Στήριξε πλήρως τις θέσεις του Ισραήλ όσον αφορά το να διατηρήσει κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη και είπε ότι σκοπεύει να αναγκάσει τους Παλαιστίνιους να δεχτούν δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους με τα σύνορα που θέλει το Ισραήλ και την Ιερουσαλήμ ολόκληρη να ανήκει στους Εβραίους. Δήλωσε ότι οι ΗΠΑ ταυτίζονταν και θα ταυτίζονται πάντα με τις θέσεις του Σιωνισμού και του Ισραήλ.
Οι δηλώσεις έγιναν στις 4 Ιούνη 2008. Ο αντίκτυπος από τις αντιδράσεις έκανε το γύρο του κόσμου , έκανε πάταγο και απασχόλησε όλα τα διεθνή δημοσιογραφικά πρακτορεία , σε βαθμό που ακόμα και οι
αστικές εφημερίδες στην Ελλάδα αναφέρθηκαν στο γεγονός και έβαλαν κάποια πού μικρά αποσπάσματα από αυτές, τέτοια βέβαια που να λείπουν τα περισσότερα σημεία που θα μπορούσαν να προκαλέσουν έντονες αντιδράσεις στον Ελληνικό λαό.
Παρόλα αυτά , δύο πολιτικοί χώροι υπήρχαν στην Ελλάδα , από τους οποίους έλειπε οποιαδήποτε ουσιώδης αναφορά στο γεγονός , σε οποιοδήποτε έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο όλου του φάσματος. Αυτός της νεοταξικής αριστεράς , και αυτός της μεταλλαγμένης , ΝΑΤΟικής ακροδεξιάς.
Για τη νεοταξική αριστερά , ο λόγος που έλειπαν οι αναφορές είναι σαφής. Σιωνισμός λένε ότι δεν υπάρχει , και όσοι λένε ότι υπάρχει ισχυρίζονται ότι επηρεάζει μόνο το Ισραήλ και μια μικρή χιλιομετρική ακτίνα γύρω από αυτό. Το ότι ο Σιωνισμός επηρεάζει κυβερνήσεις , είναι λένε φαντασίωση «ρατσιστών» «συνωμοσιολόγων» που θέλουν να αποκρύψουν ότι αιτία για το πρόβλημα είναι η φύση του καπιταλιστικού συστήματος, και θέλουν να ρίξουν όλες τις ευθύνες στους Εβραίους. Οι τελευταία κατηγορία «σκέψης» στην οποία αναφέρονται , πράγματι υπάρχει και είναι σε κάποιους κόλπους της ακροδεξιάς.
Όμως η αλήθεια και το πραγματικό γεγονός είναι ότι Σιωνισμός και καπιταλισμός είναι άμεσα συνδεδεμένοι. Ο Σιωνισμός σήμερα αποτελεί βασικό παράγοντα της νέας τάξης πραγμάτων, και όπως ο ίδιος ο υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ δηλώνει δημόσια , η πολιτική των ΗΠΑ ανεξαρτήτως κομμάτων , ταυτίζονταν και θα ταυτίζονται πάντα με το Σιωνισμό. Ας διαβάσουν λοιπόν όσοι προσδιορίζονται ως «αριστεροί αντιρατσιστές» τις δηλώσεις του Ομπάμα που τους απέκρυψε η «ανεξάρτητη ενημέρωση» που πληρώνει ο
Σόρος και οι «αριστεροί» «αντιεθνικιστές» δημοσιογράφοι σε αστικές εφημερίδες που λειτουργούν ως εκπρόσωποι τύπου της Αμερικάνικης πρεσβείας. Και ας αποφασίσουν μετά για το αν ο έλεγχος των κυβερνήσεων από το Σιωνισμό και η ταύτισή του με τη νέα τάξη και την πολιτική των ΗΠΑ είναι υπαρκτά ζητήματα ή είναι «συνωμοσιολογίες» «ρατσιστών» και ας προσπαθήσουν να σκεφτούν τους λόγους που οι «ανεξάρτητοι» και «αριστεροί» «ενημερωτές», τους απέκρυψαν την είδηση και το πραγματικό περιεχόμενο της ομιλίας.
Πήραμε την εφημερίδα
Άλφα Ένα ( Α1 ) , του
Σαββατοκύριακου 7-8 Ιούνη 2008. Είχε και πρόσφατες ειδήσεις , μέχρι και την Παρασκευή ,
καμιά αναφορά όμως στις συγκεκριμένες δηλώσεις δεν είχε. Η όλη αναφορά στον Ομπάμα ήταν ένα κείμενο που έλεγε ( σωστά ) ότι όλοι οι πρόεδροι των ΗΠΑ το ίδιο είναι και την ίδια πολιτική εξυπηρετούν. Πως γίνεται όμως σε μια εφημερίδα κόμματος που λέει ότι είναι ενάντια στη «νέα τάξη» στα τραγουδάκια του στο Τηλεάστυ και σε κάποια κείμενά του , να μην θέλει να προβάλλει πολιτικά αυτό το γεγονός το οποίο και είχαν αναφέρει έστω και επιγραμματικά οι περισσότερες αστικές εφημερίδες στην Ελλάδα και θεωρήθηκε σε όλες τις χώρες του πλανήτη από τις σημαντικότερες στον πλανήτη διεθνείς ειδήσεις αυτής της εβδομάδας ;
Την απάντηση δίνει ανοιχτά το στέλεχος του
ΛΑΟΣ ,
Χρήστος Χαρίτος , σε κείμενό του με τίτλο «ΗΠΑ , Ρωσία και η θέση της Ελλάδας».
Λέει λοιπόν : «Η Ελλάς πρέπει να μπορεί να ελίσσεται με βάση τα συμφέροντά της. Να εκμεταλλευθούμε τις δυνατότητες τις Ρωσίας , τους αγωγούς πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Η προτεραιότητά μας όμως είναι οι ΗΠΑ και η οικοδόμηση μιας πραγματικής στρατηγικής συνεργασίας μαζί τους»
Και λέει αλλού στο ίδιο κείμενο πάλι το στέλεχος του ΛΑΟΣ :«Η Αριστερά καλά κάνει να έχει ως σημαία της τον αντι-αμερικανισμό. Άξιος ο μισθός της. Εμείς όμως έχουμε μια δουλειά να κάνουμε στην πατρίδα μας. Και αυτή είναι η ενίσχυση της εθνικής κυριαρχίας, λαμβάνοντας υπόψη το διεθνές περιβάλλον και την παντοδυναμία των ΗΠΑ»
«Να συνειδητοποιήσουμε λοιπόν ότι η Αμερική δεν είναι ούτε ανθελληνική ούτε φιλελληνική. Είναι μια αυτοκρατορία με φίλους και εχθρούς. Τους πρώτους τους ανταμείβουν , τους δεύτερους τους πολεμούν. Και όλα τα έθνη καλούνται να λάβουν θέση σε αυτό το περιβάλλον. Θέλοντας και μη».
Και εδώ είναι καλό να θυμηθούμε τι είχε πει ο βουλευτής του ΛΑΟΣ ,
Κυριάκος Βελόπουλος , όταν υπεγράφη η συμφωνία με τη Ρωσία για το φυσικό αέριο. Ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να πατάει σε δύο βάρκες. «Πρέπει να διαλέξουμε ξεκάθαρα ένα από τους δύο πόλους , ή την Αμερική ή τη Ρωσία» και να συμμαχήσουμε μαζί του.
Η επιλογή από το ΛΑΟΣ έγινε. Δεν είναι μόνο το κείμενο του Χαρίτου. Το έδειξε ο ίδιος ο Καρατζαφέρης, με τις δηλώσεις του όταν συναντήθηκε με τον κατοχικό υπουργό πολιτισμού του Ιράκ. Δήλωσε τα εξής: «Έχουν περάσει πέντε χρόνια από την εισβολή των Αμερικανών στο Ιράκ και δεν έχουν έρθει τα αποτελέσματα που θα έπρεπε. Το Ιράκ προσπαθεί και εμείς θα είμαστε δίπλα του».
Την ίδια στάση έδειξε και ο
Άδωνις Γεωργιάδης , που επισκέφτηκε το κατεχόμενο Αφγανιστάν, συνοδεύοντας την ΝΑΤΟική δύναμη κατοχής που απέστειλαν οι Έλληνες δείχνοντας την υποταγή τους στη νέα τάξη , τους Αμερικάνους και το διεθνή Σιωνισμό.
Όλοι αυτοί όμως δεν έκαναν τίποτε διαφορετικό , από ότι έγραφε το πρόγραμμα του ΛΑΟΣ από το οποίο αντιγράφουμε τα εξής: «Θεωρούμε ότι αποτελεί πολιτικό πραγματισμό η αναγνώριση της σημαντικής θέσης των ΗΠΑ στον κόσμο , τόσο λόγω του ότι αποτελούν τη μοναδική σημερινή υπερδύναμη όσο και για την ιστορική προσφορά τους στους αγώνες εναντίον του φασισμού , και επιδιώκουμε μια καλή και αρμονική σχέση μαζί τους» Σήμερα οι ΗΠΑ «αποδεικνύονται κατώτερες των ηθικών προσδοκιών που έχουν δημιουργήσει με τους αγώνες τους για την ελευθερία και για τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Από τα παραπάνω
μπορεί κανείς ελεύθερα να βγάλει τα συμπεράσματά του για το λόγο για τον οποίο η εφημερίδα Άλφα Ένα δεν έκανε την οποιαδήποτε αναφορά στις συγκεκριμένες δηλώσεις του Ομπάμα.
Τα ίδια βέβαια και η εφημερίδα
Στόχος. Και στην έντυπη και στην ηλεκτρονική της μορφή. Τι άλλο θα περίμενε κανείς , όταν η βασική τους «εθνική» πρόταση και νέα «Μεγάλη Ιδέα» είναι να γίνουν οι Έλληνες μισθοφόροι των Αμερικάνων και των Σιωνιστών για να μετατρέψουν τα Βαλκάνια σε μια ανοιχτή κοινωνία του Σόρος , ενώ στηρίζουν ανοιχτά την επίθεση των ΗΠΑ και του Ισραήλ στις αραβικές χώρες επικαλούμενοι τη δήθεν «αποτροπή του ισλαμικού κινδύνου για την Ευρώπη».
Μάλιστα κάποιοι στενά συνδεδεμένοι με την εφημερίδα
Στόχος , στηρίζουν και ανοιχτά την υποψηφιότητα του Σιωνιστή Ομπάμα , όπως μπορείτε να δείτε στα παρακάτω
link:
http://hellenicrevenge.blogspot.com/2008/02/blog-post_9938.htmlhttp://hellenicrevenge.blogspot.com/2008/05/blog-post_3118.htmlΣτον αντίποδα όλων αυτών , ο
Μαύρος Κρίνος , δημοσιεύει
σε πανελλήνια αποκλειστικότητα , ολόκληρη την ομιλία του Ομπάμα , όπου θα βρείτε αυτά που τα δύο δίδυμα αδέλφια του συστήματος , η νεοταξική ακροδεξιά και η νεοταξική αριστερά δεν ανέφεραν γιατί δεν ήθελε να μάθουμε.
Η μετάφραση έχει γίνει με ευθύνη του Μαύρου Κρίνου , από την δοθείσα στη δημοσιότητα απομαγνητοφώνηση της ομιλίας.Ο
Μαύρος Κρίνος αποτελείται από Αυτόνομους συναγωνιστές , κυρίως χαμηλόμισθους εργάτες, που βρήκαν όμως το χρόνο και τη δυνατότητα να κάνουν μια μετάφραση. Δεν είναι θέμα βέβαια έλλειψης χρόνου , ούτε δυνατοτήτων αλλά πολιτικής σκοπιμότητας η απόκρυψη του θέματος από τους «επαγγελματίες» και τα μαγαζάκια που πουλάνε δήθεν «εθνικισμό» ενώ απέκρυψαν και παλαιότερα σκόπιμα την είδηση με το χτύπημα μιας μητέρας και δύο παιδιών στη
Θεσσαλονίκη από συμμορίες «αντιφά», και για να δικαιολογήσουν την απόκρυψη είπαν μάλιστα ότι είναι …
ψέμα του Μαύρου Κρίνου , ενώ υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες.
Το ίδιο έκαναν μεθοδευμένα και κατά παραγγελία με παλαιότερο κείμενο με αναφορά σε γεγονός της Παντείου, αναφέροντας άλλη ημερομηνία και άλλου πολιτικού χώρου δράστες , ενώ πάλι το γεγονός είχε γίνει ευρέως γνωστό με γραπτές καταγγελίες εκείνη την εποχή , από αυτόπτες μάρτυρες, φοιτητές και φοιτητικές παρατάξεις που ανάφεραν σαφώς τι είχε συμβεί και είχαν διακινηθεί ευρύτερα και εκτός της σχολής, γεγονότα που κατά παραγγελία αρκετά χρόνια αργότερα κάποιοι δήθεν «εθνικιστές» και δήθεν ενάντια στις συμμορίες «αντιφά» προτίμησαν να βαφτίσουν τα γεγονότα
«αστικό μύθο»....Αυτή τη φορά βέβαια οι ακροδεξιοί κλόουν δεν μπορούν να πουν μετά από εντολή κανενός ότι η συγκεκριμένη ομιλία του Ομπάμα δεν έγινε… Έχει δημοσιευτεί σε όλες τις μεγάλες εφημερίδες του πλανήτη και έχουμε και το βίντεο διαθέσιμο.
Οπουδήποτε αλλού βρείτε στο μέλλον ολόκληρη την ομιλία ή εκτενή αποσπάσματα από αυτή στα Ελληνικά , θα είναι αντιγραφή από τη μετάφραση του Μαύρου Κρίνου. Παρακαλούμε λοιπόν όσους επιθυμούν να αναδημοσιεύσουν την ομιλία , κάνοντας αναφορά στο μεταφραστή.
Σχόλια στην συνδιάσκεψη πολιτικής της Αμερικάνικης επιτροπής Δημοσίων Υποθέσεων του Ισραήλ.
Γερουσιαστής Μπάρακ Ομπάμα
4 Ιούνη 2008
Είναι σπουδαίο να βλέπω τόσους πολλούς φίλους από όλη τη χώρα. Θέλω να δώσω συγχαρητήρια στους Howard Friedman , David Victor και Howard Kohr για την επιτυχημένη συνδιάσκεψη, και για την ολοκλήρωση των νέων τους κεντρικών γραφείων που αναμένεται πολύ σύντομα.
Πριν ξεκινήσω, θέλω να πω ότι γνωρίζω μερικά προβοκατόρικα e-mail που κυκλοφορούν ανάμεσα στις κοινότητες των Εβραίων στη χώρα. Μερικοί από εσάς μπορεί να τα έχετε λάβει. Είναι γεμάτα με απίθανες ιστορίες και καταστροφικές προειδοποιήσεις σχετικά με μια συγκεκριμένη υποψηφιότητα προέδρου. Και ότι έχω να πω γι αυτό είναι – ενημερώστε με αν βλέπετε αυτόν τον τύπο που λέγεται Μπάρακ Ομπάμα, επειδή ακούγεται πολύ τρομακτικός.
Αλλά αν κάποιος έχει μπερδευτεί από αυτά τα e-mail , θέλω να ξέρετε ότι σήμερα θα μιλήσω μέσα από την καρδιά μου, και σαν πραγματικός φίλος του Ισραήλ. Και ξέρω ότι όταν επισκέπτομαι την
AIPAC , είμαι ανάμεσα σε φίλους. Καλούς φίλους. Φίλους που μοιράζονται τη στενή μου δέσμευση , ότι ο δεσμός ανάμεσα στις ΗΠΑ και το Ισραήλ είναι αδιάσπαστος, σήμερα, αύριο και για πάντα.
Ένα από τα πολλά πράγματα που εκτιμώ στο AIPAC, είναι ότι παλεύεται για αυτό τον κοινό σκοπό, από τη βάση προς τα πάνω. Το ζωτικό κομμάτι της AIPAC είναι εδώ, σε αυτή την αίθουσα , στελέχη ακτιβιστές από όλες τις ηλικίες , από όλα τα μέρη της χώρας , που έρχονταν στην Ουάσιγκτον χρόνο με το χρόνο για να κάνουν τις φωνές σας να ακούγονται. Τίποτα δεν αντανακλά το πρόσωπο της AIPAC περισσότερο από τους
1200 φοιτητές που ταξίδεψαν εδώ να κάνουν ξεκάθαρο στον πλανήτη ότι ο δεσμός ανάμεσα στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ έχει ρίζες σε κάτι περισσότερο από τα κοινά μας εθνικά ενδιαφέροντα- έχει ρίζες στις κοινές αξίες και κοινές ιστορίες των λαών μας. Και ως Πρόεδρος , θα δουλέψω μαζί σας για να διασφαλίσω ότι αυτός ο δεσμός θα ενισχυθεί.
Έγινα για πρώτη φορά οικείος με την ιστορία του Ισραήλ όταν ήμουνα 11 ετών. Έμαθα για το μακρύ ταξίδι και για τον ακλόνητο σκοπό του λαού των Εβραίων να διατηρήσουν την ταυτότητά τους , μέσα από τη θρησκευτική τους πίστη, την οικογένεια και τον πολιτισμό τους. Χρόνο με το χρόνο, αιώνα με τον αιώνα , οι Εβραίοι διατήρησαν τις παραδόσεις τους και το όνειρο , αντιμετωπίζοντας τις πιθανότητες του αδύνατου.
Η ιστορία μου έκανε πολύ δυνατή εντύπωση. Είχα μεγαλώσει χωρίς αίσθηση των ριζών μου. Ο πατέρας μου ήταν μαύρος , ήταν από την Κένυα , και μας άφησε όταν ήμουν δύο ετών. Η μητέρα μου ήταν λευκή , ήταν από το Κάνσας , και μετακινήθηκα μαζί της στην Ινδονησία και μετά πίσω στη Χαβάη. Κατά πολλούς τρόπους , δεν ήξερα από πού προερχόμουν. Έτσι με γοήτευσε η πίστη ότι μπορούσατε να διατηρείται μια πνευματική , συναισθηματική και πολιτιστική ταυτότητα.
Και μπορώ να καταλάβω βαθειά τη Σιωνιστική ιδέα – ότι υπάρχει πάντα μια πατρίδα στο κέντρο της ιστορίας μας.
Έμαθα επίσης σχετικά με τον τρόμο του Ολοκαυτώματος, και για την τρομερή επιτακτικότητα που έφερε στο ταξίδι επιστροφής στο Ισραήλ. Για τα περισσότερα από τα παιδικά μου χρόνια , έζησα με τους παππούδες μου. Ο παππούς μου είχε υπηρετήσει στο Β παγκόσμιο πόλεμο , το ίδιο και ο σπουδαίος μου θείος. Ήταν ένα αγόρι από το Κάνσας που ποτέ του δεν περίμενε να δει την Ευρώπη – έμεινε μόνος με τους τρόμους που τον περίμεναν εκεί. Και για μήνες αφού επέτρεψε από τη Γερμανία , παρέμεινε σε μια κατάσταση σοκ, μόνος με τις επίπονες αναμνήσεις που δεν άφηναν το κεφάλι του.
Βλέπετε , ο σπουδαίος μου θείος ήταν μέλος της 89ης Μεραρχίας Πεζικού – των πρώτων αμερικάνων που προσέγγισαν ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί. Απελευθέρωσαν το Ohrdruf , τμήμα του Buchenwald , μια μέρα του Απρίλη του 1945. Η φρίκη σε αυτό το στρατόπεδο ξεπερνάει την ικανότητά της φαντασίας μας. Δεκάδες χιλιάδες πέθαναν από λιμό, βασανιστήρια, αρρώστιες ή ψυχρή δολοφονία – τμήμα της Ναζιστικής μηχανής δολοφονιών που σκότωσε 6 εκατομμύρια ανθρώπους.
Όταν προέλασαν οι Αμερικάνοι , ανακάλυψαν τεράστιους σωρούς από νεκρά πτώματα και λιμοκτονούντες επιζήσαντες. Ο Στρατηγός Αϊζενχάουερ , διέταξε τους Γερμανούς από τη γειτονική πόλη να περιοδεύσουν στο στρατόπεδο , για να δουν τι γινόταν στο όνομά τους. Διέταξε τα Αμερικανικά στρατεύματα να περιοδεύσουν στο στρατόπεδο, έτσι ώστε να μπορέσουν να δουν το κακό ενάντια στο οποίο πολεμούσαν. Κάλεσε ανθρώπους του Κογκρέσου και δημοσιογράφους, για να μεταφέρουν τη μαρτυρία. Και διέταξε να γίνουν φωτογραφίσεις και κινηματογραφήσεις. Εξηγώντας τις ενέργειές του , ο Αϊζενχάουερ είπε ότι ήθελε να παράγει «αποδείξεις από πρώτο χέρι για αυτά τα πράγματα , αν κάποτε , στο μέλλον αναπτυχθεί μια τάση που να επιτίθεται σε αυτούς τους ισχυρισμούς, απλώς για προπαγάνδα».
Είδα μερικές από αυτές τις πραγματικές εικόνες στο Yad Vashem και ποτέ δε με άφησαν. Και αυτές οι εικόνες είναι απλά ίχνη από τις ιστορίες που επιζήσαντες από το Shoah έφεραν μαζί τους. Όπως ο Αϊζενχάουερ, καθένας από εμάς μεταφέρει μαρτυρία σε οποιονδήποτε που θα μπορούσε να αρνηθεί αυτά τα ανείπωτα εγκλήματα, ή ακόμα και να μιλήσει για επανάληψή τους. Πρέπει να εννοούμε αυτό που λέμε όταν προφέρουμε τις λέξεις «ποτέ ξανά».
Ήταν μόλις λίγα χρόνια μετά την απελευθέρωση από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, όταν ο Νταβίντ- Μπέν Γκουριόν κήρυξε τη θεμελίωση του Εβραϊκού κράτους του Ισραήλ. Ξέρουμε ότι η εγκαθίδρυση του Ισραήλ ήταν δίκαια και απαραίτητη, με ρίζες σε αιώνες αγώνων, και δεκαετίες υπομονετικής δουλειάς. Αλλά 60 χρόνια αργότερα, ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να ενδώσουμε, δεν μπορούμε να υποχωρήσουμε και σαν Πρόεδρος ποτέ δε θα συμβιβαστώ όταν πρόκειται για την ασφάλεια του Ισραήλ.
Όχι όταν ακόμα υπάρχουν φωνές που αρνούνται το Ολοκαύτωμα. Όχι όταν υπάρχουν τρομοκρατικές ομάδες και πολιτικοί ηγέτες που υπόσχονται την καταστροφή του Ισραήλ. Όχι όταν υπάρχουν χάρτες της Μέσης Ανατολής που ούτε καν αναγνωρίζουν την ύπαρξη του Ισραήλ και χρηματοδοτούμενα από κυβερνήσεις βιβλία γεμάτα με μίσος ενάντια στους Εβραίους. Όχι όταν υπάρχουν πύραυλοι που πέφτουν βροχή στη Sderot , και τα παιδιά του Ισραήλ πρέπει να πάρουν μια βαθειά ανάσα και να δείξουν απίστευτο κουράγιο κάθε φορά που μπαίνουν σε ένα λεωφορείο ή παίρνουν το δρόμο για το σχολείο.
Έχω καταλάβει εδώ και καιρό την αποστολή του Ισραήλ για την ειρήνη και την ανάγκη του για ασφάλεια. Αλλά ποτέ περισσότερο από ότι κατά τη διάρκεια των ταξιδιών μου, εκεί πριν δύο χρόνια. Πετώντας με ένα ελικόπτερο IDF , είδα μια στενή και όμορφη λωρίδα γης που ακουμπούσε γύρω από τη Μεσόγειο. Στο έδαφος, είδα μια οικογένεια που είδε το σπίτι τους κατεστραμμένο από ένα πύραυλο Κατιούσα. Μίλησα στα Ισραηλινά στρατεύματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά κινδύνους καθώς παρέχουν ασφάλεια κοντά στη μπλε γραμμή. Μίλησα με ανθρώπους που δεν ήθελαν τίποτα περισσότερο απλό , ή άπιαστο , από ένα ασφαλές μέλλον για τα παιδιά τους.
Είμαι υπερήφανος που είμαι ένα μέρος μιας ισχυρής, δικομματικής συναίνεσης που έχει υποστηρίξει το Ισραήλ απέναντι σε όλες τις απειλές. Αυτή είναι μια δέσμευση που και εγώ και ο John McCain μοιραζόμαστε, γιατί η υποστήριξη στο Ισραήλ σε αυτή τη χώρα είναι υπεράνω κομμάτων. Αλλά τμήμα της δέσμευσής μας είναι επάνω στο όταν η ασφάλεια του Ισραήλ είναι σε κίνδυνο, και δε νομίζω ότι κανείς από εμάς είναι ικανοποιημένος ότι η πρόσφατη εξωτερική πολιτική της Αμερικής έχει κάνει το Ισραήλ περισσότερο ασφαλές.
Η Χαμάς τώρα ελέγχει τη Γάζα. Η Χεζμπολάχ έχει σφίξει την επιρροή της στο νότιο Λίβανο και κινεί της δυνάμεις της στη Βυρηττό. Εξαιτίας του πολέμου στο Ιράκ, το Ιράν – που πάντα εξέφραζε μια μεγαλύτερη απειλή για το Ισραήλ από το Ιράκ – έχει ενθαρρυνθεί και εκφράζει τη μεγαλύτερη στρατηγική απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ στη γέννησή της. Το Ιράκ είναι ασταθές και η Αλ Κάιντα έχει αυξήσει τη στρατολόγηση από εκεί. Ο αγώνας για ειρήνη του Ισραήλ με τους γείτονές του έχει παγώσει, παρά τα βαριά φορτία που φέρει ο λαός του Ισραήλ. Και η Αμερική είναι περισσότερο απομονωμένη στην περιοχή, μειώνοντας τη δύναμή μας και θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια του Ισραήλ.
Η ερώτηση είναι πώς να προχωρήσουμε μπροστά. Υπάρχουν εκείνοι που θα συνεχίσουν και θα ενισχύσουν αυτή την αποτυχημένη κατάσταση, αγνοώντας οκτώ χρόνια συσσωρευμένων αποδεικτικών στοιχείων ότι η εξωτερική μας πολιτική είναι επικίνδυνα ελλατωματική. Και υπάρχουν εκείνοι που τοποθετούν όλα τα προβλήματα της Μέσης Ανατοής στο κατώφλι του Ισραήλ και των υποστηρικτών του , σαν να είναι η Ισραηλινο-Παλαιστινιακή διένεξη η ρίζα όλων των προβλημάτων στην περιοχή. Αυτές οι φωνές καταφέρονται εναντίον της μόνης δημοκρατίας της Μέσης Ανατολής, για τον περιφερειακό εξτρεμισμό. Αυτοί προσφέρουν τη λαθεμένη υπόσχεση, ότι εγκαταλείποντας ένα πιστό σύμμαχο , είναι κατά κάποιο τρόπο ο δρόμος για τη σταθερότητα. Δεν είναι, ποτέ δεν ήταν και ποτέ δε θα είναι.
Η συμμαχία μας βασίζεται σε κοινά ενδιαφέροντα και κοινές αξίες. Αυτοί που απειλούν το Ισραήλ απειλούν εμάς. Το Ισραήλ πάντα αντιμετώπιζε αυτές τις απειλές στις πρώτες γραμμές. Και θα φέρω στο Λευκό Οίκο μια ακλόνητη δέσμευση για την ασφάλεια του Ισραήλ.
Αυτή ξεκινάει διασφαλίζοντας τη στρατιωτική ποιοτική υπεροχή του Ισραήλ. Θα διασφαλίσω ότι το Ισραήλ θα μπορεί να αμυνθεί σε κάθε απειλή– από τη Γάζα ως την Τεχεράνη. Η αμυντική συνεργασία ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ είναι ένα μοντέλο επιτυχίας. και πρέπει να εμβαθυνθεί.
Σαν Πρόεδρος, θα υλοποιήσω ένα Μνημόνιο Κατανόησης, που παρέχει 30 δισεκατομμύρια δολάρια για ενίσχυση του Ισραήλ μέσα στην επόμενη δεκαετία. Επενδύσεις στην ασφάλεια του Ισραήλ που δε θα δεσμευτούν για κανένα άλλο έθνος. Πρώτα θα εγκρίνω την αίτηση ξένης βοήθειας για το 2009. Προχωρώντας, μπορούμε να ενισχύσουμε την συνεργασία μας στην πυραυλική άμυνα. Θα εξάγουμε στρατιωτικό εξοπλισμό στο σύμμαχό μας Ισραήλ, με τους ίδιους κανόνες όπως στο ΝΑΤΟ. Και θα ορθώνω το ανάστημά μου για το δικαίωμα του Ισραήλ να αμύνεται , στα Ηνωμένα έθνη και σε όλο τον πλανήτη.
Σε όλο το πολιτικό φάσμα, οι Ισραηλινοί καταλαβαίνουν ότι αληθινή ασφάλεια μπορεί μόνο να έρθει με διαρκή ειρήνη. Και αυτό είναι που εμείς – ως φίλοι του Ισραήλ - πρέπει να αποφασίσουμε να κάνουμε ότι μπορούμε για να βοηθήσουμε το Ισραήλ και τους γείτονές του να το πετύχουν. Επειδή μια ασφαλής , διαρκής ειρήνη είναι στο εθνικό ενδιαφέρον του Ισραήλ. Είναι στο εθνικό ενδιαφέρον της Αμερικής. Και είναι στο ενδιαφέρον του λαού της Παλαιστίνης και του Αραβικού κόσμου. Ως Πρόεδρος, θα βοηθήσω το Ισραήλ να πετύχει το στόχο των δύο κρατών, ένα Εβραϊκό κράτος του Ισραήλ και ένα Παλαιστινιακό κράτος, που να ζουν δίπλα δίπλα με ειρήνη και ασφάλεια. Και δε θα περιμένω μέχρι τις τελευταίες μέρες της προεδρίας μου. Θα πάρω ενεργό ρόλο, και δεσμεύομαι προσωπικά να κάνω όλα όσα μπορώ για να προωθήσω αυτό το σκοπό της ειρήνης από την αρχή της κυβέρνησής μου.
Ο μακρύς δρόμος για την ειρήνη απαιτεί οι Παλαιστίνιοι εταίροι να δεσμευθούν να κάνουν το ταξίδι. Πρέπει να απομονώσουμε τη Χαμάς, εκτός αν και μέχρι να αποκηρύξουν την τρομοκρατία, να αναγνωρίσουν το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει, και να υπακούσουν στις προηγούμενες συμφωνίες. Δεν υπάρχει χώρος σε ένα τραπέζι συζήτησης για τρομοκρατικές οργανώσεις. Αυτός είναι ο λόγος που ήμουν αντίθετος με τις εκλογές του 2006 με τη Χαμάς υποψήφια. Η Ισραηλινή και η Παλαιστινιακή αρχή μας προειδοποίησε τότε για τις εκλογές. Αλλά η κυβέρνηση προχώρησε και το αποτέλεσμα είναι μια Γάζα ελεγχόμενη από τη Χαμάς, με πυραύλους να πέφτουν βροχή στο Ισραήλ.
Ο λαός της Παλαιστίνης πρέπει να καταλάβει ότι η πρόοδος δε θα έρθει μέσα από ψευδοπροφήτες ή τον εξτρεμισμό ή την αλλοιωμένη χρήση της ξένης βοήθειας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η διεθνής κοινότητα πρέπει να σταθεί στο πλευρό των Παλαιστινίων που έχουν δεσμευθεί να σπάσουν τον τρόμο και κουβαλάνε το φορτίο της ειρηνοποίησης. Θα πιέσω ισχυρά τις Αραβικές κυβερνήσεις να κάνουν βήματα για να ομαλοποιήσουν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ, και να εκπληρώσουν την ευθύνη τους για να πιέσουν τους εξτρεμιστές και να παρέχουν πραγματική στήριξη στον Πρόεδρο Abbas και στον Πρωθυπουργό Fayyad. Η Αίγυπτος πρέπει να κόψει το λαθρεμπόριο όπλων στη Γάζα. Το Ισραήλ πρέπει επίσης να προωθήσει το σκοπό της ειρήνης κάνοντας κατάλληλα βήματα – συνεπή με την ασφάλειά του – να διευκολύνει την ασφάλεια μετακινήσεων των Παλαιστινίων, να διευκολύνει τις οικονομικές συνθήκες στη Δυτική Όχθη, και να αποφύγει να χτίσει νέους οικισμούς, όπως συμφώνησε με την κυβέρνηση Μπους στην Αννάπολη.
Θα είμαι ξεκάθαρος. Η ασφάλεια του Ισραήλ είναι ιερή και απαραβίαστη. Δεν είναι συζητήσιμη. Οι Παλαιστίνιοι χρειάζονται ένα κράτος που να είναι συνεχόμενο και συνεκτικό αι που τους επιτρέπει να ευδοκιμήσουν – αλλά με τη δέσμευση του Παλαιστινιακού λαού ότι θα διαφυλάξει την ταυτότητα του Ισραήλ ως Εβραϊκό κράτος, με ασφαλή, αναγνωρισμένα και αμυντικά σύνορα. Η Ιερουσαλήμ θα παραμείνει πρωτεύουσα του Ισραήλ και θα παραμείνει αδιαίρετη.
Δεν έχω ψευδαισθήσεις ότι αυτό θα είναι εύκολο. Θα απαιτήσει δύσκολες αποφάσεις και στις δύο πλευρές. Αλλά το Ισραήλ θα είναι αρκετά ισχυρό ώστε να πετύχει την ειρήνη, ακόμη και αν θα έχει εταίρους που να δεσμεύονται στο στόχο αυτόν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να είναι ένας ισχυρός και συνεπής εταίρος σε αυτή τη διαδικασία – όχι για να καταναγκάσει παραχωρήσεις, αλλά για να βοηθήσει τους δεσμευμένους εταίρους να αποφύγουν τη στασιμότητα και το είδος των κενών που είναι γεμάτα με βία. Αυτό είναι που δεσμεύομαι εγώ να κάνω ως Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι απειλές για το Ισραήλ αρχίζουν κοντά στην πατρίδα του, αλλά δεν τελειώνουν εκεί. Η Συρία συνεχίζει να στηρίζει την τρομοκρατία και την παρέμβαση στο Λίβανο. Και η Συρία έχει κάνει επικίνδυνα βήματα στην επιζήτηση όπλων μαζικής καταστροφής, και γι αυτό η ενέργεια του Ισραήλ ήταν δικαιολογημένη για να τελειώσει αυτή την απειλή.
Πιστεύω επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν την ευθύνη να υποστηρίξουν τις προσπάθειες του Ισραήλ να ξαναρχίσει τις συνομιλίες ειρήνες με τους Σύριους. Ποτέ δεν πρέπει να σπρώξουμε το Ισραήλ να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων , αλλά ούτε επίσης θα έπρεπε ποτέ να μπλοκάρουμε τις διαπραγματεύσεις, αν οι ηγέτες του Ισραήλ αποφασίσουν ότι μπορεί να εξυπηρετούν διάφορα Ισραηλινά συμφέροντα. Ως Πρόεδρος, θα κάνω οτιδήποτε να βοηθήσω το Ισραήλ να πετύχει σε αυτές τις διαπραγματεύσεις. Και η επιτυχία αποτελεί την πλήρη επιβολή της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας 1701 στο Λίβανο, και να σταματήσει η υποστήριξη της Συρίας στην τρομοκρατία. Είναι η ώρα αυτή η επικίνδυνη συμπεριφορά να έρθει σε ένα τέλος.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απειλή για το Ισραήλ – ή για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή – από το Ιράν. Τώρα το κοινό αποτελείται και από Ρεπουμπλικάνους και από Δημοκρατικούς , και οι εχθροί του Ισραήλ πρέπει να μην έχουν καμιά αμφιβολία ότι, ανεξαρτήτως κόμματος οι Αμερικάνοι στέκονται πλευρό με πλευτό στη δέσμευσή τους για την ασφάλεια του Ισραήλ. Έτσι αν και δε θέλω να προβάλλω μια αρκετά κομματική τοποθέτηση εδώ πέρα, θέλω όμως να εξετάσω μερικούς σκόπιμα λαθεμένους χαρακτηρισμούς των θέσεών μου.
Το Ιρανικό καθεστώς υποστηρίζει βίαιους εξτρεμιστές και μας προκαλεί μέσα από τη θρησκεία. Επιδιώκει πυρηνική δυνατότητα που μπορεί να ανάψει σπίθες σε ένα αγώνα επικίνδυνων όπλων και να ανυψώσει την προοπτική μεταφοράς με γνώση επί των πυρηνικών. Ο πρόεδρός τους αρνείται το Ολοκαύτωμα και απειλεί να εξαφανίσει το Ισραήλ από το χάρτη. Ο κίνδυνος από το Ιράν, είναι σοβαρός , είναι πραγματικός, και στόχος μου είναι να εξαλείψω αυτό τον κίνδυνο.
Αλλά ενώ βλέπουμε καθαρά αυτό τον κίνδυνο πρέπει να δούμε καθαρά και την αποτυχία της σημερινής πολιτικής. Ξέραμε το 2002, ότι το Ιράν υποστήριζε την τρομοκρατία. Ξέραμε ότι το Ιράν είχε ένα παράνομο πυρηνικό πρόγραμμα. Ξέραμε ότι το Ιράν εξέφραζε μια σοβαρή απειλή στο Ισραήλ. Αλλά αντί να προωθήσουμε μια στρατηγική για να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον κίνδυνο, τον αγνοήσαμε και αντί γι αυτόν εισβάλλαμε και καταλάβαμε το Ιράκ. Όταν ήμουν αντίθετος στον πόλεμο, προειδοποίησα ότι θα αέριζε τις φλόγες του εξτρεμισμού στη Μέση Ανατολή. Αυτό είναι ακριβώς ότι συνέβη στο Ιράν , αυτοί της σκληρής γραμμής έσφιξαν την επιρροή τους και ο
Mahmoud Ahmadinejad εκλέχθηκε Πρόεδρος το 2005. Και οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ είναι λιγότερο ασφαλείς.
Σέβομαι το γερουσιαστή McCain και επιδιώκω να έχω μια ουσιαστική δημόσια συζήτηση μαζί του τους επόμενους μήνες. Αλλά σε αυτό το σημείο έχουμε διαφοροποιηθεί και θα έχουμε διαφορά. Ο γερουσιαστής McCain αρνείται να καταλάβει ή να αναγνωρίσει την αποτυχία της πολιτικής που θα συνέχιζε. Κριτικάρει τη θέλησή μου να χρησιμοποιήσω ισχυρή διπλωματία, αλλά προσφέρει μόνο μια εναλλακτική πραγματικότητα – μία όπου ο πόλεμος στο Ιράκ έχει εξουδετερώσει το Ιράν. Η αλήθεια είναι το αντίθετο. Το Ιράν έχει ισχυροποιήσει τη θέση του. Τα Ιράν τώρα εμπλουτίζει ουράνιο, και έχει αναφερθεί ότι έχει αποθηκεύσει 150 κιλά χαμηλά εμπλουτισμένου ουρανίου. Η υποστήριξή του στην τρομοκρατία και τις απειλές ενάντια στο Ισραήλ έχει αυξηθεί. Αυτά είναι τα γεγονότα, δεν μπορεί να τα αρνηθεί κανείς, και αρνούμαι να συνεχίσω μια πολιτική που έχει κάνει τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ λιγότερο ασφαλείς.
Ο γερουσιαστής McCain προσφέρει μια λαθεμένη επιλογή : Μένουμε στο Ιράκ , ή προσφέρουμε την περιοχή στο Ιράν. Απορρίπτω αυτή τη λογική επειδή υπάρχει καλύτερος τρόπος. Κρατώντας όλα μας τα στρατεύματα δεμένα επ αόριστον στο Ιράκ δεν είναι ο τρόπος να αποδυναμώσουμε το Ιράν - είναι σαφές ότι το έχουμε ισχυροποιήσει. Είναι μια πολιτική για παραμονή, όχι σχέδιο για νίκη. Έχω προτείνει μια υπεύθυνη, σε φάσεις μετακίνηση αλλού των στρατευμάτων μας από το Ιράκ. Θα φύγουμε τόσο προσεκτικά όσο απρόσεκτα μπήκαμε. Τέλος θα πιέσουμε τους ηγέτες του Ιράκ να πάρουν σημαντική ευθύνη για το δικό τους μέλλον.
Θα χρησιμοποιήσουμε επίσης όλα τα στοιχεία της Αμερικάνικης δύναμης για να πιέσουμε το Ιράν. Θα κάνω ότι υπάρχει στη δύναμή μου για να παρεμποδίσω το Ιράν από το να αποκτήσει ένα πυρηνικό όπλο. Αυτό ξεκινάει από επιθετική, διπλωματία με αρχές, χωρίς προϋποθέσεις να ηττηθεί κάποιος από μόνος του, αλλά με ξεκάθαρη οπτική της κατανόησης των συμφερόντων μας. Δεν έχουμε χρόνο για σπατάλη. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε άνευ όρων μια προσέγγιση που θα μπορούσε να αποτρέψει το Ιράν από την απόκτηση ενός πυρηνικού όπλου. Έχουμε δοκιμάσει τις περιορισμένες, αποσπασματικές συζητήσεις ενώ μεταφέρουμε τη συνεχή δουλειά στους Ευρωπαίους συμμάχους μας. Είναι καιρός για τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναλάβουν να ηγηθούν.
Θα υπάρχει μια προσεκτική προετοιμασία. Θα ανοίξουμε γραμμές επικοινωνίας, θα φτιάξουμε μια ατζέντα, να συντονιστούμε στενά με τους συμμάχους μας, και να αξιολογήσουμε τα ενδεχόμενα για να προχωρήσουμε. Αντίθετα από τους ισχυρισμούς μερικών, δεν ενδιαφέρομαι να κάτσω κάτω με ανθρώπους όπως ο Ahmadinejad απλά προς χάριν της συζήτησης. Αλλά ως Πρόεδρος των Η. Π. Α., θα ήμουν πρόθυμος να ηγηθώ στη σκληρή και με αρχές διπλωματία με τον κατάλληλο Ιρανό ηγέτη σε χρόνο και τόπο της επιλογής μου - εάν, και μόνο εάν - μπορεί να προωθήσει συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Μόνο πρόσφατα είχαμε κάποιους να έρχονται να σκεφτούν ότι η διπλωματία εξ ορισμού δεν μπορεί να είναι σκληρή. Ξεχνάνε το παράδειγμα του Τρούμαν, του Κένεντι και του Ρήγκαν. Αυτοί η πρόεδροι κατάλαβαν ότι η διπλωματία στηριζόμενη από την πραγματική δύναμη, αποτελεί ένα θεμελιώδες εργαλείο της πολιτικής. Και είναι καιρός να κάνουμε μια ακόμη φορά την Αμερικάνικη διπλωματία ένα εργαλείο επιτυχίας, όχι απλά ένα μέσο που περιέχει την αποτυχία. Θα επιδιώξουμε αυτή τη διπλωματία χωρίς ψευδαισθήσεις για το Ιρανικό καθεστώς. Αντί γι αυτό θα παρουσιάσουμε μια καθαρή επιλογή. Αν εγκαταλείψετε το επικίνδυνο πυρηνικό σας πρόγραμμα, την υποστήριξη στην τρομοκρατία, και τις απειλές στο Ισραήλ, θα υπάρχουν σημαντικά κίνητρα – περιλαμβανομένων της άρσης των κυρώσεων και της πολιτικής και οικονομικής ενσωμάτωσης στη διεθνή κοινότητα. Αν αρνηθείτε, θα αυξήσουμε την πίεση.
Η προεδρία μου θα δυναμώσει τα χέρια μας καθώς θα υποκαθιστούμε τη φήμη μας.Η πρόθεσή μας να ακολουθήσουμε τη διπλωματία θα κάνει πιο εύκολο να κινητοποιήσει τους άλλους να ενωθούν με τους στόχους μας. Εάν το Ιράν αποτύχει να αλλάξει πορεία ενώ του παρουσιάζεται αυτή η επιλογή από τις Ηνωμένες Πολιτείες,, θα είναι καθαρό – στο λαό του Ιράν και στον πλανήτη– ότι το Ιρανικό καθεστώς είναι ο δημιουργός της δικής του απομόνωσης. Αυτό θα δυναμώσει τα χέρια μας με τη Ρωσία και την Κίνα καθώς θα επιμένουμε σε ισχυρότερες κυρώσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Και θα πρέπει να δουλέψουμε με την Ευρώπη, την Ιαπωνία και τα κράτη του Κόλπου για να βρούμε κάθε δρόμο έξω από τα Ηνωμένα Έθνη για να απομονώσουμε το καθεστώς του Ιράν – από κόψιμο των εγγυήσεων στα δάνεια και επεκτείνοντας οικονομικές κυρώσεις, απαγορεύοντας την εξαγωγή καθαρού πετρελαίου στο Ιράν, μέχρι να μποϋκοτάρουμε εταιρείες που σχετίζονται με την Ιρανική Επαναστατική Φρουρά, που δίκαια έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική οργάνωση.
Επιχείρησα να δω το γερουσιαστή McCain για να του προτείνω την απόρριψη ως ενέργεια- όχι τη μισαλλόδοξη απόρριψη που έχουμε δει να κακομεταχειρίζεται Ισραηλινούς επιστήμονες και ακαδημαϊκούς, αλλά την απόρριψη με στόχο το Ιρανικό καθεστώς. Είναι μια καλή ιδέα, αλλά όχι καινούρια. Εισήγαγα τη νομοθεσία πάνω από ένα χρόνο πριν που θα μπορούσε να ενθαρρύνει κράτη και τον ιδιωτικό τομέα να απορρίψουν εταιρείες που κάνουν επενδύσεις στο Ιράν. Αυτό το νομοσχέδιο έχει δικομματική υποστήριξη, αλλά για λόγους που θα αφήσω τον ίδιο να εξηγήσει, ο γερουσιαστής McCain ποτέ δεν υπέγραψε. Εν τω μεταξύ ένας ανώνυμος γερουσιαστής μπλοκάρει το νομοσχέδιο. Είναι καιρός να το κάνουμε νόμο ώστε να σφίξουμε την πίεση στο Ιρανικό καθεστώς. Θα πρέπει επίσης να επιδιώξουμε και άλλες μονομερείς κυρώσεις που να χτυπάνε τις Ιρανικές τράπεζες και περιουσιακά στοιχεία.
Και πρέπει να ελευθερώσουμε τους εαυτούς μας από την τυραννία του πετρελαίου. Η τιμή του βαρελιού το πετρελαίου είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα όπλα στον κόσμο. Πετροδολάρια πληρώνουν για όπλα που σκοτώνουν Αμερικανικά στρατεύματα και Ισραηλινούς πολίτες. Και οι πολιτικές της κυβέρνησης Μπους έχουν ανεβάσει την τιμή του πετρελαίου, ενώ η ενεργειακή πολιτική του μας έχει κάνει περισσότερο εξαρτημένους στο ξένο πετρέλαιο και τη βενζίνη. Είναι η ώρα για της Ηνωμένες Πολιτείες να κάνουν πραγματικά βήματα για να τελειώσουν τον εθισμό μας στο πετρέλαιο. Και μπορούμε να συνεργαστούμε με το Ισραήλ, χτίζοντας πάνω στης συνεργασία ΗΠΑ-Ισραήλ για την ενέργεια της τελευταίας χρονιάς, να εμβαθύνουμε στη συνεργασία ανάπτυξης εναλλακτικών πηγών ενέργειας αυξάνοντας την επιστημονική συνεργασία και την κοινή έρευνα και ανάπτυξη. Ο πιο σίγουρος τρόπος να αυξήσουμε την επιρροή μας σε βάθος χρόνου είναι να σταματήσουμε τις τραπεζικές διεργασίες του Ιρανικού καθεστώτος.
Τελικά δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία : Θα κρατήσω πάντα στο τραπέζι την απειλή για στρατιωτική δράση στο τραπέζι , για να υπερασπίσω την ασφάλειά μας και των συμμάχων μας του Ισραήλ. Και είμαι σίγουρος ότι σήμερα στο Capitol Hill θα συναντηθείτε με μέλη του Κογκρέσου και θα επεκταθείτε σε όλο τον κόσμο. Αλλά είμαστε εδώ για κάτι περισσότερο από πολιτική. Είμαστε εδώ επειδή οι αξιών που κρατάμε αγαπημένα είναι βαθειά ενσωματωμένες στην ιστορία του Ισραήλ.
Ας κοιτάξουμε απλά τι κατάφερε το Ισραήλ τα τελευταία 60 χρόνια. Από δεκαετίες αγώνων και την φρικτή αφύπνιση του Ολοκαυτώματος ένα έθνος σφυρηλατήθηκε για να παρέχει μια πατρίδα στους Εβραίους από όλες τις γωνιές της γης – από τη Συρία στην Αιθιοπία και τη Σοβιετική Ένωση. Αντιμετωπίζοντας τις μόνιμες απειλές , το Ισραήλ θριάμβευσε. Αντιμετωπίζοντας το μόνιμο κίνδυνο, το Ισραήλ ευδοκίμησε. Σε ένα κράτος συνεχούς ανασφάλειας, το Ισραήλ έχει διατηρήσει ένα δραστήριο και ανοιχτό λόγο, και μια σταθερή δέσμευση στο νόμο του δικαίου.
Όπως κάθε Ισραηλινός θα σας πει , το Ισραήλ δεν είναι το τέλειο μέρος, αλλά όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, θέτει ένα παράδειγμα για όλους όσους ψάχνουν ένα πιο τέλειο μέλλον. Οι ίδιες αρετές μπορούν να βρεθούν ανάμεσα στους Αμερικανοεβραίους. Να γιατί τόσο πολλοί Αμερικανοεβραίοι έχουν σταθεί δίπλα στο Ισραήλ, ενώ προάγουν την Αμερικάνικη ιστορία. Επειδή υπάρχει μια δεύσμευση ενσωματωμένη στην πίστη και την παράδοση κάθε Εβραίου : για την ελευθερία και τη δίκαιη μεταχείρηση, για την κοινωνική δικαιοσύνη και τις ίσες ευκαιρίες. Στο Tikkun olam – την υποχρέωση να επιδιορθώσουν τον κόσμο.
Ποτέ δε θα ξεχάσω ότι δε θα στεκόμουν εδώ σήμερα αν δεν υπήρχε αυτή η δέσμευση. Στα μεγάλα κοινωνικά κινήματα τις ιστορίας της χώρας μας , οι Εβραίοι και οι Αφροαμερικάνοι έχουν σταθεί στο ίδιο πλευρό. Πήραν λεωφορεία προς τα νότια μαζί. Βάδισαν μαζί. Αιμορράγησαν μαζί. Και Αμερικανοεβραίοι όπως οι Andrew Goodman και Michael Schwerner ήταν πρόθυμοι να πεθάνουν δίπλα σε ένα μαύρο άνδρα, τον James Chaney, για την ελευθερία και την ισότητα.
Το κληροδότημά τους είναι η δική μας κληρονομιά. Δεν πρέπει να επιτρέχουμε στη σχέση ανάμεσα στους Εβραίους και τους Αφοραμερικάνους να πάθει ζημιά. Είναι ένας δεσμός και πρέπει να δυναμώσει. Μαζί, μπορούμε να ξαναφιερώσουμε τους εαυτούς μας στο να τελειώσουμε την προκατάληψη και να παλέψουμε το μίσος σε όλες του τις μορφές. Μαζί μπορούμε να ανανεώσουμε τη δέσμευσή μας για δικαιοσύνη. Μαζί μπορούμε να ενώσουμε τις φωνές μας και κάνοντάς το να ρίξουμε ακόμα και τα μεγαλύτερα τείχη.
Αυτή η δουλειά πρέπει να περιλαμβάνει την κοινή μας δέσμευση για το Ισραήλ. Εσείς και εγώ ξέρουμε ότι πρέπει να κάνουμε περισσότερα από το να στεκόμαστε σιωπηλοί. Τώρα είναι η ώρα να είμαστε ξάγρυπνοι και να αντιμετωπίσουμε κάθε ομίχλη , καθώς προχωράμε μπροστά αναζητώντας ένα ειρηνικό μέλλον για τα παιδιά του Ισραήλ και για όλα τα παιδιά. Τώρα είναι η ώρα να σταθούμε δίπλα στο Ισραήλ καθώς γράφει το νέο κεφάλαιο στο εξαιρετικό του ταξίδι. Τώρα είναι η ώρα να ενωθούμε μαζί στο έργο να επισκευάσουμε τον κόσμο.