Ρωτιούνται πολλοί γιατί είμαι τόσο "υπερόπτης", τόσο "είρωνας", τόσο στριφνός; Γιατί γράφω "δύσληπτα" κι όχι όπως τόσοι και τόσοι άλλοι που αναπάψαν υπήνεμα την παροφθαλμιστική τους καθωσπρέπεια πάνω σε καλόβολο χαρτί, με φρασεολογία εύπεπτη. Μα είναι τόσο απλό! Θέλοντας να εφεσιβάλλω μια πλανημένη αντίληψη (εδραιωμένη στην επίκαιρη ηδονιστική φρεναπάτη των μαζών) επιδιώκω ν' αντιπαρέλθω μια μάταιη ενασχόληση. Προσπαθώ να μη προσπαθώ να κάμω να μ' εννοήσουν αυτοί που δεν μπορούν κι όχι μόνο γιατί δεν μπορούν, αλλά και γιατί δεν πρέπει, αφού, δεν μπορούν. Και πιότερο, για να μη παρεμβληθεί η φωνή μου απ' τα παράσιτα της αλλοτροπικής ψιμυθίωσης μιας "ακριβούς τε και λογίας μεταφράσεως εις την ξένην"!
ΕΡΑΛΔΙΚΟ
Η πολυεδρικότητα της αριστοκρατικής αναγκαιότητας είναι κι αυτή που επαργυρώνει την αίγλη των οικοσήμων
Συνεχισε τον αγωνα σου Αριστοτελη. Εμεις τον εκτιμουμε. Οι αλλοι οι ζηλοφθονες οι μη εχοντες κοτσια θα λοιδορουν ....
ΑπάντησηΔιαγραφή