Το έπος της Αλβανίας αναμφισβήτητα αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές και συγκινητικές σελίδες της ελληνικής ιστορίας.
Σήμερα είναι ξεκάθαρο όσο ποτέ ότι η εξωτερική πολιτική του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, και η αδυναμία (;) του Μεταξά να επιβληθεί, οι ευθύνες και οι εντολές του αγγλόφιλου παλατιού - η απομόνωση και η δίωξη της εθνικοσοσιαλιστικής πτέρυγας του καθεστώτος από τον Κωνσταντίνο Μανιαδάκη - και η διάβρωση του Φασιστικού κινήματος από τις αγγλικές μυστικές υπηρεσίες οδήγησαν σε έναν ακόμα αδελφοκτόνο πόλεμο στην Ευρώπη.
Ποιο το αντάλλαγμα για την θυσία χιλιάδων Ελλήνων στα βουνά της Βορείου Ηπείρου ;
Ένας ακόμα εμφύλιος πόλεμος λίγα χρόνια αργότερα με κύριους υπεύθυνους και διοργανωτές τους Αγγλοσιωνιστές και τα συμφέροντα των καπιταλιστών, μια ακόμα αλληλοσφαγή που στοίχισε την ζωή ακόμα περισσότερων Ελλήνων. Ακολούθησαν το 55 – 59 οι αγχόνες και τα βασανιστήρια στην Κύπρο.
Για άλλη μια φορά η «αντιφασιστική αστική ακροδεξιά» με κύριο εκπρόσωπο τον τέκτονα Γεώργιο Β’ (ο οποίος μετά την έναρξη της γερμανικής επιθέσεως φυγαδεύτηκε τάχιστα στην Κρήτη μαζί με τα αποθέματα χρυσού της χώρας, τα οποία δεν επιστράφηκαν ποτέ) κατάφερε να διαδραματίσει τον κύριο ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας.
Θα μπορούσαμε πολλά ακόμα να αναφέρουμε για εκείνη την εποχή και τις σημαντικές ευθύνες όλων αυτών που μας οδήγησαν να συγκρουστούμε με τις επαναστατικές δυνάμεις της Ευρώπης.
Πολλοί δεν γνωρίζουν για σημαντικά γεγονότα όπως είναι η μη ανανέωση του συμφώνου φιλίας με την Ιταλία του 1934, οι εξωφρενικά παράλογες κινήσεις του κυβερνητικού σχηματισμού σχετικά με την δήθεν «ουδετερότητα» και την εξωτερική πολιτική της χώρας ακόμα και η άρνηση και απόρριψη εκ μέρους της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας (πάλι με ευθύνη του Bασιλέως) των γερμανικών όρων ανακωχής την στιγμή που ο Eλληνικός στρατός είχε καταλάβει την Βόρειο Ήπειρο.
Ακόμα και την στιγμή που δεν υπήρχε λόγος να συνεχιστούν οι συγκρούσεις κάποιοι ήθελαν και επιδίωκαν να χύσει ο ελληνικός λαός το αίμα του για τους φιλοσιωνιστές Συμμάχους.
Ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα το ελληνικό κράτος για πολλοστή φορά προσβάλλει τους χιλιάδες νεκρούς λόγω της ανικανότητας του να συνδράμει στην δημιουργία νεκροταφείων στην περιοχή.
Το παρακάτω βιβλίο αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της εποχής, και δίνει απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα.
Αλήθεια πόσο «εθνική» ήταν η ηγεσία της κυβέρνησης της 4ης Αυγούστου ;
Στο επίσημο πολεμικό συμβούλιο όπου έλαβαν μέρος ο πρωθυπουργός της χώρας, ο Βασιλέας και ο Αρχιστράτηγος παρευρέθησαν 2 (!) ανώτατοι Άγγλοι αξιωματικοί και μάλιστα ο ένας εξ αυτών παρίστατο καθήμενος ανάμεσα στον Γεώργιο Β’ και τον αρχηγό του Ελληνικού Στρατού ...
Αναδημοσίευση:
Η μεταξική εποχή σημαδεύει μία από τις πιο σημαντικές περιόδους της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, με αποκορύφωμα τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και το έπος της Αλβανίας.
Ο συγγραφέας, με νέα στοιχεία από έρευνες στα ιστορικά αρχεία του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών αλλά, κυρίως, του γερμανικού Auswartiges Amt προβάλλει με πειστικό τρόπο τη σημασία του γερμανικού ρόλου στο όλο σύμπλεγμα των εξωτερικών προσανατολισμών της Ελλάδος, και ιδιαίτερα τη βαρύνουσα σημασία του στην εξέλιξη των ελληνοϊταλικών σχέσεων, που κατέληξαν στην ιταλική εισβολή στην Ελλάδα.
Η ελληνοϊταλική σύρραξη αντιμετωπίσθηκε με διαφορετικά κριτήρια από τις δύο αντιμαχόμενες δυνάμεις, κυρίως της Αγγλίας και της Γερμανίας μέσα το πλαίσιο των σχεδίων και επιδιώξεών τους στην κονταρομαχία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και επηρέασαν ουσιαστικά τις εξελίξεις της.
Η εξάρτηση του Μεταξά από τον βασιλιά Γεώργιο και τους Άγγλους δεν του επέτρεψε να εκμεταλλευθεί τη δεδομένη πρόθεση των Γερμανών, και ιδίως του Χίτλερ, να αποφύγουν, πάση θυσία, μια πολεμική εμπλοκή στα Βαλκάνια και να διερευνήσει σε βάθος της ερμηνευτικές προτάσεις τους για ανακωχή στο αλβανικό μέτωπο που ευνοούσαν τα ελληνικά συμφέροντα.
Οι "ρεβιζιονιστικές" απόψεις του συγγραφέα φωτίζουν μια άλλη οπτική γωνία της πορείας της Ελλάδος προς τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και καταδεικνύουν τις τυχόν δυνατότητες που υπήρχαν για μια διαφορετική εξέλιξη και αποφυγή του δράματος του εμφυλίου που επακολούθησε.
-wzor.jpg)
Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ο Μεταξάς γνώριζε πως γερμανική παρουσία σήμαινε τριχοτόμηση της χώρας μας, όπως και έγινε. Δεν μπορούμε να κρίνουμε την πολιτική του με βάση μόνο τις...διώξεις εθνικοσοσιαλιστών από τον Μανιαδάκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήEmeritus
>Η εξάρτηση του Μεταξά από τον βασιλιά Γεώργιο και τους Άγγλους δεν του επέτρεψε να εκμεταλλευθεί τη δεδομένη πρόθεση των Γερμανών, και ιδίως του Χίτλερ, να αποφύγουν, πάση θυσία, μια πολεμική εμπλοκή στα Βαλκάνια και να διερευνήσει σε βάθος της ερμηνευτικές προτάσεις τους για ανακωχή στο αλβανικό μέτωπο που ευνοούσαν τα ελληνικά συμφέροντα.<
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Γερμανοί είχαν εκχωρήσει τα Βαλκάνια στους Ιταλούς και επενέβησαν επειδή οι τελευταίοι έπαθαν νίλα στην Ελλάδα.
Υπάρχει, όμως και ένα ερωτηματικό, σχετικά με την κατασκευή της "ΓΡΑΜΜΗΣ ΜΕΤΑΞΑ", η οποία ήταν το καλύτερο ΑΝΤΙΑΡΜΑΤΙΚΟ οχυρό της εποχής. Αν ο Μεταξάς δεν περίμενε επίθεση από τα βουλγαρικά σύνορα με ΑΡΜΑΤΑ ΜΑΧΗΣ, γιατί την κατασκεύασε; Για τους βουλγαρικούς ημιόνους;
Ευτυχως ο Βελλιαδης τα τελευταια χρονια εψαξε καλυτερα περι της τοτε ιταλικης πολιτικης εναντι της Ελλαδος και εχει εν μερει αναθεωρησει τις υπερβολες που εγραψε σε αυτο το κατα τ'αλλα αξιολογο βιβλιο!
ΑπάντησηΔιαγραφή