Οι Ευρωπαίοι Εθνικοεπαναστάτες και το Αραβικό Αντισιωνιστικό κίνημα.
Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο οι πιστοί μαχητές και υποστηρικτές του Εθνικοσοσιαλισμού βρίσκουν καταφύγιο στην Μέση Ανατολή. Κυρίως στην Αίγυπτο και την Συρία όπου και αναδιοργανώνουν τον στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες. Στα επόμενα χρόνια με την βοήθεια των Εθνικοσοσιαλιστών η Αίγυπτος δημιουργεί μια στρατιωτική βάση για την υποστήριξη Αλγερινών , Μαροκινών και Τυνήσιων ανταρτών.
Το Κάιρο γίνεται το κέντρο του αντάρτικου FLN ενώ πρώην μέλη της Βοσνιακής Μεραρχίας «Handschar» βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των επιχειρήσεων στα σύνορα με την Τυνησία. Το εθνικιστικό καθεστώς του Αιγυπτίου προέδρου Νάσερ ανοίγει τον δρόμο σε εκατοντάδες Εθνικοσοσιαλιστές οι οποίοι καταλαμβάνουν θέσεις κλειδιά της κυβέρνησης. Ο Otto Skorzeny τυγχάνει του απολύτου σεβασμού από τον πρόεδρο Νάσερ και αυτός με την σειρά του εκπαιδεύει εκατοντάδες στρατιώτες του καθεστώτος σε ανορθόδοξες επιχειρήσεις στο περιβάλλον της ερήμου. Παράλληλα με δική του μέριμνα παρέχεται προστασία σε Γερμανούς επιστήμονες και τεχνικούς που δουλεύουν στα μυστικά στρατιωτικά προγράμματα της Αιγύπτου. Βασικοί συντελεστές της αντισιωνιστικής προπαγάνδας της κυβέρνησης του Νάσερ υπήρξαν Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές.
Όμως και πέρα από τον Ατλαντικό υπήρξε στενή και ουσιαστική συνεργασία μεταξύ Αράβων και Εθνικοσοσιαλιστών. Στόχος η συντριβή του Σιωνισμού με κάθε μέσο. Ο συγγραφέας του «Imperium» Francis Parker Yockey καθώς και ο H. Keith Thompson επισκέπτονται το Κάιρο και έρχονται σε επαφή με τον Νάσερ. Δεν λείπει από αυτές τις επαφές και ο Αμερικανός Εθνικοσοσιαλιστής George Lincoln Rockwell.
Μετά την φυγή των μελών της PLO από την Ιορδανία ο Γιασέρ Αραφάτ ιδρύει μια νέα οργάνωση ονομαζόμενη «Μαύρος Σεπτέμβρης». Η οργάνωση αυτή φέρνει σε πέρας μερικές από τις πιο ριψοκίνδυνες ενέργειες ενάντια στους Σιωνιστές με αποκορύφωμα την απαγωγή και εκτέλεση Ισραηλινών αθλητών στο Μόναχο το 1972.
Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί Εθνικοσοσιαλιστές και Φασίστες πολεμούν στο πλευρό των Αράβων πολεμιστών. Ο Robert Courdroy βετεράνος των Βελγικών Waffen - SS πεθαίνει στην μάχη στα πλαίσια καταδρομικής επιχείρησης στο πλευρό των Παλαιστινίων το 1968.
Ο Francois Genoud μέλος του Ε/Σ κόμματος στην Ελβετία συνδέθηκε τα χρόνια μετά τον πόλεμο με τον Αραβικό κόσμο και ίδρυσε την Αραβική εμπορική τράπεζα στην Γενεύη μέσω της οποίας χρηματοδότησε τους Παλαιστίνιους αντιστασιακούς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Υποστήριξε με οικονομικά μέσα την υπεράσπιση του Adolf Eichmann , ενίσχυσε αντισιωνιστικές οργανώσεις και Παλαιστινιακά μέσα προπαγάνδας και βοήθησε Παλαιστίνιους αεροπειρατές. Υπήρξε στενός φίλος του συνιδρυτή του PFLP Dr. Waddi Haddad. Το 1993 εκρήγνυται μια βόμβα έξω από το σπίτι του αλλά διαφεύγει χωρίς να τραυματιστεί. Παγιδευμένος από την Mossad αυτοκτονεί με δηλητήριο τον Μάιο του 1996.
Όμως στην μάχη ενάντια στον διεθνή ιμπεριαλισμό και τον Σιωνισμό συσπειρώνονται άνθρωποι που κανείς δεν το περιμένει ακόμα και πρώην πολιτικοί αντίπαλοι. Ο Giangiacomo Feltrinelli εκδότης και οικονομικός υποστηρικτής κομμουνιστικών εντύπων συναντιέται με τον βετεράνο πολεμιστή και Φασίστα Ιταλό πρίγκιπα Valerio Borghese και σχεδιάζουν από κοινού τρόπους για να παλέψουν μαζί ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον Σιωνισμό.
Ο γνωστός Βέλγος πολιτικός Jean Thiriart , υποστηρικτής του ρεύματος του «Τρίτου Δρόμου» ταξιδεύει σε αραβικές χώρες ώστε να κερδίσει υποστήριξη για την ιδέα της δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής ακτιβιστικής οργάνωσης ενάντια στις κατοχικές αμερικανικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Για ένα διάστημα είναι σύμβουλος της Fatah και της PLO καθώς και στενός συνεργάτης του Αραφάτ. Επίσης επισκέπτεται τον Σαντάμ Χουσείν στο Ιράκ ενώ υπήρξε συνεργάτης του ηγέτη του PFLP George Habash.
Ο ηγέτης του PFLP αν και οι εγχώριοι «ψευτοαριστεροί» το κρύβουν επιμελώς για ευνόητους λόγους είναι γνωστό ότι κατά την διάρκεια της δράσης του «Λαϊκού Μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης» ( PFLP ) λαμβάνει σημαντική βοήθεια από νεοφασίστες και από την λεγόμενη «Μαύρη Διεθνή». Οι επιθέσεις της οργάνωσης του έχουν την αμέριστη και ουσιαστική υποστήριξη ομάδας Ευρωπαίων Εθνικοσοσιαλιστών και την αμέριστη συμπαράσταση του ηγέτη τους Odfried Hepp.
Σε παλαιότερο κείμενο στον "Μαύρο Κρίνο" δημοσιεύτηκε κείμενο για την ομάδα Hoffmann*.
Φωτογραφίες της "Ομάδας Μάχης Hoffmann" από στρατιωτική εκπαίδευση στον Λίβανο και το εξώφυλλο εντύπου Γερμανών Συντρόφων :
Στα τέλη του ’70 μια νέα εθνικοσοσιαλιστική ομάδα κάνει την εμφάνιση της. Είναι η ομάδα «Freikorps Adolf Hitler» που ιδρύθηκε από τον Udo Albrecht και συμμετείχε στις αιματηρές μάχες ενάντια στον βασιλιά Χουσείν της Ιορδανίας. Το 1978 η αστυνομία συλλαμβάνει μέλη της ομάδας και αρχίζει το κυνήγι με φυλακίσεις και διώξεις ενάντια στα μέλη της οργάνωσης.
Μια ακόμα άγνωστη παράμετρος είναι ότι στην Κύπρο σε επιχείρηση της PLO ενάντια στους Σιωνιστές ανάμεσα στην ομάδα των κομμάντο συμμετείχε Ευρωπαίος σύντροφος προερχόμενος μάλιστα από το κίνημα των Εθνικοσοσιαλιστών Skinhead .
Ahmed Rami.
Ένα ακόμα πρόσωπο που συνδέεται με Ευρωπαίους Εθνικοσοσιαλιστές είναι ο Ahmed Rami. Ο Ahmed Rami είναι Μαροκινός συγγραφέας και αρνητής του «ολοκαυτώματος». Μόνιμος κάτοικος Σουηδίας ( είχε ζητήσει άσυλο το 1973 ) ιδρυτής του "Radio Islam" στην Στοκχόλμη και φανατικός εχθρός του Ισραήλ. Λόγω της έντονης αντισιωνιστικής ρητορικής του διώχθηκε και φυλακίστηκε για 6 μήνες από την κυβέρνηση της Σουηδίας ενώ η ραδιοφωνική εκπομπή διακόπηκε. Οι Σουηδοί σύντροφοι τον κάλεσαν σε Εθνικοσοσιαλιστική συνάντηση όπου και συμμετείχε ως ομιλητής σε ζητήματα γύρω από τον διεθνή Σιωνισμό. Για μικρό χρονικό διάστημα η προσωπική του φρουρά αποτελείτο από Σουηδούς Εθνικοσοσιαλιστές ενώ παράλληλα το Σουηδικό κίνημα προχώρησε σε έκδοση και διανομή των βιβλίων του.
( σχετικός σύνδεσμος :
http://www.arminius.se/?q=rami%2C+ahmed&binfo=search&submit.x=0&submit.y=0&submit=Search )
Στον πόλεμο του κόλπου του 1991 Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές έρχονται σε επαφή με την Ιρακινή πρεσβεία και ζητούν την μετάβαση τους στο Ιράκ ώστε να πολεμήσουν στο πλευρό των Ιρακινών στρατευμάτων ενάντια στους Αμερικανοσιωνιστές. Ο υπεύθυνος αυτής της πρωτοβουλίας αυτής Heinz Reisz εμφανίζεται στην κρατική τηλεόραση του κρατιδίου της Έσσης στην Γερμανία λέγοντας :
«Ζήτω η μάχη για τον Σαντάμ Χουσείν , Ζήτω ο Ιρακινός λαός , Ζήτω ο ηγέτης τους , ο Θεός να προστατεύει τους Άραβες». Σύμφωνα με πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί 500 Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές παρέλασαν στην Βαγδάτη τις παραμονές του πολέμου με στολές που σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες «θύμιζαν παρέλαση των SS». Παραμένει άγνωστο αν συμμετείχαν σε μάχες ενάντια στους Αμερικανούς και τους συμμάχους τους.
*Παλαιότερο κείμενο για την ιστορία και την δράση της ομάδας μάχης Hoffmann που πολέμησε στο πλευρό της Παλαιστινιακής PLO :
http://mavroskrinos.blogspot.com/2009/01/hoffmann-plo.html
Συνεχίζουν τις προκλήσεις οι «ψευτοελληνόψυχοι» και τα τσιράκια τους.
Συγκεκριμένα πρόσφατα σε ιστοσελίδα που διατηρούν οι γραφικοί υμνητές της φιλοαμερικάνικης 21ης Απριλίου , οι θαυμαστές των ΜΑΤ , ΕΚΑΜ και λοιπών «δυνάμεων ασφαλείας» προχώρησαν σε άλλη μια αλητεία.
Γράφοντας κάποιοι από αυτούς με ονόματα Συντρόφων και δημιουργώντας εικονικούς ηλεκτρονικούς διαλόγους προσπάθησαν να μας συνδέσουν με πρόσφατο εμπρησμό (;) γνωστής ακροδεξιάς εφημερίδας. Δημοσίευσαν σχετικά σχόλια στο chat-box που διατηρούν ώστε να δημιουργήσουν εντυπώσεις στα μέλη τους.
Επίσης γνωστά σε εμάς γελοία υποκείμενα γλείφτες των δυνάμεων καταστολής και παιδάκια με βαριά ψυχολογικά προβλήματα επειδή δεν πέρασαν στην «μεγάλη των μπάτσων σχολή» σε μια απέλπιδα προσπάθεια να δημιουργήσουν εντυπώσεις προσπάθησαν να παρουσιάσουν ως ... «αρχηγό» (!) του Μαύρου Κρίνου πρώην μέλος γνωστής πολιτικής οργάνωσης ένα άτομο που ουδεμία σχέση έχουμε μαζί του και στο παρελθόν αλλά και τώρα.
Προς όλους αυτούς :
Πέρα από το ότι είστε γελοίοι είστε συκοφάντες και ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ.
Προσπαθείτε με γελοία μέσα να ρίξετε λάσπη σε όλους αυτούς που δεν δέχονται την άθλια ρητορική σας και την φτηνή σας προπαγάνδα.
Εδώ οφείλουμε να επισημάνουμε ότι μέρος των εν λόγω σχολίων είχαν να κάνουν με συκοφαντική υβριστική επίθεση εναντίον του Στέφανου Γκέκα υπεύθυνου του Εθνοφυλετικού Συνδέσμου ΑΡΜΑ και φυσικά και αυτό ΔΕΝ είναι τυχαίο.
Η συγκεκριμένη κίνηση εντάσσεται στα πλαίσια μιας ευρύτερης λασπολογίας που εντείνεται κατά καιρούς αναλόγως με τις δημοσιεύσεις μας. Πρόσφατα σε άλλη γνωστή ιστοσελίδα σε συνεχή εμετικά δημοσιεύματα γινόταν λόγος για την συντακτική μας ομάδα με χαρακτηρισμούς που ταιριάζουν μόνο σε γελοία υποκείμενα.
Η πρόσφατη δημοσίευση εκ μέρους μας φωτογραφίας του Γεωργίου Παπαδόπουλου δίπλα σε γνωστούς Σιωνιστές καθώς και η αναδημοσίευση σχετικού κειμένου που δείχνει την πραγματική φύση της 21ης Απριλίου εξόργισε τους «ψευτοελληνόψυχους» και αμέσως μετά ακολούθησαν εκ μέρους τους συνεχή καταιγιστικά δημοσιεύματα εναντίον μας γεμάτα λάσπη και ψέματα.
Το αποκορύφωμα της γελοιότητας τους ήταν η δημοσίευση σχολίων στο εν λόγω chat-box με τα οποία δεν έχουμε την παραμικρή σχέση.
Οι διαχειριστές του εν λόγω chat-box αναλαμβάνουν την ευθύνη για τα επόμενα προβοκατόρικα σχόλια που θα δημοσιευτούν και δεν σβηστούν άμεσα.
Στα 2 χρόνια που υπάρχει η συντακτική μας ομάδα και διατηρούμε αυτό το ιστολόγιο έχουμε δεχτεί δεκάδες ανάλογες λασπολογίες - όχι μόνο στο διαδίκτυο - από τα γνωστά άτομα που δρουν προβοκατόρικα στον Ελληνικό Εθνικιστικό χώρο με πλάτες μυστικών υπηρεσιών και παραγόντων της γνωστής πρεσβείας.
Τους κάνουμε γνωστό λοιπόν ότι :
Όχι απλά δεν θα σταματήσουμε να προβάλλουμε το αληθινό πρόσωπο της φιλοαμερικάνικης ακροδεξιάς και της νεοταξικής αριστεράς αλλά θα συνεχίσουμε ακόμα πιο δυνατά για την υπεράσπιση της αλήθειας και την ενίσχυση του Εθνικοεπαναστατικού Κινήματος.
Και τελειώνουμε με ένα νέο Quiz το οποίο καλούνται οι αναγνώστες μας να λύσουν :
Ποιος γνωστός εκδότης φιλοκυπατζίδικης ακροδεξιάς «ελληνόψυχης» εφημερίδας - μακαρίτης εδώ και χρόνια - διατηρούσε υπόγειες άριστες σχέσεις με Τούρκο φανατικό ανθέλληνα , πράκτορα της MIT και γνωστό «μειονοτικό» της Θράκης που σκοτώθηκε σε τροχαίο πριν ελάχιστα χρόνια στην περιοχή της Θράκης ;
Για να σας βοηθήσουμε να λύσετε το quiz είναι ο ίδιος που έγραφε στην φυλλάδα του ότι «επειδή οι Τούρκοι έχουν την ημισέληνο ως επίσημο σύμβολο και η ημισέληνος είναι από την εποχή του Βυζαντίου πρέπει και εμείς ( σ.σ. οι αναγνώστες του ) να βγαίνουμε στον δρόμο με σημαίες που θα έχουν την γαλανόλευκη ημισέληνο» !!!!!
Επίσης ζητούσε «σεμνά και ταπεινά» την δημιουργία ταγμάτων θανάτου από Χριστιανούς που θα είναι «κομάντο αυτοκτονίας» !!!
Ο παραλογισμός λοιπόν στο μεγαλείο του αλλά και το κιτς μαζί με το ρουφιανιλίκι αποδεικνύετε το βασικό συστατικό του «πολιτικού λόγου» της φιλονατοικής ελληνικής ακροδεξιάς. Μια ακροδεξιά που παίζει τον ίδιο ακριβώς ρόλο με τον την γνωστή antifa !
Μποϋκοτάζ στις φυλλάδες της αστικής ακροδεξιάς και της νεοταξικής αριστεράς !
Τι είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός ;
Μια σιδερόφρακτη πανοπλία είναι ο Εθνικοσοσιαλισμός. Ένα βαρύ φορτίο. Πολλοί επιχειρούν να το σηκώσουν , λίγοι μπορούν , μα ακόμα πιο λίγοι μπορούν να περπατήσουν. Έτσι για να πορευθούν , φροντίζουν να ξαλαφρωθούν λίγο από το φορτίο. Και πορεύονται ... Αχ ! αυτοί οι «μισοί ιππότες». Πώς να τους ονομάσω άραγε ; Συμβιβασμό , συμβιβασμό τους λέω ...
Η Μητρότητα και η Πολεμική Αρετή αποτελούν κλειδιά για τον Εθνικό Σοσιαλισμό.
Είμαστε σοσιαλιστές. Είμαστε θανάσιμoι εχθρoί του σημερινού καπιταλιστικού συστήματος όπου βασιλεύουν η εκμετάλλευση των οικονομικά αδύνατων , το άδικο μισθολογικό σύστημα και η εκτίμηση της αξίας των ανθρώπων ανάλογα με τον πλούτο και τα χρήματά τους αντί για την υπευθυνότητα και το χαρακτήρα τους. Σκοπεύουμε λοιπόν να καταστρέψουμε αυτό το σύστημα ό,τι και να γίνει ! Παρόλα αυτά όμως δεν είναι αρκετό να αλλάξουμε απλώς το σύστημα και να το αντικαταστήσουμε με ένα άλλο. Αυτό που χρειάζεται είναι να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων ! Ο τρόπος σκέψης που πρέπει να καταπολεμηθεί είναι ο υλισμός !
Πρέπει να μάθουμε ότι η εργασία σημαίνει κάτι περισσότερο από απλή συσσώρευση αγαθών. Η αξία ενός ανθρώπου είναι κάτι βαθύτερο από τον αριθμό των μετοχών που έχει ! Το να κρίνεται η αξία του καθενός με βάση το χρήμα , τον πλούτο και τα υλικά αγαθά είναι η πιο διεστραμμένη επινόηση αυτού του καπιταλιστικού συστήματος.
Η παρακμή ενός λαού είναι αναπόφευκτη συνέπεια αυτής της νοοτροπίας , διότι η επιλογή με βάση τoν πλoύτo είναι ο υπ αριθμόν ένας εχθρός της Φυλής , του Αίματος και της ζωής ! Εμείς ποτέ δεν παρεκκλίναμε από τη θέση ότι ο Εθνικός Σοσιαλισμός θα βάλει ένα τέλος στα προνόμια των πλουσίων και ότι η χειραφέτηση του εργάτη περνάει μέσα από την άμεση συμμετοχή στα κέρδη , την ιδιοκτησία και την διοίκηση.Έχει γίνει μεγάλη συζήτηση μέσα στο εθνικολαϊκό κίνημα για την ανάγκη δημιουργίας μιας νέας πολιτικής ηγεσίας. Αυτή η ανάγκη έρχεται να συνδεθεί με αυτά που ανέφερα παραπάνω.
Οι τρόπου που προτείνονται για να λυθεί το πρόβλημα της ηγεσίας ( εξέταση της καθαρότητας του αίματος , δημιουργία καθαρά Νορδικών τύπων κλπ ) μου φαίνονται κάπως ομιχλώδεις και αμφίβολοι από πρακτική άποψη. Υπάρχει όμως ένας τρόπος ο οποίος είναι παραδοσιακά Γερμανικός και Πρωσσικός και είναι ο πιο κατάλληλος από όλους. Για έναν άνδρα , η στρατιωτική υπηρεσία είναι η πιο ξεκάθαρη και άξια μορφή συμμετοχής στα κοινά – για τη γυναίκα είναι η μητρότητα ! Υπάρχουν πολλές Αφρικανικές φυλές όπου οι γυναίκες που πεθαίνουν στον τοκετό κηδεύονται με τις ίδιες τιμές που αποδίδονται στoυς πoλεμιστές που έπεσαν στη μάχη !
... Μπορεί να φαίνεται ουτοπικό , αλλά για μένα αποτελεί βεβαιότητα ! Αν ακολουθήσουμε αυτό τον τρόπο επιλογής , μέσα σε είκοσι με τριάvτα χρόνια η Γερμανία θα έχει μια ηγεσία και μια εκτελεστική εξουσία που θα αλλάξουν όλο το πρόσωπο της κοινωνίας και του κράτους και θα αποτελέσει τη σπονδυλική στήλη του κράτους και της οικονομίας !...
Σημείωση : Ο Gregor Strasser ( 1892 – 1934 ) διετέλεσε ηγέτης του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στη Βόρειο Γερμανία και επικεφαλής του τμήματος Προπαγάνδας και Οργάνωσης του Ράιχ. Ήταν εκφραστής της «αριστερής» αντικαπιταλιστικής και σοσιαλεπαναστατικής πτέρυγας μέσα στο Κόμμα.
Δημοσιεύτηκε στο τρίτο τεύχος του περιοδικού «Ο Έλληνας Εργάτης» τον Ιούλιο του 2000.
21η Απριλίου. Κανένας λόγος για να γιορτάσουμε.
Επειδή αρκετοί Σύντροφοι επικοινώνησαν μαζί μας και μας ρώτησαν αν θα αναφερθούμε στην 21η Απριλίου θεωρήσαμε καλό να αναδημοσιεύσουμε παλαιότερο κείμενο μας.
Καταλαβαίνουμε ότι πολλοί θα ενοχληθούν από το παρακάτω κείμενο αλλά δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε σε αυτό.
Εμείς ως Αυτόνομοι προτιμούμε να λέμε και να προβάλλουμε ότι έχει σχέση με την αλήθεια και όχι να υιοθετούμε παραμυθάκια της αστικής ακροδεξιάς.
Εκ μέρους της συντακτικής ομάδας.
Για περισσότερα διαβάστε τον παρακάτω σύνδεσμο ( ακατάλληλο για δεξιούς "αντιφασίστες" )
Η συνέντευξη του Αριστοτέλη Καλέντζη στο περιοδικό «Αντίδοτο». Οκτώβρης 1988.
το αντίδοτο : Σύντροφε Αριστοτέλη Καλέντζη , τι αντιπροσωπεύει για σένα ο Εθνικοσοσιαλισμός ;
Αριστοτέλης Καλέντζης : Ειπώθηκε - και πολύ σωστά - ότι αν κάποιος ρωτήσει τι είναι και κάποιος άλλος του εξηγήσει, τότε, ούτε ο ένας ούτε ο άλλος ξέρουν τι είναι Ζεν ! Μέχρι πρότινος στο περί Εθνικοσοσιαλισμού ερώτημα σου θα έδινα απάντηση, σήμερα όμως αδυνατώ γιατί πιστεύω ότι - πια - γνωρίζω στην ολότητά του τι είναι Εθνικοσοσιαλισμός.
το αντίδοτο: Ο Γάλλος ποιητής Ρ. Μπραζιλιάκ έλεγε ότι η συντροφικότητα βιώνεται στην φυλακή , τον αγώνα και το θάνατο. Εσύ πώς το σχολιάζεις αυτό ;
Α.Κ. : Για την Συντροφικότητα θα βρεις την άποψη μου σε μια μπροσούρα μου με τίτλο «ΟΡΘΟ ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ» που γράφτηκε σε μια κλούβα μεταγωγής τον Φλεβάρη του 1981. Bραχύλογα, μέσα σε ετούτη την λέξη πιστεύω πως συμπυκνώνεται το νόημα του Αγώνα, όντας η αφετηρία και ο προορισμός, τ' αρχίνισμα και το τελείωμα της τροχιάς μας, η πηγή και η εισβολή του χειμάρρου της μαχόμενης προσδοκίας μας. Με τόσο σημαντική την Συντροφικότητα, αντιλαμβάνεσαι το πόσο σπανίζουν οι Σύντροφοι ευτυχώς, μπορώ να πω ότι ολίγιστους κατάφερα να βρω, Συντρόφους - ορρούς ζωοδότες που ξεκλείδωσαν κάμποσες φορές την αμπάρα του κελιού θυμίζοντάς μου πως η Επανάσταση παραβίαζε πανεύκολα και τα ασφαλέστερα λουκέτα των αστών ανοίγοντας διάπλατες πύλες στα συμπαγέστερα ντουβάρια των κατέργων τους.
Το θλιβερό - ίσως και το πιο αξιοπρόσεχτο - είναι ακριβώς από το ολίγιστο των Συντρόφων σε αντίθεση με την πληθώρα των δηλωσιών «συντρόφων» που επικαλούνται το παρελθόν της επαφής και «γνωριμίας» για να μαγειρέψουν τις σουπίτσες τους μέσα στη μαρμήτα της ασχετοσύνης τους.
το αντίδοτο: Νομίζεις ότι η καπιταλιστική εξουσία θα μπορέσει να σταματήσει το λαϊκό επαναστατικό κίνημα με φυλακές και συλλήψεις ;
AK. : Η φυλακή είναι για τον μαχόμενο που πιστεύει στη Νίκη του ένας διασκεδαστικός μεταστοιχειωτής που μετατρέπει σταθερά το ατσάλι σε τoυγκστένιο ! Και η φυλάκιση είναι ανεκτίμητος καταλύτης αυτής της μεταστοιχείωσης. Ευτυχής όποιος επιβεβαίωσε την ακλόνητη προσήλωση του στον Αγώνα μέσα σε μιαν απομόνωση αστικού κατέργου υπό το βλέμμα του ανθρωποφύλακα. Σ' ότι αφορά στο άτομο μου, πιστεύω ότι ο 12χρονος εγκλεισμός μου ήταν το μεγαλύτερο δώρο της μοίρας αφού αυτός ακριβώς μου πρόσφερε γνώση και δύναμη, επιβεβαιώνοντας μου την εθνικοσοσιαλιστική μου ιδιότητα (ιδιοσυστασία) , απαραίτητη προϋπόθεση για το βατό της πορείας μου μέσα στoν κόσμο. Και σκέψου, την τεράστια προσφορά του κέρδους μιας oλάκερης ζωής με την ασήμαντη αντικαταβολή 12 μόλις χρόνων.
το αντίδοτο: Σύντροφε Αριστοτέλή , 12 χρόνια στις φυλακές του συστήματος μέσα στα υγρά κελιά της «δημοκρατίας» πόσο σ' έχουν επηρεάσει ηθικά και ψυχολογικά , πόσο έχουν κάμψει το φρόνημα σου ;
Α.Κ.: Αν με άλλαξαν τα 12 χρόνια της φυλάκισής μου ; Μα και βέβαια, όπως ήδη σου είπα από ατσάλι με μετέτρεψαν σε τουγκστένιo. Σήμερα, πια, δεν ξέρω τι πα να πει κούραση , θλίψη , πείνα, δίψα, νύστα, φθορά, άδειασμα, πλήξη, ανία, συμβιβασμός, ηττοπάθεια καν τι πάει να πει Φ ό β ο ς. Νοιώθω παντοδύναμος πάνω απ' την λέξη επιθυμία, σιμά στο Πρέπει !
το αντίδοτο: Έχεις μετανιώσει για τίποτα στη ζωή σου ;
Α.Κ. : Έχω το προνόμιο να είμαι φύσει Αμετανόητος πιστεύω ότι η βία συνιστά τον παλμό
του ζώντος Κόσμου και βασικό συστατικό της επαναστατικής ανάπειας του. Μαζί της μετρήθηκα και θα το ξανατολμήσω , πρώτα από αθλητική (σπορτίφ) συνέπεια και ύστερα
για όλους τους επίλοιπους λόγους με κυρίαρχη την προώθηση του επαναστατικού καθήκοντος.
Της κλείνω το μάτι προκλητικά και την αντιμετωπίζω με σιγουριά πεπειραμένου εραστή που ανασηκώνει τα σκέλια του τελευταίου κατακτημένου θηράματος του. Με είπες κυνικό άκουσα ; Μα, δες την, παρακαλώ πόσο χυμώδης φαίνεται πάνω στα λινά μου σεντόνια.
το αντίδοτο: Πώς κρίνεις σήμερα, έστω και μέσα από τη φυλακή που δεν σου επιτρέπει να έχεις σαφή και ολοκληρωμένη γνώμη, την ανάπτυξη του εθνικιστικού κινήματος ;
Α.Κ. : Το ζήτημα δεν είναι αν ένας μακρόχρονα φυλακισμένος υστερεί ή όχι σε επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα αλλά αν ο συνειδητά μαχόμενος είναι V ή V+ κάτι περισσότερο εφαπτόμενος μ' αυτήν απ' ότι ένας οποιοσδήποτε «ελεύθερα» περιφερόμενος πολίτης , και εξηγούμαι : Ο μαχόμενος δεν υφίσταται τον εγκλεισμό αλλά τον επιλέγει δεν τον φυλακίζουν αλλά αυτοεγκλείεται ως μέρος του αγωνιστικού του χρέους, Γι' αυτό έχει καθήκον αλλά και περιθώρια να προετοιμαστεί στήνοντας, πολύ πριν βρεθεί πίσω απ' τα κάγκελα, εκείνο τον απαραίτητο μηχανισμό που θα του επιτρέπει στην «επέκεινα» συνεχή επαφή με τα κοινωνικά δρώμενα. Οι Επικοινωνίες αποτελούν vital point κάθε στρατιωτικής επιχείρησης και ως τέτοια θα πρέπει ν' αντιμετωπίζεται και ο εγκλεισμός του μαχομένου και επικοινωνίες σημαίνουν ε π α φ ή.
Μέσα στη φυλακή , ο μαχόμενος έγκλειστoς καλείται να αναπτύξει την έκτη αίσθηση : αντίληψη του αθέατου και του αόρατου σε πείσμα κάθε φυσικής ερμηνείας. Όχι , δεν το 'ριξα στην Μεταφυσική ... όμως, είπαμε, μερικά πράγματα παραμένουν απρόσιτα σε λεκτικές ερμηνείες. Αν ο έγκλειστος αποτύχει ν' αναπτύξει αυτή την έκτη αίσθηση σημαίνει ότι ποτέ δεν πίστεψε στην επαναστατική αποστολή του και τούτο γιατί η αίσθηση αυτή αποτελεί το μεγάλο πρακτικό δώρο της εκείθεν των τειχών «περιπέτειας».
Τώρα με δεδομένο ότι η εν σμικρύνσει κοινωνία της φυλακής ορίζει ( κατά μέγεθος την εν
μεγεθύνσει «ελεύθερη» κοινωνία, περικλείοντας αναλογικά τις ιδιότητες της τελευταίας ο
έγκλειστος παρατηρώντας και μ ε λ ε τ ώ ν τ α ς την κοινωνία της φυλακής πληροφορείται και σ π ο υ δ ά ζ ε ι τις εξελίξεις της ευρύτερης Κοινωνίας. Άρα ο έγκλειστος μαχόμενος μόνο δεν υπολείπεται σε ενημέρωση των μη εγκλείστων αλλά και πλεονεκτεί αυτών για έναν βασικό και έναν δευτερεύοντα λόγο πρώτον γιατί το εν σμικρύνσει δείγμα της φυλακισμένης κοινωνίας προσφέρεται , λόγω του συνεπτυγμένου του, σε πλέοv εύκολη και αποτελεσματική μελέτη και δεύτερον ο πληθωρικός χρόνος του εγκλεισμού προστατεύει τον έγκλειστο από περισπασμούς επιτρέποντας πλέον επαρκή σπουδή του αντικειμένου.
Την στιγμή αυτή «οσμίζομαι» πεντακάθαρα αυτό που θ' ακούσω και μου λες όταν βρεθούμε από «κοντά» και σου ζητήσω - και θα σου ζητήσω να με ενημερώσεις για κάποια ζητήματα. Πάει στοίχημα ;
το αντίδοτο: Οι σύντροφοι σου όλα αυτά τα χρόνια πόσο σ' έχουν βοηθήσει ;
Α.Κ. : Ως τώρα, σχετικά με τους Συντρόφους και τους «συντρόφους» έχω να σου πω τα εξής : από μεμονωμένους Συντρόφους δέχθηκα κατά περιόδους μια παρορμητική συμπαράσταση προσωπικής εμβέλειας και χωρίς καμιάν επαναστατική προοπτική τους ευχαριστώ αλλά ως άτομο και όχι ως μαχόμενος επαναστάτης. Από τον σωρό των «συντρόφων», τώρα έχω αποκομίσει μιαν απέραντη αηδία όχι , π.χ. , γιατί αδιαφόρησαν όταν ο γκάγκστερ υπουργός «δικαιοσύνης» Γιώργος Σταμάτης απαγόρευσε στην Μητέρα μου να με επισκέπτεται στα κάτεργα του αλλά γιατί αυτή η γκανγκστερική πράξη της αστικής «δικαιοσύνης» διατηρήθηκε στη σκιά υπό τον άβαντα της σιωπής αυτών των αγοραίων ανθρωπαρίων που δηλώνουν «Ιδεολόγοι» με τον κροκόδειλο της Lacoste πάνω στο ροζέ μπλουζάκι τους.
Ύστερα απ’ αυτά καταλαβαίνεις ότι δίνω μεγαλύτερη σημασία στη λέξη Συναγωνιστής μιας και η λέξη Σύντροφος πάσχει από αφηρημένες παραμέτρους και Συναγωνιστής είναι μόνον ο Συνεπαναστάτης !
Όπως και , να το κάνουμε , ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι πελώριο ζήτημα ώστε να συγχωρεί πλήθη «συντρόφων» κλπ ... γι' αυτό και δεν εκπλήσσομαι μήτε για τους Συντρόφους μήτε για τους «συντρόφους», αρκούμενος στην ύπαρξη ολίγιστων Συντρόφων , Συναγωνιστών που συνεχίζουν να επαναστατούν και κυρίως, να εννοούν την σημασία της Επανάστασης (= Πυρός + Κίνησης).
το αντίδοτο: Τι θα ήθελες να πεις μέσα από το περιοδικό στους Έλληνες Επαναστάτες ;
Α.Κ.: Συνοψίζοντας , αν είχα να απαντήσω στη ζωή ως Εθνικοσοσιαλιστής θα χρησιμοποιούσα τους στίχους του Παπακωνσταντίνου :
«Έχω τον έλεγχο των πιο κρυφών κυττάρων σου , του οργασμού , της φίνας σου της μάρκας των τσιγάρων σου ...»
και αυτά την στιγμή που μια μεμψίμοιρη και μίζερη κοινωνία σπαράζει :
«όλα από χέρι καμμένα και τα σπίρτα μας βρεγμένα».
Δημοσιεύτηκε στο δέκατο έκτο τεύχος του περιοδικού «Αντίδοτο» τον Οκτώβρη του 1988.
Δρεπάνι και Φραγγέλιο.
Πετύχαμε κάποιους από τσυς στόχους μας ;
Έχουμε ελπίδες να καταφέρουμε κάτι στο μέλλον ;
Καταφέραμε να προσεγγίσουμε τα επαναστατικά λαϊκά στρώματα ;
Έχουμε αφουγκραστεί τα καθημερινά προβλήματα του λασύ ;
Απλά ερωτήματα που κάποιοι προσπάθησαν να δώσουν απαντήσεις. Κάποιοι άλλοι ουδέποτε νοιάστηκαν να δώσουν απαντήσεις. Και κάποιοι τρίτοι ουδέποτε σκέφτηκαν να τα ρωτήσουν όλα αυτά. Ο καθένας μπορεί να δώσει μια δική του απάντηση σε κάθε ερώτημα.
Σκοπός τσυ αρθρογράφου δεν είναι να αναπαράγει γνωστές απόψεις αλλά να μοιραστεί προβληματισμούς με όλσυς αυτούς που πραγματικά νοιάζονται για το Ε/Σ Κίνημα. Η προσωπική άποψη μου είναι ότι ο χειρότερος εχθρός τσυ Ελληνικού Ε/Σ κινήματος δεν είναι άλλος από τον εαυτό μας.
Ούτε το κράτος και η καταστολή , ούτε η παρακρατική αντιφά , ούτε οι αριστεριστές και οι φιλελεύθεροι μας έκαναν τόση ζημιά όση μας έκανε η λάθος τακτική μας , οι λάθος επιλογές μας. Είχαμε ευκαιρίες την δεκαετία τσυ '80 και την δεκαετία του '90 να προσεγγίσσυμε τον λαό, να χτίσουμε τις βάσεις για ένα ισχυρό μελλοντικό Κίνημα. Πράγματι έγιναν και θετικά βήματα. Σπάνια βιβλία εκδόθηκαν στην Ελλάδα, έγιναν επαφές με το εξωτερικό, ανταλλάξαμε εμπειρίες και όμως το αποτέλεσμα είναι μικρότερο από το αναμενόμενο …
Και όμως στα κρίσιμα σημεία κάποιοι κατέστρεφαν πάντα το συνολικό έργο και το σώριαζαν σε ερείπια. Κάποιοι κατάφεραν και την κρίσιμη στιγμή έβαζαν μπουρλότο στα θεμέλια του Ε/Σ κτίσματος.
Υπεύθυνοι είναι όλοι αυτοί που κοίταξαν το προσωπικό τους συμφέρον και μόνο αυτό. Υπεύθυνοι είναι όλοι όσοι ήξεραν και δεν μίλησαν. Υπεύθυνοι είναι όλοι όσοι δεν αντέδρασαν στις επιλογές εκείνες που μας απαξίωσαν στα μάτια νέων παιδιών. Κάποιοι προτίμησαν να κάνουν «ρεαλιστική πολιτική». Με τον όρο αυτό ονομάζουν τις ιδεολογικές υποχωρήσεις. Διότι υποχώρηση για παράδειγμα είναι να προβάλλεις το «θεάρεστο έργο» των Απριλιανών σε μια εποχή όπου κανείς δεν θυμάται, δεν θέλει να θυμάται και δεν τον νοιάζει τι υπήρξαν οι Απριλιανοί.
Κάποιοι άλλοι προτίμησαν να επιλέξουν τους «χαμηλούς τόνους». Χαμηλούς τόνους ονόμασαν την έλλειψη ουσιαστικού πολιτικού λόγου. Κάποιοι άλλοι επέλεξαν τις «συμμαχίες». Συμμαχίες με βρικόλακες της δεξιάς, συμμαχίες με γαλανόλευκους αντιφασίστες, συμμαχίες με αστείους τύπους της «τάξης και της ηθικής».
Όταν έχεις Έζρα Πάουντ , Ιούλιο Έβολα , Ρομπέρ Μπραζιγιάκ , Περικλή Γιαννόπουλο , Σίτσα Καραϊσκάκη , Σάβιτρι Ντέβι και χιλιάδες άλλους ΜΑΡΤΥΡΕΣ της ιδεολογίας μας είναι ΥΒΡΙΣ να μιλάς για «χαμηλούς τόνους» και «συμμαχίες».
Υπάρχουν πολλοί «ύφαλοι». Χρειαζόμαστε Οδηγούς και όχι απλά «αρχηγούς» , χρειαζόμαστε Συντρόφους και όχι απλά «υπεύθυνους» , χρειάζεται να διαλέξουμε το στάρι από την ήρα , να μην αφήσουμε τα πρόσωπα εκείνα να μας γυρίσουν πάλι πίσω, ας αρνηθούμε να μας γκρεμίσουν τα όνειρα μας όπως διαλύει το κύμα της θάλασσας τα παιδικά κάστρα στην άμμο.
Η δική μας ιδεολογία δεν είναι παζάρι για να στήσουν οι έμποροι του Εθνικοσοσιαλισμού την πραμάτεια τους. Μακριά από εμάς οι Σάυλοκ και οι εμποράκηδες. Ας αρπάξουμε το Φραγγέλιο και ας τιμωρήσουμε τους γλοιώδεις τύπους που μας προκαλούν.
Μην ξεχνάτε Σύντροφοι και Συντρόφισσες το δικό μας κάστρο είναι η Ευρώπη , οι πολεμιστές στις επάλξεις είναι οι Σύντροφοι μας ξένοι και Έλληνες. Τα θεμέλια του Κάστρου φτιάχτηκαν με το αίμα των Συντρόφων μας στις αιώνες που πέρασαν. Αυτοί υπήρξαν οι πρωτομάστορες και πίστεψαν στην Νίκη.Το αίμα τους στα πεδία των μαχών, στα σκοτεινά μπουντρούμια των φυλακών, στους γκρεμισμένους τοίχους των πεδίων εκτελέσεως μαζί με τις ιδέες τους έγινε το υλικό με το οποίο κτίστηκε ο θεμέλιος λίθος.
Προβάλλουν χρόνια τώρα δίπλα μας ζιζάνια που κρύβουν το φως των ιδεών μας. Αρπάξτε το δρεπάνι και θερίστε τους μεδουσόμορφους υβριστές του Εθνικοσοσιαλισμού. Κανένα έλεος σε αυτούς που πούλησαν τα πάντα για τα «κουκιά» και τα «τριάκοντα αργύρια».
Ζηλέψτε την δόξα του Περσέα.
Κόψτε το κεφάλι της Μέδουσας.
Άνευ σχολίων ...
Δήλωση του Γεωργίου Παπαδόπουλου στις 25 - 05 - 1971 στην τουρκική εφημερίδα Milliet.
Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος την εποχή της παντοδυναμίας του με τους Σιωνιστές Λόβιγγερ και τον πρόεδρο της σιωνιστικής στοάς «Μπένε – Μπερίτ»
Σχετικός σύνδεσμος :
http://www.nytimes.com/1991/04/24/obituaries/joseph-lovinger-jewish-official-77.html?sec=&spon=
Ο Περουβιανός Οκτώβρης του 1968.
(Όταν οι αξιωματικοί εκτός από πατριώτες είναι και σοσιαλιστές)
Στις 3 Οκτωβρίου του 1968 , στη Λίμα πρωτεύουσα του Περού , γίνεται στρατιωτικό κίνημα, το πέμπτο στην ιστορία της χώρας. Τα ξημερώματα αυτής της ημέρας, στρατιώτες μαζί με τεθωρακισμένα, περικυκλώνουν την προεδρική κατοικία συλλαμβάνοντας τον έκπληκτο πρόεδρο Femando Belaunde Τery , υποχρεώνοντας τον να φύγει για την Αργεντινή.
Αυτή όμως η στρατιωτική επέμβαση , δεν ήταν όπως οι άλλες. Ήταν μια πραγματική κοινωνική επανάσταση που είχε ως εκφραστή της τους στρατιωτικούς.
«Ισχυρές οικονομικές δυνάμεις, τόσο του εξωτερικού όσο και του εσωτερικού, εκμεταλλεύονται τα λαϊκά στρώματα με σκοπό το κέρδος. Ο στρατός θα βάλει τέρμα σ' αυτή την απαράδεκτη κατάσταση.
Αγρότη να είσαι σίγουρος ότι οι τσιφλικάδες θα σταματήσουν να σου πίνουν το αίμα.
Εργάτη να είσαι σίγουρος ότι οι καπιταλιστές θα σταματήσουν να αισχροκερδίζουν πάνω στον ιδρώτα σου. Εγγυητής της κοινωνικής δικαιοσύνης στο Περού από τώρα και στο εξής θα είναι ο στρατός».
Αυτό που κάνει μεγάλη εντύπωση στον Περουβιανό λαό είναι ότι δεν αναφέρουν ούτε για μια φορά τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Η Περουβιανή εμπειρία είναι παράδειγμα για το στρατιωτικό δρόμο όχι μόνο ως προς τον κοινωνισμό αλλά και ως προς το σοσιαλισμό. Είναι κάτι το καινούργιο για τη Λ. Αμερική, μολονότι έχει τις ρίζες του στον Περόν και στους αγώνες της Αργεντινής του 1943.
Είναι μία άρνησις των στρατιωτικών να υποστηρίξουν τη δεξιά , την ολιγαρχία , την αντίδραση, τα αστικά κόμματα τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Μέσα στην βδομάδα οι στρατιωτικοί κοινωνικοποιούν τα πετρέλαια που τα εκμεταλλευόταν η θυγατρική Bria και Parinea της International Petreleum Company. Αυτή τους η ενέργεια είχε ως αποτέλεσμα να επέλθει μια διπλωματική κρίση με τις ΗΠΑ. Στην συνέχεια κοινωνικοποιούνται η Τηλεφωνική Εταιρεία , η Λαϊκή Τράπεζα και οι εταιρίες της παλιάς ολιγαρχίας των Predo.
To 70% του Περουβιανού λαού ζει κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης.
Το 93% του πληθυσμού δεν πίνει πόσιμο νερό.
Από τα 6.900.000 πολίτες τα 3,5 εκ είναι αγρότες χωρίς ιατρική περίθαλψη.
Τα κρεβάτια στα νοσοκομεία αντιστοιχούν 2,4 ανά 1000 ασθενείς.
Ο ίδιος ο στρατηγός Constantini υποχρεώνει τους εμπόρους να ρίξουν τις τιμές στα φάρμακα στις περιοχές που το νερό δεν είναι πόσιμο και οι ασθένειες μεταδοτικές για να μπορούν να τα αγοράζουν όλοι και όχι μόνο οι κτηματίες. Αυτοί οι στρατιωτικοί όλοι παιδιά του λαού , δεν φαίνονται να ξεχνούν την καταγωγή τους. Το πετυχημένο πρόγραμμα των στρατιωτικών στο πρόγραμμα της αλιείας αντιγράφεται σύντομα από τις κυβερνήσεις της Χιλής , Βραζιλίας , Βολιβίας. Το μονοπώλιο με τις ΗΠΑ σταματά την ίδια εποχή η στρατιωτική κυβέρνηση ξεκινά μια νέα εξωτερική πολιτική κάτω από την επωνυμία «Τρίτη Θέση». Μια πολιτική εναντίον και των δυο υπερδυνάμεων.
Η Κούβα μέσω του Φιβέλ Κάστρο μετά από οκτώ μήνες στις 14 Ιουνίου του 1969 ανακοινώνει επίσημα :
«Είχαμε άδικο όταν κατηγορούσαμε την στρατιωτική κυβέρνηση. Τώρα μπορούμε να είμαστε δίκαιοι στην κριτική μας. Αυτή η στρατιωτική κυβέρνηση δεν έχει ουδεμία σχέση με τις άλλες όλου του κόσμου. Αυτοί είναι σοσιαλιστές» !!!
Τον ίδιο μήνα ο στρατηγός Juan Velasco Albarado μιλά στο λαό λέγοντας :
«Η επανάσταση μας δεν είναι μαρξιστική. Σοσιαλιστική μπορούμε να την πούμε μαρξιστική όμως όχι. Μην φοβάστε λοιπόν. Δεν οδηγούμαστε σε μια κοινωνία κομμουνιστικού χαρακτήρα. Είμαστε υπέρ της παράδοσης , της δικαιοσύνης , της ευημερίας του έθνους. Η επανάσταση είναι εθνική. Έγινε για να βοηθήσει το λαό να ξεπεράσει τα τεράστια προβλήματα που του δημιούργησε ο ιμπεριαλισμός της Αμερικής , με την ανοχή των ντόπιων αφεντικών».
Οι ρίζες του στρατιωτικού κινήματος και οι θέσεις των αξιωματικών κατά της «δημοκρατίας» και υπέρ μιας κοινωνικής πολιτικής βρίσκονται πολύ πίσω. Ήταν η «Τάξη»που απεφοίτησε απ' τη στρατιωτική Ακαδημία το 1940. Αυτή η «σειρά» δεν περιορίσθηκε μόνο στις στρατιωτικές γνώσεις, αλλά συνέχισε τις σπουδές της στην πολιτική και την οικονομία. Δεν έχασαν την επαφή τους με το λαό , διότι και αυτοί οι ίδιοι ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του, διότι προήρχοντο από εργατικές οικογένειες.
Βασικό ρόλο σ' αυτό έπαιξε και το Κέντρο Ανωτέρων Στρατιωτικών Σπουδών που ιδρύθηκε το 1952 από τον στρατηγό Jose del Carmen Marin. Από τότε στρατιωτικοί , αλλά και πολίτες , μπορούσαν να παρακολουθούν πανεπιστημιακά μαθήμάτα, τόσο για τη «Στρατιωτική φιλοσοφία», αλλά και για την πολιτική, οικονομία, και κοινωνιολογία.
Ο τότε υπουργός Εργασίας δήλωνε : «Η φτώχεια, η ξεφτιλισμένη καταπίεση της μάζας, οι κοινωνικές αδικίες, μαζί με την εθνική ανασφάλεια, μας υποχρέωσαν να δημιουργήσουμε ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα, αφήνοντας όμως απ' έξω τα ενδιαφέροντα των ξένων δυνάμεων».
Η Περουβιανή επανάσταση δυστυχώς δεν έμελλε να διαρκέσει παρά πολύ. Οι στρατιωτικοί, όσο και καλές διαθέσεις να έχουν δεν μπορούν να κυβερνήσουν μια χώρα. Αν δεν υπάρχει ένα εθνικιστικό κόμμα στην εξουσία η κοινωνική δικαιοσύνη δεν πρόκειται να διαρκέσει πολύ.
Όπως έλεγε και ο Μάο : «Το κόμμα κατευθύνει τα όπλα. Ποτέ μας δεν πρέπει να επιτρέψουμε το αντίθετο».
Για πολλά όμως χρόνια οι Περουβιανοί εργάτες και αγρότες, μπορούσαν να λένε μετά τη στρατιωτική επέμβαση : «H αλλαγή δεν γίνεται με κάποιο ποσοστό , αλλά μ' επανάσταση και σοσιαλιστικό στρατό».
Αννίβας Σ.Ο.
Δημοσιεύτηκε στο δέκατο έκτο τεύχος του περιοδικού «Αντίδοτο» τον Οκτώβρη του 1988.
Η Eva Peron για την δημοκρατία.
“Η δημοκρατία εξαπατά τον λαό. Γιατί αντί να κατοχυρώνει την ελευθερία του , υπερασπίζεται την ασυδοσία του κεφαλαίου”.
Eva Peron.
“Magyar Gárda”. Η Ουγγρική Φρουρά.
Η “Magyar Gárda” ξεκαθάρισε το «τοπίο» με τον ευφυέστερο και πλέον αποτελεσματικό τρόπο: κατάφερε να εκπροσωπεί με τις εκατοντάδες χιλιάδες των οργανωμένων μελών της ολόκληρο τον Ουγγρικό Λαό, έναν Λαό με το υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο στην Ευρώπη, έναν Λαό με πολλές «πρωτιές» στην ευρωπαϊκή Ήπειρο, έναν Λαό ο οποίος ακόμη και υπό τον κομμουνιστικό ζυγό παρέμεινε ο πραγματικός Κατακτητής των … «κατακτητών» του!
Με τα χρώματα της ριγέ ερυθρόλευκης σημαίας των Arpad, της πρώτης βασιλικής δυναστείας που ίδρυσε την Χώρα τον ένατο μ.Χ. αιώνα, η “Magyar Gárda” επιμένει να προκαλεί την «επίσημη νομοθεσία» της Ουγγαρίας που την …απαγορεύει ως «φασιστική» και «αντιδημοκρατική»! Η “Magyar Gárda” προκλητικά την επισημοποιεί και την εμφανίζει στις δημόσιες παρελάσεις της ενώ το αστικό κράτος κάνει –ευφυώς- πως «δεν βλέπει» αφού είναι ξεκαθαρισμένο ότι κάθε αναμέτρηση με την “Magyar Gárda”σημαίνει αναμέτρηση με τον ίδιο τον Ουγγρικό Λαό!
Οι επίσημες εκδηλώσεις της “Magyar Gárda” γίνονται, πού αλλού, στην κεντρική Πλατεία των Ηρώων της Βουδαπέστης, η οποία, κάθε φορά, κατακλύζεται από χιλιάδες ένστολους και οπλισμένους Άνδρες της Εθνικής αυτής Φρουράς. Προ του μεγάλου μνημείου των Ηρώων Μαγυάρων, κάθε φορά που παρατάσσεται η “Magyar Gárda”, μια ομοιόμορφη «ανθρωποθάλασσα» συγκλονίζει με τον παλμό της την πανέμορφη ιστορική περιοχή : υγεία, ευγένεια, πειθαρχία, μεγαλείο, ομορφιά!
Πολλοί σχηματισμοί, πλέον, της “Magyar Gárda” απαίτησαν και κατάφεραν να αποκτήσουν επισήμως και οπλισμό προς αντιμετώπιση της όποιας απειλής κατά της εννόμου τάξεως και, παρά τις αντιδράσεις της ήδη καταρρεύσασας κυβερνητικής «κομπανίας», η “Magyar Gárda” εγγυάται σήμερα την εσωτερική ασφάλεια της Χώρας! Με λίγα λόγια, οι χιλιάδες Φρουροί της “Magyar Gárda” πήραν στα χέρια τους το μέλλον της Χώρας τους και προχωρούν με τον Ουγγρικό Λαό προς το ευρωπαϊκό τους αύριο, ξεκαθαρίζοντας τά εσωτερικά «παράσιτα».
Και ας παραδειγματιστούν όσοι Λαοί θέλουν να επιζήσουν ότι, αναπτύσσοντας τα Γράμματα και τις Τέχνες, ξεκαθαρίζοντας τα Πνευματικά Ιδρύματα από τους επαγγελματίες υπονομευτές τους, θα καταφέρουν να αποκτήσουν κι αυτοί μιάν αντίστοιχη Πολιτοφυλακή που θα διατηρεί την εσωτερική τάξη συνειδητά και όχι μισθοφορικά όπως επιχειρούν οι αστικές "Αστυνομίες", αυτά τα ανάξια "μακριά χέρια" της δημοκρατικής διαφθοράς!
Στην Ουγγαρία, λοιπόν, εκτός από τις χιλιάδες των Μελών της “Magyar Gárda” η οποία λειτουργεί ως Πολιτοφυλακή, δραστηριοποιούνται ακόμη μερικές χιλιάδες ενστόλων οι οποίοι αποτελούν Πολιτικό Οργανισμό, το «ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ» που εμφανίζει τον κύριο όγκο του στην Βουδαπέστη αλλά εκτείνεται σε ολόκληρη την χώρα με καθαρά στρατιωτική οργάνωση και πειθαρχία. Τα Μέλη του είναι νέοι πανεπιστημιακής παιδείας και επιλέγονται κυρίως από τις, ανά την Χώρα, Oμάδες «BARANTA» (θα δούμε στην συνέχεια τι είναι …και αυτές) με κύριο σκοπό την προετοιμασία μαχίμων νεολαίων με υγιές φρόνημα και σώμα!
Το «ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ» συνεργάζεται στενά με την Πολιτοφυλακή της “Magyar Gárda” η οποία επανδρώνεται από τα πλέον ικανά Μέλη του πρώτου. Η κύρια εμφάνιση του «ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ» γίνεται κάθε χρόνο στην ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ η οποία οργανώνεται στην Βουδαπέστη προς τιμή των Ηρώων Μαγυάρων οι οποίοι πολέμησαν στο πλευρό του Γ’ Ράιχ κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου!
Η ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ οργανώνεται είτε στην Πλατεία των Ηρώων είτε στην Πλατεία Kossuth Lajos tér η οποία είναι η, επίσης, τεράστια πλατεία του Κοινοβουλίου. Κατά την Ημέρα αυτή, η συγκέντρωση των παρατεταγμένων Μαγυάρων Εθνικοσοσιαλιστών θυμίζει πραγματική στρατιωτική παράταξη, συγκεντρώνει τεράστιο όγκο συμμετεχόντων από όλη την Χώρα και την παρακολουθούν αλλά και την κινηματογραφούν ανεμπόδιστα πάμπολλοι τουρίστες οι οποίοι παρευρίσκονται στις συγκεκριμένες πολυσύχναστες πλατείες. Όμως το «ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ» περιφρουρεί και καθορίζει τον χώρο της τελετής με ειδικά μεταλλικά κιγκλιδώματα που τοποθετεί όπως εκείνο θεωρεί στους χώρους ώστε να διαχωρίζονται τα Μέλη του από τους επισκέπτες-διερχομένους οι οποίοι, όμως, και αυτοί ΣΥΜΠΑΘΟΥΝΤΕΣ είναι!!
Δεν δημιουργεί κανένα ερωτηματικό η ανεπάρκεια των αγράμματων αντιφά-δων που από "αντιρατσιστές" μετατρέπονται αμέσως σε ΑΡΧΙΡΑΤΣΙΣΤΕΣ προκειμένου να συσχετίσουν τους Ούγγρους με τους ...Μογγόλους, όταν διαπιστώνουν ότι ο κλοιός σφίγγει γύρω από την πρεζεμπορία η οποία έχασε οριστικά έδαφος ΚΑΙ στην Ουγγαρία! περαστικά σας πρεζεμποράκια και σε άλλα με υγεία! Αν είχατε ελάχιστη ικανότητα σκέψεως θα είχατε ενημερωθεί ότι η μόνη "σχέση" μεταξύ Ούγγρων και Μογγόλων ήταν η εισβολή των τελευταίων στην Ουγγαρία το 1241-1242, ενώ η επιστήμη της Συγκριτικής Γλωσσολογίας εντάσσει την Ουγγρική Γλώσσα στην Φιννο-Ουγγρική Ομογλωσσία, ουδεμία σχέση έχουσα με την Μογγολική!
Την ίδια ώρα που οι ιθαγενείς αντιφάδες σαπίζουν στις καφετέριες με φραπεδιά και Marlboro, στην Ουγγαρία οι νέοι, μέχρι και στο πιό απόμακρο χωριό, γυμνάζονται καθημερινά σε μία παραδοσιακή Ουγγρική πολεμική τέχνη, την "BARANTA" , η οποία αποτελεί ένα τρίπτυχο ΠΑΛΗΣ, ΙΠΠΑΣΙΑΣ και ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ! Χιλιάδες νέων Μαγυάρων αφιερώνουν εξαιρετική προσπάθεια σε αυτή την θαυμάσια εκγύμναση, απολαμβάνοντας το "νους υγιής εν σώματι υγιεί" κατά τον καλύτερο τρόπο, μέσα στην υπέροχη Ουγγρική φύση. Το παρακάτω video είναι ενδεικτικό αυτής της πολεμικής τέχνης και του παλμού των αθλουμένων με αυτή. Πάντα, οι εθνικιστική ερυθρόλευκη Σημαία των Arpad πρωταγωνιστεί σε κάθε διοργάνωση και δημόσια επίδειξη παρά τις περί του αντιθέτου ψελλιζόμενες "οδηγίες" του Υπουργείου Ασφαλείας. Η "Ουγγρική Φρουρά" περιμένει στη ...γωνία!
http://www.youtube.com/watch?v=4Gw4mH6ScaM
http://www.youtube.com/watch?v=IC53QRC-jjw
Τα παραπάνω κείμενα δημοσιεύθηκαν με υπογραφή "GrGr" σε γνωστό phorum το οποίο, τρομοκρατήθηκε και "κλείδωσε" (=ΛΟΓΟΚΡΙΝΕ) προς στιγμή το Topic όταν διαπίστωσε την απήχηση που είχαν !
Προσκαλούμε τον "GrGr" να συνεχίσει - σε αποκλειστικότητα - να καταθέτει σε εμάς ό,τι σχετικό κείμενο θα ήθελε να προσθέσει , ολοκληρώνοντας την πολύ ενδιαφέρουσα "εικόνα" που φαίνεται να επικρατεί στην Ουγγαρία (και όχι μόνον !).
Εμινέ Μπουρουτζή: «Νοιώθω φόβο για τις απειλές που υφίσταμαι από τους ανθρώπους του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής»…
Η νεαρή Εμινέ μητέρα τριών παιδιών, μαθαίνει τώρα εντατικά τα ελληνικά και προσπαθεί να καλύψει το κενό που είχε σε θέματα παιδείας εξ αιτίας του γεγονότος ότι ήταν πομάκα.
Βέβαια, τα τελευταία χρόνια, χάρη στη θέσπιση της ειδικής ποσόστωσης για την είσοδο των παιδιών της μειονότητας στα πανεπιστήμια, τα παιδιά μας μαθαίνουν πολύ καλύτερα ελληνικά και αυξάνεται ο αριθμός των επιστημόνων, γιατρών, δικηγόρων και ελευθέρων επαγγελματιών, πομάκικης καταγωγής που ζουν και δραστηριοποιούνται κοντά στους χριστιανούς συναδέλφους τους στην πόλη της Ξάνθης. Δυστυχώς, μία σκληρή ομάδα ανθρώπων που θέλουν να αυτοαποκαλούνται ηγέτες της μειονότητας, σε συνεργασία με άλλους παράγοντες στην Τουρκία, δεν μας αφήνουν να εκφράσουμε την εθνοτική μας συνείδηση, να μιλήσουμε τη γλώσσα μας και να τηρήσουμε τις παραδόσεις μας. Τα πομάκικα τραγούδια έχουνε σχεδόν ξεχαστεί στην ελληνική Θράκη.
Πολλοί από εμάς νιώθουμε ακόμα και ντροπή, όταν μιλάμε την γλώσσα μας. Το Τουρκικό προξενείο μέσα από ένα πολύ αποτελεσματικό δίκτυο ανθρώπων απομονώνει τους Πομάκους που ενδιαφέρονται να εκφράσουν την δική τους εθνοτική συνείδηση. Σήμερα, καθώς μεταξύ των ομιλητών βρίσκεται ο δόκτορ Χαλίμ Τσαβούσογλου θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτός αποτελεί μέλος της εκδοτικής ομάδας («yayύn kurulu») του περιοδικού Yeni Batύ Trakya, που εκδίδεται εδώ και 24 χρόνια στην Τουρκία και στο τεύχος 215 (σελ. 75) (Ιανουάριος 2008) το οποίο, απειλεί τον άνδρα μου, πρόεδρο του Πομακικού συλλόγου, να του «ξεριζώσει την γλώσσα», χαρακτηρίζοντάς τον «πράκτορα των μυστικών υπηρεσιών, προδότη και ανίκανο».
Μην σπεύσετε να θεωρήσετε το γεγονός αυτό σαν ένα απλό επεισόδιο. Το 50% περίπου των αρθρογράφων του τουρκικού αυτού περιοδικού που ασχολείται με την ελληνική Θράκη κατά τρόπο επαγγελματικό, είναι απόστρατοι της τουρκικής αστυνομίας και του στρατού. Ο επικεφαλής νομικός σύμβουλος του περιοδικού είναι ο γνωστός δικηγόρος Kemal Kerinηsiz, ο οποίος συνελήφθη μαζί με τον πρώην πρόεδρο της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού, Veli Kόηόk, από την τουρκική αστυνομία με την κατηγορία ότι δημιούργησε παραστρατιωτική ένοπλη οργάνωση. Ίσως να μη σας τα έλεγα όλα αυτά, εάν στην ίδια σελίδα του περιοδικού δεν αναφερόταν ανείπωτες χυδαιότητες εναντίον μου, τις οποίες μπορώ να σας δώσω σε μετάφραση. Τη στιγμή αυτή θα παρακαλούσα τον κ. καθηγητή να μου ζητήσει συγγνώμη, το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει ως μέλος της εκδοτικής ομάδας αυτού του περιοδικού. Ζητώ επίσης την συμπαράσταση των γυναικών που ευρίσκονται στο πάνελ.
Νιώθω επίσης προσβεβλημένη καθώς ο κ. καθηγητής αποδίδει ετυμολογικά το όνομα «Πομάκος» στο τουρκικό ρήμα «boπmak», που σημαίνει πνίγω, καταπνίγω, αναφέροντας ότι οι Πομάκοι ήταν οι Τούρκοι που κατέπνιξαν τις εθνικές εξεγέρσεις Ελλήνων και Βουλγάρων. Θα περίμενα μεγαλύτερη επιστημονική σοβαρότητα. Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στην τρομοκρατία και τις απειλές που τα μέλη του συλλόγου μας υφίστανται από τη στιγμή της ίδρυσής του, από άτομα που ανέφερα προηγουμένως. Αμέσως μετά την ίδρυση του συλλόγου, η γνωστή τουρκόφωνη εφημερίδα της Ξάνθης «Millet» έσπευσε να δημοσιεύσει τα ονόματα των μελών του Συλλόγου, παραβιάζοντας την νομοθεσία περί προσωπικών δεδομένων και παροτρύνοντας τους συντοπίτες μας να μας απομονώσουν κοινωνικά και να μας εξοντώσουν ηθικά. Φανταστείτε ότι τα ονόματά μας τοιχοκολλήθηκαν σε όλα τα τζαμιά της περιοχής, με ένα κείμενο ότι εμείς αποτελούμε την μεγαλύτερη ντροπή για την ελληνική δημοκρατία.
Οι εντολές που δόθηκαν στα χωριά μας ήταν να σταματήσουν να μας μιλούν και να συναλλάσσονται μαζί μας. Η εφημερίδα «Millet» της Ξάνθης της 19ης Απριλίου 2007, φύλλο 74, γράφει τα εξής συγκλονιστικά: « … Όμως ο ευαίσθητος και ιδιαίτερα μάλιστα στο θέμα του τουρκισμού λαός μας τρελάθηκε με την ίδρυση του συλλόγου και αμέσως κινητοποιήθηκε. Μιας και είχε εξαντληθεί η εφημερίδα, ο λαός έβγαλε φωτοτυπίες από τη λίστα με τα ονόματα των μελών του Πομακικού συλλόγου και με την ίδια του τη θέληση τους κυνήγησε. Ο λαός μας, εκλαμβάνοντας αυτά ως επίθεση στην ταυτότητά του και ως προδοσία, κινήθηκε εθελοντικά και θέλησε να ζητήσει λογαριασμό από αυτούς, οι οποίοι, χωρίς να συμβουλευτούν τον λαό, ίδρυσαν τον πομακικό σύλλογο στο όνομα του λαού. Αυτό είναι το πιο αγνό και φυσικό τους δικαίωμα.»
Πιστεύω να αντιλαμβάνεστε μόνοι σας την θέση μας ως ανθρώπων που τολμήσαμε να εκφραστούμε μέσα από τον σύλλογο. Και θα ήθελα εδώ να αναφέρω ότι τα μέλη της μειονότητας που αισθάνονται Τούρκοι, λειτουργούν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δύο τουρκικούς συλλόγους σε μεγάλα, πολυτελή και ανακαινισθέντα πρόσφατα κτίρια, συλλόγους που, παρά τις αποφάσεις των δικαστηρίων στην Ελλάδα, ποτέ δεν σταμάτησαν να λειτουργούν και να αντιπροσωπεύονται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Δεν σας κρύβω ότι νιώθω φόβο. Και για τις απειλές που υφίσταμαι αλλά και από τις απερίφραστες απειλές που δέχομαι από ανθρώπους του Τουρκικού προξενείου και των οργάνων του στην Θράκη. Ελπίζω η έκφραση “kόltόrel etkileώim”, που στα αγγλικά το μεταφράζετε εσείς, οι διοργανωτές, ως acculturation και στα τουρκικά σημαίνει αυτολεξεί πολιτισμική διάδραση (cultural reciprocal influence/interaction) να μην σημαίνει την με βία και απειλές ένταξή μας στην ομάδα των ατόμων με τουρκική συνείδηση, οι οποίοι, χωρίς να είναι περισσότεροι από εμάς, έχουν όμως την δύναμη, το χρήμα και τον μηχανισμό για να εκβιάσουν την ένταξή μας στο «μεγάλο κοπάδι» της τουρκικής εθνικής ιδέας.
Ζητώ, και εκ μέρους των μελών του Συλλόγου, την βοήθεια και προστασία σας για να μη χαθεί η μικρή αυτή μουσουλμανική εθνοτική ομάδα, που συνεισφέρει με την παρουσία της στην πολυπολιτισμικότητα της περιοχής. «Κύριε Τσίλεβιτς, ζητούμε την προστασία σας και την παρέμβασή σας για να διατηρήσουμε τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας». Η τοποθέτηση της κ. Μπουρουτζή δόθηκε σε γραπτό κείμενο στην γραμματεία των διοργανωτών ενώ κάποιοι έσπευσαν να την διακόψουν λέγοντας ότι η τοποθέτησή της έχει προσωπικές αιχμές. Εκ μέρους των Πομάκων μίλησε και ο Κεμάλ Εμίνογλου εκδότης της εφημερίδας «Ζαγάλισα».
Μελαχροινή Μαρτίδου
http://www.xronos.gr/interviews/detail.php?ID=39840
Ίων Δραγούμης.
Κάτω όλοι οι ιμπεριαλισμοί!
Θα ησυχάσουν πολύ και θα καλητερέψουν πολύ οι άνθρωποι άμα πάψουν να έχουν χωματική λαιμαργία, δηλαδή να διψούν για ν’ απλωθούν σε ξένα χώματα, να ορίζουν όλο και περισσότερα χώματα. Να θέλουν τα έθνη να ορίζουν ανθρώπους το εννοώ, μα πώς να τους ορίζουν; με το πνεύμα, με τον πολιτισμό τους τον ανώτερο. Ας δημιουργήσουν τα έθνη πολιτισμούς και ας επηρεάζουν τα άλλα έθνη, αν μπορούν. Κι όποιος κάμει τον καλήτερο.
Μου φαίνεται πως αυτό το: «Γιούχα σ’ όλους τους ιμπεριαλισμούς» μού έρχεται φυσικά στο στόμα, από το αίσθημα πως άμα πέσουν τα ιμπεριαλιστικά, κεφαλαιοκρατικά καθεστώτα στη Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία όπως έπεσαν στη Ρωσία, τότε θα μπορέσει να ανασάνει ο Ελληνισμός από τις διάφορες χωματικές βουλιμίες των Γάλλων, Άγγλων, Ιταλών, όπως και των Ρώσων. Ας μας αφήσουν ήσυχους στα σύνορά μας. Αυτό προπάντων θέλω και γι΄ αυτό λέω «Κάτω οι ιμπεριαλισμοί!».
Μάρτη 21 , 1919
Από την εθνική στην κοινωνική επανάσταση*Μια περίοδο της ζωής μου εθνικιστική, (από τα 1902 ως τα 1914 απάνω κάτω). Έπειτα έβαλα μια pιtition de principe στο νασιοναλισμό μολονότι ενεργούσα σύμφωνά του. Τώρα μπαίνω σε μια σοσιαλιστική και ανθρωπιστική περίοδο. Αρχίζω να λαβαίνω συνείδηση του αναρχισμού μου (1917-1919) και προχωρώ.
Δόξα στην εξορία μου και στην καταναγκαστική αδράνεια. Και σ’ αυτό πρέπει να βάλω une pιtition de principe. Στην πρώτη περίοδο επίδραση του Nietsche και Barres. Στη δεύτερη Τολστόϊ, Rousseau, Κροπότκιν, Gide. Στην πρώτη περίοδο Μακεδονική ενέργεια. Στη δεύτερη Ρωσική επανάσταση και κοινωνική επανάσταση παντού. Στη Μακεδονική ενέργεια έλαβα μέρος, στην κοινωνική επανάσταση όχι ακόμα. Ο Barres στον νασιοναλισμό που έπλασε δεν έκαμε άλλο παρά να δώσει συνείδηση σ’ ένα αίσθημα βαθιά ριζωμένο στην ανθρώπινη ψυχή, στον πατριωτισμό.
Ο Κροπότκιν και Μπακούνιν δεν κάνουν άλλο παρά να δίνουν συνείδηση (τη συνείδηση που αυτοί οι ίδιοι έλαβαν) ενός άλλου βαθιού αισθήματος, της αλληλοβοήθειας μεταξύ στους ανθρώπους.Ούτε ο πρώτος ούτε ο δεύτερος εδημιούργησαν τίποτε, μόνο έλαβαν και έδωσαν συνείδηση. Ο πατριωτισμός και η αλληλοβοήθεια υπάρχουν πάντα, με στενότερα ή πλατύτερα όρια (χωριό, πολιτεία, κράτος, έθνος, κοινότητα, αδελφάτα, συνεταιρισμοί, συνασπισμοί) και σύμφωνά τους ενεργούσαν και ενεργούν οι άνθρωποι.
Οι νασιοναλιστές και οι αναρχικοί και σοσιαλιστές μόνο τα εφώτισαν, έκαμαν φωτεινή και μονομερή προβολή ενός αισθήματος όπως και οι ατομικιστές φώτισαν το άλλο αίσθημα τον εγωισμό (με αρχή την αυτοσυντηρησία).
Απρίλη 6, 1919
Φύλλα Ημερολογίου, Στ’, σελ. 58-59, 18 Μαρτίου 1919.
Φύλλα Ημερολογίου, Στ’, σελ. 63, 21 Μαρτίου 1919.
Κωστής Παλαμάς.
Τελικά παρόλο τα υπερβολικά μέτρα προστασίας κρεμάστηκε πανό για την Παλαιστίνη στο Παγκρήτιο !
1η Απριλίου 1955. ΕΟΚΑ Α' - Θρύλος και Θυσία.
Ενάντια στον Αγγλικό Ιμπεριαλισμό.
Ενάντια στον νεοελληνικό ραγιαδισμό.
Εθνικιστές , Αντάρτες , Επαναστάτες …
Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι ...
1. την υποστήριξη πολιτικά , στρατιωτικά και γεωπολιτικά του κράτους του Ισραήλ και γενικά του Διεθνούς Σιωνισμού.
2. την εξασφάλιση ενεργειακών πόρων για την διατήρηση της παντοδυναμίας της σιωνοκρατούμενης Αμερικανικής υπερδύναμης.
Φυσικά οι Αμερικανοί δεν επιλέγουν πάντα την στρατιωτική επέμβαση αλλά και την οικονομική διάλυση ενός κράτους που στέκετε εμπόδιο στα σχέδια τους όπως π.χ. η Αργεντινή.Όταν καταφέρουν να υποτάξουν την χώρα που τους πολεμά εγκαθιδρύουν φιλοαμερικανικά καθεστώτα και κατοχικά στρατεύματα.
Που αλλού έχουν σφάξει και λεηλατήσει τα τσιράκια της Γουόλ Στρήτ ;
Ο κατάλογος που ακολουθεί δείχνει μόνο μερικές από τις χώρες που χτύπησαν και προσπάθησαν να καταστρέψουν. Οι επεμβάσεις αυτές είναι πολύ λίγο γνωστές η και καθόλου στην εποχή μας. Οι ημερομηνίες επισημαίνουν ότι από τον προηγούμενο κιόλας αιώνα οι Αμερικανοί είχαν σχέδια για την παγκόσμια κυριαρχία τους.
Αϊτή 1994-1996
Παναμάς 1989
Γρενάδα 1983
Καμπότζη 1970-1973
Νότιο Βιετνάμ 1964-1973
Δομινικανή δημοκρατία 1965-1966
Ιαπωνία 1945-1952
Δυτική Γερμανία 1945-1949
Δομινικανή Δημοκρατία 1916-1924
Κούβα 1917– 1922
Αϊτή 1915-1934
Νικαράγουα 1909-1933
Κούβα 1906-1909
Παναμάς 1903-1936
Κούβα 1898-1902
Φυσικά οι χώρες όπου πέφτει “ βαρύς ο πέλεκυς ” είναι ακόμα πιο πολλές και όλο και περισσότερο η αμερικανική αυτοκρατορία επεκτείνετε. Αυτό όμως τους κάνει να είναι αλαζόνες και αυτό θα είναι που θα τους καταστρέψει. Υπάρχουν ακόμα έθνη που πολεμούν καθημερινά ( δυστυχώς δεν είναι το Ελληνικό ) όπως οι Παλαιστίνιοι και οι Ιρακινοί που δίνουν ένα καλό μάθημα στα αμερικανικά στρατεύματα και δεν σκύβουν το κεφάλι !
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ PAX JUDAICA !
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ PAX AMERICANA !
Τα τσιράκια της φιλοαμερικάνικης αστικής ακροδεξιάς πήραν την απάντηση που τους άξιζε.
του Πάτροκλου.
Για άλλη μια φορά τα γνωστά λαμόγια της σάπιας αστικής ακροδεξιάς , μιας ακροδεξιάς που υπηρετεί πιστά εδώ και χρόνια το ΝΑΤΟ , τους Αμερικανούς και τα συμφέροντα του κεφαλαίου εμφανίζονται στο προσκήνιο. Μέσα από τις φυλλάδες τους - γνωστό με ποιων τα χρήματα εκδίδονται - προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι «αγνοί πατριώτες» , «ελληνόψυχοι» και «εθνικά σκεπτόμενοι» …
Όμως όλοι όσοι γνωρίζουν γεγονότα και δεν κρύβονται πίσω από το δάκτυλο τους δεν πέφτουν στην παγίδα των δήθεν «πατριωτών» και σημερινών λαϊκιστών. Δεν ξεχνάμε την φιλονατοική τους στάση όλα αυτά τα χρόνια , δεν ξεχνάμε την προσπάθεια τους μέσα από τις ρυπαρές φυλλάδες τους για να ΜΗΝ φύγει το νατοϊκό στρατηγείο από την Λάρισα , δεν ξεχνάμε την ένοχη σιωπή τους σε φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα , τα ψεύδη τους , την καθημερινή λασπολογία μέσα από το διαδίκτυο , την οικοδόμηση εκ μέρους τους μιας νέας «αντιφασιστικής ρητορικής» αυτή την φορά όμως με περιτύλιγμα γαλανό και λευκό.
Τι να πρωτοθυμηθούμε ;
Τους καθημερινούς επαίνους τους στις μυστικές υπηρεσίες οι οποίες βρίσκονται υπό τον έλεγχο των Σιωνιστών και των Αμερικανών ;
Τις δηλώσεις του γραφικού μακαρίτη εδώ και χρόνια εκδότη τους σε συνέντευξη που μόνο εμείς δημοσιεύσαμε το απόσπασμα που αυτοί έκρυψαν ότι :
"Ας πάρουμε εμείς τα Σκόπια και τη Β. Ήπειρο και ας πάρουν και αυτοί ένα νησί ! " …
Η παραπάνω δήλωση αγαπητοί αναγνώστες είναι δήλωση ανθρώπου που μιλάει για ελληνισμό ;
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά ακόμα παραδείγματα.
Χαιρόμαστε ιδιαίτερα όταν κάποιοι πραγματικοί Έλληνες που σε κρίσιμες καταστάσεις δεν πτοήθηκαν αλλά προσπάθησαν να υπερασπιστούν τη τιμή τους και την αξιοπρέπεια τους με κάθε μέσο , ξεσπούν και πετάνε στα μούτρα των δήθεν ψευτο «ελληνόψυχων» τις απαντήσεις που χρειάζεται μόνοι εναντίον πολλών χωρίς να φοβηθούν τα γελοία τσιράκια της σάπιας ακροδεξιάς.
Μαζέψτε λοιπόν μπουζουκόβιοι ψευτοελληνόψυχοι τους οπαδούς σας που αφρίζουν όταν αποκαλύπτονται τα πραγματικά γεγονότα , τα διαδικτυακά λασπόνερα σας , και σιωπήστε για πάντα. Αν νομίζετε ότι με απειλητικά σχόλια , ψεύδη , ύβρεις και κουτσομπολιά θα καταφέρετε να κρύψετε την αλήθεια είστε γελασμένοι. Από την μια πλευρά είστε εσείς οι λάτρεις της αμερικανοκίνητης χούντας και της αστικής καταστολής , οι λάτρεις των ΜΑΤ των ΕΚΑΜ και των κάθε είδους Εφραίμ , εσείς που το μόνο που ξέρετε είναι να γράφετε γραφικές ανακοινώσεις.
Από την άλλη πλευρά όλοι αυτοί που πολεμούν για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη.
Εμείς διαλέξαμε πλευρά, όπως και οι ΝΑΤΟικοί ακροδεξιοί. Άς επιλέξουν και οι αναγνώστες μας. Είτε με την ΝΑΤΟική ακροδεξιά , τους ρουφιάνους , την πλουτοκρατία , τις μυστικές υπηρεσίες και το νεοταξικό κράτος μαριονετών του Αμερικανοσιωνισμού και τους ίδιους τους Αμερικάνους , είτε με τον Δραγούμη , τους κοινωνικούς εθνικιστές , το έθνος , τους εργάτες , τους ανέργους , τους αγρότες και το λαό.
Η αμερικανόφρονη κατοχική ακροδεξιά της χώρας μας , μιας και ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ την απελευθέρωση της ίδιας της σημερινής Ελληνικής επικράτειας, πρέπει να βρει κάτι άλλο να "διεκδικήσει" για να πουλήσει το παραμύθι της και να συσπειρώσει γύρω τής κάποιους πελάτες. Κατά προτίμηση κάτι που να είναι σχετικά μακριά, τόσο χρονικά όσο και τοπικά. Οι ψευτοελληνόψυχοι για παράδειγμα , όχι μόνο δε μιλάνε για ρήξη με το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη της Νέας Τάξης , αλλά αρνούνται κατηγορηματικά για παράδειγμα να μπει ζήτημα απομάκρυνσης της ΑμερικανοΣιωνιστικής βάσης της Σούδας από την Κρήτη !
Ενώ μιλάνε για Ελλάδα και Ελληνικό πολιτισμό, τόσο το επίπεδο των Ελληνικών τους και όσο κα η γνώση τους για τον Ελληνικό πολιτισμό είναι κατώτερη και από Αλβανό λαθρομετανάστη. Συνήθως είτε φέρουν την υποκουλτούρα της Νέας Τάξης , κάνοντας για παράδειγμα "εθνικό αγώνα" υπέρ της συμμετοχής της "Κύπρου" και της "Ελλάδας" στη Γιουρο - βύζιον, είτε περνάνε τις ώρες τους στα σκυλάδικα καπνίζοντας αμερικάνικα πούρα και πάντα λικνιζόμενοι στο κράμα του γύφτικου τραγουδιού με τη μικροαστική υποκουλτούρα και το μπητ , πίνοντας μείγμα οινοπνεύματος με κάποια χρωστική και Αμερικάνικη ταμπέλα , παράνομα εμφιαλωμένο στα Σκόπια, την Αλβανία ή τη Βουλγαρία .
Πίσω Ρουφιάνοι ! Εμπρός Σύντροφοι !
Ρώσοι Εθνικοσοσιαλιστές ενάντια στον Γέλτσιν. Οκτώβριος 1993 Μόσχα.
Ελάχιστες είναι οι πληροφορίες στον Εθνικιστικό χώρο για την συμμετοχή Ρώσων Εθνικιστών / Εθνικοσοσιαλιστών στην εξέγερση ενάντια στην πολιτική του Γέλτσιν τον Οκτώβριο του 1993 στην Μόσχα. Για τις εξελίξεις της εποχής και τις αιματηρές μάχες στο Ρωσικό κοινοβούλιο ( Δούμα ) εκτός από τις ελληνικές εφημερίδες της εποχής σημαντικά στοιχεία δεν υπάρχουν σε ελληνικές ιστοσελίδες. Με πρωτοβουλία μέλους της συντακτικής μας ομάδας δημοσιεύουμε κείμενο με αναφορά στα γεγονότα της εποχής καθώς και για πρώτη φορά φωτογραφίες (σε πανελλήνια αποκλειστικότητα) από τα πεδία των μαχών όπου και έπεσαν ηρωικά Σύντροφοι της Ρωσικής Εθνικής Ενότητας (RNE) στον αγώνα ενάντια στον Καπιταλισμό.
του Κάδμου.
Στην Ρωσία της «νέας εποχής» οι βιομηχανίες κλείνουν η μια μετά την άλλη , η ανεργία αυξάνεται ραγδαία και περισσότερο από το 40% του πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Η αύξηση των φόρων , η έλλειψη βασικών αγαθών και η εφαρμογή εκ μέρους του Γέλτσιν ακραίας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής δημιουργεί εκρηκτικές καταστάσεις.Πολλοί αντιδρούν στην «οικονομική γενοκτονία» και ο Γέλτσιν για να εδραιωθεί στην εξουσία προσπαθεί να συγκεντρώσει στα χέρια του όσο το δυνατόν γίνεται περισσότερες εξουσίες.
Η Ρωσική κρίση του 1993 υπήρξε μια πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στον μέθυσο Ρώσο πρόεδρο και αχυράνθρωπο των καπιταλιστών Γέλτσιν και την ισχυρή και οργανωμένη αντιπολίτευση η οποία απαρτίζεται από δεξιούς αντίπαλους του Γέλτσιν , κομμουνιστές πιστούς της «Κόκκινης Αρκούδας» και ριζοσπάστες Εθνικιστές. Η λεηλασία του πλούτου της Ρωσίας βαφτίζεται «μεταρρύθμιση» και οι «πατριώτες επιχειρηματίες» σπεύδουν να ρημάξουν τα πάντα. Τα εμπόδια πρέπει να παραμεριστούν με κάθε θυσία και ο Γέλτσιν είναι ο άνθρωπος που θα κάνει ότι μπορεί για να ευχαριστήσει τους καπιταλιστές.
Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1993 με εντολή του ντόπιου κεφαλαίου και των καπιταλιστών της δύσης ο Γέλτσιν διαλύει παράνομα το ανώτατο πολιτικό συμβούλιο γεγονός το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το καταστατικό και τα άρθρα του συντάγματος της ομοσπονδίας. Σε απάντηση το κοινοβούλιο παραμερίζει συμβολικά τον Γέλτσιν και αναδεικνύει ως νέο πρόεδρο της χώρας τον Aleksandr Rutskoy πρώην ανώτατο αξιωματικό του στρατεύματος. Ο Rutskoy υπήρξε μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και οι αντίπαλοι του τον κατηγόρησαν μετά την αποτυχία του «πραξικοπήματος» ότι ο μοναδικός του στόχος ήταν να επωφεληθεί ο ίδιος από την διακυβέρνηση της χώρας και όχι να οδηγήσει την Ρωσία σε μια εποχή εθνικής ανεξαρτησίας.
Αν και από κάποιους υποστηρίχθηκε ότι η εξέγερση αυτή υπήρξε μια διαμάχη των 2 άκρων της πλουτοκρατίας η τεράστια συμμετοχή της εργατικής τάξης στις διαδηλώσεις , οι διαφορετικές πολιτικές εκφράσεις και η ένταση των συγκρούσεων διαψεύδει όλους αυτούς που υποβαθμίζουν την σημασία των γεγονότων. Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί που δεν ήθελαν την καπιταλιστική κατοχή είτε πίστευαν στην αναγέννηση της ΕΣΣΔ , είτε σε ένα Εθνικιστικό καθεστώς βγήκαν στους δρόμους και έως ένα σημείο παραμέρισαν τις ιδεολογικές διαφορές τους. Στους δρόμους της Μόσχας ανέμιζαν μαζί σημαίες του στρατού των Λευκών και δίπλα τα σύμβολα του προηγούμενου καθεστώτος. Όμως η έλλειψη ηγετικής προσωπικότητας με επαναστατικά κίνητρα , ο κακός σχεδιασμός και η έλλειψη συντονισμού οδήγησαν στην αποτυχία.
Στις 23 Σεπτεμβρίου οι δυνάμεις ασφαλείας παίρνουν θέσεις μάχης κοντά στο κοινοβούλιο ενώ διακόπτεται η παροχή νερού και ηλεκτρικού ώστε να υποχρεωθούν οι δυνάμεις ενάντια στον Γέλτσιν να αποχωρήσουν από την Δούμα. Στις 3 Οκτωβρίου χιλιάδες διαδηλωτές διαλύουν τα μπλόκα της αστυνομίας και αρχίζουν να εκτοξεύουν αντικείμενα εναντίον των δυνάμεων καταστολής. Ο Γέλτσιν πανικόβλητος κινητοποιεί τις πιστές σε αυτόν δυνάμεις του στρατού οι οποίες βομβαρδίζουν με άρματα μάχης το κοινοβούλιο και συλλαμβάνουν τους ηγέτες της αντίστασης.
Η αντιπαράθεση ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα δεν παραμένει στα έδρανα της Ρωσικής Δούμας αλλά μεταλλάσσεται σε συγκρούσεις στους δρόμους. Αυτή η εξέλιξη δεν είναι ένα απρόσμενο γεγονός αλλά η έκρηξη του κοινωνικού «ηφαιστείου». Συγκρούσεις μηνών με τις δυνάμεις καταστολής με χαρακτηριστική την πρωτομαγιά του 1993 (με 1 νεκρό και 3 τραυματίες) φτάνουν στο αποκορύφωμα τους. Με αφορμή τις πολιτικές εξελίξεις περισσότεροι από 600 μαχητές με ελαφρύ οπλισμό οχυρώνονται στο κτίριο του κοινοβουλίου ενώ στήνονται τα πρώτα οδοφράγματα. Οι συγκρούσεις στους δρόμους είναι συνεχείς και συχνά ξεσπούν πυρά ανάμεσα στην αστυνομία και τους διαδηλωτές ενώ δεν λείπουν και τα πυρά από ελεύθερους σκοπευτές.
Στις 2 και 3 Οκτωβρίου περισσότεροι από 200 Ρώσοι Εθνικοσοσιαλιστές της RNΕ με ηγέτη τον Barkashov και μέλη του Σταλινικού κινήματος «Εργατική Ρωσία» καθώς και μέλη των ενόπλων δυνάμεων που εναντιώνονται στον Γέλτσιν ενισχύουν τις εστίες αντίστασης μέσα στο κοινοβούλιο. Δεν λείπουν οι συμπλοκές των Ρώσων Εθνικιστών με αριστεριστές / αναρχικούς μέσα στον χώρο του κοινοβουλίου.
Ο Barkashov ηγέτης της RNE.
Οι μάχες στο εσωτερικό της Δούμας είναι σφοδρές και εκτυλίσσονται από όροφο σε όροφο. Οι δυνάμεις του καθεστώτος όμως υπερτερούν τόσο αριθμητικά όσο και σε επίπεδο οπλισμού και οι καταληψίες παραδίνονται. Μικρός αριθμός καταφέρνει να διαφύγει από τις υπόγειες στοές του κοινοβουλίου. Σε αρκετά μεγάλη απόσταση στις όχθες του ποταμού της Μόσχας η μπουρζουαζία ασφαλής πίσω από την αστυνομία και τα άρματα μάχης ουρλιάζει για θάνατο στους εξεγερμένους.
Στις 5 Οκτωβρίου τα πάντα έχουν τελειώσει.
Σύμφωνα με τις επίσημες πηγές 187 άνθρωποι στην συντριπτική πλειοψηφία τους αντίπαλοι του Γέλτσιν σκοτώνονται και 400 τραυματίζονται ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι οι νεκροί ξεπερνούν τους 2000. Ελάχιστη συμπάθεια είχαν για τον Γέλτσιν οι υπαξιωματικοί και οι απλοί στρατιώτες του Ρωσικού στρατού. Από λάθη της ηγεσίας τους οι δυνάμεις της αντίστασης προσπάθησαν να προσεγγίσουν μόνο τους υψηλόβαθμους αξιωματικούς ενώ κάποιοι από τους στρατηγούς παρόλο που στην αρχή δείχνουν να στηρίζουν το «πραξικόπημα» στο τέλος επιλέγουν την συμπαράταξη με τον Γέλτσιν.
Ο Γέλτσιν δηλώνει χαρακτηριστικά :
και αργότερα :
Σε αυτή την κρίση ο Γέλτσιν είχε την υποστήριξη του Κλίντον , του στρατού και των δυτικών ηγετών. Από την άλλη πλευρά υπήρξε ένα κοινό μέτωπο βετεράνων του ΚΚΡ και Εθνικιστών - Εθνικοσοσιαλιστών. Για αυτόν τον λόγο και ονομάστηκε χαρακτηριστικά «Φαιοκόκκινη Συμμαχία».
Στη συνέχεια με εντολή του Γέλτσιν ακολούθησε δίωξη σε πατριωτικά αριστερά και εθνικιστικά έντυπα και οργανώσεις. Δεκάδες άτομα φυλακίστηκαν στα κελιά της δημοκρατίας ενώ εκατοντάδες άλλοι αναγκάστηκαν να παραιτηθούν. Αναφέρθηκαν μαζικές εκτελέσεις αιχμαλώτων ενώ δεν έλειψαν οι αναφορές για βιασμούς αντιφρονούντων και ξυλοδαρμούς μικρών παιδιών που προσπάθησαν να βρουν καταφύγιο σε κυβερνητικά κτίρια.
-wzor.jpg)
