Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι ως εφεδρική δύναμη του MI6 και της CIA

Το 1972-73, ένας αξιωματούχος του Υπουργείου Εξωτερικών - και πιθανώς του MI6 - ο Τζέιμς Κρεγκ, και ο Βρετανός Πρέσβης στην Αίγυπτο, Σερ Ρίτσαρντ Μπιμόντ, άρχισαν έντονα πιέσεις για στηριχτεί η χώρα τους και οι Ηνωμένες Πολιτείες στους Αδελφούς Μουσουλμάνους, όχι μόνο στην Αίγυπτο, αλλά σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο ενάντια στους μαρξιστές και τους εθνικιστές. Ο Σερ Κρεγκ σύντομα θα διοριστεί Πρέσβης της Αυτού Μεγαλειότητας στη Συρία, στη συνέχεια στην Αραβία, και θα βρει προσεκτικό αυτί στη CIA. Θα είναι, πολύ αργότερα, ο σχεδιαστής των «Αραβικών Ανοίξεων».

Το 1977 στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Τζίμι Κάρτερ εξελέγη πρόεδρος. Διορίζει τον Ζμπίνιου Μπρεζίνσκι ως σύμβουλο εθνικής ασφάλειας. Ο τελευταίος αποφασίζει να χρησιμοποιήσει τον ισλαμισμό εναντίον των Σοβιετικών. Δίνει στους Σαουδάραβες το πράσινο φως για να αυξήσουν τις πληρωμές τους στον Ισλαμικό Παγκόσμιο Σύνδεσμο, οργανώνει αλλαγές καθεστώτων στο Πακιστάν, το Ιράν και τη Συρία, αποσταθεροποιεί το Αφγανιστάν και θέτει την πρόσβαση των ΗΠΑ στο πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής ως στόχο της εθνικής ασφάλειας. Τέλος, διαθέτει στρατιωτικά μέσα στην Αδελφότητα.

Αυτή η στρατηγική εξηγείται ξεκάθαρα από τον Μπερνάρντ Λιούις στη διάρκεια της συνάντησης της Λέσχης του Μπίλντερμπεργκ [1] που οργάνωσε το ΝΑΤΟ τον Απρίλιο του 1979 στην Αυστρία. Ο Αγγλο-Ισραηλινο-Αμερικανός Ισλαμολόγος διαβεβαιώνει ότι οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι μπορούν όχι μόνο να διαδραματίσουν μεγάλο ρόλο ενάντια στους Σοβιετικούς και να προκαλέσουν εσωτερικές αναταραχές στην Κεντρική Ασία, αλλά και να βαλκανοποιήσουν τη Μέση Ανατολή προς το συμφέρον του Ισραήλ.

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, οι Αδελφοί δεν αρκέστηκαν στο να ακολουθήσουν το σχέδιο Μπρεζίνσκι, είδαν περαιτέρω και κατάφεραν να λάβουν την υποστήριξη του Ριάντ και της Ουάσινγκτον για να σχηματίσουν άλλους κλάδους της Αδελφότητας σε άλλες χώρες· παρακλάδια που θα απογειωθούν αργότερα. Εκείνη την εποχή, ο βασιλιάς της Αραβίας χορηγούσε κατά μέσο όρο 5 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως στον Παγκόσμιο Ισλαμικό Σύνδεσμο, ο οποίος επέκτεινε τις δραστηριότητές του σε 120 χώρες και χρηματοδοτούσε πολέμους. Ενδεικτικά, 5 δισεκατομμύρια δολάρια ισοδυναμούσαν με τον στρατιωτικό προϋπολογισμό της Βόρειας Κορέας. Ο Σύνδεσμος απόκτησε το καθεστώς του συμβούλου στο Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο του ΟΗΕ και το καθεστώς του παρατηρητή στην Unicef.

Ο στρατηγός Μουχάμαντ Ζία-Ουλ-Χακ, πρώτος αρχηγός κράτους μέλος των Αδελφών Μουσουλμάνων εκτός Αίγυπτου, επιτρέπει στους μαχητές της Αδελφότητας να έχουν βάση οπισθοφυλακής ενάντια στους Αφγανούς κομμουνιστές.

Στο Πακιστάν, ο στρατηγός Μουχάμαντ Ζία-Ουλ-Χακ, αρχηγός επιτελείου των στρατών που εκπαιδεύτηκε στο Fort Bragg στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανατρέπει τον πρόεδρο Ζούλφικαρ Άλι Μπούτο και τον κρεμάει. Μέλος του Τζαμάατ-ε-Ισλάμι, δηλαδή της τοπικής έκδοσης των Αδελφών Μουσουλμάνων, εξισλαμίζει την κοινωνία. Ο νόμος της Σαρία καθιερώνεται σταδιακά - συμπεριλαμβανομένης της θανατικής ποινής για βλασφημία - και εγκαθίσταται ένα τεράστιο δίκτυο ισλαμικών σχολείων. Είναι η πρώτη φορά που η Αδελφότητα ήταν στην εξουσία εκτός Αιγύπτου ...

για να το διαβάσετε ολόκληρο στον σύνδεσμο εδώ ...

Δρέσδη Αμβούργο Πειραιάς Χιροσίμα Ναγκασάκι: ίδιος είναι ο φονιάς

 

Τα τείχη έπεσαν ΟΧΙ όμως και οι καρδιές μας: Επέρχεται απάνθρωπη καπιταλιστική νεομαρξιστική μαμμωνική σιωνιστική τεχνολογική παγκόσμια κυβέρνηση (άρθρο του Άρη Αρίωνος)

Ο παλαίμαχος Εθνικοσοσιαλιστής Άρης Αρίων υπήρξε πρώην στέλεχος της «Χρυσής Αυγής» και υπεύθυνος ιδεολογίας για μικρό χρονικό διάστημα, μέλος της συντακτικής ομάδας του αιρετικού περιοδικού «Αντίδοτο», εκδότης δυο σπάνιων βιβλίων τα οποία μπορείτε να κατεβάσετε σε .pdf, σύμβουλος της Ουκρανικής «Τριτοθεσίτικης» ένοπλης πολιτοφυλακής «Azov» προσωπικός φίλος του εθνικού γραμματέα Andriy Biletsky καθώς εδώ και χρόνια υποστηρικτής και αρθρογράφος της συντακτικής ομάδας του «Μαύρου Κρίνου». 

Είναι αυτός που σε πανελλήνια αποκλειστικότητα δημοσίευσε για πρώτη φορά αδιάσειστα στοιχεία σχετικά με την άνανδρη δολοφονία του Rudolf Hess από τις αγγλικές μυστικές υπηρεσίες στις φυλακές του Spandau, γεγονός που προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση στους κύκλους των Εθνικοσοσιαλιστών. 

Συνέβαλλε όσο κανείς στην έκδοση της «Εθνικοσοσιαλιστικής Επιθεώρησης» (Μάρτιος 2013) και στο ελληνικό παράρτημα του δικτύου Europa Network μέχρι την εποχή που το τελευταίο καταστράφηκε από την Mossad. 

Τον ευχαριστούμε για τον χρόνο και την τιμή.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται δεν είναι αναγκαίο να εκφράζουν το σύνολο της συντακτικής ομάδας.

γράφει ο Άρης Αρίων

Στην περίοδο της λεγόμενης “πανδημίας”, βιώνουμε την απόλυτη παράνοια, όπου τίποτα από ότι γίνεται δεν έχει βάση την λογική ή την επιστήμη, αλλά ότι γίνεται και λέγεται στοχεύει στον εμβολιασμό των ανθρώπινων μαζών παγκοσμίως και στην μετάβαση προς την αχρήματη κοινωνία, κάτι που θα οδηγήσει στην οριστική υποδούλωσή ολόκληρης της ανθρωπότητας.

“Πρέπει να ζήσεις - ζήσε, από συνήθεια που γίνεται από μόνη της - στην υπόθεση ότι κάθε ήχος που κάνεις, κρυφακούγεται από κάποιον, και ακόμα μέσα στο σκοτάδι, κάθε κίνηση σου διερευνάται. ” - George Orwell, 1984

Εμπεριείχε τη δυνατότητα για καταστροφή... Ήταν νωρίς, πρωινό Δευτέρας, στις 15 Δεκεμβρίου, 2020, όταν η Google υπέστη μία τεράστια διακοπή παγκοσμίως στη διάρκεια της οποίας έπαυσαν όλες οι υπηρεσίες της που είναι συνδεδεμένες στο διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένου των Nest, Google Calendar, Gmail, Docs, Hangouts, Maps, Meet και YouTube.

Η διακοπή διήρκεσε μόνον μία ώρα, αλλά αυτή ήταν μία καταπληκτική υπενθύμιση του πόσο εξαρτώμενος έχει γίνει ο κόσμος με τις διαδικτυακά συνδεδεμένες τεχνολογίες όπου κάνουν το καθετί ... από το να ανοίγουν θύρες ή να ανοίγουν την θέρμανση έως του να έχουν πρόσβαση στα αρχεία της εργασίας σου, να αποστέλλουν επιστολές μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και να διενεργούν τηλεφωνικές κλήσεις.

Ένα χρόνο νωρίτερα, μία διακοπή της Google είχε ως αποτέλεσμα οι χρήστες της Nest να αδυνατούν να έχουν πρόσβαση στους Nest θερμοστάτες τους, στις έξυπνες κλειδαριές Nest, καθώς και στις κάμερες Nest. Όπως ανέφερε η Fast Company, “ουσιαστικά αυτό σήμαινε ότι εξαιτίας μιας διακοπής αποθήκευσης στο cloud, ο κόσμος παρεμποδιζόταν στο να εισέλθει στα σπίτια του, χρησιμοποιώντας τον προσωπικό κωδικό πρόσβασής του και στο να καταγράφει τα μωρά του.”

Καλώς ήλθατε στο matrix ... Πάνω από είκοσι έτη μετά την πασίγνωστη κινηματογραφική ταινία προφητικού προγραμματισμού, “The Matrix” (Το Μάτριξ) που μας εισήγαγε σε ένα φουτουριστικό τεχνοκρατικό κόσμο στον οποίο οι άνθρωποι υπάρχουν μέσα σε μία εξομοίωση υπολογιστή, σε μία εικονική (όχι αληθινή) πραγματικότητα τροφοδοτούμενη από αυταρχικές μηχανές - ένα κόσμο όπου η επιλογή ανάμεσα στην ύπαρξη εντός μίας αρνητικά κυριαρχούμενης εικονικής ονειρικής κατάστασης ή στην αντιμετώπιση των σκληρών και δύσκολων πραγματικοτήτων της ζωής καταλήγει σε ένα μπλε χάπι ή σε ένα κόκκινο χάπι. Σήμερα στεκόμαστε στο χείλος ενός γκρεμού τεχνολογικά κυριαρχούμενου matrix, μιας υπό διαμόρφωση μήτρας που θα μας οδηγήσει στην άβυσσο της μόνιμης υποδούλωσής μας.

Βιώνουμε καθημερινά την ενσωμάτωση μας στο matrix, πέφτουμε όλο και περισσότερο κάτω από το ξόρκι των τεχνολογικά κατευθυνόμενων εικονικών κοινοτήτων, της εικονικής πραγματικότητας και του εικονικού διαλόγου που διαχειρίζεται από μηχανές τεχνητής νοημοσύνης οι οποίες ευρίσκονται σε ταχύτατη τροχιά για να αντικαταστήσουν τα ανθρώπινα όντα και τελικά να κυριαρχήσουν σε κάθε πτυχή της ζωής μας.

Η επιστημονική φαντασία, πλέον έχει γίνει πραγματικότητα ... Στην κινηματογραφική ταινία The Matrix, ο προγραμματιστής υπολογιστών Thomas Anderson, γνωστός ως χάκερ Neo, ξυπνά από έναν εικονικό λήθαργο από τον Morpheus, έναν μαχητή της ελευθερίας που επιζητεί να απελευθερώσει την ανθρωπότητα από μία δια βίου κατάσταση λήθαργου που επιβάλλεται από υπέρ-εξελιγμένες μηχανές τεχνητής νοημοσύνης που βασίζονται στην χρήση των ανθρώπων ως μία οργανική πηγή ενέργειας. Με τα μυαλά τους συνδεδεμένα μέσα σε μία τέλεια δομηθείσα εικονική πραγματικότητα, όπου ουδέποτε κάποιοι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι διαβιούν μέσα σε ένα απόλυτα τεχνητό ονειρικό κόσμο.

Στον Neo, εδόθη μία επιλογή: να λάβει το κόκκινο χάπι, να ξυπνήσει και να συμμετάσχει στην αντίσταση ή να λάβει το μπλε χάπι και να παραμείνει αποκοιμισμένος δούλος και να χρησιμοποιείται ως ζωντανός τροφοδότης ενέργειας για τις μηχανές.

Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν το μπλε χάπι ... Τώρα, στην δική μας περίπτωση, το μπλε χάπι, είναι μία ισόβια αυτοκαταδίκη ενός εισιτηρίου άνευ επιστροφής σε ένα ηλεκτρονικό ψηφιακό στρατόπεδο συγκέντρωσης - επικαλυμμένο με καραμέλα και μέλι ώστε να αποκρύψει την λίαν πικρή επίγευση - το οποίο πλασαρίστηκε σε εμάς στο όνομα της επωφελούς σκοπιμότητας και μας παραδόθηκε μέσω της οδού ενός εξαιρετικά γρήγορου διαδικτύου, των σημάτων της κυψελωτής κινητής τηλεφωνίας που δεν πέφτουν ποτέ, των θερμοστατών που διατηρούν τον χώρο μας σε τέλεια θερμοκρασία χωρίς να χρειάζεται καν να κουνήσουμε το δάκτυλό μας και της ποικιλόμορφης τεχνολογίας που δύναται να μεταδίδεται ταυτοχρόνως στις συσκευές τηλεόρασης, στα tablet, στους Η/Υ, στις παιχνιδομηχανές και στα κινητά τηλέφωνα που κατέχουμε.

Ωστόσο, δεν είμαστε απλώς σε κυριαρχία χρήσης έναντι αυτών των τεχνολογιών που αποσκοπούσαν να κάνουν τη ζωή μας ευκολότερη. Οι περισσότεροι εξ ημών - ιδιαιτέρως, οι νεότεροι στην ηλικία - έχουμε υποδουλωθεί από αυτές. Ρίξε μια απλή ματιά γύρω σου. Όπου κι αν γυρίσεις το βλέμμα σου, οι άνθρωποι είναι τόσο πολύ εθισμένοι στις διαδικτυακά συνδεδεμένες συσκευές οθόνης τους -  έξυπνα τηλέφωνα, tablet, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, έξυπνες παιχνιδομηχανές, τηλεοράσεις - όπου μπορούν να συνεχίζουν ακατάπαυστα επί ώρες, σαν να ήταν σε μια στιγμή, μέσα σε έναν εικονικό κόσμο όπου η ανθρώπινη αλληλεπίδραση φιλτράρεται διαμέσου της τεχνολογίας.

Αυτό δεν είναι ελευθερία και φυσικά, αυτό δεν είναι καν πρόοδος ... Πρόκειται για τεχνολογική τυραννία και έλεγχο σιδηράς πυγμής που προέρχεται από το πολιτιστικό νεομαρξιστικό κράτος παρακολούθησης, τις πολυεθνικές εταιρείες γίγαντες όπως είναι η Google και το Facebook και τις κατασκοπευτικές κυβερνητικές υπηρεσίες όπως η ελλαδική η οποία επιχειρεί ως παράρτημα της CIA και της MOSSAD.

Έτσι λοιπόν, καταναλώνουμε και χρησιμοποιούμε όλες τις τελευταίες τεχνολογίες σκεπτόμενοι ελάχιστα τις επακόλουθες συνέπειες, οδεύοντας προς έναν κόσμο στον οποίο γινόμαστε υποκείμενα της απόλυτης εξουσίας των διαδικτυακά συνδεδεμένων gadget και εν γένει των ηλεκτρονικών συσκευών, όπου μας γαλουχεί και μας εθίζει για ένα μέλλον στο οποίο η ελευθερία θα είναι κυριολεκτικά μια ψευδαίσθηση.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο η ελευθερία που διακυβεύεται. Αυτή καθεαυτή η ανθρωπότητα, βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Εάν λόγω των τεχνολογικών καινοτόμων εξελίξεων που τρέχουν στις ΗΠΑ οι Αμερικανοί βρεθούν κάποτε δέσμιοι στους τεχνολογικούς τύραννους, εμείς στην Ελλάδα και όχι μόνον..., θα πρέπει να κατηγορούμε αποκλειστικά και μόνο τους εαυτούς μας που μόνοι μας έχουμε σφυρηλατήσει τις αλυσίδες της δουλείας μας μέσω της δικής μας χαλαρότητας, ανεμελιάς, τεμπελιάς και της απόλυτα άθλιας εξάρτησής μας στα διαδικτυακά συνδεδεμένα gadgets και παιχνιδομηχανές που μας καθιστούν άβουλα καταναλωτικά ζόμπι. Κραυγαλέα τραγικό παράδειγμα, είναι ότι το Πάσχα εξαντλήθηκε στην ελληνική αγορά, εν ριπή οφθαλμού, η νέα έκδοση της δημοφιλούς παιχνιδομηχανής Sony Play Station 5.o (SPS5).

Πράγματι, προσεγγίζουμε ταχύτατα το όραμα του Philip K. Dick για ένα μέλλον όπως αποτυπώνεται στην κινηματογραφική ταινία “Minority Report”. Εκεί, η αστυνομία συλλαμβάνει τους εγκληματίες προτού καν διαπράξουν κάποιο έγκλημα, στους δρόμους κινούνται μόνον αυτοκινούμενα αυτοκίνητα και τα βιομετρικά στοιχεία κάθε ατόμου σαρώνονται συνεχώς, διασταυρώνονται και χρησιμοποιούνται για να εντοπίζεται επακριβώς η κίνησή του, παράλληλα δέχεται εξατομικευμένη στοχευμένη διαφήμιση, ενώ τελεί ανά πάσα στιγμή υπό επισταμένη παρακολούθηση.

Ήδη είμαστε στην αυγή του Διαδικτύου των Πραγμάτων (IoT - Internet of Things), εντός του οποίου τα διαδικτυακά συνδεδεμένα “πράγματα” καταγράφουν και παρακολουθούν το έξυπνο σπίτι σου, την υγεία σου και τις συνήθειες σου προκειμένου να διατηρήσουν τον εφοδιασμό του ντουλαπιού σου, την τροφοδοσία του ψυγείου σου, τα υπάρχοντα σου υπό κανονιστικούς περιορισμούς και εν γένει τη ζωή σου υπό πλήρη έλεγχο και σχετικά χωρίς προβλήματα, έγνοιες και ανησυχίες.

Η βασική λέξη εδώ, ωστόσο, είναι: ο έλεγχος ... Στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, “σχεδόν κάθε συσκευή που θα έχουμε - και ακόμα και κάθε προϊόν όπως οι καρέκλες, που φυσιολογικά δεν αναμένεται να δούμε εντός της τεχνολογίας - θα είναι διασυνδεδεμένη και θα συνομιλεί η μία με την άλλη.”

Στα τέλη του 2018, “εκτιμάται ότι υπήρχαν περίπου 22 δισεκατομμύρια διαδικτυακά συνδεδεμένων συσκευών στον κόσμο… Προβλέψεις εκτιμούν ότι έως το 2030 περίπου 50 δισεκατομμύρια συνδεδεμένων διαδικτυακά συσκευές θα χρησιμοποιούνται παγκοσμίως, δημιουργώντας έναν τεράστιο ιστό διασυνδεδεμένων συσκευών που θα καλύπτει τα πάντα από κινητά τηλέφωνα έως συσκευές κουζίνας.” Αυτός ο ιστός, ονομάζεται, “έξυπνο δίκτυο.”.

Καθώς οι τεχνολογίες ενισχύονται αλματωδώς, αυτές οι συσκευές γίνονται όλο και πιο εξελιγμένες, ενώ προοδευτικά διαδίδονται σε ευρύτερες μάζες του κόσμου, καλύπτοντας σχεδόν τα πάντα, από οδοντόβουρτσες, λαμπτήρες, ηλεκτρικά πατίνια έως αυτοκίνητα, από έξυπνους μετρητές έως και ιατρικό εξοπλισμό. Υπολογίζεται ότι κάθε δευτερόλεπτο, συνδέονται πάνω από 130 νέες διαδικτυακές συσκευές.

Αυτή η “διασυνδεδεμένη” βιομηχανία, έχει γίνει ο επόμενος μεγάλος κοινωνικός μετασχηματισμός, συνυφασμένος με μία Βιομηχανική Επανάσταση, μία κομβική στιγμή στην τεχνολογία και στην κουλτούρα. Ήδη η εκπρόσωποι της διεθνούς άρχουσας ελίτ - για παράδειγμα ο Klaus Schwab, πρόεδρος του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ - την αποκαλούν ως “Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση”, όπως ακριβώς αναφέρεται και στο βιβλίο του George Orwell, “1984”.

Μεταξύ αυτοκινήτων χωρίς οδηγό που κυριολεκτικά στερούνται τιμονιού, δεν διαθέτουν πετάλι επιταχυντή ή φρένου και μεταξύ έξυπνων χαπιών που είναι ενσωματωμένα με νανοτσίπ υπολογιστή, αισθητήρες, κάμερες και ρομπότ, είμαστε έτοιμοι να υπερβούμε τις ιστορίες διάσημων συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας, όπως είναι οι Isaac Asimov, Robert Heinlein, Frank Herbert, Arthur C. Clarke, Ursula K. Le Guin, Aldous Huxley, Douglas Adams, Philip K. Dick, Larry Niven, William Gibson, Poul Anderson, Orson Scott Card, David Brin, Michael Crichton και HG Wells. (Παρεμπιπτόντως, για να ακριβολογούμε δεν υπάρχει αυτοκίνητο χωρίς οδηγό. Κάποιος άλλος άνθρωπος ή κάποιο άλλο πράγμα (Τεχνητή Νοημοσύνη) θα οδηγεί το όχημα, αλλά η ουσία είναι ότι δεν θα είσαι εσύ που θα το οδηγείς.)

Αυτές οι διαδικτυακά διασυνδεδεμένες συσκευές, τις οποίες κάποιοι τις αποκαλούν gadgets, συμπεριλαμβάνουν έξυπνα φώτα που αποθαρρύνουν τους επίδοξους διαρρήκτες κάνοντας το σπίτι σας να μην φαίνεται άδειο και να δείχνει ότι υπάρχει ανθρώπινη παρουσία ..., έξυπνους θερμοστάτες που ρυθμίζουν αυτόματα τη θερμοκρασία του σπιτιού σας με βάση τις δραστηριότητές σας και έξυπνα κουδούνια θύρας που σας επιτρέπουν να δείτε ποιος βρίσκεται μπροστά στην εξώπορτα της οικίας σας χωρίς να χρειάζεται να αφήσετε την άνεση του αναπαυτικού καναπέ σας.

Η μεγάλη ποικιλία οικιακών προϊόντων της Nest και της Google, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της “διασυνδεδεμένης” βιομηχανίας, με τέτοιες τεχνολογικές εργονομικές ευκολίες όπως ένα έξυπνο κλείδωμα που λέει στον θερμοστάτη σου ποιος είναι στο σπίτι, ποια θερμοκρασία προτιμά το συγκεκριμένο πρόσωπο και πότε ουδείς βρίσκεται στο σπίτι σου ..., ένα σύστημα εξυπηρέτησης οικιακού τηλεφώνου που ενεργεί διαδραστικά με τις διασυνδεδεμένες συσκευές σας, “γνωρίζει πότε αναχωρείτε και πότε επιστρέφετε” και σας προειδοποιεί εάν τα παιδιά σας δεν γυρίσουν έγκαιρα πίσω στο σπίτι σας... και ένα έξυπνο σύστημα ύπνου που θα καταγράφει πότε πέσατε για ύπνο, πότε ξυπνήσατε και αντιστοίχως θα διατηρεί τους ήχους και την θερμοκρασία μέσα στο σπίτι σε μία κατάσταση που θα ευνοεί έναν απρόσκοπτο ύπνο.   

Ο στόχος αυτών των διαδικτυακά συνδεδεμένων συσκευών - όπως τα προϊόντα Nest - είναι να κάνουν το σπίτι σου “μια πιο στοχαστική και συνειδητή οικία”. Για παράδειγμα, το αυτοκίνητό σου μπορεί να δίνει σήμα ότι είσαι καθοδόν για το σπίτι σου, ενώ χρωματιστά φώτα μπορούν να αναβοσβήνουν για να τραβήξουν την προσοχή σου εάν οι αισθητήρες της “Nest Protect” εντοπίσουν ότι κάτι δεν πάει καλά. Η καφετιέρα σου, βασιζόμενη στα δεδομένα που παρέχουν αισθητήρες που καταγράφουν την φυσική σας κατάσταση καθώς και την λειτουργία του ύπνου σου, θα ετοιμάσει για σένα έναν πιο δυνατό καφέ εφόσον είχες έναν πολύ άστατο ύπνο ή γιατί παρέμεινες άυπνος όλη την νύκτα.

Ωστόσο, δοθείσης της ραγδαίας ταχύτητας και πορείας ανάπτυξης αυτών των νέων τεχνολογιών ..., δεν θα περάσει και πάρα πολύ καιρός όπου αυτές οι συσκευές θα αρχίσουν να λειτουργούν απολύτως ανεξάρτητα από τον ανθρώπινο κατασκευαστή τους ..., τούτο θα επιφέρει ένα εντελώς νέο σύνολο σοβαρότατων ανησυχιών και προβλημάτων. Ο ειδικός τεχνολόγος Nicholas Carr, μας προειδοποιεί: “Μόλις επιτρέψετε στα ρομπότ ή στα λογισμικά προγράμματα, να ενεργούν ελεύθερα μέσα στον κόσμο, τότε θα δράσουν χωρίς κανένα ηθικό φραγμό και επιπλέον περίσκεψη που θα απαιτείται σε εξειδικευμένες καταστάσεις όπου πρακτικώς είναι αδύνατον να αποτυπωθούν πλήρως σε μαθηματικά μοντέλα. Αυτό θα γίνει πραγματικότητα στα αυτοκινούμενα αυτοκίνητα, στα αυτο-ιπτάμενα drones και στα πολεμικά ρομπότ στα πεδία των μαχών, όπως ήδη ισχύει σε μικρότερο βαθμό με τις αυτόνομες ηλεκτρικές σκούπες και με τις αυτόματες μηχανές κουρέματος του γκαζόν.”

Επιπλέον, δεν είναι μόνο τα σπίτια μας και οι προσωπικές συσκευές μας που αναδιατάσσονται και επαναπροσδιορίζονται μέσα σε αυτή την εποχή της διασύνδεσης: είναι οι χώροι εργασίας μας, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, το συστήματα υγείας μας, η κυβέρνηση, αυτά καθαυτά τα σώματα μας και οι εσωτερικές μας σκέψεις όπου βρίσκονται σε διασύνδεση μέσα σε μία μήτρα Μάτριξ επί της οποίας δεν έχουμε απολύτως κανέναν πραγματικό έλεγχο. Πολύ περισσότερο, όσοι εθελουσίως έγιναν ζόμπι - διαμέσου της νανοτεχνολογίας των “εμβολίων” κορωνοϊού - όπου οι επικυρίαρχοι πλέον πρακτικά έχουν τη δυνατότητα απλά με το πάτημα ενός κουμπιού να αλλάξουν τα συναισθήματα τους, να τους δημιουργήσουν οποιοδήποτε ψυχοπαθολογικό πρόβλημα, να τους τηλεκατευθύνουν τις πράξεις και τις σκέψεις τους ή ακόμα και να τους αφαιρέσουν την ζωή.

Πράγματι, αναμένεται ότι έως το 2030, όλοι μας θα βιώσουμε Το Διαδίκτυο των Αισθήσεων (IoS - The Internet of Senses), το οποίο θα ενεργοποιείται από την Τεχνητή Νοημοσύνη, Εικονική Πραγματικότητα, Επαυξημένη Πραγματικότητα, 5G / 6G και αλγοριθμική αυτοματοποίηση. Το Διαδίκτυο των Αισθήσεων βασίζεται στη διασυνδεδεμένη τεχνολογία που αλληλεπιδρά με τις αισθήσεις της όρασης, του ήχου, της γεύσης, της οσμής και της αφής μέσω του εγκεφάλου καθώς ο χρήστης βρίσκεται σε διαδραστική επαφή. Συγκεκριμένα, η δημοσιογράφος Susan Fourtane, μας παραθέτει:

“Πολλοί προβλέπουν ότι έως το 2030, οι γραμμές μεταξύ της σκέψης και της πράξης, θα θολώσουν. Το 59% των καταναλωτών πιστεύει ότι θα έχουμε τη δυνατότητα να βλέπουμε οδικές διαδρομές χαρτών σε γυαλιά εικονικής πραγματικότητας , απλά σκεπτόμενοι έναν προορισμό …! Έως το 2030, η τεχνολογία είναι ρυθμισμένη έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις σκέψεις μας, ακόμα και να τις μοιραζόμαστε με άλλους … Χρησιμοποιώντας τον εγκέφαλο ως μια διεπαφή, μπορεί να σημάνει το τέλος των πληκτρολογίων, των μικροφώνων, των ελεγκτών παιχνιδιών και τελικά την διεπαφή του χρήστη για κάθε ψηφιακή συσκευή. Ο χρήστης χρειάζεται απλά και μόνο να σκεφθεί τις εντολές και οι αντίστοιχες συσκευές αμέσως θα τις πραγματοποιήσουν. Τα έξυπνα τηλέφωνα στο εγγύς μέλλον θα λειτουργούν χωρίς οθόνη επαφής, όπου δεν θα ανταποκρίνονται μόνον στην ανθρώπινη φωνή όπως ήδη συμβαίνει τώρα, αλλά στην ανθρώπινη σκέψη. Με άλλα λόγια, το Διαδίκτυο των Αισθήσεων, θα βασίζεται σε τεχνολογία η οποία δύναται να έχει πρόσβαση και δράση επί των σκέψεών σου.” Επιπροσθέτως, η Fourtane καταγράφει τις τάσεις - που σχετίζονται με το Διαδίκτυο των Αισθήσεων - οι οποίες αναμένεται να γίνουν πραγματικότητα έως το 2030:

1. Οι σκέψεις, αυτομάτως γίνονται δράση με την χρήση του εγκεφάλου ως διεπαφή. Για παράδειγμα, οι χρήστες θα έχουν τη δυνατότητα να βλέπουν έναν οδικό χάρτη φορώντας γυαλιά εικονικής πραγματικότητας, απλά σκεπτόμενοι μία περιοχή ή ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό προορισμό.

2. Οι ήχοι θα γίνουν επέκταση της επινοημένης εικονικής πραγματικότητας, όπου οι χρήστες θα μπορούν να μιμηθούν οποιαδήποτε φωνή τόσο αρκετά ρεαλιστικά, ώστε να ξεγελούν ακόμα και στενά μέλη της οικογένειας.

3. Η πραγματική τροφή θα γίνει δευτερεύουσα σε σχέση με τις κατά φαντασία γεύσεις. Μία ειδική αισθητηριακή συσκευή για το στόμα σου, θα μπορεί ψηφιακά να ενισχύει την αίσθηση της γεύσης σε οτιδήποτε τρώτε (ή πίνετε), έτσι ώστε κάθε φαγητό που δοκιμάζεις ένα φαγητό να έχει ακριβώς την απολαυστική γεύση της δικής σου προτίμησης.

4. Όλες οι μυρωδιές θα γίνουν μια προέκταση αυτής της εικονικής πραγματικότητας, έτσι ώστε εικονικές επισκέψεις σε παραθαλάσσιες περιοχές, δάση ή στην εξοχή, να συμπεριλαμβάνουν την εμπειρία όλων των φυσικών μυρωδιών αυτών των τοπίων.

5. Συνολική αφή, όπου τα έξυπνα τηλέφωνα με οθόνες θα αποδίδουν ρεαλιστικά το σχήμα και την υφή των ψηφιακών εικόνων ακόμα και των κουμπιών που θα πατάμε.

6. Συγχωνευμένη πραγματικότητα, όπου τα παιχνίδια εικονικής πραγματικότητας θα είναι αδύνατον να διακριθούν από την φυσική πραγματικότητα έως το  2030.

Δυστυχώς, στην πορεία μας στο μέλλον, αποτύχαμε ως απερίσκεπτοι ή αφελείς καταναλωτές να εξετάσουμε με τη δέουσα σοβαρότητα, ότι μία εξάρτηση τέτοιας μορφής από την τεχνολογία, νομοτελειακά θα σημάνει το τέλος των ελευθεριών της ανθρωπότητας ... και συνεπώς δεν αντιδράσαμε.

Τα εμφυτεύσιμα τσιπ ή τα νονορομπότ που εμφυτεύονται στο ανθρώπινο σώμα με τα εμβόλια, είναι ένα καλό επίκαιρο παράδειγμα του πόσο απροετοίμαστοι είμαστε, ηθικά, πνευματικά και ποικιλοτρόπως, ώστε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά αυτό που για τους περισσότερους είναι ένα απρόσμενο και εντελώς άγνωστο αχαρτογράφητο πεδίο μάχης. Θα πρέπει ο καθένας από εμάς να αποκτήσει επαναστατική αντίληψη και διάκριση των πραγμάτων, ώστε να επιβιώσει χωρίς να μετατραπεί ασυνείδητα σε δούλο ζώντας μέσα σε ένα εχθρικό τεχνολογικό περιβάλλον, ένα περιβάλλον που είναι αριστοτεχνικά δομημένο για να υποδουλώσει τους πάντες και τα πάντα. Έτσι λοιπόν, η πρόσβαση σε κρίσιμες πληροφορίες, η αλληλοενημέρωση, η επισταμένη ανάλυση και η άμεση διαχείριση και περιφρούρηση του πνεύματος και του σώματός μας, είναι ζωτικής σημασίας. Αυτή θα πρέπει να γίνει στα ακόλουθα πεδία:

1.Η πνευματική θωράκιση μας, θα γίνει μέσω της Ελληνορθόδοξης πίστης, της συμμετοχής μας στα άγια μυστήρια της εκκλησίας, της μελέτης των κειμένων των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας και της διαρκούς προσευχής μας.

2. Η ψυχική μας θωράκιση, θα γίνει πάλι μέσω των προαναφερθέντων και επιπλέον μέσω της μελέτης βίων των Αγίων οσιομαρτύρων της Ορθοδοξίας και των Ηρώων της προαιώνιας ιστορίας μας από την αρχαία Ελλάδα έως σήμερα.

3. Η θωράκιση μας στο γνωσιολογικό πεδίο, θα γίνει μέσω όλων των προαναφερθέντων και μέσω της μελέτης κάθε βιβλίου και κειμένου που θα εμπλουτίσει τις γνώσεις μας στις τρέχουσες εξελίξεις και γενικώς στην συγκρότηση της σκέψης και δράσης μας. Η έγκυρη και έγκαιρη αλληλοενημέρωση είναι ζωτικής σημασίας.

4. Η θωράκιση μας στο φυσικό-σωματικό επίπεδο, θα γίνει μέσω της γνώσης, της σωματικής άσκησης και της χρήσης φυσικών βοτάνων, συνταγών και φυσικών χημικών στοιχείων για την ίαση και ενίσχυση της ευεξίας του οργανισμού μας. Για παράδειγμα, οι παγκοσμιοποιητές ήδη ετοιμάζονται να προωθήσουν στην αγορά τα έξυπνα χάπια τα οποία εμπεριέχουν νανοτεχνολογία που θα οδηγεί στον απόλυτο έλεγχο του ανθρώπινου εγκεφάλου / συνειδήσεων. Συνεπώς, θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και να γνωρίζουμε για παράδειγμα το πως να αντιμετωπίσουμε πρακτικά έναν πονοκέφαλο με τα δικά μας φυσικά φάρμακα.

5. Θωράκιση οικιών από την ακτινοβολία 5G και από κάθε επίδοξο εισβολέα, αποθήκευση πόσιμου νερού και βασικών τροφίμων σε μορφή που δεν αλλοιώνονται εκτός ψυγείου, προετοιμασία για αυτοάμυνα, διαβίωση άνευ ηλεκτρικού ρεύματος και κεντρικής ύδρευσης, διαφυγή εκτός πόλης, επιβίωση και εν τέλει ολοκληρωτικός πόλεμος εναντίον του δαιμονικού απάνθρωπου Συστήματος με κάθε μέσον. Σε αυτό το πεδίο για να είμαστε αποτελεσματικοί θα πρέπει να οργανωθούμε ομάδες και κοινότητες. Δεν θα αναφερθώ περαιτέρω για ευνόητους λόγους.

Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να αφήσουμε να μας μεταλλάξουν το ανθρώπινο DNA μας, να χειραγωγήσουν το σώμα μας εκ των έσω ή να μας μετατρέψουν σε ζόμπι ελέγχοντας απόλυτα τον εγκέφαλό μας. Ασφαλώς, η τεχνολογία μπορεί να σώσει εκατομμύρια ζωές, όμως η παγκόσμια σιωνιστική σατανική κυρίαρχη ελίτ που διαχειρίζεται τις κεντρικές τράπεζες, τις διεθνείς τράπεζες, τις πολυεθνικές εταιρείες τροφίμων, φαρμάκων, ενέργειας, διαμετακομιστικού εμπορίου, συγκοινωνιών, τεχνολογίας, ΜΜΕ, Χόλλυγουντ, τις στρατιωτικές βιομηχανίες κλπ., χρησιμοποιεί την τεχνολογία αποκλειστικά με σκοπό το οικονομικό κέρδος, τη δύναμη της εξουσίας, την δραματική και ραγδαία μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού (ιδιαιτέρως του λευκού πληθυσμού) και τελικά την απόλυτη υποδούλωση του ανθρώπινου είδους υπό μία απάνθρωπη σατανική σιωνιστική καπιταλονεομαρξιστική Παγκόσμια Κυβέρνηση.

Αφού λοιπόν στις μέρες μας καταπατήθηκαν ωμά τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα με πρόσχημα μια ανύπαρκτη πανδημία κορονοϊού - τόσο στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Κάποιο δημοσιογράφοι, άρχισαν να εγείρονται κάποια εύλογα ερωτήματα, όπως, τι είδους προειδοποιήσεις θα πρέπει να λαμβάνουν όσοι σκοπεύουν να δεχθούν εμφυτεύσεις μικροτσίπ για τους κινδύνους δόλιας διαχείρισης αυτών των τσιπ ... όσον αφορά την συνεχή παρακολούθησή τους ή την υγεία τους ή τον ενδεχόμενο έλεγχο του νου τους; Πως θα διασφαλιστεί ότι η τεχνολογία δεν θα χρησιμοποιηθεί προκειμένου να αναγκάσει ασθενείς να λάβουν φάρμακα που πραγματικά δεν επιθυμούν να πάρουν;

Πρέπει οι αρχές ασφαλείας, να έχουν πρόσβαση σε προσωπικά ευαίσθητα δεδομένα των πολιτών, πέραν του ποινικού μητρώου τους; Οι μοχθηροί πολιτιστικοί μαρξιστές και οι φιλελεύθεροι, θέλουν με κάθε μέσον να καταργήσουν κάθε έννοια της αξίας του ανθρώπου και να καταστρέψουν κάθε έκφανση της ελευθερίας. Ήδη τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα τελούν είδος προς εξαφάνιση για τους αυτόχθονες Ευρωπαϊκούς λαούς, αλλά είναι ισχυρά όταν αφορούν αλλόφυλους λαθρομετανάστες ... Θα καταργηθεί ο όρκος του Ιπποκράτη, ο ιατρικός κώδικας δεοντολογίας, ο περίφημος Κώδικας της Νυρεμβέργης και το άρθρο 2 του Συντάγματος της Ελλάδος που κατοχυρώνει την αξία του ανθρώπου ..., και εφεξής το κράτος θα έχει νομικά τη δυνατότητα δια του εκφοβισμού, του εκβιασμού ή της ωμής βίας, να προβαίνει σε ανεπιθύμητες πειραματικές και λίαν επικίνδυνες υγειονομικές παρεμβάσεις στο ίδιο μας το σώμα;

Εάν κάποιοι σοκαρίστηκαν από τις αποκαλύψεις του Edward Snowden ότι πράκτορες της NSA και της CIA χρησιμοποιούσαν - και φυσικά, ουδέποτε έπαψαν - υψηλή τεχνολογία παρακολούθησης για να κατασκοπεύουν τις τηλεφωνικές συνομιλίες, τα ηλεκτρονικά μηνύματα, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και γενικά κάθε συσκευή επικοινωνίας ..., τότε μπορείς να φαντασθείς μια εγκληματική κυβέρνηση ή ασυνείδητοι πράκτορες των αρχών ασφαλείας, τι θα μπορούσαν να κάνουν έχοντας πρόσβαση στο διαδικτυακά συνδεδεμένο αυτοκίνητό σου, στην οικία σου, στα φάρμακά σου ή ακόμα και σε ένα μηχάνημα εντατικής που θα είναι διαδικτυακά συνδεδεμένο με τεχνολογία 5G ή στο εγγύς μέλλον με 6G; Φαντασθείτε, τι θα μπορούσε να κάνει μια κρατική “επιχειρησιακή” ομάδα όταν θα έχει δυνατότητα πρόσβασης να καταγράφει και να ελέγχει το διαδικτυακά συνδεδεμένο σπίτι σου ..., κλειδώνοντάς σε μέσα, κλείνοντας τα φώτα σου, ενεργοποιώντας τους συναγερμούς σου, κλπ.

Η θεσμοθέτηση της όποιας προστατευτικής νομοθεσίας δεν πρόκειται να αποτρέψει τις αυθαιρεσίες ατόμων, υπηρεσιών και κυβερνήσεων σε βάρος των πολιτών. Ήδη, παρακολουθούμε τον αφανισμό όλων των ελευθεριών με πρόσχημα την “πανδημία” κορωνοϊού.

Στην πραγματικότητα, αν και η αξιοπιστία των κυβερνήσεων έχει τρωθεί σοβαρά, ο περισσότερος κόσμος αδιαφορεί αν το κράτος τον εντοπίζει σε πραγματικό χρόνο μέσω του τηλεφώνου του ή των συσκευών GPS του, αφού τον εξυπηρετούν στο να επικοινωνεί άμεσα και στο να μεταβαίνει πιο γρήγορα στον προορισμό του. Επίσης, ο κόσμος αδιαφορεί αν οι μυστικές υπηρεσίες καταγράφουν τις τηλεφωνικές συνομιλίες ή αν καταγράφουν το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του για όσο χρόνο μπορεί να κάνει τηλεφωνικές κλήσεις και να λαμβάνει τα emails του. Παρομοίως, ο κόσμος αδιαφορεί αν η κυβέρνηση καταγράφει τις δραστηριότητες μέσα στο σπίτι του από τις διαδικτυακά συνδεδεμένες συσκευές του, εφόσον αυτές οι συσκευές διευκολύνουν την καθημερινότητα της ζωής του.

Το κλειδί της υπόθεσης, είναι ο απόλυτος έλεγχος ... Ο πόλεμος εναντίον των λαών, που ουσιαστικά ήδη έχει αρχίσει, αποσκοπεί στον ολοκληρωτικό έλεγχο κάθε πλευράς της ζωής μας - συμπεριλαμβανομένου αυτής καθεαυτής της σκέψης μας, έως ότου άπαντες μετατραπούν σε άβουλα ζόμπι μιας παγκόσμιας απάνθρωπης σατανικής σιωνιστικής καπιταλιστικής νεομαρξιστικής κυβέρνησης.

Ο George Orwell, το είχε κατανοήσει ... Το αριστούργημα του Orwell, 1984, απεικονίζει μία παγκόσμια δυστοπική κοινωνία απόλυτου ελέγχου στην οποία οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν σκέψεις που με οποιονδήποτε τρόπο είναι διαφορετικές ή διαφωνούν με τις εκάστοτε επίσημες θέσεις του εταιρικού κράτους / κόμματος. Δεν υπάρχει προσωπική ελευθερία και η προηγμένη τεχνολογία έχει γίνει η κινητήρια δύναμη πίσω από μια κοινωνία που τελεί υπό συνεχή παρακολούθηση. Ρουφιάνοι και κάμερες, βρίσκονται παντού. Όλοι οι άνθρωποι υπόκεινται στην “Αστυνομία Σκέψης”, η οποία αντιμετωπίζει οποιονδήποτε, διενεργώντας λεπτομερή ένοχο για Εγκλήματα Σκέψης. Η κυβέρνηση ή το “Κόμμα”, καθοδηγείται από τον “Μεγάλο Αδελφό”, ο οποίος εμφανίζεται παντού στις αφίσες με τις λέξεις: “Ο Μεγάλος Αδελφός σε παρακολουθεί.” Μην παραπλανάσθε, το Διαδίκτυο των Πραγμάτων μαζί με  το Διαδίκτυο των Αισθήσεων, τουτέστιν το κρατική “έξυπνο δίκτυο” είναι ο ορισμός του Μεγάλου Αδελφού. Η παγκόσμια Συναγωγή του Σατανά, μέλη της οποίας είναι η παγκόσμια ελίτ, έχει αρχίσει έναν θανάσιμο πόλεμο εναντίον της ανθρωπότητας και ιδιαιτέρως του Λευκού πληθυσμού χρησιμοποιώντας τρομοπροπαγάνδα και εξωτική τεχνολογία. Μην πέσεις θύμα της μαζικής επιστημονικής προπαγάνδας και κοινωνικής μηχανικής του συστήματος, ανέπτυξε την προσωπική κριτική σου σκέψη, το φυσικό ένστικτο επιβίωσης και μην σταματήσεις να προσεύχεσαι και να αγωνίζεσαι.

Μην παραδοθείς στο επερχόμενο ψηφιακό χρήμα, οργάνωσε εναλλακτικούς τρόπους συναλλαγής μέσα από αυτο-οργανωμένες κοινότητες. Τούτος ο απάνθρωπος πόλεμος, θα συνεχιστεί όχι μόνο μέσω ασθενειών, φαρμάκων και εμβολίων, αλλά και μέσω λιμοκτονίας, φοβερών σεισμών, πυρκαγιών, υψηλών και χαμηλών θερμοκρασιών, πλημμυρών, ξηρασιών, καταιγίδων, κυκλώνων, στημένες κυβερνοεπιθέσεις, στημένες επιθέσεις που θα αποδοθούν δήθεν σε τρομοκράτες ή εξωγήινους κλπ. Προετοιμασθείτε για την επερχόμενη στημένη παγκόσμια οικονομική κατάρρευση και πείνα. Για την στημένη αναρχία, τις μαζικές θηριωδίες , δολοφονίες και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης / στρατόπεδα θανάτου. Η μοχθηρή γενοκτονία και μετάλλαξη του ανθρώπινου είδους άρχισε... και γίνεται μαζικά μέσω των εμβολιασμών κορονοϊού. Μην πτοηθείς από τους διωγμούς, τα βασανιστήρια ή από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης (σύγχρονα γκούλαγκ), αγωνίσου για να παρμείνεις ΕΛΛΗΝΑΣ και ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ (όχι μετάνθρωπος) και ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

Δεν είναι μόνον ο διαρκής πόλεμος του ανθελληνικού κατοχικού κράτους εναντίον μας, αλλά και η αυξανόμενη εχθρότητα της εκφυλισμένης κοινωνίας εναντίον μας, γιατί, όπως έγραψε σοφά ο George Orwell στο 1984, “Όσο πιο πολύ μια κοινωνία απομακρύνεται από την αλήθεια, τόσο περισσότερο θα μισεί εκείνους που την λένε.” Εδώ, θα πρέπει να επιδείξουμε ψυχραιμία και να μην πέσουμε θύματα στην σιωνιστική παγίδα του διχασμού και του μίσους με τους παραπλανηθέντες συμπατριώτες μας.

Μείνε ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΣ, εμπρός μας πεδίον δόξης λαμπρόν για νέους Ήρωες και νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας και της πατρίδας μας.

Για την φιλοσιωνιστική ακροδεξιά (του Λουκά Σταύρου)

 

Οι ακροδεξιοί θεωρούν το Ισραήλ σύμμαχο χώρα με την Κύπρο.

Πού είναι γραμμένη αυτή η συμμαχία και τι προνοεί;

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καμία συμμαχία με το Ισραήλ παρά μια παραχώρηση της Κύπρου στο Ισραήλ από το κουβέρνο Αναστασιάδη προς χρήση στρατηγικού βάθους.

Ενώ από την άλλη οι Ισραηλινοί κάνουν ανοίγματα συμφιλίωσης με την Τουρκία και προτείνουν διέλευση του αγωγού μέσα από το Τουρκικό έδαφος κατόπιν και της αγαστής συνεργασίας που είχαν Τούρκοι και Ισραηλινοί στην επίθεση κατά των Αρμενίων.

Λουκάς Σταύρου

Death to Israel - Majid Bani Fatemeh

Μαύρες Φλόγες - podcast#6 Βαγγέλης Ραμούνδος και Απολλώνιος (6η Απριλίου 1941: 80 χρόνια μετά)

 

Η «Κόκκινη Βαλκυρία» της RAF (Rote Armee Fraktion): Όταν η ακροαριστερή Ulrike Meinhof κατήγγειλε τον βομβαρδισμό της Δρέσδης από τους Αγγλοαμερικανούς

Εισαγωγικό σημείωμα του Μαύρου Χμερ:

Μετά το τέλος του Δεύτερου Μεγάλου Πολέμου και την στρατιωτική ήττα του Εθνικοσοσιαλισμού (όπως αυτός εκφράστηκε στην Χιτλερική του εκδοχή) οι κατοχικές δυνάμεις μέσα από μια τεράστια προσπάθεια «αποναζιστικοποίησης» προσπάθησαν να καθυποτάξουν το σύνολο του Γερμανικού λαού και να τον μετατρέψουν σε δούλο των συμμαχικών δυνάμεων, των πολυεθνικών και των γνωστών χρηματιστών. 

Το Ανατολικό τμήμα της χώρας πέρασε στα χέρια των Σοβιετικών ενώ το Δυτικό τμήμα στην κυριαρχία των αστικών δημοκρατιών και των μαριονετών της Ομοσπονδιακής κυβέρνησης, η οποία δεν διοικούσε ένα ανεξάρτητο κράτος την εποχή εκείνη αλλά μια Ε.Π.Ε. κάτι το οποίο δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα. Απέναντι σε αυτή την εξαθλίωση και την εκστρατεία «πλύσης εγκεφάλου» αντέδρασαν τα λαϊκά στρώματα όπως είχαμε γράψει στον σύνδεσμο εδώ, αν και είχαν να αντιμετωπίσουν υπέρτερες δυνάμεις και τον απηνή διωγμό από τις υπηρεσίες ασφαλείας.

Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε και σε «νεοφασιστικά» έντυπα, και έχει να κάνει με μια προσωπικότητα της Γερμανικής εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, την Ulrike Meinhof. Ξεχώρισε για την δημόσια εικόνα της αλλά και για την παιδεία της και φυσικά για τον φανατισμό της απέναντι στην αμερικανική κατοχή. Η μαρξιστική ιδεολογία της λόγω της επίδρασης του οικογενειακού περιβάλλοντος αλλά και ο μηδενισμός που αναπτύχθηκε στον Γερμανικό Μάη του ’68 δεν κατάφερε να καθυποτάξει τον Γερμανισμό της λευκής φυλετικής ψυχής της, ο οποίος εκφράστηκε τόσο στην ένοπλη αντιπαράθεση με το καθεστώς της Δυτικής Γερμανίας όσο και στην έντονη κριτική που άσκησε απέναντι στην DDR. Οι απόψεις της προκάλεσαν εσωτερικές διαμάχες με κάποια από τα υπόλοιπα μέλη της ένοπλης οργάνωσης RAF (Φράξια Κόκκινος Στρατός γνωστή και ως Ομάδα Μπάαντερ - Μάινχοφ).

Η προσπάθεια της να εισάγει τα παιδιά της πριν αφοσιωθεί στην ένοπλη δράση, σε ένα ορφανοτροφείο για τα παιδιά των Παλαιστινίων, κίνηση με ξεκάθαρο εθνικό/αντισιωνιστικό πρόσημο, η διαδρομή της στην Μέση Ανατολή όπου εκπαιδεύτηκε από την PLO του Αραφάτ μαζί με ομοϊδεάτες της αλλά και Ευρωπαίους Εθνικοσοσιαλιστές στον ανταρτοπόλεμο στα Παλαιστινιακά στρατόπεδα των καθεστώτων της Συρίας της  Ιορδανίας καθώς και της Υεμένης, το θάρρος της να μιλήσει για την κατοχή της χώρας της θεωρήθηκε από κάποιους ως μια «εθνικομπολσεβικική» στροφή και ιστορική ταύτιση με την εξτρεμιστική «δεξιά».

Η «αντισιωνιστική» πολεμική του Ανατολικού κομμουνιστικού καθεστώτος για την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ, επηρέασε όπως ήταν φυσικό και την ένοπλη δράση της RAF, η οποία παρά το γεγονός ότι υιοθέτησε πλήρως την αντιφασιστική ρητορική στον δημόσιο λόγο, δεν έχανε την ευκαιρία να χτυπάει με κάθε τρόπο Αμερικανικούς και Σιωνιστικούς στόχους. Αυτή η πλευρά της ιστορίας δεν αναφέρεται συχνά στους κύκλους των «μαυροκόκκινων» αφού η κατηγορία του «αντισημιτισμού» κρέμεται σήμερα ως «δαμόκλεια σπάθη» πάνω από τα κεφάλια των λεγόμενων «ελευθεριακών» στους χώρους που συχνάζουν.

Οι ενέργειες που άρχισαν να κλιμακώνονται απέναντι σε διάφορους στόχους ήταν φυσικό να κινητοποιήσουν τις αρχές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα  να βρει η Ulrike Meinhof - μετά από βασανιστήρια - τον τελετουργικό θάνατο στις φυλακές Stammheim  τον Μάιο του ’76, ενώ οι Baader, Raspe και Ensslin είχαν την ίδια κατάληξη τον Οκτώβρη του '77 στα «λευκά κελιά» της Γερμανικής Σοσιαλοδημοκρατίας - του καγκελάριου Ιουδαίου εκ πατρός Helmut Schmidt - μετά από αεροπειρατεία Παλαιστινίων που κατέληξαν στην Σομαλία και στην οποία έδρασε η ειδική μονάδα GSG 9. Τα γεγονότα αυτά παρουσιάστηκαν επίσημα στον τύπο ως αυτοκτονίες αλλά είχαν την επιχειρησιακή και εκδικητική σφραγίδα της δημοκρατικής εξουσίας. Σε ανάλογες δομές κράτησης την ίδια περίοδο υπήρχαν και Γερμανοί Εθνικοσοσιαλιστές οι οποίοι δεν υπέκυψαν στις απειλές και στις διώξεις και βασανίστηκαν και αυτοί από τα ίδια πρόσωπα, το ίδιο απάνθρωπα από το αστικό δημοκρατικό καθεστώς.

Η πρώτη κίνηση της RAF η οποία υιοθέτησε την Μαοϊκή έκφραση του Μαρξισμού αλλά επηρεάστηκε και από τον «Γκεβαρισμό», ήταν να προμηθευτεί όπλα από «νεοναζί» μετά από επίσκεψη σε γνωστό μπαρ μιας περιοχής του Βερολίνου, παίρνοντας την ιστορική σκυτάλη από τους συναγωνιστές των Γερμανών Werewolves - .pdf εδώ - οι οποίοι είχαν προηγηθεί στην εθνική αντίσταση στα ερείπια του ’45 και χτυπούσαν το κατοχικό καθεστώς μέσα από τις δικές τους ομάδες και οργανώσεις. Είναι χαρακτηριστικό ο τίτλος ενός βιβλίου που γράφτηκε την εποχή εκείνη για την RAF ο οποίος ήταν «Τα παιδιά του Χίτλερ». Οτιδήποτε εναντιωνόταν στην κατοχή ονομαζόταν άμεσα ως «φασιστικό» ή «νεοναζιστικό» γεγονός που θυμίζει την σημερινή κατάσταση στα κατευθυνόμενα ΜΜΕ. 

Να σημειωθεί ότι στην επιχείρηση αεροπειρατείας της Air France με την συμμετοχή του μικτού κλιμακίου Γερμανών ακροαριστερών (Wilfried Böse και Brigitte Kuhlmann) και Παλαιστινίων του PFLP το 1976 στο Entebbe της Ουγκάντας - με την ηγεσία της χώρας να υποστηρίζει τους ένοπλους - η οποία είχε ως αίτημα την απελευθέρωση κρατουμένων, οι επιβάτες χωρίστηκαν σε Εβραίους και μη Εβραίους. Τα γεγονότα προκάλεσαν πανικό που κατέληξαν στην άμεση επέμβαση του Ισραηλινού στρατού και ακολούθησε το γνωστό λουτρό αίματος. Αυτή η κίνηση απελπισίας εξόργισε ακόμη περισσότερο τους δυνάστες αφού θεωρήθηκε μια ακόμη ξεκάθαρη έκφραση μίσους και μισαλλοδοξίας προς τους Ισραηλινούς.

Ο δικηγόρος και μέλος της RAF Horst Mahler εδώ και χρονιά και παρά τις συνεχείς δίκες και την δυσμενή κατάσταση της υγείας του, υπερασπίζεται με σθένος τις Εθνικοσοσιαλιστικές αξίες, γεγονός που τον οδήγησε στις φυλακές μετά από τις διώξεις του κράτους. Διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με Έλληνες συναγωνιστές, παλαιότερα επισκέφτηκε την χώρα μας ενώ οι απόψεις του έχουν φιλοξενηθεί σε έντυπα και ιστοσελίδες του «χώρου».

Η ημέρα του βομβαρδισμού της Δρέσδης είναι επέτειος μνήμης για τους συναγωνιστές όλης της Ευρώπης, αλλά και επικοινωνιακό show της γερμανικής antifa που «πανηγυρίζει» για την κτηνωδία των Αμερικανών και των Άγγλων απέναντι σε πρόσφυγες και άμαχους στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά …

Η «Κόκκινη Βαλκυρία» της RAF: Όταν η ακροαριστερή Ulrike Meinhof κατήγγειλε τον βομβαρδισμό της Δρέσδης από τους Αγγλοαμερικανούς

Μετάφραση: Phocean

«Είκοσι χρόνια πριν, στις 13 και 14 Φεβρουαρίου 1945, τη νύχτα μεταξύ Fastnachtsdienstag και Aschermittwoch, πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη αεροπορική επιδρομή από τα συμμαχικά αεροσκάφη σε γερμανική πόλη: ο βομβαρδισμός της Δρέσδης. Η πρώτη επίθεση διήρκησε από τις 10:13 πμ ως τις 10:21 πμ. Όταν τα βρετανικά βομβαρδιστικά αποχώρησαν, άφησαν πίσω τους μια κόλαση φωτιάς που φώτισε τον ουρανό, ορατή μέχρι και από πενήντα μίλια απόσταση. Η δεύτερη επίθεση άρχισε στις 1:30 τα ξημερώματα και σταμάτησε στις 1:50. Ήδη από τους βομβαρδισμούς οι φωτιές φαινόταν σε απόσταση 300 χιλιομέτρων.

Το επόμενο πρωί μια μοίρα βομβαρδιστικών της αμερικανικής αεροπορίας πραγματοποίησε βομβαρδισμούς το μεσημέρι μεταξύ 12:12 έως τις 12:23. Πάνω από διακόσιες χιλιάδες άτομα έχασαν την ζωή τους στην κόλαση της Δρέσδης. Ο Άγγλος David Irving γράφει στο βιβλίο του «Η καταστροφή της Δρέσδης»: Για πρώτη φορά στην στρατιωτική ιστορία μια αεροπορική επιδρομή σε στόχο είχε προκαλέσει τόσο μεγάλες καταστροφές ώστε οι επιζώντες δεν ήταν αρκετοί έτσι ώστε να θάψουν τους πεθαμένους. Οι Άγγλοι πιλότοι που είχαν συμμετάσχει στις επιχειρήσεις είχαν εξαπατηθεί. Οι διαταγές όριζαν επίθεση του αεροπορικού τους σχηματισμού σε περιοχές της στρατιωτικής διοίκησης της Δρέσδης.

Η Δρέσδη θεωρούταν ευρέως ως ένα μεγάλο λογιστικό κέντρο υποστηρίξεως για το Ανατολικό Μέτωπο. Οι στόχοι αποτελούνταν από το αρχηγείο της Γκεστάπο στο κέντρο της πόλης, ένα εργοστάσιο κατασκευής πυρομαχικών και ένα εργοστάσιο παραγωγής αερίων χημικού πολέμου. Από τις αρχές του 1943 η βρετανική κοινή γνώμη ήταν εναντίον των βομβαρδισμών και επιθέσεων εναντίον γερμανικών πολιτικών στόχων.

Ο Επίσκοπος του Τσίτσεστερ, ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι και ο επικεφαλής της Εκκλησίας της Σκωτίας φρόντισαν να διαδίδουν τις απόψεις τους επί του θέματος σε κάθε ευκαιρία αλλά οι βουλευτές των Εργατικών στη Βουλή των Κοινών είχαν εξαπατηθεί επίσης πως οι αεροπορικές επιδρομές θα είχαν ως στόχους μόνο εργοστάσια παραγωγής μέχρι τον Μάρτιο του 1945 κοντά στο τέλος του πολέμου.  O Winston Churchill κατόρθωσε να αποκρύψει τις ενέργειες εναντίον των Γερμανικών πόλεων. Η Δρέσδη ήτανε ένα από τα αποτελέσματα της πολιτικής αυτής.

Η Δρέσδη μετατράπηκε σε στάχτες δυο χρόνια αφότου το μέλλον του πολέμου είχε σφραγισθεί στο Στάλινγκραντ αφού όταν βομβαρδίστηκε οι Σοβιετικές δυνάμεις βρισκόταν ήδη σε εδάφη του Oder και Nese στο δυτικό μέτωπο του Ρήνου. Ο αυταρχικός διοικητής της Βασιλικής Αεροπορίας Sir Arthur Harris επιβιβάστηκε στο πλοίο Σαουθάμπτον στις 13 Φεβρουαρίου του 1946 δηλαδή έναν χρόνο μετά αφήνοντας πίσω τη χώρα που δεν ήταν διατεθειμένη να του δώσει αυτά που του έταξαν.

Οι διεξάγοντες την επίθεση είχαν απογυμνωθεί από την δόξα που τους έταξε η κυβέρνηση. Στη Δρέσδη ο πόλεμος εναντίον του Χίτλερ είχε εκφυλιστεί στο κακό που υποτίθεται ότι πολεμούσε: την βαρβαρότητα και την απανθρωπιά για τις οποίες δεν υπάρχουν επαρκείς δικαιολογίες. Εάν χρειάζεται απόδειξη ότι ένας δίκαιος πόλεμος δεν υπάρχει, η Δρέσδη είναι αυτή η απόδειξη.  Εάν χρειάζεται απόδειξη ότι η άμυνα εκφυλίστηκε σε επιθετικότητα τότε η Δρέσδη είναι μία από αυτές. Όπως και αν χρειάζονται αποδείξεις ότι οι συμμαχικές κυβερνήσεις εκμεταλλεύτηκαν τους λαούς τους τότε ναι η Δρέσδη είναι μια από αυτές. Το γεγονός ότι το στίγμα της Δρέσδης δεν αναφέρθηκε καν στην κηδεία του Churcill αποδεικνύει πώς η ευθύνη επιμερίζεται στον λαό. Όπως και η Ομοσπονδιακή Γερμανία δεν άρει τους νόμους περί καθεστώτος και ευθύνης των δολοφόνων και έτσι η ευθύνη από τους δράστες επιμερίζεται στον λαό.»

Konkret, Nr. 3, 1965.

Με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου από την δολοφονία του Μάρτυρα Στρατηγού Qasem Soleimani: Διεθνές Συνέδριο «Μάρτυρας Soleimani και νέος Ισλαμικός Πολιτισμός» - Μεταβαλλόμενες ισορροπίες και γεωμετρία περιφερειακής και παγκόσμιας ισχύος του Daniele Perra & Η γεωπολιτική του Ιράν μετά την δολοφονία του Στρατηγού Soleimani του Amedeo Maddaluno

Με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου από την δολοφονία του Μάρτυρα Στρατηγού Qasem Soleimani:

Διεθνές Συνέδριο «Μάρτυρας Soleimani και νέος Ισλαμικός Πολιτισμός» - Μεταβαλλόμενες ισορροπίες και γεωμετρία περιφερειακής και παγκόσμιας ισχύος του Daniele Perra 

Σχετικό βίντεο εδώ ...

Θα ήθελα να αναλύσω τη μορφή του στρατηγού Soleimani σε δύο διαφορετικά επίπεδα: ένα ιδεολογικό επίπεδο και ένα γεωστρατηγικό, παρέχοντας ταυτόχρονα ένα γεωπολιτικό πλαίσιο των τελευταίων ετών.  Από αυτήν την άποψη, είναι πολύ σημαντικό να υπογραμμιστεί το γεγονός ότι, από αμερικανική (ή σιωνιστική) προοπτική, ο στρατηγός Soleimani αντιπροσώπευε απειλή και στα δύο επίπεδα.  σε αυτήν την περίπτωση θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί.  Είναι επίσης σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η δολοφονία του στρατηγού Soleimani και η πρόσφατη δολοφονία του επιστήμονα Mohsen Fakhrizadeh συνδέονται στενά.  Αυτό είναι αρκετά προφανές.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το γεωστρατηγικό επίπεδο.  Ήδη το 2018, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Mike Pompeo, κατά τη διάρκεια διπλωματικής αποστολής στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, δήλωσε: "Ο Qassem Soleimani προκαλεί προβλήματα στο Ιράκ και τη Συρία και πρέπει να αυξήσουμε το κόστος για την οργάνωση του και τον ίδιο προσωπικά" [1 ].

Πάντα το 2018, ο πρωθυπουργός της σιωνιστικής οντότητας Μπέντζαμιν Νετανιάχου κάλεσε την αποκαλούμενη «διεθνή κοινότητα» να θυμάται το όνομα του Mohsen Fakhrizadeh, τον οποίο θεωρούσαν ο ίδιος και η Μοσάντ ως διευθυντή τον μυστικού προγράμματος πυρηνικών όπλων του Ιράν [2].

Αυτό σημαίνει κυρίως δύο πράγματα: 1) ήταν και οι δύο στη λίστα δολοφονιών των αμερικανικών-σιωνιστικών υπηρεσιών για μεγάλο χρονικό διάστημα. 2) οι δολοφονικές επιχειρήσεις χρειάστηκαν τουλάχιστον δύο χρόνια για να πραγματοποιηθούν.

Επιπλέον, υπάρχει και ένα άλλο γεγονός που θα ήθελα να υπογραμμίσω. Δεν πιστεύω σε συμπτώσεις. Λίγες ώρες πριν από την τραγική έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού, ακόμη και αν το Ισραήλ αρνήθηκε οποιαδήποτε ευθύνη για αυτό που πραγματικά συνέβη, ο Νετανιάχου απειλούσε τη Χεζμπολάχ στην κοινωνική πλατφόρμα του Twitter. Και αυτή η συγκεκριμένη περιοχή της πόλης του Λιβάνου θεωρήθηκε από τον Ιούλιο του 2020 ως στρατηγικός στόχος από την Ισραηλινή Αμυντική Δύναμη [3].

Επομένως, αυτό που αντιμετωπίζουμε εδώ είναι μια ακριβής και επιθετική στρατηγική για δολοφονίες, αποσταθεροποίηση και σαμποτάζ (συμπεριλαμβανομένων των κυβερνοεπιθέσεων) που, κατά τη γνώμη μου, υπερβαίνει κατά πολύ τον σιωνιστικό φόβο για την ιρανική πυρηνική βόμβα και δεν ισχύει αποκλειστικά για το Ιράν (ή την ευρύτερη Μέση Ανατολή) αλλά για ολόκληρη την Ευρασιατική Ήπειρο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ανάγω προσωπικά τον στρατηγό Soleimani, σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε λίγες μέρες μετά τη κτηνώδη και ύπουλη δολοφονία του, ως μάρτυρα της Ευρασίας: μάρτυρας στην μάχη για τον τερματισμό της αμερικανικής ηγεμονίας σε ολόκληρη την ευρασιατική περιοχή.

Στην πραγματικότητα, τα τρία γεγονότα που αναφέρθηκαν προηγουμένως (οι δολοφονίες του Soleimani και του Fakhrizadeh και η έκρηξη στη Βηρυτό) συνδέονται μεταξύ τους, αλλά, ταυτόχρονα, συνδέονται ακόμη και με άλλες γεωπολιτικές διαδικασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ευρασία: την αποσταθεροποίηση του Καυκάσου, το σαμποτάζ της Πρωτοβουλίας του Νέου Δρόμου του Μεταξιού σε πολλές περιοχές ενδιαφέροντος (Κιργιστάν, Κασμίρ και Ταϊλάνδη για παράδειγμα), η πίεση στα σύνορα της Κίνας.

Για να είμαστε σαφείς, προς το παρόν, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτή η στρατηγική θα τελειώσει με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, αυτή η στρατηγική ξεκίνησε ήδη υπό τη διοίκηση του Ομπάμα. Ο Τραμπ απλώς το ώθησε στα άκρα του.

Από το 2014, ο Μπαράκ Ομπάμα αναγνώρισε το γεγονός ότι, σε μια στιγμή οικονομικής παρακμής αλλά και παρακμής ισχύος, ήρθε η ώρα για τις ΗΠΑ να τερματίσουν την περίοδο των άμεσων στρατιωτικών επεμβάσεων λόγω του υψηλού κόστους τους. Αλλά ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, φυσικά, δεν εννοούσε τέλος του αμερικανικού παρεμβατισμού. Απλώς, στη στρατηγική του Ομπάμα, αυτός ο «παρεμβατισμός», σε περίπτωση μη άμεσης απειλής για την Αμερική, θα είχε ανατεθεί σε περιφερειακούς συμμάχους, αντιπροσώπους και εργολάβους [4].

Υπό αυτήν την έννοια, ο Ντόναλντ Τραμπ απλώς ακολούθησε τα βήματα του προκατόχου του. Η σαφέστερη απόδειξη αυτού είναι η άνευ όρων υποστήριξη που παρέχεται σε τρομοκρατικές ομάδες όπως οι «Ιρανοί Μουτζαχεντίν του Λαού» (οι οποίοι πιθανότατα έπαιξαν ρόλο, με τη Μοσάντ, στη δολοφονία του Φαχριτζάντε) [5] ή το αντι-κινεζικό Ισλαμικό Κίνημα του Τουρκεστάν ( πρόσφατα αφαιρέθηκε από τις ΗΠΑ από τη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων).

Όσον αφορά τον Donald Trump, υπάρχει μια άλλη σημαντική πτυχή. Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών της κυβέρνησης Τραμπ, πολλές φορές ο Πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ και ο Ανώτατος Ηγέτης Αλί Χαμενεΐ επιβεβαίωσαν ότι η προεδρία του έδειξε το πραγματικό επιθετικό πρόσωπο της Αμερικής. Εάν αυτό ισχύει για τη Συρία, την Παλαιστίνη, το Ιράν ή τη Βενεζουέλα, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τη «Δύση». Στην πραγματικότητα, στο γεωγραφικό χώρο που υπόκειται στην αμερικανική πολιτιστική ηγεμονία διαδόθηκε αρκετά ο μύθος του «ειρηνισμού» ενός υποτιθέμενου «αντι-συστημικού» προέδρου των ΗΠΑ. Ολόκληρη η Δύση, ακόμη και μερικοί ανυποψίαστοι γεωπολιτικοί θεωρητικοί, έχουν κρατηθεί κάτω από ένα τέτοιο ξόρκι που τους έκανε να πιστεύουν ότι η κυβέρνηση Τραμπ θα θέσει τη λέξη «τέλος» στην εποχή του αμερικανικού παρεμβατισμού σε όλο τον κόσμο, επιστρέφοντας σε μια ορισμένη «απομόνωση». Έτσι, για τέσσερα χρόνια έχουμε δει μια συνεχή προσπάθεια ορισμένων μέσων (ακόμη και εναλλακτικών) να απεικονίσουν τον Ντόναλντ Τραμπ ως «ειρηνιστή» σε αγώνα με το αμερικανικό βαθύ κράτος. «Δεν κήρυξε νέο πόλεμο», έλεγαν. Τώρα ξέρουμε ότι δεν υπήρχε τίποτα πιο μακριά από την πραγματικότητα από αυτό.

Πρώτα απ 'όλα, οι εμπορικοί πόλεμοι θεωρούνται πόλεμοι από κάθε άποψη. Και, στην περίπτωση του Ιράν (ή της Κίνας και της Ρωσίας), ένας πόλεμος βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, ακόμη κι αν δεν δηλώνεται ανοιχτά και με ασύμμετρο χαρακτήρα. Δεύτερον, η λεγόμενη «απομόνωση», όπως επεσήμανε ο Γερμανός λόγιος Carl Schmitt, ήταν η πρώτη πραγματική έκφραση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Τρίτον, το ιδεολογικό σύστημα πίσω από την άνοδο του «τραμπισμού» εξακολουθεί να επηρεάζεται έντονα από τη θεωρία της σύγκρουσης των πολιτισμών. Τέταρτον, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την τεράστια βοήθεια που έδωσε το Σιωνιστικό Αμερικανικό λόμπι στον Ντόναλντ Τραμπ για την εκλογική του εκστρατεία [6].

Προσωπικά, πιστεύω ότι αυτό που αποκαλούμε  "τραμπισμό" αντιπροσωπεύει την πιο επιθετική και παρακμιακή φάση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Η προεδρία του Τραμπ, επιταχύνοντας ορισμένες γεωπολιτικές διαδικασίες που έχουν ήδη ξεκινήσει πριν από το 2016, μόλις σηματοδότησε το δρόμο για την εφαρμογή της στρατηγικής που οι ΗΠΑ χρειάζονταν για να σώσουν την ηγεμονική τους παγκόσμια κατάσταση. Για παράδειγμα, είμαι πολύ σίγουρος ότι δεν θα υπάρχει χώρος για επιστροφή στο JCPOA. Οι όροι αυτής της συμφωνίας, στην πραγματικότητα, δεν τηρούνταν από την αμερικανική μεριά ήδη κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Ομπάμα. Και, κατά τη γνώμη μου, ακόμη και μέσω του JCPOA (με στόχο να παγώσει προσωρινά τη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, προκειμένου οι ΗΠΑ να επικεντρωθούν στην απειλή της Άπω Ανατολής: δηλαδή την Κίνα), ο τελικός στόχος για την Ουάσινγκτον ήταν μια διείσδυση στο Ιράν που θα μπορούσε να οδηγήσει σταδιακά σε επιχειρήσεις «αλλαγής καθεστώτος» από τα μέσα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι ο Ayatollah Khamenei έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει ότι είναι καιρός να εξουδετερωθούν από τις κυρώσεις περισσότερο από να χαλαρώσουν. Από αυτήν την άποψη, η στρατηγική εταιρική σχέση με την Κίνα και τη Ρωσία είναι θεμελιώδης (αλλά και με το Πακιστάν και την Τουρκία) [7]. Και είναι θεμελιώδες να ενισχυθούν οι στρατιωτικές δυνατότητες του Ιράν και η στρατηγική του αποτροπή [8].

Τώρα, ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στον στρατηγό Soleimani. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της αμερικανικής στρατηγικής στη Μέση Ανατολή που έχουμε αναφέρει προηγουμένως. Στην πραγματικότητα συνέβαλε με τις οργανωτικές του ικανότητες στην ανάπτυξη της ιρανικής μη συμβατικής στρατιωτικής ικανότητας που επέτρεψε στην Τεχεράνη να ενεργήσει ως περιφερειακή δύναμη, ακόμη και αν υπό καθεστώς κυρώσεων και εμπάργκο. Χάρη στον στρατηγό Soleimani και τη Δύναμη Quds, που νίκησε τους αντιπροσώπους (proxies) των σιωνιστών στη Συρία και το Ιράκ, το Ιράν μπόρεσε να διαδώσει τη γεωπολιτική του επιρροή στην περιοχή. Με άλλα λόγια, η συμβολή του Soleimani υπήρξε θεμελιώδης για την αποκατάσταση της Τεχεράνης ως γεωπολιτικού «πόλου». Τι σημαίνει αυτό; Κάθε γεωπολιτικός «πόλος» χρειάζεται δύο συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για να επιτελεί τον ρόλο του: έναν πνευματικό προσανατολισμό που προσελκύει ανθρώπους γύρω του και τη στρατιωτική ικανότητα να προβάλλει επιρροή και να εγγυάται την ασφάλεια. Πριν από τον Soleimani, το Ιράν είχε μόνο το πρώτο χαρακτηριστικό: έναν παραδοσιακό πνευματικό προσανατολισμό (όχι έναν τεχνητό, όπως η «Ιουδαϊκή-Χριστιανική Δύση») [9]. Τώρα έχει και τα δύο χαρακτηριστικά που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σκοτώθηκε και γιατί, ακόμη και πριν από το θάνατο του, ο Ali Khamenei τον αποκαλούσε «ζωντανό μάρτυρα της Επανάστασης».

Η δολοφονία του Soleimani, που προσπαθούσε να οικοδομήσει μια Μέση Ανατολή απαλλαγμένη από την ηγεμονία των ΗΠΑ μέσω ειρηνικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών της, άνοιξε τις πόρτες στην υπογραφή της λεγόμενης «Συμφωνίας του Αβραάμ»: μιας ψεύτικης ειρηνευτικής συμφωνίας που χρηματοδοτήθηκε από την Ουάσινγκτον και είχε ως στόχο χτίζοντας ένα μπλοκ αντίθεσης όχι μόνο εναντίον της Τεχεράνης (ή απλά για να εξασφαλιστούν πελάτες στην αμερικανική στρατιωτική βιομηχανία), αλλά και ενάντια σε οποιαδήποτε πιθανότητα συνεργασίας μεταξύ της περιοχής της Μεσογείου, της Ευρώπης, και του τμήματος της Ευρασίας που παραμένει εκτός του αμερικανικού γεωπολιτικού ελέγχου. Με λίγα λόγια, με αυτό το στρατηγικό σχέδιο, η Αμερική στοχεύει να διατηρήσει την ηγεμονία της όχι μόνο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής αλλά και στην Ευρώπη: το «μαργαριτάρι» της μη παραδοσιακής «αυτοκρατορίας» τους, που εξακολουθεί να καταδικάζεται σε πλήρη έλλειψη κυριαρχίας [10]..

Λαμβάνοντας υπόψη το «ιδεολογικό επίπεδο», ο Soleimani ήταν μια απειλή για τη «Δύση» επειδή, ως μουσουλμάνος, νίκησε το Ισλαμικό Κράτος: μια καθαρή δημιουργία δυτικών υπηρεσιών πληροφοριών χρήσιμων, όχι μόνο για τις επιχειρήσεις αποσταθεροποίησης, αλλά και για να συνεχίσει τη ρητορική της σύγκρουσης πολιτισμών που, τα τελευταία 20 χρόνια, διαμόρφωσε την ιδεολογική ζωή του κόσμου που υπόκειται στην αμερικανική ηγεμονία. Με άλλα λόγια, το έργο του Μάρτυρα Soleimani έχει διαλύσει την ιδεολογική υπερδομή που χτίστηκε από ορισμένους Αμερικανούς θεωρητικούς για να εγγυηθεί και να δικαιολογήσει τον ρόλο των ΗΠΑ ως παγκόσμιου αστυνομικού στη μονοπολική στιγμή. Οι μονάδες Pasdaran, Hezbollah και People Mobilization, για παράδειγμα, υπερασπίστηκαν τις χριστιανικές κοινότητες στη Συρία και το Ιράκ από τη βία που διαπράττουν οι τρομοκρατικές ομάδες που οπλίζονται από τη «Δύση» [11].

Ξεπερνώντας τη δυτική σύγκρουση πολιτισμών με το Ισλάμ, ο Soleimani άνοιξε νέες δυνατότητες για την πολυπολική εξέλιξη της παγκόσμιας τάξης. Μπορεί να είναι ο «εκπολιτιστής ήρωας» των απελπισμένων μας χρόνων. Η υποδειγματική του ζωή υπερβαίνει τα σύνορα του Ιράν και του ίδιου του Ισλάμ.

Χρησιμοποιώντας τα λόγια του Ιμάμη Χομεϊνί, μπορούμε να πούμε ότι ήταν πραγματικός άνθρωπος και, κυρίως για αυτόν τον λόγο, σκοτώθηκε. Επειδή οι εχθροί της ανθρωπότητας φοβούνται πάντα τους πραγματικούς ανθρώπους [12].

Το θέμα τώρα είναι να καταλάβουμε εάν το Ιράν θα έχει τη δύναμη να διατηρήσει ζωντανή την κληρονομιά του. Προσωπικά το πιστεύω, αλλά, δεδομένου ότι δεν βλέπω την πιθανότητα μιας νέας συμφωνίας με τη «Δύση» στο εγγύς μέλλον, νομίζω ότι είναι ζωτικής σημασίας να βελτιωθεί η συνεργασία με τις πολυπολικές δυνάμεις της Ευρασίας.

Η γεωπολιτική του Ιράν μετά την δολοφονία του Στρατηγού Soleimani

του Amedeo Maddaluno

 Για να χρησιμοποιήσουμε ένα γεωγραφικό κριτήριο, μπορούμε να διακρίνουμε μεταξύ «κοντινών» και «μακρινών» κινδύνων που περιβάλλουν την Ισλαμική Δημοκρατία.

Το κύριο πρόβλημα που πρέπει να φοβάται το Ιράν είναι οι κοντινοί κίνδυνοι. Το κύριο πραγματικό «μακρινό πρόβλημα» αντιπροσωπεύεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην Τεχεράνη πολλοί πιστεύουν ότι ο νέος Πρόεδρος θα είναι πιο ανοιχτός προς τη διεξαγωγή διαλόγου με το Ιράν, και αυτό πιστεύουν ότι θα είναι καλό. Για να είμαστε ξεκάθαροι, αυτό θα συμβεί: ο Μπάιντεν πιθανότατα θα στραφεί περισσότερο προς την Ισλαμική Δημοκρατία και θα φέρει μια χαλάρωση - αν όχι άρση - των κυρώσεων που θα είναι σημαντική για την περσική οικονομία. Ενδεχομένως: Ο Πρόεδρος Μπάιντεν δεν είναι απαραίτητα εχθρός των επεμβατικών δημοκρατικών. Το ζήτημα είναι μακροπρόθεσμα: η εγκατάλειψη του στόχου των ΗΠΑ να υποτάξει το Ιράν δεν προβλέπεται και, μακροπρόθεσμα, οι ΗΠΑ έδειξαν ότι δεν είναι αξιόπιστη εταίρος για συμφωνίες. Υπογράφουν συνθήκες που καταγγέλλουν όταν αλλάζει η διοίκηση. Επιτίθενται στρατιωτικά σε χώρες - σκεφτείτε τη Λιβύη - που είχαν προηγουμένως υποδεχθεί στην παγκόσμια τάξη που οι ίδιες δημιούργησαν. Έτσι, η Ισλαμική Δημοκρατία πρέπει να καταλάβει ότι δεν έχει πραγματική μόχλευση για να επηρεάσει την πολιτική των ΗΠΑ με πιο φιλανθρωπικό και ανθεκτικό τρόπο: όπως λέμε στην Ιταλία, «Μπορείτε να επιλέξετε έναν λύκο για φίλο, αλλά τότε πρέπει να κρατήσετε κι ένα σκυλί μαζί σας». Η μόνη επιλογή που έχει η Ισλαμική Δημοκρατία είναι ένα σταθερό και αξιόπιστο σύστημα συμμαχίας και εταιρικής σχέσης: το τέλος της "ούτε Δύση, ούτε Ανατολή, Ισλαμική Δημοκρατία!» πολιτικής μπορεί να είναι δυσάρεστο αλλά απαραίτητο.

Ποιες συμμαχίες; Η Ρωσία βρίσκεται σε μια παρακμή που είναι και οικονομική και στρατιωτική, αγωνίζεται να διατηρήσει ζωντανή την επιρροή της στα πρώην σοβιετικά κράτη. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ευκαιρίες για το Ιράν να προσφέρει στη Ρωσία την ευκαιρία να εκτρέψει το ενδιαφέρον των ΗΠΑ από το τις εγγύς περιοχές στις πιο μακρινές: σε πολλά θέατρα το ρωσικό και το ιρανικό ενδιαφέρον μπορεί να συμπέσει, πάρτε την Συρία και τη Βενεζουέλα για παράδειγμα: και οι δύο πρέπει να συγκρατήσουν και ενδεχομένως να ανατρέψουν τον αμερικανικό επεκτατισμό, ρεαλιστικά "ενώνοντας" τις σχέσεις τους για διαφορετικά θέματα - η ρωσική και η ιρανική πολιτική απέναντι στο Ισραήλ είναι σίγουρα διαφορετική αν όχι αντίθετη. Ένας άλλος πραγματικός φίλος για το Ιράν μπορεί να βρεθεί στην Κίνα: όχι μόνο η Λαϊκή Δημοκρατία πρέπει να "ενσωματώσει και να αντιστρέψει" τις πολιτικές των ΗΠΑ, αλλά επίσης μοιράζεται τα ίδια προβλήματα της Ισλαμικής Δημοκρατίας με την Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επανειλημμένα δείξει και καταστήσει σαφές ότι δεν έχει ανεξάρτητη πολιτική. Εάν η Ευρώπη πρέπει προσωρινά να αντιμετωπίσει και την αντί-ΕΕ διοίκηση στην Ουάσινγκτον, απλώς αναμένει μια νέα φιλοευρωπαϊκή διοίκηση και ενεργεί αντιδραστικά. Εάν μια φίλο-ΕΕ διοίκηση φτάσει στον Λευκό Οίκο, η Ευρώπη αρχίζει να ενεργεί πιο ενεργητικά, αλλά πάντα προς τις ΗΠΑ, όχι προς τον κόσμο. Δεδομένου ότι η ιρανική πολιτική της ΕΕ ήταν παράλληλη ή αντιδραστική με αυτήν των ΗΠΑ και ποτέ δεν ήταν ενεργή ή ανεξάρτητη, έτσι θα είναι και η πολιτική της Ένωσης για την Κίνα.

Εάν, για τα μακρινά προβλήματα, το Ιράν δεν έχει μοχλό, προς τα κοντινά, δηλαδή το Ισραήλ, την Τουρκία και τον αραβικό κόσμο, έχει λίγα περισσότερα. Ο αραβικός-σουνιτικός κόσμος χτίζει μια όλο και ισχυρότερη σχέση με το Ισραήλ, και αυτή η σχέση δεν είναι παρά μια αντί-περσική συμμαχία. Η πολιτική της Τουρκίας έχει τη δική της αντί-περσική θέση και το Ιράν δύσκολα θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την απόσταση μεταξύ της Άγκυρας, του Τελ Αβίβ και του Ριάντ ή του Αμπού Ντάμπι. Η Τουρκία ξαναχτίζει τον οθωμανικό της χώρο, μέχρι στιγμής με τη σιωπηλή έγκριση των ΗΠΑ και τη σιωνιστική σιωπηλή συνεργασία. Η τουρκική ατζέντα, εκτός από την προπαγάνδα, δεν είναι παν-ισλαμική ή «ευρασιατική» ατζέντα αλλά παν-τουρκική και εθνικιστική. Οι ΗΠΑ - και το Ισραήλ - γνωρίζουν ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αντί-ρωσικούς, αντί-κινεζικούς και αντί-Ιρανικούς σκοπούς: ο τουρκικός χώρος μπορεί να χωρίσει αυτούς τους τρεις κόσμους και να τους χωρίσει ο ένας από τον άλλο σαν σπαθί. Η πολιτική των ΗΠΑ και του Ισραήλ περιελάμβανε πάντοτε ανατροπή βασισμένη στις εθνικότητες για να αποσταθεροποιήσει τους εχθρούς της, και οι τουρκικές μειονότητες όπως αυτές στο Ιράν και στην Κίνα είναι τέλειο εργαλείο για αυτό το σκοπό. Το μόνο γεωγραφικό εμπόδιο από την Κωνσταντινούπολη προς την Κασπία Θάλασσα ήταν η Αρμενία και η Τουρκία μόλις την νίκησε, και σύμφωνα με πληροφορίες χρησιμοποίησε τακφίρ τρομοκράτες που το Ιράν πολέμησε στη Συρία, και τώρα εγκατέστησε στα σύνορα του Ιράν χρησιμοποιώντας ισραηλινά όπλα. Για άλλη μια φορά, όπως και στη Συρία, οι άμεσες επείγουσες ανάγκες της Ρωσικής Ομοσπονδίας, της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν ευθυγραμμίζονται μιας και φιλοξενούν στο έδαφος τους και θέλουν να ανατρέψουν τον τουρκικό εθνικισμό. Προς το Ισραήλ και προς τις σουνιτικές αραβικές χώρες, οι πολιτικές αυτών των τριών παραγόντων είναι διαφορετικές και, σε ορισμένες περιπτώσεις, αποκλίνουν, αλλά η απειλή που θέτει ο παντουρκισμός είναι άμεση και ευθεία και για τις τρεις. Αντιμαχόμενες τον μπορεί να θέσουν τη βάση για την ενίσχυση του κοινού εδάφους.

Με την ζήτηση υδρογονανθράκων - και τις τιμές - να μειώνονται χρόνο με το χρόνο, η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν δεν έχει πολλά να προσφέρει στη "Δύση": όχι πολλά περισσότερα από τη δική της - μικρή - εσωτερική αγορά, μια συγκεκριμένη βιομηχανική βάση παραγωγής και ένα μορφωμένο εργατικό δυναμικό που μπορεί να κάνει έναν πιθανό τεχνολογικό τομέα να ευδοκιμεί. Όλα πράγματα που η Δύση μπορεί να τα βρει κι αλλού. Ούτε οι πολιτικοί στόχοι ή τα συμφέροντα της Δύσης και του Ιράν συμπίπτουν. Το Ιράν χρειάζεται μια σφαίρα ασφάλειας, η Δύση χρειάζεται και την περικυκλώσει. Το Ιράν χρειάζεται εμπόριο: οι ΗΠΑ πρέπει να το απομονώσουν. Το Ιράν χρειάζεται να καταπολεμήσει τον τακφιρισμό και τον αυτονομισμό ως υπαρξιακή απειλή: όχι μόνο οι ΗΠΑ βρίσκονται σε καλές σχέσεις με τους χρηματοδότες των τακφίρ από το Ριάντ έως τη Ντόχα, αλλά και με τους ίδιους τους τακφίριστες από το Αφγανιστάν στη δεκαετία του '80 έως τη Συρία στη δεκαετία του '10. Μπαίνω στην πρόκληση όλοι να πουν ότι κάνω λάθος, αν δηλώσω ότι ο τομέας της πιο ικανής συνεργασίας μεταξύ της Δύσης και του Ιράν θα ήταν ο τουρισμός - και ακόμη και τότε, ένας εξειδικευμένος τουρισμός καλά εκπαιδευμένων Ευρωπαίων στην Ισλαμική Δημοκρατία. Ο τελικός γεωπολιτικός στόχος της Δύσης είναι η αποφυγή της γέννησης μιας αυτόνομης δύναμης στη Μέση Ανατολή, οπότε δεν είναι δυνατή μια μακροπρόθεσμη πραγματική φιλία.

Όλα όσα έχει να προσφέρει το Ιράν, για τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας θα ήταν καλοδεχούμενα. Η μετάβαση της Κίνας στην πράσινη ενέργεια θα είναι πιο αργή και το φυσικό αέριο του Ιράν μπορεί να βοηθήσει πολύ ως μια φτηνή πηγή ενέργειας μετάβασης. Το κινεζικό προϊόν, ακόμα φθηνότερο από τα δυτικά, μπορεί να ταιριάζει ευκολότερα στην αγορά του Ιράν και έτσι η ιρανική βιομηχανία να μπορεί εύκολα να εισαχθεί σε κινεζικές αλυσίδες προϊόντων. Η θέση του Ιράν ως γέφυρα «στη μέση της Μέσης Ανατολής» είναι ενδιαφέρουσα για τον κινεζικό δρόμο του μεταξιού και για πιθανή ρωσική πρόσβαση στον Ινδικό Ωκεανό. Από την άλλη πλευρά, ο δυτικός κόσμος που προσπαθεί να βλάψει τους δεσμούς με την Κίνα δεν θα ενδιαφερόταν σε καμία περίπτωση για μια τέτοια γέφυρα. Εάν η Δύση έχει συμφέρον να ανατρέψει το Ιράν, η Κίνα και η Ρωσία έχουν συμφέρον για ένα σταθερό Ιράν. Οι τρεις χώρες μπορούν να έχουν διαφορετικούς φίλους - πάρτε τη σχέση της Κίνας και της Ρωσίας με το Ισραήλ και με τις αραβικές μοναρχίες: αλλά σίγουρα οι τρεις χώρες μοιράζονται τους ίδιους εχθρούς, δηλαδή τον αυτονομισμό, τον τακφιρισμό και τον παν-τουρκικό ρατσισμό. Επιπλέον, η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας δεν παρεμβαίνει στην πολιτική της Μέσης Ανατολής καθώς δεν ενδιαφέρεται να παίξει το «μεγάλο παιχνίδι εξουσίας» σε αυτήν την περιοχή, αλλά μόνο ένα οικονομικό. Εάν το Ιράν είναι δικαίως καχύποπτο να βάλει όλα τα αυγά του σε ένα κινεζικό καλάθι, μια φιλία με τη Ρωσία μπορεί να αντισταθμίσει την κινεζική επιρροή και το αντίστροφο.

Το αμερικανικό, το σιωνιστικό και το ευρωπαϊκό παιχνίδι με την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν είναι αρνητικό. Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς: το Ιράν έχει πολύ λίγα να προσφέρει στη Δύση και η Δύση έχει μόνο συμφέρον να περιορίσει και να βλάψει το Ιράν για γεωπολιτικούς λόγους, όποιος κι αν ήταν ο κυρίαρχος στην Τεχεράνη. Ακριβώς για τους αντίθετους λόγους, το Ιράν μπορεί να οικοδομήσει μια εποικοδομητική σχέση με τη Ρωσία και την Κίνα, και το ίδιο μπορούν κι εκείνες με την Ισλαμική Δημοκρατία.

Μετάφραση: Τίτος

πηγή