Αποκλειστικό: συνέντευξη με τον εθνικιστή διανοούμενο και παλαίμαχο συναγωνιστή Δημήτριο Ε. Ευαγγελίδη

 

Καταρχήν συναγωνιστή ευχαριστούμε για τον χρόνο και την τιμή. Πείτε μας κάποια βιογραφικά στοιχεία σας για όσους τυχόν δεν σας γνωρίζουν και ιδιαίτερα οι νεολαίοι συναγωνιστές.

Κατάγομαι από την Έδεσσα. Σπούδασα Φυσικές Επιστήμες (Βιολογία-Γεωλογία) στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στην διάρκεια των μεταπτυχιακών μου σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πατρών, παρακολούθησα Εξελικτική και Πολιτιστική Ανθρωπολογία (Εθνολογία) κοντά στον επισκέπτη (1972 - 73) Καθηγητή Dr. R. Bernard του Πανεπιστημίου της Πολιτείας Washington των ΗΠΑ. Από την περίοδο εκείνη συνέχισα να ασχολούμαι συστηματικά (παράλληλα με την κύρια επαγγελματική μου δραστηριότητα), με την Εθνολογία, την Προϊστορική Αρχαιολογία και την Ιστορικο - Συγκριτική Γλωσσολογία.

Προϊόν αυτής της ενασχόλησης υπήρξαν τα πολυάριθμα άρθρα, αναλύσεις, δημοσιεύσεις και τα βιβλία μου, από τα οποία ξεχωρίζουν τα τρία Λεξικά: «Πολιτική ορολογία» - Συνοπτικό λεξικό των κυριωτέρων πολιτικών, φιλοσοφικών και οικονομικών όρων (Αθήναι 1979, Θεσσαλονίκη 1980, Αθήνα 1996), «Λεξικό των Αρχαίων Ελληνικών και περι-Ελλαδικών φύλων» (Θεσσαλονίκη 2002, 2005), «Λεξικό των Λαών του Αρχαίου Κόσμου» (Θεσσαλονίκη 2006), η σημαντική εθνολογική μελέτη: «Η καταγωγή των Αλβανών και οι αρβανιτόφωνοι Έλληνες - Συμβολή στο ζήτημα της εθνογένεσης του Αλβανικού λαού» (Αθήνα 2014), τα βιβλία για την Μακεδονία: «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, Χθες και Σήμερα» (Έδεσσα 2008, Έκδοση Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Πέλλας), “Macedonia - Evidence” New York, USA 2011 (Συλλογικό έργο), «Μακεδονικά» (Έδεσσα, 2011), «Αρχαία Μακεδονία - Εθνολογία, Αρχαιολογία, Ιστορία» (Αθήνα 2012), «Μακεδονικά ΙΙ» (Αθήνα 2015) και τα πανεπιστημιακά συγγράμματα: Ν. Βασιλειάδη - Δ. Ευαγγελίδη «Από τον Σλαβομακεδονισμό στον Σκοπιανό Μακεδονισμό: Η γενεαλογία μιας εθνολογικής λαθροχειρίας» (Θεσσαλονίκη, 2017), Ν. Βασιλειάδη - Δ. Ευαγγελίδη «Η απεμπόληση της Μακεδονίας» (Θεσσαλονίκη, 2019, 2020 β΄ έκδοση).  Είμαι συγγραφέας και επιμελητής του επετειακού λευκώματος του Δήμου Έδεσσας: «Η συμμετοχή της Έδεσσας και της περιοχής στην Εθνεγερσία του 1821» (2020). 

Πλήρης βιβλιογραφική καταγραφή για τυχόν ενδιαφερόμενους υπάρχει εδώ: http://ethnologic.blogspot.com/2021/03/blog-post_29.html και με το πλέον πρόσφατο (2021) εδώ: https://ethnologic.blogspot.com/2022/04/8.html

Πιστεύετε ότι σήμερα το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι εχθρικό απέναντι στα αντικείμενα και τα πεδία έρευνας των σπουδών σας;

Δυστυχώς τα ελληνικά πανεπιστήμια έχουν προ πολλού μετατραπεί σε χώρους ασυδοσίας, ανομίας, τραμπουκισμών, διακίνησης ναρκωτικών, όπου κυριαρχεί η δήθεν αναρχοαυτόνομη αλητεία και στην πραγματικότητα η αριστερή μαφία. Βεβαίως, φωτεινές εξαιρέσεις υπάρχουν αρκετές, αλλά δεν επαρκούν για να αλλάξουν την πραγματικότητα. Το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι εν γένει εχθρικό προς την μόρφωση και την Παιδεία.

Ποιος ο ρόλος της μεταπολίτευσης στην διάλυση της ελληνικής παιδείας σύμφωνα με τις δικές σας εμπειρίες;

Απολύτως καθοριστικός. Το καθεστώς της μεταπολίτευσης διέλυσε το εκπαιδευτικό σύστημα σταδιακά και σήμερα πια υποστηρίζω ότι το έκανε σκόπιμα, ώστε κάθε νέα «φουρνιά» μαθητών, σπουδαστών και φοιτητών να είναι πιο αγράμματη και αμόρφωτη από την προηγούμενη. Ως γνωστόν, όσο πιο αγράμματος και αμόρφωτος είναι ένας λαός, τόσο πιο εύκολα χειραγωγείται.

Πόσο σημαντικό ήταν το πλήγμα στην ελληνική γλώσσα μετά τις μεταρρυθμίσεις που προώθησε η Καραμανλική δεξιά με την ένοχη συναίνεση της αριστεράς;

Δεν υπήρχε «συναίνεση» της αριστεράς δεδομένου ότι η ελληνική γλώσσα είχε στοχοποιηθεί πολλές δεκαετίες πριν, τόσο από την διεθνιστική - μαρξιστική αριστερά, όσο και από την κοσμοπολίτικη - φιλελεύθερη δεξιά. Είχα έγκαιρα επισημάνει το τι «παίζεται» παρασκηνιακά, αλλά και το τι έρχεται, στο βιβλίο μου «Εθνικισμός και Γλώσσα» (α΄ έκδοση Δεκέμβριος 1986), αλλά ουδείς έδωσε σημασία. Σήμερα εισπράττουμε τα αποτελέσματα αυτής της γενικευμένης επίθεσης στην ελληνική γλώσσα, που είναι πλέον ορατά στον καθένα σκεπτόμενο πολίτη. Σε συνδυασμό με την καταστροφή του εκπαιδευτικού συστήματος καταλήξαμε σήμερα σε έναν γενικευμένο λειτουργικό αναλφαβητισμό.    

Έχετε δεχτεί πολεμική για τα άρθρα, τα βιβλία, τις ομιλίες ή τις αναλύσεις σας; Και αν ναι ποιο είναι το εχθρικό περιβάλλον που επιδιώκει την φίμωση σας;

Το καθεστώς της μεταπολίτευσης ήταν αυτό που επέτρεψε στην (εκπαιδευμένη από τις μελέτες του Αντόνιο Γκράμσι ήδη από τον μεσοπόλεμο), κομμουνιστική αριστερά να οικοδομήσει την πολιτισμική της εξουσία, η οποία εξελίχθηκε σε «πολιτισμική ηγεμονία». Επομένως, ήταν αναμενόμενο αυτή η πολυπλόκαμη μαφία να στοχοποιεί διαχρονικά και συστηματικά οτιδήποτε αντιστρατευόταν τις ιδεολογικές και πολιτικές αρχές της. Υπήρξε μια συστηματική «συνωμοσία σιωπής» που εξαφάνιζε κάθε διαφορετική φωνή, συχνά, ακόμη και σε αριστερούς που υποστήριζαν μια άλλη γνώμη που ήταν αντίθετη στην επίσημη «γραμμή». Εννοείται βέβαια, ότι ο βασικός στόχος ήταν ο εθνικοπατριωτικός χώρος.

Ποιες οι αντιδράσεις που υπήρξαν στα τέλη της δεκαετίας του ’80 σχετικά με το δίτομο έργο σας «Η καταγωγή των Αριοευρωπαίων»;

Εδώ έχουμε να κάνουμε με άλλου είδους φαινόμενο, που λειτούργησε συμπληρωματικά με το προηγούμενο. Ουσιαστικά επρόκειτο για μια αναβάθμιση με την αξιοποίηση σύγχρονων τεχνολογιών. Έτσι, περάσαμε στις αποκαλούμενες «εκστρατείες ή επιχειρήσεις παραπληροφόρησης» (Disinformation Campaigns).

Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρω συχνά το παρακάτω, γραμμένο το 2006:

 «Μπορεί όλη αυτή η ακατάσχετη μπουρδολογία περί UFO, Έψιλον και καταγωγές Ελλήνων από το Ε του Λαγού και Εβραίων από δε ξέρω που,  να είναι απλά συμπτώσεις. Το ζήτημα είναι να εντοπιστεί πότε άρχισαν να παρουσιάζονται αυτές οι θεωρίες. Οι πρώτοι που άρχισαν να γράφουν για αυτά ήταν ο Πασσάς και ο Φουράκης, τα βιβλία τους όμως δεν είχαν ποτέ ιδιαίτερη απήχηση. Η μεγάλη έκρηξη και το πέρασμα των ουφολόγων  - εψιλονιακών στο πλατύ κοινό έγινε αρχές δεκαετίες του ’90 και πήρε διαστάσεις επιδημίας το 1994 - 1998. Ας δούμε τώρα τι έγινε αρχές του 1990. Καταρχάς έχουμε το σκοπιανό. 

Ως αποτέλεσμα του σκοπιανού παρατηρείται μια έντονη εθνική ευαισθησία στη πλειοψηφία των Ελλήνων. Είναι η περίοδος που στην Αθήνα (υποθέτω και στην υπόλοιπη Ελλάδα περισσότερο) κυκλοφορούν άτομα με το άστρο της Βεργίνας, το να είσαι πατριώτης είναι της μόδας. Νέο-ορθόδοξοι, αρχαιόθρησκοι, ομάδες που ασχολούνται με οτιδήποτε σχετίζεται με την Ελλάδα βρίσκονται σε άνοδο. Βιβλία με ελληνική θεματολογία υπάρχουν σε όλα τα βιβλιοπωλεία και πουλάνε σαν τρελά. Ακόμα και φαιδρά όντα όπως ο Σηφ …… δηλώνουν πατριώτες. Και το ζήτημα που απασχολεί όλους είναι που θα οδηγήσει αυτή η εθνική ανάταση και το ενδιαφέρον του μέσου νεοέλληνα για κάθε τι ελληνικό.

Έτσι λοιπόν κάπου αρχές 1994 αρχίζουν να παρουσιάζονται τα πρώτα εψιλονιακά κείμενα σε περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας. Παντού βλέπεις αναφορές για ομάδες σαν την ΟΕΑ (στη πραγματικότητα δημιούργημα ενός διανοητικά διαταραγμένου Βολιώτη) που έχουν υπερόπλα, για διαγαλαξιακές ομοσπονδίες και διαστημόπλοια που πλησιάζουν τη Γη με σκοπό να αποκαταστήσουν τον ελληνισμό στις παλιές του δόξες. Ακόμα και ο Πλ… (που κάποιοι ακόμα παίρνουν στα σοβαρά) κάνει αναφορές στην εκπομπή του για αρχαία κείμενα που μιλάνε για ένα διαστημόπλοιο που πλησιάζει τη γη. Ένα απίστευτο ανακάτεμα μπουρδολογίας και πραγματικών γεγονότων λαμβάνει χώρα. 

Ο σιωνισμός ανακατεύεται με τους δρακονιανούς, οι αρχαίοι Έλληνες με δυνάμεις Βριλ και εξωγήινους κλπ κλπ. Ξαφνικά όλοι αρχίζουν να ψάχνουν για υποχθόνιους, για UFO με το σήμα των Ε, για υποτιθέμενες πινακίδες με ελληνικά γράμματα από το διαστημόπλοιο που έπεσε στο Ρόσγουελ (ΗΠΑ) κλπ κλπ. Ένας απίστευτος αχταρμάς προφητειών, μεσσιανισμού, διαστημοπλοίων γίνεται η καθημερινή πνευματική τροφή του μέσου Έλληνα. Όλοι δείχνουν πεπεισμένοι πως κάτι μυστήριο και εξωκοσμικό υπάρχει με την ελληνική φυλή (μα άμα δεν είμαστε εξωγήινοι πως κατάφεραν οι αρχαίοι να αναπτύξουν τέτοιο πολιτισμό;). 

Μπαίνεις σε ταξί για να πας στο κέντρο της Αθήνας και ο ταξιτζής αντί να σου αρχίσει τις συνηθισμένες αρλούμπες για τη τάδε σουπερ γκόμενα που μπήκε πριν στο ταξί και του έδωσε το τηλέφωνο της γιατί τον ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά, αρχίζει να σου κάνει αναλύσεις για UFO, χαμένα κείμενα του Αριστοτέλη, για τους εβραίους που συνεργάζονται με τους υποχθόνιους δρακονιανούς κλπ κλπ Το αποτέλεσμα όλων αυτών; Πολύ απλό, εκεί που υπήρχε ένα υγιές πατριωτικό κίνημα στην ελληνική κοινωνία σύντομα μετουσιώνεται σε μία βλακώδη αναζήτηση για ανύπαρκτα πράγματα και τελικά σβήνει και χάνεται.  

Αυτό που έγινε στην Ελλάδα τη δεκαετία του ‘90, και δεν ήταν τυχαίο, έχει ΟΛΑ τα χαρακτηριστικά μιας disinformation campaign (σ.σ. εκστρατεία αποπροσανατολισμού).  Ο σκοπός αυτή της διαδικασίας: ο αποπροσανατολισμός του μέσου Έλληνα και το ξεφούσκωμα του πατριωτικού αισθήματος που είχε ως αποτέλεσμα το σκοπιανό, ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία κλπ κλπ. Η όλη υπόθεση βέβαια είναι πολύ πιο πολύπλοκη και έχει και κάποιες άλλες πτυχές αλλά νομίζω είναι κατανοητό τι θέλω να πω. Από εκεί και πέρα, ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματα του…».

Υποχρεώθηκα να παραθέσω ολόκληρο το κείμενο ώστε να γίνει απολύτως κατανοητή η ζημιά που προκλήθηκε εις βάρος του ιδεολογικο - πολιτικού μας χώρου από αυτόν τον συρφετό που διέδιδε και διαδίδει ένα πλήθος από παλαβομάρες με αποτέλεσμα οι εθνομηδενιστές να αποκτήσουν ένα εύκολο επιχείρημα εις βάρος μας, μια και τα «φασίστας», «ακροδεξιός» κ.λπ. έχουν ξεφτίσει, ενώ το «ψεκασμένος» έχει γίνει της μόδας.  Τα προαναφερθέντα έργα λοιπόν καταπολεμήθηκαν όχι από αριστερούς, αλλά από οπαδούς  ανυπόστατων ψευδο - θεωριών που πίστευαν ότι με την προβολή τέτοιων φαιδρών απόψεων έκαναν το πατριωτικό τους καθήκον. Λεπτομέρειες για το θέμα αυτό υπάρχουν στο βιβλίο μου «Μη - Συμβατικές» θεωρίες: Οι κερδοσκόποι του “ελληνισμού” και ο φενακισμός των αφελών» (2007).

Ποια τα βιβλία που έχετε εκδώσει, ποια από αυτά είναι διαθέσιμα προς πώληση σήμερα, που μπορεί κάποιος να τα βρει ή ποιο το email για απευθείας συνεννόηση σχετικά με αποστολή και αντικαταβολή;

Τα έχω αναφέρει παραπάνω. Εάν κάποια/κάποιος ενδιαφέρεται ας επικοινωνήσει μαζί μου στο email: karanos2010@gmail.com

Ιδιαίτερο βάρος έχετε δώσει στο θέμα του «Μακεδονικού». Πως κρίνετε την περιβόητη «Συμφωνία των Πρεσπών» και ποιες οι διαχρονικές ευθύνες του ελληνικού κράτους για το θέμα των Σκοπίων;

Πραγματικά, έχω γράψει στα ελληνικά και στα αγγλικά δεκάδες άρθρα και αναλύσεις για το «Σκοπιανό», αλλά και βιβλία στην προσπάθεια μου να αποδείξω αφ’ ενός μεν ότι η σκοπιανή προπαγάνδα δεν έχει βάση αφ’ ετέρου δε το πόσο καταστροφική θα ήταν μια συμφωνία με τα Σκόπια. Οι ευθύνες των ελλαδικών κυβερνήσεων είναι τεράστιες, διότι ουδέποτε αντιμετώπισαν σοβαρά το πρόβλημα λόγω αμερικανοδουλείας. Παρ’ όλα αυτά μέχρι το 1992 υπήρχαν ακόμη κάποιες «κόκκινες γραμμές», όπως αποτυπώθηκαν στην περίφημη απόφαση των πολιτικών αρχηγών του Απριλίου 1992. 

Από εκεί και πέρα ανέλαβε η φαμίλια Μητσοτάκη, αυτό το πολιτικό καρκίνωμα της χώρας, να «εξομαλύνει» τις διαφορές. Ας μη ξεχνάμε την συνέντευξη του τότε πρωθυπουργού Μητσοτάκη σε Γάλλο δημοσιογράφο την 9^η Μαρτίου 1993 στον οποίο δήλωσε ότι μια ονομασία του τύπου «Βόρεια Μακεδονία» θα ήταν μια καλή συμβιβαστική λύση! Την υλοποίησε 2,5 δεκαετίες αργότερα ο «χρήσιμος ηλίθιος» Τσίπρας. 

Πότε άρχισε η ένταξη σας στον «εθνικιστικό χώρο» υπό ποιες συνθήκες, και με ποια πρόσωπα ομάδες κινήσεις αλλά και κόμματα είχατε ή έχετε επαφή και συνεργασία;

Η ιδεολογική ένταξη μου στον χώρο ξεκίνησε από τα φοιτητικά μου χρόνια (μέσα δεκαετίας 1960) και συνεχίστηκε μέχρι σήμερα. Ήταν τότε μια εποχή συγκρούσεων και αποφάσισα ότι δεν έπρεπε να μείνω απλός θεατής ή ένας στείρος διανοούμενος των περισπούδαστων αναλύσεων και θεωριών του δωματίου. Συμμετείχα σε όλες τις κινήσεις και οργανώσεις της περιόδου εκείνης, αλλά η πρώτη επαφή μου με την πραγματική πολιτική υπήρξε η συμμετοχή μου στην «Εθνική Παράταξη» το 1977. Όλα αυτά τα χρόνια ήταν αναμενόμενο να γνωριστώ με πάμπολλα πρόσωπα του «χώρου» με τα οποία συνεργάστηκα πολιτικά, εκδοτικά, συγγραφικά. Περάσαμε δύσκολες καταστάσεις κατά κανόνα, αλλά και καλές στιγμές όταν ολοκληρώναμε μια αποστολή, μια εκδήλωση, πετυχαίναμε έναν στόχο κ.λπ. Ειδικά αυτές οι τελευταίες θα μου μείνουν αξέχαστες και τις θυμάμαι πάντα με νοσταλγία.

Ποια η άποψη σας για τα παρακάτω πρόσωπα: α. Ίων Δραγούμης β. Περικλής Γιαννόπουλος γ. Ιωάννης Συκουτρής δ. Γεώργιος Γρίβας

Είναι προσωπικότητες στις οποίες θα μπορούσε να απονεμηθεί χωρίς δισταγμό ο τίτλος του «Εθνικιστή», ο οποίος θα πρέπει να απονέμεται μόνον μεταθανατίως και αφού εξεταστεί ολόκληρη η διαδρομή του συγκεκριμένου ατόμου και η συνολική προσφορά του στο Έθνος.

Μπορεί ο ριζοσπαστικός εθνικισμός να παίξει έναν καίριο ρόλο στην ροή των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων; Αν ναι πως μπορεί να επιτευχθεί αυτό;

Είναι προφανές ότι είναι αδύνατον να δοθεί σύντομη απάντηση στα ζητήματα αυτά. Απαιτούνται μεταξύ άλλων ανάλυση όρων, ιστορικές αναφορές, διευκρινίσεις και ξεκάθαρες τοποθετήσεις, προς αποφυγή παρερμηνειών και παρανοήσεων.

Ποια η άποψη σας για τον προσφάτως αποδημήσαντα Έλληνα Πομάκο και αγωνιστή Σεμπαϊδήν Καραχότζα; Ποιες οι διαχρονικές ευθύνες του κράτους για την κατάσταση στα Πομακοχώρια;

Ένας συνειδητός Έλληνας τον οποίο γνώριζα και προσωπικά, που έδινε τον σκληρό αγώνα εναντίον των πρακτόρων του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής εντελώς μόνος, μια και το επίσημο ελλαδικό κράτος τον αγνοούσε συστηματικά. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια «έφυγαν» πρόωρα πολλοί φίλοι και συναγωνιστές και ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω. Όσο για τις ευθύνες των ελλαδικών κυβερνήσεων μόνο με μια λέξη θα μπορούσαν να περιγραφούν: Εγκληματικές.

Τέλος ποιο το μήνυμα σας στους νεολαίους ριζοσπάστες συναγωνιστές που δεν πιστεύουν στα παραμύθια της αστικής ακροδεξιάς και πολεμάνε καθημερινά για ένα καλύτερο αύριο;

Τρία πράγματα: Μελέτη, μελέτη, μελέτη. Αυτό βέβαια ισχύει για όλους εκείνους που πιστεύουν σε μια ιδεολογία και επομένως εάν θέλουν πραγματικά να προσφέρουν στον αγώνα οφείλουν να είναι άριστα καταρτισμένοι και να εμβαθύνουν παράλληλα στον πολιτικό αγώνα. Πιστεύω ότι ο κόσμος κινείται πλέον προς τις δικές μας θέσεις και αυτό δεν πρόκειται να ανακοπεί. Απέναντι μας έχουμε ένα φαινομενικά παντοδύναμο Σύστημα, αλλά στην πραγματικότητα βρίσκεται υπό κατάρρευση διότι αντιπροσωπεύει ό,τι πιο σάπιο, πιο διεφθαρμένο, πιο εκφυλισμένο μπορεί κάποιος να διανοηθεί. Και όταν ψυχορραγεί γίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνο. Ας μη το ξεχνάμε.

ΔΕΕ