Ένας χρόνος Μαύρος Κρίνος.

Ένας χρόνος πέρασε από την μέρα που το λιτό αυτό ιστολόγιο έκανε την εμφάνιση του. Σκοπός μας σε αυτό το κείμενο δεν είναι να πανηγυρίσουμε για κάτι ή όπως λέει ο λαός μας «να ευλογήσουμε τα γένια μας». Κοιτάμε όμως για λίγο την μέχρι τώρα ΑΥΤΟΝΟΜΗ πολιτική μας πορεία και πραγματικά νιώθουμε πολύ καλά με τους εαυτούς μας και πολύ δυνατοί για το μέλλον.

Είναι αλήθεια ότι δεν περιμέναμε τα πολιτικά , κοινωνικά , ιδεολογικά μας κείμενα να προκαλέσουν τόσο μεγάλη συζήτηση σε κύκλους πολιτικοποιημένων ατόμων. Είναι αλήθεια ότι έχουμε ιδιαίτερα χαρεί με την ευρύτατη αποδοχή των θέσεων μας από εκατοντάδες συντρόφους και συντρόφισσες , τα εκατοντάδες μηνύματα συμπαράστασης σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα , τις αυτόνομες πρωτοβουλίες για προβολή της δράσης μας , την αποδοχή μας σε δεκάδες ιστολόγια και συζητήσεις.

Τελικά επιβεβαιώνονται καθημερινά όλοι αυτοί που δήλωναν στο παρελθόν ότι το διαδίκτυο αποτελεί το μεγαλύτερο όπλο για να διαδώσει κάποιος τις ιδέες του.Θα μπορούσαμε να έχουμε επιλέξει την έκδοση κάποιου περιοδικού. Όμως αυτό το περιοδικό σε συνάρτηση με την έλλειψη σημαντικής χρηματοδότησης θα έφτανε σε μερικές εκατοντάδες χέρια από λίγα σημεία διακίνησης σε ολόκληρη την χώρα.

Χρειαζόταν κάτι διαφορετικό , κάτι στο οποίο ο καθένας θα μπορούσε να έχει πρόσβαση γρήγορα , άμεσα και χωρίς να χρειαστεί να ψάξει για να βρει τι ακριβώς πιστεύουμε.
Τα blogs μας λύνουν τα χέρια λοιπόν και αναδεικνύονται σε ένα όπλο ενημέρωσης πολύ μεγαλύτερης αξίας από ότι νομίζουν κάποιοι.

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που καταφέραμε να απεγκλωβίσουμε πολλούς συντρόφους και συντρόφισσες από τις αδιέξοδες λογικές της αστικής εθνικοφροσύνης.

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που καταφέραμε να τους πείσουμε ότι τίποτα δεν έχει χαθεί , που τους βγάλαμε ξανά στον δρόμο με αυτόνομη πολιτική δράση σε ολόκληρη την χώρα , που μιλήσαμε στην καρδιά τους με τα κείμενα μας αλλά και με την έμπρακτη αλληλεγγύη μας σε στιγμές που όλοι οι άλλοι τους είχαν εγκαταλείψει.

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα για την ζημιά που κάναμε και θα κάνουμε στην Ελληνική ακροδεξιά και την νεοταξική αριστερά.

Χαιρόμαστε που φτύνουμε στα μούτρα καθημερινά όλους αυτούς που έτρεξαν με ρουφιανιές , απειλές , προβοκάτσιες και απίστευτη λάσπη να μας σταματήσουν , να μας φοβίσουν και να μας μειώσουν.

Ότι και να κάνετε όση λάσπη και να ρίξετε , όσες απειλές και να κάνετε γνωστές , όσους παρακρατικούς ρουφιάνους και να κινητοποιήσετε δεν θα καταφέρετε κάτι. Και να μην υπάρχει αύριο αυτό το blog ή κάθε άλλο ιστολόγιο που μας στηρίζει η συμφωνεί μαζί μας η φωνή μας η φωνή της Επαναστατικής Εθνικιστικής Αριστεράς θα συνεχίσει να ακούγεται όσο και αν αυτό σας ενοχλεί.

Ο σπόρος έπεσε από πολύ καιρό πιο πριν και ήρθε η ώρα εμείς να θερίσουμε. Οι καρποί της προσπάθειας μας είναι όλοι οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που δεν πέφτουν πλέον στις παγίδες του συστήματος , που αγνοούν τις σειρήνες της ακροδεξιάς και της νεοταξικής αριστεράς.

Όπως και να μας χαρακτηρίζετε μέσα από την ανωνυμία σας και μέσα από τις βρώμικες φυλλάδες σας , είτε «οπορτουνιστές» , είτε «μαρξιστοναζί» , είτε «ευκαιριακούς τύπους» ένα είναι σίγουρο ότι εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα ενώ εσείς - εάν εμείς συνεχίσουμε έτσι με αυτή την δύναμη και με αυτή την καθημερινή αλληλεγγύη που έχουμε από συντρόφους και συντρόφισσες - έχετε πάρα πολλά να χάσετε.

Και το δηλώνουμε ξεκάθαρα δεν είμαστε 1 ή 2 ή 3 είμαστε πολλοί περισσότεροι , είμαστε σε ολόκληρη την χώρα , την Κύπρο και το εξωτερικό δεν καταφέρατε τίποτα κύριοι... αποτύχατε παταγωδώς. Δεν καταφέρατε να μας σταματήσετε ότι και αν κάνατε , έχουμε πολύ δύναμη για να μας σταματήσουν οι εβραϊκές ποντικιές σας.

Συσπειρωνόμαστε ήδη σε αυτόνομες ομάδες σε 5 σημεία της χώρας , τα συνθήματα μας αυξάνονται καθημερινά σε χώρους εργασίας , σε σχολεία , σε πανεπιστήμια παντού όπου χτυπάει ο παλμός για ανατροπή και δράση.

Τα έντυπα μας δεν έχουν ανάγκη από ακριβό χαρτί και εντυπωσιακές εικόνες για να προκαλέσουν άσχημα βράδια σε παρακρατικούς κάθε προέλευσης. Νέες αυτόνομες ομάδες θα ιδρυθούν , νέοι σύντροφοι και συντρόφισσες θα μας στηρίξουν με κάθε τρόπο με όποιον τρόπο αυτοί νομίζουν χωρίς κανείς να τους δώσει «γραμμή» ή εντολές διότι είμαστε ελεύθεροι και Αυτόνομοι.

Στηρίξαμε στο παρελθόν και θα συνεχίζουμε να στηρίζουμε έντυπα , εκφράσεις , και οργανώσεις που συμβάλλουν αποφασιστικά στην προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο.

Στις δύσκολες στιγμές που καιγόταν η χώρα ήμασταν εκεί και εμείς να βοηθήσουμε με κάθε μέσο.

Στις δύσκολες προσωπικές στιγμές κάποιων δικών μας ανθρώπων και πάλι ήμασταν δίπλα τους έτοιμοι να βοηθήσουμε.

Αυτό είναι και το νόημα της Αυτονομίας και αυτό είναι ο σκοπός του Μαύρου Κρίνου η αυτοοργάνωση , η αλληλεγγύη , η αξιοπρέπεια και η αντίσταση.


Ένας χρόνος λοιπόν και είναι μόνο η αρχή…