για μια χούφτα ασήμι
Τι και αν κάποιοι έραναν τώρα πια
με ψήφους τις κραυγές τους
Τι και αν κάποιοι ψέλλισαν «υπομονή»
μπρος στου εχθρού τη λύσσα
Τι και αν δείχνει ο καιρός
άγριος και βροντερός συνάμα
Πατρίδα μας όπου χτυπάει
η καρδιά της Ευρώπης
Θρησκεία μας το αίμα
και η Ράτσα που παλεύει
Οικογένεια μας ο σύντροφος
και η συντρόφισσα στον αγώνα
Το τρίπτυχο αυτό είναι το μόνο αληθινό
μέσα μου το πιστεύω
Μην το ξεχνάμε: οι τελευταίοι υπερασπιστές
μας κοιτούν μέσα στα μάτια
Και αλλοίμονο αν τους ξεχάσουμε
πως πολεμούσαν το Κτήνος της ανατολής
Αγέρωχοι αμίλητοι Λύκοι αγριεμένοι
στα μαύρα τους ντυμένοι.
Σου φωνάζουν σύντροφε τους ακούς ;
σε αριστερών και δεξιών σειρήνες
Μην περιμένεις νίκες να χαρείς
με των «αρχηγών» τις μνήμες
Μόνος σου πάλεψε σκληρά
σαν λέοντας πολέμησε
Μαζί με λίγους «τρελούς» και διαλεχτούς
μεθύστε με την νίκη !
του Λεγεωνάριου.
Θα ξεπεράσουμε κάποια στιγμή τον μιλιταρισμό και την 1933/45-λαγνεία; Δεν ωφελεί να κοιτάς πάντα πίσω, δεν υπάρχει τίποτε εκεί. Στο παρόν. Όλα συμβαίνουν τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγω απαντάω, δεν θα ξεκολλήσουμε ποτέ από την new-age αποποίηση του παρελθόντος εν ονόματι μιας πάλι new-age "απελευθέρωσης" απο αυτό; Στην τελική απελευθέρωση από που; Από εκεί που αρχίσαν όλα; Από εκεί που για σένα "δεν υπάρχει τίποτα"; Mπορείς να μου αναλύσεις λίγο αυτό το "τίποτα"; Όσο για τον μιλιταρισμό θυμίσου "τους Νόμους Και Τις Ξιφολόγχες" από την ατάκα του Αδόλφου. Μόνο με το σπαθί πια, ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ! Και τέλος, σε αντίποδα τίνος η "απελευθέρωση" που προτείνεις; Από την Ευρωπαϊκή μας Ρίζα, από το Αίμα; Από εκεί που άρχισαν όλα; (το ξαναλέω). Αν, ΑΝ ΛΕΩ, ποτέ καταφέρουμε να ξεπεράσουμε ηθικά κυρίως και ιδεολογικά την εποχή που αναφέρεις ΤΟΤΕ το ξανασυζητάμε αν και πάλι την αποποίηση δεν την κατανοώ. HEIL HITLER / SIEG HEIL
ΑπάντησηΔιαγραφή