Για το Έγκλημα των Τεμπών και την Στάση των Εθνικιστών (άρθρο του Γιώργου Μάστορα)

Ο Γιώργος Μάστορας υπήρξε επί σειρά ετών κορυφαίο στέλεχος της "Χρυσής Αυγής", μέλος της εργατικής τάξης και ποιοτικός αρθρογράφος του "χώρου" σε στήλες που άφησαν εποχή. 

Η συνεισφορά του στη διάδοση της εθνικιστικής ροκ σκηνής υπήρξε καθοριστική, ενώ δεν έκρυψε ποτέ την συμπάθεια του για την σοσιαλιστική τάση του Εθνικοσοσιαλισμού. 

Οι γνώσεις του για την Metal σκηνή και κυρίως για τους Bathory και τους Manowar πάντα προκαλούσαν το έντονο ενδιαφέρον φίλων καί εχθρών. 

Μετά την αποχώρηση του από το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου, στήριξε έμπρακτα και σε όλα τα επίπεδα τις αυτόνομες ομάδες. 

Έχουν δημοσιευτεί άρθρα του στο ιστολόγιο μας στο παρελθόν, ενώ προσφάτως εξέδωσε ένα εξαιρετικό βιβλίο για την Ρουμανική Σιδηρά Φρουρά και τον Μάρτυρα Χριστιανό Φασιστή ηγέτη Cornelius Zelea Codreanu. 

Θεωρείτε ειδικός για την άγνωστη ιστορία του Αλβανικού Κομμουνιστικού Κόμματος αλλά και για τις διώξεις των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου, ενώ εδώ και χρόνια συμμετέχει σε εκπομπές στο διαδίκτυο σχετικά με ιστορικά κοινωνικά και πολιτικά θέματα. 

Προσφάτως σε μια από τις εκπομπές αυτές παρουσίασε τα 4 από τα 5 ιδεολογικά περιοδικά της συντακτικής μας ομάδας.

γράφει ο Γιώργος Μάστορας 

Την Παρασκευή συμπληρώνονται δύο χρόνια από την, επί της ουσίας, δολοφονία 57 συνανθρώπων μας στα Τέμπη, από την τρομερή σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών.

Όσο πλησιάζει η τραγική αυτή επέτειος, διαβάζω απόψεις ανθρώπων, που θέλουν να λέγονται όχι απλώς Πατριώτες, αλλά πολύ περισσότερο Εθνικιστές, οι οποίες με κάνουν να αναρωτιέμαι για το τραγικά χαμηλό πολιτικό (και όχι μόνο) επίπεδο τους.

Για παράδειγμα, παρατηρώ μια επίθεση "δικών  μας" εναντίον της Μαρίας Καρυστιανού, με  χυδαία επιχειρηματολογία, η οποία διακινείται από τα διάφορα " τρολ " της ΝΔ. " Γιατί βγαίνει και μιλά συνέχεια; "( θα βόλευε η σιωπή της κάποιους)," γιατί έκανε αρνητική ανάρτηση για τους νεκρούς στο Μάτι " (απομονώνοντας μια φράση από ολόκληρο διάλογο, χωρίς να γνωστοποιείται τι έχει προηγηθεί και τι ακολουθεί), "γιατί βγήκε φωτογραφία με την μάνα Φύσσα" (αγνοώντας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκε αυτή η κοινή φωτογράφηση, ποια την επιδίωξε κτλ)," γιατί χώρισε και τι έγινε και δεν είχε την επιμέλεια των παιδιών της" (το επόμενο στάδιο θα είναι η εξερεύνηση της υπόλοιπης προσωπικής της ζωής) και άλλα παρεμφερή, ανάλογης σοβαρότητας και σπουδαιότητας.

Όλοι αυτοί - αυτές, πέρα από το ότι πέφτουν στην "παγίδα" της ΝΔ, κάνουν το λάθος να κρίνουν την Καρυστιανού με "εθνικιστικά" κριτήρια, τα οποία δεν έχουν καμία βάση επί του προκειμένου. Η Καρυστιανού δεν δήλωσε ποτέ Εθνικίστρια, για να την κρίνουν κάποιοι με (αυθαίρετα) ιδεολογικά κριτήρια. Είναι μια κλασσική "καραμανλική" οπαδός, η οποία συμμετείχε στα συλλαλητήρια για την Μακεδονία, αλλά δεν μπόρεσε μέχρι πρότινος να αντιληφθεί το υπερκομματικό μέγεθος της σύγχρονης σήψης. Ίσως το τελευταίο χρονικό διάστημα, λόγω της προσωπικής τραγωδίας που βιώνει, να έχει αντιληφθεί πολύ περισσότερα ...

Η Καρυστιανού, όπως και οι υπόλοιποι Γονείς και Συγγενείς των νεκρών, αυτή την στιγμή, αποτελούν ένα Σύμβολο Αντίστασης ενάντια στην χειρότερη κυβέρνηση που γνώρισε ποτέ ο Τόπος. Μια πολιτική εγκληματική οργάνωση αδίστακτων  πατριδοκάπηλων, με διαχρονικό χαρακτήρα, η οποία φυλακίζει ανέντιμα και με νομικά τερατουργήματα πολιτικούς αντιπάλους της, συνεχίζει "επάξια" το ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Πατρίδας μας, την φτωχοποίηση των Ελλήνων, την μετατροπή της Χώρας σε χώρο και του Ομοιογενούς Λαού μας σε ετερογενή πληθυσμό.

Ως εκ τούτου, στεκόμαστε στο πλευρό της Καρυστιανού και των υπολοίπων Συγγενών των δολοφονημένων στα Τέμπη, ακριβώς γιατί την δεδομένη στιγμή αποτελούν έναν πολιορκητικό κριό, ένα δηλητηριώδες βέλος στην αυθάδεια, την αλαζονεία, την αναισθησία, την αλητεία της ανθελληνικής κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Είναι πραγματικά άθλιο, εξοργιστικό, αηδιαστικό να ακούμε και να βλέπουμε τα διάφορα θρασύδειλα και αναιδή "πατριωτικά" κυβερνητικά παπαγαλάκια να σκυλεύουν με τον πιο χυδαίο τρόπο την Μνήμη των νεκρών, λέγοντας ότι "ο θάνατος τους δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης". Αντί να νιώθουν τύψεις - και πατώντας πάνω στην  έκταση και την ένταση της αδίστακτης ψυχολογίας τους - χυδαιολογούν ασύστολα ενάντια στους Συγγενείς των νεκρών.

Από τύπους, όπως ο Βορίδης, ο Γεωργιάδης, ο Καρατζαφέρης, ο Πλεύρης ακούγαμε (και ακούμε ακόμη,  όταν κρίνουν ότι πρέπει να ψηφοθηρίσουν), ουκ ολίγες φορές, διάφορους φθηνούς και φαιδρούς "πατριωτικούς" λόγους, ανακατεμένους με αρχαιοελληνικές αναφορές, αντικομμουνιστικές "κορώνες" και αόριστες απόψεις περί "νόμου και τάξης".

Αυτό, δυστυχώς, οδήγησε στο παρελθόν (και, όπως φαίνεται, εξακολουθεί να ισχύει ακόμη για ορισμένους) αρκετό - καλοπροαίρετο μεν, αδαή δε σε ό,τι αφορά τα ιδεολογικοπολιτικά δρώμενα - κόσμο στην εντελώς εσφαλμένη εντύπωση πως βρισκόμαστε στην ίδια όχθη με αυτούς τους τύπους. Σε ένα τέτοιο εντελώς λανθασμένο συμπέρασμα μπορεί να μας οδηγήσει μόνο η τυπική λογική, η οποία εξετάζει τα ζητήματα και τα γεγονότα επιφανειακά, επιδερμικά και αποσπασματικά. 

Με βάση, όμως, την Ουσία και την Πλήρη Αποσαφήνιση Εννοιών, Καταστάσεων και Προσώπων, άβυσσος μας χώριζε και εξακολουθεί δια παντός να μας χωρίζει από την συνομοταξία αυτών των τύπων. Εμείς Είμαστε Επαναστάτες κι αυτοί γρανάζια του υπάρχοντος συστήματος. Εμείς Πιστεύουμε στον Εθνικισμό κι αυτοί στον φιλελεύθερο καπιταλισμό. 

Εμείς είμαστε Αγωνιστές ενός Νέου Τρόπου Ζωής και αυτοί είναι βουτηγμένοι
"μέχρι το μεδούλι" μέσα στον καθεστωτισμό. Γι' αυτό και δεν πρόκειται να συναντηθούμε μαζί τους Ποτέ και Πουθενά ...

Αλλά και όσοι (υποτιθέμενοι) αντικυβερνητικοί του "δημοκρατικού τόξου", με απύθμενο θράσος,  εκφράζουν "συλλυπητήρια", αυτοί που μέσα από την άνεση, την ασφάλεια και την χλιδή των πολυτελέστατων σπιτιών τους σε πλούσιες περιοχές, τους παχυλούς μισθούς και τις συντεχνιακές διευκολύνσεις του πολιτικάντικου κλάδου τους δηλώνουν τον, δήθεν, αποτροπιασμό τους μπροστά στην θέα των νεκρών στα Τέμπη, εκείνοι που κάνουν σπονδές "στην αξία της ανθρώπινης ζωής", έτσι, γενικά και αόριστα, με άφθονο ψευτοανθρωπισμό, εάν διέθεταν, έστω και  λίγο, Φιλότιμο και Αξιοπρέπεια, θα έπρεπε να σιωπήσουν. 

Δεν το κάνουν, όμως, κλεισμένοι σε ένα μίζερο γκέτο αυτάρκειας, ναρκισσισμού και αυτοικανοποίησης, μακριά από τον κατά Πρετεντέρη - "λαουτζίκο". Έτσι, δεν έχουν κανένα ηθικό πρόβλημα να ασχημονούν πρόστυχα, να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, να προσβάλλουν βάναυσα, όχι μόνο τη νοημοσύνη μας, αλλά πολύ περισσότερο την Μνήμη των νεκρών συμπατριωτών μας.

Ενάντια στην σύγχρονη αθλιότητα και την δομική σαπίλα του συσσωρευμένου τίποτα, προσπαθούμε να ρίχνουμε αχτίδες φωτός στην κοινωνική πραγματικότητα, σπάζοντας τον παραμορφωτικό καθρέφτη της κυρίαρχης προπαγάνδας και την αχαλίνωτη συνομωσία των "αρίστων" - αχρήστων της ΝΔ.

Γι' αυτό και Συμμετέχουμε Ενεργητικά - Ευεργητικά στις Συγκεντρώσεις Μνήμης της Παρασκευής. Όπου γίνεται Οργανωμένα, δίνοντας στους συμμετέχοντες την δική μας Διάθεση και τα ανάλογα Συνθήματα. Αλλιώς, έστω και κατά μονάδες.

Πενθούμε και Διαδηλώνουμε σαν να ήταν Συγγενείς μας, Φίλοι μας, Σύντροφοι και Συναγωνιστές. Δεν θα τους "χαρίσουμε" στην διεθνιστική υποκρισία.

Όμως, δεν τρέφω ψευδαισθήσεις. Όσος κόσμος κι αν συμμετάσχει, δεν πρόκειται "να πέσει" η κυβέρνηση των ηθικών αυτουργών του εγκλήματος στα Τέμπη. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων θα είναι παρόντες, από το απόγευμα κιόλας της ίδιας ημέρας, θα αρχίσουν να κινούνται και πάλι στους γνώριμους ρυθμούς ρουτίνας. 

Και εννοείται, πως οι γνωστοί παρακρατικοί κύκλοι των "antifa" θα παίξουν και πάλι το βρώμικο παιχνίδι της εξουσίας, που τους κατασκεύασε και τους χρησιμοποιεί κατά το δοκούν, ώστε να ξεκινήσουν τις φασαρίες (προβλέπω από νωρίς, για να απωθήσουν τον πολύ κόσμο να έρθει). 

Για Εμάς, όμως,  η Συμμετοχή μας την Παρασκευή Αποτελεί Θέμα Πολιτικής Ζύμωσης μέσα στον Ελληνικό Λαό και - Πολύ Περισσότερο - Ζήτημα Τιμής και Ήθους.