Εθνικοσοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα ;

του Λυκάωνος.

Η πίστη μας είναι λύσσα για ζωή λευτεριά τιμή, η ματιά μας σφαίρα και φωτιά στα χαρακώματα του εχθρού, δεν ξέρουμε αν θα νικήσουμε ή θα πεθάνουμε προσπαθώντας. Σημασία έχει ότι είμαστε η γενιά που βιώνει την πιο δύσκολη περίοδο του ελληνισμού. Ενός ελληνισμού που πεθαίνει στις εθνικές οδούς και στα τροχαία, ενός ελληνισμού που καρφώνει την σύριγγα στο μπράτσο κάθε πρωί και βράδυ, ενός ελληνισμού που σκοτώνει την ίδια την εθνική παρουσία σε κλινικές εκτρώσεων και νοθεύει την θέληση με τόνους ουίσκι και πολλά άφιλτρα τσιγάρα made in usa.

Ποιος ο σκοπός ποια η αφετηρία ποιος ο λόγος να πολεμούμε το κτήνος με τα χίλια κεφάλια μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος ... τι άλλο από την δύναμη μας να φωνάξουμε δυνατά "είμαστε εδώ κοπρόσκυλα" και θα είμαστε εδώ μέχρι να δύσει ή να θριαμβεύσει το πνεύμα των Ευρωπαίων από την Πορτογαλία μέχρι την Σιβηρία και από τον Λίβανο μέχρι την Σουηδία και όπου αλλού χτυπάει η δική μας καρδιά. Ανώφελα μπορεί να φαίνονται όλα αυτά οι παρεμβάσεις, τα ιστολόγια, οι ομάδες και όμως ξεχνάμε (;) ότι είμαστε η μαύρη γενιά απόγονοι των Φασιστών Εθνικιστών Εθνικοσοσιαλιστών που έδωσαν τα πάντα στον αγώνα για Σοσιαλισμό και Πατρίδα.

Περήφανοι για το γεγονός ότι μας μισούν εβραίοι φιλελεύθεροι απάτριδες και ανθέλληνες. Οδηγοί μας ο Αριστείδης Ανδρόνικος, η Σίτσα Καραισκάκη, ο Μίκης Μάντακας όλοι αυτοί που στέκουν φρουροί μας στα όνειρα μας και στην ζωή μας. Χαμογελάστε σύντροφοι και συντρόφισσες, χαρείτε την ζωή, κάντε έρωτα, γεννήστε σπαρτιάτες και σπαρτιάτισσες, υψώστε τα χέρια ψηλά στον αιώνιο ήλιο είμαστε οι γιοι και οι κόρες των Λύκων και ψάχνουμε να βρούμε μέσα από τον Αγώνα λόγο για ζωή και αθανασία. Ουρλιάξτε από χαρά το κόκκινο δειλινό που πλησιάζει θα είναι βαμμένο σίγουρα από το αίμα μας με το οποίο θα γράψουμε παντού ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ;