Μαρίνος Αντύπας: ο Εθνικοεπαναστάτης

του Κωνσταντίνου Σπέρα

Μέσα στην Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας έχουν «ανθίσει» άνθρωποι σαν όμορφα τριαντάφυλλα, οι οποίοι έφεραν ή προσπάθησαν να φέρουν με την αγνότητα του σκοπού τους την κατάλληλη αλλαγή στο Τόπο μας. Ένας από αυτούς ήταν και ο Εθνικοεπαναστάτης Μαρίνος Αντύπας. Ο Μαρίνος Αντύπας γεννήθηκε το 1872 στην Κεφαλλονιά και άνηκε σε πολυμελή οικογένεια. Τα  χρόνια διαμονής στο πατρικό του σπίτι κάθε άλλο παρά εύκολα ήταν για τον νεαρό τότε Μαρίνο, ο οποίος όμως λόγω ικανοτήτων κατάφερε να σπουδάσει στην Αθήνα νομικά.

Με την έκρηξη της Κρητικής Επανάστασης του 1896 πολέμησε μαζί με άλλους φοιτητές εθελοντικά στο πλευρό των Επαναστατών. Βλέποντας όμως από κοντά την ανάμειξη των μεγάλων δυνάμεων και τον ρόλο της βασιλικής οικογένειας και με αφορμή τον ατυχή πόλεμο του 1897 και την οικτρή ήττα της Ελλάδας στην Θεσσαλία από τα τουρκικά στρατεύματα, καταγγέλλει την ύπουλη και εχθρική στάση τους.

Αυτή του η ενέργεια εν τέλει οδηγεί στην φυλάκισή του, οπότε το 1898 αναγκαστικά επιστρέφει στην Κεφαλλονιά, όπου και εκδίδει την εφημερίδα «Ανάστασις», μέσα στην οποία προπαγανδίζει τις θέσεις του. Λόγω των ιδεών του όμως διώκεται και πάλι, οπότε καταφεύγει στο Βουκουρέστι, όπου πείθει επίτηδες τον θείο του Γεώργιο Σκιαδαρέση να αγοράσει γη στην πολύπαθη, από την εγκληματική δράση των τσιφλικάδων, Θεσσαλία, όπου όπως θα δούμε θα είναι ο στόχος της μετέπειτα δράσης του.

Με την επιστροφή του στην Κεφαλλονιά  ιδρύει την πολιτική εκπαιδευτική λέσχη  «Λαϊκό αναγνωστήριο: Ισότις»   και βοηθάει στον σχηματισμό της ένωσης μαθητών Αργοστολίου με το όνομα «Πρόοδος», όπως και άλλων ομάδων, συλλόγων και εργατικών συνδέσμων. Επίσης δίνει διαλέξεις και εκφωνεί λόγους ακούραστα και έχει επαφές με εργατικά σωματεία.

Η κριτική του δεν αφήνει έξω ούτε τους βασιλιάδες, ούτε τα κόμματα, ούτε τις στρατιωτικές αρχές, ούτε τα εκκλησιαστικά κατεστημένα,  ούτε κανέναν! Κηρύσσει μια «Επανάστασιν  Ιδεών, Επανάστασιν Αισθημάτων, Παγκόσμιον Επανάστασιν Διοικητικού και Πολιτικού και Θρησκευτικού Ζητήματος». Μια Επανάσταση, η οποία θα αναδείξει τις αξίες της Αγάπης, της Ελευθερίας της Αλληλοβοήθειας, κατά πως κήρυττε και ο Κροπότκιν.  

Όπου ο απλός εργάτης, ο χωρικός , ο στρατιώτης, ο έντιμος πολίτης  και ο φτωχός ιερέας θα έχουν μεγαλύτερη αξία από τον κάθε διεφθαρμένο βασιλιά, πλουτοκράτη, βουλευτή, αρχιερέα και τσιφλικά. Μόνο με την καταπάτηση της εξουσίας των τελευταίων και την δημιουργία ομαλά λειτουργούντων Εργοστασίων και διαμοιρασμού της ελληνικής γης, ειδικά της Θεσσαλίας στους μικροκαλλιεργητές της θα επέλθει η Κοινωνική Δικαιοσύνη !

Ο Μαρίνος Αντύπας επηρεασμένος, όπως οι πρωτεργάτες της Φιλικής Εταιρείας, ο Ρήγας Βελεστινλής και πολλοί άλλοι, από τις Διαφωτιστικές αρχές όπως αυτές σχηματοποιήθηκαν από την Γαλλική Επανάσταση, με το σύνθημα «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα», ήθελε μια Ανθρωπότητα χωρίς διαχωρισμούς, που όμως δεν θα εξάλειφε την όποια Ταυτότητα και Ιδιαιτερότητα, εξάλλου στο πρόγραμμά του (βλέπε εφημερίδα «Ανάστασις», αρ.12, 23 Απριλίου 1905) βασική του θέση ήταν «η περιφρούρηση των δικαιωμάτων του Ελληνισμού», «η διάπλαση και μόρφωση των κατοίκων της Ελλάδας» και η ανάπτυξη «των παραγωγικών δυνάμεών της». Βασικός στόχος του ήταν ο Ελληνικός Λαός να γίνει «ευκατάστατος, ανεξάρτητος» και να «εξασφαλίσει τα δικαιώματα του», και η Ελλάδα να δομηθεί με βάση το σύστημα των Ελβετικών Καντονίων.

Έτσι τον Ιούνιο του 1906 βρίσκεται στα κτήματα του θείου του στην Θεσσαλία, όπου πήρε πλέον την απόφαση να γίνει αμύντορας και εκφραστής της θέλησης των Κολίγων, των Ελλήνων δηλαδή μικροκαλλιεργητών του θεσσαλικού κάμπου, που οι τσιφλικάδες τους είχαν υπό καθεστώς σχεδόν δουλείας, όπως ακριβώς οι Οθωμανοί. Για αυτή του την εθνική και κοινωνική δράση απέναντι σε όντως αντι-εθνικά και πλουτοκρατικά στοιχεία δολοφονείται εγκληματικά στις 8 Μαρτίου του 1907 από τον Ιωάννη Κυριακού, επιστάτη ενός τσιφλικά για 12.200 δραχμές, προς ανακούφιση όλων  των τσιφλικάδων. Όμως οι ιδέες του θα ξεσηκώσουν τους πονεμένους Έλληνες της Θεσσαλίας και θα οδηγήσουν με σύνθημα την «Απαλλοτρίωση» των τσιφλικιών, στην εξέγερση του Κιλελέρ, κάποια χρόνια αργότερα.  

Το παράδειγμα αυτοθυσίας και ακλόνητης θελήσεως που αποτελεί ο Μαρίνος Αντύπας, μας δείχνει τον δρόμο της πραγματικής Επανάστασης για την διαμόρφωση ενός Επαναστατικού Ήθους, της Ηθικής του Φλογερού Ριζοσπάστη, του Προασπιστή των πραγματικών Εθνικών, Σοσιαλιστικών και Κοινοτιστικών Ιδεωδών! 

Το Κιλελέρ σύμβολο Εθνικοκοινωνικής Απελευθερώσεως.