Η πολιτική πόρνη που ακούει στο όνομα αστική αντιφασιστική ακροδεξιά.

του Φαιού Τυμπανιστή

Η αστική αντιφασιστική άκρα δεξιά ουδεμία σχέση έχει με τον ριζοσπαστικό Εθνικισμό τον Εθνικοσοσιαλισμό και τον Φασισμό. Οποιοσδήποτε έχει αντίρρηση επ’ αυτού ή είναι αφελής ή άσχετος με την πολιτική ιστορία. Σίγουρα οι πολιτικοί μας αντίπαλοι αρέσκονται στην συνεχή «λεξιμαγεία» στις πολύχρωμες αφίσες, στα παπαγαλάκια των ΜΜΕ και στα πολυτελή περιοδικά, όμως μόνο εμείς μπορούμε να καθορίσουμε επακριβώς τις έννοιες της πολιτικής μας ταυτότητας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί  μέσα από τα πρόσφατα ιστορικά γεγονότα, τις παρεμβάσεις και τις δράσεις, τα πρόσωπα και τα άρθρα και κυρίως από την προσωπική στάση ζωής του καθενός. 

Τα ιστορικά κινήματα των Ιταλών και Γερμανών συναγωνιστών καθώς και της Ουγγαρίας, Ρουμανίας, Αγγλίας, Γαλλίας και άλλων χωρών υπήρξαν από την γέννηση τους επαναστατικά και ενάντια σε κάθε μονολιθική σκέψη. Αναπτύχθηκαν μέσα από τον ιδρώτα και το αίμα του απλού εργάτη και του αγρότη στα ορυχεία και στις εύφορες κοιλάδες, μέσα από την σκέψη του φοιτητή και του δασκάλου, στην καρδιά του νεολαίου και του βετεράνου πολεμιστή. Όλα αυτά τα κινήματα παρόλο τις όποιες ιδεολογικές διαφορές που είχαν μεταξύ τους αγκάλιασαν την οικογένεια, συσπείρωσαν την λαϊκή θέληση και πρωτοστάτησαν στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή δικαιοσύνη.

Η εξέλιξη του δευτέρου μεγάλου πολέμου ανάγκασε την Ευρώπη να βρίσκεται αλυσοδεμένη στα δεσμά του μπολσεβικισμού και του αμερικανισμού. Η διάλυση του αντεθνικού Σοβιετισμού αποκάλυψε ότι τα συστήματα εξουσίας που βασίστηκαν αποκλειστικά στον υλισμό και τον διεθνισμό όχι μόνο δεν κατάφεραν να πλάσουν τον νέο άνθρωπο που ευαγγελίζονταν αλλά άνοιξαν τον δρόμο για την γέννηση του μαζανθρώπου.



Η Νέα Ευρώπη μέσα από τις στάχτες της προσπάθησε να αναγεννηθεί και να πρωταγωνιστήσει στις σύγχρονες εξελίξεις. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν να υπάρξουν πολύ νωρίς νέα πολιτικά κινήματα που είχαν το «κ» κεφαλαίο και δεν υπήρξαν απλά μερικές κλειστές λέσχες φετιχιστών. Σήμερα κάποια από αυτά έχουν επιβιώσει ή έχουν εξελιχθεί και πρωταγωνιστούν στο πολιτικό σκηνικό ενώ άλλα κατέρρευσαν απέναντι στην πολεμική ενός συστήματος που διαθέτει ιουδαϊκό χρηματοπιστωτικό μηχανισμό κατασταλτικές δυνάμεις κάθε είδους ακόμα και πυρηνικό οπλοστάσιο.

Ο κύριος μηχανισμός όμως για να αλωθούν πολλά από τα εθνικιστικά κινήματα δεν ήταν τόσο οι πράκτορες και οι ρουφιάνοι, τα συστήματα παρακολούθησης και οι πάσης φύσεως αριστεριστές που αρέσκονται στο επικερδές και αγαπημένο τους «χόμπι» του «αντιφασισμού» αλλά οι εσωτερικοί εχθροί του κινήματος οι λεγόμενοι «ακραίοι δεξιοί». Στην Ελλάδα αμέσως μετά την πτώση της στρατιωτικής κυβέρνησης κάθε προσπάθεια που υπήρχε σε πολιτικό επίπεδο για να συσπειρωθούν σε έναν ενιαίο φορέα ή να διαδραματίσουν κύριο ρόλο στην κοινωνία οι Ριζοσπάστες Εθνικιστές Σοσιαλιστές έπεσε θύμα ενός «σαμποτάζ» της ακροδεξιάς. 

Μιας ακροδεξιάς που υπηρέτησε τον έκφυλο αμερικανισμό αμέσως μετά τον πόλεμο και καρπώθηκε μαζί με πρώην (;) αριστερούς τα πακέτα «βοήθειας» και υποταγής των ΗΠΑ. Αργότερα επιβίωσε στον κομματικό μηχανισμό του Καραμανλισμού και του παλατιού, βύζαξε από τα μαστάρια της κρατικής αγελάδας κατά την διάρκεια της «χούντας» και έσπευσε και πάλι να στηρίξει το δεξιό και αργότερα το πασοκικό κράτος και παρακράτος αμέσως μετά την πτώση του Ιωαννίδη. Οποιοσδήποτε στον «χώρο» την εποχή εκείνη έκανε κριτική στον καπιταλισμό, στο αδηφάγο τραπεζικό σύστημα και στην κοινοβουλευτική παρωδία - από την οπτική των εθνικιστών - δεν βρήκε κύριο αντίπαλο στο επίπεδο των ιδεών την άκρα αριστερά όπως θα περίμενε κανείς … αλλά την «εθνική δεξιά». 

Πολλά «σημαίνοντα» πρόσωπα σήμερα είναι γνωστά για το αμαρτωλό τους παρελθόν και για την ψυχοσύνθεση τους. Κάποια από αυτά τα άτομα κυριαρχούν σήμερα στο πολιτικό σκηνικό και δεν διστάζουν να δώσουν νέες δηλώσεις μετανοίας στους υπαλληλίσκους της Κατεχάκη και τους θαμώνες του Μαξίμου. Απέναντι στην λαϊκή απαίτηση για ανατροπή απαντούν με «ψυχραιμία και περισυλλογή» ενώ στα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων σιωπούν επιδεικτικά. Είναι ξεκάθαρο: Η ακροδεξιά είναι μια πόρνη επιπέδου, και όποιος έχει αμφιβολία για αυτό δεν έχει παρά να μελετήσει την συμπεριφορά στα λόγια και τις πράξεις της. Αυτοί που την υπηρετούν είναι 2 κατηγοριών άνθρωποι.

Η πρώτη κατηγορία είναι αυτή που λόγω ψυχοσύνθεσης έχει ανάγκη τον «εντολέα». Έναν άνθρωπο ή μια ομάδα ανθρώπων της αυλής … που παρόλο το χαμηλό ιδεολογικό και πολλές φορές το διανοητικό επίπεδο καταφέρνει να επιβληθεί στην συναισθηματική μάζα. Άλλωστε οι περισσότεροι «ακόλουθοι» της ακροδεξιάς αν δεν ήταν μαζάνθρωποι και οι ίδιοι δεν θα αναζητούσαν επί χρόνια την «πεφωτισμένη ηγεσία» που είναι μια απάτη στην κυριολεξία και δεν θα έμεναν με τον στόμα ανοιχτό μπροστά στην συσσωρευμένη μαλάκυνση που προβάλλει η ηγετική «διάνοια».

Σύμφωνα με τον Εθνικοσοσιαλιστή και αντάρτη πόλεων - με άκρως αιρετικές απόψεις και πρακτικές - Joseph Tomassi που δολοφονήθηκε από την άκρα δεξιά:



«Η ηγεσία στον αγώνα έχει να κάνει με το να κανείς πράγματα να συμβούν. Ο ηγέτης είναι ο άνθρωπος που τα καταφέρνει να σταματάει τις άπειρες συζητήσεις, διαλύει ομάδες και τα σόγια που μας κρατάνε πίσω αναπτύσσει και δρα σε μια καθαρή γραμμή πως θα κινηθούμε για να νικήσουμε, επαναπροσδιορίζει το νόημα και την σημασία του Κινήματος και της Επανάστασης»

Αυτά για αυτούς που προσπαθούν να μας πείσουν...


 
Εμείς υπό τις παρούσες συνθήκες ως Αυτόνομοι Εθνικοσοσιαλιστές ούτε ηγέτη έχουμε ούτε τον ψάχνουμε για να μας εξηγήσει το αυτονόητο. Ποιο είναι το αυτονόητο ; Ότι ζούμε σε συνθήκες κατοχής και ο εχθρός είναι πολύ δυνατός αλλά όχι παντοδύναμος. Οφείλουμε πάνω από όλα στους συναγωνιστές μας και στην ιδέα να δρούμε με τακτική και όραμα. Αυτοί όμως που επιμένουν να καλύπτουν την προσωπική τους αγωνία και μειονεξία (;) με την άνευ όρων παράδοση τους σε «μαγαζάκια ιδεών» καλό θα είναι να καταλάβουν ότι Εθνικοσοσιαλισμός σημαίνει Αισθητική και Φιλοσοφία: 

«Ο Εθνικοσοσιαλισμός, κατ΄ αυτόν τον τρόπο, φτάνει στις ρίζες της υγιούς οργανικής κοινότητος, κάνοντας μια Επανάσταση ενάντια σ΄ ολόκληρη τη δομή σκέψεως του φιλελευθερισμού και της αστικής δημοκρατίας, της πλουτοκρατίας, της ποσότητος, της μετριότητος και του άκρατου ατομικισμού. 

Είναι μια επανάσταση Ψυχών και Συνειδήσεων, ενάντια στον εκφυλισμό των αντι-φυσικών αυτών συστημάτων, που η μόνη τους «πνευματικότητα» είναι ένας ασθενικός ψευτοανθρωπισμός. 

Αν δεχτούμε ότι η Ιστορία είναι ένας αέναος κύκλος κοινωνικής αποσυνθέσεως και ανανεώσεως, ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι η θεραπεία του ΧΧ αιώνος. Είναι η ανανέωση και η θεραπεία της Ευρώπης - αυτής της ελπίδος της Ανθρωπότητος - από τον εκφυλισμό, την παρακμή, την αποσύνθεση και τον ευνουχισμό που προέκυψαν από τις δυνάμεις της κεφαλαιοκρατίας, του φιλελευθερισμού του 19ου αιώνος , των αστικών δημοκρατιών και του κομμουνισμού. 

Επομένως, ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι κάτι παραπάνω από έναν πολιτικό σχεδιασμό. Είναι μια Ιστορική τάση και απαίτηση αναγεννήσεως. Μια επαναστατική πρακτική σε όλα τα πεδία, που δεν κάνει συμβιβασμούς με την παρούσα κατάσταση, τις ολέθριες πρακτικές της και τις κίβδηλες «αξίες» της, αλλά επιζητεί την πλήρη αντικατάστασή τους!»

Με δεδομένο το παραπάνω είναι σίγουρο ότι οι δικές μας ιδέες δεν έχουν καμιά σχέση με την εμετική χουντολαγνεία και τον φετιχισμό, το εμπόριο ιδεών και την προώθηση μιας συλλογικής «σκέψης» που θυμίζει σαλάτα εστιατορίου και σε καμιά περίπτωση  Ιδέα.

Η δεύτερη κατηγορία που υπηρετεί την ακροδεξιά είναι τα λαμόγια, τα σαπρόφυτα που εκμεταλλεύτηκαν και εκμεταλλεύονται την ψυχή των Πατριωτών και των απλών συμπολιτών μας και χτυπάνε τα κουμπιά στην ταμειακή κάθε μέρα πουλώντας ιδέες και σύμβολα που άλλοι σε παλαιότερες εποχές πότισαν με αίμα. Αυτοί οι κύριοι την ίδια στιγμή δηλώνουν «αμόλυντοι και υπέρμαχοι της καθαρότητας» ενώ ονειρεύονται εν έτη 2012 νέες νύχτες των μεγάλων μαχαιριών !

Την ίδια στιγμή βρωμάνε από τις χειραψίες τους με τα κεφάλια του καθεστώτος τις εφημερίδες και τα κανάλια του συστήματος. Υποκλίνονται σε βρώμικους θεσμούς και εθνοκτόνους νόμους, υπερασπίζονται το κεφάλαιο και το βουλώνουν μπροστά στην καθημερινή προέλαση του Σιωνισμού. Δεν μπορούν να μιλήσουν καλά την ελληνική γλώσσα και δεν γνωρίζουν να φερθούν σωστά απέναντι στον οποιονδήποτε αλλά αρέσκονται στο να τους χειροκροτούν και να τους γλύφουν οι πάσης φύσεως κόλακες με ή χωρίς εισαγωγικά. Οι κόλακες ζουν για αυτούς και αυτοί για τους κόλακες. Γνωστός ο βίος τους και ο ρόλος τους που εξυπηρετεί μια χαρά τα σχέδια των εξουσιαστών.

Η αστική ακροδεξιά δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την πρώτη ή την δεύτερη κατηγορία, κάποιοι είναι το μυαλό και κάποιοι άλλοι τα χέρια και το πόδια. Αυτοί που προωθούν σήμερα την αγελαία βία - ποτέ όμως ενάντια στους εξουσιαστές - είναι τα «κεφάλια» που ζουν και τρέφονται από την εκ γενετής βλακεία της πρώτης κατηγορίας.



Δεν έχουν πρόβλημα στο να επιβεβαιώσουν με τις πρακτικές τους τις  καθημερινές κατηγορίες της άκρας αριστεράς αφού και οι 2 πλευρές δουλεύουν πολλές φορές ταυτόχρονα και σε συνεργασία για την μακροημέρευση του καθεστώτος. Τα πιόνια δεν ξέρουν ποιος είναι ο εχθρός απλά θέλουν να παίξουν άμεσα τον δικό τους ρόλο αφού έτσι τους είπε η «ηγεσία».

Σήμερα η αστική ακροδεξιά ως καλή πόρνη που είναι θα κάνει τα πάντα για να φανεί αρεστή στα αφεντικά της, αυτό έκανε πάντα άλλωστε. Όταν η αριστερή πόρνη της «αντιφα» δεν πράττει ακριβώς τις εντολές υπάρχει πάντα η ακροδεξιά πόρνη για την βρώμικη δουλειά. Ξέρει από βρωμιά και δυσωδία η χουντολαγνική δεξιά και η ακροδεξιά.


Το απέδειξε το ’41 με την σύλληψη των Εθνικοσοσιαλιστών που υπήρχαν στην δομή της 4^ης Αυγούστου, την δεκαετία του ’60 με την δολοφονία του Λαμπράκη - ο οποίος δεν δήλωνε Μαρξιστής όπως πολλοί διαδίδουν -  το ’68 λυκοφιλίες και σουβλιστά αρνιά στον Έβρο με καλεσμένους τους Κεμαλικούς και την New York. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 κατέδωσε για άλλη μια φορά όπως είχε κάνει και 15 χρόνια πριν … εθνικιστές αντάρτες, στην Κύπρο το ‘96 πάλι έστειλε στα κρατητήρια τους Εθνικιστές ενώ όταν η ακτιβιστική σκέψη των Εθνικιστών έπραττε το σωστό πρωτοστατούσε στην καταστολή και την προβοκάτσια εναντίον τους.

Η σημερινή ακροδεξιά ξέρει από «πουτανιές» και δεν ξεχνάει να το δείξει. Είναι αλήθεια ότι έχει πολλά πρόσωπα και ξέρει να καλύπτεται μπροστά στους πολλούς με το ανάλογο «μακιγιάζ». Το τελευταίο διάστημα απορρίπτει την λογική της πλειοψηφίας του Λαού που ζητάει την βίαιη εξέγερση και ανατροπή της παράνομης βουλής των 300 καθώς και την άμεση τιμωρία των επίορκων. Αγνοεί επιδεικτικά την προκλητική παρουσία επίλεκτων δυνάμεων του στρατού στις παρελάσεις καθώς και των Ισραηλινών στον εναέριο χώρο με στόχο να τρομοκρατηθεί ο ελληνικός λαός, ενώ δεν βγάζει μιλιά για τις συλλήψεις Ελλήνων πολιτών που ήθελαν να παρακολουθήσουν την παρέλαση. Κάνει λόγο για «εμφύλιο πόλεμο» κατά την διάρκεια συνέντευξης ενός προβεβλημένου στελέχους της - σε κανάλι που διευθύνουν Σιωνιστές - την στιγμή που δεν μπορεί να υπερασπιστεί με ασφάλεια τους χώρους της  και τους οπαδούς της, επιλέγει τέλος να συρθεί πίσω από το άρμα ενός στείρου αντικομμουνισμού που θυμίζει εποχές 46- 49 με συνέπεια να ρίχνει λάδι στην φωτιά που τσακίζει την ενότητα του λαού. 

Όλο αυτό το σκηνικό με υπογραφή της ΓΑΔΑ και της Κατεχάκη έχει ως στόχο να επιτύχει σε βάθος χρόνου την ιδεολογική αποδόμηση του Ελληνικού Εθνικισμού και του Εθνικοσοσιαλισμού. Αυτό προσπαθεί να το καταφέρει με την παραπλάνηση και την προβολή μιας «εθνικόφρονης» αντιφασιστικής οπτικής.  Χαρακτηρίζοντας ανοικτά ως «φασιστική» (!) - και το εννοεί -  την κυβέρνηση των βουλευτών ληστών συνεργατών του ΔΝΤ και ως «φασίστες» (!) τους Σιωνόδουλους εξουσιαστές καθώς και εξισώνοντας (sic) τα Εθνικοσοσιαλιστικά «Τάγματα Εφόδου» - που υπήρξαν «χαρακώματα»  νεολαίων, ναυτεργατών, φοιτητών και αγροτών της Ευρώπης - με τις άθλιες γκρούπες των φιλοσιωνιστών «αντιφασιστών» τότε είναι ξεκάθαρο ότι ρίχνει συνέχεια το δηλητήριο στην Ιδεολογία και σκορπάει την σύγχυση στην νεολαία. 

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο συμπατριώτης και η συμπατριώτισσα που βλέπει τις επαναστατικές Φυλετικές ιδέες ως το νέο ιδεολογικό μετερίζι να καταλήγει σε αδιέξοδο και να υποκύπτει στην στημένη παραφιλολογία των «μαγαζιών και των εμπόρων» που αρέσκονται να το παίζουν «κακοί» μπροστά στις κάμερες την Δευτέρα … αλλά την Τρίτη να εμφανίζονται μετανοημένοι και «ως τηρητές της τάξης και της ασφάλειας» γεγονός που θυμίζει σε πολλούς το γνωστό τηλεοπτικό σήριαλ «το καφέ της χαράς» και τον άθλιο «Πόποτα» και σε καμιά περίπτωση τον Πολιτικό Στρατιώτη της Ιδεολογίας.

Συνυπεύθυνοι σε αυτή την κατάσταση είναι και αυτοί που συνειδητά αρνούνται να καταγγείλουν την τακτική της άκρας δεξιάς και περιχαρακώνονται στον εγωισμό τους. Μήπως όμως και αυτοί που φαινομενικά δείχνουν να διαφοροποιούνται δεν αποτελούν έως ένα σημείο ένα τμήμα της ακροδεξιάς λογικής ; Έως ένα σημείο ναι, ακόμα και κάποιοι που δηλώνουν ενάντια στην ακροδεξιά πράττουν το ίδιο σε κάποια επίπεδα και συνεισφέρουν άθελα τους στην πολεμική τακτική ενάντια στην Ιδεολογία με έμμεσο τρόπο πολλές φορές. 

Ο στείρος φετιχισμός και η ανούσια παρελθοντολογία, η υιοθέτηση θέσεων και απόψεων που προκαλούν το γέλιο σε εχθρούς και φίλους είναι σήμα κατατεθέν ομάδων που διακηρύττουν ότι είναι κάτι το διαφορετικό. Μια απλή ανάγνωση των άρθρων τους και των διακηρύξεων τους είναι εύκολος τρόπος για να καταλάβουμε τι μυαλό κουβαλάνε όσο και αν αυτή η διαπίστωση τους ενοχλεί. Είναι δυνατόν άνθρωποι που δηλώνουν ενάντια στην ακροδεξιά να υιοθετούν το στυλ της αστικής δεξιάς σκέψης ; Δυστυχώς η παρουσία της αστικής άκρας δεξιάς στην εξέλιξη του κινήματος καθιέρωσε λογικές και αποτύπωσε στο μυαλό πολλών τακτικές «σκέψης» που κάθε άλλο παρά τιμούν την ιδέα. Η προβολή ανθρώπων ουσιαστικά «τεράτων» που αποδεδειγμένα έχουν σχέση με τον Σιωνισμό και τις μασονικές στοές και προχώρησαν στο παρελθόν σε πράξεις που καμιά σχέση με τον Εθνικοσοσιαλισμό και την Ηθική του κινήματος δεν έχουν, είναι ένας ακόμα βρόγχος στην εξέλιξη της ιδέας. 

Ας ξυπνήσουν και ας το καταλάβουν επιτέλους ότι ναι οι πάντες πρέπει να κρίνουν και να κρίνονται αλλά μπροστά στην Αλήθεια οφείλουν να πάρουν θέση και όχι να κρύβονται σε 4 τοίχους αναμένοντας τον Μεσσία που θα τους σώσει. Τελευταία μάλιστα κάποιοι άλλοι που δηλώνουν «ανένταχτοι» ανακάλυψαν ότι για την πολεμική ρητορική ενάντια στην Εθνικιστική Ιδέα που υπάρχει όλα τα χρόνια εκ μέρους του συστήματος και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ φταίνε οι «αριστεροί εθνικοσοσιαλιστές» !!! Εδώ πραγματικά σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και αδυνατούμε να καταλάβουμε το σκεπτικό τους.

Η συντακτική ομάδα του «Μαύρου Κρίνου» από τον Απρίλιο του 2007 που ιδρύθηκε κατήγγειλε με κάθε μέσο που είχε, ότι ο ρόλος της αστικής άκρας δεξιάς στην Ελλάδα είναι να μειώσει την επαναστατική προοπτική της Εθνικιστικής νεολαίας και να συντρίψει κάθε κίνηση ή ομάδα που προτείνει μια θετική και διαφορετική οπτική στις εξελίξεις.
 


Δεν είναι τυχαίο ότι έχουμε επιβεβαιωθεί σχεδόν σε όλα τα γεγονότα και βλέπουμε σήμερα μπροστά μας το κράτος χέρι χέρι με την άκρα αριστερά και την άκρα δεξιά να παραδίδει τον λαό στις επιταγές των χρηματιστών. Ανοικτά σύνορα ζητάνε οι αντιφασίστες αριστεροί, παράλληλα για νέα αφεντικά εκ Ρωσίας κάνει λόγο η αστική ακροδεξιά. Κοινωνικό αποκλεισμό επιβάλλει η παρουσία των Ισλαμιστών Σαλαφιστών σε γειτονιές και πόλεις και άθλιος συμπαραστάτης στο έργο αυτό ... η άκρα αριστερά και οι αντιφασίστες των Εξαρχείων. 

Την ίδια στιγμή η αγελαία βία ακόμα και ενάντια σε ευρωπαϊκής καταγωγής μετανάστες που διακηρύσσει και προβάλλει με κάθε τρόπο η άκρα δεξιά εδώ και χρόνια, όχι μόνο δεν λύνει το μεταναστευτικό αλλά ενισχύει το οπλοστάσιο των ΜΜΕ και των υπουργείων δικαιοσύνης και ΠΡΟ.ΠΟ. Και οι 2 πλευρές στηρίζουν τα χαρτιά του συστήματος με άσσο στο μανίκι την ένταση της καταστολής ενώ στην Εκάλη στο Ψυχικό και στην Φιλοθέη τα «τζάκια» γελούν σαρκαστικά. 

Η ελληνική ακροδεξιά θα εκμεταλλευτεί - το ίδιο κάνει χρόνια τώρα - τα σύμβολα, την ιστορία των Εθνικιστών και τις παραδόσεις, και θα προσπαθήσει στο άμεσο μέλλον να δείξει ότι «νοιάζεται για τον λαό και την πατρίδα». Είναι σαφές και το έχει δείξει η ιστορία ότι στην ιστορία των εθνικιστικών κινημάτων - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων -  η αστική ακροδεξιά έκφραση αφού προχώρησε σε συνεργασίες με τον βασιλικό θεσμό και τους πονηρούς σιωνιστές - ποιους άλλους - κατεύθυνε στον γκρεμό την λαϊκή εθνικιστική βάση και το συνολικό αποτέλεσμα ήταν να έρχεται η μια ήττα μετά την άλλη επί σειρά ετών. 

Επειδή όμως εμείς δεν είμαστε ηττοπαθείς  ή ιουδαιοχριστιανοί για να λέμε «ότι μέσα από την ήττα θα έρθει η νίκη» καλούμε όλους όσους έχουν τιμή γνώση και συνείδηση και γνωρίζουν τι εστί Ελληνικός Κοινωνικός Εθνικισμός να ανατρέψουν άμεσα με κάθε μέσο τις ακροδεξιές παρέες των τυχάρπαστων που παριστάνουν τους «ηγέτες και τους αρχηγούς» και να κηρύξουν πόλεμο στα κέντρα εξουσίας που προσπαθούν να υποτάξουν την Εθνικιστική συνείδηση. Άνθρωποι που ζουν από τα χρήματα των Εθνικιστών, άνθρωποι που πουλάνε σύμβολα και ιδέες για μερικά ευρώ τα οποία  καταλήγουν στις τσέπες των παντελονιών τους και την ίδια στιγμή αφήνουν σε απόσταση βολής από την Κατεχάκη να «καρφώνονται» νέοι και νέες που πιστεύουν στις Εθνικιστικές ιδέες λειτουργούν ως σαμποτέρ του κινήματος και της βιοθεωρίας μας. 

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ δεν έχει καμιά σχέση με κιτς εκδηλώσεις που θυμίζουν εκδηλώσεις αγελαίων οπαδών του ποδοσφαίρου και πρόσωπα μαριονέτες, η γαλανόλευκη ΣΗΜΑΙΑ δεν υπάρχει για να την τυλίγουμε σε ένα κοντάρι που χρησιμεύει για αξίνες και ως ρόπαλο για πάσα χρήση αλλά για να αποτίσουμε στο Σύμβολο τιμή και σεβασμό. Οι ιδέες του Ελληνικού Εθνικοσοσιαλισμού δεν είναι και δεν μπορούν ποτέ να είναι κτήμα της αστικής ακροδεξιάς και των θαυμαστών του Μανιαδάκη. 

Συναγωνιστές, σήμερα οι ακροδεξιοί γυμνοσάλιαγκες τα δίνουν όλα για να κερδίσουν την άμεση εύνοια του καθεστώτος, αναγνωρίζουν το δήθεν «ολοκαύτωμα» και φιλούν «ιπποτικά» το βρώμικο χέρι της μασονικής κομματικής πλουτοκρατίας, χαμογελούν σε κίναιδους του life style που στήριξαν το ’96 τον ΟΗΕ και το κατοχικό καθεστώς της Κύπρου, κάθονται σούζα μπροστά σε αντιφασίστες δημοσιοκάφρους και απολογούνται αφού πρώτα δηλώσουν μετάνοια για το φασιστικό (;) τους παρελθόν, υβρίζουν συναγωνιστές του εξωτερικού ενώ μέχρι πέρσι περιφέρονταν μαζί τους σε βόλτες στο κέντρο της Ευρώπης. Λασπολογούν μαχητές που παρέμειναν στις φυλακές για την αντικαθεστωτική τους δράση, τέλος μοιράζουν «αλληλεγγύη» την ίδια στιγμή που τσεπώνουν 8.000 ευρω τον μήνα συν ότι άλλο δίνει ο αφέντης για να τους βουλώσει το στόμα, όλα αυτά είναι χρήματα των εργαζομένων τρώνε και οι 300 με χρυσά κουτάλια ενώ δεν παραλείπουν οι «αντιφασίστες» ακροδεξιοί σε ένα ρεσιτάλ αηδίας να λάβουν μέρος και σε «αντιρατσιστικές» επιτροπές για 150 ευρώ παραπάνω ...

Κατάλαβε το Εθνικιστή και Εθνικοσοσιαλιστή ή τους ανατρέπεις τώρα και καθορίζεις ΕΣΥ την πορεία του Εθνικισμού με φάρο την Ιδέα ή είσαι σιωπηρός συνεργάτης τους στην προσβολή της αιματοβαμμένης κοσμοθεωρίας και ανέχεσαι γύρω σου την κ(υ)νοβουλευτική αισθητική και πρακτική της αστικής φιλοσιωνιστικής άκρας δεξιάς. Εμείς σε λίγα χρόνια ελπίζουμε να μην επιβεβαιωθούμε αλλά πολύ φοβόμαστε ότι θα γίνει το όνειρο εφιάλτης … τότε θα προσπαθείς να βρεις το κομμάτι «don’t cry for me argentina» αλλά θα είναι πολύ αργά …

Αντίο και καλά μυαλά … και κυρίως καλή λευτεριά!