Από Λευκωσία μεριά: για την Παλαιστίνη! (Αυτόνομοι Κύπρου)

Αφισοκόλληση αυτόνομων συναγωνιστών για την Παλαιστίνη ...

πηγή

Al Mawt Li Israel !

«Δεν θα εύρητε εις τους Εβραίους παρά έναν λαόν αμαθή και βάρβαρον όστις συνενώνει από πολλού τη πλέον αισχράν φιλαργυρίαν, την απεχθή δεισιδαιμονίαν, με το ακατανίκητον μίσος, δι’ όλους τους λαούς οίτινες τον ανέχονται και τον πλουτίζουν».

Βολταίρος

Η κοινοβουλευτική δικτατορία του Σαμαρά και η σισύφειος πορεία της «Χρυσής Αυγής».

του Αλεξόπουλου Στέλιου

Όσο και αν διαφωνώ με την διαχρονική πορεία και την ρητορική της ηγεσίας της «Χρυσής Αυγής» οφείλω να αναφερθώ στις πρόσφατες προφυλακίσεις βουλευτών του εν λόγω κόμματος. Καταρχάς θεωρώ δεδομένη την συνυπευθυνότητα των εν λόγω προσώπων για την επιτυχία του Σαμαρά να τους «μαντρώσει» ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι αφού οι ίδιοι σε μια πρωτοφανή επίδειξη μαζικής πολιτικής ανικανότητας έστρωσαν επί μήνες το κόκκινο χαλί στους διώκτες τους και άφησαν αφύλακτη την «κερκόπορτα» μέσα από την οποία οι αντίπαλοι τους κατάφεραν και να τους προφυλακίσουν και να τους θέσουν σε περιορισμό.Όμως ας δούμε τα πράγματα ρεαλιστικά και χωρίς συναισθηματισμό. 

Η κυβέρνηση Σαμαρά είναι η επιτομή της αντιφασιστικής παράνοιας και κλασσικό δείγμα δεξιάς δημοκρατικής πολιτικής με φιλοσιωνιστικές ρίζες επιδράσεις και κατευθύνσεις. Με «πολιτικό όχημα» την Μακεδονία και το όνομα των Σκοπίων πορεύτηκε ο «μονόφθαλμος» Μεσσήνιος πολιτικάντης μέσα από ακροδεξιά «πατριωτικά» μονοπάτια και ανδρώθηκε μέσα στον βούρκο του κοινοβουλευτισμού αφού κρατήθηκε για μεγάλο διάστημα ως μια χρήσιμη εφεδρεία από το ίδιο σύστημα χωρίς να εκτεθεί στις παρενέργειες του γνωστού «εκσυγχρονισμού».

Το δικαστικό σύστημα εξουσίας αποτελεί σήμερα την εμπροσθοφυλακή της κατοχικής κυβέρνησης, μιας εξουσίας που δεν κρύβει στο ελάχιστο τις σχέσεις με τα κέντρα ξένα και θεωρεί «λογικό» να δέχεται παρεμβάσεις και εντολές από εξωελλαδικούς παράγοντες. Είναι αλήθεια ότι ακόμη και ο Λαυρέντιος Μπέρια θα εκπλησσόταν αν έβλεπε το «οπλοστάσιο» της αστικής και δήθεν ανεξάρτητης δικαιοσύνης. Στοιχεία που έχουν να κάνουν με άδειες νόμιμων όπλων, φωτογραφίες με προσωπικά δεδομένα, στημένα σκηνικά και βιβλία με «αντιδημοκρατικό» περιεχόμενο όχι μόνο δεν μπορούν να σταθούν στις κατηγορίες αλλά αποτελούν το σύγχρονο ανέκδοτο της δημοκρατίας. Μετά την κατεχόμενη Γερμανία μόνο στην Ελλάδα έχει υπάρξει τόσο μεγάλο κύμα παραπληροφόρησης στην μεταπολεμική εποχή με σκοπό και στόχο να εδραιωθεί ο φόβος απέναντι σε όλους αυτούς που σκέφτονται και πράττουν διαφορετικά από την δημοκρατική «ηθική»!

Είναι αυτό που είχα γράψει παλαιότερα στο άρθρο εδώ ότι:

«Αυτό που δεν έχουν καταλάβει οι έλληνες «εθνικιστές» είναι ότι η «Χρυσή Αυγή» από την πρώτη στιγμή που αποκάλεσε τον πρόεδρο της Βουλής με την επίσημη ιδιότητα του και έδειξε απροκάλυπτο σεβασμό στον παρλιαμενταρισμό έκανε φανερό σε όλους ποια τακτική θα ακολουθήσει στο μέλλον. Από την πρώτη στιγμή που αποδέχτηκε τα πολυτελή αυτοκίνητα, τις δωρεάν μετακινήσεις και τα υπόλοιπα τριάκοντα αργύρια της δημ(ι)οκρατίας σε μηνιαίες δόσεις υποδουλώθηκε στα σχέδια της ανθελληνικής εξουσίας.

Έφτασε με την λογική αυτή να βγάλει μόνη της με τα ίδια της τα χέρια τα μάτια της και να βολοδέρνει τυφλή στα βρώμικα υπόγεια του κράτους και του παρακράτους αφού πίστεψε ότι μπορεί να σεβαστεί … τους κουκουλοφόρους δήμιους του λαού μας. 

Η θέληση της ηγεσίας της είναι να αποτελέσουν όλοι μαζί και οι βουλευτές της και οι οπαδοί της - σε ένα ρεσιτάλ αυτοκτονίας - το υπόγειο διαμέρισμα της πολυκατοικίας που λέγεται αστική δημοκρατία ασχέτως με το γεγονός αν θα τους θάψουν τα ερείπια όλους μαζί στα έγκατα της λαϊκής οργής μόλις ξεσπάσει ο επερχόμενος σεισμός. 

Η «Χρυσή Αυγή» στο άμεσο μέλλον θα αποτελέσει το παράσημο της δημοκρατίας στο βελούδινο μαξιλάρι  του αντιφασισμού και οι διάφοροι Κασιδιάρηδες  και λοιποί πολιτικοί θα συνεχίσουν να αναρωτιούνται γιατί τους καταδιώκει το Σιωνιστικό καθεστώς … αφού όλο αυτόν τον καιρό προσπαθούσαν να πείσουν το ανθρωπόμορφο τέρας της δημοκρατίας ότι «η Χρυσή Αυγή είναι άμεσοδημοκρατικό κόμμα» κατά την δήλωση τους. 

Δεν θα χαρούμε αν δούμε την ηγεσία της «Χρυσής Αυγής» στην φυλακή της αστικής δημοκρατίας. Και αυτό διότι ενώ γνωρίζουμε ότι οι μπουκωμένοι από το δημόσιο χρήμα βουλευτές της και η κομματική της αυλή εξευτέλισαν την έννοια της εθνικοεπαναστατικής πάλης η δίωξη τους θα αποτελέσει την αφετηρία για την ποινικοποίηση των Ιδεών την ποινικοποίηση της σκέψης και των φυλετικών εθνικών συμβόλων»

Ας μην ξεχνούν κάποιοι ότι σε ένα διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας δεν λέει τίποτα αν ο Χ ή ο Ψ κυβερνητικός αποδεχτεί ότι οι επιλογές της κεντρικής εξουσίας είναι κατευθυνόμενες, χαρακτηριστικό παράδειγμα το επεισόδιο Μπαλτάκου. Κάθε δικτατορική δημοκρατική κυβέρνηση μπορεί πολύ εύκολα να ξεπεράσει ανέπαφη τα όποια επικοινωνιακά χτυπήματα από την στιγμή που διαθέτει εφημερίδες και ραδιόφωνα. Από την άλλη πλευρά αυτή της «Χρυσής Αυγής» το αρχηγικό μοντέλο του Μιχαλολιάκου ο οποίος διακρίνεται για τις άστοχες ενέργειες και πράξεις του και θεωρεί ότι όλα κινούνται σύμφωνα με τους δικούς του ρυθμούς, η ανυπαρξία εσωτερικής «αντιπολίτευσης» στις κεντρικές επιλογές και η απραξία της πλειοψηφίας της λαϊκής βάσης - ενός αριθμού ατόμων που σε επίπεδο ψήφων υπερβαίνει τις 500.000 - αφήνουν ανοιχτό το πεδίο σε νέες «σισύφειες» πορείες που στο τέλος φέρνουν πάντα την καταστροφή όπως είναι φυσικό. Έρχεται εύκολα λοιπόν η απάντηση γιατί  δεν επέλεξαν επί 2 χρόνια - παρόλο την χρηματοδότηση με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ - να παίξουν έναν καίριο ρόλο στην κοινωνία με δικό τους κανάλι και ραδιόφωνο, στέκια νεολαίας, κοινωνικές δομές, αλλά αναλώθηκαν εν τέλει σε βλακώδεις συζητήσεις και αυτιστικές συμπεριφορές. 


Πολλοί είναι φυσικό να αναρωτηθούν αν αξίζει να ασχολούμαστε με ένα κόμμα που έχει ξεπουλήσει η ηγεσία του κάθε εθνικοσοσιαλιστική παράδοση εδώ και χρόνια, έχει διαγράψει και παραγκωνίσει αξιόλογα στελέχη και έχει φερθεί με τάσεις πολιτικής αυτοκτονίας που αντί να ελκύει στο τέλος την ποιοτική συνείδηση απεναντίας αποθαρρύνει τις υγιείς σκέψεις. Η «Χρυσή Αυγή» είναι μόνο η αυλαία για το σύστημα αφού γνωρίζει ότι ολόκληρη η ηγετική της ομάδα διαθέτει «αχίλλειο πτέρνα» και μπορεί να τους κατευθύνει ως μαριονέτες στην σκηνή για τα δικά της σχέδια όποτε χρειαστεί.

Γράφει χαρακτηριστικά ένας εκλεκτός συναγωνιστής - και πρώην χρυσαυγίτης - με αφορμή ένα άρθρο του Μιχαλολιάκου:

«Η "επαναστατικότητα" που επικαλείται ο αρχηγός της ΧΑ στο σημερινό του άρθρο, ποτέ δεν συμβιβάστηκε με την “απόλυτη νομιμότητα” ούτε και μπορεί να συμβιβαστεί με την τυφλή εμπιστοσύνη σε μια κατοχική δικαιοσύνη. Στο άρθρο του ο Ν. Μιχαλολιάκος, σαν όμηρος του συστήματος, το μόνο που δείχνει να περιμένει πια είναι το αποτέλεσμα μιας αμφιλεγόμενης δίκης ελπίζοντας ότι μια “μειοψηφία αδιάφθορων δικαστικών” θα βάλουν τα πράγματα στη θέση τους. Μέχρι τότε παραμένει παράνομα φυλακισμένος από την ίδια κατοχική δικαιοσύνη που ακόμα δείχνει να εμπιστεύεται, προτρέποντας μάλιστα τους πιστούς του σε επανάσταση της γραφίδας (η του πληκτρολογίου)?!  Πραγματικά δεν έχει μείνει τίποτα άλλο πια να πράξουν οι Χρυσαυγίτες εκτός από αυτό? Τελικά ποιανού όμηρος πραγματικά είναι ο Νίκος Μιχαλολιάκος? Του συστήματος ή των επιλογών του?»

Του εαυτού του θα πρόσθετα εγώ. Ένας άνθρωπος που πάντα βολόδερνε ανάμεσα στην δεξιά και τον «φασισμό», που ποτέ του δεν στηρίχθηκε σε άξιους αλλά μόνο σε «αυλικούς», που πολέμησε κάθε υγιή προσπάθεια και έδωσε σημασία σε χαμερπή άτομα. Η μονολιθική κάθετη  οργάνωση του κόμματος του είναι η διαχρονική παγίδα της δομής του «κινήματος». Ενός «κινήματος» που όσο και αν θέλει να διαφημίζει την «επαναστατικότητα» του καθημερινά πέφτει σε νέες «ενέδρες» και βρίσκεται συνέχεια στα «δίχτυα» του καθεστώτος. Να σημειωθεί ότι με τους «κανίβαλους» της δημοκρατίας δεν μπορείς να μοιραστείς … συνταγές μαγειρικής για να θυμηθώ και να παραφράσω έναν γνωστό μπολσεβίκο. 

Σε ένα άλλο σημείο του λόγου του ο ίδιος συναγωνιστής τονίζει πολύ σωστά: 


«Ποτέ στην Ιστορία Εθνικιστικό κίνημα δεν στηρίχθηκε αποκλειστικά και μόνο στον κοινοβουλευτικό αγώνα χωρίς και να αλλοτριωθεί από τις βασικές αρχές του ... Δεν μπορείς να δυναμιτίσεις τον ναό της Μασονίας από τα μέσα χωρίς να έχεις μια πολιτικοστρατιωτική δομή που θα σε στηρίξει από έξω ... Η Λιβανέζικη Χεζμπολάχ το έχει καταλάβει καλά αυτό ... Αυτούς βέβαια δεν τους ζητούν να απολογηθούν γιατί βαδίζουν σε στρατιωτικό βηματισμό κάθε φορά που τους παίρνουν συνέντευξη …»

Αφού λοιπόν οι οργανωμένοι «Έλληνες Εθνικιστές» επί 2 χρόνια τόνιζαν ότι θα τσακίσουν ... την «δικτατορία των διεφθαρμένων» και σήμερα βρίσκονται δεκάδες εξ αυτών φυλακισμένοι στα κάτεργα της δημοκρατίας ποια είναι η λύση για τους ίδιους; Δεν αναφέρομαι φυσικά μόνο στους βουλευτές τους που έχουν χιλιάδες ευρώ στους λογαριασμούς τους λόγω των βουλευτικών αποζημιώσεων και μπορούν να πληρώσουν δικηγόρους ή να ζήσουν με μια σχετική άνεση πίσω από τα σίδερα αλλά σε δεκάδες άλλους που κυνηγήθηκαν και φυλακίστηκαν - μετά τον προβοκατόρικο θάνατο του Φύσσα - και αντιμετωπίζουν καθημερινά χίλιες δυσκολίες. Την παρακάτω απάντηση θα την δώσω γιατί μας διαβάζουν ανάμεσα σε άλλους εκατοντάδες «Χρυσαυγίτες» πολλοί εκ των οποίων έχουν καταλάβει τι συμβαίνει … και μας στέλνουν απορίες και ερωτήσεις. 


Δεν έχουν να κάνουν τίποτε άλλο παρά να διαπράξουν ένα εσωτερικό κομματικό «πραξικόπημα» το οποίο θα απομονώσει το περιβάλλον του Μιχαλολιάκου, θα προχωρήσει σε νέες δυναμικές ενέργειες οι οποίες θα προβάλλουν με την σειρά τους τα νέα παιδιά  της 2ης γραμμής στελέχη με ποιοτικό πολιτικό/κοινωνικό λόγο και έργο, ενώ παράλληλα αυτή η πράξη θα καθαρίσει τον «κόπρο του Αυγεία» και θα απομονώσει τους προβοκάτορες που διεξάγουν το έργο του γνωστού παρακράτους. Από την άλλη μεριά ας έχουν στο μυαλό τους όλοι ότι πάντα υπάρχει ο δύσβατος αλλά φωτεινός δρόμος της «Εθνικοεπαναστατικής Αυτονομίας» μια πρόταση ζωής που δεν αφήνει τις μολυσματικές ασθένειες του «γραικυλισμού» να αποσυντονίσουν τις προσωπικότητες του αγώνα, ο οποίος είναι πέρα από κομματικά γραφεία και βουλευτικά έδρανα. 


Άλλωστε να μην ξεχνάει κανείς ότι: 

«Τα κρατικά τραπεζογραμμάτια (ευρώ) της βουλευτικής αποζημίωσης όταν καταλήγουν στην τσέπη σου κ. βουλευτά και όχι στον εργάτη, αγρότη, πολύτεκνο, άνεργο, φοιτητή - γιατί από αυτόν τα πήραν για να στα δώσουν εσένα - μεταμορφώνονται με μιας σε "τριάκοντα αργύρια" και η κατάληξη πολλές φορές είναι η πολιτική κ' βιολογική αυτοχειρία ... όπου το σκαμνί είτε το κλωτσάει ο αφυπνιζόμενος λαός είτε ο ίδιος ο βουλευτής με τις επιλογές του όπως είναι η πίστη στο σύνταγμα ... στο εθνοκτόνο κράτος ... και στην αστική κοινοβουλευτική δημ(ι)οκρατία ...»

Το τέρας της αστικής δημοκρατίας ενισχύει την πανοπλία του (ΙΙ) - ενάντια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας -

του Wood Brother

Κομβικό σημείο αναφοράς των τελευταίων μηνών οι νέες φυλακές υψίστης ασφαλείας στον Δομοκό για τις οποίες έχουν γραφτεί τόσα πολλά και έχουν ειπωθεί ακόμη περισσότερα. Δεν μας εκπλήσσει στο ελάχιστο το γεγονός ότι πάντα σε περιόδους συσπείρωσης και «θωράκισης» της αστικής δημοκρατίας η καταστολή έπαιρνε νέα μορφή, ακόμη πιο αδυσώπητη και άγρια με εντελώς εμφανή τα σχέδια της πλήρους απομόνωσης των κρατουμένων και τελικό στόχο την οριστική εξόντωση αυτών που αμφισβητούν το καπιταλιστικό σύστημα εξουσίας.

Planet ZOG

Η γκιλοτίνα των «δημοκρατικών δυνάμεων», οι σύγχρονες τεχνικές βασανισμού, τα Γκουλάγκ, τα «λευκά κελιά» της Δυτικής Γερμανίας, καθώς και το Γκουαντάναμο στην Κούβα ή το κολαστήριο στο «Αμπού Γκράιμπ» της Βαγδάτης, ο εξοπλισμός με βαρύ οπλισμό της ελ.ας - αμέσως μετά την «χούντα» - από την Καραμανλική κουστωδία δεν υπήρξαν σε καμιά περίπτωση «προϊόντα» του Φασισμού ή της Αντιδημοκρατικής σκέψης αλλά ... γέννημα θρέμμα και σημαία της δημοκρατίας είτε με αριστερό είτε με δεξιό προσωπείο. Πρωτοπόροι διαχρονικά στην καταπίεση οι μασονοδεξιοί και οι πολιτικοί επίγονοι της Καραμανλικής κλίκας. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι μεταπολεμικά αν εξαιρέσει κάποιος τα «Δεκεμβριανά» - όπου και εκεί ο ιθύνων νους της εκτέλεσης διαδηλωτών στο Σύνταγμα είχε την ίδια εθνική καταγωγή με την σημερινή παρασκηνιακή εξουσία - το μεγαλύτερο κόστος σε αίμα το πλήρωσαν οι Εθνικοεπαναστάτες κατά την διάρκεια πορείας υπέρ της ΕΟΚΑ Ά όταν οι χωροφύλακες με εντολές του μητραλοία Καραμανλή δολοφονούσαν άοπλους ριζοσπάστες Πατριώτες; 


Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι οι δημοκράτες σήμερα μαζί με τους παπάδες - ποιους άλλους - σπεύδουν να εγκαινιάσουν μια νέα φυλακή που ανοίγει, αφού γνωρίζουν ότι όσα περισσότερα είναι τα τετραγωνικά της κρατικής καταπίεσης τόσο περισσότερη ασφάλεια έχουν οι ίδιοι, τα εξουσιαστικά ιερατεία και οι κατοχικές πολιτικές δυνάμεις. 

Λευτεριά στους Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές που
εναντιώνονται στο κατοχικό καθεστώς του Σαμαρά!

Την δεκαετία του ’90 όταν Τούρκοι στρατονόμοι και στρατοχωροφύλακες έκαιγαν με καυστικά υγρά και έπνιγαν με χημικά αέρια τους Κούρδους εθνικοαριστερούς αντάρτες στις φυλακές της Ανατολίας θυμάμαι πόσο «κρότο» προξενούσε η σιωπή της πλειοψηφίας της ελληνικής αριστεράς. Μιας αριστεράς που έκλεινε κάποτε τα μάτια για τους διωγμούς των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου αλλά νοιαζόταν την ίδια στιγμή για τα δικαιώματα του παιδεραστή Κον Μπεντίτ ! Μιας αριστεράς που σήμερα κλείνει αυτιά και μάτια για τον βιασμό εξευτελισμό και εκτοπισμό του Συριακού λαού εκ μέρους των Σαλαφιστών αλλά νοιάζεται εντόνως για το νέο τζαμί στον Βοτανικό το οποίο θα διαχειρίζεται φυσικά η Σαουδική Αραβία και το Πακιστάν. Μιας αριστεράς που σήμερα ρίχνει όλο της το βάρος κυριολεκτικά ΜΟΝΟ στο θέμα των φυλακών του Δομοκού αλλά ξεχνάει ποιος είναι ο κρυφός «μαέστρος» της αντιλαϊκής ορχήστρας.

Για την εθνικιστική «δεξιά» δεν χρειάζεται να γράψω κάτι ιδιαίτερο. Οι τσέπες τους γεμάτες από λεφτά, τα μυαλά τους σε στενά πλαίσια με το «εγώ» τους να κυριαρχεί πάνω από τις εξελίξεις, οι εσωτερικές τους έριδες περίτεχνα σχεδιασμένες από τις σκιές του παρακράτους. Βλέπουν το θέμα των φυλακών ασφαλείας μόνο από την δική τους «σκοπιά» χάνοντας πάντα το δάσος για το δέντρο. Επί της ουσίας δεν υπάρχει καμιά αμφισβήτηση του νομικού τερατουργήματος της Σιωνιστικής κυβέρνησης Σαμαρά. Αναφέρθηκαν άλλωστε πρόσφατα μέσα στην βουλή οι ακροδεξιοί σε «τρομοκράτες» υιοθετώντας ουσιαστικά την καθεστωτική επιχειρηματολογία της κυβερνητικής σαπίλας, ενώ σε 11 λεπτά ομιλίας ενός εκ των «ηγετών» τους δεν είπαν τίποτε για το νέο νομοσχέδιο  και συνέχισαν να αναπαράγουν στο ίδιο μήκος τα ίδια τετριμμένα επιχειρήματα που τόσο κουράζουν όσους διαθέτουν λογική. 

Όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να πουλήσουν «πατριωτισμό» από την στιγμή που δεν καταγγέλλουν την σχέση Ελλάδος - ΝΑΤΟ και Ελλάδος - Ε.Ε, από την στιγμή που χαιρετούν δια χειραψίας τον Στρατηγό Φράγκο που πρόσφατα έσπευσε να γευτεί τα δροσερά κοκτέιλ στην Αμερικανική πρεσβεία ενώ πρότειναν παλαιότερα τον sir Μαρκεζίνη για έκτακτο πρωθυπουργό όχι μόνο δεν μπορούν να μας πείσουν αλλά ούτε και να προτείνουν εναλλακτική δίοδο διαφυγής από την πλήρη εξαθλίωση της χώρας.

Είναι αλήθεια ότι δεν περιμέναμε την δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας για να συνειδητοποιήσουμε ότι η καταστολή της Σιωνιστικής κυβέρνησης περνάει σε μια νέα φάση στην παρούσα περίοδο. Η κάθοδος της 71^ης Ταξιαρχίας σε δρόμους και στενά των Αθηνών κατά την διάρκεια των παρελάσεων για την προστασία των πολιτικών, η συμμετοχή ξένων αστυνομικών σε διμοιρίες των ΜΑΤ, η συνδιαλλαγή της ελ.ας με τις δυνάμεις του Ισραήλ σχετικά με την αντιμετώπιση πλήθους και τελευταία η προμήθεια νέου εξοπλισμού από τους Σιωνιστές όπως «αύρες» και πλαστικές/χρωματιστές σφαίρες είναι μόνο μια πτυχή. Η τοποθέτηση του Κικίλια στην θέση του υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ  έχει την δική της σημασία  και είχαμε αναφερθεί παλαότερα σε αυτό το θέμα. 

Πρόσφατα όμως κάτι άλλο για το οποίο κανείς δεν έχει πει το παραμικρό πρέπει να προβληθεί. Πληροφορηθήκαμε από Αυτόνομους Συναγωνιστές ότι και σε άλλες περιοχές της χώρας υπάρχουν σε εξέλιξη κρυφά σχέδια για έργα νέων φυλακών με ξένους εργολάβους που όχι μόνο δεν θα γνωρίζει κανείς την ύπαρξη τους αλλά θα εξυπηρετούν έκτακτες καταστάσεις και «κρίσεις». Έτσι οι νέες φυλακές στον Δομοκό είναι μόνο ένα κομμάτι από το πάζλ της καταστολής και κάποιοι έχουν φροντίσει όχι μόνο να περιορίσουν την πληροφόρηση αλλά και να την κατευθύνουν είτε μέσα από τα καθεστωτικά έντυπα όπως είναι αναμενόμενο αλλά ακόμη και στα «επικοινωνιακά μέσα» των λεγόμενων «άκρων».

Ποιος όμως έχει αναφερθεί στις κεντρικές επιλογές των Ελλήνων στρατιωτικών και των πολιτικών που τα τελευταία χρόνια προβάλλουν ως κράτος πρότυπο το Σιωνιστικό εγκληματικό Ισραήλ; Είναι τυχαίο άραγε ότι όλες οι διαδικασίες προμηθειών της ελ.ας ξεκινάνε από τις συναγωγές των Αθηνών και τα γραφεία πολυεθνικών και καταλήγουν στα γραφεία των υπουργείων; Είναι τυχαίο ότι πρωτοπόροι στα συστήματα παρακολούθησης και στις τεχνικές αντιμετώπισης του πλήθους παίζουν καίριο ρόλο οι Ισραηλινοί και οι Αμερικανοί όλα αυτά τα χρόνια; Είναι τυχαίο ότι και για τις νέες φυλακές στον Δομοκό ζητήθηκε επί σειρά ετών η τεχνική συνεισφορά των Ισραηλινών λόγω των γνωστών «εμπειριών» από τις φυλακές της μαρτυρικής Παλαιστίνης; Είναι τυχαίο ότι ουδείς μιλάει για όλα αυτά σήμερα;

καταστολή made in Israel ...

Είναι υποχρέωση και καθήκον του καθενός που δηλώνει Εθνικοσοσιαλιστής και Ριζοσπάστης Φασιστής να εναντιωθεί στα σχέδια της κυβέρνησης για τις φυλακές τύπου ‘Γ. 

Κάθε δημοκρατική σκέψη και πράξη έχει στόχο και σκοπό της καταπολέμηση της εθνικής αντίστασης και δεν υπάρχει κανένα περιθώριο εφησυχασμού. 

Με πρόσχημα την λαθρομετανάστευση ισχυροποιούν τον κατασταλτικό μηχανισμό: 

«Περιπολίες και από αέρος ετοιμάζει η Αστυνομία - Εξοπλίζεται με μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Τη δυνατότητα να κάνει περιπολίες και από αέρος θα έχει η ελληνική αστυνομία σύντομα, μια και είναι στα σκαριά ο εξοπλισμός της με μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Τα νέα «εργαλεία» μπορούν να ενισχύσουν την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης, με την εποπτεία των συνόρων, αλλά και τον «πόλεμο» κατά του οργανωμένου εγκλήματος και των τρομοκρατικών ομάδων. Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης είναι ήδη σε επαφή με εταιρείες ισραηλινών συμφερόντων που ειδικεύονται στην κατασκευή με επανδρωμένων αεροσκαφών σύμφωνα με την «Καθημερινή», ενώ παραμένει ανοιχτό το θέμα του αριθμού και του τύπου των αεροσκαφών που θα επιλέγουν. Για την αγορά τους εξετάζεται και η αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλιών. Τα «αθόρυβα», μη επανδρωμένα αεροσκάφη θα μπορούν να μεταφέρουν εικόνα, ήχο και άλλα δεδομένα (π.χ. εντοπισμό στίγματος κινητών) στο Κέντρο Επιχειρήσεων της ΕΛΑΣ, βοηθώντας έτσι στον συντονισμό των αρχών αλλά και στην πρόληψη έκνομων ενεργειών. Την ίδια ώρα, εξετάζεται το ζήτημα της επαναλειτουργίας των καμερών ασφαλείας στο κέντρο της Αθήνας, οι οποίες είναι ανενεργές»

Κανείς από την άκρα δεξιά μέχρι την άκρα αριστερά δεν αναφέρει τον ρόλο του Ισραήλ στην υπόθεση αυτή. Όλοι επικεντρώνονται στην δομική κατασκευή της δικτατορίας και ουδείς στην ιστορική προέλευση της. Κανείς δεν καλεί σε διαμαρτυρίες έξω από την Ισραηλινή πρεσβεία παρόλο που ο ρόλος της «δημοσίας τάξεως» έχει παραχωρηθεί εδώ και δεκαετίες στην Mossad και στους Αμερικανοσιωνιστές ενώ κεντρικό ρόλο παίζουν οι λεγόμενες εταιρείες ασφαλείας που δεν ξεχνούν μάλιστα να στρατολογούν κόσμο από γνωστά σωματεία συγκεκριμένων πολεμικών τεχνών. 


Συμφέρει τελικά πολλούς και διάφορους η έντονη προβολή του μόνο «τυριού» και ο αποπροσανατολισμός - που είναι οι νέες δικλείδες ασφαλείας στα κτίρια - αλλά κανείς δεν μιλάει για την «φάκα» που είναι όχι μόνο το νομοσχέδιο του Αθανασίου αλλά η ευρύτερη διάθεση και πολιτική τακτική των εντολοδόχων της τρόικας για το άμεσο μέλλον.

Εις μνήμην: Léon Degrelle (15.06.1906 - 31.03.1994)

Συνέντευξη του Leon Degrelle Β' μέρος. Περιοδικό «Αντίδοτο»1989

Συνέντευξη του Leon Degrelle Α' μέρος. Περιοδικό «Αντίδοτο»1989

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Συνέντευξη του παλαίμαχου Εθνικοσοσιαλιστή Ιωάννη Γιαννόπουλου στον «Μαύρο Κρίνο».

Ιωάννης Γιαννόπουλος: παλαίμαχος Εθνικοσοσιαλιστής και πολιτικός στρατιώτης,  ερευνητής και συγγραφέας βιβλίων για τα ανεξήγητα φαινόμενα και τις άγνωστες τοποθεσίες της πατρίδας μας καθώς και σημαντικών ιστορικών εργασιών. Σε νεαρή ηλικία στρατεύτηκε στις τάξεις της «Λεγεώνας των Ξένων», σπούδασε πολιτικές επιστήμες και νομικά και συμμετείχε στις δυνάμεις της «4^ης Αυγούστου».  

Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή για την υπεράσπιση του Έθνους ενώ μετά την τιμητική «υπηρεσία» στα κάτεργα της μεταπολιτευτικής καραμανλικής δημοκρατίας - λόγω της προάσπισης των Εθνικοσοσιαλιστικών αρχών και ιδεών - εργάστηκε ως σύμβουλος ασφαλείας και στρατιωτικός σε χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. 

Την δεκαετία του ’80 εντάχθηκε στις δυνάμεις του Νοτιοαφρικανικού AWB (Afrikaner Weerstandsbeweging) και βρέθηκε στο πλευρό του αρχηγού της οργάνωσης επί σειρά ετών ως υπεύθυνος ασφαλείας. 

Με την επιστροφή του στην Ελλάδα προσέφερε τις πολύτιμες εμπειρίες του στην «Χρυσή Αυγή» όπου και ανέλαβε την εποχή εκείνη τον κρίσιμο τομέα της πολιτικής δράσης ως διοικητής, ενώ υπερασπίστηκε επί σειρά ετών τις Εθνικοσοσιαλιστικές αρχές γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να συγκρουστεί με την ακροδεξιά πτέρυγα. 

Η μετέπειτα αποστασιοποίηση του από το εν λόγω κόμμα το οποίο χαρακτήρισε την εποχή εκείνη μάλιστα ως «ακροδεξιό αχταρμά συλλογής ψήφων» προκάλεσε την αποχώρηση μεγάλου αριθμού ριζοσπαστών Εθνικοσοσιαλιστών από την «Χρυσή Αυγή»  σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Είναι γνωστός στο ευρύ κοινό για το συγγραφικό του έργο ενώ ιδεολογικά άρθρα του έχουν δημοσιευθεί παλαιότερα στο ιστολόγιο του «Μαύρου Κρίνου». 

Συνεχίζει να βρίσκεται στην πρωτοπορία του Αγώνος για την επικράτηση των ιδεών μας ενώ αναμφισβήτητα παραμένει ένα σύμβολο θέλησης και δύναμης για τους νεότερους Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές.

Ο Ιωάννης Γιαννόπουλος δίπλα στον αρχηγό του AWB Eugène Terre'Blanche (1941 - 2010)

M.K: Συναγωνιστή αποτελεί τιμή για εμάς η συνέντευξη αυτή και σε ευχαριστούμε θερμά. Πες μας αν θες λίγα λόγια για σένα όπως που γεννήθηκες και ποια η ιδιαίτερη πατρίδα σου.

I.I: Γεννήθηκα το 1941 στην Σάμο. Πέρασα όλη την διάρκεια της κατοχής εκεί, δύσκολα μπορώ να πω γιατί ο πατέρας μου επικηρυγμένος από τις δυνάμεις των Ιταλών για σαμποτάζ αναγκάστηκε στο τέλος του 1942 να φύγει στην Μέση Ανατολή. Όταν συνθηκολόγησε η Ιταλία ήλθαν στο νησί Γερμανοί θυμάμαι, μάζεψαν της κάθε συνοικίας στο Βαθύ (πρωτεύουσα) τα παιδιά και τα έβαλαν σε μια γραμμή - μεταξύ των οποίων και εγώ - να προχωρούν και όταν έφτανε του κάθε ενός η σειρά ευρίσκοντο αντιμέτωποι με γιγαντιαίους υπαξιωματικούς της Feldgendarmerie, ο ένας να σηκώνει στην αγκαλιά του το κάθε παιδί και ο άλλος να μας ταΐζει κρέας με ένα κουτάλι της σούπας από μια κονσέρβα. Τα πρώτα χρόνια του συμμοριτοπόλεμου τα πέρασα και αυτά στην Σάμο, οπότε παρετήρησα για πρώτη φορά φέρετρα σκεπασμένα με την Ελληνική σημαία. Ήταν στρατιώτες που είχαν σκοτωθεί στις μάχες με τους συμμορίτες. Τότε σε ηλικία 4 ετών ένιωσα μίσος για κάθε τι κομμουνιστικό.

M.K: Ας ξεκινήσουμε από την πορεία σου στην «Λεγεώνα των ξένων» της Γαλλίας. Τι ήταν αυτό που σε ώθησε σε ηλικία 18 ετών να πάρεις μέρος σε αυτό το επίλεκτο σώμα; Ποιες οι εντυπώσεις σου από την συνολική παρουσία των βετεράνων του δευτέρου μεγάλου πολέμου στις τάξεις των συμμαχητών σου;

I.I: Όπως πάντα οι αποφάσεις μου ήταν γρήγορες. Μια αποτυχία εισαγωγής σε μια από τις στρατιωτικές μας σχολές και μια σχετική με την αποτυχία μου αυτή ειρωνεία του πατέρα μου αφενός και αφετέρου η ροπή μου προς την περιπέτεια που έχω από παιδί με έκανε να αποφασίσω. Το επόμενο πρωί ταξιδεύω για Μασσαλία και την Λεγεώνα των Ξένων.  Στο βιβλίο μου «Μυστικά και Ξεχασμένα» αναφέρομαι σ’ αυτήν την θαυμάσια και μοναδική εμπειρία! 

Χαρακτηριστικό απόσπασμα από βιβλίο του Ιωάννη Γιαννόπουλου

Τότε το ’59 υπήρχαν αρκετοί βετεράνοι πολεμιστές του 2^ου Π.Π. κυρίως Γερμανοί, Αυστριακοί, Φιλανδοί και Κροάτες. Η γνωριμία μου αυτή με αυτούς τους συντρόφους ήταν ότι καλύτερο μου είχε συμβεί μέχρι τότε. Έγινα δεκτός αμέσως όχι μόνο ως σύντροφος Λεγεωνάριος αλλά και σαν κάποιον που ήξερε τα τραγούδια και τα εμβατήρια που τραγουδούσαν. Εννοώ φυσικά τα Εθνικοσοσιαλιστικά! Ήταν οι πιο σκληροί μαχηταί και οι πιο σκληροί στρατιώτες. Άλλωστε η πατρίδα όλων μας ήταν η Λεγεώνα και μόνον. Επαναλαμβάνω ότι οι 18 μήνες που έμεινα ήταν ότι καλύτερο μου έχει συμβεί μέχρι σήμερα! Και μου έχουν συμβεί πολλά!

Ο Ιωάννης Γιαννόπουλος - δεύτερος από αριστερά - μεταξύ των συμπολεμιστών του

M.K: Πως κρίνεις την προδοτική πράξη του Ντε Γκωλ να πουλήσει την Γαλλική Αλγερία στο FLN την στιγμή μάλιστα που ηττάτο η αραβική πλευρά στα πεδία των μαχών; Πιστεύεις ότι δέχτηκε πιέσεις από τα παρασκήνια της γαλλικής πολιτικής σκηνής για αυτή την απόφαση;

I.I: Πολλές φορές ο Ντε Γκωλ μου θύμιζε τον Δον Κιχώτη του Θερβάντες. Φυσικά και δέχτηκε πιέσεις της Γαλλικής και της Διεθνούς πολιτικής αλλά ουδέποτε νόμιζα ότι θα έφθανε μέχρι της προδοσίας. Αλλά φαίνεται ότι είχε και πολλά απωθημένα από τον 2^ο Π.Π. Στον ανταγωνισμό και την λυκοφιλία του με τον Τσόρτσιλ ηττήθηκε τότε. Θέλησε τώρα να εντυπωσιάσει την Ευρώπη και τον κόσμο με δυο μεγάλες δον κιχωτικές χειρονομίες. 

Η μια ήταν αυτή να παραδώσει την Αλγερία στο FLN και να προδώσει την Λεγεώνα την στιγμή μάλιστα που το FLN είχε ήδη ηττηθεί και την άλλη όταν κατά την επίσκεψη του στον Καναδά αναφώνησε κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο εκείνο το ανεπανάληπτο: «Ζήτω  το ελεύθερο Κεμπέκ»! Η μεν πρώτη αυτή της παράδοσης της Αλγερίας ήρθε πολύ νωρίς και τότε ακριβώς που δεν χρειαζόταν, ενώ η δεύτερη αυτή του Κεμπέκ ήλθε πολύ αργά!  Με τον Ντε Γκωλ συνέβη το σύνηθες: Ένας καλός στρατιωτικός που έγινε ένας χείριστος και προδότης της πατρίδας του και του λαού του, φυσικά ένιωσα προδομένος όπως όλοι οι Λεγεωνάριοι. Ήταν η πρώτη προδοσία που βίωσα.

Ο Ιωάννης Γιαννόπουλος στην Λεγεώνα των Ξένων: Αναμνηστικό του 1ου συντάγματος των αλεξιπτωτιστών (LEGIO PATRIA NOSTRA), αναμνηστικό της εκπαιδεύσεως και το σήμα στον μπερέ των αλεξιπτωτιστών

M.K: Μετά την Αλγερία ποια πορεία ακολούθησες;

I.I: Επανέρχομαι στην Αθήνα και εντάσσομαι στην Κ4Α του Κώστα Πλεύρη, ο «Αντιδημοκράτης» με ενθουσιάζει! Αναλαμβάνω τον στρατιωτικό τομέα της Κ4Α και συνδέομαι συντροφικά με τους Πλεύρη, Δημόπουλο, Καλέντζη, Σταυρόπουλο . Η φιλία μου με τον Πλεύρη έμεινε αδιατάραχτη μέχρι και σήμερα. Η γνωριμία μου με τον Δημόπουλο έγινε υπό περίεργες συνθήκες κατά το ’59 μέσα στα ερείπια της Καγκελαρίας στο Α. Βερολίνο. 

Πορευόμαστε εν πλήρη συντροφικότητα και συνεργασία στη Κ4Α μέχρι την 21^η Απριλίου του ’67 οπότε ο αρχηγός μου λέει ότι «τώρα εφόσον υπάρχει η 21^η Απριλίου δεν υπάρχει λόγος  να υφιστάμεθα εμείς». Πίστευα το εντελώς αντίθετο! Για μια ακόμη φορά ένιωσα ότι με προδίδουν. Στην μεταπολίτευση η Κ4Α επανιδρύθει αλλά δεν ασχολούμαι πλέον … φανατικά. Είναι η εποχή που εμφανίζεται ένας φοιτητής ο οποίος περνάει τον καιρό του μεταξύ Πλεύρη Καλέντζη και εμένα ο οποίος «παίρνει» ότι μπορεί από τον καθέναν μας. Είναι φυσικά ο Ν. Μιχαλολιάκος. 

Μετά το 1974 άρχισαν οι διώξεις του «κράτους» εναντίον μου. Διώξεις πάσης φύσεως από την κλασσική σχεδόν καθημερινή προσαγωγή στην Ασφάλεια «δια εξακρίβωσιν στοιχείων» όπου μαζί με αυτή εγίνοντο και ωμές απειλές εναντίον όχι μόνο εμένα αλλά και της οικογενείας μου. Δυσκολία να βρω μια οποιαδήποτε εργασία (ξεχάστε προσόντα και πτυχία) που θα μας εξασφάλιζε τα αναγκαία προς το ζείν. Μετά διήμερον εργασίας εμφανιζόταν ο γνωστός άγνωστος ο οποίος «αθώα» ρωτούσε τον εργοδότη «τι τον θέλετε αυτόν τον τρομοκράτη εδώ;» 

Και ο μεσαιοταξίτης εργοδότης στήριγμα και κολώνα της ψεύτικης κοινωνίας μας, διατελών εν πανικώ, με απέλυε και εγώ πάλι από την αρχή. Και άλλες διώξεις πολυποίκιλες και αλήστου μνήμης, που ακόμη και σήμερα μετά πενήντα χρόνων μου αφήνουν μια πικρία. Πρώτον γιατί η τρομοκρατία μου ήταν οι αμετανόητες Εθνικοσοσιαλιστικές μου ιδέες και δεύτερον γιατί και άλλοι «εθνικοσοσιαλισταί» εκκολαπτόμενοι και μη είχαν δώσει γήν και ύδωρ στο διεφθαρμένο κράτος - σύστημα, δεν ενοχλήθησαν καθόλου και μάλιστα ζούσαν σαν υπάλληλοι του. 

Άρχισα να ταξιδεύω στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, εργαζόμενος κυρίως ως σύμβουλος ασφαλείας ή στρατιωτικός. Σκληρή δουλειά σε κράτη του τρίτου κόσμου. Τα περισσότερα των οποίων όλο και κάποιο πόλεμο είχαν να διεξάγουν. Η διάρκεια της εργασίας αυτής ήταν συνήθως από τέσσερις έως επτά μήνες. Και το «κράτος» μας καραδοκούσε! Μόλις εμφανιζόμουν στην χώρα με συλλάμβαναν με ανύπαρκτες κατηγορίες για πράγματα που ελάμβαναν χώρα όταν εγώ δεν ήμουν καν στην … χώρα!

Η χαριστική βολή που θα με ανάγκαζε να πάρω την αμετάκλητη απόφαση να φύγω οριστικά από την πατρίδα μου ήταν όταν το ’79 με συνέλαβαν πάλι με ανύπαρκτες κατηγορίες που χρειάστηκε το Καραμανλικό «κράτος», 4 ολόκληρους μήνες για να βεβαιωθεί ότι οι κατηγορίες ήταν όντως ανύπαρκτες και να με απολύσουν εκ του ευαγούς ιδρύματος του Κορυδαλλού. Το μόνον ευχάριστον από αυτήν την ταλαιπωρίαν ήτο ότι είδα για μια ακόμη φορά παλαιούς στρατιωτικούς που είχαν καταδικασθεί σαν «Απριλιανοί» , κάποιους παλαιούς συντρόφους Εθνικοσοσιαλιστές και κάποιους νέους εκκολαπτόμενους «εθνικοσοσιαλιστές» που ήδη ήταν επί μισθό πράκτορες του «κράτους».

M.K:  Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 βρίσκεσαι στην Νότια Αφρική. Με ποια κινήματα Λευκών Φυλετιστών είχες επαφές και ποιοι πιστεύεις ότι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την προδοσία που συντελέσθηκε αργότερα; Ποια η άποψη σου για τον μαρξιστή και συνεργάτη της Mossad Μαντέλα;

I.I: Έτσι λοιπόν από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 βρισκόμουν με την οικογένεια μου στην Νότια Αφρική. Εργαζόμουν στον Στρατό για τον Στρατό, η γυναίκα μου επίσης εργάζεται σαν στρατιωτική νοσοκόμα και τα παιδιά τυγχάνουν της καλλίτερης δημοσίας εκπαιδεύσεως και μετέχουν σ΄όλα τα σπορ.  Εν τούτοις η χώρα μπορούσε να δει κάποιος έστω και με την ελάχιστη εμπειρία ότι δεν είχε μέλλον! Οικονομικά τότε ίσως ήταν μια από τις πλουσιότερες παγκοσμίως: χρυσός, ασήμι, διαμάντια, ουράνιο, πλουτώνιο, πετρέλαιο, σε απίθανες ποσότητες παρείχε το υπέδαφος της ενώ η κτηνοτροφία της συναγωνιζόταν αυτή της Αργεντινής. Δημητριακά, ζάχαρη και πλούσια αλιεία συμπλήρωναν την όλη εικόνα. 

Στρατιωτικώς αυτάρκης μάλιστα βοήθησε το Ισραήλ στην δημιουργία ατομικής βόμβας. Κατασκεύαζε αεροπλάνα μαχητικά και παντός είδους όπλα. Και όμως αυτή η υπέροχη και δυνατή χώρα χρειάστηκε μόλις 12 χρόνια για να χρεοκοπήσει, να αρχίσει να καταστρέφεται εσωτερικά με κομμουνιστικής προέλευσης «επανάσταση», απεργίες, φασαρίες και πάσης φύσεως καταστροφές υποκινούμενες από Αμερικανούς και Ευρωπαίους Liberals. Φθόνος για κάθε καλό που είχε επιτύχει μέχρι τότε η Νότια Αφρική. Και όλα αυτά με σκοπό τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που εποφθαλμιούσαν. Τέλος πάντων αυτό ήταν κάτι για το οποίο δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι. Αυτό που θα μπορούσα να κάνω ήταν κάτι άλλο.

Από τους πρώτους μήνες της άφιξης μου στην χώρα φρόντισα να έλθω σε επαφή με το AWB το κίνημα των Λευκών Afrikaners που ηγείτο ο Eugene Terre’ Blanche. Του είπα ότι πρέπει να οργανωθούμε τάχιστα αν θέλουμε να διατηρήσουμε τα πράγματα ως έχουν ώστε να είμεθα έτοιμοι για οτιδήποτε. Συμφώνησε και με ρώτησε αν εγώ θα μπορούσα να βοηθήσω στο να εκπαιδεύσω στρατιωτικά όσους θα ήθελαν άνδρες και γυναίκες από τους οπαδούς του AWB. Συζητήσαμε πολλά πράγματα μεταξύ των οποίων που θα λάμβανε χώρα η εκπαίδευση αυτή, είπε ότι θα μου παραχωρούσε μια μεγάλη φάρμα (100 εκταρίων) στην οποία θα γινόταν το στρατόπεδο (camp). Άρχισα δουλειά σε μια εβδομάδα ακριβώς! 

Ο Eugène Terre'Blanche με έφφιπους άντρες του AWB

Επίλεκτο σώμα του AWB στο οποίο συμμετείχαν και μέλη Ελληνικής καταγωγής

Ήταν Φεβρουάριος του ’86. Σε επτά μήνες ακριβώς έλαβα μια επίσημη επιστολή από τον ίδιο που με συνεχάρη για τους πρώτους 1000 εκπαιδευόμενους που είχαν τελειώσει την εκπαίδευση τους. Ότι ήταν περήφανος για την πειθαρχία και τις «γενικές γνώσεις» που είχαν αποκτήσει με το πέρας της εκπαιδεύσεως και με προέτρεπε να συνεχίσω με αυτό τον ρυθμό. Σημειωτέον ότι η εκπαίδευση γινόταν τα απογεύματα τις καθημερινές και ολόκληρο το Σαββατοκύριακο. Μου λέγε και άλλα πολλά και ότι με θεωρούσε ένα από τους στρατηγούς των Afrikaners! Εν τω μεταξύ η κατάσταση χειροτέρεψε πολιτικά και εκλήθην και υπεύθυνος της πολιτικής δράσεως του κινήματος. Στα μέσα του ’88 έλαβα πάλι μια επίσημη επιστολή από τον Terre’ Blanche που μου έλεγε τα κάτωθι καταπληκτικά. 

Ότι παρατηρητής του κόμματος στο στρατόπεδο μου παρετήρησαν ότι 1^ον δεν έχω πια την ανάγκη του πάστορος για την αρχή και το τέλος της ημέρας εκπαιδεύσεως και της ευλογίας του 2^ον ότι τους βάζω να ορκίζονται στα Εθνικοσοσιαλιστικά ιδεώδη 3^ον ότι έχω αντικαταστήσει τον χαιρετισμό του AWB (που ήταν ο Ρωμαϊκός, η δεξιά χείρ σε γροθιά και άγγιγμα στο μέρος της καρδιάς) με αυτόν των Εθνικοσοσιαλιστών και 4^ον ότι ο κώδικας τιμής των εκπαιδευομένων περιελάμβανε διατάξεις όπως «υπακούμε μόνο στους αξιωματικούς της Aquilas» (έτσι λεγόταν το σώμα που εκπαίδευα), «οι διαταγές πρέπει να εκτελούνται πάντοτε», «η σιδηρά πειθαρχία είναι αρετή». 

Το έμβλημα της μονάδας "Aquila" 

Και μου σημείωνε ότι πουθενά δεν αναφέρομαι στον Θεό ούτε ζητών την βοήθεια του. Μετά πίστη στο Κίνημα και θυσία για τους Συντρόφους. Το όλο θέμα μου έλεγε ότι μπορεί να αποβεί επικίνδυνο και μου ζητούσε από της λήξεως της παρούσης να σταματήσω ότι κάμω και να επανέλθω στο αρχηγείο του AWB όπως αναλάβω επικεφαλής υπεύθυνος της σωματοφυλακής του! Εδώ ο κόσμος μας χανόταν, η χώρα κινδύνευε και τον πείραζε αυτόν και το συμβούλιο του που το αποτελούσαν φανατικοί Καλβινισταί (που για να πάνε στην τουαλέτα έπρεπε να το γράφει η Αγία Γραφή!) ότι δεν είχα ανάγκη τον πάστορα και ότι οι υφιστάμενοι χαιρετούσαν Εθνικοσοσιαλιστικά. Απλούστατα ο αρχηγός δεν ήταν έτοιμος και αποφασισμένος για πόλεμο! Περί του Εθνικοσοσιαλισμού μου όντως το ήξερε πολύ καλά. Τέλος πάντων πήγα και ανέλαβα τα καινούργια καθήκοντα μου. Τα πράγματα χειροτέρευαν στην χώρα, πολλά επεισόδια με το AWB συνέβησαν κάποιοι λευκοί οπαδοί του AWB εφονεύθησαν η εγκληματικότητα πήγε στα ύψη και ένας αυξανόμενος αριθμός απομακρυσμένων φάρμερς εφονεύοντο. 

"Όποιος θέλει να ζήσει πρέπει να πολεμήσει"

Αισίως φτάσαμε στο ’92 όταν έλαβα μια τρίτη επιστολή από τον Terre’ Blance! Σ’ αυτήν μου έλεγε ότι λόγω της καταστάσεως της χώρας που είχε χειροτερέψει μου ζητούσε να επαναρχίσω την εκπαίδευση της «Aquila» όσο γρηγορότερα μπορούσα και θα είχα στην διάθεση μου ότι επιθυμούσα και ότι κανείς πλέον δεν θα επενέβαινε στην δουλειά μου και η εκπαίδευση θα γινόταν όπως ακριβώς εγώ θα ήθελα! Να πήγαινα λοιπόν το Σαββατοκύριακο στη φάρμα του στο Ventersdorp να συζητούσαμε για όλα τα θέματα. Το Σάββατο λοιπόν πήγα στο Ventersdorp όπου βρήκα τον Terre’ Βlance τύφλα στο μεθύσι, ανίκανο για κάθε σοβαρή συζήτηση. Έκπληκτος ρώτησα την γυναίκα του Marie τι συμβαίνει. Μου είπε ότι ήταν καλύτερο να τον έβλεπα μιαν άλλη φορά. Αργότερα έμαθα ότι είχε μπλέξει με την Jani Allan ένα μοντέλο που την είχε βάλει η κυβέρνηση να μπλέξει τον Terre’ Blance!Από τότε αφιερώθηκα στην δουλειά μου στον στρατό (3^η προδοσία). Όσο για τον Μαντέλα γιατί βρωμίζουμε τούτη την συνέντευξη με ένα σκατό του ANC;

Σύγχρονη κατασκήνωση της Λευκής κοινότητας στην Νότια Αφρική

M.K:  Μετά την Νότια Αφρική επιλέγεις να στρατευτείς στις τάξεις της «Χρυσής Αυγής» η οποία την εποχή εκείνη υπερασπιζόταν έως ένα σημείο την Εθνικοσοσιαλιστική βιοθεωρία. Ποιος ο ρόλος σου μέσα στον εν λόγω κόμμα και ποιες οι σχέσεις σου με την ηγεσία του;

I.I: Μετά την Νότια Αφρική επέλεξα να στρατευθώ στις τάξεις της «Χρυσής Αυγής» γιατί δεν είχα άλλη επιλογή. Ο αρχηγός της  με τον οποίο είχα επαφή με κάλεσε να αναλάβω την διοίκηση της πολιτικής δράσεως του κινήματος. επίσης επέλεξα μερικούς άνδρες μέλη του κινήματος και παράλληλα με τα καθήκοντα του διοικητού της πολιτικής δράσεως άρχισα να τους εκπαιδεύω και σε ορισμένα άλλα καθήκοντα ώστε να αποτελέσουν μια κλειστή ομάδα ώστε να γίνει η οργάνωση μέσα στην οργάνωση με δικές της δομές, ιεραρχία και κώδικα που είχε σκοπό να προφυλάξει το κίνημα από κάθε μη εθνικοσοσιαλιστική επιρροή ακόμη και τον ίδιο τον αρχηγό. Ο ρόλος μου λοιπόν ήταν να προφυλάξω την «Χρυσή Αυγή» και τον Εθνικοσοσιαλιστικό της χαρακτήρα (που είχε έως ένα σημείο) εκπαίδευα μια δύναμη κρούσεως Εθνικοσοσιαλιστών που ησχολείτο με τους παλαιούς και τους νέους εχθρούς του Εθνικοσοσιαλιστικού χαρακτήρα του κινήματος.

Η υπογραφή του Ιωάννη Γιαννόπουλου σε έγγραφο της "Χρυσής Αυγής" την εποχή που υπήρξε διοικητής της πολιτικής δράσεως του κόμματος ...

M.K:  Υπό ποιες συνθήκες αποχώρησες το ΄97 από την «Χρυσή Αυγή»; Ποια η άποψη σου για τον Νικόλαο Μιχαλολιάκο τόσο ως άνθρωπο όσο και ως γενικό γραμματέα της «Χρυσής Αυγής»;

I.I: Ο αρχηγός με κάλεσε ένα απόγευμα και μου ανακοίνωσε ότι το Δ.Σ. (δηλαδή αυτός) απεφάσισε για την αποπομπή μου από την «Χρυσή Αυγή», τίποτε άλλο. Δεν είπα τίποτα, παρά έφυγα. Η αποχώρηση έγινε με καταγγελία της νόθευσης της ιδεολογικής ταυτότητας του κινήματος. Ο αρχηγός απεδείχθη «λίγος» κατώτερος των περιστάσεων όπως πάντα. Και ως άνθρωπος και ως «γενικός γραμματέας» της «Χρυσής Αυγής». Δεν μπόρεσε να αλλάξει ούτε αυτό τον εντελώς κομμουνιστικό τίτλο του.

M.K: Ποια η άποψη σου για τον Στέφανο Γκέκα και τον Αντώνη Ανδρουτσόπουλο;

I.I: Η άποψη μου για τον Στέφανο Γκέκα είναι ότι μετά το «φιάσκο» της Ρωσίας έπρεπε να γίνει αρχηγός της «Χρυσής Αυγής» όπως και το πρότεινα. Όσο για τον Αντώνη Ανδρουτσόπουλο θα έπρεπε αν μην τι άλλο να έχει κάνει μια αυτοκριτική.

M.K:  Μετά την αποχώρηση σου από την «Χρυσή Αυγή» ποια η προσωπική σου πορεία;  Όπως οι περισσότεροι γνωρίζουν επέλεξες να εντρυφήσεις στην συγγραφή βιβλίων σχετικά με τα μυστικά περάσματα και τις τοποθεσίες της Ελλάδος που έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.  Πες μας αν θες ποια βιβλία έχεις γράψει μέχρι στιγμής και ποιο είναι το προσωπικό «απόσταγμα» από αυτή την πολύχρονη εμπειρία και έρευνα; 

I.I: Μετά την «Χρυσή Αυγή» πράγματι επέλεξα να γράψω την πείρα μου στην σπηλαιολογία, ορειβασία, και τις επισκέψεις μου στους ιδιαίτερους τόπους της πατρίδας μου αλλά και τις άλλες επισκέψεις και έρευνες σε άλλα ενδιαφέροντα μέρη του εξωτερικού που καλύπτει ταξίδια, έρευνες, επισκέψεις και περιπέτειες εξήντα ετών. Έχω γράψει πέντε βιβλία που έχουν εκδοθεί: “Μυστική Αθήνα και Αττική”, “Κοίλη Γη”, “Μυστική Ακρόπολη”, “Μυστικά και Ξεχασμένα”, “Μυστικά Μονοπάτια και Αλλοτινοί Δρόμοι”, και μαζί με άλλους “Οι επτά σάλπιγγες της αποκάλυψης” το τελευταίο είναι οδηγός επιβίωσης. Επίσης άλλα τέσσερα είναι έτοιμα προς έκδοσιν αλλά ελλείψει χρημάτων παραμένουν …  χειρόγραφα

M.K:  Με ποια περιοδικά έχεις συνεργασθεί όλα αυτά τα χρόνια; Ποια η ανταπόκριση του ελληνικού κοινού από τα εν λόγω βιβλία;

I.I: Με αρκετά ελληνικά περιοδικά και ξένα. Η ανταπόκριση του Ελληνικού κοινού υπήρξε μεγάλη και ενθουσιώδης. Τα προαναφερθέντα βιβλία θεωρούνται σαν κλασσικά στο είδος τους και συνεχίζουν να κυκλοφορούν.

M.K:  Πως βλέπεις τις σημερινές πολιτικές / κοινωνικές συνθήκες και ποια πιστεύεις θα είναι η εξέλιξη σε γεωπολιτικό επίπεδο;

I.I: Οι σημερινές πολιτικές εξελίξεις αμιλλώνται σε βαθμό σαπίλας με τις κοινωνικές συνθήκες στην χώρα μας αλλά και στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Η όποια εξέλιξη σε γεωπολιτικό επίπεδο θα είναι αναμενόμενη αφού έχουμε τους χείριστους πολιτικούς της Ευρώπης. Ο νους μου και η καρδιά μου βρίσκεται στη Θράκη μας η οποία πιστεύω ότι κινδυνεύει περισσότερο.

M.K: Ποια πιστεύεις ότι θα πρέπει να είναι η στάση των Ελλήνων Εθνικοσοσιαλιστών (αυτόνομων και μη) απέναντι σε μια κοινωνία που δείχνει να σαπίζει με όλο και πιο ταχείς ρυθμούς;

I.I: Η στάση των Ελλήνων Εθνικοσοσιαλιστών θα πρέπει να είναι σταθερή και ακλόνητη στα Εθνικοσοσιαλιστικά ιδεώδη και οι σχέσεις μεταξύ τους όπου αυτοί και αν ευρίσκονται να είναι ενωτικές. Πίστη στον εαυτό τους και θυσία για τους συντρόφους. Να είναι υπερήφανοι που είναι Εθνικοσοσιαλισταί!

M.K: Πως κρίνεις την πορεία της σημερινής «Χρυσής Αυγής» στο πολιτικό σκηνικό και ποια η άποψη σου για την αστική άκρα δεξιά η οποία διαχρονικά βρίσκεται απέναντι από τους Εθνικοσοσιαλιστές;

I.I: Η άκρα δεξιά δεν είναι παρά μια αντίθεση στην άκρα αριστερά. Και παραμένει αδελφή του κατεστημένου και πεθερά του κεφαλαίου. Δεν συμφωνώ ότι βρίσκεται διαχρονικά απέναντι μας. Κανείς δεν έχει το ανάστημα να βρίσκεται απέναντι μας! Όσο για την πορεία της «Χρυσής Αυγής», ποια πορεία; Πορεία είναι να προχωράς. Η «Χρυσή Αυγή» είναι στάσιμη.

M.K: Ποιες μορφές του Ευρωπαϊκού Εθνικοσοσιαλισμού ξεχωρίζεις για το έργο τους στο πέρασμα των χρόνων και ποια η άποψη σου για τον Αριστείδη Ανδρόνικο, την Σίτσα Καραϊσκάκη και τον Ιωάννη Συκουτρή;

I.I: Θα έπρεπε να μιλάμε συνεχώς για αυτούς. Ιδιαίτερα αγαπητή είναι η Σίτσα Καραϊσκάκη. Οσάκις αναφέρονται δεν έχω παρά να υποκλίνομαι βαθύτατα.

M.K: Ποιοι πιστεύεις ότι θα πρέπει να είναι οι στόχοι μας σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο ως Εθνικοσοσιαλιστές και Φασίστες στην σύγχρονη «ελληνόφωνη» πραγματικότητα;

I.I: Οι στόχοι μας ως Εθνικοσοσιαλιστές θα πρέπει να ανακοινωθούν σε κάποια συνάντηση μας ώστε να αποτελέσουν αντικείμενον σοβαρής συζητήσεως αφού πρώτα γίνουν μερικές απαραίτητες κινήσεις και να αρχίσουμε να εργαζόμεθα για την πραγματοποίηση των στόχων που θα σας φέρει στο μέλλον και τους τρόπους που θα εκμηδενίσουμε τους αντιπάλους μας. Εθνικοσοσιαλισμός είναι κάτι το άφθαρτο και έτσι πρέπει να τον διατηρήσουμε με κάθε κόστος!

M.K: Αφού σε ευχαριστήσουμε για τον χρόνο και την τιμή, θα θέλαμε μέσα από το διαδικτυακό μας βήμα να απευθύνεις ένα προσωπικό μήνυμα σου, στις νέες και τους νέους Συναγωνιστές που επιλέγουν το δύσκολο μονοπάτι του Πολεμιστή και υπερασπίζονται τις Ιδέες του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού με κάθε κόστος!

I.I: Μήνυμα προς τους νέους Εθνικοσοσιαλιστές: σας συγχαίρω που τολμήσατε να ορθώσετε το ανάστημα σας και να πείτε ότι είστε Εθνικοσοσιαλιστές. Ποτέ να μην χάσετε την λάμψη την νεανική και Εθνικοσοσιαλιστικό ενθουσιασμό σας. Ατσαλώστε τις καρδιές σας και προχωρήστε τον μόνο δρόμο που σας πρέπει: Εμπρός! 

Υ.Σ. Μην ξεχνάτε ότι εμείς δεν κάνουμε ποτέ πίσω … ούτε για να πάρουμε φόρα!

Γιάννης Γιαννόπουλος Βετεράνος Εθνικοσοσιαλιστής

http://stop-boer-genocide.blogspot.gr/