Τα άγνωστα θραύσματα της ιστορίας: ο «εθνικός ελευθεριακός» Ζᾶν Μαρὶ Λεπέν

 

- Τί γίνεται μὲ τὸν ἀναρχίζοντα Ζᾶν Μαρὶ Λεπέν;

 Δὲν εἶμαι ἀναρχικός, ἀλλὰ εἶμαι ἐλευθεριακός (libertario). Μοῦ ἀρέσει νὰ ἀποκαλῶ τὸν ἑαυτό μου «ἐθνικὸ ἐλευθεριακό» (libertario nacional). Ὅταν ἤμουν παραγωγὸς δίσκων, πουλοῦσα σὲ δώδεκα δίσκους τὰ τραγούδια τῆς Παρισινῆς Κομμούνας, τὴν ἑκατονταετηρίδα τῶν τραγουδιῶν τοῦ Μποτρὲλ καὶ τὶς ὁμιλίες τοῦ Σάρλ ντὲ Γκῶλ... Μολονότι εἶμαι πολιτικὸς μὲ σαφῆ ἰδεολογικὴ τοποθέτηση, εἶμαι ἀπολύτως ἱκανὸς νὰ βάλω τὸν ἑαυτό μου στὴν θέση τοῦ ἀντιπάλου μου, ἂν ὄχι τοῦ ἐχθροῦ μου, πρᾶγμα πού -πιστεύω, θὰ συμφωνήσετε μαζί μου- διαμορφώνει τὴν ἠθικὴ κρίση ποὺ κάνουμε γιὰ τοὺς ἀνθρώπους.

Ἐπέστρεψα στὸ πανεπιστήμιο γιὰ νὰ κάνω τὸ διδακτορικό μου στὶς Πολιτικὲς Ἐπιστῆμες, στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ ἑξῆντα, καί, καθὼς εἶχα ἐπαφὴ μὲ ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν γαλλικὴ Ἀναρχικὴ Ὁμοσπονδία (Fédération Anarchiste), σκέφτηκα νὰ γράψω τὴν διδακτορική μου διατριβή, μὲ θέμα «Ὁ Ἀναρχισμός: Ἀπὸ τὴν Ἀπελευθέρωση (ἀπὸ τὴν γερμανικὴ κατοχή) μέχρι τῆς μέρες μας» (L'Anarchisme, de la Libération à nos jours).

(..) Τὴν ὁμάδα ἐργασίας τοῦ πανεπιστημίου στὴν ὁποία συμμετεῖχα διηύθυνε ἡ Ἐβελὺν Πισιέ (Évelyne Pisier), ἀδελφὴ τῆς ἠθοποιοῦ Μαρὶ Φράνς (Marie-France), φεμινίστρια καὶ ὀπαδὸς τοῦ Φιντὲλ Κάστρο. Γιὰ νὰ σᾶς δώσω μία ἰδέα περὶ τῆς ἀτμόσφαιρας ποὺ ἐπικρατοῦσε, ἡ Πισιὲ ἀπέκλεισε τρεῖς φοιτητὲς ἀπὸ τὴν ὁμάδα, ἁπλῶς καὶ μόνον ἐπειδὴ ἐργάζονταν πάνω στὸ κοινωνικὸ δόγμα τοῦ Ντὲ Γκώλ! Μὲ τὸ θέμα μου γιὰ τὸν ἀναρχισμὸ δὲν μποροῦσε νὰ φέρει εὔκολα ἀντίρρηση.

- Πῶς ἐξηγεῖτε ὅτι οἱ μεγάλοι συγγραφεῖς... ποὺ διαμόρφωσαν τὴν λογοτεχνία τοῦ Μεσοπολέμου, γιὰ νὰ μὴν ἀναφέρουμε τὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ἔχουν ἐξοριστεῖ ἀπὸ τὴν δημόσια σφαῖρα; Δὲν συγχωροῦνται γιὰ τὶς πολιτικές τους ἰδέες, ἐνῷ ἡ ὠδὴ τοῦ Ἀραγκὸν στὴν ρωσικὴ Γκέ-Πέ-Οῦ (GPU, ἀρχικὰ τῆς ὑπηρεσίας κατασκοπείας τῆς ΕΣΣΔ καὶ τῆς διαβόητης πολιτικῆς ἀστυνομίας τοῦ Στᾶλιν) συγχωρεῖται εὔκολα;

«Ζήτω ἡ Γκέ-Πέ-Οῦ ἐνάντια σὲ ὅλους τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Προλεταριάτου», ἔγραψε ὁ Ἀραγκὸν στὸ Προελούδιο τοῦ ἔργου «Ἡ ἐποχὴ τῶν κερασιῶν»... Ἡ κοινωνικὴ καὶ πολιτική μας ζωὴ ἐξακολουθεῖ νὰ κυριαρχεῖται ὕπουλα ἀπὸ τὸν κομμουνισμό. Ὑπάρχει ἕνας ἐφησυχασμὸς ἀπέναντι στὴν κομμουνιστικὴ ἰδεολογία καὶ τὶς διάφορες μορφὲς ἔκφρασής της. Ἔχω μία νόστιμη ἄγνωστη ἱστορία σχετικά. 

Μιὰ μέρα μὲ ἐπισκέφτηκε ὁ Λουὶ Λεκουᾶν (Louis Lecoin), ἕνας πολὺ γνωστὸς ἀντιρρησίας συνείδησης τὴν δεκαετία τοῦ 1950. Ἀποφάσισα νὰ ἠχογραφήσω ἕνα ἄλμπουμ μὲ ἀναρχικὰ τραγούδια, σχετικὰ ἄγνωστα στὸ γαλλικὸ κοινό. Δούλεψα μαζί του τὰ κείμενα ποὺ συνόδευαν τοὺς δίσκους, ὄχι μόνο τὸ κείμενο τῶν τραγουδιῶν, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐπεξήγηση τοῦ ἱστορικοῦ πλαισίου. Μιὰ μέρα, καθὼς βγαίναμε καὶ οἱ δυὸ ἀπὸ τὰ γραφεῖα τοῦ SERP (ἡ δισκογραφικὴ ἑταιρεία τοῦ Λὲν Πέν) καὶ ἐκεῖνος μὲ κρατοῦσε ἀπὸ τὸ χέρι, τυφλὸς ὢν, πέσαμε πάνω σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς ἀρχισυντάκτες τῆς Le Monde. 

Πίστευα ὅτι θὰ ἔπεφτε ξερός ὅταν μᾶς εἶδε, τὸν ἀλεξιπτωτιστὴ καὶ τὸν ἀναρχικὸ ἀγκαζέ... Μὴν σᾶς ἀπατοῦν τὰ φαινόμενα: ὁ Λουὶ Λεκουᾶν δὲν ἦταν μία προσωπικότητα ποὺ βρισκόταν πολὺ μακριὰ ἀπὸ ἐμένα. Ἄν μοῦ ἐπιτρέπετε νὰ κάνω τὴν διάκριση, σεβάστηκα τὸν ἀντιρρησία συνείδησης, ἐνῷ εὐχαρίστως θὰ εἶχα πυροβολήσει τὸν λιποτάκτη.

ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν τελευταῖα συνέντευξη τοῦ Ζᾶν Μαρὶ Λὲ Πὲν στὸ περιοδικὸ Eléments

Πηγή: https://elmanifiesto.com/homenaje-a-jean-marie-le-pen.../

ΥΓ1: Ὁ ὅρος «ἐλευθεριακός» χρησιμοποιήθηκε ἀπὸ τοὺς ἀναρχικοὺς στὴν Γαλλία ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ 1890, ὅταν οἱ ἀναρχικοὶ Σεμπάστιαν Φῶρ καὶ Λουίζ Μισέλ ἐξέδοσαν τὴν ἐφημερίδα Le Libertaire («Ὁ Ἐλευθεριακός») στὴν Γαλλία τὸ 1895. 

ΥΓ2: Οἱ γεροντοκόρες τῆς -κάθε εἴδους!- πολιτικῆς ὀρθότητας ἔχουν ἀνέκαθεν πολὺ πλάκα!

πηγή