτή την περίπτωση, άλλωστε δεν τους ενόχλησε το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι - είναι αυτοί που φτιάχνουν τα υποβρύχια - είναι απλήρωτοι εδώ και 6 μήνες. Ένας τύπος που είναι εντελώς στον κόσμο του και τυγχάνει και υπουργός ονόματι Παναγιωτόπουλος τους έστησε σε μια προγραμματισμένη συνάντηση λες και είναι τίποτα παιδάκια που μπορεί να τα κοροϊδεύει κάποιος ενήλικος.

Θίχτηκαν οι «Στοχικοί» από την παρουσία των Μαρξιστών στον χώρο και δεν αναρωτιούνται φυσικά για την απουσία τους και κυρίως για την ηθική του εαυτού τους, αλλά το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να ονειρεύονται «επελάσεις αρμάτων» στην Κωνσταντινούπολη και να γράφουν ανορθόγραφες αναρτήσεις ... και την στιγμή μάλιστα που οι περισσότεροι εξ αυτών των δήθεν commandos έχουν κάνει την θητεία τους σε ένα στρατόπεδο της αεροπορίας κοντά στην Αθήνα ...



Κύριοι του «Στόχου» θα τα φτιάξετε εσείς τα υποβρύχια στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και πως θα το κάνετε αυτό αν μείνετε 6 μήνες απλήρωτοι και ουσιαστικά άνεργοι και μάλιστα κάτω από την εργοδοσία «Λιβανέζου» επιχειρηματία που έχει εξαφανιστεί ; 



Είναι προσωπική ευθύνη των εργαζομένων στα ναυπηγεία να αποκλείσουν τους γνωστούς «εργατοπατέρες» και τα κάθε είδους κομματόσκυλα από τις κινήσεις διαμαρτυρίας. Κανένας Χαλβατζής, κανένας Λαφαζάνης και κανένας Φωτόπουλος δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να είναι στο πλευρό τους.
 

Είναι απλό και ξεκάθαρο. Ο καθένας διαλέγει πλευρά όταν έρχεται η ώρα. Ή θα είναι με τον Λαό και την Πατρίδα ή ενάντια στον Λαό και την Πατρίδα. Δεν έχουν καταλάβει κάποιοι ότι κανείς δεν οφείλει να προστατέψει το υπουργείο «καφενείο» εθνικής άμυνας την στιγμή που οι κύριοι που συνωστίζονται εκεί αδιαφορούν πλήρως για την Πατρίδα και τους Έλληνες ;

Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ λοιπόν πριν σηκώσει ξανά επιδεικτικά και απειλητικά το χέρι του ... προς τους Έλληνες εργάτες, και μάλιστα καλά προστατευμένος πίσω από τα πάνοπλα «σκυλιά με τα μπλε» - που δέρνουν με απίστευτο μίσος νεολαίους, ανάπηρους, συνταξιούχους - ας μάθει ότι πλέον η σιωπή είναι και συνενοχή. Όλοι αυτοί που ονειρεύονται να επέμβουν τα «χακί ΜΑΤ του υπουργείου άμυνας» να ξέρουν καλά ότι όταν ο Λαός εισβάλλει ξανά σε υπουργεία υπηρεσίες εφημερίδες και όπου αλλού βρωμάει παρακράτος και μίζα δεν θα υπάρχει κανείς να τους προστατέψει.





υ.γ. Πολλοί συναγωνιστές με ρωτούν γιατί η «Χρυσή Αυγή» κράτησε αυτή την υποτονική και απαράδεκτη στάση απέναντι στα γεγονότα στο υπουργείο εθνικής άμυνας και γιατί δεν συμπαραστάθηκε στους Έλληνες εργάτες όπως όφειλε άλλωστε. Τους ενημερώνω αν και είμαι σίγουρος ότι το γνωρίζουν ότι το εν λόγω κόμμα διαθέτει ηγεσία γραφείο τύπου ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και πολυμελή παρουσία στο κ(υ)νοβούλιο. Δεν έχουν λοιπόν παρά να ρωτήσουν οι ίδιοι ευθέως και ευθαρσώς.




Εμείς ως Αυτόνομοι Εθνικοσοσιαλιστές μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια να μην πιστεύουμε σε καμιά στείρα συνθηματολογία αλλά να βλέπουμε τα πράγματα ξεκάθαρα και να μην «ζαλιζόμαστε» από «αστέρια» και δάφνες ...

Αλληλεγγύη στους εργάτες των ναυπηγείων Σκαραμαγκά !

Την λαϊκή οργή δεν μπορεί να την σταματήσει κανένας αρχηγός ΓΕΕΘΑ και καμιά σιδερένια μπάρα στα υπουργεία που τα έχουν κάνει κοινοβουλευτικά καφενεία. 

Οι εργάτες των ναυπηγείων Σκαραμαγκά δεν έχουν να φάνε διότι δεν έχουν πληρωθεί 6 μήνες και γράφουν στα α..... τους και τις απαγορεύσεις και τις μ.... του κάθε γαλονά που υπηρετεί το σάπιο αστικό καθεστώς.

Αλληλεγγύη λοιπόν και όπως φώναξαν και αυτοί:

Α...  Γ.... ΥΠΟΥΡΓΕ

Είναι ξεκάθαρο ...

Η Κερατέα πληρώνει με φωτιά την περσινή αντίσταση στα ΜΑΤ και τα ΕΚΑΜ



Οι Χαλυβουργοί πληρώνουν με αίμα και συλλήψεις την αντίσταση στα αφεντικά και τους καπιταλιστές


Οι Σύριοι Εθνικιστές πληρώνουν με εκατόμβες θυμάτων την αντίσταση στον Διεθνή Σιωνισμό


Χρέος μας η αλληλεγγύη με κάθε τρόπο !

Οι πρώτες απεργίες στην Ελλάδα.

Όλοι γνωρίζουν τις απεργίες του Σικάγου στις ΗΠΑ όμως λίγοι γνωρίζουν τους απεργιακούς αγώνες που έδωσαν οι Έλληνες. Η πρώτη απεργία στην Ελλάδα έγινε λίγα χρόνια μετά την επανάσταση του 1821. Συγκεκριμένα έγινε το Μάρτιο του 1826 από τους τυπογράφους εργαζόμενους στην Εθνική Τυπογραφία (το Εθνικό Τυπογραφείο της εποχής) και ένας από τους πρωταγωνιστές, ο «εργοδότης» της συγκεκριμένης περίπτωσης θα μπορούσαμε να πούμε, ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα της ελληνικής ιστορίας: ο κληρικός Θεόκλητος Φαρμακίδης.

Γράφει λοιπόν για την απεργία ο Σκιαδάς: «Πρόκειται για την απεργία των Τυπογράφων της Εθνικής Τυπογραφίας στο Ναύπλιο, το Μάρτιο του 1826. Αίτημα των απεργών ήταν η καταβολή των δεδουλευμένων μισθών τους, που ο επιστάτης της Εθνικής Τυπογραφίας, Θεόκλητος Φαρμακίδης, «ξεχνούσε» να καταβάλλει στην ώρα τους, και όταν αποφάσιζε να πληρώσει, πλήρωνε με «εθνικές ομολογίες» που δεν εξαργυρώνονταν παρά σε εξευτελιστικές τιμές από τους επιτήδειους της πιάτσας.

Οι τυπογράφοι της Εθνικής Τυπογραφίας στο Ναύπλιο, δεν διέθεταν κανέναν άλλο πόρο πέρα από το μισθό τους ως υπάλληλοι του Δημοσίου και φυσικά κατέληξαν σε αυτή την απόφαση, αφού το μαχαίρι - η πείνα - έφτασε στο κόκαλο.


Αλλά στην τόσο καθαρή αυτή ενέργεια των απεργών τυπογράφων ο Θεόκλητος Φαρμακίδης, από τον οποίο ζήτησε πληροφορίες το υπουργείο Εσωτερικών, δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τον παλιό του συνεργάτη στην έκδοση της πρώτης Ελληνικής Εφημερίδος «Σάλπιγξ Ελληνική» ως «συνωμότη» και «αποστάτη».

για περισσότερα στον σύνδεσμο εδώ ...

Για πολλοστή φορά στο πλευρό των Ελλήνων Εργατών (Χαλυβουργία Ελλάδος 04.03.2012)

του Σπάρτακου.

Την Κυριακή που μας πέρασε (04.03.2012) ομάδα Αυτόνομων συναγωνιστών του «Μαύρου Κρίνου»  παρευρέθηκαν για πολλοστή φορά στο εργοστάσιο της «Χαλυβουργίας Ελλάδος», για να συζητήσουν με τους Έλληνες εργάτες τις εξελίξεις γύρω από τον δυναμικό αγώνα τους καθώς και για να ανταλλάξουν απόψεις πάνω σε πλήθος εργασιακών, εθνικών και κοινωνικών θεμάτων.

Στόχος της επίσκεψής μας δεν ήταν αυτή τη φορά απλά η εκδήλωση αλληλεγγύης στον αγώνα τους, καθώς αυτή τους είναι γνωστή και πλέον καλά εδραιωμένη στη συνείδησή τους. Εξάλλου οι Αυτόνομοι Εθνικιστές στο σύνολο τους στάθηκαν εξαρχής και χωρίς «κωλοτούμπες» στο πλευρό τους όπως και στο πλευρό κάθε Έλληνα εργαζόμενου που μάχεται να επιβιώσει και να ζήσει την οικογένεια του μέσα στην καπιταλιστική γαλέρα της μισθωτής σκλαβιάς στην υπόδουλη πατρίδα μας.

Ο στόχος μας ήταν η προσέγγιση των θεμάτων που μας απασχολούν μέσα από τη ματιά του Έλληνα εργάτη. Πολλά θέματα όπως η υπογεννητικότητα, η  καταλήστευση του εργαζόμενου από την εφορία, η λαθρομετανάστευση ακόμα και η ασφάλεια στην εργασία είναι μερικά από αυτά που συζητήθηκαν με τους συναγωνιστές της Χαλυβουργίας.




Πάντα σε φιλικό και συντροφικό πνεύμα όπου βεβαίως ανάμεσα σε άλλα περήφανα και ξεκάθαρα διατρανώσαμε προς όλους την ιδεολογική μας ταυτότητα χωρίς να υπάρχουν τυμπανοκρουσίες και ψηφοθηρικές προκηρύξεις κολλημένες σε τρόφιμα … (κάποιοι έχουν μπερδέψει την Αλληλεγγύη με την «βοήθεια» του σχεδίου Μάρσαλ το ‘47).

Δεν πήγαμε βεβαίως να τους «διαφωτίσουμε» ως παντογνώστες αλλά για να υπάρξει αυτή η δημιουργική αλληλεπίδραση που έχει ανάγκη ο χώρος μας με όσο το δυνατόν περισσότερους Έλληνες, ώστε η άποψη του εργάτη να ενσωματώνεται διαδραστικά στην ιδεολογική μας γραμμή και στη κοσμοθεωρία μας ! Ήμασταν εκεί για να ακούσουμε αλλά και για να μας ακούσουν, για να χτίσουμε το εθνικιστικό κίνημα των εργαζομένων όχι στα λόγια αλλά μέσα από πράξεις !

Για άλλη μια φορά μας ενημέρωσαν για τις κρατικές και παρακρατικές εκβιαστικές πρακτικές που χρησιμοποιήθηκαν από τους καπιταλιστές για να σπάσει η αλληλεγγύη των Ελλήνων εργατών και να φιμωθούν οι φωνές τους. Είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι που βοηθήσαμε κι εμείς να ακουστεί η φωνή των Ελλήνων εργατών  απέναντι στα αφεντικά του κράτους και της εργοδοσίας !




Για άλλη μια φορά καταστήσαμε με τις πράξεις μας σαφές ότι ο ριζοσπάστης Εθνικιστής είναι αίμα από το αίμα του λαού του και μάχεται με το λαό, για τον λαό ενάντια σε κάθε ντόπιο ή ξένο εκμεταλλευτή που στερεί το χαμόγελο από τα Ελληνόπουλα.

Αγωνιζόμαστε να καταστεί σαφές ότι αληθινός ριζοσπαστικός Εθνικισμός - που τόσο υποφέρει από τις ανήθικες πρακτικές της γελοίας ακροδεξιάς - είναι ο μόνος δρόμος για τον δικό μας Σοσιαλισμό και για την ελευθερία. Είναι ο μόνος δρόμος για μια οργανικά αταξική κοινωνία συνεργαζόμενων Ελλήνων από όλα τα επαγγέλματα όπου η Ελληνική φυλή θα αναπτυχθεί, θα πολλαπλασιαστεί και θα ανθίσει σπάζοντας τις αλυσίδες της εθνικής καταπίεσης που ασκούν οι κεφαλαιοκράτες με όργανά τους την φτηνή εισαγόμενη εργασία από εισβολείς λαθρομετανάστες, την antifa και βεβαίως την παρακρατική αστική ακροδεξιά που λαβώνει τόσα χρόνια το εθνικιστικό κίνημα.

Aς μας πουν «φαιοκόκκινους»  …  ας μας πουν «φασίστες»  …  ας μας πουν «ναζί»  … Ένα μόνο μη μας πουν ποτέ : Προδότες του Λαού και της Πατρίδας ! 

           

Αυτόνομα Φυλετικά Σοσιαλιστικά

link: Συνέντευξη εργαζομένου της "Χαλυβουργίας Ελλάδος" σε μέλος της σο του Μαύρου Κρίνου (76η ημέρα απεργίας)

“Η δημοκρατία εξαπατά τον λαό. Γιατί αντί να κατοχυρώνει την ελευθερία του , υπερασπίζεται την ασυδοσία του κεφαλαίου”.

Eva Peron.

Ανταπόκριση από το εθνικό κοινωνικό χαράκωμα της «Χαλυβουργίας Ελλάδος».

του Σπάρτακου.


Σήμερα Κυριακή (15.01.2012) ομάδα συναγωνιστών της Αυτόνομης Κίνησης «Μαύρος Κρίνος» έδωσαν το παρών - για δεύτερη φορά μέσα σε 12 ώρες - εκεί όπου οι Έλληνες εργάτες της «Χαλυβουργίας Ελλάδος» ιδιοκτησίας του Μάνεση δίνουν τον σκληρό αγώνα για τα δικαιώματα τους.

Η υποστήριξη μας είχε υλική και ψυχική διάσταση πάντα στα πλαίσια των δυνατοτήτων της ομάδας μας. Είδαμε τα αδέρφια μας τους εργάτες να στέκονται υπερήφανοι μέσα στο κρύο και να κρατάνε την απεργιακή κινητοποίηση ζωντανή για μια ακόμα μέρα.


Αμέσως τους μιλήσαμε και τους είπαμε ότι είμαστε Αυτόνομοι Εθνικιστές και παρά το γεγονός ότι κάποιοι από αυτούς ουδεμία σχέση έχουν με τον ευρύτερο εθνικιστικό «χώρο» (αν και πάρα πολλοί ασπάζονται τις πατριωτικές απόψεις) μας δέχθηκαν με καλοσύνη στο χώρο τους.





Μας πρόσφεραν τσιγάρο (αν και ο γράφων είναι αντικαπνιστής) και συζητήσαμε για αρκετή ώρα μαζί τους. Ανέφερα ρητά ότι για εμάς τους Αυτόνομους Εθνικιστές η «Χαλυβουργία Ελλάδος» είναι ένα εθνικό κοινωνικό χαράκωμα όπου ο ελληνικός λαός μάχεται για επιβίωση και αξιοπρέπεια όπως σε κάθε εθνικό πόλεμο. Ανέφερα ότι δεν είμαστε στον χώρο από αισχρή «φιλανθρωπία» αλλά από καθήκον !


Το έθνος είναι οι εργαζόμενοι, είναι οι εργάτες του σώματος και του πνεύματος οι οποίοι μαζί με τις εθνικές (και όχι τις αστικές) ένοπλες δυνάμεις συγκροτούν αυτό που λέμε Πατρίδα. Το έθνος δεν είναι το κάτεργο των καπιταλιστών και οι έλληνες εργάτες και πατρίδα έχουν και την αγαπούν όπως αγαπούν και την οικογένεια τους.


Πόλεμος ενάντια στους εργάτες σημαίνει πόλεμος ενάντια στο έθνος. Είμαστε λοιπόν στο χαράκωμα για να σταθούμε πλάι στους καταπιεζόμενους Έλληνες. Όπου ο Έλληνας μάχεται να σπάσει τα δεσμά της καταπίεσης είμαστε δίπλα του.


Μου μίλησαν με απογοήτευση και πίκρα για την αισχρή δημοσίευση σε γνωστή ακροδεξιά ιστοσελίδα όπου ο αρθρογράφος καταδικάζει και περιφρονεί τον αγώνα τους. Κατέβασα το κεφάλι και για λίγο δεν μίλησα. Μετά όμως ανέφερα περήφανα ότι όλος ο Αυτόνομος Εθνικιστικός «χώρος» είναι στο πλάι τους όχι με λόγια αλλά με πράξεις όπως η παρουσία μας στον χώρο από την 1η μέρα της απεργίας !


Μας ανέφεραν τις σκληρές συνθήκες εργασίας και μας εξήγησαν πως πετιούνται στο δρόμο μετά από τόσα σκληρά χρόνια εργασίας. Δώσαμε τα χέρια σφιχτά όχι «γλυκανάλατα» όπως συνηθίζουν αυτοί που μαζεύουν «ψηφαλάκια» για τις εκλογές και κοιταχτήκαμε στα μάτια.


Φεύγοντας από το χώρο του εργοστασίου μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους ήμουν υπερήφανος για την εκπλήρωση έστω στο ελάχιστο ενός καθήκοντος που μας καλεί να υπερασπιστούμε αγώνες και ιδέες.


Λυπημένος που δεν βοήθησα ακόμα περισσότερο αλλά και οργισμένος γιατί κάποιοι που μιλούν για Πατρίδα και Σοσιαλισμό πάντα ΑΠΕΧΟΥΝ όπου διαμελίζονται και δολοφονούνται Έλληνες εργάτες από τους καπιταλιστές και τους εξουσιαστές.


Όμως εμείς ως Αυτόνομοι Εθνικιστές δώσαμε το παρών για πολλοστή φορά και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τους συμπατριώτες μας !


Πόλεμο στον Πόλεμο των Καπιταλιστών ! Οι εργάτες έχουν Πατρίδα !

Αντισταθείτε στην κυβέρνηση ανδρείκελο των τραπεζιτών της Σιωνιστικής Ε.Ε. !

Ενάντια στην φιλοσιωνιστική ακροδεξιά και την καθεστωτική ακροαριστερά !